Het Groene Boekje – Kamperen midden in de natuur

De afgelopen dagen zitten we weer te stuiteren op onze stoel. Het Groene Boekje 2017 is uitgekomen! Voor ons is dat wel een beetje het begin van het plannen maken voor het nieuwe camper/kampeer-seizoen. Nadat het ASCI ons hun europese gidsen heeft toegezonden, komt dan nu eindelijk het Groene Boekje 2017 op onze deurmat ploffen. Ik weet niet of jullie dit boekje kennen, maar het is een natuurterreinen camping gids van de Groene Koepel, met als leus: te gast in de natuur.

De afgelopen jaren zoeken we steeds vaker kampeerterreinen uit die in dit boekje staan. Uitsluitend kleinschalige campings, midden in de natuur en zonder teveel voorzieningen. De basiszaken zijn aanwezig, zoals elektra, douches, afwasbakken en veelal ook nog een grote open vuur gelegenheid om samen te komen. De activiteiten die er georganiseerd worden zijn uitsluitend op de natuur gericht en ook voor de kinderen. Misschien wel juist voor de kinderen. Nu hebben wij wel geen kinderen, maar dat wil niet zeggen dat we niet genieten van het gezelschap van kinderen. Juist!!

Daarom zitten we nu gezellig aan de eethoek om middels het boekje plannen te maken voor de komende maanden om vooral wat weekenden erop uit te trekken. We hebben het beiden druk met ons werk en we ervaren de weekendjes weg met onze good old Lambortinki als minivakanties.

Ook de sfeer op de natuurkampeerterreinen vinden wij vaak uiterst vriendelijk. Niet dat op “commerciele” campings dit niet het geval is, want vriendelijkheid zit vooral in jezelf en wie goed doet, goed ontmoet, is ons credo! Maarrrrr…de sfeer is op de natuurcampings is wat gemoedelijker en minder gejaagd. Ook is het zo dat je vanaf de campings rechstreeks de natuur in loopt. Of dit nu bossen zijn of waterpartijen; je zit er midden in! Prachtig!

Al pratende over de plannen die we maken, moet de Lambortinki ook altijd meekunnen en dat is soms een probleem op de natuurkampeerterreinen. Onze camper is vrij groot en daarvoor is niet altijd genoeg ruimte beschikbaar of de weg naar de plek toe niet altijd breed genoeg. Goed opletten dus. In ons geval voelen we ons soms niet gewenst gezien de omvang van onze camper. De meeste mensen zitten nogal primitief voor het tentje op een plaidje of op boomstam of op laag stoeltje. Ook koken ze uitsluitend 1-pansgerechten op een primusbrandertje…eigenlijk zoals het hoort op zo’n primitieve camping.

Wij daarentegen zitten binnen op leren stoelen, koken op een fornuis en buiten zit de bbq aangesloten op een gasaansluiting aan buitenzijde camper. Tevens hebben wij een scooter achterop de camper staan en voldoen wij dus totaal niet als natuurliefhebbers, maar meer als barbaren. Sorry, maar we vinden het gewoon lekker…

Door deze plannen te maken en alvast te mijmeren over wat we nog nodig hebben voor het nieuwe seizoen, zeggen we net tegen elkaar: We missen de camper en het leven daarin. Aangezien ik mijn leesbril ben kwijtgeraakt afgelopen week tijdens het werk, moeten we naar de winterstalling van de camper om daar mijn reserve-leesbrillen te halen. Ze liggen allebei in de camper, stom he? Eigenlijk hebben we zometeen een bezoekregeling met de Lambortinki en kunnen we even zien hoe het met hem is, zo onderdak en droog op de boerderie!

Het voorjaar mag van ons weer komen; lekker de tuin klaar maken, de motor uit de stalling en de camper voor de deur! It geat on!!