Na vorig weekend een superweekend te hebben beleefd bij natuurkampeerterrein van Staatsbosbeheer in het Kuinderbos te Bant, hadden we ons voorgenomen om ook het andere Staatsbosbeheer terrein in Flevoland eens te gaan onderzoeken. Normaal gesproken gaan we met camper met gierende banden onze eigen polder Flevoland uit, omdat we altijd denken dat het ergens anders mooier, ouder, audentieker is dan ons eigen “saaie” Flevoland. Vorige week in Kuinderbos waren we dan ook helemaal flebbergasted hoe mooi het daar was.
Dat was dan waarschijnlijk ook onze valkuil voor dit weekend; te hoge verwachtingen! Maar goed; vol goede zin gingen we vrijdag weer op pad na het werk om dus de andere SBB camping in Flevoland te gaan bezoeken. De weersverwachtingen waren goed, dus we zagen ons weer het hele weekend buiten zitten. Ook hadden we weer een voorkeursplek geboekt, dus mooie plek gegarandeerd! Echter bij aankomst bleek de plek er anders uit te zien dan op plattegrond. Het was een smalle strook tussen 2 veldjes, verharde ondergrond met mos/gras er overheen gegroeid. Hierdoor konden we niet de haringen in de grond krijgen van het Joep-net. Was jammer dat het net niet goed gespannen kon worden hierdoor. Net buiten het net, wat ook einde van de plek was, zat overal distels, berenklauw en ander onkruid. Kortom; de plek viel tegen. Maar niet getreurd; eerst de camper helemaal klaar voor gebruik maken, even het eerste borrelhapje en drankje genuttigd en toen maar voor het donker worden een wandeling met Joep gedaan. De bossen zijn mooi om doorheen te wandelen en ook de hoeveelheid vogels en daarbij passende geluiden waren in overvloed, dus dat klonk allemaal super. Ook mooie bloemen en planten gezien tijdens de wandeling en hiervan natuurlijk ook weer foto’s gemaakt door onze natuurfotograaf Miriam.
Tijdens de wandeling kwamen we nog een hele aardige meneer tegen, met een te schattig hondje. Een Norfolk Terrier, genaamd Katootje. Wat een geweldig beestje en wat kon ze het goed vinden met onze Joep. Ze buitelden over elkaar heen en wilden geen afscheid van elkaar nemen. De kleine Katootje jongedame bleef ons maar volgen en nog even en Miriam had haar meegenomen. Mir en ik waren een beetje verliefd geworden op deze innemende, vriendelijke en olijke terrier.
Na de wandeling lekker gegeten weer van de traiteur om het onszelf de eerste avond makkelijk te maken en vervolgens tot laat buiten gezeten. Het was kil, maar met fleecevest en goed ingepakt lekker samen zitten keuvelen over alles en nog wat.
Dit weekend stond ook in het thema van het leren met de drone te vliegen. Nadat ik een paar weken een “instap”-drone had gekocht, rechstreeks bij een chinese fabrikant, kunnen we zeggen dat dat een tegenvaller was. In vergelijking met wat ik nu gekocht heb, is de chinese variant meer een kinderspeeltje, dan dat het echt een strak en professioneel apparaat is zoals de DJI Spark die ik nu gekocht heb. Mannen blijven kinderen, dus ik kon niet wachten om met de drone te oefenen en mooie luchtshots te maken van onze plek en camper. Maar dit gaan we de volgende ochtend pas doen. Nu eerst naar ons mandje om hopelijk heerlijk te slapen.
Na het ontbijt was het dan zover; drone vluchten maken rondom onze plek en vervolgens het scootertje pakken om een rit te maken. Eerst nog even een wandeling door het bos richting het Wolderwijd, het meer dat langs de A28 ligt en midden in het bos uitkomt, bij een mooi strandje en ligweiden. Zomers moet dit een drukke plek zijn, lijkt ons. Nu staan we er alleen met Joep erbij. Onze terror-teckel probeert zowaar zijn eerste zwem-aspiraties te tonen, maar durft het nog net niet. Kwestie van tijd en dan kunnen we zwemmen met onze Joep in natuurwater. Schotland of zo…
Aangezien we voor onze drone nog een SD-card moesten kopen voor de beste foto/video kwaliteit, besloten we ook maar een ritje naar Zeewolde te maken. Hopelijk vinden we daar dan ook nog even een leuk terras waar we kunnen lunchen en wat te drinken. Bij aankomst in Zeewolde direct een SD card gekocht, maar voor de gezelligheid hoef je in Zeewolde niet te zijn is onze mening. De leuke zaakjes aan het water zijn dicht en ook bij het strand en langs de parken is alle horeca dicht. Het weer is niet bijzonder, maar om nu dicht te zijn, snappen we niet zo. Er is namelijk voldoende volk op de been in Zeewolde. Scootertje maar weer gepakt en rit gemaakt door de bossen rondom Zeewolde en vervolgens weer terug op camping gekomen om de middag lekker relaxend en lezend door te komen. Deze plek pakt ons niet. Misschien toch te hoge verwachtingen? Het weer dat beduidend minder is dan vorige week? De mensen die hier staan die minder sociaal en open zijn als vorige week? De leegte dat onze buren niet een Cava komen drinken en gezelligheid komen brengen? We weten het niet! Het voelt gewoon niet helemaal lekker hier, terwijl op de camping is niet veel aan te merken.
Toen ook we nog eens corrigerend werden aangesproken door een klein, ietwat alternatief meisje, type milieu-activist, van toch wel al 6 jaar oud, toen was voor ons de maat vol! 😉
De jongedame vroeg wie wij waren, of wij kinderen hadden en hoeveel fietsen we bij ons hadden. Toen Miriam antwoordde dat we geen kinderen hadden en ook geen fietsen, maar wel een scooter, toen was het hek van de dam….De kleine Greenpeace warrior, met broek van brandnetels gemaakt, truitje van riet en schoenen van gerecyclede boomschors, vond dat scooters stonken en niet konden. Dat vond haar moeder ook..dusss!! Dat dit gezin vervolgens met een Mercedes 190D uit 1985 met zwarte walmen uitlaatgas het terrein op reed, dat hielden we even buiten beschouwing…..om te gieren dit! We hebben er smakelijk om gelachen samen.
Nadat we nog even met Drone gevlogen hadden en op de BBQ een paar ossehaasjes hadden gegrild, met heerlijke salade erbij, de avond lezend doorgebracht en weer vroeg naar ons nestje. De nacht werd vergezeld door hevige regenbuien en de volgende ochtend bleef de lucht onheilspellend en mistig eruit zien, waardoor we besloten om vroeg naar huis te gaan. In een rap tempo na het ontbijt hebben we alles opgeruimd en zijn we rondom het middaguur weer thuis gekomen en alles ook daar weer opgeruimd. Nu de tuin in; ook erg gezellig!
Over anderhalve week gaan we 6 dagen op pad met de camper richting Limburg. Dit weekend was wat tegenvallend, maar dat neemt niet weg dat we enorm veel zin hebben om binnenkort wat langer weg te gaan. Maar nu eerst genieten van wat ze zeggen een zonnige week in onze eigen Lelystadse tuin. Laat het voorjaar en zomer maar komen!!
Camperjoy 
Plaats een reactie