19-21 juli 2019: Het Abbertbos in Dronten

De afgelopen weken waren onze weekenden gevuld met afspraken waardoor we niet met de camper weg konden. Dit weekend was het eerste weekend dat we weer op pad konden gaan, dus ondanks het feit het weer er niet al te veelbelovend uitzag, besloten we maar gewoon om te gaan.

Vrijdagmiddag kon ik iets eerder weg van mijn opdracht in Schagen in Noord Holland om redelijk op tijd in Lelystad te zijn om de camper nog te kunnen inpakken en klaar te maken. Aangezien Miriam ook wat eerder klaar was met haar kapsalon, had de lieverd al de boodschappen gedaan en mijn kleding in de camper gelegd. Om 16.30 uur reed ik op mijn motor vanuit Schagen naar huis en bij thuiskomst zag ik ons buurmeisje Roos en haar Timo met enorme picknicktafels bij de camper staan om deze erin te schuiven. Het plan was om deze picknicktafels mee te nemen zodat zaterdagmiddag de buren van de overkant ook redelijk konden zitten bij de camper. We hadden namelijk afgesproken dat we lekker op de camping gingen BBQ-en. We doen dit wel vaker en is altijd gezellig met elkaar! De picknicktafels pasten niet in de camper en dus de picknicktafels weer terugzetten in de tuin bij de buren.

Omdat we vrijdag pas laat vertrekken, willen we niet ver rijden en we besluiten dus om naar Dronten te gaan naar het kampeerterrein van de NCC (Nederlandse Caravan Club) in het Abbertbos. Nadat we deze camping besproken hadden, wees mijn buurman er nog op dat dit een nudistencamping was. Hij stuurde mij een appje met een afbeelding van de camping Abbertbos van de Nudisten Camping Club. Mir en ik gingen nog even goed checken, maar godzijdank was het dus een gewone camping. Sommige dingen moet je elkaar gewoon niet aandoen en mij op een nudistencamping neerzetten is zoiets…vooral voor de andere mensen is dat afzien. Maar goed; gewone camping dus in het Abbertbos. We waren er nog nooit geweest, maar ik was er in het verleden diverse malen met de motor langs gereden.

Het bos heeft (met Roggebotzand) een oppervlakte van 1515 ha. Vrij goed toegankelijk, met overwegend naaldhout. Veel reeën en fazanten. Ruiter-, fiets- en wandelpaden rondom en dwars door het bos, dus volgende keer nemen wij onze fietsen mee. Boswachterij Reve-Abbertbos strekt zich uit langs het Drontermeer, één van de Randmeren van Flevoland. Het vogelrijke loof- en naaldbos groeit op de drooggevallen bodem van de voormalige Zuiderzee. Hoe jong het bos ook is, het is rijk aan historie. In de polderbodem liggen stobben: restanten van afgestorven bomen. Ze zijn duizenden jaren oud. Zo’n 5000 jaar geleden was een groot deel van Nederland bedekt door een groot moerasbos. Het Reve-Abbertis een multifunctioneel bos. Er wordt hout geoogst, maar ook mens en dier krijgen volop ruimte. Reeën houden zich vaak diep in het bos schuil. We hebben ze wel gehoord maar niet gezien dit weekend.

Bij aankomst op de camping vonden we meteen een mooie plek om te gaan staan. Redelijk achterin en niemand om ons heen. Heerlijk rustig. De camping is gevuld met een aantal caravans met eigenaren die allemaal ouder dan ons zijn. Nu is deze Nederlandse Caravan Club over zijn hoogtepunt heen qua omvang en betrokkenheid van zijn leden, maar de beheerders van deze camping zijn allerhartelijkst en vriendelijk en doen vooral niet moeilijk. De camping is gezien de gemiddelde leeftijd van zijn gebruikers nou niet bepaald dynamisch en speels. Je hoort er werkelijk helemaal niets. Alleen het geluid van de wind, de bomen en het regelmatig overvliegen van zwermen vogels zijn de hoogtepunten van de dag! Wij houden ervan. Midden in de natuur en ook nog eens zo dichtbij; prima locatie om in de weekenden te verblijven met Joep. We lopen zo vanuit de camping de bossen in en mooie wandelingen te maken.

Na aankomst luifel uitdraaien, stoelen eruit, BBQ eruit en in relax stand een biertje, wijntje en pruttelend verse tomatensaus maken voor de spagetti die we deze avond eten. Miriam zit lekker te kokkerellen en we praten gezellig over de afgelopen week en de plannen voor dit weekend.

We zitten buiten tot een uurtje of 11 en gaan dan naar binnen om ons mandje op te zoeken. Joep is er ook klaar voor en slaapt als eerste. De nacht valt op door de stilte op deze camping. Je hoort echt niets!

Zaterdagochtend ziet het weer er niet al te best uit en komen er verschillende buien langs onze camper. De storm- en regenwaarschuwingen van KNMI maakt dat we even contact hebben met onze buren of het nog wel wenselijk is om te komen BBQ-en bij ons. Nou, dat was zeker het geval en buienradar maakt duidelijk dat aan het einde van de middag de buien voorbij zijn. We gokken het er maar op. Eerst heerlijk buiten ontbeten, douchen in eigen camper, aankleden en dan klaarmaken voor wandeling door de bossen met onze Joep. Hij heeft er zin in en is superactief aan het trekken aan de riem en ruikt van alles. We lopen een behoorlijk rondje, totdat we merken dat er weer een bui aan zit te komen.

We komen net op tijd terug bij camper en besluiten om met zijn drieen even een siesta te houden. Zware ogen hebben we en omdat het kan even de oogjes sluiten voordat we voorbereidingen doen voor de BBQ met de Heldingen familie. Miriam maakt een heerlijke bonensalade en wat andere groente, terwijl ik bij de beheerders van de camping wat stoelen kan kan pakken voor het bezoek en doe de afwas om zo schoon mogelijk de bonte middag te kunnen beginnen. Het bonte viel wat tegen, aangezien de buren de avond daarvoor een nogal heftig feest hadden meegemaakt. Ik maakte mij pas echt zorgen toen ik aan hun geen alcoholische versnapering kon slijten. Wat een domper. De uitdaging was om later deze middag toch nog een biertje aan ze te kunnen slijten, maar ze bleven volharden en maakten een wat uitgebluste indruk. Wel samen een gezellige middag gehad met als hoogtepunt een kaarttruc van Timo, welke hij op Miriam ging uitproberen. De truc was geweldig, maar de ontlading van Miriam toen de truc uitkwam was hilarisch te noemen. De verbazing, het enthousiasme en onbegrip in 1 expressie op het gezicht te zien was onbetaalbaar.

Na het gezellige etentje met de Helsdingen’s ging de familie weer naar huis (en linea recta naar bed is mijn vermoeden), en ben ik de afwas gaan doen bij het toiletgebouw van de camping. Miriam ruimde de camper een beetje op en hebben we gezamenlijk tot laat in de avond buiten gezeten, koffietje en likeurtje erbij en lekker kletsend over de komende vakantie in september. Was erg relaxte en fijne dag.

Na een super nachtrust, zagen we vanmorgen een prikkend zonnetje aan de hemel staan en hebben we in de zon gelezen en ontbeten. Weer een langere wandeling met Joep door de bossen en nu vanmiddag niks doen. Vanavond na het eten pakken we alles weer in en gaan huiswaarts. Ik denk dat we volgend weekend weer hier gaan staan en dus reserveren we even. Het is hier erg goed bevallen en vooral de rust en locatie zo dichtbij vinden we super. Alleen nemen we volgende week wel onze fietsen mee om een mooie rit te maken en te gaan lunchen bij At Sea in Dronten. Dit is maar 2 kilometer van de camping af, dus mooi eindpunt voor deze fietstocht. Eerst maar weekje werken weer. We klagen niet…


Posted

in

,

by

Comments

2 reacties op “19-21 juli 2019: Het Abbertbos in Dronten”

  1. Camperts.nl Avatar
    Camperts.nl

    Zo te lezen zijn NCC campings voor ons ook wel een goede bestemming, lekker rustig. Dank voor de tip 🙂

    Like

    1. martin&miriam Avatar

      Was voor ons ook een Eye-opener, aangezien wij ook erg houden van de rust om ons heen. Wij zijn zelf 50-ers, maar de leeftijd was daar wel hoger en daardoor ook rustiger, gemoedelijker en schoner is onze mening. NCC was vanouds een vereniging, maar is nu ook wat aan het teruglopen qua ledenaantal. Voor de gewone passant zijn de kampeerterreinen ook te bezoeken. Deze campings staan in geen enkele camping-app, dus meestal rustig op terrein. Wij gaan volgend weekend weer naar Abbertbos in Dronten.

      Like

Plaats een reactie