Camperjoy

5 t/m 7 September 2020: Cabriorit en waterlekkage

We zijn inmidddels de acclimatisatie-periode voorbij en leven volgens vaste patronen de eerste ochtenden op ons vakantieverblijf. Eerst lekker wakker worden, 1e ronde met Joep, koffie, douchen en aankleden, lezen en vervolgens bepalen wat we gaan doen die dag. Niks spannends aan eigenlijk, maar zo lekker kneuterig samen in ons huis op wielen. Tussen de middag is het een grote ronde met Joep lopen en doen we de blauwe route, die we al eerder hebben gedaan. We lopen lekker en kiezen ervoor om het rustig aan te doen onderweg. Joep ruikt van alles in de bossen en als ie wat hoort in de bossen, staat ie op scherp en blijft stokstijf staan. Mooi om te zien!

Wat boffen we met het weer en daarom besluiten we maar om vandaag een cabriorit te plannen en morgen een fietstocht. We maken het rondje met Joep af en pakken de spullen voor een leuk autoritje langs de Maas. We programmeren de GPS op kortste afstand, geen snelwegen en veerdiensten toegestaan. De besluiten om langs de Maas richting Bergen, Arcen, Swolgen, Geijsteren en weer naar Affferden te rijden. Een rit van ongeveer 1,5 uur, waarbij we hopen nog ergens op leuk plekje te lunchen. Onderweg genieten we van rijden met de open kap. De omgeving is hier prachtig en we meanderen langs de Maas, kleine boerenweggetjes en kleine gehuchtjes als Well, Bitterswijck, Broekhuizen, om vervolgens bij Arcen met pontje over te steken. Het valt enorm op dat het enorm druk is overal. Op de terrassen, fietsers op de dijkjes, bij de Hertog Jan Brouwerij, echt overal is het beredruk. Na de overtocht met pontje, rijden we naar Swolgen, Tienray, Meerlo, Wanssum, Geijsteren weer terug naar de camping in Afferden. We gaan niet onderweg lunchen. We zoeken de Corona risico’s niet op aangezien Miriam met veel mensen in aanraking komt met haar werk en ik uiteindelijk ook. Waarom zouden we het risico nemen?

Terug bij de caravan maakt daarom Miriam weer een heerlijk ovenbroodje met soort van Bruchetta klaar en aangezien het onze 29e trouwdag was, doen we eens gek: we drinken er een wijntje bij zo midden op de dag. Heerlijk samen gezeten en de rest van de middag avond in relaxstand voor de caravan. We vinden het fantastisch, dit leventje zo; in de bossen, super rustig om ons heen en de geluiden van alle dieren in de buurt..geweldig!

In de avond is boven verwachting de TV via 4G router goed te ontvangen, dus hebben de laatste uurtjes van de avond gezellig binnen gezeten en TV gekeken. Omstreeks koffietijd in de avond koelt het echt af en wordt de lucht vochtiger. Met alleen de vloerverwarming in caravan aan, is het al behaaglijk in de caravan en vermaken wij ons prima.

Totdat Miriam opeens ontdekt dat er water in de bestekla, onder de gootsteen ligt. Dat is even schrikken en we maken de boel weer droog en houden rekening met een kapotte sifon. Het is te donker om goed te bekijken dus morgenochtend maar even goed bekijken. Zo geschiedde en Miriam had voor de zekerheid ook even de Adria Caravan pagina op Facebook gevraagd of iemand ook ervaring had met hoe op te lossen als je geen reserve sifon bij je hebt. Fantastisch om te zien dat direct daarna onze eigen dealer Boer Caravans uit Wezep meteen contact opnam met ons om aan te bieden om nieuwe sifon naar ons toe te sturen, zodat wij einde middag deze konden ontvangen. Wat een topservice! Aangezien op onze camping geen receptie of iets dergelijks is en ook geen postbus op officieel adres, ging dit niet lukken. Daarom heeft Boer Caravans aangegeven bij welke dichtsbijzijnde Adria dealer er een sifon klaar kon liggen. Moest voor de zekerheid wel met deze dealer even foto’s sturen van onze sifon, zodat ik niet voor niets die kant op kwam. Het is namelijk toch nog ruim 35 kilometer rijden naar Herpen. Ook bij deze dealer alleen maar supergoede en vriendelijke medewerking mogen ontvangen. Na diverse mailtjes heen en weer sturen met foto’s, kwam het bericht dat ze nog 1 exemplaar op voorraad hadden liggen. Ik moest voor de zekerheid wel de oude meenemen. Tja, dat betekent dat ik het zelf moest doen een aangezien ik niet de handigste ben, voelde ik stress opkomen. En dan ook nog eens tijdens de vakantie! De stressboog werd nog hoger toen ik erachter kwam dat ik per ongeluk alleen maar kruiskopschroevendraaiers had meegenomen ipv mix met gewone schroevedraaiers. Stom! Maar een vriendelijke buurman met een enorme Hornbach-uitstraling (je kent het wel; kale kop, combatbroek, soldatenkistjes en t-shirt met daarin 6-pack lijf….net als ik maar ik heb fust ipv 6-pack!) benaderd om te vragen of hij wat had voor mij. Dat had hij! Top!

Ik dus helemaal zelf de sifon eraf gehaald en bij terugkomst ook de nieuwe er weer op gemonteerd. Nu zie ik jullie denken: dat zijn 2 handelingen!! 2 handelingen met 2 schroefjes!! Klopt! Maarrrr…je moet je successen in kleine klusjes zoeken als je 2 linker handen hebt. Miriam speelde het goed mee en prijsde mij de hemel in met zoveel technisch vernuft en inzicht om deze megaklus tot een goed en bloedeloos einde te brengen. Toen ook nog bleek dat de lekkage officieel hiermee ten einde was, hebben wij dit op gepaste wijze gevierd vanzelfsprekend.

Daarna weer grote ronde met Joep gelopen een andere richting door de bossen, afwasje gedaan en geborreld voor de caravan. Buren naast ons hebben ook een hondje, Mim, die lekker met Joep speelt binnen ons gaas-territorium, terwijl er stukje verderop een hond woont, die Joep elke keer wil aanvliegen als ie voorbij loopt. Geweldig om te zien dat die kleine veldheer gewoon van zich afbijt en zich het kaas niet van het brood laat eten. Zeker geen kaas!! Maar de eigenaar van deze nogal heftige hond Tjibbe, wil vanavond met haar man uit eten en vraagt aan ons of ze haar mobiele nummer mag afgeven, zodat we haar kunnen bellen als haar hond overlast veroorzaakt, wanneer deze alleen in caravan blijft tijdens hun restaurantbezoek. Dat willen we wel en het is prima verlopen allemaal. Tjibbe was de rust zelf!

Eerlijk gezegd is dat wat wij wel jammer vinden; het niet meer uit eten gaan als we Joep bij ons hebben. Alleen laten in caravan vinden we niet prettig en meenemen naar restaurant durven we niet aan, aangezien Joep vorig jaar tijdens de vakantie, sterlijk vervelend was tijdens een lunch in restaurant in Frankrijk. Voelt erg ongemakkelijk kan ik je zeggen. Ondanks dat we veel voor onze kleine man overhebben, is dit wel een dingetje.. Maar vanmiddag gaan we met hem fietsen en doen we weer een poging om ergens te kunnen lunchen op een terras. Kijken of dit weer eens gaat lukken. Jullie lezen het vast bij het volgende blog. Morgen breken we ons kamp hier op en verkassen wij naar Sint Antonis.

4 September 2020: Start vakantie op Cokse Heide in Afferden

Afgelopen vrijdag was het onze laatste werkdag en hadden we het zo gepland dat we omstreeks 15.00 uur in de auto konden stappen en met de caravan op pad naar ons eerste vakantie-adres; De Cokse Heide in Afferden (L). Zoals jullie wellicht weten is dit 1 van onze favoriete natuurkampeerterreinen binnen de Staatsbosbeheer campings. We zijn er inmiddels 4x geweest en nog steeds worden we blij als we er weer heen mogen.

De laatste dag werken bestond voor Miriam nog gewoon open te zijn tot 14.00 uur met haar kapsalon om de laatste klanten te helpen. Voor mij stond hij in het teken van de laatste kantoorwerkzaamheden te doen, laatste belletjes en de boekhouding bijwerken voor beide bedrijfjes. Voor de rest had ik de taak om de caravan helemaal klaar te maken, dus wassen, inruimen, de buitenstoelen schoonmaken, grondzeil reinigen, BBQ repareren en nog wat ander subtiel opgedragen taken volbrengen. Toen we dan ook eindelijk mochten vertrekken, was de pijp alweer leeg, zal ik maar zeggen.

Op geplande tijd vertrokken en onderweg verliep alles van een leien dakje. Bij aankomst op de camping viel het ons op hoe knettervol deze nog stond met kampeerders. Door het rare jaar 2020 verschuiven de vakantieperioden wel, lijkt het. Veel wat oudere paren aanwezig, maar ook best nog wel jonge stellen. Allemaal genietend van al het moois dat deze omgeving te bieden heeft. De Cokse Heide heeft ook een nieuw sanitairgebouw gekregen, wat er super gelikt uitziet. Wat afwijkend van de andere nieuwere kampeerterreinen van Staatsbosbeheer. Strakker, frisser en lichter van binnen. Erg fraai. Vooraf ook duidelijke instructies gekregen over de coronamaatregelen. Er is maar 1 looproute rondom het sanitairgebouw en deze moet je volgen. Spookloplers worden niet getolereerd.

Het kampeerterrein ligt er prachtig bij! Het is 1 en al groen wat je ziet en je hoort een specht koppijn creeeren tegen een boom, vogel getjielp en de zon schijnt op onze plek. We hebben er zin in en ik zet met de auto nagenoeg de caravan in 1x achteruit in de kampeernis die voor ons gereserveerd stond. We kennen de plek goed en hij is nu nog rustiger aangezien de kampvuur-kuil niet gebruikt mag worden ivm Corona. Hier loop je zeker geen corona op, op deze camping; de plekken zijn dusdanig ruim dat je niemand hoeft te passeren.

Het opbouwen van ons kampement ging ook erg voorspoedig. We hebben inmiddels een goede routine opgebouwd hoe je snel en goed de boel operationeel maakt. Eerst met de mover de caravan neerzetten waar je wilt, waterpas stellen, stempels uitdraaien, elektrasnoer in caravan, Joep zijn net rondom de caravan spannen, luifel uit, afspannen van luifel en vervolgens de stoelen en tafel uit het onderluik, dan de buitenkast buiten neerzetten, Nespresso erop, oven erop, koelkastdeur open, biertje eruit en plop! Vakantie!

De middag verder in relax stand doorgebracht en klein rondje gelopen met de kleine Joep. Vervolgens het avondmaal klaargemaakt door Mirreke en na het eten nog een laatste ronde door bos gelopen. Toen weer een tijdje bezig geweest met de satelliet installatie om ook TV te kunnen kijken. De bosrijke omgeving maakte het niet mogelijk om op onze plek de satelliet goed te kunnen uitrichten. Maar….we hadden een nieuwe troef in het TV optiepakket. We hadden namelijk ook een 4G Wifi Router gekocht, de TP-Link TL-MR 6400. Mijn mobiele telefoon abonnement heeft onbeperkt data, dus als deze optie goed werkt, besluiten we om de satelliet schotel te verkopen. Wij staan vooral in bosrijke campings en het blijkt bij de eerste de beste twijg die voor het signaal zit, er geen verbinding mogelijk is met de satellieten. Wij denken dat 4G dan een betere oplossing is. We gaan het nu proberen en komen erachter dat hier op de camping nagenoeg geen 4G bereik is. Dan moeten we maar praten met elkaar….maar hiervoor hebben we beiden geen puf meer voor. Lekker buiten gezeten tot een uur of 10 ‘s avonds.

De avond was heerlijk zwoel en uiteindelijk rozig naar bed gegaan. Allebei niet lekker geslapen, maar mogelijk ook door de regen op het dak. De volgende dag beginnen we weer met goede zin en na heerlijk rustig buiten een bakkie koffie te hebben gedaan, gaat Miriam eerst boodschappen doen in Siebengewald. We zijn “leeg” vertrokken uit Lelystad. Ik bleef bij Joep en lekker gelezen onder de luifel. Na Mir terug was, lekker lunchen samen en vervolgens een grote wandeling gemaakt door de bossen en heidevelden rondom de camping. We kiezen voor een route van ongeveer 7 kilometer en Joep was helemaal in zijn nopjes.

Hij ruikt van alles in het bos en loopt als Komissar Rex alle sporen na te trekken en wij lopen lekker door het heuvellandschap. Tjesus wat is het hier mooi en fijn zeggen we nog! Na ruim anderhalf uur komen we terug en douchen we, kleden ons om en beginnen we aan de zaterdagmiddagborrel. Joep is uitgeteld en ook wij doen een klein dutje. De rest van de dag is in chill modus en blijven we “thuis”, want zo voelt het in de caravan. Wel hebben we al wel de volgende camping geboekt voor over een paar dagen. Dan naar een andere favoriet van ons: De Vlagberg in Sint Anthonis, ook een Staatsbosbeheer camping. Na deze camping gaan we weer op zoek naar nieuwe campings.

31 juli t/m 9 augustus 2020: Kabe’s op de kust in Dronten…

De afgelopen weken hebben Miriam en ik de weekenden en woensdagen op NCC camping Het Abbertbos in Dronten doorgebracht met onze Lambortinki 2.5. Doordeweeks gewoon werken en in de weekenden naar deze simpele, maar prachtig gelegen camping tussen Dronten en Elburg/Kampen. Op loopafstand vindt je daar het strand en paviljoen At Sea, gelegen aan het Drontermeer. Voor ons een half uurtje rijden vanuit huis en daarom perfecte afleiding om in de vakantieperiode, en dus komkommertijd, daar door te brengen.

Af en toe wandelen met onze Joep en die sleept dan weer van alles mee naar de plek. Geweldig om te zien hoe die kleine veldheer boomstammen meesleept naar zijn domein! Maar ook Joep had het zwaar de afgelopen dagen. Ook zijn onze vrienden Sonja en Enno nog gezellig langs geweest voor een gezellige borrel en maaltijd. Voor de rest erg rustig aan gedaan en veel gelezen. Wij lezen allebei niet veel, maar de afgelopen weekenden een aantal boeken uit samen!

Joep kwalificeert zich voor Olympics met Polstok hoogspringen

Over de weekenden daar valt verder echt niet veel te melden en zeker niet met de temperaturen van de afgelopen week. Eigenlijk kun je alles voorspellen daar op het terrein; er gebeurt namelijk he-le-maal niets. Er is niets, men doet niets en je ziet niets. Behalve de mooie natuur om je heen en een paar caravans als je op onze plek staat dan tenminste. Maar sinds afgelopen weekend leek het wel of er een verhoogde staat van paraatheid werd gesignaleerd om ons heen. Toen we ernaar vroegen bij de beheerders van de camping werd direct al aangegeven dat ze onze excuses aanboden voor het feit dat vanaf het weekend van 8 augustus het uit was met de rust en dat dan alle, maar dan ook alle plekjes volgeboekt waren, want……De Kabe Club Nederland heeft een clubweekend en brengt deze hier door. “Nogmaals onze excuses aan jullie, maar het is maar een weekend en dan is het voorbij” werd ons medegedeeld. En toen we ook nog andere campinggasten hoorden zeggen dat ze dan hun spullen gingen oppakken en weggingen, want “hier wilden ze niet bij zijn” ontstond bij ons een beeld van een soort van invasie van Talibanstrijders, Noormannen, Vikingen of ander gespuis…

Nu bleek dat ook te kloppen in een bepaald opzicht, want de Kabe caravan (want hier praten we over, Kabe is een merk caravan) wordt geproduceerd in Zweden. Vikingen dus!!

Nou….ik heb een paar Netflix series bekeken waarin Vikingen huis hielden en dat loog er niet om! Ik besloot om mij er maar in te verdiepen wat voor soort pluimage volk we het volgende weekend over de vloer kregen. Op basis van de vooroordelen die we links en rechts om ons heen horen zien we het met argusogen tegemoet. Harnas mee, oorlogskleuren op je gelaat, schild voor ons houden en rammen maar!! Maar zo zijn we helemaal niet, zeggen we tegen elkaar. Eerst maar eens meemaken en dan maar oordelen is ons credo!

Wat valt er te weet te komen over Kabe en zijn gebruikers? Over Kabe kunnen we op basis van de gesprekken gedurende de afgelopen weken melden dat deze wintercaravan de Rolls Royce onder caravans moet zijn. Ze zijn beter geisoleerd, hebben vloerverwarming, dikkere wanden en dus zijn zwaarder door het gewicht, duur in aanschaf, waardevast, afwerking is degelijk en solide, maar voor de rest kun je er hetzelfde in doen als welke andere caravan dan ook. Zelfs onze Adria Adora heeft vloerverwarming en qua indeling is er niets nieuws onder de zon. Mooie caravans, niks mis mee!

Maar wat maakt het dan dat iedereen zo van de leg is als de Kabe Club Nederland op bezoek komt. Als ik hun website bekijk, dan lijkt deze wel een bunker; je weet dat ie er is, maar je komt er niet in! Weinig informatie en wat je ook wilt bekijken op de site; je hebt er een inlog en wachtwoord voor nodig! Gesloten gemeenschap dus? Nou…als je de verhalen moet geloven dan zijn Kabe eigenaren allemaal snobistisch en voelen ze zich verheven boven het andere caravanplebs van deze aardbol. Dus strikte afzondering van de ” gewone” kampeerder is per definitie gewenst.

Omdat de Kabe Club Nederland kwam en dus de camping bommetjevol kwam te staan, waren de beheerders en facilitaire team de hele week heel erg druk om de camping er spic en span bij te hebben staan als al dit koninklijke bezoek het NCC terrein met hun dure koetsen op kwamen rijden. Nu ziet altijd alles op deze camping er supernetjes en schoon uit en wordt er met veel liefde beheert zal ik maar zeggen.

Doordat onze werkweek deze week al op donderdagavond erop zat, konden wij dus heerlijk dus al deze avond naar de camping en zouden wij de karavaan met de bloeddorstige Vikingen binnen zien komen op vrijdag. Miriam en ik in onze schutkleuren en camouflage-net (o nee, dat is het net van Joep…) tijgerend naar de frontlinie om te bekijken waar hun zwakke plekken zitten en hoe we dit weekend kunnen overleven als we onverhoopt de witte vlag moet laten zien en een uitgang zoeken. De Vikingen zitten overal om ons heen en op vrijdagmiddag waren we omsingeld. Boevengespuis!!

Gedurende dit weekend kwamen we erachter dat al deze Vikingen gewoon heel aardige mensen waren vanuit verschillende windstreken en supertrots op hun kampeermiddel. Zoals wij en anderen ook trots zijn op hun kampeermiddel. Niks mis mee! Erg leuke, vriendelijke mensen gesproken en gelachen bij de afwas. Ook om al deze vooroordelen rondom de Kabe club. Gewone mensen met allemaal hun eigen verhaal en verleden en keuzes in het leven. Kabe dus! Niks mis mee, maar voor ons met heel veel plezier een nieuwe Adria Adora! Het weekend werd in de avonden opgeluisterd door live muziek door “John Woodhouse Jr” met zijn accordeon en gisteravond zat een soort John Denver achtig manspersoon midden in de cirkel op het hoofdveld zijn Kabe-genoten toe te zingen met veelal jaren 60 en 70 muziek op zijn accoustische gitaar. Pastte ook wel bij de gemiddelde leeftijd op deze camping. Was allemaal keurig en gezellig en volgens de huisregels nalevend lekker om 22.00 uur geluid uit. In de cirkel waren namelijk al zo’n 30 personen in slaap gesukkeld….typisch jaren 60/70 volk…wij komen er ook uit! Heerlijk geslapen.

Doordat de camping bomvol zat en de sanitaire voorzieningen bestaan uit wel 1 herendouche en toilet, 1 damesdouche en toilet en 1 afwasplek, liepen de wachttijden bij de afwasplaats, toilet en douche uit de pas. Men klaagde hier ook over. Het kon ook echt niet, maar ja…normaal gesproken staat deze camping ook nooit vol en dan voel je dit dan ook niet. Ook de hitte op de camping was deze dagen niet te harden en daarom vanmorgen vroeg maar naar huis gegaan. Lekker in de tuin zweten en kunnen douchen onder de buitendouche. Bij het wakker worden vanmorgen regende het boven onze camping. In heel Nederland was er 1 buitje en deze was precies boven ons dus, net toen we alles aan het opruimen waren. Erg verfrissend!

We hebben de afgelopen weken enorm genoten van de kampeerweekenden in deze rustige omgeving. Helemaal eruit eventjes. Miriam zegt altijd dat wanneer ze thuis is, ze het gevoel heeft dat ze dan van alles moet doen. Nu niet! Lekker toch; beetje dutten, lezen, wandelen, hapje, drankje…druk met niets doen!

Gewoon foto van omgeving en activiteiten met Joep

Maar nu weer thuis, caravan op oprit en leeggehaald. De komende weken kunnen we niet weg door allerlei andere leuke sociale dingetjes, maar we hebben zeker zin in onze vakantie in september. Dan horen jullie vast weer van ons!

24 – 26 juli 2020 : NCC Camping Het Abbertbos Dronten

Het is komkommertijd in ons werk en de zomer is nog lang voordat wij zelf op vakantie mogen, als Corona tenminste geen roet in het eten gooit. En jullie weten; kom niet aan mijn eten!

Om deze tijd te overbruggen hebben we besloten om onze caravan een maand op deze camping te zetten. Zodoende kunnen we de 4 komende weekenden en de dinsdagavonden en woensdag genieten van deze heerlijk rustige en prachtig gelegen camping. Midden in de natuur, precies tussen Elburg en Kampen gesitueerd. We zijn hierdoor lid geworden van de Nederlandse Caravan Club (NCC), welke een aantal eigen terreinen hebben in Nederland. Meestal in de natuur. Niet dat wij gaan deelnemen aan verenigings-activiteiten, maar het type camping past gewoon goed bij ons. Nagenoeg geen faciliteiten voor entertainment, kinderprogramma’s, glijbanen en drukke kantines. Niets van dit alles. De gemiddelde leeftijd is hier ook wat hoger en daardoor rustiger qua sfeer. Voor ons prima, aangezien we beiden in ons werk al heel veel praten met mensen, is die rust heerlijk en kunnen we met Joep direct de bossen in lopen voor de mooie lange wandelingen.

Een andere motief om deze weken de caravan hier neer te zetten is om onze nieuwe deeltent / wintertent op te zetten en deze gedurende deze weken ervoor te laten staan. We kunnen dan ook buiten “binnen” zitten als het weer te fris of te nat wordt. Deze tent hadden we bij Obelink gekocht en er niet veel geld ervoor uitgegeven gezien onze doelstelling om deze tent met name in de winter te gebruiken. Dan kunnen we de tent als tochtsluis gebruiken als we met natte jassen terug komen van een wandeling of zo. Ook kunnen we dan onze stoelen daar binnen zetten om ze droog weg te zetten. Leek ons een brilliant idee.

Vrijdagmiddag tegen het middaguur waren we klaar met onze werkzaamheden en konden we meteen weg met de combinatie. Open dakje, caravan er mooi achteraan volgend, lekker door de mooie polder, richting Dronten. Toen we daar aan kwamen op onze favoriete plek, bleek dat we net op tijd waren om onze plek in te richten. 3 minuten nadat wij de caravan hadden losgekoppeld, zagen we opeens teleurgestelde blikken van een camperaar en zijn vrouw. Als ze ons weg hadden konden sturen, hadden ze het gedaan. Ze waren echter heel sportief en vonden nog een andere mooie plek, dus allebei blij!

Het plaatsen van de caravan ging supergoed en we worden er dus handiger in. Toen de nieuwe voortent opzetten. Mijn strategie was om vooral niet zelf na te denken maar blind de commando’s van mijn vrouw op te volgen. Uberhaupt is dat de beste strategie om het met elkaar 30 jaar al goed uit te houden. Deze strategie voor de voortent werkte voortreffelijk. Binnen een half uur hadden we uitgevogeld hoe het moest en vervolgens in alle rust samen de boel afgespannen en klaar.

Na het afspannen kwam het afpilsen en afwijnen. We hadden zin in een versnapering en gingen lekker even genieten van het uitzicht van de tent en caravan. Even een siesta gehouden, daarna de satelliet installeren en kijken of we nu meteen goed signaal hadden. Wel; dat ging ook supergoed eigenlijk. Even het statief 1x verplaatsen en een strak beeld in de caravan. Mooi was ook om te zien hoe Miriam meteen ook de voortent gezellig maakt met alles op zijn plek en de ruimte vrijlatend om op kille avond in de voortent te kunnen zitten.

Miriam was nog even met Joep gaan lopen en ik bleef achter bij de caravan. Ik blijf maar last houden van mijn rechtervoet. Eerst hielspoor, toen steunzolen en nu lijkt het of mijn peesplaat ontstoken is. Ik heb er flink last van, maar als ik even dagje rustig aan doe, dan hoop ik morgen in betere conditie te zijn.

In de avond heerlijk gegeten en TV gekeken. Allebei moe en op tijd naar ons nest. Joep is er eerder klaar voor als wij en vraagt om naar zijn mandje te mogen. Wij slapen altijd heerlijk in de caravan, dus morgen weer tintelfris aan de dag beginnen.

Zaterdagochtend heerlijk rustig wakker worden en in alle rust aankleden, ontbijten, afwassen en een wandeling met Joep gemaakt. We vinden het hier fantastisch om te verblijven; midden in de natuur, loop je zo dwars door de bossen richting het water van het Drontermeer. Onderweg komen we nog mooie dingen tegen die Miriam meteen op de plaat vastlegt.

We genieten enorm van het feit dat we deze plek zo dicht bij ons huis hebben gevonden. Binnen 35 minuten van deur tot deur en geen stress hier. Totdat de regen van miezeren overging naar plenzen…Stevig doorlopen richting de caravan. Op de camping zagen we verschillende stelletjes gezellig spelletjes doen onder de luifel of in de voortent. Ook kwam de beheerster nog even langs fietsen om te zeggen dat ik mijn aanwezigheidsformulier moest invullen en de beginstand van mijn eigen elektra-meter. Omdat de NCC een vereniging is, krijgt ieder lid zijn eigen meter in bruikleen om zodoende eerlijk de kosten te verdelen op basis van verbruik. Je betaalt dus nooit teveel, maar altijd echt datgene dat je verbruikt. Aangezien het regent op ons caravandak, besluiten we eerst nog maar te beginnen met een zaterdagmiddag-borrel. Nu het formulier wegbrengen brengt nattigheid. Dan maar gezellige nattigheid even…

De rest van de dag zoals gewoonlijk heerlijk rustig aan gedaan en een heerlijke maaltijd genoten. Daarna moest ik aan de bak met een grote afwasbeurt. Aangezien deze eenvoudige camping maar 1 afwasplek heeft, kun je geluk hebben dat je meteen kunt beginnen, maar ook dat je nog 2 wachtenden voor je hebt. Het laatste was het geval; ik had 2 afwassers voor mij te dulden. Ook in dit geval kun je geluk hebben dat het gezellig is, of dat het alleen al een gespannen sfeertje tussen afwasser en partner is, zodat je niet de impuls krijgt om een gezellig praatje te maken. Beide gevallen heb ik dit weekend meegemaakt. Ik kan het gewoon soms niet geloven hoe niet-communicatief of zelfs asociaal mensen kunnen zijn en je niet eens groeten of gewoon je onder de wimpers door sneaky aankijken en zich concentreren om niets te zeggen. Ongelofelijk vinden wij dat. Maar ook dit weekend vooral leuke gesprekken gehad met de mede-kampeerders. Ook hoor je bij de afwasplek veel inside informatie binnen de vereniging over wat goed gaat en wat niet. Het is en blijft een vereniging, dus menigeen weet hoe het er daar aan toe gaat. Nu; dat blijkt precies hetzelfde te zijn bij 65+. Veel onrust over oude koers en nieuwe visie. Veranderen is eng en zeker als je niet kunt overzien wat die veranderingen inhouden. Wij houden ons daar verre van en willen gewoon gezelligheid en op mooie plekken staan op kleine campings. Niks meer en niks minder!

In de avond toen het killer werd, zijn we naar binnen gegaan en hebben daar kneuterig in onze zithoek TV zitten kijken, totdat de ogen zwaarder werden. De hele dag buiten eist zijn tol. Daarom ook maar mooi op tijd naar bed gegaan. We blijven maar zeggen hoe goed de caravan bevalt. Veel ruimte, fijne sfeer, goede afwerking en luxe.

Vandaag, zondagochtend, scheen de zon al meteen lekker op ons plekje, dus er weer mooi op tijd uit. De ochtendronde met Joep is altijd voor mij, dus ik er op uit met onze vrolijke vriend. Maar er zat weinig puf in vanochtend….niet bij mij hoor! Joep had geen zin en heeft samen met ons lekker in de zon gelegen. Het bijzondere van Joep is dat waar ik of Miriam ook gaat zitten met haar campingstoel, hij altijd precies tussen ons in gaat liggen. Altijd! Geweldig om te zien hoe bewust hij hier mee omgaat.

Opeens duikt Joep met zijn neus ergens op onze plek in het gras en begint te graven. Wij denken nog; raarrrrr!! Maar de teckel van ons blijkt een wildspotter te zijn en graaft een klein gewei naar boven, welke hij de rest van de dag niet meer uit het oog verliest. Later op de dag loopt hij nog een rondje op onze plek en begint weer te graven en ja hoor…weer een gewei! Nu kennen jullie Miriam als natuurliefhebber en deze ging natuurlijk weer uit haar plaat. Ontwapenend was het om te zien dat Mir ook zo trots op de kleine snorremans was. De kinderen naast onze plek vonden het ook tof!

Toen we van deze commotie waren bijgekomen, begon Miriam aan de lunch. Doordat we de hele zondag kunnen blijven, wil Miriam tussen de middag warm eten zoals op het boerenland gebruikelijk is. Het wordt een heerlijke maaltijd, welke wij ook op onze receptenpagina zullen plaatsen. Na de lunch de afwas en een siësta op het programma. Totdat we opeens een ander teckeltje ons plekje op zien lopen en we denken nog; hey, dat lijkt Dille wel!!

Wat leuk; het is Dille! Onze vrienden Marco en Nicole komen langs om even een bakkie te doen, toen ze zelf een mooie rit door de omgeving aan het rijden waren met hun Mini S cabrio. Het werd weer een super gezellige middag en nadat ze einde van de middag weggingen, hebben wij eigenlijk ook even ons kamp opgeslagen om ook te vertrekken. Nog even van het nazonnetje genieten en dan de paar dingen inpakken die we morgen nodig hebben als we gewoon weer aan het werk gaan. Alles in en rondom de caravan afsluiten en naar huis. Omdat het komkommertijd is in ons werk, besluiten we om maandagavond alweer naar de camping te gaan, zodat we dan de hele dinsdag en woensdag daar kunnen doorbrengen. Gewoon omdat het nu even kan en omdat we zo graag in het Abbertbos staan.

16-18 Juli 2020: Passie en Adria!

De komende week staat in het teken van het terugbrengen van de caravan naar de dealer Boer Caravans in Wezep, (BCA28.nl).

We hebben er inmiddels een paar weekjes vakantie mee mogen vieren en tijdens deze uitstapjes waren er een aantal zaken naar voren gekomen die aangepast moeten worden.

Allereerst willen we toch het reservewiel van de caravan uit de dissel verwijderen en deze onder de caravan aan de achterzijde laten bevestigen door middel van een ophangbeugel. Hierdoor ontstaat er wat meer gewicht aan de achterzijde van de caravan, ter compensatie voor het gewicht van onze e-bikes die op de dissel geplaatst worden. Niet dat we altijd onze fietsen mee zullen nemen, maar het kan dan in ieder geval. Deze aanpassing heeft niet te maken met een garantie-aanpassing maar meer een aanvullende wens van ons.

De andere reden dat we de caravan naar Wezep brengen is wel een garantie-dingetje. De satelliet-aansluiting buitenzijde functioneert niet naar behoren. Vanaf ons eerste weekend nadat we de caravan geleverd hebben gekregen, zijn er problemen met deze aansluiting. In april, tijdens de corona-uitbraak is BCA28 zelfs naar onze camping gereden om te proberen om het probleem op te lossen toen we de satelliet niet werkend konden krijgen in de caravan. De service van dit bedrijf is werkelijk top en ook de welwillendheid om de oplossing te bieden is enorm. Uit service hebben ze toen alle connectoren vervangen en ook stuk kabel te leveren. Toen lukte het nog steeds niet en hebben we afgesproken dat we de caravan terug zouden brengen om in de werkplaats goed onder handen te nemen om het op te lossen. Toen ik de caravan kwam halen zat het reservewiel er netjes onder, maar kwam de conclusie dat er niks mis was met de satellietaansluiting. Alles doorgemeten maar waarschijnlijk was het signaal op onze laatste campings onvoldoende. Wel nu; deze komende week zullen wij onze caravan een maand neerzetten op een NCC camping, Het Abbertbos in Dronten. Dan kunnen we alles opnieuw uitproberen. Maar de service van Boer Caravans A28 in Wezep was weer top. Passie voor Adria!

29 mei t/m 1 juni 2020: NCC Abbertbos te Dronten

De afgelopen weken waren heel erg druk voor Miriam met haar kapsalon en ook bij mij zijn de werkzaamheden weer in volle gang. En aangezien onze grote zomervakantie niet is doorgegaan door het Corona-gedoe, nemen we het er maar van als het kan.

Het kon dit weekend!

Vorig jaar waren we in de weekenden vaker te vinden in de NCC Camping Het Abbertbos in Dronten; een ideale omgeving voor alleen even een weekendje eruit. We zijn er binnen een half uur rijden en de camping heeft geen voorzieningen en dus alleen een kampeerterrein, direct aan het Abbertbos gelegen. Hierdoor kunnen we met Joep meteen het bos in en lekkere wandelingen maken, waar je nagenoeg niemand tegenkomt. Ook is de gemiddelde leeftijd wat hoger als de onze, dus nachtelijke escapades of poelen van jolijt zijn niet meer te verwachten.

We hadden 2 weken geleden de plek besproken en toen zeiden de beide beheersters van de camping dat er niemand te verwachten was in ons weekend gezien de coronaperikelen. “Zoek maar een plekje uit!” was het vrijblijvende advies vanuit hun kant. Echter toen we vrijdagavond na het werk met onze caravancombinatie het terrein op kwamen rijden, was het behoorlijk druk met kampeerders en konden we niet op de plek staan die we op het oog hadden. Ondanks dat de douches niet open mochten, hadden ze wel van de gemeente Dronten toestemming om de toiletten en afwasplek te mogen openen tegen bepaalde voorwaarden.

Daar was ik natuurlijk erg blij mee, met de mogelijkheid om gewoon naar het toilet te kunnen gaan voor de “grote bah” zoals Johan Derksen de dampende bolus altijd noemt. In de caravan red ik het wel; tussen de billen wil het goed, maar tussen de oren is het nog vaak een brug te ver om op het eigen toilet een punt te drukken. Kortom; ik ben blij!

Dit weekend was ook de eerste rit met onze nieuwe, maar 2^e hands cabrio voor de caravan. Afwachten hoe dat gaat, maar ook dat ging geweldig. We hebben onze auto ingeruild om deze Audi A3 1.8 TFSI met 180 pk te kopen. Voordat we de camper hadden, reden we cabrio en genoten we enorm van het open op de tijden dat het kon. Tijdens onze laatste paar dagen weg met de caravan zaten we op een avond aan een biertje en wijntje en zeiden we tegen elkaar dat het het beste van 2 werelden zou zijn als we de caravan konden combineren met een cabrio. Dit voelde voor mij meteen als een missie en dus op zoek!

De rit ging super en we hadden veel bekijks onderweg met duimpjes omhoog en lachende gezichten. Open rijden met een caravan erachter zie je klaarblijkelijk niet iedere dag.

Aangekomen op de camping het gebruikelijke ritueel van het opbouwen van ons kampement, maar nu dan met nieuwe componenten die Mirreke had gekocht en heel goed zijn uitgepakt.

Mir had een camping-buitenkastje gekocht om alle tijdschriften, schoenen en potjes en pannetjes kwijt te kunnen. Daarboven op het werkblad van het kastje kon ze dan de oven en Nespresso apparaat zetten. Dat ziet er veel opgeruimder uit dan alle schoenen los onder de caravan en kratten met boekjes en troep. Daarnaast had ze ook nog een sunblocker gekocht aan de voorzijde van de luifel. Hiermee was ik heel gelukkig, aangezien deze het felle zonlicht en warmte tegenhouden van dit weekend.

Nadat we alles klaar hadden gemaakt, zijn we met Joep een wandeling gaan maken en het voelt meteen weer lekker om in dit bos te vertoeven. Na de wandeling was het tijd voor ons avondeten en konden we de heerlijke mixed grill, gemengde groenten en ovenaardappeltjes van onze Lelystadse traiteur Le Appetit verorberen. Echt een aanraden, mochten de spare ribs van deze traiteur niet meer voorradig zijn. Ook de volgende dagen had Miriam heerlijk gekookt vanuit het keukentje en de buitengrill. We genieten echt van het mooie weer en het buiten eten.

Wederom weer problemen gehad met de satellietschotel om aan de praat te krijgen en na een 1,5 uur de strijd opgegeven. Dan maar een goed gesprek en magazines lezen in de avond. De caravan voelt zo vreselijk goed om in te leven. Ruime rondzit, veel licht, lekkere bedden, ruime keuken en ook erg belangrijk….een mega grote koelkast die bomvol zit!

De satelliet perikelen pak ik zaterdagochtend wel weer op als er meer licht is dan in de avond.

Zaterdagmorgen heel rustig aan gedaan en de eigenlijk de hele dag zitten vegeteren voor de caravan. Lekker lezen, dutje doen, ontbijtje, lunch en weer een paar fijne wandelingen met ons Joep gedaan. Deze dag staat in het teken van rusten. Miriam heeft last van haar schouder door het harde werken in de kapsalon en wil niets deze dag. Kan ik mee leven….

De volgende dag, 1^e pinksterdag, besluiten we na het ontbijt om met open kap een mooie rit over de veluwe te maken met de cabrio. Joep mee natuurlijk en de eigenwijze troonprins zat als eerste op de voorstoel en was er klaar voor. Samen een mooie rit gemaakt over dijkjes, over landweggetjes, langs meren en bossen en onderweg nog een wandelingetje gemaakt met Joep door de bossen van Nunspeet.

Na terugkomst bij de camping heerlijk weer in de zon liggen baden, afwasje doen bij het sanitairgebouw en leuke gesprekken gevoerd met de beheersters van deze NCC camping.

Vervolgens de satellietschotel weer geprobeerd aan de praat te krijgen, maar het blijkt dat de buitenaansluiting van de antenne op de caravan de boosdoener is. Nu we de kabels en power-inserter van de Travel Vision 6 rechtstreeks op de decoder plaatsen hebben we direct signaal van Canal Digitaal. De avond kan dus gezellig worden opgeluisterd door de TV, aangezien streamen via chromecast in deze contrijen geen zin heeft. Hier geen 4G bereik en zelfs geen telefoonbereik. Lekker rustig dus…

In de ochtend van 2^e pinksterdag, besluiten we om toch vroeg naar huis te gaan in plaats van einde van de dag. Het wordt bloedheet en dan in de middag alles opruimen en inpakken dat valt niet goed in mijn hydracultuur. Ook Mir zegt dat ze heen zin heeft om badend in het zweet alles op te ruimen en dus einde ochtend gaan we terug naar huis. Het aan- en ontkoppelen van de caravan gaat steeds makkelijker en er ontstaat weer een routine. De terugrit ging prima en einde van de ochtend weer thuis. Ook weer lekker om met de buurtjes te tafeltennisen, bbq-en en borreltje te doen!

De komende weken komt het er weer niet van om erop uit te trekken, dus besluiten we om de caravan weer naar de stalling te brengen. Onze zomervakantie is door Corona geannuleerd, maar ondanks dat zijn we toch al een paar keer er met de caravan op uit getrokken. De zomer werken we door en nu plannen we een zomervakantie in september ergens. Komt goed!

Vrijdag 8 mei 2020: Landgoed Warnsborn Arnhem/Oosterbeek

De afgelopen dagen hebben we in een redelijk vast stramien geleefd. Zonder noemenswaardige gebeurtenissen. Nu zie ik jullie denken; het gaat nooit over noemenswaardige zaken. Klopt! Maar dat is juist het lekkere van vakantie vieren of weekendjes weg. Ondanks de rare wereld momenteel, merken we wel dat we enorm genieten van deze periode. Geldzaken zijn geldzaken en zijn ook belangrijk, maar nu je toch nagenoeg niets kunt doen en er ook niets aan kan veranderen, kun je maar beter er het beste van maken samen! Nou, dat is goed gelukt kan ik zeggen!

De afgelopen dagen waren erg relaxt. Overdag een aantal mooie wandelingen maken door de bossen die rondom ons heen liggen. De Wilderbergbossen. Deze bossen stammen al uit de bronstijd en er zijn zelfs grafheuvels uit die tijd waar je langs wandelt. Het labyrinth aan bospaden en veldjes met heide, poeltjes, vennetjes, maakt dat je elke keer als je er wandelt, het gevoel hebt dat je er voor het eerst loopt. Het is er niet druk en waar vandaan je ook komt, je komt altijd weer uit bij de camping. Joep is helemaal door het dolle heen tijdens de wandelingen en erg alert op wilde dieren. Vannacht liepen er reetjes rondom onze caravan en Joep sloeg aan midden in de nacht. Het is daarom niet verrassend dat de directe buren naast ons vanmorgen opeens verdwenen waren. Nee, hoor! Was gepland!

Ook het veldje waarop we staan is een gezellig veldje met leuke hartelijke mensen en kinderen. Op voorhand waren we niet zo blij dat we deze camping geboekt hadden, maar uiteindelijk hebben we het hier enorm naar onze zin. Het privesanitair is sober, maar voldoende om dagelijks je was, afwas, toilet en douche te pakken. Deze camping heeft uitsluitend privesanitair en geen sanitairgebouw of zo. Ook de prijs van de overnachtingen valt erg mee. Komen we hier nog een keer terug? Mogelijk wel! Maar dan vooral voor de omgeving, niet zozeer voor de camping. De directe buren zitten nogal verlegen om een praatje en dat hoeft voor ons niet altijd. Zeker als je lekker aan het lezen of dutten bent niet.

De dag van gisteren stond in het teken van werken. Miriam haar kapsalon mag weer open en nadat dit via de persconferentie duidelijk was gemaakt door Mark Rutte, ontplofte hier de mobiele telefoon van mijn Mirreke! Zoveel lieve berichtjes de afgelopen weken van haar klanten gehad en nu dan het verlossende woord kwam, liepen de app’s per tientallen binnen en schoot mijn lieverd helemaal vol van emoties. “wat een lieve klanten heb ik toch…moet je zien die reacties”. En als ik dan Mirreke zie tranen, dan ben ik solidair en doe dapper mee! Wat een mooie mensen die mensen die bij Gloss Haar Studio komen.

De hele dag bellers die afspraken willen plannen en binnen een dag zat Miriam de komende weken bommetje vol.

Doordat we samen de dag voor de caravan hadden doorgebracht en lekker hapje, drankje genuttigd hadden, besloten we morgen, vrijdag 8 mei, een mooie lange wandeling te gaan plannen in een ander natuurgebied in de buurt. De buurman van 2 plekken verder had met zijn gezin een prachtige wandeling gemaakt door Landgoed Warnborn en Vijverberg, net buiten Oosterbeek. Tijdens de BBQ in de avond samen de plannen gemaakt en relaxt samen de avond doorgebracht. Miriam ging nog even met een buurjongetje de laatste wandeling met Joep maken en ik deed de afwas bij de caravan. Ongelofelijk hoe snel de dagen voorbij glijen. We zijn druk met niets doen en toch voelt het alsof we goed zouden kunnen wennen aan ons pensioen. Ooit!

Vanmorgen rustig wakker geworden en eerst bakkie doen. Miriam wilde caravan van binnen even schoonmaken en ik liep met Joep een eerste grotere wandeling door het bos. De temperatuur was al lekkerder dan de dagen ervoor. Ook het licht dat door de bomen en op de grond liggende bladeren schijnt is fantastisch. De rust om ons heen, de paar wandelaars die we tegenkomen ook allemaal goed gemutst. Joep neemt zijn tijd om elke boom te besnuffelen en als hij een salamandertje hoort tussen de bladeren gaat hij op onderzoek uit.

Na de wandeling weer even een bakkie koffie, lekker douchen en omkleden om ons klaar te maken voor de grote wandeling door het Landgoed Warnsborn.

Zoals bij vele Gelderse kastelen en landhuizen, is ook bij Landgoed Groot Warnsborn de vroegste geschiedenis onbekend. De naam Warnsborn wordt voor het eerst genoemd in 1428 toen het als heidegebied door hertog Arnold van Gelre in erfpacht werd uitgegeven aan Johan van Postel.

De naam ‘Warnsborn’ is afkomstig van de woorden ‘born’ of bron en ‘warn’ staat voor zuiver. De naam ‘Warnsborn’ betekent dus ‘zuivere of heldere bron’ en is waarschijnlijk ontleend aan de op het landgoed aanwezige bronnen. De naam Warnsborn werd dus al gebruikt in de vijftiende eeuw en had toen betrekking op het Hoog Erf, dat in bezit was van het klooster Mariënborn. Het noordwestelijk daaraan grenzende Laag Erf was in bezit van het Agnietenconvent. In 1648 werden het Hoog Erf en het Laag Erf verkocht aan Everhard Everwijn, burgemeester van Arnhem. Vanaf die tijd wordt de naam Warnsborn gebruikt voor de twee erven samen.

In 1916 werd Warnsborn (het lage erf) verkocht aan de Amsterdamse koopman Marie Paul Voûte, die het in 1929 verkocht aan exploitatiemaatschappij Thorhem uit Doorn, die in het gebied villa’s wilde bouwen. Stichting Het Geldersch Landschap, opgericht in 1929, tekende hier verzet tegen aan wat er uiteindelijk toe leidde dat de stichting, met behulp van Rijk, provincie en gemeente, het Lage Erf, de Vijverbergh en Lichtenbeek (een aangrenzend landgoed) kon aankopen.

Toen in 1944 baronesse van Verschuer (vrouw van de wethouder) overleed werd het Hoog Erf nagelaten aan Het Geldersch Landschap waardoor de twee delen van Warnsborn weer verenigd werden.

Daar mogen we blij mee zijn, want wat is dit een prachtig landschap om in te verblijven. Prachtige tuinhuizen, luxe hotel met mooie terrassen, glooiende heuvels met kronkelende bospaadjes, kabbelende beekjes, vennetjes en poeltjes. Overal mooie zitbanken met mooie uitzichten over het landgoed. De wandeling die wij maken is 6 km en loopt door al netgenoemde omgevingen door heidelandschap tot slot.

Het is warm en we lopen in de brandende zon door de heidevelden. Joep heeft de tijd van zijn leven en ook wij zijn in onze nopjes. Vooral mijn fysieke conditie nadat wij Joep hebben gekregen is enorm vooruit gegaan. Door mijn zittend beroep, veel autokilometers en veel vergaderzalen en dito catering bewoog ik te weinig. En als ik bewoog met bijvoorbeeld een wandeling als vandaag, dan zweette ik al heel snel en moest tussendoor even rusten. Anno nu ben ik een aantal kilo’s kwijt, loop ik moeiteloos langere afstanden en zweet ik niet meer. Dus ook dat heeft Joep ons gebracht; een betere fysieke conditie.

Tijdens de wandeling maken we foto’s en nemen de tijd om ook om ons heen te kijken en alles goed in ons op te nemen. Nogmaals; we genieten enorm! Zeker ook nu omdat je weet dat er weer wat betere tijden aankomen met onze ondernemingen. Ook Joep geniet enorm!

Joep in zijn nopjes!

Na terugkomt op de camping maakt Miriam een lekkere lunch. Een meergranen afbakbroodje met tomaatjes, mozarella, pesto en parmaham in de oven. Biertje en wijntje erbij en we kunnen er weer tegenaan. Joep valt in een diepe coma en Miriam besluit om met de fiets even naar Oosterbeek te gaan om de laatste voorbereidingen te doen voor de opening van de kapsalon. Want ja…het gaat wel wat anders dan normaal. Volgens mij ging ze handschoentjes, ontsmettingsmiddel kopen. Al het andere is inmiddels door de kappersgroothandel thuis afgeleverd. Onze bevriende buurtjes waren deze weken postagentschap Waterland voor ons. We liggen helemaal in een deuk als we op afstand zien wat er in de hal, kapsalon en garage aan ingekochte spullen ligt. Ze zijn er maar druk mee.

Ik ben nu het blog in de zon aan het schrijven en er heerst een serene rust op de camping. Er zijn weer een aantal gasten weg. Benieuwd of de camping weer volloopt voor het weekend.

Wij gaan zondagochtend weer naar huis en kunnen terugkijken op een fijne vakantie waarin we kunnen stellen dat de caravan super bevalt en we inmiddels weer wat weekendjes gepland hebben om weg te gaan. Maar nu eerst samen de komende weken hard werken om alle klanten weer goed van dienst te zijn. Miriam in haar kapsalon en ik bij mijn opdrachtgevers. We hebben er weer zin in!

Maandag 4 mei 2020: Camping AanVeluwe in Oosterbeek

Nadat we in alle rust wakker waren geworden eerst even douchen, koffie doen en vervolgens beginnen met het opbreken van ons kamp in Winterswijk. We hebben hier een paar heerlijke dagen gehad en nu op naar de volgende bestemming.

In tegenstelling tot het moeizame installeren van afgelopen woensdag, zo soepel gaat het nu met het afbreken en opruimen van alles. Waar het woensdag nog een gespannen toestand was, zo harmonieus verliep alles vanmorgen. Om ons heen zagen we ook meerdere koppels kibbelen tijdens het opzetten van de plek, dus zo schuldig hoeven we ons niet te voelen.

Nadat we de caravan weer aangekoppeld hadden aan de auto en Miriam de sleutel van de privé badkamer had ingeleverd bij de receptie, konden we op pad. Ondanks dat wij altijd met veel plezier gebruik maken van het sanitair gebouw, mits schoon, is de afgelopen dagen de badkamer op eigen plek toch wel erg aangenaam. En het scheelt mij steeds het chemische toilet ledigen.

Nadat we nog even een route gepland hadden om naar onze volgende bestemming, konden we op pad. De caravan hangt erg prettig achter de auto en met een keurige 90 km per uur was het ook stil qua geluid. Vooral het feit dat we de beide e-bikes voorop de dissel hebben staan, waren we bang dat de kogeldruk te hoog was, maar dit bleek ook niet het geval te zijn. Top!

Bij aankomst op de camping in Oosterbeek schrokken we wel toen bleek dat 1 van de fietsen niet was vastgegespt op de rail en dus alleen maar vast zat aan de stang op het fietsrek. Pffff….mazzel gehad dat er niets gebeurd was!

Na een uurtje te hebben gereden naar Camping AanVeluwe in Oosterbeek, reden we de Sportlaan in Oosterbeek op en door de bossen naar de camping. Daar aangekomen moesten we eerst wachten op de vuilniswagen die de containers leegde. We konden er niet door en al wachtende gaf de camping al wel het gevoel dat het gezellig volk moest zijn hier op de camping. De volste containers waren de glascontainers…tot zelfs naast en achter deze container stonden de wijnflessen. Maar we keken elkaar aan toen de camping opreden; dit is niks voor ons! Wel een week geboekt….

Alle caravans vlak naast elkaar en veel seizoensplekken met kluiten mensen die ogenschijnlijk elkaar al jaren kennen en niet op ons zitten te wachten. Veel auto’s overal geparkeerd en rommelig allemaal. Maar ja….laten we maar eerst even onze plek bekijken.

Die was prima in orde en ook wel een leuk veldje waarop we kwamen te staan. Aangezien we iets te vroeg aankwamen, was de campingmedewerker nog bezig om onze badkamer te reinigen. Daar was hij in minder dan 1,5 minuut mee klaar, want de badkamer is precies 2 m2 groot. Ook hier ging de opbouw van alles in zeer goede harmonie en lijkt het of we inmiddels een soort van routine hebben opgebouwd. Alles functioneert zoals het moet zijn.

Dan zien we dat hoge bomen weer de satellietschotel in de weg zitten en dat de schotel opzetten geen zin heeft. We besluiten dan maar om even bij een bouwmarkt een coaxkabel te kopen. De plek heeft eigen tv-aansluiting dus we kunnen vanavond de dodenherdenking zien en andere programma’s. Het Netflixen van de afgelopen avonden heeft nogal veel data opgeslokt, dus nu maar even TV kijken in de avonden. Die zijn namelijk nogal kil en dan in de caravan zittend, is beetje afleiding wel lekker.

Het veldje waarop wij staan heeft een aantal leuke mensen die met hun kinderen nu de vakantie aan het doorbrengen zijn. Joep heeft veel bekijks en ook een andere pup, kruising labradoedel en poedel (??), genaamd Balou stelen de show. Ze spelen enorm met elkaar en ravotten onder caravans door en bijten elkaar in oor, poot en nek. Erg leuk om te zien. Het stel naast ons heeft ook net als ons, net een nieuwe caravan gekocht. Het is voor ons de andere optie die wij destijds hadden om aan te schaffen. Een Knaus Sport Limited Edition. Pracht caravan, maar onze caravan bevalt erg goed gedurende deze eerste echte vakantie. Veel meer ruimte binnen, veel lichtinval door skyline roof en heeerlijke bedden.

Ondanks onze bedenkingen van deze camping, valt het allemaal erg mee en zijn we ook nog eens met een paar stappen weer in de bosrijke natuur om ons heen.

In de middag doen we een wandeling door het Demobos, een aangelegd bos waarin ook een werkelijke oase is aangelegd met poeltjes water waarin allerlei flora en fauna zich nestelt. Een paar mensen zitten aan de kant van deze oase en maken allerlei foto’s van schijnbaar unieke beestjes en planten. Ook is het bos in beheer waarbij jonge aanwas de oudere bomen laten afsterven waardoor een soort natuurlijke doorloop van het woud wordt gegarandeerd. Ook kiest men ervoor om oud hout veelal te laten liggen daardoor deze houtbrokken voorzien wordt van allerlei algen, schimmels en daardoor weer beestjes op af komen omdat zij die schimmels en algen als voedselbron zien. Kortom; er is over nagedacht. Het is een prachtig bos welke glooiend door het landschap kronkelt. Veel looprichtingen, dus we gaan er nog wel een paar proberen deze week.

Na het avondeten doen we nog een laatste wandeling langs de heide en zien samen zittend op een bankje een mooie zonsondergang. Mooie afsluiting van deze dag die uiteindelijk als zeer leuk beleefd is door ons, terwijl we de negatieve aannames van ons af laten glijden. We gaan ons hier wel vermaken!

2 en 3 mei 2020: Camping Vreehorst Winterswijk natuur

We zullen jullie nu niet weer vermoeien met hele epistels over het wel en wee van ons op en rondom de camping. De afgelopen dagen hebben we veel gewandeld en zoveel mooie natuur om ons heen gezien en ervaren. Ook de handel en wandel van Joep als erkend waterrat hebben we vastgelegd omdat onze vriend nooit zoveel met water op had. De dag van gisteren en van vandaag verschillen niet zoveel van elkaar. Rustig wakker worden, ontbijtje, douchen, afwassen, lezen, wandelen, dutje, lekker eten en drinken en in ons caravannetje chillen.

Daarom nu uitsluitend een blog met foto’s en andere beelden.

Flora langs het Juffertjespad nabij Camping Vreehorst

Wandelen door het Bekendelle natuurgebied

We genieten ondanks de bijzondere tijden als ZZP-ers

Donderdag 30 april 2020: Dag van oplossingen op Camping Vreehorst in Winterswijk

Na alle commotie van de aankomst dag van afgelopen woensdag, waarin allerlei storingen in de caravan aan het licht kwamen, begon gisteren de dag met een stralende zon en super lekker temperatuurtje. De avond ervoor hebben we lekker nog in bed via de Chromecast naar Netflix serie gekeken. TV kijken hebben we inmiddels niet zoveel zin meer in nu er zoveel Corona gedoe op elke zender te zien is. Al die specialisten die iets te melden hebben en elkaar allemaal of tegenspreken of andere meningen willen ventileren over alles en nog wat. Ook zijn er geen sportwedstrijden gaande om naar te kijken, dus is Youtube en Netflix een zeer welkome afleiding. Lezen hebben we het geduld niet voor en zijn we trouwens ook nog eens onze e-readers vergeten.

Na het ontbijt nog even contact gehad met de dealer en verschillende mensen op Facebook die ons blog gelezen hadden en allemaal wilden helpen met de ultieme oplossing, maar niets hielp. Mooi om te zien dat iedereen zo betrokken is op zo’n oppervlakkig medium als Facebook. Ook vinden we het leuk dat zoveel lezers via whats-app, mail en de website reageren. Met zo’n 20.000 websitebezoekers per jaar weten ze onze blogs inmiddels goed te vinden. Miriam zegt dan ook wel eens: “je bent er maar druk mee!” Maar juist die betrokkenheid, waardering, reacties, tips en adviezen van iedereen maakt het juist zo leuk.

Maar goed; we laten in de loop van de ochtend allemaal maar los. De koelkast snort lekker op gas momenteel, de chromecast zorgt ervoor dat we wat kunnen zien vanuit ons bed of zithoek. Er is maar 1 organisatie blij dat ik stream en dat is KPN!

Het weer is veel beter dan vooraf voorspelt en dus besluiten we einde van de ochtend maar eens een flinke wandeling te maken door de prachtige omgeving hier en we hadden niet veel moeite om Joep het daarmee eens te laten zijn. Geweldig om te zien hoe hij direct volledig “aan” staat als ie weet dat we de bossen ingaan.

Het is hier echt een landelijke omgeving en we lopen zo vanuit de fraaie camping de bossen in.

Camping Vreehorst is niet echt een camping die wij onder normale omstandigheden zouden bezoeken, maar de camping is echt een goede optie voor gezinnen met kinderen. Zwembaden, sportvelden, speeltoestellen, snackbar, restaurant, leuke zitjes overal op de camping. Wij zijn erg enthousiast over de safaritenten, de visvijver met rondom erg idyllische kampeerplekken, de boomhut en al het groen rondom de camping. De reden dat wij hier nogmaal niet zouden boeken heeft te maken met het feit dat wij graag op hele kleine campings staan, zonder allerlei voorzieningen. Dat nu door het privè-sanitair op de plek deze camping voor ons een mooi alternatief is, heeft ons nog geen moment gespeten. De snackbar is geopend voor het afhalen van snacks, voor de rest is er niets open. Jullie kennen me; Ik had liever een Vegan-bar hier gehad, maar ja…er zit niets anders op dan toch ook eens binnenkort iets te proberen van die snackbar.

Maar met alle goede zin liepen we de camping af en begonnen we onze wandeling door de bossen rondom Winterswijk. Zoals jullie inmiddels weten zijn wij altijd het liefst in de bossen en dus op de goede plek hier. Wat een mooie wandeling was het en via kronkelende paden komen we uiteindelijk aan bij de oever van de Boven Slinge.

De Boven-Slinge is een smalle beek die bij Kotten (gemeente Winterswijk) Nederland binnenkomt. Vervolgens stroomt zij in het Woold door het natuurmonument Bekendelle via Bredevoort, Aalten en Varsseveld. Wij lopen door het natuurgebied Bekendelle.

De Bekendelle is een natuurreservaat ten zuiden van Winterswijk. Het maakt deel uit van het in 2005 als zodanig aangewezen Nationaal Landschap Winterswijk (een gebied van bijna 22.000 hectare groot) en het is in 2010 aangewezen als Natura 2000-gebied.

Bekendelle is een oud beekbegeleidend loofbos waardoorheen de Boven-Slinge meandert. In het loofbos groeien onder meer els, es, iep en eik en bosgeelster, slanke sleutelbloem, pinksterbloem en dotterbloem. In de dode meanders van de beek komen waterviolier en beekpunge voor. Langs de beek loopt een wandelpad. Echt heerlijke wandeling gehad met ons drieën en voldaan toen we terug naar de camping liepen.

Voor de caravan lekker een broodje gegeten en groot glas thee. Toen maar besloten om weer naar Obelink te gaan om nog een paar spullen te kopen voor hopelijk verbetering van de problemen. Het laat mij maar niet los. Op dat moment belt onze caravandealer Boer Caravans uit Wezep (BCA28) dat hij onderweg is naar Winterswijk om hopelijk ons te kunnen helpen. Gerhard Boer, de technische specialist van BCA28), komt zelf naar de camping en heeft zelfs een team van nog eens 2 junior-specialisten meegenomen. Dat is nog eens een topservice van dit bedrijf! Bij aankomst stonden Miriam en ik wel te kijken wat zij verstaan onder junior-specialisten….Gerhard had zijn zoontje en dochtertje meegenomen. Want ja…geen school en een mooi uitstapje voor ze. Lekker spelen en ravotten op de camping. Met een emmertje kikkervisjes vangen bij de visvijver. Miriam en ik vonden het super gezellig met deze 2 banjers!

Gerhard pakte het meteen rigoreus aan allemaal. Wat een engelengeduld heeft deze man. Vakmanschap is door mij nu niet meteen goed op waarde te schatten, gezien mijn eigen technisch vernuft, maar indruk maakte het wel allemaal. Werkelijk alle electrische verbindingen in en rondom de caravan werden doorgemeten. De hangkast moest leeg met mijn mooie jurkjes (ja dit wisten jullie nog niet van mij; overdag is hij de nette kantoormeneer….maar in de nacht..?) Werkelijk alle verbindingen werden doorgemeten en getest onbelast en belast. Gerhard kwam al snel tot de conclusie dat de koelkast gewoon voldoende stroom kreeg en besloot toen de gehele printplaat te demonteren en een nieuwe printplaat erin te zetten. Wat een gepriegel met al die kleine stekkertjes…pfff! Met mijn worstenvingers had ik al moeite om het buitenrooster eraf te krijgen. Ieder zijn vak zal ik maar zeggen! De caravan is top en nu dus ook de koelkast. Ook de accu van de mover laadt weer goed en kunnen we dus ook dat probleem afstrepen. Dan rest ons nog alleen maar de satelliet-schotel, waar we nog problemen hebben.

Hierbij voel ik mij wat ongemakkelijk hoeveel hulp ik van Gerhard Boer krijg mbt het oplossen van dit probleem. Het is namelijk 100% zeker dat het niets met de caravan te maken heeft en het feit dat ik deze satellietschotel 2^e hands bij een andere kampeerwinkel in Groningen gekocht had, maakt dat het ongemakkelijk voelt. Gerhard maakt het niet uit, zegt hij. Het moet gewoon goed zijn. Hij had allerlei kabels, aansluitingen, koppelingen etc meegenomen, dus ook hierbij ging hij op zoek wat hij eraan kon doen. Zelfs telefoongesprek met de vertegenwoordiger van TravelVision, de fabrikant van de schotel, om nadere informatie te krijgen, bracht geen uitkomst. Er echt iets met de schotel is, waarvoor ik contact moet opnemen met de technische dienst van Travel-Vision.

Wel zijn een aantal verbindingen van de coax-kabel vervangen, snoertjes aangepast en kreeg ik ook wel de nadrukkelijke tip van Gerhard en Travel-Vision om het uitrichten van de schotel anders aan te pakken, dan zoals ik het in de caravan had gedaan. Het komt er in het kort op neer dat je zo min mogelijk koppelingen, verbindingen in de caravan moet hebben, want daardoor verliest de schotel signaal. De uitkomst moet dus zijn dat ik de inverter, het kleine kastje dat voor stroom in de schotel zorgt, aan de buitenkant van de caravan zijn werk moet laten doen. Op het moment dat de schotel uitgericht is, dan haal je de inverter weer uit de aansluiting op buitenzijde caravan en koppel je daaraan de coaxkabel rechtstreeks. De schotel is dan uitgericht en signaal wordt dan opgepakt door decoder.

Na nog even de kinderen ergens van de camping te hebben weggeplukt vertrekken de hulptroepen van Boer Caravans te Wezep deze contreien. We hebben erg gewaardeerd dat dit bedrijf zijn service heeft verleend tijdens onze vakantie in Winterswijk. Top!

Natuurlijk kun je zeggen dat het garantie is op een nieuwe caravan en dat het normaal is dat ze dan moeten komen. Dat het garantie is, dat klopt! Maar dat ze zelfs deze service verlenen direct nadat we deze gemeld hadden, dat vinden we echt klasse. Ze zijn meteen betrokken geweest bij alle stappen die we na de problemen hebben genomen. Ook alles doorgesproken vooraf. Wij hebben er een goed gevoel aan over gehouden en nadat alles in de caravan gecheckt is en de koelkast weer koelt op elektra, gaan we maar aan het avondeten beginnen. Het was inmiddels half 7 geworden en we dachten eerste dat er een aardbeving te horen was, maar het was mijn maag die aan eten toe was.

Mirreke weer heerlijke maaltijd gemaakt, welke jullie op de receptenpagina te lezen is. Was erg smaakvol allemaal!

Samen nog de avond in de caravan TV gekeken en toen lekker gaan slapen in ons heerlijke bed in de caravan. Morgen weer een onbezorgde dag, met alleen een telefoontje naar TravelVision te doen.