We hebben er zin in vandaag! Samen gekeken welke richting we op gaan en vooral hoe we dit gaan doen; over hoofdwegen of kleinere wegen? Doordat we vooral de omgeving willen zien besluiten we over de boerenweggetjes te gaan en over de bergen i.p.v. er omheen. We hebben de tijd en besluiten om te stoppen met rijden op het moment dat 1 van ons er genoeg van heeft. Nou…vandaag hadden we er geen genoeg van! Wat een prachtige natuur en wat een mooie vergezichten om ons heen tijdens de rit van vandaag.
Maar eerst moesten we vanmorgen na afscheid te hebben genomen van de buren op de camping en de camping-eigenaren. Alles was mooi op tijd en opgeruimd en klaar voor vertrek. Dat liep even anders…doordat we vast kwamen te zitten in het nog te natte gras en zachte grond. Een tweetal weken geleden in deze regio regende het met bakken uit de lucht en pas de laatste 5 dagen begint het voorjaar hier echt een beetje op gang te komen. Goede timing dus om in deze week er te zijn, want wij hebben de 3 dagen hier temperaturen gehad van 25 graden. Vandaag zou het 31 graden worden, dus ook nu goed timing om weg te gaan. Maar we hadden dus hulp nodig bij het wegrijden van onze plek. Maar ja…hoe doe je dat en wat heb je daarvoor nodig? Normaal zit er een sleepoog onder de auto, maar dus niet bij campers. Daar moet je een plastic kapje weg klappen en daarachter zit een gat met schroefdraad. Daarin moet je dus een speciale trekoog indraaien.
Maar die hadden we niet en dus konden we niks. Ook de campingeigenaar had niets om dit op te lossen. Zijn suggestie met een gulle lach was, dat wij dan maar nog een paar dagen op de camping moesten blijven. Zover kwam het niet, want onze zwitserse buurman had wel zo’n trekoog en deze was nog net niet van de camping weggereden, dus net op tijd konden we het kunstje klaren. Snel maar zo’n trekoog zelf kopen en in onze camper opbergen.
Maar goed, we waren op weg en via de navigatie hadden we een route ingesteld richting, nogmaals richting Aux de Provence. Dus dat is niet de bestemming, maar die kant gaan we op en we zien wel. Gezien hebben we zeker! Doordat we de navigatie hadden ingesteld op geen snelwegen, geen tolwegen, slingerden we dwars door boerengehuchtjes en door de bergen heen. Weggetjes waarvan je denkt als er een tegenligger komt, waar moet ik heen? Wel fantastisch om veel te zien, maar het schiet niet op en het rijden is inspannend.
Na een kleine 50 kilometer maar besloten om toch de hoofdwegen te berijden. Wat een prachtige route hebben we gereden. Ons spreekt dit landschap erg aan. Het doet denken aan Oostenrijk door de groene weilanden, glooiende heuvels, kenmerkende kerkjes in kleine dorpjes die tegen de heuvel gebouwd zijn, bossen en altijd op de achtergrond die enorme bergen met sneeuwtoppen. Dit is in de winter een wintersportgebied en dat zie je door alle skiliften, blokhutten en rodelbanen.
Tijdens de rit rijden we door het Parc Nature Regional Vercors. Dit park bestaat uit zachte valleien, diepe gorges en bergkammen. Wij rijden door het gebied de 4 Montagnes. Het plateau van de Vercors wordt ook wel het Fort genoemd, door de omringende steile bergwanden aan alle zijden. In het park is alles georienteerd op buitensporten, waarbij het milieu erg goed beschermd wordt en ondersteunt het park met name alle lokale producten vanuit deze regio. Hierdoor eet en drink je hier veel van (kaas)boeren uit deze streek. Vanuit vele eeuwen is bosbouw en veeteelt hier de hoofd-activiteit. Onlangs heeft hier een herbebossings-project plaatsgevonden waardoor Parc Vercors de belangrijkste boscomplexen heeft van Frankrijk. We vinden het hier echt geweldig! Ook is onze mening rondom de vriendelijkheid van de fransen bijgesteld. Ze zijn hier erg vriendelijk overal!
We stoppen regelmatig om fotos te maken en om Joep even uit te laten en nemen echt de tijd voor de etappe van de dag.
Omstreeks 14.00 uur willen we een camping gaan zoeken waar we de komende 2 nachten willen gaan staan. Na een eerste camping te hebben benaderd, zagen we al dat dit niks voor ons was en zijn we doorgereden naar een kleinere camping net buiten Meaudre net buiten Autrans. Camping Les Eymes is klein en ziet er gezellig uit. Klein zwembadje, restaurantje, winkeltje en een prachtige plek met mooi uitzicht over de vallei. Het ontvangst was uiterst vriendelijk en behulpzaam tijdens het manouvreren naar de plek. Jammer was wel dat de camper iets beschadigd is door een tak die over de camper schaafde. Even ziek van, maar die dingen gebeuren en de schade valt mee.
Nadat we weer alles tip top buiten voor de camper op orde hadden, hebben we heerlijk in het zonnetje een lekker plankje gemaakt met een drankje erbij en zijn we vervolgens heul spontaan in een siesta gevallen. Kan allemaal!
Nadat we wakker werden met ons drieen, zijn we aan een wandeling begonnen door het dal en liepen we door de weilanden een rondje rondom de camping. Vlakbij de camping staken opeens een dertigtal koeien over de weg en we hebben hier even bij staan kijken hoe de boer met zijn hond de kudde in bedwang hield. Wij zijn al druk om een kudde van 1 hondjes goed in bedwang te houden, dus alle respect.
Doordat we in de bergen zitten, koelt het aan het einde van de middag behoorlijk af. We wilden buiten wat vlees op de grill leggen, maar helaas dat ging niet door, aangezien we op deze camping geen buitengas-aansluiting hebben (dachten we van wel), en een gasfles uit de bun halen is ook geen optie omdat de camper te dicht tegen een muurtje staat. Dan maar gewoon in de pan! Simpele maar lekkere maaltijd gehad en klaar voor om naar binnen te gaan en de deur te sluiten. Het avondje TV is gekomen….niet! De TV, Decoder en Satellietschotel doen het niet meer. Er ligt een zekering eruit. Maar welke? En waar? En dan? Hoe is die zekering eruit geklapt? Kortom; ook geen TV. Dat is geen probleem, want we hebben elkaar en genoeg boeken bij ons in de e-reader. Komt goed.
Morgen gaan we voor het eerst een fietstocht maken tijdens deze vakantie. Door de vallei moeten we het aankunnen. We zijn de eerste vermoeidheid voorbij en komen beiden meer en meer in de relax-stand. Eerst hopelijk de nacht hier onder de dekens doorbrengen, want het is inmiddels gewoon kil. Ik voel een lepeltje-lepeltje aankomen…oh nee…lepeltje-teckeltje-lepeltje waarschijnlijk!
Camperjoy 
Geef een reactie op martin&miriam Reactie annuleren