Camperjoy is een hardcover reisdagboek met 562 pagina’s en honderden foto’s, gemaakt door het echtpaar Martin en Miriam Lammertink en teckel Joep. tijdens alle vakantiereizen, weekenden en feestdagen met hun camper door Nederland en Europa, beschrijven zij hun dagelijkse avonturen. Het boek beschrijft de dagelijkse praktijk en ervaringen met hun camper, caravan en later nog hun eigen chalet op een kneuterige, herkenbare wijze en vaak met de nodige humor en (zelf)spot.
Met de prachtige afbeeldingen, gemaakt door Miriam Lammertink-Lamers, maakt dat dit boek naast de smeuige verhalen ook door de beelden een mooi boek is om te lezen voor de mensen die weten hoe het is om met een camper te reizen of overwegen om met de camper te gaan reizen.
Een boek met een knipoog naar het kneuterige leven op de camping, waarbij een glim- of schaterlach regelmatig niet te onderdrukken is.
Opmerking: Doordat de Camperjoy blogs afkomstig zijn van de eigen website, is de afdrukkwaliteit van de foto’s van een mindere kwaliteit dan op de website.
Dit doet echter niet af aan de leespret die dit boek met zich meebrengt.
De afgelopen weken hebben wij geen nieuwe blogs gepost omdat er niet veel te vertellen was. Het werk is weer volop begonnen, voor zowel Miriam als mijzelf. De kapsalon draait weer volop en ik ben op 1 augustus begonnen aan weer een nieuwe interim-management opdracht bij Ministerie van Justitie in hun TBS Kliniek in Almere. Een drukke periode met een hoop nieuwe indrukken in een bizarre wereld waardoor de weekenden vooral erg rustig waren waarin vooral gevegeteerd werd.
We zijn mede ook niet naar Drenthe geweest omdat onze Joep erg ziek is geweest de afgelopen weken. Weken volop stress omdat Joep 3 hernia’s had welke hem enorm veel pijn deden. Het was zo triest om te zien en zo erg dat vorige week zondag de optie om hem in te laten slapen serieus aan de orde is gekomen. Godzijdank is het zover niet gekomen, aangezien het op dit moment weer beter met de kleine veldheer gaat. We zijn zo blij dat ie weer rondhuppelt en veel kwispelt. Het is onze oude Joep weer, die we weken niet meer gezien hadden. Hij was heel erg teruggetrokken, wilde niet meer wandelen, eetlust was minder, speelde niet meer en lag veel onder het toilet of onder het bed om vooral met rust gelaten te worden. Nu had de dierenarts dat ook voorgeschreven en tevens een hoop medicijnen om spieren te verslappen, pijn te verlichten en een roesje om veel te slapen. Rust in de bench was geen doen omdat Joep alles afbrak en dus ook zijn rug belastte. Nu, 3 weken later is de situatie zo dat hij zonder medicijnen leeft, weer speelt, kleine wandelingen maakt en goed aangeeft wanneer de pijp leeg is.
Zieke zielige Joep
Als een echte teckel gaat hij op dat moment liggen en verroert zich niet meer, waar het ook is. Op een kruising, op een veldje, op een bospaadje, maakt niet uit; hij verzet geen stap meer. Zuster Clivia, onze zorgzame Miriam draagt hem dan en doet nog veel meer om Joep het gevoel te geven dat ie in een lustoord leeft. Overal schapevachtjes, kleedjes, voedsel toegediend, snoepjes en heel veel aandacht met krioelen, aaien en kusjes. De Romeinen konden er vroeger wat van, maar onze Clivia leeft zich helemaal uit in zorgzaamheid. En alles wat je aandacht geeft, dat groeit! Zo is het bij mij ook gekomen…
Maar goed; dit weekend was het dan weer zover! We gingen weer naar ons geliefde huisje in Drenthe. Deze maand precies 1 jaar in onz bezit en erg veel gebruikt. Miriam heeft nu 2 weken vakantie en ik kom tussendoor een paar dagen omdat het werk voor mij gewoon doorloopt. Vakantie nemen was geen optie bij de TBS kliniek. Dit weekend heerlijke dagen gehad en had ik ook nog de maandag en dinsdag erbij vrij genomen. Zodoende konden we onze trouwdag gezellig samen vieren en lekker bij Diggels in Westerbork uit eten. Het weer is super op dit moment en eigenlijk exact hetzelfde weer als vorig jaar dezelfde tijd toen we hier nog met onze caravan op vakantie waren en toen ons chalet hadden gekocht.
Gisteren, 6 september, ook samen een mooie fietstocht gereden door de bossen en heidevelden in de buurt. Een rit van ruim 30 kilometer en onderweg tijdens de lunch op het terras gezeten in Odoorn bij OsingerMarke. Hilarisch was het moment dat Miriam en ik elkaar proosten met onze 30e trouwdag en de kerkklok begon de luiden in combinatie met het alarm geluid om 12 uur op de eerste maandag van de maand. Odoorn wist dat het onze trouwdag was en gaf de passende sfeer door feestelijke klokken te luiden. Fietstocht in zomerse omstandigheden afgemaakt en de rest van de middag lekker in onze tuin gelezen en heel veel op internet gezeten om allerlei inspiratie op te doen voor ons nieuwe chalet.
Wat?? Nieuwe chalet…nieuwe chalet…? …hoor ik jullie denken. Jullie hebben jullie chalet nog geeneens 1 jaar!! Klopt! Maar ja, onze wensen op termijn waren dat we uiteindelijk een grotere variant op ons chalet zouden willen op het moment dat we minder gaan werken en meer in Drenthe kunnen zijn. De plek is voor ons echt top, het Chaletpark De Eeke. Aangezien de Eeke een nieuw gedeelte aan het ontwikkelen is, waarop nieuwe chalets geplaatst kunnen worden, hadden wij de afgelopen weken wel veel nieuwe chalets bekeken en waren er ook tekeningen gemaakt hoe ons chalet eruit zou moeten komen te zien. Ook de Eeke was betrokken in het meedenken en aanbieden van een nieuw chalet. De prijzen zijn echter door Corona zo opgedreven dat voor ons in deze fase van ons leven een nieuw chalet gewoon te vroeg kwam. Totdat we zaterdag gebeld werden door de eigenaar van het chaletpark, waarin ze aangaf dat er een groot chalet te koop kwam, die voor 95% volledig voldeed aan onze wensen. Er moest best wel wat aan het chalet gedaan worden, maar daar was de prijs dan ook naar. Dezelfde avond zijn we wezen kijken en inderdaad was het chalet qua indeling en grootte precies wat we wilden. Natuurlijk hadden we zelf een andere keuken en badkamer uitgekozen, maar alles zag er tip top uit. We gaven aan dat we erover na gingen denken en 30 seconden later waren we eruit! We doen het en pakken alles meteen aan dat moet gebeuren om het naar onze zin te maken. Even contact met de huidige eigenaren over de zakelijke aspecten gehad en ook daar kwam snel witte rook uit de schoorsteen! (mooi, dan is de CV ketel ook nog goed!)
De afgelopen dagen stonden dus in het teken van plannen maken, inspiratie opdoen hoe we het hebben willen en komt het in het kort erop neer dat we de volgende zaken deze dagen / weken moeten regelen: Schilder vinden voor de binnenzijde alle wanden te schilderen, vloer uitzoeken bij Ballast Wonen in Aalden (deze heeft ons zo goed geholpen bij huidige chalet), bouwbedrijf die de buitenbeplating van chalet gaat vervangen voor levensbestendige buitenwanden, nieuw tuinhuisje uitzoeken en laten plaatsen en de tuinman die wat aanpassen gaat doen aan de huidige tuin. Ook gaan we een airco regelen voor het chalet, nu we weten hoe comfortabel dat is bij zowel warm als koud weer. Het chalet en de plek zijn fantastisch. Meer privacy rondom de kavel, net zo dicht tegen de bosrand als nu, meer ruimte binnen het chalet en zelfs een badkamer met ligbad, aparte douche en wastafelmeubel. Kortom; we zijn klaar dan met de voorbereidingen voor de toekomstplannen om een chalet te hebben waarin je echt goed in kan wonen. We krijgen eind september de sleutel en kunnen dan aan de slag.
Als we in het nieuwe chalet kunnen verblijven, zullen we ons huidige chalet gaan verkopen. Door de wachtlijsten op het park is de verwachting dat dit ook goed zal gaan lukken. Ons huidige chalet is vorig jaar opgeknapt en voorzien van nieuwe vloer, airco en totaal opnieuw geschilderd. Ook is de tuin helemaal aangepast met nieuwe bakken en bestrating. We hebben intens genoten van dit chalet en de nieuwe eigenaar zal er heel veel plezier van hebben! Zeker weten!
Vandaag veel zaken al geregeld en dus vanmiddag samen met Mir en Joep in onze tuin in de relaxstand. Vanavond ga ik weer naar Lelystad om de komende dagen te gaan werken. In het weekend ben ik er weer en tot die tijd is Mirreke heel druk met het maken van plannen en het bekijken van woonaccessoires etc. We hebben zojuist een visgraat-vloer gekocht en dat vraagt weer andere aankleding……Dit is weer een leuk project de komende weken! We houden jullie hier op de hoogte!
De afgelopen 2 weken vakantie met Miriam in Drenthe waren zoals gewoonlijk weer heerlijk, maar deze week heb ik bonusdagen doordat ik de maand juli nog vakantie heb. Daarom maar een jaarlijks motor-midweek naar de Eifel gepland. Normaliter gaan de Wild Hogs gezamenlijk op pad, maar door allerlei omstandigheden konden we het deze zomer niet voor elkaar krijgen om samen te gaan. De naam Wild Hogs is ooit door ons gebruikt als Whats App groep onder elkaar. Dat was zo’n 17 jaar geleden, toen motormaatje en jeugdvriend Robert met zijn tweeen waren begonnen met buitenlandse motorweekenden naar Sauerland, Eifel, Moezel, Rijn en waar nog meer.
Toen eerst met zijn tweeen naar Sauerland, daarna kwamen nog een aantal motormaatjes van de voetbalvereniging erbij en was de groep in zijn glorietijd jaarlijks met ongeveer 7-8 man onderweg. Dat waren de wilde jaren: nog niet zo goed qua rijden, al vroeg aan het bier, luidkeels in de avonden en veel lachen, heel veel lachen, totdat het pijn deed. En bij pijn verdooft alcohol, dus nog meer bier. Legendarische woorden waren ooit in ons hotel, toen de hotelier heel opgewonden ons kwam verrassen met een diner waarbij hij zelf het wild had geschoten. Een hert. Wij waren met drank op ontroostbaar dat hij “Bambi had erschossen” en maakte er nogal een punt van. We deden heel moeilijk en de hotelier wist niet meer hoe hij het had met ons. Een jaar later hoorde we dat hij zelfmoord had gepleegd. Of dit voorval ermee te maken had, blijft in het ongewisse. Peter Becker, rust in vrede! We hebben genoten van jou en jouw hotel in Prum destijds.
Maar ja, gedurende de jaren werden de Wild Hogs wat rustiger en vielen een aantal personen weg uit de groep. Inmiddels zijn ook 2 dierbare vrienden uit die groep overleden. Vanmiddag tijdens een korte stop bij een Mariabeeldje moest ik aan ze denken: Hans Bonsink (overleden oktober 2009) en Berrie Brinkhorst (overleden december 2019) zijn niet meer onder ons en in deze weekenden hadden wij destijds zo’n lol. De hele groep liep elkaar altijd af te zeiken, commentaar op de GPS routes en tranen met tuiten lachen met elkaar. Prachtige tijden, dierbare herinneringen!
De laatste jaren viel de groep wat verder uit elkaar. Daar kwamen toen mijn beide broers Harry en Jos en schoonzus Joanne bij. Nu Harry en Joanne inmiddels de beide motoren hebben verrulld voor een camper, zijn de laatste jaren alleen Robert, Jos en ik nog de Mild Hogs, want de jaren gaan tellen.
Maar goed; beide heren konden niet mee dit jaar en zodoende ben ik solo deze week op pad in de Eifel. Hetzelfde hotel geboekt als 2 jaar geleden in Barweiler, Hotel Hullen. Dit hotel ademt uit alles wat met motorrijden te maken heeft. Overal prachtige litho’s, fotos in lijsten, Nurburgring prullaria en een super werkplaats en stalling, mocht er iets met je motor zijn. Hier kun je repareren, poetsen, wassen en banden pompen. Topplek dus.
Maandag 5 juli ben ik vanuit De Kiel op pad gegaan met de motor, terwijll Miriam zondags al naar huis was gegaan. Zij moet maandag de kapsalon weer openen en wil altijd vooral ruim alles voor elkaar hebben. Direct na mijn vertrek vanuit het chalet, begon het te regenen, niet normaal. Er kwam zo’n stortbui, waar ik niet de tijd had om een regenjas aan te trekken. Zeiknat na 20 minuten en de rit moest nog maar beginnen. Ik had voor het eerst de routes gemaakt met de GPS App RouteYou. Ik had besloten dat ik mij zou commiteren aan de routes die deze software zou maken op basis van mijn criteria. Nergens geen snelwegen rijden en alleen de mooste weggetjes, met de meest bochten. Nu naar 2 dagen onderweg te zijn kan ik zeggen: wat een waanzinnig mooie routes heeft deze app gemaakt, maar daarover straks meer details.
Helemaal binnendoor vanuit Drenthe, Overijssel, Achterhoek, Gelderland bij Venlo de grens over en toen begon het pas echt te kronkelen en…regenen. Op een bepaald moment reed ik door een plas met water, maar bleek deze plas 35 centimeter diep te zijn over een afstand van 200 meter. Voeten en benen soppig vol gelopen. Maar het mag de pret niet drukken. We draaien mooie bochtjes, lange doordraaiers en hoe dichter we bij de bestemming komen, hoe hoger de bergen, des te meer haarspeldbochten en prachtige vergezichten. Voldaan kom ik aan bij hotel en herkenne ze mij en is alles meteen weer gemoedelijk en gemakkelijk. Kamertje even zoeken, douchen en dan naar beneden om biertje in hret restaurant te drinken en heerlijk te eten. Want dat kan hier! Na het eten gaat bij mij het licht uit en ga ik weer naar de kamer om Miriam even te bellen hoe haar eerste dag was verlopen. Raar om zonder elkaar te zijn, maar ze gunt het mij zo. Lief!
Vandaag was dan de eerste dag met de een grote route Barweiler Oostelijik. Tenminste dat was de bedoeling. De regen bleef langer regenen dan verwacht richting het oosten, dus op mijn ipad maar even via Route You een route Westelijk gemaakt, aangezien daar de regen inmiddels om half 10 voorbij was. Afwachten hoe de route zou lopen en wat ik tegen zou komen. Het was geweldig! Wat is de softeware om GPS routes te maken enorm verbeterd de laatste jaren. Geen gedoe met kabeltjes en laptops. Gewoon op je smartphone route plannen en via bluetooth verzenden naar je Navigatietoestel. Het was een prachtige rit! Heerlijke stuurweggetjes, mooie bergen en dalen, veel bochten, leuke dorpjes, Bossen, meren, akkers, alles heb ik gezien vandaag.
Ook nog in het duitstalige gedeelte van Belgie gereden. Ook dat gebied was erg mooi. Via Monchau richting huis en langs Schaftberg, het uitkijkpunt over de eifel, gereden, Linzeratz, Ardenau, Zulpich, Euskirchen, om vervolgens weer omstreeks 16.00 uur in Barweiler bij hotel aan te komen. Lekker douchen, biertje drinken, eten en vanavond halve finale Spanje – Italie kijken op de kamer. Lekker via de Chromecast, dus geen duits commentaar.
Morgen wordt het weer hier beter en ga ik de Oostelijke rit rijden. Wordt Vervolgd!
De afgelopen week gaan de dagen soepeltjes voorbij zonder al teveel gedoe. Heerlijk vakantie vieren in eigen land en in eigen huisje in Drenthe. De ochtendrituelen kennen jullie inmiddels wel en deze gaan iedere dag gewoon routinematig door: wakker worden, koffie buiten in de tuin, wandelen met Joep en rustig aan douchen en aankleden. Eventueel even boodschappen doen in “ons” dorp en vervolgens kijken we wel wat de dag ons gaat brengen. Soms helemaal niets, soms een beetje en soms trekken we erop uit. Juist die dagen dat we erop uit trekken maakt dat we vinden dat de dagen waarin we niks doen ook okay zijn.
Afgelopen woensdag was zo’n dag dat het weer gewoon goed was en dat het een doordeweekse dag is, waardoor het niet zo druk is in de bossen en wandelgebieden in de regio Drenthe. De planning voor deze dag was dat we samen met Joep het Plankenpad in Dwingeloo willen gaan lopen in Nationaal Park Dwingelderveld.
Misschien wel één van de mooiste nationale parken van ons land: Nationaal Park Dwingelderveld. Als je van de natuur houdt is dit een heerlijke plek om te zijn. Van mountainbiken tot wilde dieren spotten, van wandelen tot picknicken, alles kan hier!
Om bij het startpunt van deze mooie wandelroute door het Dwingelderveld te komen neem je vanaf de A28 afslag Spier. Je volgt de borden Dwingeloo, maar voor je het weet ben je al bij Hotel Van Der Valk Spier, daar sla je af om je auto (gratis) te parkeren. Vanaf de Boslounge, een horeca-locatie direct naast de parkeerplaats beginnen een tal van wandelingen. Wij kiezen dus voor het Plankenpad, een mooie wandeling van 5,5 km. Dat de wandeling niet geschikt is voor wandelwagens, rollators, rolstoelen is duidelijk aangeven.
We moeten eerlijk zijn; wij vonden de wandeling niet de mooiste die we gewandeld hebben, maar er zitten zeker mooie stukken tussen. Wij zijn verwend in ons eigen Sleenerzand, waar je eindeloos kunt wandelen door de bossen en vennetjes. In ieder geval vond Joep het wel geweldig en nadat de wandeling erop zat was de kleine dictator ook bekaf.
We besluiten Joep naar huis te brengen en hem daar in alle rust zijn middagdutje te laten doen. Miriam en ik gaan samen uitgebreid lunchen in Exloo bij Restaurant Bussemaker. Eindelijk mogen we weer zonder reserveringen gewoon uit eten en we besluiten dan ook om all the way te gaan en vanavond lichte maaltijd te doen. Als we aankomen bij het restaurant helpt Miriam een oudere dame met rollator naar binnen en blijken we tafeltjes naast elkaar te krijgen en raken we aan de praat. Geweldig om deze dame van 80 jaar, samen met haar man van ook 80 te zien genieten van het wekelijkse uitje om samen te lunchen. Ze zijn vaste gasten en komen iedere woensdag en zaterdag bij Bussemaker om te lunchen. We raken gezellig aan de praat en komen erachter dat de man jarenlang een succesvolle horeca-gelegenheid in Apeldoorn te hebben gehad. Toen hij besloten had om met pensioen te gaan, kreeg de beste man een zware hersenbloeding en was hij halfzijdig verlamd. Niks genieten van oude dag, niets op reis samen gaan, niets de bloemetjes buiten zetten, maar verhuizen naar Drenthe om dicht bij de kinderen te wonen om zodoende ook hulp binnen handbereik te hebben. Maar mensen, wat een levenslust en positieve mensen waren dit! Ze pakken alles wat nog wel kan en genieten daar met volle teugen van, met een gezonde dosis humor en zelfspot. We hebben een hele gezellige middag samen gehad en hebben afgesproken dat we vast nog wel eens hier zien, omdat wij ook part-time drenthe bewoners zijn. We durfden deze afspraak wel aan te gaan, want het eten bij Bussemaker in Exloo was gewoon erg goed allemaal. Ook de locatie is prima en bediening zeer vriendelijk, dus terugkomen doen we sowieso!
De volgende dagen na woensdag verlopen zonder planning en aangezien ik zondag jarig zou zijn, kwamen de buren van ons straatje in het chaletpark gezellig een borreltje halen bij ons. Ook het huurchalet is nu bezet door een gezellige dame met haar hond Nuka en komt er ook gezellig bij zitten. We kunnen het goed vinden met onze buren, dus erg leuk om even een drankje samen te doen. Vooral omdat Frans en Geja net terug waren van een paar weken vakantie met hun camper, was er voldoende om bij te praten.
Oh ja…op zaterdagochtend hadden we nog een installateur op bezoek om in het chalet een nieuwe airco te plaatsen. De zomers worden warmer en warmer en ook de nachten zijn soms erg warm in het huisje. Daarom maar geinvesteerd in goede klimaatbeheersing in het huisje. De airco kan in de winter ook goed verwarmen en dus zal het ook in gas-afname besparingen te realiseren zijn, is de verwachting. We gaan het zien, maar comfort is de hoofdreden om de airco te laten plaatsen.
Gisteren was dan mijn verjaardag. 56 ben ik geworden en in mijn geval is dat al een mijlpaal zeggen de plagers tegen mij. Allebei hebben wij niks met verjaardagen. Liever spontaan in klein gezelschap lekker hapje, drankje in plaats van 35 man op de borrel en in de bediening zitten. Maar hoe leuk was het dat mijn broer Jos langs kwam voor een bakkie op zijn nieuwe motor. Ook gedurende dag meer dan 350 felicitaties ontvangen via Apps, facebook, LinkedIn en Instagram. Gaf toch een jarig gevoel moet ik zeggen.
Vandaag, maandag 28 juni, ook weer fris wakker geworden en besloten om in de ochtend een stukje te gaan fietsen en Joep laten zwemmen in een natuurwater-vennetje vlak bij ons in de buurt. We rijden richting Schoonloo om bij de parkeerplaats De Tweeling over te steken met de fietsen om de bossen in te rijden. Voor ons een nog nooit bezocht bosgebied, maar wat was het weer prachtig! Na een kilometer ongeveer komen we een grote plas tegen, met stranden, leuke wandelpaadjes rondom de plas en een klas scholieren die net uit kano’s kwamen tijdens een eindejaarsfeestje van school. We raken aan de praat met de kinderen die Joep nogal leuk vinden en als Joep ook nog eens direct in het water duikt om een stok uit het water te pakken en dit kunstje keer op keer te herhalen, herkennen wij een Pieter van de Hoogenband slag in zijn schoolslag…. Wat een pret had die kleine viervoeter van ons. Hij wist niet van ophouden, maar kreeg steeds wel veel water naar binnen, dus Miriam liep al te stuiteren dat Joep uit het water moest komen. Onder protest en grommend deed de eigenwijze teckel dit en zijn we weer verder gegaan met de fietsen.
Joep van de Hoogeband
Weer richting huis om hem daar een siësta te laten houden, zodat wij weer ergens kunnen gaan lunchen. We gaan nu richting Gasselte, een mooi dorp in Drenthe. Nadat we eerst een poging hadden gewaagd bij een brasserie op een golfbaan, (waar het erg slecht, sober was en belachelijk kleine lunchkaart hadden) zijn we doorgereden naar het dorp Gasselte om daar erg lekker te gaan eten bij Restaurant Moatie. Miriam had nog een asperge-menu en ik een lekkere sateh. Ook hier was de bediening top en hebben wij een samen erg veel lol gehad en lekker gekletst.
Nu weer in chill modus en lezen we wat de rest van de dag. Joep is weer blij om ons weer te zien en kan erg goed alleen thuis blijven in het huisje. We bekijken hem via een camera en zien hem super relaxt in zijn mandje liggen, af en toe naar buiten kijkend met zijn kin op de radiator, wachtend of de baasjes er al aan komen. En als we er dan aankomen, dan is het ventje weer zo blij. Geweldig om te zien. Beloning voor hem is dat Miriam weer lekker met hem gaat wandelen en dan weten we ook dat ie de rest van de dag net zo is als ons; relaxt en lui!
Vanaf afgelopen donderdag zijn we begonnen aan onze eerste echte vakantie in Drenthe. Natuurlijk zijn we de afgelopen maanden veel in Drenthe geweest voor de weekenden en de lockdown, maar echt op vakantie in een meer open wereld is nog niet aan de orde geweest. De terrassen zijn weer open, je mag weer uit eten, de mondkapjes hoeven straks niet meer, dus gewoon weer het normale leven terug. Dan kunnen we ook weer meer ondernemen in de vakantie.
Just around the corner….
Donderdag dus na het werk richting De Kiel. Miriam met de auto en ik was vroeg in de ochtend al met de motor op pad gegaan richting Drenthe. De warmte deze dag zou niet te harden zijn, laat staan in een motorpak. Via de nieuwe navigatie van Garmin XT prachtige nieuwe route gemaakt naar ons chaletje. Wat is Nederland toch prachtig.
De bedoeling om vroeg te vertrekken was omdat ik inmiddels klaar was met mijn opdrachten voor mijn opdrachtgevers en dus lege agenda had. De dag daarvoor beide administraties gedaan voor het 2e kwartaal van de kapsalon en Lammertink Interim, dus ready to go!
Omstreeks 10.45 uur kwam ik aan bij ons chalet en jongens wat was het binnen bloedjeheet! De Tado Slimme thermostaat gaf 31 graden aan en dus maar meteen begonnen met alle ramen en deuren open te zetten. Miriam zou pas begin van de avond in Drenthe aankomen na haar werk, dus mijn taken waren om het huisje in gezellige staat te brengen d.m.v. de kussens buiten in de loungeset, parasol uit, kussentjes op de banken, wijntje koud zetten en boodschappen doen om de eerste avond gezellig te kunnen grillen buiten in de tuin. Op de fiets naar Schoonoord, dat is dan ook weer leuk om te doen. Miriam heeft de auto, dus op de fiets de boodschappen doen is de enige optie. De rijwind was zowaar verkoelend en de rit naar de plaatselijke COOP zat er al snel op, dus boodschappen gedaan en klaar voor de koninklijke ontvangst van mijn freule straks. Hoe verrassend was het dat ze opeens om 16.30 uur al het park op kwam rijden. Gezellig gemaakt samen en een heerlijke avond gehad en samen naar het Nederlands elftal gekeken.
De volgende ochtend had Miriam een afspraak gemaakt bij de nieuwe kapsalon in het dorp: Marlieke’s Haarboetiek. Het is de vriendin van de plaatselijke horecagoeroe Jor’s Molenzicht. Aangezien Miriam met haar kapsalon was overgestapt naar andere productlijn van Alter Ego en Marlieke werkt met L’Oreal, kon Miriam haar nog veel spullen geven die zij niet meer gebruikt. Maar nu ook het haar laten doen door Marlieke, leek Mir leuk en makkelijk geregeld zo in de vakantie. Vervolgens heb ik ook maar een afspraak gemaakt bij Marlieke. De weken voor onze vakantie is Miriam altijd zo druk dat ik er soms tussendoor schiet. Nu dan maar door een ander geknipt worden vind ik geen probleem. Nadat ik Miriam had opgehaald in de mooie salon van Marlieke, even boodschappen gedaan en samen lekker weer in de tuin in chill-stand. Het weer is prachtig en we genieten enorm van alle vogelgeluiden om ons heen. De rust overvalt je gewoon. Onze overburen Frans en Geja zijn op vakantie met de camper en de huurchalet naast ons is leeg. Totaal geen geluid om ons heen en tussendoor nog even met Joep gelopen door het bos.
Zaterdagochtend in alle vroegte waren we allebei wakker. 6 uur in de ochtend zit Miriam al buiten een bakkie te doen en loop ik met Joep de ochtendronde omstreeks 7.30 uur. Best vroeg voor een vakantie, maar wakker is wakker en dan heb je nog wat aan de dag. Nou…dat hadden we zeker; he-le-maal niets gedaan en lezend, babbelend en lavend de dag doorgebracht. Lekker voetbal en F1 gekeken en gezellige gesprekken gehad.
Einde van de ochtend heb ik de motor gepakt om deze weg te brengen naar Motorhuis Bakker in Nieuw-Weerdinge. De motor krijgt een grote onderhoudsbeurt en er moet nog wat aanpassingen gedaan worden aan de voetpedalen. Miriam haalt mij op met de auto daar, maar eerst wil ik nog kijken of er een mooie aanbieding is voor een doorwaai-motorjas. Mijn zomerjas is inmiddels al 8 jaar oud en zit nog steeds superlekker, maar ziet er niet meer zo fris en fruitig uit (beetje hetzelfde als ik eigenlijk…). Nadat ik de motor in de werkplaats heb gestald en de winkel inloop, blijkt het een actiedag te zijn in de motorzaak. Mensen wat een mensen en uit alle windhoeken. Niet te geloven dat in dit kleine dorp in het oosten van Drenthe, tegen de Duitse grens aan, zo’n motorzaak zit. Prachtige zaak, grote werkplaats en megagrote winkel met vandaag wel 10-12 verkopers die met iedereen bezig zijn. Mijn zoekactie voor een doorwaaijas wordt al snel gestaakt, aangezien mijn maat er niet bij zit. Story of my life… Onverrichte zaken weer naar huis gereden. Dinsdag kan ik de motor weer ophalen en hoop ik dat er geen onvoorziene reparaties gedaan hoeven te worden. Maar ja, over 2 weken ga ik alleen naar de Eifel op de motor, dus wil ik wel dat de motor tip-top in orde is. We wachten af!
Vandaag wel samen met Miriam besloten om een airconditioning aan te schaffen en te installeren in ons chalet. Enerzijds om in de steeds warmer wordende zomers te kunnen koelen als je binnen wilt zitten. Het is namelijk 30 graden binnen en ook in de nacht blijft het te warm in de slaapkamer. Als we ook nog eens bekijken dat het ook verwarmen van het chalet door dezelfde airco kan worden gedaan, blijkt dat het ook nog eens enorm in de kosten scheelt ten opzichte van op gas stoken via een cv-ketel. Aangezien we thuis nu ook airco’s hebben besteld voor de kapsalon en kantoor, besluiten we dan toch maar om ook hier in een goed klimaat te investeren.
Nu mag je niet vanzelfsprekend op iedere plek op je kavel een airco plaatsen, dus samen met eigenaar van het park een plekje gezocht waar de buitenunit moet komen te staan. Geluidsoverlast moet tot een minimum beperkt blijven en de buren moeten het eens zijn. Onze buren zijn het ermee eens, dus dat is ook geregeld.
Ook blijkt er tegenover ons straatje een chalet leeg te komen en zeer waarschijnlijk in de verkoop. Het is een groter chalet dan die van ons, op een grotere kavel en we besluiten om met de eigenaar van het park te overleggen dat we mogelijk interesse hebben in dat chalet. Meer op de langere termijn gericht en dus meer woonruimte voor de toekomst als we ons definitief hier willen vestigen wanneer dat mogelijk is. Ik vind het chalet erg mooi en netjes, Miriam denkt er iets anders over; het chalet heeft een boerderij uitstraling en moet in andere kleur geschilderd worden. Tevens moet volgens haar de kavel moet anders ingericht worden. De indeling van het grotere chalet hebben we bij onze overburen en naaste buren gezien en vinden wij erg mooi. Ruim voldoende om er op termijn te kunnen wonen. Het zijn overwegingen die weer stof geven tot nadenken, rekenen, begrotingen maken en af te wegen of we dit nu of over een paar jaar gaan doen. Leuk om te mijmeren.
Vandaag is het weer slechter en hangt er regen in de lucht. Nadat we wakker geworden zijn, lopen Miriam en ik de ochtendronde met Joep en zien we opeens een ree op nog geen twintig meter van ons af. Prachtig om zo ineens oog in oog te staan met zo’n mooi dier. De ree blijft stokstijf staan en staart ons aan zonder zichtbaar bang te zijn. We staan even een paar seconden elkaar te aanschouwen, voordat we beiden ons pad vervolgen. Joep, speurhond zoals ie is, heeft alles gemist en keek compleet de verkeerde kant op.
Eye for a eye
Oog in oog met een Ree tijdens ochtendwandeling met Joep
Het vogelnest in 1 van onze vogelhuisjes is uitgevlogen en het nest weer leeg. Volgend jaar komen ze vast weer terug. Het vogelhuisje ernaast is door onze buurvrouw Tonya dichtgeplakt. Daar waren wespen bezig om een wespennest te bouwen tijdens onze afwezigheid in de afgelopen weken, maar dat leek ons geen goed idee. Hopelijk waren we op tijd om dit proces te stoppen, maar we zien nog steeds wespen via onderkant huisje naar binnen gaan.
Voor onze overburen heeft Miriam nog een paar mooie foto’s gemaakt van hun vogelnestje dat huisvest in 1 van hun vogelhuisjes. Erg mooi om te zien, maar we denken dat dit ook geen week meer duurt voordat deze ook de vleugels uitslaan om de wereld te ontdekken.
Vogelnestje bij buurtjes Frans en Geja
Miriam haar rug doet pijn en is dus niet fit om lange wandelingen te lopen. We blijven thuis, aangezien het weer niet zo best is en ook veel drukte in Drenthe met mountainbikers, wandelaar, fietsers en wielrenners. Wij beginnen onze vakantie-activiteiten vanaf morgen. Lekker een mooie wandeling, lekker lunchen, terrasje pakken, beetje rondrijden. Over een paar dagen lezen jullie hopelijk wat meer nieuwe verhalen van deze regio. We willen nieuwe plekken ontdekken en nieuwe wandelroutes, dus we gaan op pad samen! Zoals Miriam zegt; dit is gewoon een weekend, de vakantie begint maandag!
We hebben weer een lang weekend gepland zodat we lekker een paar extra dagen naar Drenthe kunnen. Ook volgend weekend is zo’n weekend met Pinksteren, dus mooie vooruitzichten.
Nadat we afgelopen woensdagavond direct na het werk in de auto zijn gestapt, kwamen we precies om 19.00 uur in ons huisje aan. Sleutel omdraaien, koffiemachine aanzetten, verwarming aanzetten en omkleden in makkelijke kleding. Ik ben meteen naar ons lokale Italiaanse afhaalrestaurant gereden om even ons avondmaaltje op te halen. Heerlijk gegeten en fijne avond gehad. De volgende ochtend stond de zon eindelijk weer eens hoog aan de hemel en heb ik de eerste wandeling met Joep gedaan en daarna in de tuin alles naar buiten zetten en het gezellig maken. De hele dag heel ontspannen zitten lezen, Miriam was natuurlijk weer in de tuin bezig en was lekker aan het rommelen. Even boodschappen gedaan bij de plaatselijke COOP om de komende dagen lekker te kunnen laven en lurken.
De hele dag zijn we in de tuin geweest en in de middag gezellig borreltje gedaan en plankje gemaakt. Tussendoor nog even een paar wandelingen en voor de rest was het relaxen.
Relaxmode tuin chalet
Afgelopen vrijdag wilde Miriam nog een aantal zaken regelen voor de tuin en bleef thuis. Ik daarentegen had een mooie motorrit gedownload op motorrijders.nl en ben, ondanks het frisse weer, richting het noorden gaan rijden met mijn comfortabele tweewieler. Het doel van de rit was om via allerlei kleine weggetjes, gehuchten en dorpjes naar Niehove te rijden. Dit dorpje was in 2019 uitgeroepen tot het mooiste dorp van Nederland.
Het was werkelijk al een prachtige rit om daar te komen, maar ook het dorpje is de moeite waard om eens te bekijken als je in de buurt komt. Maar ja….in de buurt komt…Wie komt er nou regelmatig in het hoge noorden, nog noordelijker dan de stad Groningen? Zullen er niet regelmatig komen denk ik zo. Het was voor mij de eerste keer en blij dat ik het gedaan had. Via Smilde, Appelscha, Fochteloo, Hijken, Zuidhorn, Noordhorn, De Poffert, Balmahuizen, Frytum kom je dan in het dorpje Niehove. Het kerkje neemt letterlijk een centrale positie in het dorp. Met 19 Lindebomen rondom de kerk en het centrale woonerf met typisch oudhollandse huisjes, waan je je echt 100 jaar terug in de tijd. De 160 inwoners van dit dorpje zijn trots op hun dorp, maar hopen niet dat iedereen langskomt om te kijken. Dat kan de herberg ook niet aan, gezien het buitenterras met 6 tafeltjes. Rondje rondom de kerk gereden en via een heel klein karrespoorweggetje weer mijn weg vervolgd om via andere slingerweggetjes weer richting De Kiel te rijden.
Niehove, het mooiste dorp van Nederland 2019
Daar wachtte Miriam op mij om weer gezellig buiten in de tuin te zitten, maar ik was koud tot op het bot. In mijn geval is dat wel diep voordat je bij het bot bent, maar ik was echt zo verkleumd, dat ik eerst maar even onder een warme douche ben gegaan. De lente komt maar niet echt op gang en Mirreke die baalt ervan! In de middag heeft Miriam nog een paar lange wandelingen gemaakt met Joep en ze komt weer terug met prachtige foto’s van de natuur om ons heen. De hogere temperaturen en de hoeveelheid regen zorgen ervoor dat ons bos in een week tijd is ontploft naar een vers groen bladerendek.
Sleenerzand met fauna-symfonie
Magisch Drenthe!
Vandaag, zaterdagochtend, zijn we na het ochtendritueel koffie, wandelen, douchen, koffie, klaar om even een rondrit door Drenthe te maken. We willen meer weten van de kleinere dorpjes om ons heen en ook ter voorbereiding van de komst van onze Engelse vrienden die we hopelijk binnenkort weer mogen begroeten in ons land. We hebben elkaar nu 16 maanden niet meer gezien en dat is te lang voor ons. Zij willen graag naar Drenthe komen en blijven dan een week in ons chalet en wij komen dan in de weekenden langs. Zij moeten natuurlijk wel gevoed worden met mooie tips en plekjes waar ze heerlijk kunnen wandelen, winkelen, terrasje kunnen pakken ook de fijne restaurants weten te vinden. We zijn vertrokken richting Balloo en het Balloërveld, vervolgens over slingerweggetjes naar Loon, Taarlo, Oudemolen, Zeegse, Schipborg, Gasteren, Anloo, Gieten, Gasselte naar Borger en vervolgens via Ees, Eesergroen, Eeserveen naar De Kiel, onze thuisbasis. Het was alsof we in een andere wereld hadden gereden. Glooiende landschappen, kinderkop-weggetjes, rietgekapte boerderijtjes, brinken met leuke terrassen, bossen en heidevelden, vennetjes en overal koeien, paarden, schapen en ander vee. Escape tot the Country…letterlijk en figuurlijk!
Joep was weer blij dat we thuiskwamen. We hadden hem niet meegenomen in de auto, omdat dit niet zijn hobby is, zal ik maar zeggen. En ook op een terras maak je hem en anderen niet blij. Niet dat we aan een terras zijn toegekomen, maar het had gekund. Tijdens onze afwezigheid hebben wij in het chalet een camera aan staan, zodat we kunnen zien hoe hij zich gedraagt als wij er niet zijn. We zijn namelijk bang dat hij misschien wel veel blaft als wij er niet zijn. Nou….onze kortpotige viervoeter geeft geen krimp. Hij sloft vanuit zijn mand naar het schapenvelletje en ligt daar heerlijk op te pitten. We horen hem 1x blaffen als de buren blijken terug te komen van het boodschappen doen. Heel eventjes maar. Het feit dat hij ook in het chalet goed alleen kan zijn en geen kabaal maakt, geeft ons een fijn gevoel. Dit betekent dat wij in de zomer dus even samen een terrasje kunnen pakken of lekker uit eten kunnen gaan, terwijl hij in zijn mand lekker ligt te pitten. Top!
Miriam is direct na thuiskomst een lange wandeling gaan maken met Joep en ik doe even een afwasje en gaan straks samen de lunch voorbereiden. Zal weer rustig dagje worden voor de rest. Morgen zal ik met motor naar huis rijden en Mir gaat met auto naar huis. De komende weken rond ik een opdracht af bij mijn opdrachtgever en heb dus doordeweeks ook nog wat tijd om een ritje te kunnen maken. Als we in juni op vakantie gaan in Drenthe, neem ik de motor weer mee. Ook krijgt de motor een grote beurt bij een mooie motorzaak in Weerdinge bij Motorhuis Bakker. We kunnen ook volgende week weer deze kant op, maar we verheugen ons op de vakantie straks. Hopelijk schijnt de zon wat meerzijn dan ook de restaurants weer open en hebben we weer wat meer versoepelingen te pakken.
Tot vorig weekend waren we niet in staat om wekelijks naar Drenthe te gaan wegens de drukke werkzaamheden. Miriam was bommetje vol met afspraken in de kapsalon en heeft de afgelopen weken gebuffeld om haar klanten weer gesoigneerd door het leven te laten wandelen. Ook mijn werkzaamheden zaten vol en gezamenlijk in ons bedrijfsverzamelgebouw lekker gewerkt. Miriam maakte lange dagen zonder noemswaardige pauzes, dus mijn taak naast mijn werk was voor het eten zorgen, boodschappen doen en een paar keer per dag met Meneer Joep aan de wandel. Kortom; enerverende tijden in huize Lammertink.
Maar vorig weekend was het dan weer zover; we konden en mochten weer naar ons huisje in Drenthe. Ik was tussendoor nog een keer een dagje op en neer gegaan om de loungeset alvast ernaar toe te brengen om zodoende wel lekker in de tuin te kunnen chillen daar. Vorig weekend dus samen naar Drenthe voor een lang weekend. Mir ging met Joep en de auto en ik bracht mijn motor naar Drenthe om daar deze zomer veel gebruikt te worden in de weekenden en vakanties. De afgelopen jaren erg veel vanuit Lelystad ritjes gemaakt met de motor, maar inmiddels na 18 jaar mijn rijbewijs te hebben, ben ik ook wel toe aan wat nieuwere omgevingen om in te rijden. Wel; nu met de motor in Drenthe, heb ik straks mooi de gelegenheid om totaal nieuwe gebieden te ontdekken, terwijl Miriam de dingen doen die zij enorm gelukkig maakt, namelijk wandelen en in de tuin rommelen.
De rit naar Drenthe was al heerlijk om te doen, maar de komende weken / maanden zullen er nog veel volgen. Aangekomen in Drenthe was Miriam al inmiddels daar en had al lekker hapje en drankje klaar staan om het weekend te beginnen. De motor langs de zijkant van het chalet staan, op slot, op alarm en onder een motorhoes. Vorig weekend was voornamelijk om bij te komen van de drukken weken, dus behalve wandelen en vegeteren hebben we niet gedaan. Dus hierover valt niet veel te vertellen. Wat leuk was, dat de buurvrouw Tonia voor Miriam een heel leuke poncho heeft gehaakt. We komen steeds meer in contact met de mensen hier op het park. Herkenning en leuke gesprekken met iedereen. Onze buurtjes in ons straatje liggen elkaar goed en zijn behulpzaam naar elkaar. Fijn om niet de deur plat te lopen, maar wel op elkaar aan kunnen als er iets aan de hand is.
Wel moesten we nog even langs bij Ballast Wonen, het bedrijf dat de vloer heeft gelegd in het chalet. Deze vloer moet vervangen worden door een verkeerd advies door Ballast. ER komen allemaal putjes in de vloer daar waar de stoelen staan. En met het vele licht dat in de woonkamer binnenkomt, zie je deze putjes heel erg en eeuwig zonde van zo’n mooie vloer. De nieuwe PVC-marmoleum vloer moet er daaro weer uit en we mochten een nieuwe vloer uitzoeken. Het moet een laminaat vloer worden. Onder die voorwaarde levert en legt Ballast een nieuwe vloer. Niemand zit daar op te wachten, want alles moet weer uit het chalet qua meubels etc. De schuur staat vol, dus alles moet op 1 dag eruit en er weer in. We balen enorm dat het moet gebeuren, maar zijn erg tevreden over de service van dit bedrijf. Maar goed; dat gaat pas gebeuren in de week van 8 april aanstaande.
Eerst nog lekker het paasweekend genieten in De Kiel. Wederom staan een aantal motorritten op de planning, maar voordat we vrijdag naar Drenthe rijden, hebben we nog een boxspring bed gekocht voor Drenthe bij Marquis Wonen in Lelystad. Nu de vloer in Drenthe eruit moet, besluiten we om ook het oude originele bed aldaar te verwijderen en een nieuw eigen bed erin te gooien. Met dat goddelijke lichaam van mij, moet ik in ochtend mij uit bed hijsen vanuit mijn enkelgewricht. Zo laag is dat bed. Prima slapen, maar te laag om er makkelijk uit te komen. Nu we het nieuwe bed hebben gekocht, besluiten we het busje van mijn zwager Kees maar mee te nemen volgend weekend. Als het goed is, is de vloer dan gelegd en kunnen wij vrijdag meteen dan het bed in de slaapkamer plaatsen. Ook moeten we nog een lounge-set gedeelte meenemen, dus busje zit vol denken we.
Dit paasweekend valt het weer mee. Veel zonnige perioden en Mir is veel in de tuin bezig geweest, terwijl ik mijn eerste echte rit in deze regio maak. Mir en Joep zijn bezig om alles in de tuin nog wat gezelliger maken en rommelen samen wat rond. Ik rijd met de motor richting Hoogezand, Delfzijl en kom langs Slochteren, Onstwedde, Vlagtwedde en Sleen weer terug bij het chalet. Intens genoten van totaal nieuwe vergezichten, wegen en dorpjes. Het is hier echt een andere wereld en ik geniet ervan! De kou op motor viel enorm mee, dus 1e paasdag knoop ik nog een nieuwe rit eraan vast.
Landgoed Freijlemaborg in Slochteren
Na terugkomst van motorrit samen in de tuin nog een drankje gedaan en op het moment dat het kil begon te worden, naar binnen en heeft Miriam lekkere maaltijd gekookt. Ook had Mir nog een mooie wandeling gemaakt en met haar nieuwe camera mooie foto’s gemaakt van een ontluikende lente hier in Drenthe. Relaxed avondje samen, maar het licht gaat al redelijk snel uit om in een diepe coma te geraken.
Ons tuintje en prachtige foto van vlieg op blad!
Vanmorgen, 1e paasdag lekker wakker worden en met Joep de ochtendwandeling gedaan, terwijl Miriam in alle rust kon wakker worden. Maar die was al snel wakker toen bleek dat onze koelkast kapot was. De paniek kwam toen ook bij mij; niet zozeer van de koelkast, maar van al dat lekkere eten dat in die koelkast lag te verrotten. Geen koelkast is niet meer van deze tijd, dus moest er direct nog wat geregeld worden. Wij samen op Marktplaats kijken of er wat te koop was in deze buurt. Sowieso wilden we er een koelkastje bij voor in de schuur om drank te koelen en iets meer vriesgedeelte te hebben, naast de koelkast in de inbouwkeuken in chalet. Na een paar mailtjes en belletjes konden we vanmiddag de koelkast ophalen in Valthermond, 15 minuten rijden vanuit De Kiel. Maar we moesten wel de nog enigszins koele spullen uit de koelkast ergens anders onderbrengen. Godzijdank hadden onze overburen nog plek in hun grotere koelkast, dus fijn dat we de spullen konden opslaan totdat wij onze andere koelkast hadden opgehaald en schoongemaakt.
Tot die tijd kon ik nog een mooie rit maken die vanuit chalet naar Ter Apel liep, vervolgens Duitsland in door de landbouwgebieden daar en een paar dorpjes nog aangedaan. Niets te doen daar en via de slingerweggetjes via Coevorden binnendoor weer langs Odoorn, Schoonoord en terug thuis. Het was berekoud tot op het bot. Nadat ik de motor weg gezet had, wij samen de koelkast opgehaald en thuis schoongemaakt. De koel-vrieskolos staat nu in de schuur en alles staat weer gekoeld achter slot en grendel. Nu samen aan de borrel, toastje en heerlijk samen lezen en op 3D tekeningen gemaakt van ons toekomstige chalet.
Heerlijke dag uiteindelijk geworden.
Morgen is het weer zo slecht dat we geen plannen hebben om iets te ondernemen. We moeten het bed uit de slaapkamer verwijderen en alle losse spulletjes in chalet in schuur zetten, zodat donderdag de nieuwe vloer gelegd kan worden. Volgend weekend dus nieuwe vloer en nieuw bed. We kunnen niet wachten…hopelijk wel met betere temperaturen dan nu, want de tuin ligt er mooi bij en nu met loungeset en nieuwe BBQ kunnen we niet wachten op de zomer.
Op dit moment komt de regen met bakken uit de lucht en leven we in een grauwe wereld. Letterlijk en figuurlijk! Door de coronamaatregelen is de kapsalon gesloten en zijn we al vanaf 20 december in Drenthe. in ons chaletje leven we op een oppervlakte van 50 m2 met zijn drieën. Tijdens de feestdagen ervaar je de tijd in Drenthe als vakantie, maar nu inmiddels de feestdagen al weer een maand achter ons liggen, beginnen we toch wel weer te hunkeren naar een normale werkweek en de contacten met mensen. Ook doordat het bezoek tot een minimum beperkt is, verkeren we hoofdzakelijk in elkaars gezelschap en glijden de dagen voorbij. Miriam mist haar werk en de klanten enorm en kan thuis, in Lelystad, nooit stilzitten. Altijd bezig in huis, in de kapsalon en als een witte tornado door het huis zoeven om alles netjes te houden. Vooral voor Miriam was het dan ook goed om fysiek een tijdje in een andere omgeving te zijn. Want in Drenthe is ze heel goed in staat om een auditie bij Madame Tussaud te doen. Mooi om te zien hoe relaxt ze is. Daarnaast is de reden voor Mirreke om in Drenthe te vertoeven het feit dat je niks kan doen, maar wel direct met Joep de bossen in loopt en lange wandelingen kan maken. Dat doet ze dan ook een paar keer per dag. Miriam is klaar voor de avondvierdaagse in Nijmegen! Ze loopt per dag gemiddeld ongeveer tussen de 10 en 15 kilometer en rent regelmatig Keniase marathonlopers voorbij. Na de terugkomst van een wandeling lekker samen een kopje thee drinken en voor de rest he-le-maal niks te doen.
Het is ook ongelofelijk om te zien hoeveel mooie foto’s Miriam maakt tijdens haar ontdekkingsreizen in de bossen rondom ons heen. Ze heeft oog voor detail en ziet mooie dingen waar ik ze niet altijd zie. We genieten wel van onze wandelingen (ik ga heus ook wel eens mee, hoor!) en dat zijn dan ook de hoogtepunten van de dag, want voor de rest kunnen we hier niks. Boodschappen en wandelen, dat is wat we buiten doen.
Zonnige dag!
Sneeuw dag!
Voor mij waren de afgelopen weken wat anders geworden door veranderende omstandigheden in mijn werkomgeving. De huidige project-opdracht die ik had bij mijn opdrachtgever in Hoogeveen was niet meer uit te voeren door de enorme werkdruk in de zorg door corona. Hoge werkdruk, planning niet rond te krijgen, hoog ziekteverzuim en nog geen zicht op normalisering m.b.t. minder besmettingen etc. Hierdoor was er voor mijn project geen draagvlak meer op dit moment. En aangezien ik geen type ben om doelloos rond te dobberen en dus geen vooruitgang kan boeken, ben ik naar mijn opdrachtgever gegaan om mijn opdracht (tijdelijk) terug te geven. Scheelt hun in de kosten en ik wil niet mijn uren schrijven alleen omwille van geld verdienen. In zeer goede harmonie voorlopig uit elkaar gegaan, maar hierdoor was wel een nieuw probleem ontstaan: Zowel Miriam als ik geen enkele inkomsten meer en leven vanaf nu op ons spaargeld. godzijdank hebben we spaargeld, dat scheelt! Maar wel zonde om het hiervoor te gebruiken.
Vervolgens ontstaat er wel een druk om snel nieuwe opdrachten binnen te halen en ben er dan ook direct mee begonnen om de acquisitie op te starten. Hoe mooi is het dan dat binnen een week er een situatie is ontstaan waarbij ik de keuze had tussen 2 interim management opdrachten. Nadat de keuze was gevallen op een nieuwe opdrachtgever in Sneek, ben ik ook direct begonnen met deze 2 opdrachten bij dezelfde opdrachtgever. Toen daarna ook nog onverwacht mijn opdrachtgever in Hoogeveen belde met het verzoek of ik een andere opdracht wilde doen, zat mijn week dus weer bommetje vol. Erg blij ermee en ook Miriam is wat rustiger nu, nu we inkomen hebben, wetende dat de kapsalon zeer waarschijnlijk nog niet open gaat volgende week.
Maar nu het werk weer op volle toeren draait, is het leven in Drenthe opeens anders. Het werken is verre van optimaal nu ik mijn kantoor mis en de ruimte die daar is om lekker te werken. 85% van het werk is nu digitaal, veel Teams of Zoom besprekingen en dan is het niet fijn dat Miriam daar rekening mee moet houden en Joep zijn stembanden niet mag activeren als ik in bespreking ben. Daarom heb ik afgelopen weken al een paar nachtjes alleen naar Lelystad gegaan en daar gewerkt.
We besluiten dan ook om dit weekend weer permanent naar huis te gaan en voorlopig weer alleen de weekenden en vakanties in Drenthe te verblijven. We hebben intens genoten en maximaal gebruik gemaakt van het chalet de afgelopen 6 weken, maar weer naar huis en weer een normaal werk-ritme vinden we wel fijn. Thuis zal ook Miriam wel weer haar klusjes en werkzaamheden voor Gloss Haarstudio oppakken, nu een aantal klanten weer gevraagd hebben om verfsetjes klaar te laten maken.
We gaan wel de mensen missen hier in Drenthe, want door de langere periode hier, zijn we al goed ingeburgerd in het dorp en heb ik zelfs al nieuwe motormaatjes gemaakt uit Schoonoord, waarmee ik hopelijk snel een paar mooie toertochtjes door het magische Drenthe mag maken. We zijn wel aan het voorjaar toe hier; lekker buiten zitten, zonnetje erbij, BBQ aan in de tuin, vogels om ons heen die fluiten en erop uit! Hopelijk weer terrasje kunnen pakken en gezelligheid met elkaar zoeken!
Wandelen door de natuur!
Het weer blijft de komende dagen kletsnat hier, dus we blijven dromen…voor nu geen enorme spannende activiteiten of avonturen te verwachten hier.
De afgelopen weken hebben wij het er het beste van gemaakt in Drenthe tijdens de door Mark Rutte en consorten opgelegde lockdown. De laatste weken vullen wij onze dagen met het druk zijn met niks doen. We zeggen tegen elkaar dat het ongeveer zo moet voelen als je straks gepensioneerd bent. Lege agenda en je kunt ook nergens heen, behalve de supermarkt. Het gevoel van welke dag het is en de vraagstukken rondom “wat zullen we vandaag gaan doen?” maakt dat we dus druk zijn met niks doen. Een aantal wandelingen per dag met Joep door de bossen achter ons park is het wel zo’n beetje. Miriam neemt de lange wandelingen hoofdzakelijk voor haar rekening en ik blijf maar sukkelen met mijn voet en wandel dus nooit pijnloos. De problemen met mijn knie zijn opgelost, maar het feit dat ik ander schoeisel en andere steunzolen draag, maakt dat de drukplekken onder de voet pijn doen en dat mijn heupen tijdens het wandelen snel beginnen te verkrampen omdat ik “anders” loop. Hierdoor loopt Miriam dus meer en langer met Joep en doe ik vooral de boodschappen en kook ik af en toe een maaltijd.
De afgelopen weken zijn vrienden en familie langs gekomen in ons huisje Drenthe, dus dat was ook erg gezellig en een welkome afleiding. Het is vanuit Lelystad toch ongeveer 135 kilometer rijden en dat doen ze dan toch maar even om een drankje en hapje te doen. Vorige week ook nog na 20 jaar oude vrienden weer ontmoet die hier in de buurt wonen. Prachtig om te zien hoe makkelijk je de draad weer oppakt. Of het nooit anders is geweest. Afgelopen weekend kwam mijn jongste schoonzus en zwager en namen zelfs een heerlijk tafeltje dek je maaltijd mee die ze zelf gemaakt hadden. Was een topdag.
Afgelopen weekend op zaterdag met hun lekkere langere wandeling gemaakt door de bossen, heidevelden en weilanden rondom ons park.
De natuur rondom ons chaletpark
Gisteren, zondag 10 januari, wilden we graag in andere omgeving wandelen en zijn we naar de Staatsbossen in Drouwen gereden om daar de Heide en Vennen route te gaan wandelen. Het weer was zonnig en niet te koud, dus we hadden er zin in om onze viervoeter goed uit te laten. Toen we aankwamen zagen we dat we niet de enigen waren, maar dat iedereen zich wel aan de regels hield. Tijdens de wandelingen hield iedereen ruimschoots afstand en zijn we dus eigenlijk niemand tegengekomen. De wandeling was prachtig.
De heide en vennen route loopt door een bos met vooral beuken, maar ook lariksen en een eeuwenoude keiweg die opgegraven is uit de oude gronden van het Drentse landschap. Ook de vennetjes die we tegenkomen zien er prachtig uit en zijn van cruciaal belang om de heidevelden gezond te houden. Vrijwilligers houden hier samen met Staatsbosbeheer het onderhoud en ook de grafheuvels die hier liggen worden samen in goede conditie gehouden. Jongens wat is Nederland toch prachtig! Vooral als de zon schijnt is het plaatje compleet. Het was een mooie wandeling dus en we zien dat er vanaf diezelfde parkeerplaats meerdere wandelroutes lopen. Dus hier terugkomen is wat we zeker gaan de doen de komende zomer!
Wandeling Heide en Vennen route in Staatsbossen te Drouwen
Teruggekomen in ons huisje, pruttelt in de oven een heerlijke lamsbout die we bij de plaatselijke ambachtelijke slager Jan Knol in Schoonoord hebben gekocht. Deze slager is hofleverancier bij ons en ook dit stuk lamsvlees zag er weer top uit! In het Italiaanse kookboek De Zilveren Lepel een ogenschijnlijk lekker gerecht uitgezocht en de oven kan zijn best doen om het vlees goed te garen. In totaal heeft de Lamsbout zo’n 5 uur in de oven gestaan. Aardappeltjes in de schil bakken en boontjes koken en voilà….topmaaltijd!
Lamsbout op toepasselijke borden opgediend…
Na het avondmaal (dat inmiddels voelde als het laatste avondmaal) kwam het nieuws door dat de lockdown in Nederland verlengd zou worden met nog eens 3 weken. Die klap kwam vooral bij Miriam hard aan. Verdrietig en machteloos voelt ze zich. Niet om het missen van de omzet, maar vooral voor haar klanten en het persoonlijk contact met deze trouwe volgers van mijn knipgoeroe in het Lelystadse. Dat ook mijn opdracht voorlopig is teruggetrokken, maakt dat er nu geen inkomsten meer binnen komen, aangezien we beiden zelfstandig ondernemer zonder personeel zijn. Wat vooral frustreert is het feit dat een ander bepaalt dat je niets meer mag doen, maar dat je vervolgens ook geen cent ondersteuning van de overheid ontvangt. Het is krom en voelt onrechtmatig. Wij volgen beiden de regels die er zijn en zien om ons heen tijdens de feestdagen, huiskamers vol zitten met mensen, jongeren die feesten, ouderen die zonder mondkapjes door de supermarkt lopen en nog zo meer verwerpelijk gedrag. We zien het voorlopig niet verbeteren, want in ogenschouw nemend dat de jaarwisseling besmettingen ook nog moeten komen, er nu meer getest wordt, lijkt het opheffen van een lockdown verder weg dan ooit.
We besluiten dan ook om woensdag voor een paar dagen weer huiswaarts te keren naar Lelystad om vooral voor de klanten van Miriam haar kapsalon verfsets te gaan samenstellen. Meer kunnen we momenteel niet doen helaas!
We zullen zeker niet de enigen zijn die de (financiële)consequenties voelen, dus wensen wij een ieder die in hetzelfde schuitje zit heel veel sterkte en geduld de komende weken. Stay Strong!!
Camperjoy 