Auteur: martin&miriam

Maandag 26 en 27 Mei 2025: Grossenkneten en Klein Eilsdorf

/ martin&miriam / 4 reacties

Maandagochtend eerst nog even naar Emmen gereden om voor Mir bij Hans Anders haar bril nog iets aan te laten passen (ze zag het niet meer zitten…) en daarna nog even naar de ANWB om een duitse milieusticker te halen. Deze waren wij vergeten om te bestellen en via de ANWB website stond vermeld dat je bij de winkel een milieusticker kon halen. Ondanks dat wij totaal niet van plan zijn om een milieuzone binnen te rijden de komende weken tijdens de rondreis door Duitsland, besluiten we dat het toch wel verstandig is om het te doen. Inmiddels moet je voor elk land een milieusticker hebben, maar ik vind het een geldklopperij! Ik bedoel; op alle kentekenbewijzen staan de emissiekwalificaties van het betreffende voertuig. Op ons kentekenbewijs staat Euro6 als zijnde de specificatie en dus zeer schone motor. Maar goed…ik sta bij de ANWB winkel te wachten op mijn beurt en vertel wat ik kom doen. Wat denk je? 5 werkdagen voordat je het bewijs thuis krijgt gestuurd. Ze vullen alleen een aanmeldformulier in en het kenteken en -bewijs. Tja…dat had ik in het weekend ook zelf kunnen doen! Onze bedoeling was om last-minute het direct op te kunnen halen. Geen sticker dus. De medewerker van de winkel vroeg wat onze bedoeling was en ik vertelde hem onze reisplannen in de natuur door verschillende natuurparken. Kom je ook in het Ruhr-gebied of andere grote steden? Nee, zeg ik. Nou…dan kun je gewoon gaan hoor! Nu waren we dat toch al van plan, maar nu we de zegen van de ANWB medewerker krijgen, gaan we zeker!!

Ik kom vervolgens thuis aan en rijd ons straatje in. Miriam zit al helemaal klaar in de camper met Joep en heeft alles afgesloten thuis. We kunnen meteen weg. Binnendoor langs Emmen, Klazinaveen richting Meppen gaan we Duitsland in. We volgen de route die Chat GPT voor ons gemaakt heeft en deze leidt ons om steden, vermijdt snelwegen en zoveel mogelijk door de natuur naar onze diverse bestemmingen. Het is een erg mooie rit door bosgebieden en landbouwregio’s in Emsland.

Tussendoor stoppen we nog bij onze oorspronkelijke locatie die Chat GPT voor ons bedacht had. Een camperplaats die direct naast een kasteel gelegen zou zijn. Schloss Clemenswerth in Sögel. Aangekomen aldaar blijkt dat de camperplaats is opgedoekt. Je mag er alleen nog maar parkeren. Waarschijnlijk mag het niet meer omdat ook onder camperaars er mensen zijn die het verpesten voor anderen. We horen verhalen over vuil achterlaten, chemisch toilet in bosjes leeggooien, camper 3 dubbel parkeren. Ja, dan zegt een gemeente op een dag; klaar ermee! Zonde, want het was een mooie plek. We lopen samen met Joep een ronde langs het slot en zien een parkachtige omgeving met mooie grasvelden en prachtige panden. Miriam maakt weer foto’s en ik laat Joep even uit (en ruim zijn ontlasting op…). We vertrekken weer en besluiten om door te rijden naar de volgende locatie die GPT ons heeft opgegeven.

We rijden richting Grossenkneten en besluiten daar op de gratis camperplaats van het dorp te gaan overnachten. Alle faciliteiten zijn er en alleen stroom en water moet je betalen. Wij hebben niets nodig en staan daar dus helemaal gratis. Het dorp doet enorm zijn best om voor toeristen nog wat te melden te hebben. Ondanks dat er niets bijzonders te zien is, lopen we weer met Joep rondom een vijver en slenteren door het dorpje. Na terugkomst bij de camper zien we dat er nog een camper is bijgekomen. In de avond nog een paar en staat alles dus vol in de avond. Was echt een prima plek en super rustige nacht gehad.

Vanmorgen erg rustig aan gedaan voordat we vertrokken. We hebben alle tijd zeggen we en zo is het uiteindelijk ook. Nadat ik de camper heb klaar gemaakt voor vertrek, rijden we eerst nog even langs een lokale levensmiddelenwinkel. Echt nog een particulier kruideniertje waar we vers brood kopen en ook nog een paar flessen water.

De rit daarna is door erg mooie natuurgebieden en rustige secondaire wegen. We rijden oostwaarts en we komen steeds minder verkeer tegen. Slingerweggetjes door kleine gehuchten waar de enige opwinding van de dag ver te zoeken is. We rijden richting Bleckede, om daar bij een bioreservaat aan de Elbe te gaan staan. Tenminste; dat had Chat GPT ons opgedragen. De rit zou zo 210 kilometer zijn, maar of we zover komen vandaag is nog maar de vraag, aangezien de kleine weggetjes niet opschieten.

Maar eerst willen we ook nog tussendoor een wandeling maken door het Pestruper Grabenfeld. Dit is een archeologische vondst van grafheuvels jaar 800 voor Christus. De heuvels hebben doorsneden van 6 tot 12 meter doorsnee en de locaties van de heuvels zijn in rangorde (lees: rijkdom) bepaald. We lopen samen de wandeling rondom de grafheuvels. Het heideveld met de grafheuvels ziet er mooi uit, ondanks dat de zon in geen (heide)velden en wegen te vinden is. Sterker nog; door de regen maken we dat we snel weer door kunnen en gaan verder met onze rit.

We komen er onderweg al snel achter dat we beiden hondsmoe zijn en zo zien we er ook uit, blijkt uit een selfie. Ik ben nog brak van het motorweekend in Sauerland en Miriam is moe en brak in haar hele lijf. We maken de rit niet af zeggen we en willen een mooie picknickplaats zoeken om te lunchen in de camper. Deze vinden we niet snel en we besluiten dan net na de middag om ergens een camperplaats te zoeken om de rest van de dag te relaxen in de camper.

Miriam zoekt op de apps die we gebruiken om camperplaatsen te vinden en ziet er eentje in de buurt bij een boerenhoeve. Camperplaats Dettmershof in Klein Eilsdorf. Een heel klein dorpje voor Walsrode. We komen er aan en zien geen beweging en het ziet er ook niet uit als een camperplaats. Ik loop naar de grote deur van het huis en zie ook daar geen beweging. Totdat er opeens een hele vriendelijke man uit een schuur naar ons toe komt lopen en we zijn welkom om te verblijven. Kan maar 1 nachtje, maar dat was ook voor ons de bedoeling. Hij loopt voor onze camper uit en we rijden over een smal kronkelend laantje achterom het huis en worden bij iedere meter die we verder rijden enthousiaster. Wat een prachtige plek en wat heeft de man er iets moois van gemaakt! We staan op een grasveldje en zijn de enige die er deze dag staan. Het veldje heeft allerlei leuke nisjes en overal is wat te zien. Emoe’s, damhertjes, geitjes, kippen, pipowagen, kampvuurplek, schommelbankjes, hangmatten, vijvers, wijnvat om in te overnachten (Miriam slaapt niet thuis vanavond denk ik….), houtgestookte sauna en een stiltetuin. Het is prachtig. En rustig…heel rustig….we kakken nog verder in en daarom ook maar meteen na de lunch een siësta gehouden.

We vermaken hier de rest van de dag prima en hebben het rijk alleen. Het weer is nog wisselvallig met soms zon, maar ook buien tussendoor. Miriam leest lekker haar boek en ik ben blog aan het schrijven.

Morgen gaan we verder en besluiten om voor een paar dagen af te wijken van het reisplan dat Chat GPT ons heeft opgedragen. Waar we heen gaan? Ergens waar we al jaren over hebben waar we naartoe willen als we eens in de buurt zijn. Nou….we zijn in de buurt! Jullie lezen het in een volgend blog!

19 mei 2025: Chat GPT het nieuwe reisbureau!

/ martin&miriam / 10 reacties

Vanaf volgende week maandag 26 mei gaan we weer op pad met onze Lambortinki 3.0 en voordat we dit gaan doen houden we het weer in Europa al dagen in de gaten waar het beste weer te verwachten valt. Maar in die zoektocht komen we toch ook weer op het punt in hoeverre je rekening wilt houden met het weer, dat vaak niet te voorspellen is. En zeker niet als je een periode van 5 weken onderweg bent. Zoals het weer de laatste weken hier in Nederland is, hoef je niet helemaal naar de spaanse costa’s, Toscane of de Franse Riviera te rijden. Dan is gewoon de Benelux ook een prachtige bestemming. Want hoe mooi en fijn is ons eigen land.

Aangezien ik bovengemiddeld geinteresseerd ben in innovatieve ontwikkelingen, dacht ik bij mijzelf; ik ga de vragen die wij hebben maar eens aan Chat-GPT vragen. Door heel duidelijke context te geven aan deze GPT-ers komen zij ook met heel duidelijke antwoorden. Op basis van onze vraagtekens qua bestemming, weersverwachtingen, natuurschoon, drukte in- en buiten het seizoen, gewenste afstand met voorkeur voor zo dichtbij als mogelijk passend binnen onze kaders, kwam er andere bestemming uit dan de Benelux. Duitsland was een topbestemming op basis van een juiste balans binnen al onze wensen. Okay…..de bestemming is dus bepaald. Maar toen vroeg GPT pro-actief aan ons wat we dan precies zochten als gewenste locaties voor onze camper. En het was zo gaaf om te zien hoe mijn antwoorden en hun aanvullende vragen uiteindelijk tot een compleet reisdagboek werd geformuleerd.

Onze wensen hebben wij als volgt geformuleerd met betrekking tot onze gewenste bestemmingen: Camper 7,5 mtr lengte, 2 personen en 1 hond, 30 dagen reisduur dmv rondreis, Midden in de natuur, geen snelwegen, geen tol, niet in en door steden, in de nabijheid van bossen, meren, vennetjes, bergen en overnachtingen bij voorkeur op camperplaatsen en kleine landelijke campings, met een maximum bedrag per nacht van 20 euro.

Nou…Vroeger ging je naar een reisbureau om al je wensen te bespreken, zat je samen met een dame naar een scherm te kijken of werden er stapels reisgidsen voorgeschoteld om door te bladeren wat je aansprak, kopje koffie erbij, bastogne koekje….prijzen doorberekend, vragend aankijken of je wilt boeken en dan nog een heel boekingsformulier invullen en aanbetaling doen. De hele zaterdag was je kwijt en mooi dat je dat vond!

Maar wat er nu gebeurde was next level. Ik kreeg binnen 20 seconden een reisvoorstel voorgeschoteld voor 30 dagen met daarin bestemmingen, afstanden, natuurparken, rustmomenten tijdens de rit, kampeerplekken en prijzen van de overnachtingen. Nadat we dit hadden ontvangen, gingen we eigenlijk met enige scepsis op internet bekijken wat ze nu eigenlijk hadden voorgesteld. Er zaten natuurparken in het schema waarvan we het bestaan niet van wisten. Oh ja…GPT vond ook dat we het ongerepte Oost-Duitsland moesten bezoeken. Wij dus bekijken waar hij ons overal naartoe stuurde. Waanzinnig om te zien dat alles dat we zagen qua natuur, de campings en foto’s van meren, bergen, etc. er top uitzagen. Onze eerste reactie was toen al; aan deze reis gaan we ons commiteren.

Thuringer Wald

Maar GPT was nog niet klaar met ons; Willen jullie ook weten waar je op de route je boodschappen kunt doen, rekening houdend met beschikbare parkeerplaatsen voor de camper? Zal ik ook maar in route opnemen waar je kunt tanken en tevens ook LPG of Gasflessen kunt halen? Zal ik per locatie ook in kaart brengen welke toeristische bezienswaardigheden daar zijn? Wat voor Navigatie gebruiken jullie in de camper? Zal ik dan ook maar meteen van de hele reis een GPX-bestand (= standaard bestandformat tbv navigatiesystemen) maken? Jouw navigatiesysteem vraagt een ander bestandsoort; zal ik deze ook maar voor je maken? Wil je het reisplan als PDF ontvangen zodat je deze kunt printen? Meteen ook maar alarmnummers in de regio’s toevoegen?

Wildehauser Geest

We werden zo enthousiast toen we dit alles aan ons voorbij zagen komen. Het ziet er echt top uit wat hij heeft gemaakt voor ons. Het enige dat wij zelf zouden aanpassen zijn de dagen die we op 1 plek blijven hangen als we het daar ergens heel mooi vinden. Dit hadden we dan ook aan de GPT-ers doorgegeven als feedback. Ik denk; het is wel klaar nu…. Maar nee! GPT zegt vervolgens; laat ons weten tot hoever je ben gekomen in de route aan het einde van de vakantie, zodat wij voor jullie een nieuwe route kunnen maken, aansluitend op een volgend reisschema bij de volgende vakantie. Geweldig!!

Dit hele traject van wensen neerleggen en tot het uiteindelijke voorstel dat er is gekomen heeft alles bij elkaar nog geen 15 minuten geduurd.

Mecklenburgische Seenplatte

Of het geweldig gaat worden zullen we de komende weken gaan zien als we onderweg zijn. We besluiten om zoveel mogelijk het schema van GPT aan te houden en alleen af te wijken als we het echt niks vinden of als er geen plek is op de betreffende camperplaats of camping.

In ieder geval hebben we enorm veel zin om op pad te gaan naar een bestemming waar we zelf in eerste instantie niet aan hadden gedacht. Aankomende weekend gaan we de camper weer klaar maken voor vertrek.

Is er iets anders nog te melden op campergebied? Ja, we hebben vanmorgen een wasmachine en centrifuge gekocht voor in de camper. Zo’n mini-ding waar maar 3,5 kg wasgoed in kan. Maar aangezien we 5-6 weken onderweg zijn lijkt het ons verstandig om zo’n ding te kopen. Gewoon je eigen wasmachine. Je kunt wel op campings wasgoed wassen en drogen, maar los van de gemiddelde kosten van 9 a 10 euro per keer die je op een camping betaalt, vinden wij het niet zo fris om in machine waar honderden mensen hun vuile was in hebben gedaan, ook onze spullen te wassen. Hierdoor een win-win situatie, want de investering van deze wasmachine hebben we in 1 vakantie weer terugverdiend.

Maar eerst ga ik, Martin, de komende dagen met de motor naar Sauerland om lekker te toeren met jeugd-en voetbalvriend Robert. Met hem ben ik precies 20 jaar geleden voor het eerst met onze motoren naar Sauerland gegaan. In de tussentijd van deze 20 jaar zijn inmiddels al een aantal van de Mild Hogs overleden of gestopt met Mild Hog te zijn. We denken nog aan de vele mooie momenten met zijn allen. Robert, mijn broer Jos en ik zijn nog enige Mild Hogs die overgebleven zijn. Jos kon geen vrij krijgen, dus staat deze motortrip in het teken van het 20-jarig jubileum tussen Robert en mij. Veel zin in!

Moet ik wel zeggen dat 20 jaar geleden deden wij ’s nachts om 3 uur het licht uit. Dat zal nu om 21.30 uur zijn denk ik……Robert en ik zijn de “Very Mild Hogs” geworden!  

28 April 2025: We Menen het Goed: Landgoed Het Meenen

/ martin&miriam / 5 reacties

Wat genieten wij van deze week op pad met de Lambortinki 3.0! Alles werkt weer tip top en we boffen met het weer de afgelopen dagen. Als het goed is ook de komende dagen. We zijn nu weer op een werkelijk prachtige camperplaats aangekomen. We staan momenteel met 2 campers op dit Landgoed Het Meenen in Mander, terwijl er wel 25 campers kunnen staan. Over de camperplaats zo meer, maar laten we nog even vastleggen hoe de dag van gisteren is verlopen.

Ook de camperplaats Sploder Stea in Holten was echt een super plek. We hebben daar 2,5 dag gestaan en kunnen echt iedere camperaar deze plek aanraden. Het enige dat ons minder beviel was het feit dat je niet met Joep zomaar een stuk weg kon lopen voordat je in het bos was. Je moet dan toch een heel stuk wandelen over een boerenweg, waar toch best veel auto’s over rijden aangezien het een doorgaande weg was. Maar desondanks dat het een minder puntje voor ons was (maar dus niet voor anderen) echt enorm met plezier bij de familie Blankena op het boerenbedrijf Splonder Stea gestaan.

Gisteren na het ontwaken duurde het nog best even voordat de mist was opgetrokken en de temperatuur een beetje comfortabel te noemen was. Omstreeks 11 uur zijn we uiteindelijk op de fiets gestapt om een rondje over de Sallandse Heuvelrug te rijden en via Nijverdal weer terug richting onze camper. We rijden eerst over een aantal landbouwweggetjes voordat we de Sallandse Heuvelrug oprijden. Joep zit heerlijk in zijn nieuwe mand en als een vorst kijkt hij al het tegemoet rijdend verkeer in het gezicht en heeft dus de lachers op zijn hand. Maar mensen wat was het druk op deze zondag in het park. Het was soms letterlijk file rijden op de smalle fietspaden. We kiezen ervoor om wat vaker te stoppen bij rustplaatsen en bezienswaardigheden. Wat is het hier toch fantastisch qua natuur.

Bij een Joods gedenkmonument midden in het bos raken we aan de praat met een ouder echtpaar die het Pieterpad lopen. We praten over het monument en de wereld van vandaag. Het monument Twilhaar herinnert de inwoners van Nijverdal aan de 83 joodse mannen (voornamelijk uit Groningen) die in 1942 korte tijd op de Sallandse Heuvelrug moesten verblijven. Op 2 oktober 1942 besloot de duitse bezetter dat het kamp ontruimd moest worden en zijn deze mannen, nadat ze eerst naar Kamp Westerbork waren verplaatst, later naar een vernietigingskamp in Duitsland zijn gedeporteerd. Niemand van hun heeft dat overleefd. Hier staan 25 namen in een monument gegriefd. De overige namen blijven onbekend.

We rijden door en vervolgens stoppen we bij een uitkijkpunt waar vanuit je de Sprengenberg kunt zien, waarop de Palthetoren als een markant herkenningspunt staat. Dit bouwwerk uit 1903 begon ooit als een bescheiden theekoepel. Nu is het een impossante toren met een rijke geschiedenis. Van jachtverblijf tot sterrenobservaratorium en familiehuis van de familie Van Wulfften Palthe, een ondernemer uit Almelo destijds.

Nadat we hier even hebben gepauzeerd, besluiten we na een tijdje af te wijken van onze route om echt het voor mij bekende Nijverdal in te rijden om mijn 83 jaar oude Peettante Tonnie te bezoeken. Ik ben geboren in het Twentse Wierden, een dorp verder en mijn hele familie woont daar nog. Tonnie haar man, mijn Peetoom Jan is paar jaar geleden overleden en zij is nu dus alleen nog woonachtig in het huis waar wij vroeger als kind superfijne herinneringen hadden. Aangekomen bij het huis blijkt Tonnie er niet te zijn en op het moment dat we weer weg willen rijden, komt er in de verte een struisse tante aangelopen met haar turbo rollator. Op het moment dat ze ons ziet en herkent komt er een open lach naar ons en is haar niets te gek om het ons naar de zin te maken bij haar in de tuin.

Tonnie and me!

We besluiten om haar geen moeite te laten doen en drinken een glaasje water samen. Tonnie kwam uit de kerkdienst in Nijverdal en sprak enthousiast over de toneeluitvoering over Koningin Wilhelmina die in de kerkdienst werd gehouden. Vervolgens heeft mijn nicht Annelies ook vernomen dat wij er zijn en komt vervolgens aan met een boodschappentas met snaai- en vreetwerk waar een paard de hik van krijgt. Hier neef, zegt ze; ook een biertje! Was echt even heel gezellig en vooral Tante Tonnie vond het heel fijn dat we de moeite hadden genomen om helemaal met de fiets naar haar toe te komen. “We komen niet uit Lelystad vandaag hoor”, om de prestatie wat te relativeren was ons antwoord. Komen we weer aan bij onze fietsen, heeft Annelies ook nog een tasje met een roseetje en chips en bier in onze tas gestopt. Ik moet toch stoppen met afvallen, want zelfs mijn familie, voert mij bij….

Aan het einde van de 30 kilometer lange fietstocht werd het nog even spannend toen mijn laatste accustreepje op mijn display begon te knipperen. Het zal toch niet gebeuren dat ik de laatste 3 kilometer nog moet gaan lopen? Het enige aantrekkelijke van die gedachte is dat ik mijn bavianenkont dan eindelijk van dat zadel af kan halen. We komen vervolgens op de accu net thuis en nestelen ons bij onze camper, totdat de buren ook terug komen van hun wandeling. Wegens succes geprolongeerd na gisteren, besluiten we weer een borreluurtje te houden aan de gezamenlijke picknicktafel. Was weer beregezellig met mooie persoonlijke gesprekken wederzijds.

De volgende ochtend, vandaag dus, starten we rustig de dag met een warme douche en maken ons klaar voor vertrek. Zoals gewoonlijk doe ik alles aan de buitenkant rondom de camper en Mir doet alles aan de binnenzijde klaar maken voor vertrek. Toch moest ik even haar hulp inroepen bij het inladen van de beide vouwfietsen. Het blijkt toch dat de fietsen in de campergarage te laden, niet zo makkelijk verloopt. We besluiten om bij volgende trip, eind mei, weer de fietsendrager op de achterwand van de camper te monteren en daar 1 fiets op te laden en de andere fiets in de garage. Hierdoor ontstaat ook meer ruimte voor de overige spullen in de garage. Want je neemt toch altijd meer mee dan je denkt; kratten met camperspullen, vloerkleed, schapennet voor Joep, Cadac BBQ, gereedschap, stoelen, tafels, voetenbankjes, tas met oprijblokken, draaislingers voor de luifel en stelpoten onder de camper, afwasbak en nog meer klein grut. Daardoor zit met 2 fietsen de garage stampvol. Met 1 fiets minder in de garage ziet ook die garage er wat rustiger uit als je de deuren opendoet.

We rijden weg uit Holten en binnendoor rijden we naar Mander. Een klein gehucht vlakbij Tubbergen, niet ver van de duitse grens. Als we aankomen op de camperplaats valt ons op dat het heel rustig is op de beide velden die de camperplek heeft. 2 campers vertrekken nog binnen een kwartier en zodoende staan we met nog 2 campers op een veld met mooi uitzicht over de landerijen. Miriam besluit om even de hele camperplaats te verkennen en komt superblij terug en heeft zelfs foto’s gemaakt van het nieuwe sanitairgebouw. Ook werkelijk alles hier is om door een ringetje te halen en ook op het terrein is aan alles gedacht. Er is zelfs een mooie binnenruimte, een buitenterras met Koffiebar De Koffiesnor. Deze is vanzelfsprekend ook toegankelijk voor alle wandelaars en fietsers die dit prachtige gebied verkennen. En het mooiste? De Honesty-box. Je kunt alles pakken wat je wil en per QR-code afrekenen. Wel even noteren wat je gepakt hebt en netjes afrekenen! Dat zie ik nog niet gebeuren bij The Sailor Bar op de Ouderzijdse Voorburgwal in Amsterdam , maar hier in Twente kan dat! Top!

Het ziet er zo gezellig uit! We zouden hier zo kunnen wonen qua styling en sfeer. Werkelijk een smaakvolle locatie en alles top voor de camperaar! Hier blijven we dan ook tot woensdagmiddag. We hebben een late uitcheck op woensdag geboekt, dus we pakken mooi deze zomerse dagen hier nog mee. Na een teleurstellend weerbeeld uit Portugal deze winter, wel lekker!

Camperplaats Langoed Het Meenen

Nadat we alles weer hebben gesetteld, luifel uit, stoelen buiten, gaan we een wandeling maken over het landgoed met Joep. We lopen meteen een bosgebied van het landgoed in en deze wandeling gaat langs bossen, beekjes, bruggetjes, doorkijkjes en uiteindelijk het laatste stuk lopen we over een onverharde zandpad zo weer het camperterrein bij de koffiebar op.

Nadat Miriam een lekker lunchgerecht had gemaakt op de Cadac, afwasje gedaan en chillen onder de luifel.

Geroosterd brood, tomaatjes, rode ui, knoflook, prosciutto crudo en gekookt ei

We nemen even later een schepijsje van de koffiebar bij de camper en maken een luierende middag ervan. Morgen zien we wel weer wat we gaan doen. Maar mocht het nog niet duidelijk zijn; We vermaken ons prima!

26 April 2025: Sploder Stea in Holten en Blogger meets Vlogger

/ martin&miriam

We zijn gisteren aangekomen na een korte maar mooie rit door het landschap van Twente en Salland. Prachtige weggetjes waar we mooie hoeves zien, leuke dorpjes en gezellige horeca. Aangekomen op de camperplaats worden we verrast door de werkelijk superschone, ruime camperplaats aan de rand van de Sallandse Heuvelrug. Sanitair om door een ringetje te halen en sfeervol ingerichte algemene ruimten en leuk winkeltje met lokale producten. We slapen bij een melkveebedrijf en horen de koeien loeien, terwijl de vitrine van de winkel gevuld ligt met eigen gemaakte zuivelproducten zoals yoghurt, melk, kaas, chocolade en werkelijk heerlijk roomijs met diverse smaken. En wijn van de naastgelegen wijngaard. Dit bedrijf wordt gerund door een erg vriendelijk echtpaar die trots vertellen en laten zien wat het hebben van een dergelijk bedrijf betekent. Mooi om te zien, gezien de onrust en slechte ondernemersklimaat momenteel in ons land mbt de agrarische sector.

We hebben een relaxte middag en besluiten om een langere wandeling met Joep te maken door het landschap rondom de camperplaats. We doen het Hekkenpad. Een pad langs weilanden waardoor je steeds door smalle hekken moet om door het volgende weiland te kunnen lopen. Ik voel mij als hekrunderen, aangezien ik met mij enigszins geslonken lijf door die poortjes moet wringen. Ging goed, maar Peter Gillis hoeft er niet aan te beginnen. Maar goed, die zit straks ook tussen de hekken….

De wandeling is mooi maar ook best lang voor ons doen en we besluiten om deze eerder af te snijden en komen uiteindelijk met een vermoeide teckel weer terug bij de camper. Heerlijke middag en avond gehad en heerlijk geslapen hier op deze plek. In de avond kregen we nog een appje van Lilian en Frans, onze maatjes van ons recreatiepark in Drenthe. Zij hebben hun huisje een paar jaar geleden verkocht, maart we hebben nog steeds prettig contact. Ze hebben een ander recreatiehuisje gekocht in Holten en we spreken af om de volgende dag, Koningsdag, samen een tom-pouce te eten en een bakkie te doen samen. Na dat bakkie kwam er nog een ander bakkie met gezelligheid en heel fijn bijgepraat met elkaar. Was mooi begin vandaag van Koningsdag.

Lilian en Frans

Daarna hadden we ons volgende avontuur gepland; Fietsen met onze nieuwe hondenstellage op de fiets. De buddyride met flexarm. Na 37 manden, draagzakken, tulbanden en ander fixerende materialen om onze Joep enthousiast te krijgen voor het fietsen, had Miriam dit robocop achtige gevaarte op de kop getikt en zouden we de eerste expeditie hebben.

Joep Caesar!
Goedgekeurd vol liefde!

Wij dus op pad met een op RouteYou gemaakte fietsroute door de landschappen en bossen op en rondom de Sallandse Heuvelrug. Prachtige rit gemaakt en ook Joep vond het super om in zijn nieuwe zitje te rijden. Het was net Keizer Julius Ceasar die door het Colloseum reed en toegejuicht werd door “het volk”. Was toprit.

Tijdens de rit stopten we ergens om Joep even te kunnen laten grazen en kwam er een groepje fietsers voorbij. Verrek….Dat zijn Helen en Rob van Camper-Trips.nl Dit zijn camper-vloggers die wij al tijden volgen op YouTube en bij mijn spontane roep van herkenning, stopten ze bij ons en hebben kennis gemaakt en even erg gezellig gekletst samen. Het leuke van hun vlog is dat ze niet alles volkletsen met teveel onzin-informatie, hebben zij in onze ogen een prima balans om informatief te zijn over de locatie waar ze heen gaan, dit goed even laten zien, maar vooral veel laten zien over de natuur waarin ze (veel en lang) wandelen of verblijven. Ook handige tips en productinfo over camper gerelateerde zaken, zonder daarbij commercieel belang bij te hebben. Leuke mensen met een goede vlog: http://www.camper-trips.nl of op YouTube zoeken.

Rob en Helen van Camper-Trips.nl

Zelf hebben wij ons blog in plaats van vlog, want als je ziet en hoort hoeveel tijd er in een vlog gaat zitten, dan haak ik af. Met mijn nieuwe camera GoPro die ik voor onze wintertrip had gekocht (en inmiddels weer verkocht), kwam ik er al snel achter dat ik daar de kennis en geduld niet voor had. Ieder zijn ding. Bloggen is lekker van je afschrijven en wat mooie fotos die Mir maakt erbij en klaar. Wel hebben wij ervaren door de enorme groei van abonnees, dat de interactie en reacties op de blogs leuk zijn om mee aan de slag te gaan.

Na de fietstocht kwamen we voldaan en tevreden weer bij de camper en zijn we lekker in de zon gaan zitten en lekker lezen. Totdat onze directe buren terugkwamen van hun fietsrit. Onderweg zijn we ze nog tegengekomen en gisteravond bij de afwas had ik al even een praatje gemaakt, toen zij net aankwamen op de camperplaats. Weer even een gezellig praatje bij de picknicktafel die tussen onze campers in staat. Maar na een paar minuten begon ik dorst te krijgen en dus maar geopperd om even wat samen te drinken. Nou…dat was beregezellig met Ellis en Harold uit Vaassen. Voordat we het wisten was het al half zeven in de avond en zoveel mooie gesprekken gehad over alles en nog wat. Na afloop van deze borrelsessie ieder zijn eigen weg naar de camper en heeft Miriam een maaltijd bereidt op de Safari BBQ buiten naast de camper. Dat vinden we altijd zo tof om te doen; lekker buiten koken en buiten eten. Dat laatste was net even te koud en dus binnen gezeten.

Nu net klaar met de afwas buiten bij het sanitairgebouw en comfortabel nu avondje tv kijken. Morgen weer rustig wakker worden en weer lekker weer een fietstochtje in de omgeving. We vermaken ons hier in het geliefde Twente/Salland met dit mooie weer!

22 en 23 April 2025: Van culinair Heino naar De Lutte

/ martin&miriam / 9 reacties

Gisterochtend na alle laatste spulletjes in de camper te hebben gelegd, gaan we omstreeks om 11.00 uur op pad met de camper. We zijn aan de vroege kant aangezien we pas om 15.00 uur bij Miriam haar oom Harrie en Tante Diny in Heino worden verwacht. We besluiten dan ook om onderweg ergens een mooi stuk natuur aan te doen om in alle rust een mooie wandeling te maken. Na een voorspoedige rit via Coevorden door het prachtige Vechtdal, komen we aan in Balkbrug bij De Ommerschans. Dit is een “gesticht voor Bedelaars”. Zover zijn wij zelf nog niet, maar je weet niet hoe dat in de toekomst zal zijn. De Ommerschans is onderdeel van de Maatschappij van Weldadigheid, die ook ook bekend zijn van locaties in Drenthe zoals Frederiksoord en Veenhuizen. In Ommerschans zaten de grootste probleemveroorzakers die niks van hun leven wilden maken vroeger. Wij doen ons best om er wel wat van te maken deze dag en maken daar een mooie wandeling door het park en de tuinen. 5500 mensen liggen daar begraven in anonieme graven en als je de informatieborden leest, waren dat echt andere tijden.

Na de wandeling lunchen we in de camper om vervolgens richting Heino te gaan. Altijd leuk om weer de oom en tante van Miriam te zien, wetende dat naast leuke gesprekken ook de culinaire kwaliteiten van de deze 2 lieve mensen naar voren komen. Hutspot staat niet op hun receptenlijst en nu blijkt deze dag volledig, maar dan ook letterlijk volledig in het teken te staan van “tafelen”. Na een culinaire zit van ruim 8 uur had ik een stamper nodig om al het lekkere eten nog achter mijn strottehoofd te krijgen, maar jongens, wat was het lekker allemaal.

Onze camper stond op de oprit bij Harrie en Diny en dus rollend vanuit hun huis naar de camper om daar de nacht door te brengen. Toen Miriam haar linker oorlel het kussen raakte was ze al comateus, terwijl ik nog vreselijk druk was om de spijsvertering in goede banen te leiden. Een korte nacht was het. En toen we vanmorgen weer binnen kwamen in het huis van Harrie en Diny, stonden de borden al weer gevuld voor het ontbijt. Ik had een deusjevu….Na het ontbijt hebben we afscheid genomen en begon onze rit naar de volgende bestemming van deze week.

Na een gezamenlijke afstemming onderling, besluiten we om richting Twente te rijden en wel naar De Lutte, vlakbij Oldenzaal. Hier waren we jaren geleden al eerder geweest, maar nu staan we op een prachtige camperplaats Erve Velpen, aan de rand van het Lutterzand. Prachtig! De eigenaar van deze camperplaats heeft er een superfraaie camperplaats van gemaakt. Van alle gemakken voorzien en verharde plekken met super uitzicht om ons heen. Het sanitair is brandschoon en de huiskamer om te kunnen zitten bij slecht weer is ook top! Hier gaan we zeker nog eens terugkomen.

Nadat we de camper hebben geplaatst en aangesloten zien we dat de garage goed was ingepakt en de oplossingen in de garage qua indeling prima heeft uitgepakt. Fijn om te weten!

Na de lunch gaan we wandelen met Joep door het Lutterzand. Wat is het hier toch mooi zeggen we. We vinden dit twentse land wat lieflijker door het coulissenlandschap. Mooie saksische hoeves, rietgedekte maneges, oerbossen en de rivier de Dinkel die door die bossen meandert. Mooie uitkijkpunten en zitplekken om hiervan te genieten. Dat doen we dan ook en na ongeveer 1,5 uur wandelen komen we terug bij de camper.

Joep is down and out en wij zitten lekker in de camper. De wolken zien er dreigend uit en we sluiten ons op aangezien de temperatuur ook terugvalt.

Morgen zal een regendag worden is de verwachting, dus morgen zal het lezen en dommelen worden om vervolgens vrijdag weer verder te reizen. Waarheen gaan we morgen maar eens rustig bekijken. Het leven in de camper pakken we gewoon weer op, alsof het gisteren was. Alleen nu met het voordeel dat alle problemen opgelost zijn door de dealer. Lekker!

Onze Camperavonturen: Van Reparaties tot Nieuwe Ervaringen

/ martin&miriam / 24 reacties

We zijn inmiddels alweer een paar weken in Nederland en hebben weer veel bekenden van ons weer gezien en gesproken. Alle routines in ons huisje en tuin weer op orde en alles staat er weer spic en span bij. Aanstaande maandag, 2e paasdag gaan we weer ruim een week op pad met de camper en blijven we zoals het er nu naar uitziet in Nederland rondtrekken. We kiezen er enerzijds bewust voor om na de paasdrukte te vertrekken aangezien we alle tijd voor ons zelf hebben om in wat rustiger perioden op pad te gaan. Het is een beetje hetzelfde zoals wij altijd zeiden op zaterdag als we boodschappen deden, na een drukke werkweek; “waarom gaan al die gepensioneerde oudjes altijd op zaterdag boodschappen doen…die hebben gvd de hele week de tijd om boodschappen te doen?”. Daarom gaan we dus na de drukte, zijn we niemand tot last…. 😉

De andere reden is ook dat we de afgelopen weken niet eerder weg konden gaan aangezien we moesten wachten op onze camper die nog verschillende garantie-reparaties moest ondergaan bij de dealer. En tegenwoordig voel je al helemaal geen klant meer en moet je eigenlijk “dankbaar” zijn dat ze je nog willen helpen. Mensen, wat is dit een ergenis tegenwoordig. Ik zei al eerder in dit blog dat je je handen mag dichtknijpen als alles een keer volgens afspraak gaat of in 1x goed afgehandeld. Op 25 maart hebben wij onze camper weggebracht voor de verschillende reparaties onder garantie en we hadden nog 2 eigen verzoekjes om aan te passen op de camper. Geen grote dingen allemaal, maar deze paar reparaties hebben dus tot vandaag geduurd om te laten maken. Dit betekent dat wij in de 4 maanden dat we nu onze camper hebben, dat we daarvan 6 weken de camper kwijt zijn geweest aan gedoe.

De eerste periode van 3 weken onze camper kwijt zijn in de garage had te maken met de Truma verwarming/boiler installatie die uiteindelijk is vervangen door dezelfde installatie uit een andere camper te demonteren en deze in onze camper te monteren. Deze functioneert prima!

Nu waren we de camper na terugkomst uit Portugal weer 3 weken kwijt om de volgende garantiezaken nog voor ons te regelen: een laadprobleem van de huishoudaccu oplossen, het wederom (2x keer) herstellen van de geleiders van dakluik-screening, het bedieningspaneel van de Knaus gaf soms storing aan, de koelkast gaf alarm bij functioneren op 12 Volt en de keukenkraan kapot en moest vervangen worden. Daarnaast op ons verzoek 2 nieuwe steunpoten achterzijde camper monteren en de door ons zelf kapot gemaakte USB aansluiting boven zitgroep vervangen voor een nieuwe USB aansluiting. En dan krijg je het bericht dat de camper klaar is na 3 weken en haal je hem enthousiast op bij de garage.

Vervolgens rijdt je naar huis en kom je daar erachter dat keukenkraan helemaal los zit en dat de kraan te hoog is voor de klep van de tv kast die als je hem openslaat net boven de kraan moet eindigen. Nu rust de klep op de kraan. Is niet goed! Half werk noemen we dat. Maar als je daar dan over belt en te horen krijgt; dan moet je zelf maar even kijken of je de kraan vast kan zetten…..of dat ik maar weer hun kant op moet komen om te laten herstellen. Ik word daar heeeel boos en verdrietig van…zij maken prutswerk en ik moet het zelf oplossen. Gaan we dus niet doen. Lang verhaal kort; ik zeg dat het de omgekeerde wereld is en dat als ik de eigenaar van de zaak was, dat ik de monteur zou sturen die zelf half werk heeft geleverd zijn eigen fout laat oplossen. En zo zal geschieden. Vandaag komt de beste man zijn fout herstellen door nieuwe kraan te monteren. Als je alles op een rijtje zet wat er is misgegaan in deze paar maanden en hoe slecht je behandeld wordt als klant, snap ik niet dat ze het nog zo druk hebben. Uiteindelijk wordt alles opgelost, maar je moet er echt voor vechten tegenwoordig. Eerst maar afwachten of vandaag de monteur het ook kan oplossen.

Naast deze perikelen waren er ook nog leuke dingen te doen. Samen met Mir hebben we de garage van de camper anders ingericht. Als je de camper wat langer hebt gebruikt kom je je eigen ongelukkige keuzes tegen en leer je daarvan. Daarom heeft onze crea-bea een nieuwe vloerbedekking in de garage gelegd. Foamtegels die zacht en isolerend werken. Samen aan de beide garagedeuren opbergnetten opgehangen en een slimme en goedkope oplossing voor het vastzetten van de campingstoelen en tafel toegepast. Met een aantal uitschuifbare douchestangen kunnen we het meubilair vastzetten tegen de wand van de garage, precies op het opstaande gedeelte aan einde van de camper. Ook alle kratten anders ingericht en meer gerichte keuzes gemaakt in wat we meenemen bij onze reizen. Scheelt weer ruimte en gewicht.

Ook is er een nieuwe campernavigatie gekocht die prima past in de tablet-beugel op het dashboard van de camper. De super-geavanceerde multimedia installatie van Pioneer/Zenec zijn wij geen fan van en viel steeds uit op onze reis. Ook hierin was de dealer weer teleurstellend met het afwijzen van garantie claim. Voor ons een lul-verhaal waarom hij ons niet wilde helpen met de oplossing. Hij heeft dan wel de camper aan ons verkocht, maar het multimediasysteem hoorde niet standaard bij de camper en daarom was hij daarvoor niet aansprakelijk. Ik snap dat niet. Je koopt een camper met af-fabriek een door Knaus gekozen systeem dat ook moet communiceren met de knoppen op het stuurwiel. Zowel het multimediasysteem als de knoppen op het stuurwiel functioneren niet. We besluiten om dit gevecht maar te staken en kopen dus een nieuw navigatiesysteem. Deze doet het wel zoals het nu lijkt…

Het enige en laatste wat we nog laten doen aan de camper is ergens medio mei een crash-sensor voor de LPG installatie laten monteren. Met deze crashsensor mag je tijdens het rijden gewoon de gasflessen in gebruik blijven houden. Dat is handig. Tijdens koude winterritten kun je dan ook de camperverwarming aanlaten tijdens het rijden. Niet bij onze camperdealer, maar bij een ander bedrijf. Dan is volgens ons de camper helemaal naar onze zin en hoeven we ook hopelijk geen kosten meer te maken.

Miriam heeft de hele binnenkant van de camper weer helemaal schoongemaakt en ik heb de buitenzijde van de camper gewassen. Na onze reis hebben we de camper meteen naar de dealer gebracht en daardoor ongewassen ingeleverd. Binnenzijde had Mir wel nog even gedaan. De camper staat er weer top bij! We klagen in dit blog wel over het gedoe met de camper, maar dat is meer gericht op de betrokken dealer. Deze camper vinden wij een hele fijne om in te leven en onderweg te zijn. En dat gaan we ook doen volgende week.

We hebben weer zin om er op uit te gaan met de camper. De komende 10 dagen gaan we in Nederland een leuk rondje maken, aangezien nergens het weer goed te noemen is. We focussen ons op het oosten van Nederland en grensstreek met Duitsland. Fietsen gaan mee en hopelijk met Joep mooie wandelingen maken door de bossen van Salland, Twente en Achterhoek.

Tot slot nog een laatste update van de vervanging van de keukenkraan. De monteur is langs geweest die zelf heeft gewerkt aan onze camper. Hij baalde enorm van het feit dat hij zijn werk niet goed had gedaan en was okay met het gevolg dat hij zelf zijn werk moest afmaken, al kost het zijn vrije dag. Ook begrip voor het feit dat gezien alles wat er mis was gegaan, dat de rek er bij ons ook uit was. Nette vent en aangename gozer om mee te praten. Bleek dus de zoon te zijn van de eigenaar van het camper-onderhoudsbedrijf. Na het demonteren van de verkeerde kraan liet hij met trots de nieuwe kraan zien. Mijn reactie was wel van dat het handig is als je iets nieuws in een voertuig van een ander, dat je dat dan afstemt met de klant wat hij van de kraan vindt. Wel; de nieuwe kraan was verkeerd. Te korte aansluitslangen en de kraan was meer bedoeld voor een fonteintje in plaats van een keukenkraan. Ook nu weer frustratie bij beide partijen. We besluiten om de oorspronkelijke verkeerde kraan alsnog goed aan te laten sluiten en dat deze de komende weken voldoet om op vakantie te gaan. Kraan is nu goed aangesloten en werkt prima. Tevens een nieuwe afspraak gemaakt voor het monteren van een betere kraan met de juiste aansluitstukken. Onze wensen qua kranen nogmaals doorgesproken en de belofte dat hij in eerste week van mei terugkomt om alles netjes op te lossen. Jaaa….het is tegenwoordig niet eenvoudig om alles in 1x goed te doen. Als het maar wordt opgelost. En dat komt goed!

Sorry dat in dit blogbericht geen foto’s zitten, maar dat komt volgende week vast in orde als we onderweg zijn.

26 Maart 2025: De Kiel halen!

/ martin&miriam / 8 reacties

We zijn inmiddels weer een paar dagen terug na onze Portugal-reis. Afgelopen zondag kwamen we omstreeks 14.00 uur aan in ons buitenverblijf in Drenthe na een heerlijke reis, waarbij alleen het gewenste winterklimaat niet aan onze verwachtingen deed. Het was de slechtste winter van de afgelopen 26 jaar. Ook blijkt dat specifiek de maand Maart de laatste jaren zeer nat zijn. De komende winter maar heroverwegen of we een zelfde periode aanhouden of toch voor een andere planning kiezen.

Ook zijn we inmiddels met onze camper langs geweest bij de dealer voor allerlei garantie-afwikkelingen. Er zijn tijdens de vakantie een aantal technische problemen naar voren gekomen en met de verwachting dat er gekibbel zou komen over de oorzaak en de oplossing van deze problemen. Maar niets van dat alles. Onze dealer Oosterwolde Campers was werkelijk super constructief en inlevend over de frustraties die we hadden opgelopen. Wel bleken een aantal euvels te komen door mijn eigen onvermogen. Het ging dan met name over ons ongenoegen over de sloten van de camper, maar met een goede uitleg en duidelijke behandeling van de sloten met behulp van silliconenspray. Ook de toelichting over de technische installatie mbt de koelkast en verwarming en de werking daarvan hebben we toch weer nieuwe dingen gehoord en zijn de meeste problemen eigenlijk vandaag al opgelost. Wel blijven er nog een paar problemen aan de orde die door de werkplaats moeten worden verholpen. Dus dat komt allemaal goed.

Om nog en paar laatste aanpassingen aan de camper te doen hebben we de opdracht gegeven om aan de achterzijde van de camper 2 mechanische stelpoten te laten monteren. Een duur hydraulisch systeem laten monteren hebben we overwogen, maar de investering van ruim 6 duizend euro om de camper waterpas te zetten vinden we toch niet belangrijk genoeg. De steunpoten van de camper zullen de deining als Miriam en ik aan het dansen zijn in de camper tegengaan en zal comfort verhogend werken. Ook laten we nog een Truma Duo Control en Crashsensor voor de LPG installatie monteren. Hierdoor is het mogelijk om de gasinstallatie te kunnen blijven gebruiken tijdens de ritten.

Ons huisje in Drenthe is inmiddels ook weer gewend dat we er zijn. De nieuwe verwarming snort vredig, Miriam is weer in de tuin aan de gang en ik werk alle administratie bij na de verhuizing en de zaken die nog geregeld moeten worden.

We hebben tijdens onze winterttrip onze kosten bijgehouden en we kunnen stellen dat we tevreden zijn over hoe we ons aan de soort van begroting zijn gebleven. Kijk; eten en drinken moet je thuis ook, dus feitelijk telt dit niet mee met deze reis, maar we hadden wel een soort van begroting en die blijkt dus heel erg goed te zijn geweest. Ook de gemiddelde kosten voor een overnachting op een camping, camperplaats of een gratis losse plek is volgens verwachting uitgekomen over de 54 dagen die we weg geweest zijn. De camper blijkt ook een zuinige slurper te zijn (in tegenstelling van ons zelf; die gegevens hebben we maar niet in kaart gebracht), dus ook dat viel mee!

Hier een aantal feiten over deze reis:

Aantal gereden kilometers: 6403

Gemiddeld brandstofverbruik: 1:10,8

Totaal aantal liters Diesel: 592,87

Gemiddelde dagelijkse kosten overnachting: 19,44

Gemiddelde kosten Boodschappen per dag: 19,82 (dit is inclusief drank! Dus: of de drank is heel goedkoop of dat drinken van ons valt wel mee…. 😉 )

We maken alweer nieuwe plannen om als het weer er zonniger en warmer uitzien weer op pad te gaan als de camper weer voor de deur staat. Dat kan Zweden zijn, of Scotland/Wales of Griekenland of…..we zien wel! Het kan ook gewoon Teutoburger Wald zijn als het daar fijn is. We kunnen wel wennen aan dit leventje….

Weg gaan is lekker, maar elke keer De Kiel halen is ook heeel fijn!

20 en 21 maart 2025: Een Illusie armer, maar ervaring rijker….

/ martin&miriam / 13 reacties

“Wat nu dan?” Zie ik jullie denken! Nou in een aantal gevallen gaat deze blog-kop wel op. Ik zal dat later toelichten in deze blog, maar het heeft ons wel veel duidelijk gemaakt.

Nadat we hadden besloten om weer richting het noorden te gaan vertrekken door de aanhoudende slechte weersinvloeden, verandert ook je eigen mindset. Overal om ons heen is het weer slecht en de ene zonnige dag die we in Urrugne (Frans Baskenland, grens Spanje/Frankrijk) hebben gehad, was de volgende dag wederom regenachtig, heel veel wind en dus niet om over naar huis te schrijven. Daarom maar naar huis gaan is het motto.

We rijden via de tolwegen richting Bordeaux om vervolgens vandaar uit Parijs aan te houden en onderweg nog eventueel langs kennissen te gaan die een 2e huis bezitten in het Loire-gebied. Helaas zijn ze momenteel in Nederland en dus niet in staat om samen met ons een wijntje/biertje te doen. Dit maakt dat we gewoon kunnen stoppen waar we willen en besluiten om omstreeks 14.00 uur een Camping Car Park te bezoeken in Brioux sur Boutonne. Een erg mooi, maar simpel oude camping Municipal aan de rand van het centrum in dezelfde plaats. Mooi cirkelvormig grasveld met mooie grind-parkeerhavens om je camper te parkeren. Water naast je, elektra naast je en ook je toilet te kunnen verversen. Prima plek wederom. Ook het gebruik van je pasje van deze organisatie is top! Gewoon je pasje tegen de kaartlezer houden bij binnenkomst en wederom aan andere paslezer als je weggaat. Je betaalt de zuivere parkeertijd en 24 uur is dus 24 uur. Geen gedoe met inschrijven en betalen, maar gewoon alles automatisch.

Na het installeren gaan we wandelen door het dorp en zien zowaar mensen lopen en er zijn winkels. Meer lege dan gevulde, maar het was ooit een bruisend dorp. Ook hier zien we weer veel lege huizen en panden. We willen ergens een biertje op het terras drinken maar de lokale uitbater van het enige horeca-etablissement slaapt uit deze middag. Dan maar gezellig een borrelplankje en drankje voor de camper en zien we nog gezellig een aantal andere camperaars het terrein op rijden. We zijn blij dat we steeds omstreeks 14.00 uur al stoppen, want later op de middag komen er meerdere campers binnen rijden en heb je soms pech dat er net geen plek is. Zo vroeg arriveren betekent ook dat je dan nog even de plaats zelf kan bekijken of er wat te beleven is. Miriam vindt dat altijd erg leuk, maar soms na een paar uur te hebben gereden, vind ik het wel even fijn om niks te doen. Ook hierin sluiten we soms compromissen vanzelfsprekend. Het is prettig om te vernemen dat we na ruim 7 weken het nog erg fijn hebben met elkaar. Geen gedoe door op elkaars lip te zitten elke dag, maar iedere dag plezier en gezelligheid samen op 15 m2 camperhuis.

Heerlijk geslapen en vanochtend weer heel op tijd wakker. We hoeven eigenlijk niks aan de camper te doen en kunnen snel al weer wegrijden van de camperplaats. De rit naar de snelweg duurde langer dan we dachten en door smalle weggetjes door vooral agrarisch gebied komen we na ruim een half uur rijden bij de snelweg. Maar dan kunnen we ook een paar uur doorcruisen en schieten we mooi op. Nogmaals; het vooruitzicht om naar huis te gaan maakt dat we willen opschieten, terwijl we nergens voor op hoeven te schieten. Mindfuck voor prepensionada’s….We snappen nu waarom er cursussen zijn hiervoor.

We rijden lekker door en passeren zonder problemen de regio Parijs en ondanks de drukte op de periferique van Parijs komen we zonder kleerscheuren de drukte door. We zetten koers richting Soissons en besluiten omstreeks 14.30 uur om naar een camperplaats te zoeken. Via Campercontact ziet Miriam er eentje in een klein dorpje. Longpont, bekend van de abdij van Longpont. Werkelijk een cadeautje van de dag om dit dorpje in te rijden en uit te komen bij de gratis camperplek van dit dorpje. Vlak naast de Abdij en maar 3 plaatsen beschikbaar. We zijn weer de eersten en installeren het witte billboard op de beste plek. Er is niks qua faciliteiten maar dan maakt ons niet uit.

We installeren ons na een wandeling met Joep bij de picknicktafel en Mir maakt weer een heeeeerlijk borrelplankje met worstjes, kaasjes en natuurlijk een drankje erbij. Wat een fijne plek is dit zeg! Vogels die om ons heen fluiten, mooie vijverpartijen en mooie traditionele huizen om ons heen. Voor de rest is hier niks te doen….

Morgen rijden we nog een etappe tot aan ergens in Belgie of Noord Brabant, om zondag de laatste etappe naar huis te gaan doen. Niks spannends, dus dit is mijn laatste blog voor deze reis. We zijn gezegende mensen door de wetenschap dat we over ruim 7 weken alweer weg gaan voor weer een wat langere periode. Waarschijnlijk Richting Griekenland, want de zon weer een keer zien is ook wel fijn. Kans is best groot in Mei dat we die meer gaan zien dan de afgelopen 7 weken.

Toch beseffen we ons steeds meer dat we nog moeten wennen aan het idee dat we maandag niet hoeven te werken. Als we straks thuis zijn, is het normaal dat we in de agenda kijken wat de afspraken zijn die eerste maandag na de vakantie. Dat hebben we dus niet meer…dat voelt zo raar, maar ook zo fijn. We maken daarom maar plannen wat we gaan doen de komende week in ons buitenverblijf in Drenthe. Camper moet naar dealer, tuin weer in orde maken, “de stacaravan” weer kuisen, de motor ophalen uit winterstalling en nog veel meer…..

Welke illusie’s zijn we armer en welke ervaringen rijker vanuit deze reis?

Het is ons nu duidelijk dat het overwinteren niet betekent dat het ook zonnig zal zijn.

Het is ons duidelijk dat 5-6 maanden overwinteren niet ons ding gaat zijn. We gaan liever 2 a 3 keer 2 maanden op pad of tussendoor even weekje weg als het mooi weer is.

Het is ons duidelijk dat we ons plekje in Drenthe ook erg fijn vinden om te zijn.

Het is ons duidelijk geworden dat ook niet op een camping staan en los zonder iets ook erg leuk en mooi kan zijn.

Het is ons duidelijk dat onze camper heel goed is bevallen, maar het blijft een stukje techniek en dat kan soms kapot. De illusie armer is dat ik echt zelf niks kan…..maar dat wisten jullie al!

Het is ons duidelijk dat het begrip vakantie voor ons niet meer bestaat, maar alleen nog de tijd die ons rest….

En dan te bedenken dat we over 7 weken alweer op pad gaan. Daartussen zit nog Miriam met haar zussen weekje op vakantie in Griekenland (kan ze mooi al voorwerk doen!) en ik nog met Robert, motormaatje van het eerste uur, een paar dagen op motor naar Sauerland. We beseffen ons hoe dankbaar we zijn voor de mogelijkheden en keuzes die we voor 2025 gemaakt hebben. Door het missen van dierbaren, die graag deze dingen zouden willen doen, maar ons vroegtijdig zijn ontvallen. Wij leven ook hun droom!

Tijdens bovenstaande borrelplank-sessie werd het gezelschap aangevuld door medecamperaars Ruud en Wilma Dekker uit Warmerhuizen die ook net aankwamen. Het werd nog een bonte namiddag vol met gezelligheid samen! Wat een leuke mensen!

17 en 18 Maart 2025: Morille en Pancorbo

/ martin&miriam / 13 reacties

De afgelopen 2 dagen waren reisdagen. Vanwege de storm- en regenwaarschuwingen in Portugal en Spanje, besluiten we om snel te verplaatsen richting Frankrijk. Het weer ziet er daar wat stabieler uit en er schijnt in het zuiden van Spanje waanzinnig veel regen te worden verwacht. Inmiddels zijn we er wel een beetje klaar mee en is voor het eerst overwinteren voor ons qua weer en zon enorm tegengevallen. Voor de rest vermaken wij ons prima, maar elke keer nat worden als je de deur uitgaat en ook met Joep in de camper is het voor Miriam steeds wel extra schoonhouden van de camper. We willen geen natte hond ruiken en geen zandbed in de camper. Mir slaagt er prima in allemaal, maar die is het inmiddels ook zat om veel in de camper te zitten in plaats van lekker buiten zitten en wat te kunnen doen met mooi weer.

Daarom gisterochtend op tijd vertrokken en zijn we binnendoor vanuit de laatste camping in Portugal maar richting de snelweg gegaan om snel veel kilometers te kunnen maken. Het weer is onderweg erg slecht en weinig zicht door de mist en regen. Cruisecontrol erop en gaan met die banaan. Onderweg zien we best nog wel mooie natuur, maar we stoppen eigenlijk alleen maar om te tanken en Joep even uit te laten.

We besluiten ook om tot maximaal 14.00 uur te rijden en dan te kijken naar een camperplaats. We komen uiteindelijk aan in een klein dorpje, Morille genaamd. Het lijkt wel een spookstadje/dorp waar heel veel huizen onbewoond lijken en als we binnenkomen rijden lijkt het wel of we een western-movie binnen komen rijden. Dubieuze figuren met een minstens zo mysterieus verleden lopen hier rond. Vrouwen zien we hier helemaal niet en er is voor de rest niets te doen. Wij zijn de buitenstaanders hier en zo worden we ook bekeken.

Eerst gaan we de camperplaats via Park4Night maar eens zoeken die Miriam gevonden heeft onderweg. Het vinden van de plek was nog wel een dingetje, aangezien je niet verwacht dat de camperplaats is gesitueerd in een afgesloten stukje gras tussen de huizen en naast een weilandje (formaat tuin 50×25 meter). Een stalen hek sluit het weiland…uuuh camperplaats af en je moet een code van het sleutelkluisje (type thuiszorg-kluisje) opvragen bij de eigenaar zodat je het terrein op kan.

De camperplaats zou geschikt zijn voor 6 campers, maar met passen en meten mag je al blij zijn met 4 campers. We openen het hek en rijden het terrein op. We zetten de camper neer op een plek zodat er eventueel ook nog andere campers bij kunnen staan op deze kant en installeren ons. Deze camperplaats kreeg 5 sterren op Park4 Night, maar wij vragen ons af of die reviews wel zuiver zijn. Het ziet er niet uit! In een elektrahaspel hangen allerlei stekkers ergens in, het toilet- en douchegebouw heeft een afmeting van 1,25 x 1,25 mtr en in de douchecabine staat een wc pot en hangt eenwastafeltje. Alleen koud water te verkrijgen. Ook de afwasplaats die vermeld was als service op deze plek, was onwerkbaar om aan te werken. Op het veld lagen allemaal hondedrollen van de hond van de eigenaar en waarschijnlijk de gasten die eerder waren geweest. Maar goed; de eigenaar was een erg vriendelijke jonge man die aangaf dat hij alles nog moest verbeteren. Er staat inderdaad een nieuw sanitairgebouwtje, wat net geschilderd is. Hoopgevend voor de toekomst. Via Park4Night verwacht je regelmatig dat je op een plek komt zonder faciliteiten. Maar als ze vermelden dat alles aanwezig is, dan verwacht je wel dat het er is en het functioneert. Wel een heerlijke rustige nacht gehad met nog een andere franse camper naast ons. We wilden nog even een praatje met ze maken, maar ze spreken alleen maar frans. En wij niet, dus heel kort praatje was dat.

Na het installeren maken we een langere wandeling met Joep door het dorp. Dit dorp heeft iets met kunstenaars want overal staan kunstwerken in het bijna lege dorp. We wilden nog ergens wat gaan drinken, maar om in Western termen te spreken; De Saloon aldaar was niet uitnodigend om binnenOok ligt er buiten het dorp een Cemetary of Art. Op dit terrein is het 1 grote expositie van verschillende kunstwerken. Maar zoals het echte cultuurbarbaren betaamt, kon het ons niet bekoren en waren we zo weer weg daar.

De hele nacht regen op ons dak gehad en ook de volgende ochtend bleef het maar regenen en we vroegen ons af of we wel weg konden komen. De franse buren kwamen net voor ons met heel veel moeite weg van de plek, maar deze stonden dan ook in een rechtere lijn van de poort en konden daardoor voldoende vaart maken om de boel rollende te houden. Wij dus niet! Wat een ellende! We kwamen niet weg en we willen ook niet het hele grasveld vernielen, dus voorzichtig in zijn 2e versnelling optrekken en kijken of we de bocht konden maken. Dat ging niet. Kon niet verder, maar wel stukje achteruit laten zakken en opnieuw proberen. Na een paar keer niet lukken, zei ik tegen Miriam dat ik helemaal naar achteren zou rijden, om meer tijd te krijgen om vaart te maken om zodoende bij het hek te komen waar weer de bestrating begon en dus meer grip. Lukte niet. Toen maar de eigenaar gebeld dat hij ons eruit moest trekken met een tractor of zo. Hij zou eraan komen, maar duurde wel een kwartiertje. Nou, dan weet je het wel met die Spanjaarden….. nog 1x proberen en dan met iets meer risico een aanloopje nemen en goed mikken om door de smalle poort te rollen. Met een hoop geblubber, gespetter en geglij kom ik door de poort. Met als resultaat dat de camper er vreselijk vies uitziet en zijn grasveld niet meer geschikt is om welke bal dan ook rollend te houden.

Onderweg vanmorgen weer via de snelweg richting Salamanca, Vallodolid en Burgos voorbij geraasd. Bij een tankstation volgetankt en de camper met hogedruk zo goed mogelijk afgespoeld. Deze krijg je echter niet meer schoon met alleen hogedrukreiniger. Deze moet echt onder handen worden genomen na al dat slechte weer en modderpartijen. Sowieso moeten we met de camper weer terug naar de dealer. Gedurende de afgelopen weken zijn we wel tegen een aantal garantiezaken aangelopen, waar we er vanuit gaan dat deze opgelost worden. We hebben gewoon pech met allerlei kleine euvels die wel ervoor zorgen dat we soms wel balen. Naast de eerder genoemde perikelen met de verwarming/boiler en het slot van het serviceluik, komen er toch wel weer een paar euvels naar voren. Nu is de keukenkraan weer kapot. Er zit geen waterdruk meer op, terwijl de andere kranen het wel gewoon doen en ook de waterpomp in werking zetten. Ook kon het grote dakluik kon vanmorgen niet goed dicht en kwamen we pas achter tijdens het rijden op de snelweg. Er zat speling op de spanlijnen van het dakluik en daarom iets open, terwijl we zeker wisten dat we het luik goed hadden gesloten. Ook iets raars met de USB aansluiting boven de zithoek. Weken lang doen we er dagelijks de oplaadkabel voor onze telefoons erin en uit zonder problemen, maar vanmorgen was met geen mogelijkheid de stekker er weer uit te krijgen. Bang om de aansluiting te slopen, durven we niet verder te gaan met trekken. Het USB binnenwerkje is ook losgekomen, dus zit nu speling op. Zo zijn er nog een paar kleine dingen die ongemakkelijk zijn, maar goed op te lossen door de dealer. Alleen we balen wel dat er zoveel kleine dingetjes zijn. Met onze 2 eerdere campers hebben we nog geen fractie meegemaakt van wat we nu aan gedoe hebben met deze camper. We gaan wel zien hoe het opgelost wordt na onze vakantie bij onze dealer. We hebben er alle vertrouwen in.

Maar even voor alle duidelijkheid; het rijgedeelte van de camper is echt super en ook het leven in de camper qua indeling, ruimte en comfort is de camper top! We zijn er superblij mee voor de rest, maar alles moet het wel doen dan.

Na vandaag ook weer een aardig stukje te hebben gereden besluiten we om de snelweg af te gaan nu de natuur rondom Burgos opeens mooier blijkt te zijn dan dat we vandaag voor de rest hebben gezien. Man, dat stuk Salamanca richting Burgos is niet echt het walhalla om de vakantie door te brengen. Langs de snelweg en autoweg zoveel troep, bouwafval, ruines van oude bedrijfspanden en tankstations wat ze gewoon laten wegrotten. Het ziet er niet uit. Armoedige huizen en spookdorpjes ook hier. Maar nu na Burgos ziet het er al wat mooier uit.

We vinden weer een Park4Night plek in het dorpje Pancorbo. Een gratis plek aan de rand van het dorp op een verhard parkeerplaatsje met mooi uitzicht. Er staat nog een andere camper en we besluiten om hier de nacht door te brengen. We staan los, zonder faciliteiten zoals water, stroom en toiletafvoer. Ging vorige week prima, dus we kiezen er nu voor om hier te blijven. Miriam gaat met Joep een rondje lopen door het dorp om te kijken of er wat te doen is.

Ik blijf in de camper om het blog te schrijven en eventueel ook naar dorp te lopen als het de moeite waard is om ergens te laven en hapje te doen. Maar ondanks dat het een mooi dorpje is, is er niks te doen. De regen slaat weer op het dak en de storm giert om onze camper heen. Geen dakluik open vannacht zeggen we, maar eerlijk gezegd is het qua temperatuur ook erg fris met 7 graden hier.

We merken dat we dit weer echt zat zijn en gaan morgen Frankrijk in via de westkant bij Bayonne-Bordeaux. De komende dagen zien daar er beter uit dan hier in Spanje. Als we weer in hondenweer terecht komen, dan gaan we mogelijk eerder terug naar Nederland om dan later in voorjaar maar weer wat langer weg te gaan. Want overwinteren anno 2025 was de beroerdste in minstens 20 jaar zeggen ze hier. Hebben wij weer! We verdrinken in ons verdriet en schenken maar een biertje in en een hapje erbij.

15 Maart 2025: Camping Asseiceira in St. Antonio das Areias

/ martin&miriam / 1 reactie

De afgelopen 2 nachten waren wij te gast op Camperplaats Monte Novo in Ferreira de Capalins bij Rob en Sam en hun 4 honden Onion, Longo, Lucas en Scampy en geit Lennell. Joep was helemaal in zijn nopjes en heeft er een aantal dierenvrienden bij. Joep kon gewoon loslopen op het terrein en speelde met de nieuwe kameraadjes. De camperplaats was nog maar net een paar maanden open en Rob deed zijn uiterste best om er een hele fijne camperplaats van te maken. Er waren nog zaken die niet optimaal waren, maar wij stonden op een fijne vlakke plek. De 8 camperplekken waren gesitueerd in een voormalige paarden buitenbak en omheind. We hebben er echt een hele prettige tijd gehad. Ook met de andere M&M (Mick en Margareth) hebben we erg leuke gesprekken gehad. Gisteren een heerlijke wandeling met zijn drieën gedaan met fantastische vergezichten over het gehele gebied. We konden zo ver kijken met het heldere weer.

Maar voordat we gingen wandelen was er nog een klus te klaren. De camper van de camperplaats eigenaar was vastgelopen in het natte gras en hij moest daar weg. Rob, Mick en ik gingen de klus wel even klaren. Dit viel nogal tegen uiteindelijk, maar met behulp van planken, gravel en mijn massa duwend ter ondersteuning van de trekkende auto moest de klus klaren. Nee. Touw knapte af en toen maar de camper van Mick voor de andere camper gezet en nu lukte het om de camper los te krijgen. We hadden wel een biertje verdiend vonden de heren. Maar toen gebeurde iets onverwachts; bij het achteruitrijden van de camper, bleef bovengrondse elektrakabel voor geheel het dorp achter de antenne op het dak van Mick zijn camper hangen en trok de hele paal uit de voegen. Hier was Rob niet blij mee, want de kabel hing nu op 2 meter hoogte boven het maaiveld. En hier moeten onze campers morgen langs als we de camper plaats verlaten. We hebben enorm gelachen met elkaar tijdens het klaren van deze klus en uiteindelijk is het gelukt om de boel weer op de gewenste hoogte van 3,80 hoogte in de palen te krijgen. Biertje verdiend!

Vanmorgen afscheid genomen van de engelse enclave op Monte Novo en op pad richting het volgende natuurpark Parque Natural de S. Memede. Eerst rijden we een prachtige weg weer richting Portalegre, alwaar we boodschappen doen voor de komende dagen en ook de LPG flessen moeten weer gevuld worden. We gaan alleen maar de stad in om de dingen te doen die we willen doen en vertrekken richting Camping Asseiceira in St. Antonio das Areias.

Voordat we daar aankomen rijden we door Portagem en parkeren we onze camper op 3 parkeervakken langs de weg. Er zijn geen andere parkeerders voor de overige 35 andere parkeerplaatsen, maar toen we terug kwamen na een aantal fotos te hebben gemaakt van een romeinse brug en kasteeltjes, stond de portuges politie rondom onze camper te bekijken of wij er waren. Ik liep er maar meteen heen, maar op een niet al te vriendelijke toon werd ik gewezen op het benutten van 3 parkeerplekken en dat dit niet mocht. Waarom deed ik dit? Ik gaf aan dat ik niet in de parkeervakken pas en dat we alleen maar een fotootje wilden maken van de brug en kasteel en dat wij binnen 2 minuten weg waren. Dat was goed en zonder te groeten stapte hij in de pliesie-auto en reed weg. Nou…ook weer meegemaakt deze dag.

De laatste kilometers naar de camping was tegen de berg op en weer een mooie natuur om ons heen. We vinden Portugal werkelijk een heerlijk land om te vertoeven. Wat een natuur en wat is het overal netjes in de dorpen en rondom de huizen.

We zien ook leuke plekjes te koop staan en hebben al wat huizen bekeken online. Het is hier niet goedkoop en wat wel betaalbaar is, moet heel veel aan gebeuren.

We komen omstreeks 13.00 uur aan op de camping en deze heeft hele goede recensies en dat snappen we als we binnen rijden. Hele knusse, kleine camping met maar 15 plekken met veel privacy. We kiezen het verste plekje op de camping met direct naast ons een schapenweide en olijfboomgaard.

We stellen alles weer keurig op zijn plaats en blijven hier wel weer een paar dagen hangen is onze verwachting. Superschoon sanitair, hele vriendelijke Oostenrijkse eigenaren en goed te wandelen hier. Morgen willen we naar Marvâo wandelen. Een wandeling met steile stukken die ongeveer 1,5 uur duurt en dan ook nog eens terug. Nu is Miriam een lekkere maaltijd weer uit het kleine keukentje aan het toveren en vanavond gezellig TV kijken. Het weer is nog steeds niet om buiten te zitten, alhoewel we vanmiddag wel even buiten hebben gezeten. Maar regen, hagel en een temperatuur van 13 graden maakt dat we de kachel aan hebben en knus binnen zitten. Morgen weer een nieuwe dag.