Gisterochtend zijn we vertrokken van Quinta de Odolouca en hebben een aantal buren daar gedag gezegd. Het mooie is dat ze allemaal zeiden; Tot volgend jaar! Grappig, want inderdaad hebben wij wel voor volgende winter een aantal weken weer geboekt, hopelijk met beter weer.
Afin…wij op pad met het voornemen om niets te plannen, niet door te jakkeren tot laat in de middag en ook te stoppen in dorpjes om daar eens de boel te verkennen. Alle afgelopen dagen waren voornamelijk in de natuur en ver buiten bebouwde kommen. De rit van vandaag verloopt prima en wat een waanzinnig mooie rit was dit. We willen de komende dagen wel een paar natuurparken doorkruisen, maar onderweg blijkt wel dat heel Portugal aan deze zijde prachtig is. We rijden door wijngebieden, glooiende landschappen en ondanks dat het weer wederom niet al te best is, valt het enorm mee ten opzichte van wat ze voorspeld hadden.
We koersen richting Mértola en doorkruisen Parque Natural de Vale Guadiana.
Het natuurpark ligt in de vallei van de rivier de Guadiana, die soms stroomt tussen smalle oevers waar nog eeuwenoude getijdenmolens staan, en soms genesteld tussen steile kliffen bedekt met mediterraan struikgewas, wat prachtige natuurlijke landschappen oplevert. Het gebied omvat steden die een oud en goed bewaard erfgoed herbergen, zoals Serpa en Mértola.
Aan de noordrand van het park, op een plek waar de schoonheid van het landschap ongeëvenaard is, ligt het belangrijkste kenmerk van de Guadiana-route: de waterval Pulo do Lobo. Deze waterval is zo genoemd omdat de rotsen aan beide oevers zo dicht bij elkaar liggen dat het lijkt alsof je de rivier in één keer kunt oversteken. Maar probeer het niet, want het is niet zo eenvoudig als het op het eerste gezicht lijkt. Wij hebben deze waterval niet bezocht en rijden door als bewonderaar van dit gebied. We passeren ook agrarisch landschap waar zowel granen worden verbouwd en weilanden met divers soort vee, koeien, schapen en paarden. Maar ook wijngaarden. En alles glooit prachtig groen door elkaar door, valleien en heuvels, hoofdzakelijk in een heldere groene kleur.
In Mértola heeft Miriam in een klein buurtwinkeltje wat boodschappen gedaan en hebben we bepaald waar we de nacht willen doorbrengen. Nou…het gaat volgens ons helemaal goed komen met de plek die we gevonden hebben via Park4Night. We komen eraan en staan op een parkeer-plateau direct aan een heel groot waterreservoir Albufeira de Alqueva.
Wij stonden vlakbij de stuwdam en hebben deze immense betonnen muur ook bekeken. Maar onze eerste avond los staan zonder faciliteiten was een feit. De hele avond tv gekeken, verlichting aan en de accu-indicatie was nog steeds groen, wat betekent dat de accu voldoende stroom nog levert. Dat was anders toen we vanmorgen via de omvormer een kopje Nespresso wilden zetten. Oeps…..Dit apparaat trok de hele accu in paar seconden leeg en allemaal loeiende sirenes en knipperende lampjes. Accu-led stond op dieprood, wat betekent dat de accu teveel leeg getrokken is. We weten nu 1 ding: avond TV Kijken en vervolgens ook nog Nespresso drinken kan niet als de accu tussentijds niet opgeladen is. Eerder was het met volle accu geen probleem om Nespressootje te maken. Maar goed, ook deze vakantie komen we toch zaken tegen in de camper die we anders willen in de toekomst. Een crash-sensor met duo-control voor de gasinstallatie en als blijkt dat de huishoudaccu bijna over zijn levensduur is, een lithium-accu. De crashsensor en duo control geeft altijd volledig inzicht in capaciteit gasflessen en deze mag je de kranen van de flessen openhouden tijdens het rijden. Dat is fijn! De duocontrol regelt automatisch overschakelen naar de nieuwe fles als de eerste fles leeg is. De lithium-accu weegt de helft minder dan de huidiger gel-accu en heeft een langere levensduur en hogere capaciteit. Tot zover de huishoudelijke mededelingen…
De plek was erg fraai, de omgeving was een soort strandpark wat nog in ontwikkeling was. We hebben er prima gestaan, super rustig met nog 2 andere campers. Het enige dat niet super-rustig was, was het weer! Slag-regens niet normaal. Maar toen we wakker werden zagen we dat we gewoon van de plek af konden komen, dus geen probleem!
Vanmorgen reden wij omstreeks 10.00 uur probleemloos van de plek af en koersen richting Reguengos de Monsaraz, waar we boodschappen willen gaan doen en tevens ook het stadje te bekijken als het er in ieder geval een beetje uitnodigend uitziet. Dit stadje ligt in de regio Alentejo, een wijngebied dat vlakbij de hele mooie hoofdstad van deze regio ligt, Évora. Weer een hele mooie rit!
Omdat na de middag regen wordt verwacht besluiten we eerst om langs een camper service te rijden om toilet en grijs water af te storten en schoon water weer bij te vullen. Het is hier allemaal erg goed gefaciliteerd in Portugal. Daarna het dorpje in om het te bekijken. De straatjes zijn smal maar het 7,5 meter lange billboard op wielen past overal doorheen en we vinden een parkeerplaats bij de Brandweerkazerne, aan een gezellig parkje. We slenteren door de straten en Joep heeft het ook naar zijn zin.
Dan komen we langs een kookwinkel en zeg ik tegen Mir dat we nog een koffieperculator moeten kopen als we geen nespresso kunnen maken. Ja, want we gaan vaker los staan zeggen we. Deze hebben we gekocht en vervolgens lopen we weer terug naar de camper om daarna boodschappen te doen bij een Continente Supermarkt hier aan de rand van de stad. Miriam vindt het inmiddels een fijne supermarkt. Vooral door de eigen merk koekjes….en de chocolademousse.
Dan beginnen we aan ons laatste stukje rijden deze dag. We besluiten om op een camperplaats te gaan staan van een engels koppel. Wij zijn gek op engelse koppels! 😉 Deze camperplaats ligt in Ferreira de Capelins, op 20 minuten rijden van de supermarkt. Daar aangekomen zijn we blij van wat we zien. Op de hoek van de straat een cafe met snackbar en we staan op een mooie plek bij erg vriendelijke mensen op het terrein.
Wij zijn de eerste gasten deze dag en even later komt er nog een andere camper met engelse mensen het terrein oprijden. Nadat zij de camper hadden neergezet kwamen ze samen met de eigenaresse van de camperplaats zichzelf voorstellen. Micky en Margareth stellen zich voor aan Miriam en Martin. Beide M&M’s. Afgesproken dat wij de gele zijn en zij de bruine!
Zojuist nog even een wandeling gemaakt met z’n drieën, vlak voor de regen weer met bakken uit de hemel kwam.
