10 december 2024: Camper aanpassingen en Waarom ga je niet vloggen?

Zoals we hebben beschreven hier, gaan wij de binnenkort beginnen aan onze eerste echte lange camperreis, langer dan onze reguliere vakanties uit het verleden. De camper staat inmiddels voor de deur en de afgelopen weken hebben we alles proberen zo goed mogelijk een plekje te geven in de camper en de garage van de camper. Miriam is druk bezig met de binnenzijde van de camper en ik ben vooral bezig met allerlei randzaken te regelen in en rondom de camper. Inmiddels zijn onze nieuwe vouwfietsen binnengekomen en in elkaar gezet en ook plekje voor bedacht in de garage van de camper, maar moeten we nog uitproberen. We hebben beiden dezelfde fiets gekocht (we lijken wel een ANWB-setje..), namelijk een ENGWE L20 SE. Relatief niet zulke dure fietsen, maar vooral praktisch om ritjes mee te maken en naar een dorpje te kunnen rijden voor boodschappen of gezellig rond te slenteren. De zoektocht naar elektrische vouwfietsen was een speurtocht naar verschillen, overeenkomsten, reviews en prijzen. Voor wat wij van de fietsen verwachten en voor gebruiken zijn wij superblij met onze keuze. We gaan het zien.

Vorige week ben ik eerst met de camper naar Rijssen in Twente gereden om daar onze Oyster Satelliet opnieuw te laten afstellen, uitrichten naar de juiste satellieten, zenderlijsten van Canal + te laden in de TV’s in camper. Jaaaaah…..jullie lezen het goed; TV’s! We hebben in Rijssen ook nog een klein TV-tje erbij gekocht om in de slaapkamer ook TV te kunnen kijken. Vooral op koude avonden vroeg samen onder de wol en heerlijk samen onze programma’s kijken. Of wat ook kan; Miriam in slaapkamer een woonprogramma, ziekenhuisprogramma of desperate huisvrouwen uit Amsterdam kijken, terwijl ik sportieve activiteiten op TV in zitgedeelte kan kijken. Interessant is om te zien of Google TV met data-sim als aanvulling ons in staat stelt om bovenstaande tot succesvolle uitvoer te brengen. Zo niet; dan zal het vast voor mij ook woonprogramma’s en uitzinnige huisvrouwen kijken worden.

De camper staat nu in Oosterwolde omdat daar deze week nog een zonnepaneel geplaatst wordt door de dealer en wij ook door de verzekeraar verplicht zijn gesteld om aan hun voorwaarden te voldoen, moet de camper ook voorzien worden van een Bearlock-versnellingsslot. Een startonderbreker heeft de camper, dus dat was nu niet nodig. Donderdag kunnen wij de camper daar weer ophalen en vervolgens gaat de Lambortinki 3.0 naar Heino om daar een LPG gasinstallatie te laten aanleggen, met tevens een buitenaansluiting voor de BBQ cq kookplaat. Hierdoor scheelt het met steeds met flessen moeten zeulen en laten vullen. Dit lijkt ons een welkome aanpassing van de camper.

Als dit allemaal gedaan is, dan is voor ons de camper helemaal klaar voor de eerste ervaringen bij Hoeve Springendal in Hezingen. Daar kunnen we nog even checken of alles in gebruik voldoet, voordat we naar het zuiden vertrekken eind januari. Hoeve Springendal hebben wij eerder met de feestdagen gestaan in 2018 en erg goed bevallen. Mooie accomodatie, schoon en verwarmd sanitair, gezellige ambiance met veel natuurschoon om ons heen. Echter; we kregen een bericht van de Hoeve dat wij niet op onze gereserveerde plek konden staan wegens te natte ondergrond. Jammer, maar nadat we even hadden overwogen om ergens anders heen te gaan, besloten we toch maar gebruik te maken van hun voorstel om op een verharde plek te gaan staan, aan de randen van hun parkeerplaatsen. Buiten zitten gaat toch niet gebeuren en binnen is het gezellig in de camper, dus het is goed zo. Lekker wandelen met Joep en fietsen in de buurt van Ootmarsum en de duitse grens. Deze overgang zal vast niet bewaakt worden, want het is geen episch gebied van activiteiten. We zijn vooral hier om het vuurwerk-overlast zoveel mogelijk te ontlopen voor Joep. Hopelijk door de afgelegenheid van de camping, midden in de bossen en landelijke omgeving, hopen we Joep zijn angsten zoveel mogelijk te beperken. Wij vinden het enorm zielig voor de beesten dit culturele feest. We blijven ons overigens verbazen over het feit dat vuurwerk nog steeds mag, gezien onze stikstof- en milieu-ambities. Ook het tegengeluid van de Partij voor de Dieren omtrent de effecten op de dierenwereld is verrassend minimaal. Als je toch ziet wat er allemaal al gecanceld is en maatschappelijk gezien niet meer mag, dan is het in stand houden van vuurwerk toch wel echt iets wat aangepakt mag worden.

Maar eerst komen nog een aantal drukke weken voor de boeg voordat we de kerstdagen nog in Lelystad kunnen doorbrengen met gezelligheid en en wat versnaperingen. Miriam sluit haar kapsalon op kerstavond en zal dan naast vermoeid ook wat emotioneel zijn voor het feit dat het klaar is en dat er nieuwe avonturen op ons pad komen. Ze zal haar klanten enorm gaan missen door de mooie gesprekken die ze dagelijks heeft. Nu moet ze dat geneuzel van mij de komende maanden aan gaan horen… Als huisman zal ik zorgen dat tijdens de kerstdrukte de boodschappen gedaan zijn, Joep is uitgelaten, het eten klaar staat en de was gedaan. Zelf ben ik namelijk medio november gestopt met werken als interimmer en kan dus haar ondersteunen.

We hebben ook nog tussendoor een Camperjoy- logo laten ontwerpen door Chat-GPT. Grappig om mee te maken hoe de ontwikkeling van zo’n logootje in samenspraak met A.I. gaat. Je definieert wat je ongeveer in gedachten hebt en “hij” komt met voorstellen. Vervolgens vertel je hem wat je mist of niet mooi vindt en dit wordt dan aangepast door “hem”. Het resultaat is nu nog niet helemaal 100%, maar we beginnen vanuit hier verder te ontwikkelen. Als ik het zelf had moeten bedenken en maken, dan was ik er 13 weken mee bezig geweest en nu door deze slimme oplossing was het binnen een kwartiertje gepiept. Geinig!

Vandaag ben ik maar even dit blog gaan schrijven om weer te wennen aan dat patroon om de website camperjoy weer wat regelmaat en vulling te geven. Vanuit de opmerkingen uit deze directe omgeving wordt gevraagd of we ook gaan Vloggen. Technisch gezien zou dat kunnen aangezien we de spullen ervoor hebben, maar we gaan dat niet doen. Zelf kijken we de laatste maanden veel camper vloggers op You Tube en zien we hoeveel het er zijn geworden. Met allemaal hun eigen wijze in beeld brengen van de reizen die ze maken. Het zijn soms uitzendingen van een half uur met hoofdzakelijk gesproken teksten en beelden vanuit een camper of het in beeld brengen van een camperplek of camping. Niks mis mee, maar wij vinden het teveel werk om alle beelden te knippen, bewerken en ook nog samenhangend in beeld te brengen. Het verveelt heel snel denk ik voor de kijker om het in zijn geheel te blijven kijken met alle informatie die je krijgt.

Daarom kiezen wij voor het bloggen en dus schrijven van onze dagelijkse, wekelijkse beslommeringen, aanvullend met foto’s van Miriam. Kost niet veel tijd en kan vanuit de losse pols op elke plek gedaan worden. Niet dat de grote boze buitenwereld op onze inzichten zit te wachten, maar we vinden het leuk om te doen en ook vooral voor ons zelf als naslagwerk om terug te lezen. Fotoboeken maken daar doen we niet meer aan, dus voor ons werkt dit prima. Wat we ook leuk vinden is de toename van abonnee’s cq volgers van ons blog. Het zijn veel mede-camperaars en ook mensen uit onze directe omgeving die nu benieuwd zijn naar onze verdere bestemmingen. Miriam heeft ook op Polarsteps onze aankomende reizen aangemeld, maar daar ben ik zelf niet zo bekend mee hoe dat allemaal werkt.

We gaan het allemaal zien wat er op ons pad komt! Jullie lezen het als jullie willen…

Zondag 24 November 2024: De (voor)pret kan beginnen!

Afgelopen vrijdag was het dan zover; we konden onze “nieuwe” camper ophalen. Als kenteken-freak was ik vooral benieuwd welk kenteken wij zouden krijgen, zodat ik eindelijk de verzekering ook kon regelen. Want zonder kenteken kun je eigenlijk niks afsluiten. Met goede moed, maar ruimschoots op tijd in verband met de winterse omstandigheden gingen we op pad. Eerst in vroege ochtend naar Groningen om eerst Miriam af te zetten bij Ikea aldaar. Miriam wilde mee, omdat ik met mijn auto naar garage voor onderhoudsbeurt moest. Nu denken jullie vast; waarom geen garage in Emmen of in de buurt van jullie Drentse residentie? Nou; de dealer-dichtheid van een merk als DS Automobiles is niet echt om over naar huis te schrijven. Groningen was dus de dichtstbijzijnde dealer. Prima zaak en een heel gezellig gesprek daar gehad met een greunings echtpaar uut ZuudLaren. Was het leukste garagebezoek dat ik ooit gehad had. Veel gelachen, veel zelfspot van beide kanten en een vrouw die mannenhumor maar niet begreep. Leek wel of ik in een voetbalkleedkamer zat. Alleen maar elkaar afzeiken, uitdelen en incasseren. We vonden het jammer dat onze auto’s klaar waren, anders hadden we een lunch laten bezorgen.

Bij het afrekenen van de garagebeurt, belde Miriam dat ze klaar was bij de Ikea. Ik kon haar ophalen om op pad te gaan naar Oosterwolde om daar bij de gelijknamige camperdealer Oosterwolde campers onze nieuwe aanwinst op te halen. We hebben een uit 2019 afkomstige Knaus Sky Ti 700 MEG gekocht en we hebben zin om ermee aan de slag te gaan om in te richten en naar onze hand te zetten. Bij aankomst stonden we voor een dichte deur, maar na een paar minuten kwam de eigenaar van de zaak eraan rijden. We waren iets te vroeg en dat klopte ook. Maar enthousiast dat we zijn en wat vroeger klaar in Groningen, maakte dat wij dus al trappelend voor de deur stonden. Miriam reed met de DS naar huis en ik zou alleen met de camper naar De Kiel rijden.

Voordat we positief verder gaan, even een kritische voetnoot: We blijven ons verbazen hoeveel zaken er mis gaan in deze huidige economie als het gaat om allerlei soorten bedrijven. Nu ook weer. Bij aankoop van 1 camper gaat er in de keten van handelingen bij zowel het RDW als bij de camperdealer weer een paar zaken mis. Het RDW heeft het kenteken verkeerd op categorie gezet. Het is een camper voor gewoon B rijbewijs, maar de RDW heeft deze camper per abuis geregistreerd als C1 rijbewijs benodigd voertuig. In eerste instantie kon daardoor de aflevering niet doorgaan, maar omdat ik het C1 rijbewijs heb kon ik ermee rijden en ging de aflevering toch door. Het RDW zou het gaan corrigeren, maar of ik zelf even met het RDW en belastingdienst contact kon opnemen om dit op te lossen. Oh ja….ik moest ook nog even een afspraak zelf maken bij een garagebedrijf in Oosterwolde om daar alsnog zonnepaneel op camper te laten leveren en monteren. Dit was hij namelijk zelf vergeten door te geven aan het garagebedrijf. De luchtigheid en vanzelfsprekendheid waarmee deze mededeling en opdracht gegeven werden, deed mijn mond open doen vallen. Anderen maken een fout en ik als klant mag het zelf oplossen. Wat een bijzondere “customerjourney” is het weer geworden.

Moet wel zeggen dat voor de rest alles tiptop in orde was met de camper en de communicatie vooraf. En wat we zien in de reviews van deze dealer, lost hij alles altijd wel naar tevredenheid op in de garantieperiode, dus nog steeds veel vertrouwen in Oosterwolde Campers en Ramon, de eigenaar.

Nadat alle formaliteiten afgerond waren, kreeg ik nog een rondleiding in en om de camper en kon ik op pad. Na een paar kilometer ben ik op een parkeerplaats langs de Hunebed Highway gaan staan en heb ik alle rust even alles op mij ingenomen en even wat zaken meteen naar mijn zin gemaakt. De stoelinstellingen, de radiostations op goede orde ingedeeld, de mobiele telefoon gekoppeld aan een super complete audio/navigatie/telefoon apparaat. Het duurt even om ook tijdens het rijden weer de goede knopjes van verlichting, cruise control en ruitenwissers te vinden en je eigen te maken. Maar wat rijdt de Fiat Ducato X290 prettig en stuurt lekker licht.

Bij aankomst de camper voor ons chalet gezet en stond Truus de Mier al meteen met emmer en sop klaar om de camper schoon te maken en in te richten voor zover het kon. De tijken van de nagenoeg nieuwe matrassen direct in wasmachine en elk hoekje en gaatje van de camper werden omgetoverd tot een clean room classificatie, zodat je er een operatie in zou kunnen uitvoeren met een chirurgisch team. Ook onze kleine veldheer was niet te houden bij het zien van de camper. Herinneringen ook voor hem dus. Ook bij binnenkomst kwispelde hij er lustig op los en wist precies wat zijn plekje was. Geweldig om te zien hoe enthousiast Joep is met de komst van de camper.

Aanstaande dinsdag gaan Miriam en ik nog samen naar Hendriks Kampeerwereld in Ermelo om de laatste zaken die we nodig zijn voor de camper in te slaan en kunnen we de camper daarna even in de stalling zetten. Volgend weekend willen we de nieuwe stickers voor de camper gaan beplakken. Zoals gebruikelijk zal onze Knaus met de naam Lambortinki 3.0 door het leven gaan. Al is het maar alleen om mijn dierbare vriend René Boerebach te eren met zijn door hem verzonnen naam.

Ook hebben we inmiddels ook ons eerste camperuitje geboekt. We gaan na 6 jaar weer de week tussen Kerst en Nieuwjaar doorbrengen bij Hoeve Springendal in Hezingen. We vonden het toen een prachtige bosrijke plek in ons geliefde oh zo mooie Twente en ook nu is er veel te doen op de Hoeve en kunnen we heerlijk wandelen in de bossen aldaar. Het feit dat het daar veel minder vuurwerk met oudejaarsnacht is, is voor onze Joep weer heel fijn. Want wat is die kleine stoere teckel toch vreselijk bang voor dit evenement. 

Voor die tijd zijn we niet in staat om met de camper weg te gaan, aangezien de decembermaand voor Miriam heel druk is en het ook haar laatste maand als zelfstandige kapsalon. Ik ben inmiddels nu 2 weken klaar met mijn laatste opdracht en ook klaar met het werk.

Nog even een aantal weken roerige tijden, maar in januari staat ons volgende camperavontuur gepland, maar daarover later meer…..

9 november 2024: On the road again!

De kogel is door de kerk! Na ruim 4,5 jaar zonder camper door het leven te zijn gegaan, was nu het moment daar om weer een nieuw reismaatje aan te schaffen. De Lambortinki 3.0!

De afgelopen weken waren er een paar met memorabele momenten en het verder voorbereiden van onze plannen voor de toekomst. Het verkopen van ons huis en ons focussen op het leven in het oosten van Nederland. Afgelopen donderdag voor mij de laatste dag in interim-opdracht en het begin van een periode waarin we onze vrijheid hebben gekocht. Het einde van Miriam haar geliefde kapsalon Gloss Haarstudio en ook voor haar het begin van een periode van vrijheid. Dit betekent dat reizen weer tot de mogelijkheden behoort. Onaangekondigd opeens besluiten om spontaan weg te gaan. Waarheen maakt dan niet uit en hoe lang al helemaal niet. In het verleden tijdens de vakantie altijd een soort van planning waar en wanneer je ergens wilt zijn en wel een einddatum wanneer je weer moet beginnen met het werk. Nu breekt voor ons een periode aan waar we daar allemaal geen rekening meer mee hoeven te houden. We hebben er zin in!

Maar goed; om voor langere perioden weg te gaan, kiezen we toch weer voor een camper. Dus de zoektocht was weken geleden al begonnen met alle verkoopsite van campers te bezoeken en daarna zelfs de showrooms om de op voorhand al voorgesorteerde campers in het echt te beleven. En daar beginnen dan ook al de eerste confrontaties met de tegenvallende ervaringen voor jezelf. Op foto kan een camper je een “wow” gevoel geven, terwijl als je er echt naar binnen stapt denkt van: oh nee…dit is het niet! Dat kan door de geur van een camper al bepalend zijn, maar zeker het gevoel dat je hebt als je merkt dat er geen liefde van de eigenaar ingezeten heeft. Afgetrapte bakken met overal beschadigingen en krassen op kastjes, koelkasten, vlekken in kussens, houtje-touwtje doe het zelf oplossingen en ga maar door….

Het is ons gelukt om een goed compromis te vinden in de leeftijd en uitvoering van onze nieuwe camper. Onze afwegingen de laatste tijd waren of een jongere en kalere camper qua opties of wat ouder en vol met opties. Op basis van die afwegingen hebben we toch gekozen voor een jongere camper met toch wat minder toeters en bellen erop. Maar ja…dan is het de kunst om dan een model uit te kiezen waar wat meer standaard luxe op zit vanuit fabriek en later zelf afwegingen te maken wat we er nog aan willen (laten) doen.

Superblij zijn we dan ook met onze nieuwe aanwinst. De Knaus Sky Ti 700 MEG uit 2019. We zijn uiteindelijk weer bij ons eerste bezochte camper weer teruggekomen. Die voelde toen al heel goed aan, maar omdat het nog maar de eerste camper was die we nu zagen, wil je toch op zoek naar een nog betere. Wel; die vonden we voor ons gevoel niet, passend binnen ons budget. Bij Oosterwolde campers in Oosterwolde zijn we top geholpen door Ramon en daarin samen met hem onze afwegingen goed doorgesproken. Vanmorgen hebben we de deal gesloten en was onze zoektocht voorbij. Over 2 a 3 weken staat ie voor de deur en maken we hem klaar voor een eerste reis.

De volgende stap is nu alle documentatie, gebruikershandleidingen van alle technische apparaten te leren kennen en volop in voorpret-fun op internet naar alle mogelijkheden te speuren. Ook moeten we weer een voltallige inventaris kopen voor de camper. Dat is de volgende stap. Zal wel een dagje Obelink, De Wit Schijndel of een soortgelijke zaak in de regio Drenthe worden om deze met een goede dagomzet te verblijden.

De stap weer daarna is de zoektocht naar opvouwbare elektrische fietsen. Onze mega grote Amslod E-bikes hebben we inmiddels verkocht omdat we eigenlijk liever niet met een fietsenrek achterop de camper willen rijden. De hobbit-fietsjes die we willen, passen prima in de garage van de camper. Wat hebben we nu eigenlijk niet verkocht de afgelopen periode? Bijna al het meubilair van ons huis in Lelystad is verkocht, onze fietsen, onze 2e auto en wellicht sta ik zelf nog ergens als aanbieding op een 2e kans-koopsite…Nee, denk het niet! We hebben beiden enorm veel zin om de volgende fase samen in te gaan en weer mooie herinneringen maken. We gaan dit dan natuurlijk wel weer via dit blog beschrijven en mooie fotos maken. Ook dat lijkt ons weer leuk om te doen.

Mijn lieve, dierbare onlangs overleden zus Annette zei in haar laatste dagen van haar leven tegen ons; lieverds, als het kan; ga ervoor en leef je droom…juist omdat het kan! Want immers: Je bent langer dood dan levend…!

We hebben het gevoel dat ze haar vibes ons gunstig gezind zijn, want onze plannen ontvouwen zich en het loopt zoals we gehoopt hadden. We gaan ervoor!

Vrijdag 9 augustus 2024: Druk met plannen voor de toekomst

De afgelopen weken hebben we in ons huisje in Drenthe veel vertoefd en hebben we nu een paar drukke sociale weken achter de rug. Mooi om te zien dat vrienden het leuk vinden en de moeite nemen om gezellig bij ons de sfeer van magisch Drenthe met ons te beleven. Natuurlijk onder het genot van een hapje en drankje op zijn tijd.

Het weer heeft natuurlijk ook meegespeeld dat alles er zonnig en fijn uitzag. Heerlijk zwoele avonden buiten in de tuin met fijne mensen.

Ook hebben we de tuin in Drenthe wat ander aangepast qua inrichting. Is wel weer mooier geworden vinden we. De eettafel stond altijd pal in de zon op het grasveldje en door de warme dagen was die plek eigenlijk te warm om te tafelen. Aangezien onze enorme steigerhouten loungeset achter het chalet helemaal vergaan was en dus afgevoerd werd, ontstond het idee om een nieuwe tuinset te kopen en dan de eettafel achter het chalet te plaatsen zodat bij warme dagen je daar lekker in de schaduw kon zitten/eten. Op de plek waar de eettafel stond op het gras, staat nu de nieuwe tuinset. Prima locatie met grote parasol en relaxed kunnen zitten. Genoeg zitjes door de hele tuin heen om zowel de zon als schaduw te kunnen zoeken als je dat wilt. Project chalet is nu dan ook volledig afgerond en staat er tip-top bij. Klaar voor nog jaren veel plezier en comfort kunnen wonen hopen we.

Gisteren hadden we een aantal buurtjes van De Eeke op visite. Dit doen we 1x per jaar en 1x per jaar met elkaar uit eten met het groepje. Gisteren was de bijeenkomst bij ons in de tuin en de weergoden waren ons weer gunstig. De hele avond buiten gezeten en ik had een italiaanse maaltijdsoep met broodjes gemaakt, samen met Miriam. Was een erg gezellige avond met elkaar. Miriam zegt vaak dat ze het zo fijn vindt dat de mensen waar we hier mee omgaan zo verschillend zijn qua karakter, regio en interesses. 

Het was gisteren voor mij nog wel even haasten om op tijd thuis te zijn aangezien ik de afgelopen weken een aantal gesprekken had bij potentiele opdrachtgevers voor een nieuwe interim-opdracht. Gisteren dus ook en nu maar weer afwachten wat er op het pad komt. Het is nu komkommertijd ivm vakanties, dus het is ook rustig aan het front, zal ik maar zeggen.

De afgelopen periode vanaf mei tot en met nu was ik ook blij dat ik niets om handen had, gezien de roerige privetijden. Mei stond in het teken van zorg, rouw en verdriet.

Juni stond voor verwerken en vakantie samen. Juli tot en met nu stond in het teken om weer het normale leven op te starten en weer relaties te bezoeken en acquisitie voor nieuwe opdracht. De stabiele factor qua inkomen via Miriam liep gewoon door en de kapsalon was dan ook druk voor mijn meisje. De laatste weken echter is half Nederland op vakantie en heeft ook zij de ruimte om een extra dagje vrij te plannen. Jullie begrijpen dat ze dan als een speer richting Drenthe rijdt.

Ook zijn we voor ons doen druk met plannen te maken voor over een paar jaar als we stoppen met het werken en een soort pre-pensioen te ondervinden. Langere perioden weg in de wintertijd en in zomermaanden werken om toch ook nog wat inkomen te genereren. Op termijn zullen we dan ook richting het oosten van Nederland gaan verhuizen is de planning. Dat gezegd hebbende is er nog geen uitzicht op permanent wonen in ons huisje in het chaletpark, dus zoeken we ook naar woningen die voldoen aan ons zoekfilter. We komen toch ook mooie plekjes tegen en mijmeren dan over verkoop van huis in Lelystad en het chalet. We schrikken als we beiden een huis zien dat ons past en waar we het potentieel in zien. Dan wordt het opeens heel tastbaar en haalbaar en zijn we beiden enthousiast. Gaan kijken doen we toch maar weer niet. We hebben namelijk geen haast, maar we merken wel dat we veel aan het kijken zijn en ook wel veel spreken over onze plannen “ wat als…”

Leuke vooruitzichten uiteindelijk. Want ja, zoals jullie wellicht weten hebben we geen kinderen en hoeven dan ook niks achter te laten, dus laten we er dan maar van genieten en het ons zo aangenaam mogelijk maken.

Bij dat nieuwe leven hoort voor ons ook weer de aanschaf van een camper. We missen toch ook wel de camper en de reizen die we met Lambortinki’s hebben gehad. Ook voor het zoeken van een camper hebben we inmiddels al diverse zoekfilters uitstaan en weten we ongeveer wel wat we willen. 

We zijn dan ook op YouTube veel video’s aan het bekijken van camperaars met eigen vlogs en het is werkelijk aanstekelijk om dat alles te zien en ook de wijze waarop de video’s gemaakt zijn. Schotland zal voor ons weer een van de eerste bestemmingen zijn, maar nu hebben we ook Griekenland op ons netvlies staan om voor een winterperiode of vroege voorjaarperiode die kant op te gaan. Met name de serie over Griekenland die Rob en Helen Huijser van @camper-trips (www.camper-trips.nl) op YouTube gemaakt hebben, heeft onze interesse gewekt. Ook Marokko met de camper lijkt ons een goed plan. En natuurlijk Spanje en Portugal staat hoog op de lijst, maar daar horen we van dat het daar belachelijk druk is in de najaar-winter-voorjaar periode.

Kortom; we zitten vol met plannen, maar voorlopig moet er nog gewerkt worden en ook daar is niks mis mee!

7 juli 2024:  De Lambortinki 1.0 weer kopen?

De 2e week van onze vakantie is anders gelopen dan verwacht. Allereerst was het weer niet om over naar huis te schrijven. Veel regen en wind en daardoor veel binnengebleven. Wel hebben we een fietstocht van 27 kilometer gemaakt die prima was. Wat is het toch prachtig hier in het drentse land. Heerlijke gewandeld nog met Joep ook door de bossen. Maar naast de regen die ons beperkte in wat we wilden doen, was het Joep die ons aan huis gekluisterd hield. Woensdagavond was er opeens een gil van pijn vanuit hem. Een geluid dat we eerder al hadden gehoord toen hij was aangevallen door een herdershond en in 2021 toen Joep de diagnose kreeg van een triple hernia. Nu werd onze angst weer de waarheid. Zijn rug geeft weer problemen en de kleine man heeft enorm veel pijn. De laatste dagen liep hij al niet meer graag en ontweek ons door in stille hoekjes van ons huisje te schuilen. Toen woensdagavond de pijnscheut kwam en later Miriam hem nog op het bed wilde leggen, kermde hij het uit van de pijn.

Wij zijn meteen van slag en maken ons zorgen over waar dit naartoe gaat. Donderdagochtend werden we wakker en Joep kwam niet naar ons toe. Hij loopt niet meer en ligt apathisch voor het bed. We besluiten om de dierenarts te bellen en uitleg te geven van datgene wat er aan de hand is. In Sleen hebben we onze dierenarts zitten en zij hebben ook het dossier van Joep zijn ruggetje van een paar jaar geleden. In de middag kunnen we de medicijnen ophalen. Rust houden is het advies en de pijnstillers en spierverslappers moeten het draaglijk maken voor ons Joepke. Een Bench kuur gaat bij hem niet, want dan breekt hij de tent af en dat willen we niet. Rust houden en met rust laten is het advies. We gaan het zo doen en kunnen nu vaststellen op zondag, dat het inmiddels ietsjes beter gaat.

Zijn eetlust is okay en hij drinkt weer. Ook draagt Miriam hem naar het bos om daar zijn behoefte te laten doen. Eigenlijk doet Miriam alles voor hem. Betere zorg kan hij niet krijgen van “Zuster Clivia”!

Ook dat is weer goed op gang gekomen. Dat geeft ons vertrouwen dat het beter gaat. Met de dierenarts afgesproken dat we medio volgende week met Joep langskomen om hem te laten checken. Het is overduidelijk dat het zijn rug weer is, dus de medicatie was het enige dat de arts nu adviseerde om te doen. Als Joep straks weer wat mobieler en pijnvrij is, gaan we fysiek onderzoeken. Prima!

Doordat we veel thuis zijn in ons chalet hebben we veel tijd om internet af te zoeken naar woningen in de regio Drenthe, Twente en Achterhoek. Daar willen we ons op termijn gaan vestigen als we niet in staat zijn om permanent in ons chalet op De Eeke te mogen wonen. Want dat is voor ons nog steeds een serieuze optie. Het chalet is compleet aangepakt en alles is naar onze wens. De laatste verbouwingen door middel van een nieuwe badkamer en aanpassing van de keuken, met tot slot nog het maken van een kastenkamer in de logeerkamer. We zijn er wel klaar voor, mocht permanent wonen op het chaletpark toegestaan zijn. 

Maar goed; als permanent wonen niet mag, dan willen we als we stoppen met werken richting het oosten gaan. Het zoeken naar woonruimte binnen onze kaders is geen eenvoudige klus. We willen niet te veel geld in de stenen hebben zitten, maar alles wat ons wat lijkt moeten we veel investeren in het up to date maken van de woningen. De vergrijzing is ook goed te merken op de woningmarkt. Senioren, in hun 80er jaren, verlaten hun woning, waar al 30-40 jaar niets meer is gedaan. Voor ons niet voor te stellen, aangezien Miriam elke paar jaar wel weer een project bedenkt op interieurgebied. We hebben een paar woningen gevonden, maar deze zijn natuurlijk binnen een week verkocht. En op zulk korte termijn zijn wij nog niet zover om ons werkbare leven anders in te gaan richten.

Maar er gebeurde nog wat anders wat mijn hart sneller deed kloppen! We kijken namelijk altijd nog naar campers die te koop staan. Ook dit is voor ons een optie om weer te gaan doen, het reizen met een camper. Als we straks zover zijn om langere perioden weg te kunnen gaan, willen we dit toch weer met een camper doen. Een huisje huren en met eigen auto reizen is ook een optie, maar zoals we er nu over denken, lijkt ons weer een eigen camper, met daarnaast ons chalet om in te wonen, het beste scenario.

Tijdens het scrollen langs campers op Marktplaats, slaat mijn hart over bij het zien van “Te Koop: EuraMobil 680 Lambortinki”. Onze eerste camper die wij gehad hebben, staat weer te koop! En als type aanduiding: Lambortinki! We moeten enorm lachen bij het feit dat deze handelaar geen camperverkoper, maar autohandelaar is. Hij denkt dat Lambortinki echt een typeaanduiding is…geweldig!

De naam Lambortinki is ooit bedacht door mijn dierbare vriend René Boerebach als persiflage op onze achternaam en het exclusieve merk Lamborghini. René is inmiddels niet meer onder ons, maar wat zou hij ook gelachen hebben om deze advertentie!

Deze camper was echt geweldig om in te vertoeven en we hebben er zoveel plezier mee gehad, zoals jullie kunnen lezen in onze eerste 5 jaar van ons blog/website. De Lambortinki ziet er nog steeds goed uit en de vorige eigenaar is er ook goed mee omgegaan. Het is inmiddels wel weer 5 jaar verder, dan toen we er afscheid van hebben genomen, dus ook weer ouder. Ik overweeg om hem wel weer om te willen kopen, maar Miriam is heel stellig (niks voor haar!) en zegt dat ze pas later iets wil kopen en iets anders. Nou…om de freule ter wille zijn, schik ik mij wederom in het kader van een gelukkig huwelijk. Doe ik graag…

Vanavond gaan we weer naar huis en sluiten we ons chalet weer even af om aan het werk te gaan. De Kapsalon van Miriam staat de komende weken volgeboekt, dus wordt er weer gebuffeld door haar.

Zelf moet ik weer gas geven om een nieuwe interim-management opdracht te verwerven, aangezien ik mijn laatste opdracht alweer 2 maanden geleden heb afgerond. Deze maanden heb ik de tijd genomen om in de laatste levensfase van mijn zus en vader er te zijn voor hen en onze familie. Zo blij dat ik mijn contract hierdoor niet verlengd had in Drenthe, want deze periode was zeer dierbaar en ook nodig om het afscheid van mijn zus en vader samen te verwerken. In de laatste weken hele fijne gesprekken met mijn zus Annette gehad en zoals zij zelf zei: Alles is gezegd toch?

Ja, lieve, fijne, superzus; alles is gezegd! Rust zacht en doe ze boven de groeten!

Het leven op aarde gaat door en gelukkig zijn Miriam en ik allebei wel van het doorgaan met maken van plannen en het verdriet een plek geven, maar de focus op doorgaan met “vier het leven!” Ook dit was een uitspraak van Annette en haar afscheidsdienst stond ook in het teken van deze uitspraak. En tot slot; supertrots op haar gezin hoe ze hier vorm aan hebben gegeven…tot aan de laatste limo cello bij het graf van haar en mijn vorig jaar overleden zwager Kees, haar man. Per Sempre! 

Vanavond nemen we een borrel op Kees. Hij zou vandaag jarig zijn geweest. En dat op de dag dat Annette een jaar geleden haar diagnose heeft gekregen van die enorme kloteziekte! Bizar, maar we gaan wel proosten op Kees en haar..ze zijn weer samen!

Herinneringen in Drenthe: Terugkeer naar Bloggen na Emotionele Tijd

De afgelopen 2 jaren heeft ons blog Camperjoy stilgelegen nadat we het boek Camperjoy hadden laten drukken. Op dat moment toch een soort van afsluiter voor een periode van de camper, caravan en nu het leven in en rondom een chalet in het prachtige Drenthe.

Maar ik begin toch het schrijven te missen. Enerzijds omdat ik het leuk vind om te doen, maar vooral omdat we ook nu in Drenthe ook leuke dingen meemaken en dat zou willen vastleggen voor nu, maar ook later. Als Miriam en ik nog regelmatig het boek erbij pakken, lezen we toch vaak weer dingen die we soort van vergeten zijn. Het is dus meer en meer een naslagwerk geworden voor alles wat we meemaken.

De afgelopen 23 maanden is er op familiegebied veel gebeurd en zijn dierbaren ons ontvallen. Mijn lieve, bijzondere schoonmoeder was de eerste die ons verliet, direct gevolgd door mijn topzwager Kees, oudste broer Harry (voor intimi: Günther) en zeer recent mijn vader en zus Annette. Pittige tijden en perioden met veel verdriet. 

In deze afgelopen jaren heeft ons plekje in Drenthe veel voor ons betekend en nog steeds. 

Een oase van rust, in een prachtige omgeving een chalet dat helemaal aangepast is aan onze wensen en dus een thuis is geworden. Samen met Miriam en Joep, onze trouwe viervoeter, mooie wandelingen gemaakt en enorm veel gerelaxt. 

Juist door alle trieste familieomstandigheden in de afgelopen jaren hebben wij besloten om ook ons werk wat anders te organiseren waardoor we nu 4 dagen per week in Drenthe kunnen zijn. Lukt niet altijd, maar is wel ons streven.

We vermaken ons prima hier en kennen inmiddels al veel mensen in het park en in het dorp. Nu ook de eerste jaren na corona ons ook de gelegenheid heeft gegeven om veel te kunnen ontdekken qua vertier, is het echt ons plekje geworden.

Nu hebben we echt vakantie en zijn in de eerste week van de vakantie een paar vrienden van ons langs geweest en hebben we gezellige dagen gehad. Dagje op de motor, dagje naar oom en tante van Miriam geweest in Heino en dat met de cabrio gedaan in verband met het mooie weer.

Samen met Oom Harry en Tante Diny een heerlijke wandeling gemaakt over de landerijen van Salland rondom Heino. Wat is Nederland toch een mooi land en wat zijn we rijk allemaal hier om hier te leven. We waarderen het soms te weinig, heb ik de indruk. Het klagen onder invloed van het hedendaagse nieuws maakt dat we ons beter bewust kunnen zijn dat we hier opgegroeid zijn.

Ook later in Salland wonen, lijkt ons wel wat. Onze zoektocht strekt zich uit over Drenthe, Twente, Salland en Achterhoek. Het oosten van Nederland vinden wij het mooist en prettigst om te zijn.

Dit weekend hadden we vrienden Harry en Els over de vloer. Zij hadden een B&B geboekt en waren een paar dagen in het Drentse op pad. Ze hadden samen gefietst, met ons gewandeld en voor de rest bij ons in de tuin vertoeft, waar we verkoelend gelaafd hebben en heerlijk gegeten. Miriam had echt werk gemaakt van het bereiden van een Marrokkaanse maaltijd. Marokko was de laatste buitenlandtrip die wij met Harry en Els hadden gemaakt, toen mijn zwager Kees en zus Annette nog leefden. Mooie herinneringen en dus had Miriam het thema Marokko gepland. 

En het werd een bijzondere dag door het toeval dat we nu samen zijn op de trouwdag van Kees en Annette bij ons in Drenthe. Bij het eerste drankje samen ging mijn smartphone een melding geven voor een Google foto herinnering. Ik opende mijn smartphonescherm om te kijken wat de herinnering was en op dat moment kwam er een collage van foto’s over de dagen van Marrakech voorbij waar we toen met zijn zessen samen waren. Bizar hoe toevallig, aangezien Marrakech in april 2019 was en nu eind juni geen reden was om de herinnering door Google te delen. Of zou het toch zijn dat Google alles hoort….en de foto’s erbij gezocht had?

Harry en Els zijn zojuist na 3 dagen weer vertrokken en hebben we net geluncht bij Jor’s Haven in Schoonoord. Was top! 

Nu de eerste week van onze vakantie erop zit, zal de volgende week in het teken staan van rust en ontspanning. Want los van alle gezelligheid in de eerste week waren er ook momenten van stress. 

We zitten namelijk in de afrondende fase van een aantal bouwkundige aanpassingen binnen ons huisje in Drenthe. De badkamer en keuken hebben we gepimpt.

De laatste etappe was de kledingkamer. De aangekochte IKEA Pax kasten en ladenkast laten bezorgen en vervolgens laten monteren door klusteam vanuit IKEA. We lieten dit doen omdat we niet in een oorlog met elkaar zouden verzanden als we samen de kasten zouden moeten monteren en plaatsen. Dat komt niet goed!

Nou….bij Ikea kwam het ook niet goed! Ik zie overal veel marketing-goeroe’s die reppen over the “customerjourney” en “klantreis” van hun bedrijven.

Je krijgt al klanttevredenheidsonderzoeken als je online een paperclip koopt. Om gek van te worden. Nu in ons geval met IKEA hebben zij er een zooitje van gemaakt en ontvang je geen klanttevredenheidsonderzoek. Klantenservice om te janken gewoon…

Nou…ik zou graag met de marketing afdeling van IKEA in gesprek gaan over onze klantbeleving en klantreis van onze aankopen, gemonteerd door hun montagebedrijven in onze woning.

Naast de positieve ervaringen, zijn er jammer genoeg veel meer negatieve ervaringen te vermelden.

Los van alle details, maar in het kort:

Bedrijf levert zelf de verkeerde producten.

Montagebedrijf monteert alles zonder tijdig te reclameren

Om alles weer op te lossen, wordt van ons als gedupeerde het volgende verwacht:

(Het is wat he…zij maken de fout en wij zijn er druk mee…schandalig!)

Oneindig lang wachten op contact met klantenservice

Onkundige klantenservicemedewerkers, met op het laatst een zeer kundig coördinator godzijdank.

Lange wachttijden tijdens intern overleg aan telefoon

Meerdere dagen thuis moeten blijven om demontageploeg en montageploeg (jawel….je leest het echt…. Eerst zou er een montageploeg komen om de nieuwe kasten te plaatsen om vervolgens een paar dagen later de verkeerde kasten te laten demonteren. En dat alles in een klein recreatieruimte…..logistiek gezien geen besef bij de klantenservicemedewerker)

Meerdere dagen thuis moeten blijven om spullen retour te laten halen, op andere dag weer thuis blijven om de goede producten weer te leveren

Vervolgens zelf de gedemonteerde kasten zelf weer in een soort van verpakking moeten stoppen, want de originele dozen waren kapot gemaakt door montageploeg. De montageploeg mocht niet zelf de gedemonteerde kasten retour nemen.

Deze kasten moet je als gedupeerde klant vervolgens zelf naar een bepaald afhaalpunt brengen zodat hun vervoerder Oegema Transport  (je praat over een aantal paxkasten a 45 kg per stuk en 2,30 mrt lang, die je zelf dus moet inpakken) deze op kan halen. Overigens een keurig net transportbedrijf met behulpzaam personeel.

Dan kunnen de Zweedse gehaktballetjes wel top zijn van dit interieurbedrijf, maar deze klantreis was zwaar klöte!

Eindresultaat is uiteindelijk wel heel mooi geworden dus superblij!

Heeft tijdens onze vakantie alleen wel 3 a 4 dagen gekost om thuis te moeten blijven….

Vanavond lekker uit eten met buurtjes hier van het park. We gaan met Jetske en Frits naar Steakhouse 34 in Erm. Echt een aanrader! Daar de lekkerste carpaccio ever gegeten en ook de trio van rundvlees is daar top. En alles op de Black Basterd gegrild…Heb er zin an!

Vanaf morgen begint onze 2e week van de vakantie en zal het qua sociale contacten rustiger zijn. Naast de leuke eerste week waren er ook momenten dat de tranen hoog zaten bij ons. Een heftige periode is achter de rug en we hebben met de familie dit goed kunnen afsluiten met elkaar en kijken terug op mooie afscheidsdiensten van mijn vader en zus. Dan is nu Drenthe voor ons het beste medicijn om tot rust te komen. 

Hopelijk volgende week weer een stukje schrijven op dit blog…

Boek Camperjoy nu te koop!

Geweldig om te zien dat ons reisboek Camperjoy nu officieel te koop is en tussen bekende auteurs en titels staat op http://www.boekenbestellen.nl

Het kost wat, maar dan heb je ook wat! Met 562 pagina’s en honderden foto’s van Miriam is dit hardcover boek uitgegeven! Bestellen kan vanaf nu!

https://www.boekenbestellen.nl/boek/camperjoy/50464

Samenvatting vanuit boekenbestellen.nl:

Camperjoy is een hardcover reisdagboek met 562 pagina’s en honderden foto’s, gemaakt door het echtpaar Martin en Miriam Lammertink en teckel Joep. tijdens alle vakantiereizen, weekenden en feestdagen met hun camper door Nederland en Europa, beschrijven zij hun dagelijkse avonturen. Het boek beschrijft de dagelijkse praktijk en ervaringen met hun camper, caravan en later nog hun eigen chalet op een kneuterige, herkenbare wijze en vaak met de nodige humor en (zelf)spot.

Met de prachtige afbeeldingen, gemaakt door Miriam Lammertink-Lamers, maakt dat dit boek naast de smeuige verhalen ook door de beelden een mooi boek is om te lezen voor de mensen die weten hoe het is om met een camper te reizen of overwegen om met de camper te gaan reizen.

Een boek met een knipoog naar het kneuterige leven op de camping, waarbij een glim- of schaterlach regelmatig niet te onderdrukken is.

Opmerking: Doordat de Camperjoy blogs afkomstig zijn van de eigen website, is de afdrukkwaliteit van de foto’s van een mindere kwaliteit dan op de website.

Dit doet echter niet af aan de leespret die dit boek met zich meebrengt.

06-09-2021: We gaan verhuizen!

De afgelopen weken hebben wij geen nieuwe blogs gepost omdat er niet veel te vertellen was. Het werk is weer volop begonnen, voor zowel Miriam als mijzelf. De kapsalon draait weer volop en ik ben op 1 augustus begonnen aan weer een nieuwe interim-management opdracht bij Ministerie van Justitie in hun TBS Kliniek in Almere. Een drukke periode met een hoop nieuwe indrukken in een bizarre wereld  waardoor de weekenden vooral erg rustig waren waarin vooral gevegeteerd werd.

We zijn mede ook niet naar Drenthe geweest omdat onze Joep erg ziek is geweest de afgelopen weken. Weken volop stress omdat Joep 3 hernia’s had welke hem enorm veel pijn deden. Het was zo triest om te zien en zo erg dat vorige week zondag de optie om hem in te laten slapen serieus aan de orde is gekomen. Godzijdank is het zover niet gekomen, aangezien het op dit moment weer beter met de kleine veldheer gaat. We zijn zo blij dat ie weer rondhuppelt en veel kwispelt. Het is onze oude Joep weer, die we weken niet meer gezien hadden. Hij was heel erg teruggetrokken, wilde niet meer wandelen, eetlust was minder, speelde niet meer en lag veel onder het toilet of onder het bed om vooral met rust gelaten te worden. Nu had de dierenarts dat ook voorgeschreven en tevens een hoop medicijnen om spieren te verslappen, pijn te verlichten en een roesje om veel te slapen. Rust in de bench was geen doen omdat Joep alles afbrak en dus ook zijn rug belastte. Nu, 3 weken later is de situatie zo dat hij zonder medicijnen leeft, weer speelt, kleine wandelingen maakt en goed aangeeft wanneer de pijp leeg is.

Zieke zielige Joep

Als een echte teckel gaat hij op dat moment liggen en verroert zich niet meer, waar het ook is. Op een kruising, op een veldje, op een bospaadje, maakt niet uit; hij verzet geen stap meer. Zuster Clivia, onze zorgzame Miriam draagt hem dan en doet nog veel meer om Joep het gevoel te geven dat ie in een lustoord leeft. Overal schapevachtjes, kleedjes, voedsel toegediend, snoepjes en heel veel aandacht met krioelen, aaien en kusjes. De Romeinen konden er vroeger wat van, maar onze Clivia leeft zich helemaal uit in zorgzaamheid. En alles wat je aandacht geeft, dat groeit! Zo is het bij mij ook gekomen…

Maar goed; dit weekend was het dan weer zover! We gingen weer naar ons geliefde huisje in Drenthe. Deze maand precies 1 jaar in onz bezit en erg veel gebruikt. Miriam heeft nu 2 weken vakantie en ik kom tussendoor een paar dagen omdat het werk voor mij gewoon doorloopt. Vakantie nemen was geen optie bij de TBS kliniek. Dit weekend heerlijke dagen gehad en had ik ook nog de maandag en dinsdag erbij vrij genomen. Zodoende konden we onze trouwdag gezellig samen vieren en lekker bij Diggels in Westerbork uit eten. Het weer is super op dit moment en eigenlijk exact hetzelfde weer als vorig jaar dezelfde tijd toen we hier nog met onze caravan op vakantie waren en toen ons chalet hadden gekocht.

Gisteren, 6 september, ook samen een mooie fietstocht gereden door de bossen en heidevelden in de buurt. Een rit van ruim 30 kilometer en onderweg tijdens de lunch op het terras gezeten in Odoorn bij OsingerMarke. Hilarisch was het moment dat Miriam en ik elkaar proosten met onze 30e trouwdag en de kerkklok begon de luiden in combinatie met het alarm geluid om 12 uur op de eerste maandag van de maand. Odoorn wist dat het onze trouwdag was en gaf de passende sfeer door feestelijke klokken te luiden. Fietstocht in zomerse omstandigheden afgemaakt en de rest van de middag lekker in onze tuin gelezen en heel veel op internet gezeten om allerlei inspiratie op te doen voor ons nieuwe chalet.

Wat?? Nieuwe chalet…nieuwe chalet…? …hoor ik jullie denken. Jullie hebben jullie chalet nog geeneens 1 jaar!! Klopt! Maar ja, onze wensen op termijn waren dat we uiteindelijk een grotere variant op ons chalet zouden willen op het moment dat we minder gaan werken en meer in Drenthe kunnen zijn. De plek is voor ons echt top, het Chaletpark De Eeke. Aangezien de Eeke een nieuw gedeelte aan het ontwikkelen is, waarop nieuwe chalets geplaatst kunnen worden, hadden wij de afgelopen weken wel veel nieuwe chalets bekeken en waren er ook tekeningen gemaakt hoe ons chalet eruit zou moeten komen te zien. Ook de Eeke was betrokken in het meedenken en aanbieden van een nieuw chalet. De prijzen zijn echter door Corona zo opgedreven dat voor ons in deze fase van ons leven een nieuw chalet gewoon te vroeg kwam. Totdat we zaterdag gebeld werden door de eigenaar van het chaletpark, waarin ze aangaf dat er een groot chalet te koop kwam, die voor 95% volledig voldeed aan onze wensen. Er moest best wel wat aan het chalet gedaan worden, maar daar was de prijs dan ook naar. Dezelfde avond zijn we wezen kijken en inderdaad was het chalet qua indeling en grootte precies wat we wilden. Natuurlijk hadden we zelf een andere keuken en badkamer uitgekozen, maar alles zag er tip top uit. We gaven aan dat we erover na gingen denken en 30 seconden later waren we eruit! We doen het en pakken alles meteen aan dat moet gebeuren om het naar onze zin te maken. Even contact met de huidige eigenaren over de zakelijke aspecten gehad en ook daar kwam snel witte rook uit de schoorsteen! (mooi, dan is de CV ketel ook nog goed!)

De afgelopen dagen stonden dus in het teken van plannen maken, inspiratie opdoen hoe we het hebben willen en komt het in het kort erop neer dat we de volgende zaken deze dagen / weken moeten regelen: Schilder vinden voor de binnenzijde alle wanden te schilderen, vloer uitzoeken bij Ballast Wonen in Aalden (deze heeft ons zo goed geholpen bij huidige chalet), bouwbedrijf die de buitenbeplating van chalet gaat vervangen voor levensbestendige buitenwanden, nieuw tuinhuisje uitzoeken en laten plaatsen en de tuinman die wat aanpassen gaat doen aan de huidige tuin. Ook gaan we een airco regelen voor het chalet, nu we weten hoe comfortabel dat is bij zowel warm als koud weer. Het chalet en de plek zijn fantastisch. Meer privacy rondom de kavel, net zo dicht tegen de bosrand als nu, meer ruimte binnen het chalet en zelfs een badkamer met ligbad, aparte douche en wastafelmeubel. Kortom; we zijn klaar dan met de voorbereidingen voor de toekomstplannen om een chalet te hebben waarin je echt goed in kan wonen. We krijgen eind september de sleutel en kunnen dan aan de slag.

Als we in het nieuwe chalet kunnen verblijven, zullen we ons huidige chalet gaan verkopen. Door de wachtlijsten op het park is de verwachting dat dit ook goed zal gaan lukken. Ons huidige chalet is vorig jaar opgeknapt en voorzien van nieuwe vloer, airco en totaal opnieuw geschilderd. Ook is de tuin helemaal aangepast met nieuwe bakken en bestrating. We hebben intens genoten van dit chalet en de nieuwe eigenaar zal er heel veel plezier van hebben! Zeker weten!

Vandaag veel zaken al geregeld en dus vanmiddag samen met Mir en Joep in onze tuin in de relaxstand. Vanavond ga ik weer naar Lelystad om de komende dagen te gaan werken. In het weekend ben ik er weer en tot die tijd is Mirreke heel druk met het maken van plannen en het bekijken van woonaccessoires etc. We hebben zojuist een visgraat-vloer gekocht en dat vraagt weer andere aankleding……Dit is weer een leuk project de komende weken! We houden jullie hier op de hoogte!

5+6 Juli 2021: Mild Hog goes Solo naar Eifel

De afgelopen 2 weken vakantie met Miriam in Drenthe waren zoals gewoonlijk weer heerlijk, maar deze week heb ik bonusdagen doordat ik de maand juli nog vakantie heb. Daarom maar een jaarlijks motor-midweek naar de Eifel gepland. Normaliter gaan de Wild Hogs gezamenlijk op pad, maar door allerlei omstandigheden konden we het deze zomer niet voor elkaar krijgen om samen te gaan. De naam Wild Hogs is ooit door ons gebruikt als Whats App groep onder elkaar. Dat was zo’n 17 jaar geleden, toen motormaatje en jeugdvriend Robert met zijn tweeen waren begonnen met buitenlandse motorweekenden naar Sauerland, Eifel, Moezel, Rijn en waar nog meer.

Toen eerst met zijn tweeen naar Sauerland, daarna kwamen nog een aantal motormaatjes van de voetbalvereniging erbij en was de groep in zijn glorietijd jaarlijks met ongeveer 7-8 man onderweg. Dat waren de wilde jaren: nog niet zo goed qua rijden, al vroeg aan het bier, luidkeels in de avonden en veel lachen, heel veel lachen, totdat het pijn deed. En bij pijn verdooft alcohol, dus nog meer bier. Legendarische woorden waren ooit in ons hotel, toen de hotelier heel opgewonden ons kwam verrassen met een diner waarbij hij zelf het wild had geschoten. Een hert. Wij waren met drank op ontroostbaar dat hij “Bambi had erschossen” en maakte er nogal een punt van. We deden heel moeilijk en de hotelier wist niet meer hoe hij het had met ons. Een jaar later hoorde we dat hij zelfmoord had gepleegd. Of dit voorval ermee te maken had, blijft in het ongewisse. Peter Becker, rust in vrede!  We hebben genoten van jou en jouw hotel in Prum destijds.

Maar ja, gedurende de jaren werden de Wild Hogs wat rustiger en vielen een aantal personen weg uit de groep. Inmiddels zijn ook 2 dierbare vrienden uit die groep overleden. Vanmiddag tijdens een korte stop bij een Mariabeeldje moest ik aan ze denken: Hans Bonsink (overleden oktober 2009) en Berrie Brinkhorst (overleden december 2019) zijn niet meer onder ons en in deze weekenden hadden wij destijds zo’n lol. De hele groep liep elkaar altijd af te zeiken, commentaar op de GPS routes en tranen met tuiten lachen met elkaar. Prachtige tijden, dierbare herinneringen!

De laatste jaren viel de groep wat verder uit elkaar. Daar kwamen toen mijn beide broers Harry en Jos en schoonzus Joanne bij. Nu Harry en Joanne inmiddels de beide motoren hebben verrulld voor een camper, zijn de laatste jaren alleen Robert, Jos en ik nog de Mild Hogs, want de jaren gaan tellen.

Maar goed; beide heren konden niet mee dit jaar en zodoende ben ik solo deze week op pad in de Eifel. Hetzelfde hotel geboekt als 2 jaar geleden in Barweiler, Hotel Hullen. Dit hotel ademt uit alles wat met motorrijden te maken heeft. Overal prachtige litho’s, fotos in lijsten, Nurburgring prullaria en een super werkplaats en stalling, mocht er iets met je motor zijn. Hier kun je repareren, poetsen, wassen en banden pompen. Topplek dus.

Maandag 5 juli ben ik vanuit De Kiel op pad gegaan met de motor, terwijll Miriam zondags al naar huis was gegaan. Zij moet maandag de kapsalon weer openen en wil altijd vooral ruim alles voor elkaar hebben. Direct na mijn vertrek vanuit het chalet, begon het te regenen, niet normaal. Er kwam zo’n stortbui, waar ik niet de tijd had om een regenjas aan te trekken. Zeiknat na 20 minuten en de rit moest nog maar beginnen. Ik had voor het eerst de routes gemaakt met de GPS App RouteYou. Ik had besloten dat ik mij zou commiteren aan de routes die deze software zou maken op basis van mijn criteria. Nergens geen snelwegen rijden en alleen de mooste weggetjes, met de meest bochten. Nu naar 2 dagen onderweg te zijn kan ik zeggen: wat een waanzinnig mooie routes heeft deze app gemaakt, maar daarover straks meer details. 

Helemaal binnendoor vanuit  Drenthe, Overijssel, Achterhoek, Gelderland bij Venlo de grens over en toen begon het pas echt te kronkelen en…regenen. Op een bepaald moment reed ik door een plas met water, maar bleek deze plas 35 centimeter diep te zijn over een afstand van 200 meter. Voeten en benen soppig vol gelopen. Maar het mag de pret niet drukken. We draaien mooie bochtjes, lange doordraaiers en hoe dichter we bij de bestemming komen, hoe hoger de bergen, des te meer haarspeldbochten en prachtige vergezichten. Voldaan kom ik aan bij hotel en herkenne ze mij en is alles meteen weer gemoedelijk en gemakkelijk. Kamertje even zoeken, douchen en dan naar beneden om biertje in hret restaurant te drinken en heerlijk te eten. Want dat kan hier! Na het eten gaat bij mij het licht uit en ga ik weer naar de kamer om Miriam even te bellen hoe haar eerste dag was verlopen. Raar om zonder elkaar te zijn, maar ze gunt het mij zo. Lief!

Vandaag was dan de eerste dag met de een grote route Barweiler Oostelijik. Tenminste dat was de bedoeling. De regen bleef langer regenen dan verwacht richting het oosten, dus op mijn ipad maar even via Route You een route Westelijk gemaakt, aangezien daar de regen inmiddels om half 10 voorbij was. Afwachten hoe de route zou lopen en wat ik tegen zou komen. Het was geweldig! Wat is de softeware om GPS routes te maken enorm verbeterd de laatste jaren. Geen gedoe met kabeltjes en laptops. Gewoon op je smartphone route plannen en via bluetooth verzenden naar je Navigatietoestel. Het was een prachtige rit! Heerlijke stuurweggetjes, mooie bergen en dalen, veel bochten, leuke dorpjes, Bossen, meren, akkers, alles heb ik gezien vandaag.  

Ook nog in het duitstalige gedeelte van Belgie gereden. Ook dat gebied was erg mooi. Via Monchau richting huis en langs Schaftberg, het uitkijkpunt over de eifel, gereden, Linzeratz, Ardenau, Zulpich, Euskirchen, om vervolgens weer omstreeks 16.00 uur in Barweiler bij hotel aan te komen. Lekker douchen, biertje drinken, eten en vanavond halve finale Spanje – Italie kijken op de kamer. Lekker via de Chromecast, dus geen duits commentaar.

Morgen wordt het weer hier beter en ga ik de Oostelijke rit rijden. Wordt Vervolgd!