Camperreizen

October 20, 2025: On the road, but already at the garage after 1000 meters!

/ martin&miriam

Today is the day we leave for southern Europe. We woke up early this morning, and since burglars can’t imagine what kind of pigs live in our house, the place naturally had to be delivered spotless. After we’d fully equipped the campervan at the front door, filled it with water, and disconnected the power, all that was left was to turn off the main water valve in the house and shed, and we were off!

At 9:30 a.m., we drive our Lambortinki out of the park towards Emmen. But immediately, a warning light comes on, and that wasn’t exactly what we were looking for. Especially with my technical incompetence, my stress levels are rising, and my eyelids are twitching… straight to our local campervan guru, Jan Kuipers Camperservice in Odoornerveen. We drive in, and Jan immediately makes time for us. He immediately reassures us that it’s nothing serious because the light is yellow. You really have to be careful with red lights, he says. As befits a good marriage, I always stay away from red lights…

Jan hooks up all sorts of computers to our Fiat Ducato and diagnoses it: the oil level sensor is malfunctioning. Nothing serious, but you’ll need to check the oil yourself more often if the sensor is really broken. After resetting the onboard computer, the problem seems to be resolved, and we’re ready to go. I still have to think about the solution for the warning lights; turn the light off and the problem will go away… But with complete confidence, we set off at 10:55 a.m. A bit late, but that doesn’t matter since we have no destination. A direction, but no destination. As someone with partial autism, I’ll have to get used to this, as I used to prefer to plan everything out. But my dear wife is right: we have all the time in the world, no destination, so we can plan each day to see what we’re going to do and where we’re going. We’re excited!

At Klazienaveen, we cross the border, which is quite unusual, as we have to go through customs and are checked by German border guards. We’re allowed to continue, and via Meppen, Oberhausen, Cologne, and towards Trier, we enter the Eifel region for our first overnight stop. The route between Oberhausen and Cologne was very busy, and we were delayed by over an hour due to traffic jams. Joep is doing really well in the campervan, lying comfortably in his basket or on Miriam’s lap. As long as he’s happy, we keep driving. But when he looks at us with his eyebrows furrowed, we know we have to stop somewhere soon.

We decided to do that at that precise moment and turned off towards Blankenheim in the Eifel region. There was supposed to be a simple but beautiful campervan site on the edge of the village. The Eifel looks stunning with all the autumn colours on the hills and mountains. We drove past a lake and saw the autumn colours of the trees reflected in the water. Beautiful!

When we arrived at the Weiherhalle P3 camper site (camper contact site code: 752), we were pleasantly surprised. What a great camper site it was. We paid with coins for the pitch and also for the electricity. Everything was set up for 11 euros per day/night. It wasn’t crowded yet at the 15 pitches at this camper site. There were four in a row. Not our favorite, but perfectly fine for an overnight stay.

After setting up the campervan, we immediately went for a walk with Joep through the adjacent park. It’s a beautiful, rolling park with plenty of seating, a wine bar, patios, and other entertainment. There’s also sports equipment (we’ll skip that one) and disc golf. Never heard of it before, but I recently did this activity with my family during our Lammertink family day. It’s funny! The village of Blankenheim also looks lovely with its half-timbered houses and village square. But since everything there is closed on Mondays and Tuesdays, we’ll be leaving the village for now.

After a lovely walk, we’re now enjoying a nice drink and snack in the campervan, and I’m writing our first blog post of this trip. Tomorrow the weather will be unsettled and rainy, so we’ll continue our journey towards France. We’ve decided that if the weather stays this bad this week on the road, we’ll keep driving until we reach the south of France or Spain, where we can wear shorts and the sun is shining. We’re both feeling really good already, and it’s so familiar back in the campervan with our division of labor. And another nice prospect is the fact that we always sleep incredibly well in our beds. We’ve already had the chance to experience the new mattresses, so we’ll be having a wonderful time tonight!

20 Oktober 2025: Op pad, maar na 1000 meter al naar garage!

/ martin&miriam / 2 reacties

Vandaag is dan de dag dat we vertrekken gaan richting het zuiden van Europa. Vanmorgen waren we vroeg wakker en aangezien in ons huis de inbrekers niet mogen denken wat voor varkens in dit kot wonen, moest de woning natuurlijk spic en span opgeleverd worden. Nadat we voor de deur de camper helemaal ingericht hadden, water gevuld en losgekoppeld van de stroom, alleen nog even de hoofdkraan van het water in huis en schuur dichtdraaien en weg kunnen we!

Om 09.30 uur rijden we met onze Lambortinki het park af richting Emmen. Maar direct begint er een waarschuwingslampje te branden en daar zaten we nu niet echt op te wachten. Zeker met mijn technisch onvermogen stijgt mijn stressboog en begint mijn ooglid te trekken…direct naar onze eigen campergoeroe in het dorp, Jan Kuipers Camperservice in Odoornerveen. We rijden binnen en Jan maakt meteen tijd voor ons. Hij stelt ons direct gerust dat het niks ernstigs is omdat het lampje geel brandt. Bij rode lampjes moet je echt oppassen, zegt ie. Zoals in een goed huwelijk betaamt blijf ik altijd weg bij rode lampjes…

Pech onderweg!

Jan hangt allemaal computers aan onze Fiat Ducato en komt met een diagnose: de sensor van het oliepeil geeft storing aan. Niks ernstigs, alleen moet je zelf vaker olie peilen als de sensor echt kapot is. Na resetten van de boordcomputer lijkt de storing opgelost en kunnen we op pad. Wel moet ik nog denken aan de oplossing bij brandende lampjes; draai het lampje eruit dan is de storing weg….Maar met vol vertrouwen gaan we om 10.55 uur op pad. Met een beetje vertraging dus, maar dat maakt niks uit aangezien we geen bestemming hebben. Wel een richting, maar geen bestemming. Hier moet ik als halve autist wel aan wennen omdat ik voorheen het liefst alles uitstippelde. Maar mijn lieve ega heeft gelijk dat we alle tijd hebben, geen bestemming en dus per dag kunnen kijken wat we gaan doen en waarheen. We hebben er zin in!

Bij Klazienaveen gaan we de grens over en wel weer apart dat je door de douane moet en gecontroleerd wordt door de duitse grenswachten. Wij mogen doorrijden en via Meppen, Oberhausen, Köln, richting Trier rijden we de Eifel in voor onze eerste overnachtingsplaats. Onderweg was het tussen Oberhausen en Köln erg druk en hebben we weer ruim een uur vertraging opgelopen door files. Joep houdt zich werkelijk geweldig in de camper en ligt heerlijk in zijn mand of bij Miriam op schoot. Zolang hij in zijn nopjes zit, rijden we door. Maar als hij ons aankijkt met zijn wenkbrauwen onder zijn ogen, dan weten we dat we snel moeten stoppen ergens.

We besluiten dat te doen op het bewuste moment en slaan af richting Blankenheim in de Eifel. Daar zou een simpele, maar mooie camperplaats zijn aan de rand van dorp. De Eifel ziet er prachtig uit met alle herfstkleuren op de heuvels en bergen. We rijden langs een meer en zien de herfstkleuren van de bomen als spiegel terug in het water. Prachtig!

Als we aankomen bij de camperplaats Weiherhalle P3 (campercontact Sitecode: 752) zijn we blij verrast. Wat een prima camperplaats is het. Betalen met munten voor de plek en ook voor de elektra. Alles klaar voor 11 euro per dag/nacht. Het is er nog niet druk op de 15 plekken die deze camperplaats telt. Er staan er 4 op een rij. Niet onze voorkeur, maar voor een nachtje prima te doen.

Na het installeren van de camper gaan we meteen wandelen met Joep door het naastgelegen parkje. Een prachtig glooiend park met veel zitjes, wijnbar, terrassen en ander entertainment. Ook sporttoestellen (deze slaan we even over) en Discgolf. Nog nooit eerder van gehoord, maar onlangs met mijn familieleden deze activiteit tijdens onze Lammertink familiedag gedaan. Grappig! Het dorpje Blankenheim ziet er ook mooi uit met de vakwerk-huizen en dorpsplein. Maar aangezien alles daar op maandag en dinsdag gesloten is, houden we het voor gezien in het dorp.

Na een lekker wandeling zijn we nu in de camper aan het genieten van een lekker drankje en borrel-hapje en schrijf ik ons eerste blog van deze reis. Morgen is het weer onbestendig en regenachtig en reizen we maar weer door richting Frankrijk. We besluiten als het weer deze week zo slecht blijft onderweg, dan blijven we ook doorrijden totdat in Zuid Frankrijk of Spanje de korte broek aan kan en de zon schijnt. Allebei zijn we wel al helemaal in onze hum en is het weer zo vertrouwd in de camper met onze taakverdeling. En ook een lekker vooruitzicht is het feit dat we altijd supergoed slapen in onze bedden. De nieuwe matrassen hebben we al mogen beleven, dus dat wordt weer heerlijk snorren vanavond!

October 12, 2025: Getting ready for departure

/ martin&miriam

The past few weeks have been filled with pleasant socializing and dinners with people we’ll miss in the coming months due to our departure for Southern Europe this winter. The campervan has had its major service at Jan Kuipers Camperservice in Schoonoord and has received a new Maxxfan, new brake discs, and brake pads. We’re curious to see how the Maxxfan performs, but it looks great! I’ve participated in two tennis tournaments in recent weeks, and Mir did a fun photo assignment for a 45th wedding anniversary of acquaintances here at the park. The coming week will be all about making preparations for our departure for Southern Europe.

Tomorrow I’m going to wash the campervan, and Miriam will take care of the interior again, making the beds, etc. We’ve decided to take as little as possible this winter to save weight. Last winter, we had a crate of drinks and a crate of food for Joep, plus a crate of groceries in the campervan garage. We also have some loose items in the garage. So we’re going to do that differently. We now have a lightweight washing machine, so we don’t need to take as many clothes. We’re also not going to take any more groceries, etc., and will simply do our grocery shopping at the supermarkets we come across along the way. We’ve stopped using physical books and are carrying dozens of books in our e-readers. Driving with a full water tank is also unnecessary, since there’s almost always tap water at campervan sites. That’s why we’re only filling the tank with 40 liters instead of the full 110 liters. Enough for the first day if it’s absolutely necessary. Finally, I’m already 17 kilos lighter than last winter, so all of that makes a huge difference in the campervan’s weight. The weight of the Maxxfan compensates for that. We’re also considering removing the satellite dish from the camper roof for next season. This is despite the advice of our brother-in-law, John, who advises against it because it will negatively impact the camper’s residual value and will be inconvenient if we trade it in. However, since we primarily stream via Google TV and a MiFi router with a data SIM card, removing the dish will save us another 15-18 kg. Weight controls abroad are zero-tolerance. Germany and France, in particular, seem to be strict. That’s why we’ve made these considerations.

Since we plan to enter Germany via Emmen and visit Alsace in France on our way to Karlsruhe or Freiburg, we think it’s wise to stay underweight. We’re a bit worried that the highways have weighing loops, so they’ll easily pick you out. Before leaving with a full load, we’ll weigh it properly with us inside so we know what to expect.

So tomorrow we’ll start by completely emptying the camper garage and removing everything we haven’t used in the past year. Then we’ll rehome everything we can take with us and start loading the bikes. That way, all we have to do is fill the inside of the camper with clothes and some groceries, and then we’ll be ready to go.

Because we’re more accustomed to our free time and completely detached from our work past, we think we’re now more capable and willing to stay away longer. We really want to try to skip winter altogether, provided the weather stays inviting. Hopefully, more sun and much less rain than last winter. That was so wet and stormy, so if that happens again, we’ll either be back sooner or we’ll move on to better places.

We’re visiting friends and family in southern Spain and then want to continue on to Portugal and probably spend a few weeks at Quinta Odelouca, where we had such a wonderful time last year. From there, we’ll head north again in the spring, through the Basque Country, Spain, back into France, and then back home.

Yesterday we took my motorcycle to winter storage, so that season is now over. We’ve also arranged things for our car so we can feel good about leaving it unused for all those months. The advantage is that we can suspend both the car and the motorcycle with the RDW, which will save on monthly costs. We can also get used to planning our trips better next year and thus suspend the campervan with the RDW for a few months as well. The RDW’s suspension fee is €88.00, so the longer you suspend it, the better your return on the suspension. Road tax for campervans is going up by 100% next year, so we’re going to be paying an unprecedented €200.00 per month. Isn’t that unusual? But it won’t stop us from continuing to enjoy traveling with the campervan.

Final stop before storage

Finally, we’re still budgeting for the coming months of travel, and I’m still watching drone videos to get a better handle on the new drone. Miriam already seemed to be more adept at handling it than I am during the first flight. But hey… what isn’t Miriam more adept at than me?

Well, that’s about it for now. Starting next week, we’ll be blogging regularly again, hopefully with some beautiful photos of Miriam and the drone. We hope you’ll be reading along (subscribe, we’d love that!) and there’s plenty to share with you about our journey. We’re already seeing lots of campers heading south on YouTube or Instagram, and we’re really looking forward to it. We still have a week to go with preparations, including getting the cottage ready for the winter months. Christmas in Spain… something different! We’re almost ready!

12 Oktober 2025: Klaarmaken voor vertrek

/ martin&miriam / 10 reacties

De afgelopen weken hebben in het teken gestaan van veel gezellige sociale contacten en etentjes met mensen die we de komende maanden gaan missen in verband met ons vertrek richting Zuid Europa deze wintermaanden. De camper heeft inmiddels zijn grote onderhoudsbeurt gehad bij Jan Kuipers Camperservice in Schoonoord en heeft een nieuwe Maxxfan gekregen, nieuwe remschijven en remblokken. We zijn benieuwd hoe de Maxxfan gaat bevallen, maar het ziet er goed uit! Zelf heb ik de afgelopen weken deelgenomen aan een tweetal tennistoernooien en Mir heeft een leuke foto-opdracht uitgevoerd in het kader van een 45-jarig huwelijk van kennissen hier op het park. De komende week staat in het teken van alle voorbereidingen treffen voor ons vertrek richting Zuid Europa.

Morgen ga ik de camper wassen en gaat Miriam de binnenzijde van de camper weer onder handen nemen en de bedden opmaken etc. We hebben besloten om deze winter zo min mogelijk mee te nemen om gewicht te besparen. Afgelopen winter hadden we een krat met dranken en een krat met voer voor Joep plus een krat met boodschappen in de camper-garage. Ook ligt er nog los spul in de garage. Dat gaan we dus anders doen. We hebben nu een lichtgewicht wasmachine mee, dus hoeven we ook niet zoveel kleding mee te nemen. Ook gaan we niet meer boodschappen etc meenemen en doen we gewoon onderweg boodschappen bij de supermarkten die we tegenkomen. Fysieke boeken gebruiken we niet meer en gaan er tientallen boeken mee in onze e-readers. Ook met volle watertank rijden is eigenlijk overbodig, aangezien je op camperplaatsen nagenoeg altijd water kunt tappen. Daarom vullen we de tank maar met 40 liter ipv van de volle 110 liter. Genoeg voor de eerste dag als het echt nodig is. Tot slot weeg ik zelf alweer 17 kilo minder als afgelopen winter, dus dat alles scheelt enorm in gewicht van de camper. Het gewicht van de Maxxfan compenseert dat dan weer. We overwegen voor volgend seizoen ook de satellietschotel te laten verwijderen van ons dak van de camper. Ondanks het advies van zwager John die dit afraadt om te doen omdat het ten koste gaat van de restwaarde van de camper en weer lastig is bij eventueel inruil van de camper. Maar omdat wij hoofdzakelijk streamen via Google TV en een Mifi-router met data-simkaart. Het verwijderen van de schotel scheelt weer 15-18 kg. De controles op gewicht in het buitenland hebben zero-tolerance. Met name Duitsland en Frankrijk schijnen streng te zijn. Daarom dus maar deze afwegingen gemaakt.

Aangezien we het voornemen hebben om via Emmen Duitsland binnen te rijden en richting Karlsruhe of Freiburg de Elzas in Frankrijk te bezoeken, lijkt ons het verstandig om onder gewicht te blijven. In de snelwegen zitten weeglussen, dus ze pikken je er zo tussen uit is onze angst een beetje. Voor vertrek op volle lading maar even goed wegen met ons erin en dan weten waar we aan toe zijn.

Morgen dus eerst de garage van de camper helemaal leeg halen en alles wat we het afgelopen jaar niet gebruikt hebben eruit halen. Dan vervolgens alles weer een nieuw plekje geven wat wel meegaat en alvast de fietsen laden. Zodoende hoeven we alleen nog maar de binnenzijde van de camper te vullen met kleding en wat boodschappen en dan zijn we klaar voor vertrek.

Omdat we nu al meer gewend zijn aan onze vrije tijd en helemaal “los” zijn van ons verleden qua werk, denken we dat we nu meer in staat zijn om langer weg te kunnen en willen blijven. We willen echt proberen de hele winter over te slaan, mits het weer uitnodigend blijft. Hopelijk meer zon en veel minder regen dan afgelopen winter. Die was namelijk zo nat en onstuimig, dus als dat weer gaat gebeuren dan zijn we of eerder terug of we knallen door naar betere oorden.

We gaan vrienden en familie bezoeken in Zuid Spanje en willen dan door naar Portugal en waarschijnlijk toch nog een paar weken naar de Quinta Odelouca, waar we vorig jaar ook met heel veel plezier gestaan hebben. Vandaar uit in het voorjaar weer omhoog richting het noorden via Baskenland Spanje weer Frankrijk in en vervolgens weer richting huis.

Plekje bij Quinta Odelouca

Gisteren hebben we mijn motor weggebracht naar de winterstalling, dus dat seizoen is nu voorbij. Ook voor onze auto hebben we zaken geregeld zodat we met goed gevoel de auto al die maanden ongebruikt voor de deur kunnen laten staan. Voordeel is dat we zowel de auto als motor kunnen schorsen bij het RDW, dus dat scheelt weer in de maandelijkse kosten. Kunnen we ook een beetje wennen om beter onze tripjes te plannen volgend jaar om zodoende ook een aantal maanden de camper te schorsen bij het RDW. De schorsingskosten van het RDW bedragen € 88,00, dus hoe langer je hem schorst, des te beter je rendement hebt van de schorsing. De wegenbelasting voor campers wordt voor volgend jaar met 100% verhoogd en gaan we dus naar een ongekende € 200,00 per maand. Niet normaal toch? Maar het weerhoudt ons niet om te blijven genieten van het reizen met de camper.

Laatste stop voor de winterstalling…

Tot slot zijn we nog een beetje een begroting aan het maken voor de komende reismaanden en ben ik nog drone-filmpjes aan het kijken om wat beter met de nieuwe drone te kunnen vliegen. Bij de eerste vlucht bleek Miriam er al handiger mee om te kunnen gaan, als ik. Maar ja….waar is Miriam nou niet handiger mee dan ik..?

Nou, dat was het voor nu wel zo’n beetje. Vanaf volgende week zullen we weer regelmatig bloggen, met hopelijk mooie foto’s van Miriam en de drone. Hopelijk lezen jullie mee (abonneren, vinden we leuk!) en valt er genoeg te delen met jullie over hoe het ons vergaat onderweg. We zien veel camperaars al onderweg trekken naar het zuiden via YouTube of Instagram en hebben er enorm veel zin in. Nog een weekje voor de boeg met voorbereidingen en het huisje ook klaarmaken voor de wintermaanden. Kerst in Spanje…..weer een keer wat anders! Wij zijn er bijna klaar voor!

21 September 2025: Adjustments to camper and website www.camperjoy.com

/ martin&miriam

Over the past few weeks, we’ve seen our website subscribers and Instagram followers grow steadily compared to previous periods. Why? I honestly have no idea! Perhaps it was because we ended last week with a vlog by our favorite vloggers, Tip de Bruine Labrador. In their vlog, where they’re traveling for a year in Canada and America with their Concorde campervan, we were allowed to record a 49-second moment of fame clip introducing ourselves, but most importantly, encouraging everyone to follow, subscribe, or like Tip the Brown Labrador on YouTube. This may have contributed to our increase in followers, but we were already seeing an upward trend before that. Our website has this year been visited 25,000 times by unique visitors, and we now have over 1,000 followers on Instagram. But in recent weeks, we’ve seen more and more followers, especially campervan enthusiasts, from all over the world joining us. It’s pretty cool, and we also enjoy hearing from emails and comments with questions after our blog posts.

Anyway, that did make us decide to start posting blogs in both English and Dutch on our website in the future. That’s proving to be a bit of a hassle, and we also explored the possibility of having the translations done automatically by the website or a plug-in app. But no, it didn’t. Unless it would cost a lot of money every month to use those kinds of apps. Well, it has to stay fun, and camping already costs so much money. Especially if road tax for campers is going to double next year. In our case, that means the road tax will cost about 200 euros per month.

Future blogs will continue to be written in Dutch and saved in their current location under the heading “camper trips” and then under the relevant country we’re staying in. We’ll save the blogs translated into English chronologically under the heading “camper trips” and then under the category “EN / English.” Hopefully, this will make our blogs easier to read for international readers. In the future, we’ll also try to translate older blogs from previous destinations in previous years and save them under the “EN / English” category.

So, that’s it for the housekeeping…now back to reality, which involves scheduled maintenance on our campervan before we leave for the south in the middle of next month. We’re planning to spend a few weeks in France before heading to Spain and Portugal. We’re so incredibly excited. The past few months in our holiday home in Drenthe were wonderful, and the trips to Germany, France, and our beloved Lelystad were also very enjoyable. But now that we’re back on the road for a long period, we think it’s fantastic! We’re also looking forward to blogging regularly, featuring Miriam’s beautiful photos.

To make our website more dynamic, we’ve bought a drone again for scenic flights where we can take aerial photos. Last week, we were actually convinced we’d been scammed with the purchase of this drone. According to Miriam, it was one of those fake websites that rakes in money but never delivers. And indeed, it certainly seemed that way, and I could have kicked myself for that. I was adamant that I didn’t want to buy a DJI drone, but a cheaper alternative, since I wasn’t getting the most out of my previous, more expensive one. For a few aerial shots and simple operation, there had to be an alternative, and I found it in the Skyrovas Air Plus Pro. A lightweight drone under 250 grams, you don’t need a drone pilot’s license, and it actually falls under the toy category rather than a “real” drone. The test and review I’d read about this drone were good and were done by a drone guru with enormous expertise… but it turned out to be unrelated. Its Chinese name had been translated into English… and “Mr. Trust everything he reads” (Me!) was convinced and immediately bought this drone and accessories.

How happy can you be then that DHL suddenly showed up at my doorstep yesterday with this drone? I could have cried! Now, I don’t know if it was from the joy of the drone or the fact that the package was even delivered and I didn’t receive any scorn and ridicule at future birthdays, parties, or other group events where it’s wonderful to criticize someone for being so naive… I’m just happy with the drone! It looks really great, comes with a nice storage case, an extra battery, extra propellers (I’ll probably need them…), and a Dutch-translated user manual. I should add that if the quality of my English blogs in the future is as good as that of the Chinese user manual, it will cost us a lot of subscribers/followers…

Miriam made another significant investment in the form of new sheepskins for the campervan seats. She’d seen them on other campervan owners and thought they’d be a good idea. She, too, was busy finding beautiful fleeces, initially buying a few in a color that didn’t quite fit the “100% natural” label. Sheep in that color are called Barbapappa or Teletubbie, and believe me, they don’t exist! As you can imagine, this example would have come as a counter-move at a birthday party if my wife had pranked me about buying my fake drone…

But yesterday the new sheepskins arrived, and I have to say, they’re beautiful. Miriam couldn’t resist mounting them on our campervan seats to see the final result. Attaching them to our seats was also easy and feels sturdy. This is a premium car seat cover made of 100% lambskin, Marla, purchased at http://www.walser-shop.nl, and honestly, they look great and are very comfortable. Perfect for the colder months in the south.

Finally, we also bought some new road atlases for France, Spain, and Portugal. For years, we tried to convince my sister Annette and brother-in-law Kees to do everything with the GPS, but they wouldn’t budge. Kees always said, “Just laugh at all that paperwork on my lap, but at least I have an overview and can plan more easily while driving.” God bless him, unfortunately, but our Kees is right… maps are easier for planning and keeping an overview. It’s a shame I can’t tell him anymore, but hopefully, he’s laughing his head off up there with all those other family members… You convinced us, Kees!! And to give you all the credit for this, we bought some road maps. Michelin ones, of course, because Kees was a bon vivant and bon vivant…

As you can see, we’re already well on our way to preparing for our next winter trip, and that will be in a few weeks. Next Thursday, our Lambortinki 3.0 is going to the garage for maintenance, a gas pressure test, and the installation of a Maxx fan. We’ll be ready to go then, but first we have a few fun dates with family and friends, a few more days of work to do, and two tennis tournaments for me with my tennis buddy Albert. Time to score some ATP points…

We’ll be hitting the road around Wednesday, October 15th, and we’ll be posting a blog twice a week, detailing our experiences and locations, with hopefully beautiful photos from my sweetheart. We’ll be in touch!

Oh yes…if you haven’t subscribed to our blog yet, you can do so below this blog on the website. Click the subscribe button and you won’t miss a thing in the coming months. We’d love to welcome you as a subscriber!

21 September 2025: Aanpassingen aan camper en website camperjoy.com

/ martin&miriam / 5 reacties

De afgelopen weken zien we in verhouding tot eerdere tijden onze abonnees van de website en de volgers op instagram gestaag groeien. Hoe dat komt? Werkelijk geen idee! Misschien kwam het door het feit dat we vorige week als afsluiting zaten in een vlog van onze favoriete vloggers Tip de Bruine Labrador. In hun vlog, waar ze met hun Concorde camper in Canada en Amerika een jaar aan het reizen zijn, mochten wij een 29 seconds moment of fame-clip opnemen waarin wij ons zelf voorstelden, maar vooral iedereen oproepen om Tip de Bruine Labrador op YouTube te gaan volgen, abonneren of liken. Mogelijk is onze toename van volgers daardoor gekomen, maar daarvoor zagen we ook al een stijgende lijn. Onze website is dit jaar tot en met nu 25.000x bezocht door unieke bezoekers en op Instagram hebben we nu ruim 1000 volgers. Maar nu de laatste weken zien we steeds meer volgers, vooral camperaars, uit geheel de wereld ons gaan volgen. Wel gaaf en ook de e-mails of reacties met vragen na een blog van ons, vinden we leuk om te vernemen.

Maar goed; dat heeft ons wel doen besluiten om op onze website in de toekomst de blogs zowel in het Engels als Nederlands te gaan plaatsen. Dat blijkt nog wel een gedoe te zijn en ook wel gekeken of de vertalingen automatisch door de website of een plug-in app gedaan kunnen worden. Maar nee, dus. Of het moet weer maandelijks veel geld gaan kosten voor het gebruik van dat soort apps. Nou, het moet leuk blijven en het camperen kost al zoveel geld. Zeker als volgend jaar ook de wegenbelasting voor campers verdubbeld gaan worden. In ons geval betekent dit dat de wegenbelasting per maand ongeveer 200 euro gaat kosten.

De toekomstige blogs blijven gewoon in het Nederlands geschreven worden en ook opgeslagen op de huidige locatie onder het kopje “campertrips” en vervolgens onder het betreffende land waarin we verblijven. De in het Engels vertaalde blogs slaan wij op chronologische volgorde op onder het kopje “campertrips” en vervolgens onder de categorie “EN / English”. Hopelijk is daardoor de leesbaarheid van onze blogs voor buitenlandse lezers wat eenvoudiger te doen. In de toekomst zullen we ook proberen om oudere blogs van eerdere bestemmingen in voorgaande jaren te vertalen en ook weer op te slaan onder de categorie “EN / English”.

Zo; tot zover de huishoudelijke mededelingen….nu maar weer gewoon naar de werkelijkheid die te maken heeft met geplande onderhoud van onze camper, voordat we medio volgende maand vertrekken naar het zuiden. We plannen om eerst een paar weken in Frankrijk te vertoeven, voordat we Spanje en Portugal intrekken. We hebben er zo ongelofelijk veel zin in. De afgelopen maanden in ons vakantiehuisje in Drenthe waren erg lekker en ook de tussentijdse trip naar Duitsland, Frankrijk en ons geliefde Lelystad waren erg fijn. Maar nu dan straks weer de lange periode onderweg te zijn lijkt ons geweldig! Ook het regelmatig bloggen, met de mooie foto’s van Miriam erbij is iets waar we naar uit kijken.

Voor het meer dynamisch maken van onze website, hebben wij weer een drone gekocht om mooie vluchten te maken waarin we foto’s kunnen maken vanuit de lucht. De afgelopen week waren we trouwens ervan overtuigd dat we opgelicht waren met de aanschaf van deze drone. Volgens Miriam was het zo’n fake website die wel geld opstrijkt maar nooit levert. En inderdaad leek het daar wel een beetje op en heb ik mijzelf wel weer voor de kop kunnen slaan dat dat mij dan overkomt. Ik was namelijk stellig in het feit dat ik geen DJI drone wilde kopen, maar een wat goedkoper alternatief, aangezien ik bij mijn vorige duurdere DJI drone er lang niet alles uithaalde wat erin zat. Voor een paar luchtshots en simpel gebruik moest er een alternatief zijn en die had ik dus gevonden in de Skyrovas Air Plus Pro. Een lichtgewicht drone onder de 250 gram waardoor je geen drone-piloot licentie hoeft te hebben en deze valt eigenlijk onder de speelgoed-criteria in plaats van een “echte” drone. De test en review die ik gelezen had over deze drone was goed te noemen en was gedaan door een drone-goeroe met enorm veel expertise……..maar bleek niet onafhankelijk te zijn. Zijn chinese naam was vertaald naar een engelse naam…en “Mr Trust everything he reads” (Me!) was overtuigd en kocht meteen deze drone met toebehoren. Hoe blij kun je dan zijn dat dan gisteren toch ineens DHL op de stoep staat met deze drone. Ik kon wel janken…! Nu weet ik niet of dat van blijdschap was van de drone of het feit dat uberhaupt het pakketje was afgeleverd en ik geen hoon en spot over mij heen kreeg bij de volgende verjaardagen, feestjes of ander groepsgebeuren waar het heerlijk is om iemand af te zeiken hoe naief iemand is geweest…….Ik ben gewoon blij met de drone! Hij ziet er echt prima uit, mooi opberg-etui, extra batterij, extra propellors (zal ik vast nodig hebben…) en in het Nederlands vertaalde gebruiksaanwijzing. Moet ik er wel bij zeggen dat als de kwaliteit van mijn Engelstalige blogs in de toekomst net zo zijn als die vanuit de Chinese gebruiksaanwijzing, dan kost ons dat een hoop abonnees/volgers.

Een ander diepte-investering heeft Miriam gedaan in de vorm van nieuwe schaapsvachten voor op de stoelen in de camper. Ze had dit gezien bij andere camperaars en dit leek haar ook wel wat. Ook zij is druk geweest met het vinden van mooie vachten en in eerste instantie had ze een paar vachten gekocht in een kleur waarbij “100% natuurlijk”-label niet pastte. Schapen in die kleur heten Barbapappa of Teletubbie en geloof mij; die bestaan niet! Zoals jullie begrijpen zou dit voorbeeld als tegenactie komen op een verjaardag als ik in de maling zou zijn genomen door vrouwlief met betrekking tot de aanschaf van mijn fake drone….

Maar gisteren kwamen dan de nieuwe schaapsvachten binnen en ik moet zeggen dat ze prachtig zijn en Miriam kon zichzelf niet bedwingen om meteen deze vachten te monteren op onze stoelen in de camper om het eindresultaat te zien. Ook het bevestigen van deze vachten op onze stoelen was makkelijk om te doen en voelt stevig aan. Het gaat hier om een Premium Autostoelhoes van 100% lamsvel Marla, gekocht bij http://www.walser-shop.nl en eerlijk is eerlijk; ze zien er top uit en zitten lekker. Fijn voor de koudere maanden in het zuiden.

Tot slot hebben we ook een aantal nieuwe wegenatlassen gekocht van Frankrijk, Spanje en Portugal. Jarenlang hebben wij mijn zus Annette en zwager Kees proberen te overtuigen om alles met de GPS te doen, maar daar wilden ze niet aan. Keessie zei altijd: “lach maar om die papierhandel op schoot, maar ik heb tenminste overzicht en kan makkelijker plannen tijdens het rijden”. God hebbe zijn ziel helaas, maar onze Kees heeft wel gelijk….kaarten zijn toch makkelijker om te plannen en overzicht te houden. Jammer dat ik het hem niet meer kan vertellen, maar hopelijk lacht ie zich rot daarboven bij al die andere familieleden……Je hebt ons overtuigd, Kees!! En om jou alle credits te geven hiervoor, hebben wij dus een aantal wegenkaarten gekocht. Wel van Michelin natuurlijk, want Kees was een bourgondische kok en levensgenieter……

Zoals jullie merken zijn we al lekker op weg om onze voorbereidingen te treffen voor onze volgende winterreis en is het dan ook zo ver over een paar weken. Aanstaande donderdag gaat onze Lambortinki 3.0 naar de garage voor de onderhoudsbeurt, gasdruktest en de inbouw van een Maxxfan. Eigenlijk zijn we dan klaar voor vertrek, maar hebben we eerst nog een aantal gezellige afspraken staan met familie, vrienden en moet er nog even een paar dagen gewerkt worden en speel ik nog 2 tennistoernooien met mijn tennismaatje Albert. Nog even wat ATP punten scoren…….

Omstreeks woensdag 15 oktober gaan we op pad en zullen we 2x per week een blog plaatsen met daarin onze belevenissen, locaties beschreven, met de hopelijk weer prachtige foto’s van mijn liefste. Jullie horen van ons!

Oh ja…mocht je nog niet geabonneerd zijn op ons blog, dat kan hieronder deze blog op de website. Druk op de abonnee knop en je mist niks van onze blogs de komende maanden. Wij vinden het leuk om je als abonnee te begroeten!

10 September 2025: Winter is coming!

/ martin&miriam / 5 reacties

Vanmorgen was het voor ons de eerste ochtend dat het fris was in ons chalet en overwegen we om de verwarming aan te zetten. “Winter is coming!” Een bekende zin uit de wereldberoemde en mooie serie Game of Thrones. We zien ook de kleuren om ons heen langzaam aan veranderen naar de herfsttinten en dit maakt dat we er samen maar eens goed voor gaan zitten wat de planning gaat worden voor de komende winter. We merken dat we er weer zin in hebben om weer op pad te gaan met onze Lambortinki.

Gisteravond is Mirreke teruggekomen van een 6-daagse trip vanuit een bloedheet Sevilla. Samen met haar beide zussen gaat ze jaarlijks voor een aantal dagen op stedentrip of zonvakantie. Ze heeft het waanzinnig naar haar zin gehad zoals te zien en lezen op haar Polarsteps. Ik denk dat ze samen bij elkaar zo’n 1500 fotos hebben gemaakt van deze mooie stad. Naast monumentale gebouwen fotograferen, is ook het vastleggen van alle lekkere gerechten, tapas, sangria’s en ander geneugten des levens een hoofdtaak van de dag. Het zag er allemaal fantastisch uit en de meiden hebben het enorm naar de zin gehad.

Sfeerimpressies van zussenweek in Sevilla!

En ik? Ik ben thuis gebleven bij Joep en had mijzelf afgemeld bij mijn part-time werkgever, het transportbedrijf waar ik als oproepkracht auto- en truck-onderdelen bezorg bij dealerbedrijven. Gewoon omdat ik het leuk vind om nog wat te doen, 1 a 2 dagen per week. Ik voel mij niet prettig om de hele dag achter mijn laptop of voor de tv naar YouTube of wat dan ook te kijken. Zelf heb ik nagenoeg geen hobby’s en Miriam des te meer. Al het doe-het-zelf werk wat mannen veel doen, is aan mij niet besteedt. Daar komt in mijn geval altijd het eigen risico van de zorgverzekeraar in het geding en belast ik het zorgssysteem met tenminste een bezoek aan de Huisartsenpost en vervolgens ziekenhuis…

Maar desondanks ben ik toch flink bezig geweest de afgelopen dagen. Het chalet moest aan de buitenzijde gereinigd worden en de dakgoten nagelopen en ook schoongemaakt. Iedere dag 4x een flinke wandeling met Joep en vervolgens in de avonduren rustig op bankie enorm veel handelingen gedaan op de afstandbediening van de TV. Veel sport gekeken en zelf ook nog een beetje gesport. Ik vermaak mij prima deze dagen, maar ik mis mijn meisje wel in deze dagen. Zelf ben ik een halve kluizenaar en ben hoofdzakelijk op onze eigen kavel aan het leven, terwijl normaliter Miriam veel socialer is en graag onder de mensen is. En dus met meer verhalen thuiskomt.

De afgelopen dagen ook bezig gehouden met het maken van een nieuw, simpel, fris Camperjoy logo. Deze is inmiddels te aanschouwen op onze website en instagram-acount. Vervolgens nu bezig om sticker-set te ontwerpen om op de achterzijde van onze Lambortinki te plakken. Een verwijzing naar dit camper-blog en social media. Dit doen we overigens niet met de illusie dat we een enorme fanbase krijgen, maar we vinden het wel erg leuk om juist door de contacten met andere camperaars veel nuttige tips te krijgen en kunnen geven. We merken dat we steeds vaker reacties krijgen op onze blogs via email om echt wat meer info met elkaar te delen. Erg leuk allemaal! Op die manier volgen wij inmiddels ook al aardig wat camperaars, reizigers die via vlogs, blogs en socials hun avonturen en ervaringen delen met de wereld. Ook YouTube is daarin een ware inspiratiebron voor ons. Maar daar wagen wij ons niet aan om zelf te gaan vloggen. Wel overweeg ik weer om toch weer een drone te kopen om korte videootjes te maken tijdens onze reizen voor op onze website. Sterker nog; ik heb zojuist weer een nieuwe drone gekocht en geen DJI. Dit keer een Skyrovas Air+ met extra batterij en extra propellers (die zal ik vast nodig hebben). Het is een betaalbaar alternatief en komt goed uit de testen. En voor waar wij hem voor gebruiken is het prima; beetje luchtshots en beetje rond onze locatie vliegen. Over de zee vliegen en lange videoclips zien we ons niet doen. Wel leuk om korte clips op onze website en Instagram te laten zien tijdens onze reizen.

De Skyrovas Air+ Drone

Voordat we weer gaan vertrekken voor een aantal maanden richting het zuiden van Europa, moeten er nog wel een paar zaken gedaan worden aan de camper. Bij onze plaatselijke camper-onderhoudsbedrijf Jan Kuipers in Schoonoord, wordt de jaarlijkse servicebeurt uitgevoerd, een LPG gasmeting gedaan en een nieuwe Maxxfan ingebouwd. Die Maxxfan is een dakventilatiesysteem die ervoor zorgt dat je zowel buitenlucht naar binnen haalt of binnenlucht naar buiten afvoert. Op basis van de gewenste temperatuur die je binnen wilt, kan dit systeem dit door luchtcirculatie bewerkstelligen. Het is echter geen echte verwarming. De Maxxfan verhoogte het comfort in de camper door vochtgehalte en ventilatie te reguleren. Hierdoor geen condens op de ramen aan binnenzijde als je ‘s morgens vroeg wakker wordt. Eind september gaat dit allemaal gebeuren en dan zijn we eigenlijk klaar voor vertrek.

Maxxfan de Luxe

Echt op pad gaan we ergens rondom de 3e week van oktober. Voor die tijd hebben we nog wat afspraken staan, maar daarna gaan we op pad. We hebben geen einddatum en nemen ons voor om nu echt de rust te nemen om langer ergens te blijven staan als het een mooie plek is. Geen planning te maken wanneer we waar willen zijn. Eigenlijk is de enige planning die we maken de route hoe we naar het zuidelijke deel van Frankrijk te rijden. Doordat we eigenlijk vroeg in het jaar weg gaan, hopen we nog een mooie milde herfst te hebben in Zuid Frankrijk en blijven we daar een beetje rondhangen net zo lang dat het weer daar nog aangenaam is. Via de Pyreneeën willen we proberen om dan via binnenland Spanje naar het zuiden van Spanje te rijden, om vervolgens via Portugal weer naar noordelijke richting Baskenland weer Frankrijk in te gaan. Het kan zijn dat dit januari is, maar ook maart….denken we…

6-11 Augustus 2025: Good to be back in Lelystad!

/ martin&miriam / 7 reacties

Zoals jullie eerder hebben gelezen hadden wij een paar dagen Lelystad gepland om daar weer eens wat super-gezellige sociale contacten weer te bezoeken en bij te praten over onze “avonturen” in binnen- en buitenland. Toen we deze trip hadden gepland, besloten we om deze te doen met onze Lambortinki 3.0 en moest er een overnachtingsplek worden gevonden. Daar ging het planmatig al direct mis!

Vanuit sentimenten vanuit het verleden en het feit dat de camping ‘t Oppertje van Erik en Mirella tevens ook vrienden zijn van mijn schoonzus en zwager, was dat eigenlijk de enige juiste keuze die we konden maken op menselijk vlak. Erik en Mirella hebben een aantal jaren geleden deze camping overgenomen van Erik’s vader (hij was toen de eigenaar toen we voor het eerst met onze eigen caravan in 1994 hier zijn gaan proefdraaien) en hebben enorm veel aandacht en liefde gegeven aan deze plek. Camping is top om er te verblijven. Als jarenlange inwoners van Lelystad zijn we in dit recreatiegebied eigenlijk nooit meer geweest. Maar mensen, wat zijn we verrast van de ontwikkeling van de camping en alle ondernemingen die ook hier gevestigd zijn; Paradiso Beach and Surf, het bij oudere schoolgenoten bekende “surfplas” waar we ons examenfeest van de SGL hebben gevierd destijds in 1982/1983. Tom’s Creek, het visvijvercomplex dat inmiddels zo uitgegroeid is tot landelijke bekendheid en meerdere locaties in Nederland. De bijbehorende horeca van Tom’s Creek en de in aanbouw zijnde pannekoekenrestaurant. Beredruk in het weekend! Maar sta je op de camping dan heb je het strandje en gedeelte als hondenstrandje en een heerlijk bosgebied om met je hond te wandelen. De publiekstrekker voor natuurliefhebbers die hier verblijven zijn natuurlijk ook de Oostvaardersplassen. De diverse mensen die we hier op de camping spraken waren allemaal vol lof over deze camping en omgeving. Tja, dan ben je trots als Lelystedeling dat dit bij jouw stadje hoort.

Maar nu even terug naar onze planmatige onvolkomenheid; ‘t Oppertje ligt in het uiterste noorden van Lelystad en het episch centrum van onze vrienden/kennissen ligt in het Zuiden van Lelystad. Dit betekent dus heel veel fietsen deze afgelopen dagen. Elke dag wel meerdere afspraken die allemaal bezocht werden, dus ik heb inmiddels kuiten als Arnold Schwarzenegger en een kont als een baviaan met een ontstoken anus! Maarrrr…de fietsen bevallen enorm goed! Het zijn kleine vouwfietsjes en ik als kolos zie eruit als Bob de Rooij als ik aan het peddelen ben op mijn trappers. Een camping boeken in het zuiden van Lelystad was handiger geweest…

Aangezien de afspraken hoofdzakelijk hebben plaatsgevonden bij vrienden in de woonwijken Landerijen I en II, Buitenhof, Buitenplaats, Lelycentre en Warande, hebben de fietsen er weer meer dan 100 km erop zitten. Maar we kunnen niet anders zeggen dat we het erg leuk en gezellig hebben gehad bij iedereen en hoe leuk is het dan ook als je op het strand loopt en niet het besef hebt dat dit in Lelystad is, opeens mensen je naam hoort roepen of herkent als we langs lopen. Mijn neef Ward en zijn gezin gezien, een oud collega van de PTT Post en onderweg op de fiets nog wat bekenden gezien. Erg leuk!

Afgelopen vrijdag was Miriam met haar zussen en vader naar de Betuwe een dagje om familie te bezoeken en kijkje bij het geboortehuis van de 3 zussen.

Ik ben bij Joep bij de camper gebleven. Heerlijk wat langere wandelingen gemaakt, maar ieder keer aan het einde van de wandeling wilde Joep naar het hondenstrandje. Man, wat is het toch een waterrat geworden de laatste jaren en je komt niet van het strand af zonder het spel te spelen met een stok in het water gooien. Dat ging deze dag helemaal goed, maar afgelopen zondag ging het bijna mis met de over-enthousiaste viervoeter; Ik gooide de stok wat te ver in het water en Joep ging er als een speer op af. Maar hij kreeg de stok te ver in zijn mond en daardoor kwam er veel water in zijn mond. Hij raakte in paniek en ging kopje onder. Miriam ook wat verhoogde hartslag en spoorde mij aan om hem uit het water te vissen. Ik mijn blauwe cape-je met de rode S omgeslagen en het water ingespurt. Heftige golfslag en zandzuiging door zandmullen, tijgerhaaien met de vinnen boven water om mij heen maar niets hield mij tegen om Joep te redden van de verdrinking. Zowel Joep en ik smakken op het strand ter aarde en ik strompel omhoog en zie Miriam op mij afrennen en ik wil haar in mijn armen nemen om alles wat we samen nu hadden meegemaakt. Ze bukt onder mijn armen door en valt op de grond om Joep te troosten en in haar armen te nemen. De kleine teckel was helemaal van slag en ontdaan. Wat kun je dan teleurgesteld raken na zo’n heldendaad…

Ik denk toch dat ik eens een boek ga schrijven, want man wat kan ik beeldend schrijven. De werkelijkheid was eigenlijk meer van; ik loop tot aan mijn knieën in het water, pak Joep bij zijn tuigje en loop relaxed met hem uit het water. Dit klinkt toch anders dan de alinea hiervoor. Zeg nou zelf….

Joep op het hondenstrandje

Voor dit soort sterke verhalen moet je goed uitgerust zijn en dat is precies waar de nieuwe matrassen in onze camper voor zorgen. Ze liggen super lekker en vooral Miriam slaapt erg goed op deze matrassen. Mijn mening is nog vaag, omdat ik zelf wat vaag was na een paar avonden toch voor het eerst weer wat biertjes ingenomen had tijdens alle gezellige avonden. Na een periode van maanden zonder alcohol, reageert mijn lichaam toch op deze geestverruimende vloeistoffen. Dus ik weet niet of ik niet echt goed geslapen heb door de alcohol of dat het door het matras komt. Ik denk het eerste….Over een langere periode kan ik er meer over zeggen. Want dat de komende tijd weer alcoholloos zal zijn, dat staat vast.

Gedurende de fietstochten door Lelystad de afgelopen dagen, is ons opgevallen wat een groene stad het is. Als je door de wijken rijdt zie je prachtige parken, bossen en mooie doorkijkjes en zijn er ook veel mooie wijken die direct langs deze natuur liggen. Aangezien we in het verleden bijna nooit de fiets pakten, hebben we dit nooit echt geweten. Maar een aanrader is om eens lekker door Lelystad te fietsen. Of je nu in het oude of nieuwere gedeelte van Lelystad fietst, het is altijd tussen het groen!

Tja, dan zitten opeens deze dagen er weer op en hebben we enorm geboft met het weer en vertrekken we deze ochtend weer naar ons verblijf in Drenthe, nadat we eerst nog even naar vrienden op de Boeier zijn geweest en naar Miriam haar oom en tante die ook in Lelystad (Warande) wonen.

Volgende maand gaat de camper voor onderhoud en inbouw van een nieuwe Maxxfan in de camper naar het camper-onderhoudsbedrijf van Jan Kuipers in ons dorp Schoonoord. Hele goede ervaringen gehoord van mede-camperaars op ons park en lekker dichtbij. Top!

Ook gaan we onze najaars- / winterreis voorbereiden de komende weken. Wanneer we precies weggaan weten we nog niet, maar dat kan afhankelijk zijn van het weer. We richten ons op oktober, maar kan ook november worden als het weer hier dan nog lekker is. We hebben er weer zin in om richting Spanje/Portugal te gaan om ook daar weer bekenden en familie te gaan bezoeken. Eerst nog genieten van het leven op ons park De Eeke, dat deze maand haar 25-jarig jubileum viert.

14 juli 2025: Matrassen-aktie, Fietsen in Drenthe en ’t Oppertje in Lelystad!

/ martin&miriam / 7 reacties

Op dit moment zijn we inmiddels alweer een paar weken in ons geliefde Drenthe en staat de Lambortinki op stal bij ons op de Eeke in De Kiel.

De afgelopen weken waren drukker dan dat je dat bij 2 pensionada’s doet verwachten, maar er stonden veel afspraken in de agenda op sociaal en medisch gebied. Ik ben toegetreden tot de doelgroep 60+, dus komen de gebreken gestaag op mij af, lijkt het. Doelstelling om door te gaan met afvallen verloopt voorspoedig, maar mijn huisarts wil harde bewijzen hiervoor en daarom bloedonderzoeken en daarnaast staan er nog een paar echo-onderzoeken op de planning voor mijn rechterbeen. Hopelijk niks ernstigs, maar al een paar jaar heb ik een cyste in mijn knieholte; de Bakers-cyste. Niets om je zorgen om te maken en daarom is er de afgelopen periode voor gekozen om er niets aan te doen, totdat ik er last van zou krijgen. Nou, dat is nu dus het geval. Het lijkt dat mijn cyste spieren en pezen of zenuw bekneld en soms daardoor beetje pijnlijk, wat doorstraalt naar mijn voet. Daarom maar even door de medische molen.

Vooral met tennissen heb ik er last van en aangezien ik nu ook toernooien ga spelen met mijn sportieve energieke buurman Albert, die op de tennisbaan elke keer een imitatie doet van het duracell-konijntje, moet ik wel fit blijven. In de 50+ toernooien willen we wel een goed figuur slaan. Aan het goede figuur werk ik ook nog stevig door. Met Miriam heb ik de weddenschap dat ik einde van dit jaar onder het gewicht ben van het moment dat wij gingen trouwen. Dat was in 1991 en ook toen was ik al te kort voor mijn gewicht, maar in de loop van de afgelopen decennia zijn er wel kilo’s bij aan gekomen. Vooral de keuze om nu al ruim 8 weken geen alcohol meer te drinken, geen kaas meer te eten en niet meer te snaaien op alles wat op mijn pad komt, maakt dat ik mij veel fitter voel en beter slaap. Ook Miriam was al gestopt met alcohol, zonder daarbij aan gezelligheid in te leveren, dus gaan we samen maar gewoon door op deze manier.

Ook ben ik de afgelopen weken bezig geweest om een part-time baantje als oproepkracht of 2 dagen per week te vinden. Miriam is helemaal zen in dit nieuwe leven en heeft veel bezigheden en hobby’s. Maar ik worstel daar wel een beetje mee om mijn tijd nuttig te besteden. Voorgaande weken een tweetal interim management klussen op mijn pad aangeboden gekregen, maar deze heb ik geweigerd. Ik ben er nu wel uit dat ik datgene dat ik altijd deed, niet meer wil doen. Het stressvrije leven, geen gedoe aan je kop en niet de druk voelen om snel veranderingen door te moeten voeren in de bedrijven/organisaties, mis ik totaal niet en dus einde verhaal. Wel ben ik nog in procedure om een tweetal oproepbanen te verkrijgen; bezorger bij Hello Fresh en medewerker Tankstation langs de snelweg hier in Drenthe. Beide banen lijken mij leuk om te doen en breekt de week. In de wintermaanden ben ik niet beschikbaar voor deze activiteiten, want dan is het campertime!

Vanmiddag hebben Miriam en ik nog even zonder Joep een mooie fietstocht gemaakt rondom ons De Kiel, alwaar we nu verblijven in onze recreatiechalet. De rit liet ons de prachtige natuur van Drenthe zien over landweggetjes, door bossen, over de heide en dwars door de schapen die los grazen op de heidevelden. Joep had geen zin om mee te gaan en ging direct in zijn mand liggen toen hij onze stalen rossen uit de schuur zag komen. Deze kleine vriend heeft zo echt zijn eigen nukken, want als hij wel zin heeft loopt hij te springen tegen de fietsen en jankt van blijdschap. Nu zag je aan zijn non-verbale houding: “mij niet bellen,toedeloe!”. Nou, dat kan en dus Miriam en ik alleen op pad. Dat maakte ook dat we eens in alle rust poolshoogte konden nemen bij Poolshoogte. Een erg leuke plek midden in de bossen, mooi terras en heerlijk appelgebak en koffie. Met Joep erbij beginnen wij er nooit aan, gezien zijn onvoorspelbare gedrag. Nu dus in alle rust koffie gedaan en vervolgens weer laatste stuk naar ons huisje. Was erg leuk even zonder die slavendrijver….en voor de duidelijkheid: wij zijn de slaven!

Zoals jullie lezen is het campergebeuren op dit moment in ruststand. En nu we toch het woord rust nu benoemen, hebben we nu een hele leuke actie met een camper matrassen fabrikant. Aangezien onze matrassen in de camper niet meer optimaal zijn, hebben we besloten om nieuwe matrassen aan te schaffen. Op zoek langs verschillende leveranciers leert dat de prijzen enorm uiteenlopen en dat je voor een stukje “klantbeleving” een prijs betaalt. Bedrijven die roepen; binnenrijden en binnen een uur een op maat gemaakt matras”, vragen ook enorme prijzen voor de beide matrassen voor onze Lambortinki. Miriam komt in contact met een erg prettig bedrijf en met een zeer pro-actieve houding om zaken met elkaar af te stemmen. Het bedrijf zit in de buurt van Tilburg en dat is niet om de hoek. Je moet er heen rijden, maten van de matrassen op laten meten, om vervolgens 2 weken later weer die rit te doen om de matrassen te passen en mee te nemen. Martijn Driessen van Bedmobiel.nl denkt goed met ons mee en geeft een prima idee; koop een paar rol inpakpapier en maak daar een mal van door de matrassen per stuk op een stuk papier te tekenen. Tevens voor de zekerheid de maten doorgeven van de matrassen en dan heeft hij genoeg aan informatie om de matrassen te maken. We spreken nog even onze persoonlijke wensen uit en gezien mijn neerwaartse druk op het matras, heb ik een iets ander matras nodig dan mijn vederlichte echtgenote. Deze aanpak scheelt ons een rit naar Tilburg op en neer en in de weken dat hij de matrassen produceert, kunnen wij gewoon de camper gebruiken. Top idee en zeer prettig en correct communicerende eigenaar van bedmobiel.nl (briljante naam ook trouwens…..bedman!)

Martijn Driessen weet dat wij een reisblog hebben met nogal wat lezers (25k unieke bezoekers per jaar en meer dan 140 abonnees) en vond het leuk dat wij met hem zaken deden, dat hij een kortingsactie heeft gegeven voor alle lezers van Camperjoy die een nieuw matras nodig hebben voor hun camper, caravan of buscamper. Met zijn jarenlange ervaring op het gebied van nachtrust, matrassen en de productie hiervan, weet hij zeker het juiste matras te produceren. De prijzen zijn al superscherp is gebleken in vergelijking met andere gerenommeerde bedrijven, maar desondanks biedt hij onze lezers een korting aan van 5% op de totaalprijs van de matrassen. Wel bij bestelling de volgende actiecode vermelden: JET-05 (deze is geldig tot 1 september 2025!)

Wij moeten nu nog ruim een week wachten tot onze matrassen gemaakt zijn en dat ze in de camper liggen. We laten jullie weten hoe ze bevallen als we de volgende trip gaan maken. Deze is over een paar weken, als we een kleine week in onze hometown Lelystad verblijven op een geliefde plek van ons. Dit is namelijk de plek waar we in 1993 voor het eerst hebben gekampeerd toen we onze 1e caravan hadden gekocht. Toen destijds was de camping van de vader van de huidige eigenaar Erik de Jong en Mirella de Jong. En het leuke hiervan is dat zij goede vrienden zijn van mijn schoonzus en zwager.

Deze week staat in het teken van gezellige ontmoetingen met familie en vrienden, waarmee we afspraken hebben gemaakt om een paar avonden even lekker bij te kletsen en hapje en drankje te doen. Camping ’t Oppertje (www.oppertje.nl) ligt op een prachtige natuurplek, tegen de bossen van het Hollandse Hout en de Oostvaardersplassen. Een grote AH Supermarkt op loopafstand, een zwemplas naast de camping, waar lekker gesurfd kan worden. De camping heeft onder leiding van Erik en Mirella een enorme ontwikkeling doorgemaakt, gepaard met behoorlijke investeringen in de infrastructuur. Hele fijne vlakke camperplekken, elektra en water op elke plek toegangelijk en een superschoon sanitairgebouw. Wij hebben er zin in om weer met de Lambortinki op pad te gaan en weer dierbaren te bezoeken in het Lelystadse. We houden jullie op de hoogte!

24-28 juni 2025: De Boskamer in Reutum en jarig!

/ martin&miriam / 6 reacties

We zijn inmiddels thuis gekomen na onze campertrip en de camper staat weer leeg en schoon in de stalling. Over een maandje pakken we hem weer om een weekje in Lelystad, onze hometown te vertoeven.

Afgelopen dinsdag kwamen we na een voorspoedige rit aan in het bij ons favoriete Twenteland. Het coulissenlandschap rondom Ootmarsum is in onze ogen zo prachtig, dat wij er altijd graag terugkomen. Als halve autist wilde ik weer terug naar Landgoed Het Meenen, maar mijn avontuurlijke lieftallige echtgenote dacht daar duidelijk anders over en had camperplaats de Boskamer in Reutum geboekt. Deze camperplaats ligt echt letterlijk precies tussen Ootmarsum en Reutum in. Bij aankomst onze gebruikelijke processen doorlopen om de camper goed te installeren en voor Joep zijn schapennet te plaatsen zodat hij vrijuit over de kavel kan lopen terwijl wij rustig lezen of in comateuze toestand een middagdutje te doen. Want dat zit er wel aan te komen zo’n dutje na het installeren.

Om ons heen staan meerdere campers en sommige gaan weg en anderen komen weer binnenrijden. Het is een komen en gaan voor de 20 camperplaatsen die deze locatie heeft. Dinsdag, de aankomstdag gebruiken we om te relaxen en doen de rest van de dag niets, behalve met Joep even wandelen in het stuk bos wat bij de camperplaats hoort. Eerlijk gezegd was dit wel een toegevoegde waarde van deze camperplaats. Het eigen bos waar je zo direct in kan lopen en een rondje kan lopen via zelf aangelegde bospaadjes. Sommige doen dit rondje in ochtendjas, ik doe gewoon maar mijn kleding aan, lijkt mij beter.

Los van wat we allemaal gedaan hebben in deze dagen, even een review over deze camperplaats, want samen hadden we het erover wat we ervan vonden. De locatie van de camperplaats is prima, alles is aanwezig wat je nodig hebt als camperaar; elektra, water, stortput voor grijs water, afvoer voor chemisch toilet, afwasplaats en zelfs sanitairgebouwtje met douches en toiletten. Maar om met dat laatste te beginnen, kunnen we stellen dat dit gebouwtje zijn langste tijd wel heeft gehad. Sterker nog; het is eigenlijk al in staat van ontbinding en je zou je varkens er nog niet in stallen. Alles is wel schoon en wordt keurig meerdere keren per dag bijgehouden, maar het oogt allemaal smoezelig en vergaan allemaal. Als we de reviews kijken op Campercontact vinden we dat de waardering van 4,2 sterren op maximaal 5 sterren te hoog. Ondanks dat er 2 jaar geleden al verzachtende omstandigheden waren dat er aangekondigd was dat er een nieuw sanitairgebouwtje zou komen, is deze er nog steeds niet. Wij hebben dus de afgelopen dagen heerlijk in eigen camper onze sanitaire- en hygienische handelingen gedaan en dat ging ook prima. Maar wat voor ons eigenlijk meer een gemiste kans was voor deze in potentie supermooie camperplaats, was het feit dat er ogenschijnlijk niet veel liefde in zat. Men had wel geprobeerd om er wat van te maken, maar het was het gewoon niet. Wel leuke bankjes en picknick tafels op terrein, maar allemaal vergane glorie en niet schoon. Daar ga je dus niet op zitten. De plekken waar de campers staan ook niet netjes bijgehouden, overalt troep op het terrein met puin, oude kruiwagens, machines. We kijken altijd zelf wel naar hoe wij het zelf zouden doen als wij de eigenaren zouden zijn geweest. Wij zouden het wat gezelliger aangekleedt hebben, opgeruimd en op en rondom het terrein en strak ingedeeld. Conclusie: was prima plek voor camperplaats, we hebben het super naar onze zin gehad, maar als je faciliteiten biedt, moeten ze ook goed voor elkaar zijn. Desondanks is de prijs per overnachting keurig te noemen, zelfs in huidige toestand. Wanneer de verbouwing van de sanitairruimte is afgerond (daar zijn ze nu wel mee begonnen) zal de prijs zeer waarschijnlijk wel met een aantal euros per nacht omhoog gaan. Wij vinden het in ieder geval niet de moeite waard om terug te komen op deze plek.

De dagen die we er hebben vertoefd waren erg fijn. De woensdag direct na het ontbijt zijn we op de fiets gestapt en hebben een mooie fietstocht gemaakt door de bossen, gehuchten, boerenlandschappen rondom Ootmarsum en het Springendal. Waanzinnig mooie tocht van ruim 26 kilometer en met een lekker temperatuurtje om te fietsen, ook voor Joep. Deze heeft zijn draai helemaal gevonden in zijn kuipje boven het stuur van Miriam. Hij is erg enthousiast en krijgt van iedere tegenligger een big smile, want het ziet er heel koddig uit die teckel boven het stuur. Hij is soms echt drammerig en dus spreekt Miriam hem eens ernstig toe en daarna was het dan ook weer prima. De chinese fietsen van Engwe bevallen supergoed en we trappen dan ook moeiteloos onze kilometers weg, zonder een bavianenkont op het zadel te krijgen. Deze zitten ook het beste van alle zadels die we gehad hebben.

Donderdag was het een grotendeels regendag en grijs en grauw om ons heen. We vermaken ons wel binnen in de camper, maar Miriam kon het in de middag toch niet laten om een rondje te willen lopen door Ootmarsum. Ik weet genoeg, ik ga niet mee. “Een rondje lopen” betekent bij Miriam en misschien wel bij vrouwen in het algemeen, dat ze eigenlijk gewoon door de winkelstraat willen slenteren op zoek naar een leuk setje kleding of schoeisel. Mij niet bellen! Wat vind ik dat altijd vreselijk om als Joris Goedzak erachter aan te lopen en buiten wachtend bij iedere winkel. Dus mijn zeer zelfstandige, eigenzinnige freule ging op pad en de mannen bleven thuis. Joep zat binnen 30 seconden op Miriam haar stoel en konden we dus samen de binnenkant van onze ogen bekijken. Die missie was geslaagd bij de mannen. Miriam kwam een kleine 2 uur later terug uit Ootmarsum zonder resultaat.

De middag en avond gezellig samen doorgebracht en het alcoholvrije drinken bevalt ons ook zeer goed. Miriam zit lekker aan de Leffe Blond 0.0 en ik zit aan de Ginger Beer 0.0 Nu is Ginger Beer gewoon frisdrank, maar door het feit dat ook het woord Beer erin zit, heb ik toch een beetje het gevoel dat ik een Biertje drink. Maar misschien de volgende dag….

Jaaaaa, vrijdag 27 juni is aangekomen (ik waarschijnlijk ook die dag), want deze dibbes is jarig en mag 60 kaarsjes uitblazen. 60 jaar! Wat een leeftijd en voor het eerst heb ik “last” van het feit dat ik weer een decennium ouder ben geworden. Met 40 en 50 totaal geen moeite gehad, maar ik merk toch dat 60 toch echt betekent dat ik op mijn retour ben. Op achtergrond hoor ik Miriam al zeggen; Nou…dat was je al een tijdje hoor…..! Heel fijn dit…. Maar goed, het is een feit en eigenlijk helemaal niks mis mee, want ik voel mij eigenlijk beter dan dat ik de afgelopen jaren ooit heb gedaan. Stressvrij, niet meer werkend, wat kilootjes kwijt, fit en supergelukkig met de keuzes die Mir en ik gemaakt hebben.

De hele dag komen vele felicitaties binnen via Whats App en Instagram. Je hoort dan wel mensen zeggen over dat social media is oppervlakkig en vluchtig, maar ik heb genoten van de hoeveelheid lieve en grappige felicitaties van familie, vrienden en kennissen. Deze dag waren we gewoon met ons drietjes om het te vieren en ben ik na het ontbijt eerst even naar Reutum gefietst om daar bij de plaatselijke warme bakker gebak en brood te halen voor deze heugelijke dag. We hadden van Erna Jonker, de huidige eigenaar van onze vorige camper, de tip gekregen dat deze bakker “goed spul” had. Nou…dat klopte helemaal. Bakker Mensink in Reutum was top! Ook het personeel was erg leuk. Rustig de tijd nemend om praatje te maken, vragen waar je vandaan komt, waar je verblijft en over het tukkerschap, noaberschap en de natuur hier.

Na thuiskomst even gebakje samen gegeten en vervolgens weer een mooie fietsroute gereden, maar dan totaal een andere kant op, richting Tubbergen en de landerijen daar om heen. Wat is deze omgeving toch mooi en afwisselend. Ook deze rit was zo’n kleine 30 kilometer en weer genoten. Na thuiskomst wilde Miriam een lekkere verjaardagsmaaltijd voor mij maken en moest er ook nog even naar de slager gegaan worden om een ossenhaasje te halen. Ik ga met de fiets richting Ootmarsum waar we een mooie slagerij-beenhouwer gezien hebben. Ook weer heel vriendelijk en humorvol geholpen. Overigens denk ik dat waar je vroeger een complete os voor kocht nu de prijs is voor een ossenhaasje… wat een geld kosten de boodschappen toch tegenwoordig. Maar dit vlees zat toch een volle smaak aan, in tegenstelling van de biefstukken die je bij de supermarkt koopt. Hij was heerlijk en Mir had een lekkere pastasaus gemaakt van witlof, paprika, ui en met honing deze saus gesmoord. Was superlekker!

Zaterdagochtend voor 11 uur moesten we van onze camperplaats af om te vertrekken naar huis. We waren weer vroeg wakker dus ik met Joep het bos in voor de eerste ronde, terwijl Miriam de camper aan binnenzijde helemaal aan het schoonmaken was. Zodoende hoeven we bij thuiskomst alleen nog maar de koelkast leeg te maken en kleding uit de camper. Ook fietsen en BBQ eruit zodat de camper direct de stalling in kan als we thuiskomen in Drenthe. Even afscheid genomen van een aantal buren op de camperplaats. Leuke gesprekken gehad bij de afwasplaats en rondom onze camper, dus na het leegstorten van de watertanks en leegmaken van chemisch toilet, konden we weg en zouden we eerst nog even Heino aandoen om Harrie en Diny, oom en tante van Miriam, te bezoeken om gezellig bij te praten onder het genot van een lunch. Was weer supergezellig samen en omstreeks 15.00 uur vertrokken wij voor onze laatste etappe van Heino naar De Kiel.

Het was een hele fijne vakantie, waar alles wat we van plan waren te gaan bezoeken, totaal anders is verlopen. Begonnen vanuit een door Chat-GPT geplande camperreis, vervolgens deze afgebroken en terug naar Nederland om vervolgens daarna naar Frankrijk te vertrekken richting Normandië, waar we nooit zijn aangekomen. Verder dan Hauts de France en Picardie zijn we niet gekomen. Maar wel mooie dingen gezien, heerlijke plekken gestaan en mooie mensen ontmoet.

Vanaf het moment dat we op 29 december voor het eerst met onze nieuwe camper op pad zijn gegaan, hebben wij van de in totaal 183 nachten er 103 nachten in onze camper doorgebracht. Hoe mooi is dat? We genieten enorm van deze vorm van reizen en zijn nu alweer begonnen met het plannen van onze winterreis naar Spanje, terwijl we ook nog in begin augustus nog een weekje Lelystad gepland hebben staan om daar wat sociale contacten te onderhouden. Of dat alcoholvrij is, lijkt mij niet voor te stellen.

Nu weer thuis in ons verblijf in Drenthe. We gaan alles weer even klaar maken voor de komende dagen met de verwachte hitte en zijn de zomermaanden lekker op De Eeke.

Iedereen die nog zijn vakantie voor de boeg heeft in deze zomermaanden willen wij een hele fijne vakantie wensen en probeer dat vakantiegevoel zo lang mogelijk vol te houden! Fijne zomer iedereen!!