12 Oktober 2025: Klaarmaken voor vertrek

De afgelopen weken hebben in het teken gestaan van veel gezellige sociale contacten en etentjes met mensen die we de komende maanden gaan missen in verband met ons vertrek richting Zuid Europa deze wintermaanden. De camper heeft inmiddels zijn grote onderhoudsbeurt gehad bij Jan Kuipers Camperservice in Schoonoord en heeft een nieuwe Maxxfan gekregen, nieuwe remschijven en remblokken. We zijn benieuwd hoe de Maxxfan gaat bevallen, maar het ziet er goed uit! Zelf heb ik de afgelopen weken deelgenomen aan een tweetal tennistoernooien en Mir heeft een leuke foto-opdracht uitgevoerd in het kader van een 45-jarig huwelijk van kennissen hier op het park. De komende week staat in het teken van alle voorbereidingen treffen voor ons vertrek richting Zuid Europa.

Morgen ga ik de camper wassen en gaat Miriam de binnenzijde van de camper weer onder handen nemen en de bedden opmaken etc. We hebben besloten om deze winter zo min mogelijk mee te nemen om gewicht te besparen. Afgelopen winter hadden we een krat met dranken en een krat met voer voor Joep plus een krat met boodschappen in de camper-garage. Ook ligt er nog los spul in de garage. Dat gaan we dus anders doen. We hebben nu een lichtgewicht wasmachine mee, dus hoeven we ook niet zoveel kleding mee te nemen. Ook gaan we niet meer boodschappen etc meenemen en doen we gewoon onderweg boodschappen bij de supermarkten die we tegenkomen. Fysieke boeken gebruiken we niet meer en gaan er tientallen boeken mee in onze e-readers. Ook met volle watertank rijden is eigenlijk overbodig, aangezien je op camperplaatsen nagenoeg altijd water kunt tappen. Daarom vullen we de tank maar met 40 liter ipv van de volle 110 liter. Genoeg voor de eerste dag als het echt nodig is. Tot slot weeg ik zelf alweer 17 kilo minder als afgelopen winter, dus dat alles scheelt enorm in gewicht van de camper. Het gewicht van de Maxxfan compenseert dat dan weer. We overwegen voor volgend seizoen ook de satellietschotel te laten verwijderen van ons dak van de camper. Ondanks het advies van zwager John die dit afraadt om te doen omdat het ten koste gaat van de restwaarde van de camper en weer lastig is bij eventueel inruil van de camper. Maar omdat wij hoofdzakelijk streamen via Google TV en een Mifi-router met data-simkaart. Het verwijderen van de schotel scheelt weer 15-18 kg. De controles op gewicht in het buitenland hebben zero-tolerance. Met name Duitsland en Frankrijk schijnen streng te zijn. Daarom dus maar deze afwegingen gemaakt.

Aangezien we het voornemen hebben om via Emmen Duitsland binnen te rijden en richting Karlsruhe of Freiburg de Elzas in Frankrijk te bezoeken, lijkt ons het verstandig om onder gewicht te blijven. In de snelwegen zitten weeglussen, dus ze pikken je er zo tussen uit is onze angst een beetje. Voor vertrek op volle lading maar even goed wegen met ons erin en dan weten waar we aan toe zijn.

Morgen dus eerst de garage van de camper helemaal leeg halen en alles wat we het afgelopen jaar niet gebruikt hebben eruit halen. Dan vervolgens alles weer een nieuw plekje geven wat wel meegaat en alvast de fietsen laden. Zodoende hoeven we alleen nog maar de binnenzijde van de camper te vullen met kleding en wat boodschappen en dan zijn we klaar voor vertrek.

Omdat we nu al meer gewend zijn aan onze vrije tijd en helemaal “los” zijn van ons verleden qua werk, denken we dat we nu meer in staat zijn om langer weg te kunnen en willen blijven. We willen echt proberen de hele winter over te slaan, mits het weer uitnodigend blijft. Hopelijk meer zon en veel minder regen dan afgelopen winter. Die was namelijk zo nat en onstuimig, dus als dat weer gaat gebeuren dan zijn we of eerder terug of we knallen door naar betere oorden.

We gaan vrienden en familie bezoeken in Zuid Spanje en willen dan door naar Portugal en waarschijnlijk toch nog een paar weken naar de Quinta Odelouca, waar we vorig jaar ook met heel veel plezier gestaan hebben. Vandaar uit in het voorjaar weer omhoog richting het noorden via Baskenland Spanje weer Frankrijk in en vervolgens weer richting huis.

Plekje bij Quinta Odelouca

Gisteren hebben we mijn motor weggebracht naar de winterstalling, dus dat seizoen is nu voorbij. Ook voor onze auto hebben we zaken geregeld zodat we met goed gevoel de auto al die maanden ongebruikt voor de deur kunnen laten staan. Voordeel is dat we zowel de auto als motor kunnen schorsen bij het RDW, dus dat scheelt weer in de maandelijkse kosten. Kunnen we ook een beetje wennen om beter onze tripjes te plannen volgend jaar om zodoende ook een aantal maanden de camper te schorsen bij het RDW. De schorsingskosten van het RDW bedragen € 88,00, dus hoe langer je hem schorst, des te beter je rendement hebt van de schorsing. De wegenbelasting voor campers wordt voor volgend jaar met 100% verhoogd en gaan we dus naar een ongekende € 200,00 per maand. Niet normaal toch? Maar het weerhoudt ons niet om te blijven genieten van het reizen met de camper.

Laatste stop voor de winterstalling…

Tot slot zijn we nog een beetje een begroting aan het maken voor de komende reismaanden en ben ik nog drone-filmpjes aan het kijken om wat beter met de nieuwe drone te kunnen vliegen. Bij de eerste vlucht bleek Miriam er al handiger mee om te kunnen gaan, als ik. Maar ja….waar is Miriam nou niet handiger mee dan ik..?

Nou, dat was het voor nu wel zo’n beetje. Vanaf volgende week zullen we weer regelmatig bloggen, met hopelijk mooie foto’s van Miriam en de drone. Hopelijk lezen jullie mee (abonneren, vinden we leuk!) en valt er genoeg te delen met jullie over hoe het ons vergaat onderweg. We zien veel camperaars al onderweg trekken naar het zuiden via YouTube of Instagram en hebben er enorm veel zin in. Nog een weekje voor de boeg met voorbereidingen en het huisje ook klaarmaken voor de wintermaanden. Kerst in Spanje…..weer een keer wat anders! Wij zijn er bijna klaar voor!

21 September 2025: Aanpassingen aan camper en website camperjoy.com

De afgelopen weken zien we in verhouding tot eerdere tijden onze abonnees van de website en de volgers op instagram gestaag groeien. Hoe dat komt? Werkelijk geen idee! Misschien kwam het door het feit dat we vorige week als afsluiting zaten in een vlog van onze favoriete vloggers Tip de Bruine Labrador. In hun vlog, waar ze met hun Concorde camper in Canada en Amerika een jaar aan het reizen zijn, mochten wij een 29 seconds moment of fame-clip opnemen waarin wij ons zelf voorstelden, maar vooral iedereen oproepen om Tip de Bruine Labrador op YouTube te gaan volgen, abonneren of liken. Mogelijk is onze toename van volgers daardoor gekomen, maar daarvoor zagen we ook al een stijgende lijn. Onze website is dit jaar tot en met nu 25.000x bezocht door unieke bezoekers en op Instagram hebben we nu ruim 1000 volgers. Maar nu de laatste weken zien we steeds meer volgers, vooral camperaars, uit geheel de wereld ons gaan volgen. Wel gaaf en ook de e-mails of reacties met vragen na een blog van ons, vinden we leuk om te vernemen.

Maar goed; dat heeft ons wel doen besluiten om op onze website in de toekomst de blogs zowel in het Engels als Nederlands te gaan plaatsen. Dat blijkt nog wel een gedoe te zijn en ook wel gekeken of de vertalingen automatisch door de website of een plug-in app gedaan kunnen worden. Maar nee, dus. Of het moet weer maandelijks veel geld gaan kosten voor het gebruik van dat soort apps. Nou, het moet leuk blijven en het camperen kost al zoveel geld. Zeker als volgend jaar ook de wegenbelasting voor campers verdubbeld gaan worden. In ons geval betekent dit dat de wegenbelasting per maand ongeveer 200 euro gaat kosten.

De toekomstige blogs blijven gewoon in het Nederlands geschreven worden en ook opgeslagen op de huidige locatie onder het kopje “campertrips” en vervolgens onder het betreffende land waarin we verblijven. De in het Engels vertaalde blogs slaan wij op chronologische volgorde op onder het kopje “campertrips” en vervolgens onder de categorie “EN / English”. Hopelijk is daardoor de leesbaarheid van onze blogs voor buitenlandse lezers wat eenvoudiger te doen. In de toekomst zullen we ook proberen om oudere blogs van eerdere bestemmingen in voorgaande jaren te vertalen en ook weer op te slaan onder de categorie “EN / English”.

Zo; tot zover de huishoudelijke mededelingen….nu maar weer gewoon naar de werkelijkheid die te maken heeft met geplande onderhoud van onze camper, voordat we medio volgende maand vertrekken naar het zuiden. We plannen om eerst een paar weken in Frankrijk te vertoeven, voordat we Spanje en Portugal intrekken. We hebben er zo ongelofelijk veel zin in. De afgelopen maanden in ons vakantiehuisje in Drenthe waren erg lekker en ook de tussentijdse trip naar Duitsland, Frankrijk en ons geliefde Lelystad waren erg fijn. Maar nu dan straks weer de lange periode onderweg te zijn lijkt ons geweldig! Ook het regelmatig bloggen, met de mooie foto’s van Miriam erbij is iets waar we naar uit kijken.

Voor het meer dynamisch maken van onze website, hebben wij weer een drone gekocht om mooie vluchten te maken waarin we foto’s kunnen maken vanuit de lucht. De afgelopen week waren we trouwens ervan overtuigd dat we opgelicht waren met de aanschaf van deze drone. Volgens Miriam was het zo’n fake website die wel geld opstrijkt maar nooit levert. En inderdaad leek het daar wel een beetje op en heb ik mijzelf wel weer voor de kop kunnen slaan dat dat mij dan overkomt. Ik was namelijk stellig in het feit dat ik geen DJI drone wilde kopen, maar een wat goedkoper alternatief, aangezien ik bij mijn vorige duurdere DJI drone er lang niet alles uithaalde wat erin zat. Voor een paar luchtshots en simpel gebruik moest er een alternatief zijn en die had ik dus gevonden in de Skyrovas Air Plus Pro. Een lichtgewicht drone onder de 250 gram waardoor je geen drone-piloot licentie hoeft te hebben en deze valt eigenlijk onder de speelgoed-criteria in plaats van een “echte” drone. De test en review die ik gelezen had over deze drone was goed te noemen en was gedaan door een drone-goeroe met enorm veel expertise……..maar bleek niet onafhankelijk te zijn. Zijn chinese naam was vertaald naar een engelse naam…en “Mr Trust everything he reads” (Me!) was overtuigd en kocht meteen deze drone met toebehoren. Hoe blij kun je dan zijn dat dan gisteren toch ineens DHL op de stoep staat met deze drone. Ik kon wel janken…! Nu weet ik niet of dat van blijdschap was van de drone of het feit dat uberhaupt het pakketje was afgeleverd en ik geen hoon en spot over mij heen kreeg bij de volgende verjaardagen, feestjes of ander groepsgebeuren waar het heerlijk is om iemand af te zeiken hoe naief iemand is geweest…….Ik ben gewoon blij met de drone! Hij ziet er echt prima uit, mooi opberg-etui, extra batterij, extra propellors (zal ik vast nodig hebben…) en in het Nederlands vertaalde gebruiksaanwijzing. Moet ik er wel bij zeggen dat als de kwaliteit van mijn Engelstalige blogs in de toekomst net zo zijn als die vanuit de Chinese gebruiksaanwijzing, dan kost ons dat een hoop abonnees/volgers.

Een ander diepte-investering heeft Miriam gedaan in de vorm van nieuwe schaapsvachten voor op de stoelen in de camper. Ze had dit gezien bij andere camperaars en dit leek haar ook wel wat. Ook zij is druk geweest met het vinden van mooie vachten en in eerste instantie had ze een paar vachten gekocht in een kleur waarbij “100% natuurlijk”-label niet pastte. Schapen in die kleur heten Barbapappa of Teletubbie en geloof mij; die bestaan niet! Zoals jullie begrijpen zou dit voorbeeld als tegenactie komen op een verjaardag als ik in de maling zou zijn genomen door vrouwlief met betrekking tot de aanschaf van mijn fake drone….

Maar gisteren kwamen dan de nieuwe schaapsvachten binnen en ik moet zeggen dat ze prachtig zijn en Miriam kon zichzelf niet bedwingen om meteen deze vachten te monteren op onze stoelen in de camper om het eindresultaat te zien. Ook het bevestigen van deze vachten op onze stoelen was makkelijk om te doen en voelt stevig aan. Het gaat hier om een Premium Autostoelhoes van 100% lamsvel Marla, gekocht bij http://www.walser-shop.nl en eerlijk is eerlijk; ze zien er top uit en zitten lekker. Fijn voor de koudere maanden in het zuiden.

Tot slot hebben we ook een aantal nieuwe wegenatlassen gekocht van Frankrijk, Spanje en Portugal. Jarenlang hebben wij mijn zus Annette en zwager Kees proberen te overtuigen om alles met de GPS te doen, maar daar wilden ze niet aan. Keessie zei altijd: “lach maar om die papierhandel op schoot, maar ik heb tenminste overzicht en kan makkelijker plannen tijdens het rijden”. God hebbe zijn ziel helaas, maar onze Kees heeft wel gelijk….kaarten zijn toch makkelijker om te plannen en overzicht te houden. Jammer dat ik het hem niet meer kan vertellen, maar hopelijk lacht ie zich rot daarboven bij al die andere familieleden……Je hebt ons overtuigd, Kees!! En om jou alle credits te geven hiervoor, hebben wij dus een aantal wegenkaarten gekocht. Wel van Michelin natuurlijk, want Kees was een bourgondische kok en levensgenieter……

Zoals jullie merken zijn we al lekker op weg om onze voorbereidingen te treffen voor onze volgende winterreis en is het dan ook zo ver over een paar weken. Aanstaande donderdag gaat onze Lambortinki 3.0 naar de garage voor de onderhoudsbeurt, gasdruktest en de inbouw van een Maxxfan. Eigenlijk zijn we dan klaar voor vertrek, maar hebben we eerst nog een aantal gezellige afspraken staan met familie, vrienden en moet er nog even een paar dagen gewerkt worden en speel ik nog 2 tennistoernooien met mijn tennismaatje Albert. Nog even wat ATP punten scoren…….

Omstreeks woensdag 15 oktober gaan we op pad en zullen we 2x per week een blog plaatsen met daarin onze belevenissen, locaties beschreven, met de hopelijk weer prachtige foto’s van mijn liefste. Jullie horen van ons!

Oh ja…mocht je nog niet geabonneerd zijn op ons blog, dat kan hieronder deze blog op de website. Druk op de abonnee knop en je mist niks van onze blogs de komende maanden. Wij vinden het leuk om je als abonnee te begroeten!

10 September 2025: Winter is coming!

Vanmorgen was het voor ons de eerste ochtend dat het fris was in ons chalet en overwegen we om de verwarming aan te zetten. “Winter is coming!” Een bekende zin uit de wereldberoemde en mooie serie Game of Thrones. We zien ook de kleuren om ons heen langzaam aan veranderen naar de herfsttinten en dit maakt dat we er samen maar eens goed voor gaan zitten wat de planning gaat worden voor de komende winter. We merken dat we er weer zin in hebben om weer op pad te gaan met onze Lambortinki.

Gisteravond is Mirreke teruggekomen van een 6-daagse trip vanuit een bloedheet Sevilla. Samen met haar beide zussen gaat ze jaarlijks voor een aantal dagen op stedentrip of zonvakantie. Ze heeft het waanzinnig naar haar zin gehad zoals te zien en lezen op haar Polarsteps. Ik denk dat ze samen bij elkaar zo’n 1500 fotos hebben gemaakt van deze mooie stad. Naast monumentale gebouwen fotograferen, is ook het vastleggen van alle lekkere gerechten, tapas, sangria’s en ander geneugten des levens een hoofdtaak van de dag. Het zag er allemaal fantastisch uit en de meiden hebben het enorm naar de zin gehad.

Sfeerimpressies van zussenweek in Sevilla!

En ik? Ik ben thuis gebleven bij Joep en had mijzelf afgemeld bij mijn part-time werkgever, het transportbedrijf waar ik als oproepkracht auto- en truck-onderdelen bezorg bij dealerbedrijven. Gewoon omdat ik het leuk vind om nog wat te doen, 1 a 2 dagen per week. Ik voel mij niet prettig om de hele dag achter mijn laptop of voor de tv naar YouTube of wat dan ook te kijken. Zelf heb ik nagenoeg geen hobby’s en Miriam des te meer. Al het doe-het-zelf werk wat mannen veel doen, is aan mij niet besteedt. Daar komt in mijn geval altijd het eigen risico van de zorgverzekeraar in het geding en belast ik het zorgssysteem met tenminste een bezoek aan de Huisartsenpost en vervolgens ziekenhuis…

Maar desondanks ben ik toch flink bezig geweest de afgelopen dagen. Het chalet moest aan de buitenzijde gereinigd worden en de dakgoten nagelopen en ook schoongemaakt. Iedere dag 4x een flinke wandeling met Joep en vervolgens in de avonduren rustig op bankie enorm veel handelingen gedaan op de afstandbediening van de TV. Veel sport gekeken en zelf ook nog een beetje gesport. Ik vermaak mij prima deze dagen, maar ik mis mijn meisje wel in deze dagen. Zelf ben ik een halve kluizenaar en ben hoofdzakelijk op onze eigen kavel aan het leven, terwijl normaliter Miriam veel socialer is en graag onder de mensen is. En dus met meer verhalen thuiskomt.

De afgelopen dagen ook bezig gehouden met het maken van een nieuw, simpel, fris Camperjoy logo. Deze is inmiddels te aanschouwen op onze website en instagram-acount. Vervolgens nu bezig om sticker-set te ontwerpen om op de achterzijde van onze Lambortinki te plakken. Een verwijzing naar dit camper-blog en social media. Dit doen we overigens niet met de illusie dat we een enorme fanbase krijgen, maar we vinden het wel erg leuk om juist door de contacten met andere camperaars veel nuttige tips te krijgen en kunnen geven. We merken dat we steeds vaker reacties krijgen op onze blogs via email om echt wat meer info met elkaar te delen. Erg leuk allemaal! Op die manier volgen wij inmiddels ook al aardig wat camperaars, reizigers die via vlogs, blogs en socials hun avonturen en ervaringen delen met de wereld. Ook YouTube is daarin een ware inspiratiebron voor ons. Maar daar wagen wij ons niet aan om zelf te gaan vloggen. Wel overweeg ik weer om toch weer een drone te kopen om korte videootjes te maken tijdens onze reizen voor op onze website. Sterker nog; ik heb zojuist weer een nieuwe drone gekocht en geen DJI. Dit keer een Skyrovas Air+ met extra batterij en extra propellers (die zal ik vast nodig hebben). Het is een betaalbaar alternatief en komt goed uit de testen. En voor waar wij hem voor gebruiken is het prima; beetje luchtshots en beetje rond onze locatie vliegen. Over de zee vliegen en lange videoclips zien we ons niet doen. Wel leuk om korte clips op onze website en Instagram te laten zien tijdens onze reizen.

De Skyrovas Air+ Drone

Voordat we weer gaan vertrekken voor een aantal maanden richting het zuiden van Europa, moeten er nog wel een paar zaken gedaan worden aan de camper. Bij onze plaatselijke camper-onderhoudsbedrijf Jan Kuipers in Schoonoord, wordt de jaarlijkse servicebeurt uitgevoerd, een LPG gasmeting gedaan en een nieuwe Maxxfan ingebouwd. Die Maxxfan is een dakventilatiesysteem die ervoor zorgt dat je zowel buitenlucht naar binnen haalt of binnenlucht naar buiten afvoert. Op basis van de gewenste temperatuur die je binnen wilt, kan dit systeem dit door luchtcirculatie bewerkstelligen. Het is echter geen echte verwarming. De Maxxfan verhoogte het comfort in de camper door vochtgehalte en ventilatie te reguleren. Hierdoor geen condens op de ramen aan binnenzijde als je ‘s morgens vroeg wakker wordt. Eind september gaat dit allemaal gebeuren en dan zijn we eigenlijk klaar voor vertrek.

Maxxfan de Luxe

Echt op pad gaan we ergens rondom de 3e week van oktober. Voor die tijd hebben we nog wat afspraken staan, maar daarna gaan we op pad. We hebben geen einddatum en nemen ons voor om nu echt de rust te nemen om langer ergens te blijven staan als het een mooie plek is. Geen planning te maken wanneer we waar willen zijn. Eigenlijk is de enige planning die we maken de route hoe we naar het zuidelijke deel van Frankrijk te rijden. Doordat we eigenlijk vroeg in het jaar weg gaan, hopen we nog een mooie milde herfst te hebben in Zuid Frankrijk en blijven we daar een beetje rondhangen net zo lang dat het weer daar nog aangenaam is. Via de Pyreneeën willen we proberen om dan via binnenland Spanje naar het zuiden van Spanje te rijden, om vervolgens via Portugal weer naar noordelijke richting Baskenland weer Frankrijk in te gaan. Het kan zijn dat dit januari is, maar ook maart….denken we…

6-11 Augustus 2025: Good to be back in Lelystad!

Zoals jullie eerder hebben gelezen hadden wij een paar dagen Lelystad gepland om daar weer eens wat super-gezellige sociale contacten weer te bezoeken en bij te praten over onze “avonturen” in binnen- en buitenland. Toen we deze trip hadden gepland, besloten we om deze te doen met onze Lambortinki 3.0 en moest er een overnachtingsplek worden gevonden. Daar ging het planmatig al direct mis!

Vanuit sentimenten vanuit het verleden en het feit dat de camping ‘t Oppertje van Erik en Mirella tevens ook vrienden zijn van mijn schoonzus en zwager, was dat eigenlijk de enige juiste keuze die we konden maken op menselijk vlak. Erik en Mirella hebben een aantal jaren geleden deze camping overgenomen van Erik’s vader (hij was toen de eigenaar toen we voor het eerst met onze eigen caravan in 1994 hier zijn gaan proefdraaien) en hebben enorm veel aandacht en liefde gegeven aan deze plek. Camping is top om er te verblijven. Als jarenlange inwoners van Lelystad zijn we in dit recreatiegebied eigenlijk nooit meer geweest. Maar mensen, wat zijn we verrast van de ontwikkeling van de camping en alle ondernemingen die ook hier gevestigd zijn; Paradiso Beach and Surf, het bij oudere schoolgenoten bekende “surfplas” waar we ons examenfeest van de SGL hebben gevierd destijds in 1982/1983. Tom’s Creek, het visvijvercomplex dat inmiddels zo uitgegroeid is tot landelijke bekendheid en meerdere locaties in Nederland. De bijbehorende horeca van Tom’s Creek en de in aanbouw zijnde pannekoekenrestaurant. Beredruk in het weekend! Maar sta je op de camping dan heb je het strandje en gedeelte als hondenstrandje en een heerlijk bosgebied om met je hond te wandelen. De publiekstrekker voor natuurliefhebbers die hier verblijven zijn natuurlijk ook de Oostvaardersplassen. De diverse mensen die we hier op de camping spraken waren allemaal vol lof over deze camping en omgeving. Tja, dan ben je trots als Lelystedeling dat dit bij jouw stadje hoort.

Maar nu even terug naar onze planmatige onvolkomenheid; ‘t Oppertje ligt in het uiterste noorden van Lelystad en het episch centrum van onze vrienden/kennissen ligt in het Zuiden van Lelystad. Dit betekent dus heel veel fietsen deze afgelopen dagen. Elke dag wel meerdere afspraken die allemaal bezocht werden, dus ik heb inmiddels kuiten als Arnold Schwarzenegger en een kont als een baviaan met een ontstoken anus! Maarrrr…de fietsen bevallen enorm goed! Het zijn kleine vouwfietsjes en ik als kolos zie eruit als Bob de Rooij als ik aan het peddelen ben op mijn trappers. Een camping boeken in het zuiden van Lelystad was handiger geweest…

Aangezien de afspraken hoofdzakelijk hebben plaatsgevonden bij vrienden in de woonwijken Landerijen I en II, Buitenhof, Buitenplaats, Lelycentre en Warande, hebben de fietsen er weer meer dan 100 km erop zitten. Maar we kunnen niet anders zeggen dat we het erg leuk en gezellig hebben gehad bij iedereen en hoe leuk is het dan ook als je op het strand loopt en niet het besef hebt dat dit in Lelystad is, opeens mensen je naam hoort roepen of herkent als we langs lopen. Mijn neef Ward en zijn gezin gezien, een oud collega van de PTT Post en onderweg op de fiets nog wat bekenden gezien. Erg leuk!

Afgelopen vrijdag was Miriam met haar zussen en vader naar de Betuwe een dagje om familie te bezoeken en kijkje bij het geboortehuis van de 3 zussen.

Ik ben bij Joep bij de camper gebleven. Heerlijk wat langere wandelingen gemaakt, maar ieder keer aan het einde van de wandeling wilde Joep naar het hondenstrandje. Man, wat is het toch een waterrat geworden de laatste jaren en je komt niet van het strand af zonder het spel te spelen met een stok in het water gooien. Dat ging deze dag helemaal goed, maar afgelopen zondag ging het bijna mis met de over-enthousiaste viervoeter; Ik gooide de stok wat te ver in het water en Joep ging er als een speer op af. Maar hij kreeg de stok te ver in zijn mond en daardoor kwam er veel water in zijn mond. Hij raakte in paniek en ging kopje onder. Miriam ook wat verhoogde hartslag en spoorde mij aan om hem uit het water te vissen. Ik mijn blauwe cape-je met de rode S omgeslagen en het water ingespurt. Heftige golfslag en zandzuiging door zandmullen, tijgerhaaien met de vinnen boven water om mij heen maar niets hield mij tegen om Joep te redden van de verdrinking. Zowel Joep en ik smakken op het strand ter aarde en ik strompel omhoog en zie Miriam op mij afrennen en ik wil haar in mijn armen nemen om alles wat we samen nu hadden meegemaakt. Ze bukt onder mijn armen door en valt op de grond om Joep te troosten en in haar armen te nemen. De kleine teckel was helemaal van slag en ontdaan. Wat kun je dan teleurgesteld raken na zo’n heldendaad…

Ik denk toch dat ik eens een boek ga schrijven, want man wat kan ik beeldend schrijven. De werkelijkheid was eigenlijk meer van; ik loop tot aan mijn knieën in het water, pak Joep bij zijn tuigje en loop relaxed met hem uit het water. Dit klinkt toch anders dan de alinea hiervoor. Zeg nou zelf….

Joep op het hondenstrandje

Voor dit soort sterke verhalen moet je goed uitgerust zijn en dat is precies waar de nieuwe matrassen in onze camper voor zorgen. Ze liggen super lekker en vooral Miriam slaapt erg goed op deze matrassen. Mijn mening is nog vaag, omdat ik zelf wat vaag was na een paar avonden toch voor het eerst weer wat biertjes ingenomen had tijdens alle gezellige avonden. Na een periode van maanden zonder alcohol, reageert mijn lichaam toch op deze geestverruimende vloeistoffen. Dus ik weet niet of ik niet echt goed geslapen heb door de alcohol of dat het door het matras komt. Ik denk het eerste….Over een langere periode kan ik er meer over zeggen. Want dat de komende tijd weer alcoholloos zal zijn, dat staat vast.

Gedurende de fietstochten door Lelystad de afgelopen dagen, is ons opgevallen wat een groene stad het is. Als je door de wijken rijdt zie je prachtige parken, bossen en mooie doorkijkjes en zijn er ook veel mooie wijken die direct langs deze natuur liggen. Aangezien we in het verleden bijna nooit de fiets pakten, hebben we dit nooit echt geweten. Maar een aanrader is om eens lekker door Lelystad te fietsen. Of je nu in het oude of nieuwere gedeelte van Lelystad fietst, het is altijd tussen het groen!

Tja, dan zitten opeens deze dagen er weer op en hebben we enorm geboft met het weer en vertrekken we deze ochtend weer naar ons verblijf in Drenthe, nadat we eerst nog even naar vrienden op de Boeier zijn geweest en naar Miriam haar oom en tante die ook in Lelystad (Warande) wonen.

Volgende maand gaat de camper voor onderhoud en inbouw van een nieuwe Maxxfan in de camper naar het camper-onderhoudsbedrijf van Jan Kuipers in ons dorp Schoonoord. Hele goede ervaringen gehoord van mede-camperaars op ons park en lekker dichtbij. Top!

Ook gaan we onze najaars- / winterreis voorbereiden de komende weken. Wanneer we precies weggaan weten we nog niet, maar dat kan afhankelijk zijn van het weer. We richten ons op oktober, maar kan ook november worden als het weer hier dan nog lekker is. We hebben er weer zin in om richting Spanje/Portugal te gaan om ook daar weer bekenden en familie te gaan bezoeken. Eerst nog genieten van het leven op ons park De Eeke, dat deze maand haar 25-jarig jubileum viert.

5 Augustus 2025: Klaarmaken voor vertrek naar de parel van Flevoland!

Na alweer 6 weken in ons huisje in Drenthe te hebben vertoefd, hebben we vorige week dinsdag deze de camper weer van stal gehaald om deze eens grondig te wassen. Deze keer niet voor de deur, want we zijn erachter gekomen dat in Assen een hele fijne wasstraat zit voor campers. Een wasplek waarbij er ook aan beide zijden een verhoogde balustrade is, waardoor je ook het dak goed kan wassen. Dit vinden wij fijner dan voor de deur op een laddertje te gaan staan en net niet overal goed bij kunnen.

Samen even de camper dus goed aangepakt en vervolgens vandaag hem voor de deur gezet om de deze klaar te maken voor de komende reis. Het is een mini-trip dit keer; we gaan een paar dagen naar Lelystad, de parel van Flevoland. Een stad met een hele hoop mooie mensen en herinneringen. We hebben een megavol sociaal programma voor de boeg, met allemaal gezellige en leuke afspraken. Aangezien we op een camping staan net buiten Lelystad, tegen de Oostvaardersplassen aan, nemen we onze fietsen mee om ons naar de afspraken te kunnen vervoeren. Camping ’t Oppertje was ooit onze allereerste proefkamperen met onze eerste caravan die wij kochten in 1994; Een Gruau Floreal 37 EK uit 1992.

Met deze caravan hebben wij het kamperen ontdekt en mooie reizen mee gemaakt. Begonnen ooit dus op Camping ’t Oppertje in Lelystad, gelegen aan de zeilplas Het Bovenwater en nabij de Oostvaardersplassen. De natuur is dus om de hoek en ook voor Joep bekend terrein om te wandelen.

Aangezien we drukke dagen in Lelystad voor de boeg hebben, is een goede nachtrust ook belangrijk. Onze nieuwe matrassen gaan we uitproberen die we vorige maand gekocht hebben bij Bedmobiel in Tilburg. De eigenaar vroeg ons met nadruk om een terugkoppeling te geven hoe onze matrassen bevallen en dat gaan we dus ook doen. Zoals het lijkt moeten de matrassen heerlijk liggen.

De komende dagen staan dus in het teken van bekenden bezoeken, lekker eten en drinken en hopelijk weer eens lekker door Lelystad te fietsen. Niet dat we dat in het verleden veel deden, maar vooral nu met onze super vouwfietsen van ENGWE is dat een fluitje van een cent. Ook moet ik even mijn tennisracket opnieuw laten bespannen bij de Lelystadse tenniszaak Bespanracket.nl Deze winkel heb ik in het verleden al een paar keer eerder bezocht en altijd goed geholpen. Ook neem ik de racket van mijn tennismaatje in Drenthe mee om te laten bespannen. Wat hij nog niet weet is dat ik deze laat bespannen met elastiek…..hopelijk win ik dan eindelijk eens een keertje van hem. Maar afgelopen zondag was het een close call! Eindelijk via 2 tie-breaks er toch een echte wedstrijd van kunnen maken. Mijn Duracell-tennismaatje is van dezelfde leeftijd als ik, 60 lentes jong, maar beweegt als een jonge god over de baan en heeft een loopvermogen van Usain Bolt! Ik ben meer het type Antilope….. Ondanks het feit dat ik echt behoorlijk ben afgevallen in de afgelopen maanden, is mijn loopvermogen nog tekortkomend om hem “sneller af te zijn”. Ik moet het dus hebben van hem te laten lopen. Hij kwam net naar mij toe om de racket te brengen en zei: ik heb voor het eerst gevoeld dat ik zwaar heb moeten sporten. Spierpijn in de rug. Kijk; nu komen we ergens…..de volgende keer wil ik hem echt slopen. Het gaat een keer lukken!

Maar nu terug naar het kamperen. De camper is ingeladen en ook nu hebben we weer veel spullen uit de camper gehaald om niets teveel mee te nemen. Deze week weer een keer onze camper gewogen met alle normale bepakking erin en zijn we toch een kleine 100 kg te zwaar. Dat blijft altijd een dingetje, zowel bij de camper als bij mij: gewicht!

Weer kritisch gekeken wat we nodig hebben voor deze dagen en wat niet. Scheelt toch weer. De wasmachine en centriguge hebben we eruit gehaald dit keer. “Hebben jullie een wasmachine en centrifuge in de camper???” zie ik velen van jullie nu denken… Ja, we hebben een Mestic wasmachine gekocht. Het is een handig mini-ding waar je gemakkelijk even je lichtere kleding, handdoeken en ondergoed in kan wassen. Op een camping betaal je al snel 2x 5 euro voor wassen en drogen per wasbeurt. En aangezien deze wasmachine maar 99 euro kostte bij de grootste kampeerwinkel van Nederland, is hij zo weer terug verdiend.

Morgenochtend nog even de laatste spulletjes inladen en dan gaan we einde van de ochtend op pad. Eerst nog even langs een adres in Kampen, om naar iets te gaan kijken wat we gaan kopen. Maar daarover kunnen we nu nog niets zeggen. Dat horen jullie wel later in ons blog wat we daar moesten doen. De komende dagen zijn de weersverwachtingen zonnig en warm, dus gaan we weer een paar dagen buiten leven. Jullie horen van ons!

14 juli 2025: Matrassen-aktie, Fietsen in Drenthe en ’t Oppertje in Lelystad!

Op dit moment zijn we inmiddels alweer een paar weken in ons geliefde Drenthe en staat de Lambortinki op stal bij ons op de Eeke in De Kiel.

De afgelopen weken waren drukker dan dat je dat bij 2 pensionada’s doet verwachten, maar er stonden veel afspraken in de agenda op sociaal en medisch gebied. Ik ben toegetreden tot de doelgroep 60+, dus komen de gebreken gestaag op mij af, lijkt het. Doelstelling om door te gaan met afvallen verloopt voorspoedig, maar mijn huisarts wil harde bewijzen hiervoor en daarom bloedonderzoeken en daarnaast staan er nog een paar echo-onderzoeken op de planning voor mijn rechterbeen. Hopelijk niks ernstigs, maar al een paar jaar heb ik een cyste in mijn knieholte; de Bakers-cyste. Niets om je zorgen om te maken en daarom is er de afgelopen periode voor gekozen om er niets aan te doen, totdat ik er last van zou krijgen. Nou, dat is nu dus het geval. Het lijkt dat mijn cyste spieren en pezen of zenuw bekneld en soms daardoor beetje pijnlijk, wat doorstraalt naar mijn voet. Daarom maar even door de medische molen.

Vooral met tennissen heb ik er last van en aangezien ik nu ook toernooien ga spelen met mijn sportieve energieke buurman Albert, die op de tennisbaan elke keer een imitatie doet van het duracell-konijntje, moet ik wel fit blijven. In de 50+ toernooien willen we wel een goed figuur slaan. Aan het goede figuur werk ik ook nog stevig door. Met Miriam heb ik de weddenschap dat ik einde van dit jaar onder het gewicht ben van het moment dat wij gingen trouwen. Dat was in 1991 en ook toen was ik al te kort voor mijn gewicht, maar in de loop van de afgelopen decennia zijn er wel kilo’s bij aan gekomen. Vooral de keuze om nu al ruim 8 weken geen alcohol meer te drinken, geen kaas meer te eten en niet meer te snaaien op alles wat op mijn pad komt, maakt dat ik mij veel fitter voel en beter slaap. Ook Miriam was al gestopt met alcohol, zonder daarbij aan gezelligheid in te leveren, dus gaan we samen maar gewoon door op deze manier.

Ook ben ik de afgelopen weken bezig geweest om een part-time baantje als oproepkracht of 2 dagen per week te vinden. Miriam is helemaal zen in dit nieuwe leven en heeft veel bezigheden en hobby’s. Maar ik worstel daar wel een beetje mee om mijn tijd nuttig te besteden. Voorgaande weken een tweetal interim management klussen op mijn pad aangeboden gekregen, maar deze heb ik geweigerd. Ik ben er nu wel uit dat ik datgene dat ik altijd deed, niet meer wil doen. Het stressvrije leven, geen gedoe aan je kop en niet de druk voelen om snel veranderingen door te moeten voeren in de bedrijven/organisaties, mis ik totaal niet en dus einde verhaal. Wel ben ik nog in procedure om een tweetal oproepbanen te verkrijgen; bezorger bij Hello Fresh en medewerker Tankstation langs de snelweg hier in Drenthe. Beide banen lijken mij leuk om te doen en breekt de week. In de wintermaanden ben ik niet beschikbaar voor deze activiteiten, want dan is het campertime!

Vanmiddag hebben Miriam en ik nog even zonder Joep een mooie fietstocht gemaakt rondom ons De Kiel, alwaar we nu verblijven in onze recreatiechalet. De rit liet ons de prachtige natuur van Drenthe zien over landweggetjes, door bossen, over de heide en dwars door de schapen die los grazen op de heidevelden. Joep had geen zin om mee te gaan en ging direct in zijn mand liggen toen hij onze stalen rossen uit de schuur zag komen. Deze kleine vriend heeft zo echt zijn eigen nukken, want als hij wel zin heeft loopt hij te springen tegen de fietsen en jankt van blijdschap. Nu zag je aan zijn non-verbale houding: “mij niet bellen,toedeloe!”. Nou, dat kan en dus Miriam en ik alleen op pad. Dat maakte ook dat we eens in alle rust poolshoogte konden nemen bij Poolshoogte. Een erg leuke plek midden in de bossen, mooi terras en heerlijk appelgebak en koffie. Met Joep erbij beginnen wij er nooit aan, gezien zijn onvoorspelbare gedrag. Nu dus in alle rust koffie gedaan en vervolgens weer laatste stuk naar ons huisje. Was erg leuk even zonder die slavendrijver….en voor de duidelijkheid: wij zijn de slaven!

Zoals jullie lezen is het campergebeuren op dit moment in ruststand. En nu we toch het woord rust nu benoemen, hebben we nu een hele leuke actie met een camper matrassen fabrikant. Aangezien onze matrassen in de camper niet meer optimaal zijn, hebben we besloten om nieuwe matrassen aan te schaffen. Op zoek langs verschillende leveranciers leert dat de prijzen enorm uiteenlopen en dat je voor een stukje “klantbeleving” een prijs betaalt. Bedrijven die roepen; binnenrijden en binnen een uur een op maat gemaakt matras”, vragen ook enorme prijzen voor de beide matrassen voor onze Lambortinki. Miriam komt in contact met een erg prettig bedrijf en met een zeer pro-actieve houding om zaken met elkaar af te stemmen. Het bedrijf zit in de buurt van Tilburg en dat is niet om de hoek. Je moet er heen rijden, maten van de matrassen op laten meten, om vervolgens 2 weken later weer die rit te doen om de matrassen te passen en mee te nemen. Martijn Driessen van Bedmobiel.nl denkt goed met ons mee en geeft een prima idee; koop een paar rol inpakpapier en maak daar een mal van door de matrassen per stuk op een stuk papier te tekenen. Tevens voor de zekerheid de maten doorgeven van de matrassen en dan heeft hij genoeg aan informatie om de matrassen te maken. We spreken nog even onze persoonlijke wensen uit en gezien mijn neerwaartse druk op het matras, heb ik een iets ander matras nodig dan mijn vederlichte echtgenote. Deze aanpak scheelt ons een rit naar Tilburg op en neer en in de weken dat hij de matrassen produceert, kunnen wij gewoon de camper gebruiken. Top idee en zeer prettig en correct communicerende eigenaar van bedmobiel.nl (briljante naam ook trouwens…..bedman!)

Martijn Driessen weet dat wij een reisblog hebben met nogal wat lezers (25k unieke bezoekers per jaar en meer dan 140 abonnees) en vond het leuk dat wij met hem zaken deden, dat hij een kortingsactie heeft gegeven voor alle lezers van Camperjoy die een nieuw matras nodig hebben voor hun camper, caravan of buscamper. Met zijn jarenlange ervaring op het gebied van nachtrust, matrassen en de productie hiervan, weet hij zeker het juiste matras te produceren. De prijzen zijn al superscherp is gebleken in vergelijking met andere gerenommeerde bedrijven, maar desondanks biedt hij onze lezers een korting aan van 5% op de totaalprijs van de matrassen. Wel bij bestelling de volgende actiecode vermelden: JET-05 (deze is geldig tot 1 september 2025!)

Wij moeten nu nog ruim een week wachten tot onze matrassen gemaakt zijn en dat ze in de camper liggen. We laten jullie weten hoe ze bevallen als we de volgende trip gaan maken. Deze is over een paar weken, als we een kleine week in onze hometown Lelystad verblijven op een geliefde plek van ons. Dit is namelijk de plek waar we in 1993 voor het eerst hebben gekampeerd toen we onze 1e caravan hadden gekocht. Toen destijds was de camping van de vader van de huidige eigenaar Erik de Jong en Mirella de Jong. En het leuke hiervan is dat zij goede vrienden zijn van mijn schoonzus en zwager.

Deze week staat in het teken van gezellige ontmoetingen met familie en vrienden, waarmee we afspraken hebben gemaakt om een paar avonden even lekker bij te kletsen en hapje en drankje te doen. Camping ’t Oppertje (www.oppertje.nl) ligt op een prachtige natuurplek, tegen de bossen van het Hollandse Hout en de Oostvaardersplassen. Een grote AH Supermarkt op loopafstand, een zwemplas naast de camping, waar lekker gesurfd kan worden. De camping heeft onder leiding van Erik en Mirella een enorme ontwikkeling doorgemaakt, gepaard met behoorlijke investeringen in de infrastructuur. Hele fijne vlakke camperplekken, elektra en water op elke plek toegangelijk en een superschoon sanitairgebouw. Wij hebben er zin in om weer met de Lambortinki op pad te gaan en weer dierbaren te bezoeken in het Lelystadse. We houden jullie op de hoogte!

24-28 juni 2025: De Boskamer in Reutum en jarig!

We zijn inmiddels thuis gekomen na onze campertrip en de camper staat weer leeg en schoon in de stalling. Over een maandje pakken we hem weer om een weekje in Lelystad, onze hometown te vertoeven.

Afgelopen dinsdag kwamen we na een voorspoedige rit aan in het bij ons favoriete Twenteland. Het coulissenlandschap rondom Ootmarsum is in onze ogen zo prachtig, dat wij er altijd graag terugkomen. Als halve autist wilde ik weer terug naar Landgoed Het Meenen, maar mijn avontuurlijke lieftallige echtgenote dacht daar duidelijk anders over en had camperplaats de Boskamer in Reutum geboekt. Deze camperplaats ligt echt letterlijk precies tussen Ootmarsum en Reutum in. Bij aankomst onze gebruikelijke processen doorlopen om de camper goed te installeren en voor Joep zijn schapennet te plaatsen zodat hij vrijuit over de kavel kan lopen terwijl wij rustig lezen of in comateuze toestand een middagdutje te doen. Want dat zit er wel aan te komen zo’n dutje na het installeren.

Om ons heen staan meerdere campers en sommige gaan weg en anderen komen weer binnenrijden. Het is een komen en gaan voor de 20 camperplaatsen die deze locatie heeft. Dinsdag, de aankomstdag gebruiken we om te relaxen en doen de rest van de dag niets, behalve met Joep even wandelen in het stuk bos wat bij de camperplaats hoort. Eerlijk gezegd was dit wel een toegevoegde waarde van deze camperplaats. Het eigen bos waar je zo direct in kan lopen en een rondje kan lopen via zelf aangelegde bospaadjes. Sommige doen dit rondje in ochtendjas, ik doe gewoon maar mijn kleding aan, lijkt mij beter.

Los van wat we allemaal gedaan hebben in deze dagen, even een review over deze camperplaats, want samen hadden we het erover wat we ervan vonden. De locatie van de camperplaats is prima, alles is aanwezig wat je nodig hebt als camperaar; elektra, water, stortput voor grijs water, afvoer voor chemisch toilet, afwasplaats en zelfs sanitairgebouwtje met douches en toiletten. Maar om met dat laatste te beginnen, kunnen we stellen dat dit gebouwtje zijn langste tijd wel heeft gehad. Sterker nog; het is eigenlijk al in staat van ontbinding en je zou je varkens er nog niet in stallen. Alles is wel schoon en wordt keurig meerdere keren per dag bijgehouden, maar het oogt allemaal smoezelig en vergaan allemaal. Als we de reviews kijken op Campercontact vinden we dat de waardering van 4,2 sterren op maximaal 5 sterren te hoog. Ondanks dat er 2 jaar geleden al verzachtende omstandigheden waren dat er aangekondigd was dat er een nieuw sanitairgebouwtje zou komen, is deze er nog steeds niet. Wij hebben dus de afgelopen dagen heerlijk in eigen camper onze sanitaire- en hygienische handelingen gedaan en dat ging ook prima. Maar wat voor ons eigenlijk meer een gemiste kans was voor deze in potentie supermooie camperplaats, was het feit dat er ogenschijnlijk niet veel liefde in zat. Men had wel geprobeerd om er wat van te maken, maar het was het gewoon niet. Wel leuke bankjes en picknick tafels op terrein, maar allemaal vergane glorie en niet schoon. Daar ga je dus niet op zitten. De plekken waar de campers staan ook niet netjes bijgehouden, overalt troep op het terrein met puin, oude kruiwagens, machines. We kijken altijd zelf wel naar hoe wij het zelf zouden doen als wij de eigenaren zouden zijn geweest. Wij zouden het wat gezelliger aangekleedt hebben, opgeruimd en op en rondom het terrein en strak ingedeeld. Conclusie: was prima plek voor camperplaats, we hebben het super naar onze zin gehad, maar als je faciliteiten biedt, moeten ze ook goed voor elkaar zijn. Desondanks is de prijs per overnachting keurig te noemen, zelfs in huidige toestand. Wanneer de verbouwing van de sanitairruimte is afgerond (daar zijn ze nu wel mee begonnen) zal de prijs zeer waarschijnlijk wel met een aantal euros per nacht omhoog gaan. Wij vinden het in ieder geval niet de moeite waard om terug te komen op deze plek.

De dagen die we er hebben vertoefd waren erg fijn. De woensdag direct na het ontbijt zijn we op de fiets gestapt en hebben een mooie fietstocht gemaakt door de bossen, gehuchten, boerenlandschappen rondom Ootmarsum en het Springendal. Waanzinnig mooie tocht van ruim 26 kilometer en met een lekker temperatuurtje om te fietsen, ook voor Joep. Deze heeft zijn draai helemaal gevonden in zijn kuipje boven het stuur van Miriam. Hij is erg enthousiast en krijgt van iedere tegenligger een big smile, want het ziet er heel koddig uit die teckel boven het stuur. Hij is soms echt drammerig en dus spreekt Miriam hem eens ernstig toe en daarna was het dan ook weer prima. De chinese fietsen van Engwe bevallen supergoed en we trappen dan ook moeiteloos onze kilometers weg, zonder een bavianenkont op het zadel te krijgen. Deze zitten ook het beste van alle zadels die we gehad hebben.

Donderdag was het een grotendeels regendag en grijs en grauw om ons heen. We vermaken ons wel binnen in de camper, maar Miriam kon het in de middag toch niet laten om een rondje te willen lopen door Ootmarsum. Ik weet genoeg, ik ga niet mee. “Een rondje lopen” betekent bij Miriam en misschien wel bij vrouwen in het algemeen, dat ze eigenlijk gewoon door de winkelstraat willen slenteren op zoek naar een leuk setje kleding of schoeisel. Mij niet bellen! Wat vind ik dat altijd vreselijk om als Joris Goedzak erachter aan te lopen en buiten wachtend bij iedere winkel. Dus mijn zeer zelfstandige, eigenzinnige freule ging op pad en de mannen bleven thuis. Joep zat binnen 30 seconden op Miriam haar stoel en konden we dus samen de binnenkant van onze ogen bekijken. Die missie was geslaagd bij de mannen. Miriam kwam een kleine 2 uur later terug uit Ootmarsum zonder resultaat.

De middag en avond gezellig samen doorgebracht en het alcoholvrije drinken bevalt ons ook zeer goed. Miriam zit lekker aan de Leffe Blond 0.0 en ik zit aan de Ginger Beer 0.0 Nu is Ginger Beer gewoon frisdrank, maar door het feit dat ook het woord Beer erin zit, heb ik toch een beetje het gevoel dat ik een Biertje drink. Maar misschien de volgende dag….

Jaaaaa, vrijdag 27 juni is aangekomen (ik waarschijnlijk ook die dag), want deze dibbes is jarig en mag 60 kaarsjes uitblazen. 60 jaar! Wat een leeftijd en voor het eerst heb ik “last” van het feit dat ik weer een decennium ouder ben geworden. Met 40 en 50 totaal geen moeite gehad, maar ik merk toch dat 60 toch echt betekent dat ik op mijn retour ben. Op achtergrond hoor ik Miriam al zeggen; Nou…dat was je al een tijdje hoor…..! Heel fijn dit…. Maar goed, het is een feit en eigenlijk helemaal niks mis mee, want ik voel mij eigenlijk beter dan dat ik de afgelopen jaren ooit heb gedaan. Stressvrij, niet meer werkend, wat kilootjes kwijt, fit en supergelukkig met de keuzes die Mir en ik gemaakt hebben.

De hele dag komen vele felicitaties binnen via Whats App en Instagram. Je hoort dan wel mensen zeggen over dat social media is oppervlakkig en vluchtig, maar ik heb genoten van de hoeveelheid lieve en grappige felicitaties van familie, vrienden en kennissen. Deze dag waren we gewoon met ons drietjes om het te vieren en ben ik na het ontbijt eerst even naar Reutum gefietst om daar bij de plaatselijke warme bakker gebak en brood te halen voor deze heugelijke dag. We hadden van Erna Jonker, de huidige eigenaar van onze vorige camper, de tip gekregen dat deze bakker “goed spul” had. Nou…dat klopte helemaal. Bakker Mensink in Reutum was top! Ook het personeel was erg leuk. Rustig de tijd nemend om praatje te maken, vragen waar je vandaan komt, waar je verblijft en over het tukkerschap, noaberschap en de natuur hier.

Na thuiskomst even gebakje samen gegeten en vervolgens weer een mooie fietsroute gereden, maar dan totaal een andere kant op, richting Tubbergen en de landerijen daar om heen. Wat is deze omgeving toch mooi en afwisselend. Ook deze rit was zo’n kleine 30 kilometer en weer genoten. Na thuiskomst wilde Miriam een lekkere verjaardagsmaaltijd voor mij maken en moest er ook nog even naar de slager gegaan worden om een ossenhaasje te halen. Ik ga met de fiets richting Ootmarsum waar we een mooie slagerij-beenhouwer gezien hebben. Ook weer heel vriendelijk en humorvol geholpen. Overigens denk ik dat waar je vroeger een complete os voor kocht nu de prijs is voor een ossenhaasje… wat een geld kosten de boodschappen toch tegenwoordig. Maar dit vlees zat toch een volle smaak aan, in tegenstelling van de biefstukken die je bij de supermarkt koopt. Hij was heerlijk en Mir had een lekkere pastasaus gemaakt van witlof, paprika, ui en met honing deze saus gesmoord. Was superlekker!

Zaterdagochtend voor 11 uur moesten we van onze camperplaats af om te vertrekken naar huis. We waren weer vroeg wakker dus ik met Joep het bos in voor de eerste ronde, terwijl Miriam de camper aan binnenzijde helemaal aan het schoonmaken was. Zodoende hoeven we bij thuiskomst alleen nog maar de koelkast leeg te maken en kleding uit de camper. Ook fietsen en BBQ eruit zodat de camper direct de stalling in kan als we thuiskomen in Drenthe. Even afscheid genomen van een aantal buren op de camperplaats. Leuke gesprekken gehad bij de afwasplaats en rondom onze camper, dus na het leegstorten van de watertanks en leegmaken van chemisch toilet, konden we weg en zouden we eerst nog even Heino aandoen om Harrie en Diny, oom en tante van Miriam, te bezoeken om gezellig bij te praten onder het genot van een lunch. Was weer supergezellig samen en omstreeks 15.00 uur vertrokken wij voor onze laatste etappe van Heino naar De Kiel.

Het was een hele fijne vakantie, waar alles wat we van plan waren te gaan bezoeken, totaal anders is verlopen. Begonnen vanuit een door Chat-GPT geplande camperreis, vervolgens deze afgebroken en terug naar Nederland om vervolgens daarna naar Frankrijk te vertrekken richting Normandië, waar we nooit zijn aangekomen. Verder dan Hauts de France en Picardie zijn we niet gekomen. Maar wel mooie dingen gezien, heerlijke plekken gestaan en mooie mensen ontmoet.

Vanaf het moment dat we op 29 december voor het eerst met onze nieuwe camper op pad zijn gegaan, hebben wij van de in totaal 183 nachten er 103 nachten in onze camper doorgebracht. Hoe mooi is dat? We genieten enorm van deze vorm van reizen en zijn nu alweer begonnen met het plannen van onze winterreis naar Spanje, terwijl we ook nog in begin augustus nog een weekje Lelystad gepland hebben staan om daar wat sociale contacten te onderhouden. Of dat alcoholvrij is, lijkt mij niet voor te stellen.

Nu weer thuis in ons verblijf in Drenthe. We gaan alles weer even klaar maken voor de komende dagen met de verwachte hitte en zijn de zomermaanden lekker op De Eeke.

Iedereen die nog zijn vakantie voor de boeg heeft in deze zomermaanden willen wij een hele fijne vakantie wensen en probeer dat vakantiegevoel zo lang mogelijk vol te houden! Fijne zomer iedereen!!

Maandag 23 juni 2025: Camping De Torenvalk in Grashoek (L)

Gisteren na vertrek in Noord Frankijk via redelijk saaie weg weer terug naar ons eigen landje vertrokken. Onderweg nog wel even boodschappen doen voor de komende dagen. We hebben een minicamping uitgezocht in Grashoek; De Torenvalk.

Na aankomst op de plek die ons de komende dagen moest gaan vermaken, zagen we dat alles prima op orde was op deze gemoedelijke camping, aan de rand van een bos en net buiten de bebouwde kom van Grashoek. Een dorp waar werkelijk niets te doen lijkt.

We krijgen een mooie ruime camperplek tussen 2 bestaande gasten die er al staan. We raken al snel aan de praat met het jongere stel naast ons en zien dat zij ook een ruwharige dwergteckel hebben, genaamd: Turbo. Joep en hij kunnen het prima met elkaar vinden en Miriam praat in alle rust met hun door, terwijl ik de buitenkant zaken van de camper even regel. Het chemische toilet moest echt afgestort worden want die cassette stond bol zo vol was deze. Op onze vorige camperplaats konden en mochten we het niet kwijt. Ook niet afstorten in het normale toilet. Ondanks dat sommige gasten dat dus wel doen, houden wij ons aan de afspraak en daarom dus maar direct afstorten op de nieuwe plek. De camping staat vol en de sfeer vinden wij allebei erg gemoedelijk. Iedereen praat met elkaar en er wordt links en rechts wat gedold met elkaar.

Het is echter zo bloedheet dat wij onder de luifel de schaduw zoeken. Niets nodigt uit om ook maar iets te doen en dat doen we dus ook maar niet. Eigenlijk doen we deze hete dagen helemaal niets behalve heel veel lezen. Ook Joep heeft met deze hitte geen zin om te wandelen.

Tot slot komt deze avond nog even onze andere buurvrouw even een knuffel geven aan Joep, maar deze was er niet van gediend dat iemand meteen bukkend over het net naar Joep een beweging maakte. Joep had er geen zin in en maakte dat heel duidelijk. Echter deze mevrouw had ons deze dag geanalyseerd hoe wij met onze Joep omgingen. Ze bleek gedragstherapeut en hondentrainster te zijn geweest en altijd een eigen hondenschool gehad in West Friesland. Haar analyse over de verhoudingen binnen het gezin Lammertink was wel treffend te noemen. Aan het hoofd van de roedel zit Joep zelf, daar waar het eten en snaaien te halen is, is bij “het baasje” en daar waar alles van gedaan te krijgen is en die volledig ten dienste is van Joep is “het vrouwtje”. Het klopt volledig en vooral het bespelen van ons beiden door Joep is goed ontwikkelt. Ach…we zijn gewoon personeel van het mannetje zolang het duurt.

Hoe anders ziet het weer eruit de volgende dag. Maandag 23 juni. Regenbuitjes, veel wind en 15 graden kouder dan gisteren. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit dan lekkerder vind dan de hitte van de laatste dagen. Na het ontbijt begint Mir haar ontbijtspullen op te bergen en schrikt ze van wat ze aantreft in de keukenkast waar alle kruiden en oliën staan. Alle flesjes zijn omgevallen en hebben gelekt. Van olijfolie, balsamico-azijn tot de ketjap hebben alle flessen gelekt in de mandjes waarin ze stonden. De wegen in België zijn zo slecht en vol met gaten dat alles de hele weg aan het rammelen was. Alleen daarom al rijden wij niet graag in België. Op het ene moment prima asfalt en vervolgens komt er een stuk met kuilen waar de eendjes in kunnen zwemmen als het geregend heeft. Zodoende vanmorgen moest de hele keuken gekuist worden en alles opnieuw afgewassen. Aangezien ik van de afdeling Afwas ben, moest ik er ook aan geloven. Maar na een uurtje zaten de werkzaamheden erop en besloten we om even een broodje te eten en daarna met de fiets met Joep op pad. Allebei hadden we weinig energie en dus klein ritje en langere wandeling in het bos.

Na een paar kilometer over onverharde boerenpaden te hebben gereden, komen we bij een bosperceel waar we onze fietsen stallen en beginnen te wandelen.

Al lopende komen we opeens een gedenkplaats tegen van een neergestorte Lancaster bommenwerper uit de 2e wereldoorlog. We lopen over het terrein en Miriam ziet een lessenaar staan met daarin een gastenboek met allemaal quotes die mensen erin schrijven. Velen maken zich zorgen in deze tijden, dus Miriam besloot het luchtig te houden en schrijft een kort persoonlijk verhaal wat de Lancaster bij haar oproept. Deze Lancester is op 18 januari uit de lucht geschoten en Miriam is op 18 januari uit haar moeders buik geschoten. Een Lancaster is ook ooit gevonden in Miriam haar woonwijk in Dronten en ze heeft op 2 plekken gewoond op de Lancasterdreef in Dronten. Ook gebruikt ze soms make-up van Lancaster en zijn we ook in Engeland Lancaster voorbijgereden. Dit geeft ze toch de mensheid in het Limburgse mee om eens bij stil te staan. De restanten van de betreffende Lancaster hebben we echter niet kunnen vinden.

Nadat we het rondje hebben afgemaakt rijden we nog op onze fiets door de landerijen en bossen. Joep is stierlijk vervelend of juist erg opgewonden als hij in de fietsmand zit en maakt bewegingen dat hij eruit wil. Wat ik zelf nog nooit gezien heb, maar Miriam al bleek eerder te hebben gedaan is om Joep aan de lijn mee te laten rennen tijdens het fietsen. Joep vond het meerennen fantastisch en in zijn tempo reden we met hem mee. Ik was zelfs trots op het ventje. Wat was ie aan het rennen en wilde niet stoppen. Ook toen we wel stopten na 600 meter was ie er nog niet klaar mee.

Ook rijden we nog een stukje over Wegh van Meijl op Seven.

De Wegh van Meijl op Seven is 21 km lang en wordt gemarkeerd door 10 zware basaltzuilen. Bij het passeren van elke zuil heb je minimaal een Romeinse Meijl van 1478 meter afgelegd. In de zuilen is een vergulde afbeelding van de Romeinse Peelhelm uitgehouwen met de tekst: WEGH VAN MEIJL OP SEVEN gevolgd door het volgnummer met het Romeinse cijfertype van I tot X De tiende en laatste zuil staat in de kerk van St. Fabianus en St. Sebastianus kerk te Sevenum.

De route loopt grotendeels over het knooppunten wandelnetwerk maar is ook met de fiets te doen. Volg van Meijel naar Sevenum de routeplaatjes met de Gouden Peelhelm. De route loopt door het hedendaagse natuur- en cultuurlandschap waar de oorspronkelijke Peel verdwenen is. Wil je de route van vroeger echt beleven met historische achtergrondinformatie en weten hoe het landschap ter plekke in de loop der jaren veranderd is, lees dan verder op www.deweghvanmeijlopseven.nl

Bij terugkomst bij camper lekker tukkie gedaan en stoelen in de zon gezet. Veel mensen zijn inmiddels vertrokken en is er serene rust op deze camping. Mir gaat zo koken en vanavond lezen en beetje tv kijken. Morgen gaan we weer op pad en hebben we in het Twentse land weer hopelijk een mooi nieuw plekje gevonden om de laatste dagen van deze vakantie door te brengen. De weersberichten zien er goed uit.

15 juni 2025: Leubringhen – Departement Hauts de France

De afgelopen dagen hadden we in Baarlo voorgenomen om lekker te gaan fietsen met elkaar. Los van het op de fiets boodschappen doen in Baarlo, is het er niet meer van gekomen. Mensen lief, wat was het de afgelopen dagen tandjes heet! Het was niet te harden en wat waren wij blij dat we het laatste beschikbare plekje hadden gekregen op Camping Heiderust. Veel schaduw onder de bomen in de nis waar we stonden en daardoor hebben we het overleefd. Beide dagen was het ruim 32 graden en geen zuchtje wind. We waren niet de enigen die onder de luifel en in de schaduw bleven hangen. Alles en iedereen bleef op het terrein, op een paar enkelingen na. Eerlijk gezegd vonden we dit ook wel lekker om “thuis” te blijven bij de camper. We hebben 2 dagen gelezen en een beetje gelaafd samen. Alcoholvrij tegenwoordig.

We zijn onze leefstijl een beetje aan het aanpassen en we missen het wijntje en het biertje helemaal niet. En dat nu al 9 dagen achtereen. Ook eerlijk is te vertellen dat wij bijna iedere avond bij het eten wel een biertje of wijntje dronken. Geen flessen maar gewoon een biertje en wijnje. Miriam en de huisarts hebben mij wel geinspireerd moet ik zeggen. Mir leeft al langer alcoholvrij en voelt zich veel beter en fitter. En aangezien ik een redelijk slechte lichte slaper ben, naast nog wat andere fysieke beperkingen leek het mij ook wel beter om eens drastisch mijn leefstijl wat om te gooien. Concreet is dit dus meer bewegen en minder eten en gezonder eten. Miriam kookte altijd voor 4 personen voor ons tweetjes. Allebei zijn grote eters. Ik eet geen kaas meer, geen melk meer, geen of veel minder sausjes bij van alles en nog wat en ik tennis sinds een jaar met mijn buurman in het drentse land wekelijks. Neem daarnaast nog eens de wandelingen met onze Joep, nou…dan vind ik dat goed bezig ben. Dit heeft dan ook geleidt tot inmiddels 12 kilo lichter in 1 jaar tijd. En geen stress meer…ook heeeel lekker!

Mir had weer heerlijk een paar avonden op de Cadac grillplaat buiten gekookt en fijne gezellige avonden op deze campercamping gehad. Ook veel gesprekken gevoerd tijdens mijn afwassessies bij de gezamenlijke afwasplaats. Gezellige mensen om ons heen en leuke gesprekken gevoerd.

Maar vanmorgen was het weer tijd om op pad te gaan. We waren weer omstreeks 7 uur klaarwakker en ben ik begonnen om het water aan te vullen, het chemisch toilet legen en klaar maken voor een nieuwe dag. De elektrakabel schoonmakend oprollend en tot slot de oprijblokken opbergen. Mir had alle luiken gesloten en klaar gemaakt om dag te gaan rijden richting Frankrijk en Normandië in het bijzonder. De weersverwachtingen zien er voor onze standaarden heel goed uit. Zonnig en ongeveer 23 graden aan de kust. Top!

We rijden de poort uit en moeten tot slot nog even het vuil water afstorten. Met een prachtig goedje vooraf bij lege tank toegevoegd om de vuilwatertank ook aan binnenzijde te reinigen, rook het inderdaad wat frisser bij het leeg storten. We kunnen op pad.

Via de A67 en A73 reden we via Genk, Brussel, Gent, Brugge, Oostende naar de kustregio in België om via secondaire wegen Frankrijk binnen te rijden, bij Addinkerken. Binnendoor naar Calais om vervolgens door het Parc Naturelle Regional des Caps et Marais de Cote Opale te rijden.

Op het moment dat we in de buurt rijden van Calais hebben we het er samen over hoe treurig het 10 jaar geleden was toen we met de camper naar Engeland gingen en overal vluchtelingen langs de weg leefden in geïmproviseerde tentjes. Honderden bijeen, hopend op een beter leven. We hadden niet verwacht dat we ze nu weer zouden zien, aangezien Engeland geen EU land meer is en ook de grenzen heeft dichtgegooid. Maar niets is minder waar. We worden er treurig van als we het weer zien en beseffen dat we op een flinterdun lijntje begeven om als EU steeds dichterbij grotere problemen komen te staan met zelfs oorlog zo dichtbij. Hoe lullig het ook klinkt, maar wij besluiten om daarom misschien wel om nu te genieten van onze keuzes, zonder onze ogen te sluiten over wat er gebeurt in de wereld vandaag.

De rit verloopt super voorspoedig voor de rest en na Calais rijden we het natuurpark binnen. Vlakbij Cap Gris-Nez.

Cap Gris-Nez (Nederlands: Kaap Zwartenes; verouderd: Swartenesse, “zwarte nes”) is een kaap aan het Nauw van Calais in Frankrijk. Deze kaap vormt de plaats van het Europees continent die het dichtst bij Groot-Brittannië ligt. De afstand tot de krijtrotsen van Dover in Engeland bedraagt er amper 33 km.

De kaap ligt in de gemeente Audinghen in het departement Pas-de-Calais. De top ligt 50 m boven de zeespiegel. Cap Gris-Nez ligt 16 km ten zuidwesten van Cap Blanc-Nez. Beide kapen liggen in een natuurgebied, de Grand Site des Deux Caps in het Parc naturel régional des caps et marais d’Opale.

Onze verbazing is groot hoe mooi het is. Bij regio Calais denk je vooral aan de tunnel, shuttle of vluchtelingen. Maar wat een mooi lieflijk gebied zien we als we in het natuurpark rijden. We besluiten om hier een dagje te blijven hangen en willen via Park4Night een plekje vinden zonder voorzieningen. Gewoon midden in de natuur, zo stil mogelijke omgeving. De camper heeft al zijn kinderziektes overwonnen en voldoet supergoed met alles wat ie aan boord heeft. We willen daarom vaker los staan en zelfvoorzienend reizen met onze camper. Miriam vind een mooie plek op een heuvel/berg met een fantastisch uitzicht en uitsluitend goede reviews. De plek heeft geen naam, maar uitsluitend te vinden via de app Park4Night, code: 526048, plaats Leubringhen.

Er is niks behalve een mooi uitzicht en oh ja…een droogtoilet. Dat is voor ons een brug te ver, dus blij dat onze cassettetoilet leeg is. We kunnen hierdoor zeker 2 dagen los staan en met dit zonnige weer is er ook genoeg stroom aan boord.

Toen we aankwamen werden we verrast door de plek. Wat een plek!! We zijn helemaal alleen op een vlak stuk weiland van een landeigenaar, met uitzicht rondom om te smullen en zien we de krijtrotsen van Engeland. Het weer is iets te heiig om het echt goed te zien, maar we zien de contouren van de engelse kust. Voor het gevoel zou je ernaar toe kunnen zwemmen.

We installeren ons en nu we los staan hoeft er niet veel te gebeuren. Parkeren want we staan vlak en voila…klaar. Het weer is heerlijk en toch zo’n 12 graden koeler als gisteren. Stoelen naar buiten en even lunchen om vervolgens met Joep de middagronde te lopen. Deze doen we op de landerijen van de landeigenaar. Al glooiend loop de over de heuvel rug rondom en tussen de bomen door. Ook heeft de beste man een mooie tuin aangelegd waar je met je hond ook doorheen kan en mag lopen. Dit plekje kost ons 10 euro voor een nacht en mogen we voor dat geld ook morgen nog de schoon water tank voor aanvullen. Top toch!

Het is nu einde van de zondagmiddag en buiten zitten we voor de camper te genieten van elkaar en het uitzicht. Klein hapje en drankje nieuwe stijl. Lekker gedoucht in de camper en klaar voor de avond.

Morgen gaan we rustig onderweg naar onze eerste stop in Normandië. Saint Marie du Eglise gaan we beginnen en willen over de stranden lopen met Joep en geen plannen voor waar we morgen willen zijn. We zien wel. Los staan kun je hier op veel plekken via park4night. Allebei zitten op dezelfde lijn en Joep vaart er wel bij, want die is niet te houden hier met al dat gras, bossen, strand en zee.

12 juni 2025: Deldenerbroek en Campercamping Heiderust in Baarlo (L)

Vanmorgen heerlijk vroeg uit de veren en buiten aan picknicktafel de eerste kopjes Nespresso samen drinken. Het uitzicht op de paardenbak met 6 prachtige paarden aan het darren. Zeer rustgevend en mooi om te zien dat de paarden zich net zo op de rug door het zand woelen als dat Joep dat soms doet. De zon staan al lekker te schijnen en we maken ons klaar om de hele fijne camperplaats Deldenerbroek te gaan verlaten. We hebben hier een paar fijne dagen gehad. Maar qua gezondheid was het verstandig om weg te gaan. Na een hele dag ballen gooien en weer terug op je voeten gelegd krijgen van Bram, de Jack Russel van de eigenaar van de camperplaats, ben ik klaar voor mijn 17 fysiotherapie-sessies die in mijn dekking van de zorgverzekeraar zijn opgenomen. Of ik daarna hersteld ben, is niet zeker. Maar die dwingende kop van Bram was onweerstaanbaar…

Gisteren eerst gewandeld om vervolgens een mooie fietstocht te maken van ongeveer 30 kilometer. Tussendoor stoppen we bij bosgebieden om met Joep ook even te wandelen, zodat deze veldheer niet de hele middag in het stuurmandje te hoeven vertoeven.

Tijdens het wandelen hoor ik ineens een enorme dreun. Een soort aardschok eigenlijk. Ik kijk achterom en zie opeens Miriam op de grond liggen te schokken. Ik denk een epileptische aanval en schrik ervan. Maar mijn lieverd lag te schuddebuiken van het lachen omdat ze weer eens klunzig was gestruikeld over een opstaand polletje. Haar broek zag eruit. Het leek wel of ze al survivallend door de landerijen was getijgerd….maar meer vallend dus, dan survi! Het is mij er eentje hoor, die lieverd. Niets bezeerd alleen een gedeukt ego….

Het verloopt verder allemaal prima en we rijden door het mooie en gezellige dorp Delden waar genoeg te doen is gezien het mooiere weer dat is begonnen. De terrassen zitten vol en veel fietsers onderweg. Mooie kleine winkeltjes, veel horeca en mooie panden kenmerken Delden. Een dorp dat ooit zijn herkomst had in het jaartal 1036 en via stadsmuren Goorsepoort en Woolderpoort stadsrechten bezat. Later is het een levendig dorp geworden waar veel ambachtslieden zich vestigden en dus altijd veel aanloop was, ook gezien de nabije aanwezigheid van Landgoed Twickel.

Landgoed Twickel fietsen we ook doorheen. Het is één van de mooiste landgoederen van Nederland welke al 675 jaar bestaat. Nog steeds bewoond, vormt het statige kasteel het hart van een prachtig landschapspark. 

Er omheen een afwisselend landschap van eeuwenoude bossen, bijzondere natte heideterreinen en landbouwgrond. Het kleinschalige coulisselandschap biedt steeds nieuwe doorkijkjes. We fietsen onze weg er doorheen en genieten enorm van deze omgeving.

De kenmerkende zwart-witte luiken verraden welke boerderijen bij het landgoed horen. En verder zijn de monumentale watermolen, de tuinen en de houtzagerij een bezoek meer dan waard. Wij besluiten om niet deze watermolen en tuinen te bezoeken aangezien het er erg druk was met vooral pensionadas. Waarschijnlijk een Omroep Max clubdag of zo…

We fietsen door en komen uiteindelijk later in de route nog bij een andere watermolen, ‘t Mölnhoes net buiten Delden.

Tot zover de dag van gisteren en verder met vadaag. We wilden vanmorgen vroeg op pad want inmiddels is het ons wel duidelijk geworden dat het overal beredruk is met campers overal. We hebben een mooie plek gevonden waar we direct vanaf de camperplaats het bos in kunnen lopen en aan een kruispunt van Fietsknoop. Camper- en fietserscamping Heiderust in Baarlo is de verkorene! Gisteren contact met ze gehad via de email, maar reserveren niet mogelijk. Wie het eerst komt, eerst maalt. Daarom maar voor ons doen vroeg op pad richting Baarlo, nabij Venlo. Hoe lullig was het dat mijn lieve nicht Helga ons vroeg of we even bakkie kwamen doen in haar nieuwe woonomgeving Haaksbergen. Juist omdat we ervan uit gingen dat door de warme dag op komst, dat alle camperaars vroeg op een plek willen gaan installeren, wilden we snel door richting Baarlo. Sorry Helga, de volgende keer komen we echt aan als we in de buurt zijn. Aangezien Twente qua omgeving echt onze favoriet is, komt dat wel goed.

Omstreeks 9 uur vertrekken we onderweg via binnen wegen richting het zuiden. Via Winterswijk, stukje Duitsland in om vervolgens nabij Kleve weer Nederland binnen te rijden. Het was een mooie route met hoofdzakelijk groene bosgebieden. Verkeer was niet noemenswaardig en dus om exact 12 uur komen we aan bij Campercamping Heiderust. De reden dat we 12.00 uur gepland hadden qua aankomst, heeft te maken met het feit dat iedereen die weggaat uiterlijk 12.00 uur van de camping af moet zijn.

Enfin, we komen dus om 12.00 uur aan en tot onze schrik zien we dat achteraan in de rij moeten aansluiten om de camping op te komen. En wat denk je…? De camper voor ons is de laatste die binnen mag komen. Camping is vol! Wij balen en omkeren was ook nog geen optie, want we konden geen kant op. De dame van de camper achter ons die liet haar ongenoegen blijken en liep te foeteren dat ze niet op deze plek terecht kon. Ik bleef maar gewoon even wachten totdat ik vooruit of achteruit kon. Miriam stapt uit met Joep en loopt alvast naar voren om te kijken waar ik kan keren, totdat de camper voor ons aangeeft niet te willen blijven. Dit betekende dat wij dus nog wel een plekje kregen. Maar meestal zijn de laatste plekjes niet de beste plekjes, dus eerst maar kijken waar dat dan is. Er komt een super gemoedelijke oudere man naar ons toe en deze bleek dus van de camping te zijn. Wat een vriendelijkheid en rust straalde deze man uit. En dat accent is zooo lekker…..Wij hebben dus een prima plekje gekregen in de hoek van een veldje, met voldoende schaduw tijdens deze warme dagen die op ons af komen.

Nadat we ons gesetteld hadden moesten er voor de komende dagen boodschappen gedaan worden in downtown Baarlo. Ik ga met de fiets deze taak op mij nemen. Eigen belang, want dan weet ik wat er op de BBQ komt te liggen vanavond en morgenavond. Al die groentegerechten van Mirreke zijn erg lekker, maar soms even een romeins bachanal is ook een heerlijk vooruitzicht. Het woord bacchanal stamt af van Bacchus, de romeinse god van wijn en extase, welke verwijst naar uitbundige feesten die vaak gepaard gaan met veel eten en drinken. Aangezien Mir en ik momenteel al weekje alcoholvrij door het leven gaan, vind ik dat het eetgedeelte best eens uitbundig mag zijn…

De komende dagen lopen en fietsen we het er wel weer vanaf….