We zijn weer op pad! Na een aantal regendagen in ons huisje in Drenthe te hebben doorgebracht zijn we vanmorgen weer op pad gegaan. Vorige week waren we nog plannen aan het maken onderweg toen we nog in De Lutte stonden, toen Miriam haar vader ons belde met het verzoek of wij zin hadden in een etentje met de familie ivm met de sterfdag van mijn schoonmoeder, “ons Adje”. Juist doordat het de komende dagen daarna zo slecht weer werd, besloten om met volle overtuiging ja te zeggen tegen deze uitnodiging. De afgelopen pinksterdagen zijn we dus in Drenthe gebleven en hebben daar het ook lekker gehad en mooie wandelingen gemaak in ons bos.
Vervolgens op 2e pinksterdag naar Lelystad gegaan om gezellig weer even samen te zijn en bij te kletsen. Jammer genoeg was Sylvia, de oudste telg van mijn schoonouders, op vakantie met mijn zwager John. Deze was er dus niet bij helaas.
Het was druk op de weg maar keurig op tijd waren we in het Restaurant MJ Cafe in de BataviaHaven van Lelystad. Erg gezellig gehad met elkaar en na een paar uurtjes laven en kletsen weer terug naar Drenthe. Ja, voor een lunch met de familie rijden we dus gewoon even ruim 3 uur op en neer. Zoals in vorige blogs al vermeld; familie moet je zuinig op zijn en elke kans proberen aan te pakken als de gelegenheid zich voor doet. Iedereen is druk met zijn eigen leven en dat is logisch, maar daarom des te fijn om elkaar tussendoor te zien bij dit soort gelegenheden. Zeker nu we veel in Drenthe zijn of onderweg met camper aan het reizen loop je niet zo makkelijk bij elkaar naar binnen.
In augustus spreken we af om weer een weekje in Lelystad te zijn om buiten de familie nog andere dierbare vrienden, kennissen en ander gespuis te ontmoeten. Maar nu weer op pad.
Joep was gisteren tussendoor door onze vrienden Frits en Jetske uitgelaten en ging zowaar ook gewoon mee met deze inmiddels vertrouwde huisvrienden in het drentse land. Was top dat deze lieverds zich even over onze trouwe reisgezel wilden ontfermen. Joep meenemen in de auto voor een lunch voor een paar uurtjes leek ons voor hem niet zo prettig. Thuis kan hij gaan liggen in 1 van zijn vele manden, vachten, nisjes, plekjes. Maar deze rat lag gewoon op de bank. De bank waarbij hij altijd ons “ nodig “ heeft om erop te komen. Met 2 pootjes staat hij altijd rechtop tegen de bank en kijkt dan met die melancholieke ogen naar ons met een blik….”Help me, zie je dan niet dat ik er niet op kan”. En wij als personeel van hem, doen dat dan ook. Maar deze komediant kan het dus gewoon zelf. Toch maar dan ook kleden op de bank leggen als we er niet zijn.
Gisteravond na thuiskomst meteen de camper voor de deur gezet zodat Assepoester de camper weer tip top en bacterievrij klaar kon maken zodat we onze reis voort kunnen zetten. Alleen een kleine tegenvaller toen ik de camper ophaalde van de parkeerplaats. Mijn fiets stond nog op de drager achterop de camper en had een lekke voorband. Katsleeg en ik snapte er helemaal niks van. De fiets was met harde band op de drager gezet toen we vorige week naar huis reden. Maar goed; ik heb dus geen plakspullen in huis, de fietsenreparateur in het dorp is niet open deze dagen. De buitenband was van zijn velg gelopen dus ik kon voelen dat er niks scherps in de band zat. Tijdens het oppompen proberen te horen waar het lek zat. Kon niks vinden.
Aangezien we de volgende dag dus vroeg weg willen, bel ik de ANWB Wegenwacht. We hebben ook pechhulp voor fietsen. Aangezien ik al vanaf 1986 lid ben van deze club en nagenoeg nooit er gebruik van heb gemaakt, vond ik wel dat ik ze om hulp mocht vragen. Die hulp was perfect. Gisteravond ze gebeld en ze wilden nog wel om 22.00 uur langs komen of de volgende ochtend vroeg in de morgen. Deze optie koos ik dan ook. Vanmorgen dus keurig op tijd de monteur van de ANWB bij ons en deze zag uiteindelijk dat de band lek was direct naast het ventiel. Geen lek, maar een scheur in de soldering van het plekje rondom het ventiel. Aangezien wij dus weer geen standaard banden op de fiets hebben; het is geen normale band, maar ook net geen fatbike band. Deze had de beste man dus niet bij zich, ondanks dat ik wel de maten had doorgegeven. Voorstel van hem was dat ik met auto achter hem aanreed met vouwfiets achterin de auto. Nou, zo gezegd zo gedaan en binnen een uur was ik heen en weer naar Assen gereden naar een fietshandel die de binnenband op voorraad had. Binnen een kwartiertje was alles gepiept. Ik zou hier zeker een aantal uren mee bezig zijn geweest, dus ik was weer blij.
Maar uiteindelijk weer op pad nu dus. Wat zijn de plannen? Nou, die weet je bij ons natuurlijk nooit, maar de bedoeling is afzakken via Oost Nederland richting de Ardennen en daarna naar Normandië. Maar als het weer ook mooi in de Ardennen blijft, kan het ook zijn dat we daar blijven plakken. Nadat we net onderweg zijn nog even tanken en LPG tanks bijvullen en kunnen we echt op zoek naar de eerste stop in het twentse land wederom.
Na een zeer natte en koude rit komen we aan bij camperplaats Deldenerbroek in Delden. Een prima plaats die ook al bezocht was door mijn schoonzus Sylvia en zwager John, die er enige weken geleden met hun camper ook hadden gestaan. Na aankomst zien we inderdaad dat het een superplek is en installeren we ons voor de komende dagen.
Vandaag is het petweer, morgen gaan we fietsen en Delden eens even verkennen. Misschien donderdag nog dagje onder de luifel als het zo warm is. Vrijdag weer verder afzakken richting Betuwe of Limburg of misschien toch al donderdag. We zien het wel. We hebben er weer zin in en dus de komende weken zal ik regelmatig onze verslagen hier vastleggen. Toedeloe!
