Camping Car Park

24 + 25 Oktober 2025: Relaxdag aan het Lac des Settons en vluchten uit de Morvan

/ martin&miriam / 3 reacties

Het is droog! Na dagen van regen is het droog en hebben wij weer een heerlijke rustige slaaprust achter de rug. We doen vandaag het erg rustig aan en geen reisdag dus. Aangezien de weersverwachtingen voor vandaag redelijk goed zijn, blijven we vandaag nog een dagje in La Faye aan het Lac des Settons.

Na een eerste rondje met Joep direct langs het meer, doen we eerst rustig aan en blijven we wat langer in onze nachtkloffie in de camper, voordat we ons gaan douchen en aankleden. Zoals Mir altijd zegt: effe rommelen en tuttelen. Na het douchen eten we nog even een heerlijk broodje uit de oven die Miriam had gemaakt. Meergranenbroodje met Serrano Ham, frans kaasje, tomaatje en knoflookolie. Energie om een lekkere, maar frisse wandeling langs de andere kant van het meer, richting de stuwdam voorbij La Haye. Nou, als we dan onze coiffure en coiture op peil hebben, gaan we op pad. We lopen langs het Lac de Settons en de fraaie huizen langs het water in La Faye.

Het is de place to be in de Morvan en de bekendste badplaats van deze regio. Maar het valt ons op dat alle huizen met de luiken dicht zitten en alles onbewoond eruit ziet. Ook hier zijn het dus de vakantiehuizen van de mensen uit Parijs en Lyon die hier een 2e of 3e huis bezitten. Ook hier zal er weerstand zijn tegen dit soort huizen vanuit de lokale bevolking.

Het dorp leeft niet en leeft alleen maar in de zomermaanden van de toeristen. Zoals het lokale VVV zegt: je kun hier dan over de koppen lopen. Veel haventjes met bootjes, hotels en ander vertier, maar nu is het doods. Vinden wij niet erg. De rust die over het meer regeert als een spiegel is prachtig om te zien en langs te lopen. We lopen richting de stuwdam en lopen erover heen.

Om een gehele ronde rondom het meer te lopen vinden wij te ver. Het is ruim 15 kilometer en er is er wel eentje die er wel voor te porren is. Onze Joep! We noemen hem de laatste dagen “Joep Oscar Benjamin Button”. De eerste naam is zoals wij hem altijd noemen, de Oscar voor het acteertalent voor drama die deze eigenwijze teckel elke dag weer uitbeeldt als hij zijn zin niet krijgt. Een beetje zoals Brigitte Kaandorp met “ik heb een heeeeel zwaar leven…”. Het laatste gedeelte van zijn naam Benjamin Button is het vermoeden dat onze Joep niet ouder wordt, maar juist jonger. Zijn koppie ziet er jeugdiger uit, zijn energie is onuitputtelijk (voor ons zeer vermoeiend) en is niet te houden als ie maar het vermoeden heeft dat ie weer aan de wandel mag. Hij kwispelt er lustig op los tijdens de wandelingen en dankt ons altijd voor het vertier dat hem geboden wordt. Het kereltje zit al een tijdje lekker in zijn vel. Eigenlijk vanaf het moment dat hij de camper voor de deur zag staan voor vertrek.

De wandeling was heerlijk samen. Door de bossen, over het strand, langs de huizen, over houten loopruggetjes, spelend met Joep met houten takken.

Na terugkomst in de camper even bijkomen en lezen we lekker in onze boeken. De wind gaat na een tijdje liggen en besluiten we om met de drone een paar beelden vanuit de lucht te maken van onze plek op de camping en het uitzicht over het Lac des Settons. Samen even naar buiten en maken we de drone klaar voor de vlucht. Nog een beetje onwennig samen, maar al snel stijgt de drone recht naar boven en floep…….weggewaaid door de weer opstekende wind. De drone was meteen uit de koers en dwarrelde schokkend in de lucht. We hebben maar besloten om drone meteen naar de home-base terug te laten vliegen om het later in de middag nog maar een keertje te proberen. Maar ook later in de middag lukte het niet en stak de wind verder op en kwamen alweer de eerste regendruppels. We laten het maar zo en verdwijnen weer in de camper om in alle rust ons dingetje te doen. We maken samen een route via de landkaarten van Michelin en zetten deze over in de Camper Navigatie. Was erg leuk om samen te doen om bestemmingen te bepalen en routes te zoeken hoe we er het mooist kunnen komen.

Nu lekker klaarmaken voor de avond en gordijntjes weer dicht, kacheltje aan en TV op de achtergrond. Zowaar komen er wat meer campers het terrein op rijden en zijn we niet meer alleen. Morgen gaan we weer verder op pad, maar vandaag was een heerlijke relaxte dag.

Maar dat kunnen we niet zeggen van de volgende dag, vandaag! De regen klettert op het dak en we willen vandaag door richting Clermont- Ferrand. Dat betekent toch echt dat ik alles buiten moet doen om weer met volle watertank en leeg chemisch toilet te krijgen. Dat was geen pretje. Om 9.17 uur verlaten we onze camperplaats aan het Lac des Settons. Wij vonden het echt een hele fijne plaats om te verblijven en achteraf moeten we superblij zijn dat gisteren nog een aantal uren het weer prima was.

Mir en ik hadden samen een route uitgestippeld en in die route zaten weer een aantal prachtige wegen door de Morvan. Het is 8 graden en we leven in een kleine wereld. Echte vergezichten kunnen we niet zien, maar dat wat we wel kunnen zien vinden we geweldig mooi. De Morvan heeft ons wederom versteld doen staan hoe mooi dit gebied is. Het feit dat alles daar zo groen is, zegt wat over de hoeveelheid neerslag die daar jaarlijks valt. Vandaag viel zoveel dat het voldeed als de hoeveelheid van 10 maanden in de Morvan. Er kwam geen eind aan zoveel regen er viel. We reden over bergweggetjes tussendoor, bedekt met enorme hoeveelheden bladeren en hazelnoten en andere boomvruchten. In combinatie met de kleuren van de bomen en wat op de weg lag, gaf het wel een prachtig beeld over het geheel.

We rijden uiteindelijk de route die we wilden volgen richting Moulins via de wegen van Montsauche les Settons naar Anost, Saint Léger sous Beuvray, Luzy richting Vichy om vervolgens te gaan overnachten in Le Cheix. Vlakbij Clermont Ferrand. Zoals de route hier staat beschreven lijkt het een makkelijke route, maar onderweg kwam er nog een kink in de kabel, waarbij we beiden toch wel een beetje stress hebben ervaren.

We reden door de bergen op kleine weggetjes om het dorp Saint Léger sous Beuvray door te rijden om daarna richting Luzy te gaan. Maar bij binnenrijden van het dorp reden we een soort van fuik in. Er was een grote najaarsmarkt en de weg die wij moesten hebben was afgesloten. Op die T-kruising met aan de linkerzijde de afgesloten weg, stonden allemaal auto’s geparkeerd en liepen mensen te scharrelen, waardoor ik de bocht naar rechts niet kon halen met de 7.5 mtr lange camper die wij hebben. Ik stond vast. Achter mij auto’s en ik kon niet links of rechts. De spiegels waren beslagen, de achteruitrij-camera idem dito, dus eigenlijk zag ik niks waarop ik kon vertrouwen. Er kwam een man naar ons toelopen met een hoofd van: wat doet die camper nu op dit moment in ons land en in dit dorp? Zuchtend ook…Toen ik het raam opende en hem aankeek, bleek de man erg vriendelijk en ik natuurlijk ook zoals altijd. Met mijn beperkte franse taalvaardigheid maakte ik duidelijk dat ik richting Luzy wilde gaan. De man haalt zijn schouders op en zegt; dat gaan niet, je moet die kant op! De rechterkant. Maar ik kan die bocht niet maken zeg ik. “Tuurlijk wel. Ik help je wel!” Zie de vriendelijke man. Nou met enig oponthoud en wat manouvreren met de camper kon ik de bocht maken en waren we weer op pad. Maar hoe komen we nu weer op het punt om de route op te pakken? Dat is ons dus niet gelukt. Overal omleidingen en daarom maar besloten om de route niet af te maken en over grote autowegen en snelwegen richting Clermont Ferrand te gaan. De regen blijft maar komen en de wegen zijn zieknat en spekglad. De grote wegen zijn schoon en ik verlang eerlijk gezegd wel naar wat zonneschijn en betere temperaturen. De romantische tussendoorweggetjes doen we volgend jaar wel weer in dit gebied. Want wat was dit Park de Morvan een heerlijke plek!

Na een paar uurtjes nog te hebben gereden komen we aan bij de Camper Car Park in Le Cheix. We zijn de enigen die hier staan. Maar bij de poort aangekomen, komen we er niet in. Het pasje werkt wel, maar de poort gaan niet open. Meteen even gebeld met de organisatie Camper Car Park en weer supergoed en snel geholpen. Het bevalt ons erg goed het verblijven op hun parken.

Mir maakt na aankomst een heerlijke borrelplank zonder borrel. Meer een plank eigenlijk, maar dan met hapjes. We hadden honger en ik was moe van de rit van vandaag. Zometeen even lekker douchen, kloffie aan en snuggle up in de camper wederom. De regen blijft komen, zien we op de radar. Morgen weer verder en willen we wel weer tussendoor rijden richting de Parc Naturel Regional des Pyrénées Catalanes. Maar we zien wel waar we terecht komen. Jullie lezen het weer binnenkort.

23 Oktober 2025: Rondje Parc Nationale de Morvan

/ martin&miriam / 8 reacties

Allereerst even een verduidelijking van het schrijven van dit blog. Momenteel schrijf ik dagelijks nu ons blog in plaats van over meerdere dagen 1x een blog. Het kan dus best zijn dat dit blog meer een dagboek gaat worden bij deze reis. Voorheen deed ik eens in de 4 tot 6 dagen een blog schrijven tijdens een reis. Vooral omdat we nu veel tijd hebben, doordat het weer zo enorm slecht is en we veel binnen in de camper zitten. Maar om alles te beschrijven over meerdere dagen maakt ook dat je dan dingen vergeet of niet meer weet wat je allemaal gezien en gedaan hebt. Maar goed; ik wil niet garanderen dat ik de komende maanden dagelijks ga bloggen. ChatGPT geeft wel een aantal voordelen bij dagelijks bloggen, maar f.ck GPT! Uiteindelijk schrijven we ons blog voor onszelf als naslagwerk, maar dan is het wel erg leuk om te zien dat ons blog weer enorm groeit nu we weer regelmatig schrijven. Mede doordat we aantal jaren geleden wekelijks op de landelijke website van 50+ hebben geblogd, zien we veel volgers/lezers weer terug na de laatste jaren. Ook de facebook-groepen Campervrienden en Overwinteren zorgen voor aanwas op onze website en abonnees. Leuk om te zien dat onze website dit jaar al meer dan 30.000 bezoekers heeft gehad en onlangs de 300e abonnee. En dan moet de winterreis 2025 nog echt gaan beginnen. Dat maakt het ook leuk om te blijven schrijven. Zeker nu er meer en meer mails en reacties komen van lezers met vragen, tips en opmerkingen.

Laten we eerst eens beginnen over onze laatste nacht op de camperplaats. Man o man wat ging het tekeer met de slagregens en storm rondom onze camper. We waren blij dat we in de middag toch die wandeling hadden gemaakt, maar voor de rest had je niks buiten te zoeken. De hele nacht huilde de wind om ons heen en ik had daarom niet zo goed geslapen en was vroeg wakker. Miriam had wel lekker geslapen. Nadat we alles weer in orde hadden gemaakt in de camper voor vertrek nog even langs de camperservice-plaats. Nieuw water inslaan, grijs water lozen en het chemisch toilet legen. Precies om 9.15 uur verlieten wij de camperplaats en waren we op pad!

Brug bij Charmont

Het bleek een prachtige dag te worden, ondanks de nog steeds met bakken uit de lucht vallende regenbuien en stormvlagen tijdens het rijden. We passeren Parc National de Forets met zijn uitgestreken vlakten boerengrond afwisselend met slingerende weggetjes door de bossen. Het lijkt de graanschuur van Frankrijk te zijn, zoveel boerengrond en kleine agrarische dorpjes. Het landschap wordt glooiender en ziet er lieflijk uit. We rijden gestaag door en komen na een wat saai tussenstuk van ongeveer 80 kilometer uit bij het begin van het volgende NP de Morvan. Een aantal jaren geleden zijn we hier ook geweest en vonden we het hier al geweldig. En zo was het vandaag wederom. De Morvan pakt je! We voelen allebei ons hier zo prettig en doet ons denken aan sommige gebieden in Engeland en Schotland. De mooie stenen huisjes, de ommuurde weilanden en een kleur groen gras die zo helder is met daarbij eromheen glooiende heuvels met of bomen of weilanden met typische koeien die bij dit gebied horen.Via een historic route via de D26 beginnend van Salieux naar onze bestemming. Deze weg is echt een aanrader voor iedereen, want je rijdt door zulk idyllisch landschap met zoveel variatie in landschap en kleur. Zelfs nadat de storm Benjamin zoveel takken en bomen heeft ontwricht en enorm veel bladeren op de weg. Zoveel dat je soms niet ziet hoe de weg precies loopt. Maar wat een route vandaag! We hebben enorm genoten van deze dag en rijden door het prachtige park De Morvan.

Diverse landschappen onderweg

Midden in Bourgondië, halverwege tussen Parijs en Lyon, strekt dit granieten middelgebergte zich uit. Wild en glooiend tegelijk, met als hoogste punt de Haut-Folin op 901 meter hoogte. Ook telt de Morvan een zestal kunstmatige meren, waar de bekendste van deze meren Lac des Settons is. En daar zijn we naar onderweg. Nadat we tussendoor ook nog even gestopt zijn om Miriam met Joep te laten wandelen, zoeken we een camperplaats die we aan het Lac des Settons willen vinden. Camping Car Park heeft weer een hele mooie aan het meer in de app staan en er is plaats genoeg. Sterker nog; van de 41 plaatsen zijn er nog 40 beschikbaar. Het dorpje heet La Faye en de camperplaats is direct aan het meer gesitueerd. Nou dat wordt een mooi plekkie zoeken. We komen aan na nog een laatste stuk van de route door hele smalle boerenweggetjes te hebben gereden.

Strandje bij camperplaats en laatste kleine weggetje

We checken met ons pasje in, op de camperplaats en zien inderdaad dat er maar 1 andere camper staat. We besluiten wat dichter bij het meer te gaan staan en rijden een plekje op, om vervolgens in zijn achteruit het tegenover liggende plekje te gaan benaderen. Dat wordt onze plek voor vannacht. En wellicht ook voor morgen, want de locatie is leuk en ook om te wandelen is het top! Morgen als het weer wat mooier is, blijven we hier een extra dagje. Even niet rijden en even relaxen een extra dagje. Het sturen over smalle weggetjes met de storm die we hadden was best inspannend en spannend soms.

Maar goed; alleen nog even achteruit rijden om op de plek te komen. Maar we slippen vast in de door regen verzadigde grasmat en we glijen de verkeerde kant op. Vast zitten we. En geen hulp in de buurt. Ik had het er helemaal mee gehad en dacht; ik laat dat ding staan zoals die staat op deze plek en morgen zien we wel verder. Maar mijn Miriam McGyver dacht er anders over. “We gebruiken de rubberen deurmat voor de deur en die leggen we onder het wiel met minste grip”. Okay, kunnen we doen. En het lukte met een hoop tegengesputter! Niet van mij dit keer, maar van de blubber. Zowel de camper als Miriam zagen eruit! Allebei maar door de wasstraat morgen of overmorgen!!

Modderpoel

Het regen komt weer met bakken uit de lucht en Joep moet er wel even uit. Samen beginnen we aan de wandeling, maar het was berekoud en supernat. Miriam biedt aan om alleen verder te gaan en mij even te laten relaxen in de camper aangezien de rit best inspannend voor mij was. Lieverd is het!

Wat nogal bizar was vanmiddag was het moment dat we iets heel bijzonders meemaakten toen we in de camper de foto’s van vandaag onderweg aan het bekijken waren. Miriam had er kippenvel van! Wat is het geval: Jaren geleden hebben wij met onze Lambortinki 1.0 ook in dit park gereden en weten wij echt niet meer exact waar wij overal geweest zijn. Toen vanmiddag Miriam opeens een foto maakte van een historisch straatje in een dorp, met een heel specifiek huis in dat straatje, bleek vanmiddag dat zij werkelijk exact dezelfde foto jaren geleden op het zelfde moment had gemaakt. Zonder te weten dat we daar eerder waren geweest. Bizar!

Bizar! 2018 versus 2025..

Vanavond weer gordijntjes dicht, kacheltje aan en lekker Feyenoord kijken. Vinden we zo knus!! Hopelijk wordt het een rustige nacht, nu de storm ook hier nog steeds pittig te noemen is.

22 Oktober 2025: Chaumont, Dep. Haute Marne

/ martin&miriam / 2 reacties

Vanmorgen werden we wakker door de eerste agrarische voertuigen door het dorp. Miriam niet. Die maakte nog heerlijke andere agrarische geluiden waar ik mij hier niet over uitlaat. Na een lekkere warme ochtenddouche ga ik op pad met Joep. We lopen een ronde rondom het dorp en de weilanden bij de camperplaats. Onderweg komen we nog een dame tegen met een leuk hondje en Joep erop af. De beide beestjes vermaakten elkaar prima, maar nu begon het vrouwtje van het beestje enorme verhalen op te hangen in het, waarschijnlijk, boeren-frans. Geen woord van te maken en zelfs op het moment dat ik mijn beste frans probeerde uit te leggen dat ik geen frans spreek, sprak ze uit dat ze dat begreep en ging weer vol over de dorpse perikelen die ze allemaal meemaakte met de medebewoners. Nee, ze was super vriendelijk en vroeg waar ik vandaan kwam en waar ik naar toe ging. Het verbaast mij enorm dat zelfs de dames van zeg maar 40 jaar oud, geen woord engels spreken. Het was dus beetje behelpen maar in alle vriendelijkheid afscheid van elkaar genomen: bon trottoir!! (We liepen op de stoep..echt waar!)

Na het allemaal in orde maken voor vertrek verlieten wij dit dorp. De camperplaats was prima, super rustig en we konden makkelijk het terrein verlaten. Wij onderweg. Maar wat een prachtige route hebben we gereden. Geen kip op de weg en auto’s ook niet. Wel over veel stuurweggetjes met veel bochten, maar de kleurschakeringen van de herfst in alle vergezichten waren prachtig. Volop genieten!

We passeren dorpen, kleine stadjes en wat ons elke keer opvalt is dat je in de dorpen en kleine stadjes nagenoeg geen roering of beweging op straat ziet. Luiken dicht, winkels veelal opgedoekt, niemand die zijn eigen straatje schoonveegt, etc. Terwijl ik denk dat wij in Nederland altijd wel wat te zien hebben op straat. Wandelaars, fietsers, Honden uitlaters, verkeer op straat. Hier niet. Raarrrrr!!

We besluiten tijdens het rijden dat we vandaag wat vroeger ergens stoppen om een plek voor de nacht te vinden. Juist om Joep even tijd te geven om langere wandelingen te maken. De kleine veldheer gedraagt zich voorbeeldig, maar maakt ook veelvuldig misbruik van de zorgzaamheid van Mir. Joep kan vreselijk terminaal kijken waardoor Miriam het gevoel heeft dat ze van haar stoel af moet om Joep daar te laten zitten en dat dus ook doet….ja echt! Of als Joep even met zijn tong langs zijn bekkie likt, denkt Mir dat Joep wat wil eten en dat dus ook regelt. Jullie weten natuurlijk wel wat ik de hele dag doe? Ziet er wel pervers uit, maar het werkt wel bij Mir! Hahahaha, we hebben het gewoon lekker onderweg.

Alleen de regenbuien zijn veelvuldig aanwezig, waardoor na wandelingen de kleding dampig uithangen in de badkamer. Maar nu met de Maxxfan is dat “muffe” natte gedoe verleden tijd. We zijn erg tevreden over de Maxxfan tot nu toe. Het leefcomfort in de camper is prettiger geworden door de luchtcirculatie. Top! Maar goed, na een hele mooie route dwars door natuurgebieden, bossen met name, komen we aan in Chaumont. Daar checken wij in bij een Camping Car Park. Een landelijke organisatie met ongeveer 600 camperplaatsen en minicampings waar je middels een clubkaart automatisch in- en uit kan checken. Je stort vooraf geld op die clubkaart rekening en vanaf die rekening worden de stagelden afgeschreven. Wij zijn nu na diverse bezoeken van deze camperplaatsen enorm fan geworden van deze club! Nu zijn we ingecheckt bij de camperplaats in Chaumont. Mooie vlakke plekken, inclusief elektra, een spiksplinternieuw sanitairgebouw met schone toiletten en lekkere douches. Ook de verzorgingsplek voor de camper bij vertrek ziet er top uit! Kortom; dit is wel een van onze favorieten!

Na alles aan kant te hebben gemaakt besluiten we om een lange wandeling met Joep te maken. Direct naast onze camperplaats zien we een parkje waar we inlopen en het kan geen toeval zijn dat wat Miriam graag in het echt wil gaan zien, hier in dit park als replica is nagebouwd: De grot van Lourdes! Een mini-bedevaartoord hier in dit stadje Chaumont. Dit stadje heeft ongeveer 22.000 inwoners en is hoofdstad van het departement Haute-Marne. De stad is omheind met een stadsmuur, maar hierover straks meer. Schuttingtaal met name.

Nadat we bij de grot even hebben stilgestaan om aan onze dierbaren te denken en wat foto’s te schieten, lopen we door richting een heuvelachtig landschap richting de stad. We zien de stadsmuren op afstand opdoemen en we besluiten niet met Joep de stad in te gaan. Daar heeft die kleine niks aan en krijgt er alleen maar stress van. En dat stressvrije gunnen we hem ook!

We besluiten een bergweggetje te gaan bewandelen steil omhoog door de bossen richting de stadsmuren. Het is prachtig in het bos, maar ik kom mezelf wel tegen; Hey, jij hier? Ja, vals plat wandelen gaat nog wel, maar zo steil omhoog dat is voor mij wel een inspanning, ondanks dat ik inmiddels al 17 kg af ben gevallen, voel ik mij wel weer zwaar door de “moeie” benen en mijn ademhaling. Het humeur wordt er ook niet beter op als Miriam voorstelt om de stadsmuren te gaan nemen, dus nog steiler omhoog! Vroeger werden er ketels met hete olie naar beneden gegooid of beschoten met pijlen. Nou, ik zocht de pijlen naar beneden. Hoe kom ik hier zo snel mogelijk weg.

Zoals een hecht echtpaar betaamt, kwam het op neer dat Miriam alleen verder ging en ik het maar uit moest zoeken hoe ik weer bij de camper kwam met Joep. Nou, dat schept een band! Miriam stuurde mij langs de buitenkant stadsmuur weg, met de mededeling: je kunt vast ergens wel weer aan de binnenkant van de stadsmuur komen en anders ga je terug naar de camper met Joep. Daar stond ik dan. In the middle of nowhere en bij god niet wetend waar de camper uberhaupt nog staat. Maar Joris Goedzak deed wat van hem gevraagd werd en begon te lopen. Maar nergens kon ik de binnenkant van de stadsmuur betreden. Maar volgens mij was dat ook de definitie van een stadsmuur; je komt er niet in!! Want als je zo binnen kunt wandelen waarom zou je dan 230 jaar slaven met kabaltstenen een muur laten bouwen…..

Het voelde bij Miriam ook niet okay, want binnen 10 minuten belde ze mij waar ik was. Nou, nog steeds tussen de stadsmuur en stadsgracht…kan nergens heen!! We zoeken elkaar weer op en besluiten om via weer een bospaadje naar beneden aan de boskant te lopen en komen uiteindelijk na ruim anderhalf uur weer terug bij de camper.

Joep uitgeteld, wij behoorlijk nat van regen en zweet. We gaan ons lekker douchen in het nieuwe sanitairgebouw en zitten nu fris en fruitig in de camper met een borrelplankje en drankje. Kneuterig klettert de regen op ons dak en snort ons kacheltje lekker om het behaaglijk te maken. Wij zijn klaar voor vandaag en gaan morgen weer verder met onze mooie route.

Ons plan is om richting Moulins te rijden en dan door Parc Nationale de Foréts en de Parc National de Morvan te rijden richting het zuiden. Maar hierover lezen jullie later meer.

2 februari 2025: Zon en korte mouwen vlakbij de Spaanse grens!

/ martin&miriam / 5 reacties

Gisteren was een heerlijk relax dagje aan de kust bij Fouras. In de ochtend was het lekker wakker worden zonder concreet plan voor die dag. Daarom eerst maar even met onze Joep een ochtendwandeling gemaakt en vervolgens even een paar uur gelezen. Mir en ik besluiten om tussen de middag een wandeling naar het dorp te maken en dat maar eens rustig te bekijken. We kunnen er constateren dat het een topdorp was qua ambiance, winkels, horeca en activiteiten. We stonden even te praten met een frans echtpaar die hier in de winter wonen en in de zomer in de buurt van Parijs. Zomers kun je hier over de koppen lopen, zo druk zeggen ze. We kunnen het ons goed voorstellen!

Fouras in wintertijd

Ook is hier tussen de middag alles dicht en doen ze of een slaapje of laven ze aan 9 liter tafelwijn. Mooie winkels, leuke barretjes en terrasjes, maar alles dicht! Wel waren en nog een boulangerie en patisserie open en dus daar maar wat lekkers voor bij de koffie meegenomen voor bij de camper. Zonnetje erbij, maar nog wel heel fris.

Aan het einde van de middag was de zon er weer en zijn we met Joep nog even op het strand gegaan om hem daar te laten darren. Wat is het ventje toch altijd blij en enthousiast. Hij was niet te houden en sleepte het ene stuk wrakhout met zich mee of nog een ander stuk hout wat er te vinden was. Afpakken laat ie niet toe en dat is het spel. Geweldig om hem zo uit zijn plaat te zien gaan. Na een uurtje trok de lucht weer dicht en werd het echt koud. Daarom maar naar binnen voor de laatste avond hier. Morgen weer door. We slapen heerlijk in onze Knaus en merken dat we steeds meer in de fossielen-stand komen, zo relaxt zijn we inmiddels.

Vanmorgen na wakker worden en alles klaar maken voor vertrek, gaan we omstreeks 09.30 uur weer op pad. We twijfelen of we nu direct Spanje/Baskenland intrekken of toch nog een nachtje in de buurt van Bayonne plannen. We hebben geen haast en we zien wel hoe de dag verloopt. Deze dag verandert met de minuut als we steeds in dichtere mist rijden en maximaal 100 mtr zicht hebben. Op de tolweg is het rustig dus we rijden met een lekkere snelheid van 100 km/u totdat onze tank weer leeg is en stoppen bij een tankstation. Daar werkt het allemaal wat anders dan in Nederland. Je moet eerst naar binnen om te zeggen voor hoeveel je wilt tanken, om vervolgens dat bedrag te pinnen. Dan ga je tanken en stopt de pomp exact bij het genoemde bedrag. Mocht je minder hebben getankt dan dat je betaald hebt, dan storten ze het verschil weer terug op je rekening waarmee je betaald hebt. Lijkt omslachtig, maar gestolen wordt er niet tenminste op deze manier. Aangezien ik na tanken ook nog LPG moest tanken moest ik 2x naar binnen om aan te geven hoeveel ik wilde tanken. Dat betekent 2x blootgesteld worden aan impulsaankopen…

Nadat we nog ruim een uur hadden doorgereden, besloten om een plek te gaan zoeken voor de nacht. Dat lukte wederom goed op de Camping Car Park App.

Camperplaats in Soorts – Hossegur

Tijdens de rit door het dorp Soorts-Hossegor, waar de camperplaats was, werden we al blij. Prachtig zonnig weer van 14 graden, schoon en net dorp met hele mooie huizen. Alles netjes op en rondom de straten en onze camperplaats zat direct naast een zeg maar ruim boven modaal woonwijkje. Super moderne strakke huizen en om ons heen bossen, pijnbomen en Mimosa.

We maken ons plekje naar ons zin na het inchecken en besluiten om naar Lac du Hossegor te wandelen. Het meer zit ongeveer een kilometer achter onze camperplaats en om er te komen moesten we door een soort Aerdenhout lopen om bij het meer te komen. Ook rondom het meer stonden alleen maar paleizen. Oud geld en nieuw geld. Zien en gezien worden. Daar liepen wij dan met ons adidas joggingbroekje en t-shirt. Een terrasje kom je zo niet op.

Familie Clochard.

Dan maar een kartonnen strook met “please help us with food” maken en op de grond voor het terras gaan zitten. Of we gaan gewoon weer naar ons huiske op wielen gaan daar maar laven. Dat is het geworden! We zitten nu nog in het zonnetje een borreltje te doen terwijl ik het blog schrijf. Vanavond lekker TV kijken. Oh ja…over TV gesproken. We zijn nu 4 nachten onderweg en het is ons nog niet gelukt om via de satelliet TV te kijken. Bomen staan meestal in de weg. Daarom zo blij dat ik via een spaanse telecom bedrijf een datacard met abonnement heb aangeschaft met een Mifi router. Via deze datacard kan ik in heel europa data gebruiken om TV te kijken, foto’s te uploaden van Miriam zonder enige problemen. Met de satelliet konden we sowieso in zuid Spanje en Zuid Portugal niet meer kijken ivm beperkt bereik. Met deze datacard, met maandelijks 400 GB aan beschikbare data, moet het volgens ons goed lukken. Na deze reis besluiten we of we de satelliet laten verwijderen of toch laten zitten. Scheelt ook weer gewicht.

Morgen gaan we echt Spanje in richting het Baskenland. Ook weer heel veel zin in, maar het lijkt ons daar moeilijker om campings en camperplaatsen te vinden die open zijn in deze tijd. Jullie gaan het zien!

29 januari 2025: Na veel pech, nu eindelijk onderweg!

/ martin&miriam / 15 reacties

De kop boven dit bericht zegt eigenlijk alles. De afgelopen weken stonden vooral in het teken van een beetje pech hebben. Nadat onze woning in Lelystad leeg was gemaakt en wij voor de laatste keer onze voordeur achter ons hadden gesloten, waren we snel al weer op orde in Drenthe. Mijn Duracell-konijn (Miriam voor intimi) was niet te stoppen en beiden hadden we hard gewerkt om alles op orde te krijgen. Hierdoor konden we een paar weken echt relaxen en besloten we om ruim een week eerder weg te gaan richting het Zuiden van Europa. Maar tussen besluiten en werkelijk weg kunnen zat dus wat tegenslag.

Eerst werd Mirreke sinds jaren dusdanig geraakt door een virus, waardoor ze werkelijk ruim anderhalve week zo beroerd was, dat ze alleen maar of in bed of op de bank heeft gelegen. Toen zij nagenoeg was opgeknapt, was ik aan de beurt met dezelfde klachten. Het was zelfs erger dan een “mannengriep”. Dat was afgelopen weekend en deze week.

Ook zou eindelijk onze problemen met onze nieuwe CV ketel in ons chalet opgelost worden. Het was eigenlijk heel triest hoe dit dossier is verlopen, maar in het kort komt het erop neer dat wij inmiddels 3 nieuwe CV ketels geplaatst hebben gekregen, welke allemaal terminaal gesneuveld zijn door onvermogen van de onervaren monteurs van het betreffende Installatiebedrijf. Eerste nieuwe CV ketel werd geplaatst zonder expansievat en zelfs nadat dezelfde monteur voor het oplossen van een storing zijn eigen werk kwam controleren, kwam hij er nog niet achter wat er mis zou zijn met de ketel. Hij ging deze storing doorspelen aan de fabrikant van de ketel, Intergas. Het probleem zat in de ketel en omdat er garantie op de ketel zat, moest Intergas het maar zelf oplossen. Okay, regel het maar. Nou, toen de productspecialist van Intergas dag later langs kwam, schrok hij zich rot. Geen expansievat gemonteerd, de luchtinlaat op de rookafvoer aangesloten en de rookafvoer op de luchtinlaat. Beugels niet geborgd. Tja, dat dan een ketel dan in storing gaat, is niet zo gek. Water op de vloer, ketel kapot en deze ketel voorzien van een expansievat in een kleine Ketelkast in chalet kan helemaal niet. Wat een prutsers…was de repliek van Intergast.

Maar goed; met onze leverancier gebeld en Intergas had aangegeven dat er een nieuwe ketel moest komen. Maar ja, hoe snel kan dat in deze tijd? Eerlijk is eerlijk. De leverancier deed er echt alles aan om snel iets te regelen. Ook omdat wij hadden aangegeven om met de camper weg te willen in het weekend. Er moest een Remeha ketel komen met een interne expansievat in de ketel zelf. Monteur zou komen en het allemaal snel fixen. Nee, dus! Net toen al het water in de ketel zat en de nieuwe 2e ketel op 2.1 bar druk stond schoten koppelingen los en spoot al het water uit de ketel. Water op en onder de vloer, wanden zeiknat, plinten onder water gespoten en door al het water brandde de printplaat in ketel door en was de ketel total loss. Dit was gisteren!

De hel brak toen bij ons los, aangezien dit de korte versie van dit dossier is. Monteur op staande voet ontslagen na 1e ketel, deze monteur van de 2e ketel zag de bui al hangen en stond op het punt om zijn spullen te pakken en weg te rijden. Toen ben ik maar op hem gaan zitten. Hij kon geen kant meer op en liep blauw aan binnen een minuut. Hij kwam weer bij zinnen en onder druk van mij en zijn werkgever moest hij blijven tot nader order. Wij natuurlijk een zeer onprettig gesprek met onze leverancier en onder het mom van: vandaag komt er een nieuwe ketel in, al word het middernacht! Tevens formeel de partijen aansprakelijk gesteld voor alle schade, vervolgschade en alles wat erbij komt. De boodschap was duidelijk. Gistermiddag om 15.00 uur kwam er een andere installateur uit Friesland met nieuwe ketel en deze ging de beide jonge andere monteurs begeleiden om het goed te doen, zodat zij er ook van konden leren. De ketel hangt er inmiddels in en wij zitten er weer warmpjes bij.

Dat maakt dat wij vanmorgen eindelijk op pad konden met onze Lambortinki 3.0 en zijn we na een voorspoedige rit inmiddels aangekomen in de Belgische Ardennen.

Voor het eerst gebruik gemaakt van een volledig geautomatiseerde camperplaats in Herbeumont. Deze camperplaats is onderdeel van een keten van ongeveer 600 camperplaatsen in europa. Camping Car Park is de naam van deze organisatie. Hoofdzakelijk Belgie en Frankrijk. Het inchecken via de app was nog wel even een dingetje, maar ik ben nu goed ingelicht en direct een incheck-pasje voor alle camperplaatsen gekregen. Je moet je account eerst vullen met saldo waarvan afgeschreven wordt als je incheckt bij welke camperplaats dan ook. Mooie plek ook! Je hebt hier een verharde plek voor je camper met grasstrook voor je deur. Je kunt de camper legen en vullen met water, je kunt het chemisch toilet verzorgen en je hebt elektra. Voor de rest is er niks behalve vuilnisbakken en picknick bankje. We moeten dus douchen en naar toilet in onze eigen camper. Prima te doen!

Na aankomst vanmiddag hebben we eerst een drankje gedaan en daarna met Joep een lekkere wandeling gemaakt door de bossen van de ardennen. Joep is top in de camper en heeft het super naar zijn zin. Ook wel lekker. Morgen gaan we weer door richting Chalon du Champagne, Reims en door richting Vierzon. Denken we….we ziet het wel! Maar wat voelt het lekker om onderweg te zijn en we hebben er dan ook vreselijk veel zin in! We volgen nu al een tijdje andere camperaars en op hun youtube kanaal beginnen ze elke vlog met een liedje met de volgende tekst: Today and not tomorrow, There’s no time to borrow, Today is a good time to live!

Zeker nu we deze week weer werden geconfronteerd met slecht en zorgelijk gezondheidsnieuws voor een dierbare (voetbal)vriend en vriend van onze schoonzus en zwager. Pluk de dag als het kan! We denken aan hem en aan zijn gezin en wensen ze sterkte de komende tijd!

Jullie gaan vast lezen hoe en waar we overal komen. Miriam is ook nog te volgen via haar polarsteps en doet een korte opsomming van de dag. Jullie kennen me….ik doe de uitgebreide versie hier op Camperjoy.