Cokse Heide

4 September 2020: Start vakantie op Cokse Heide in Afferden

/ martin&miriam / 3 reacties

Afgelopen vrijdag was het onze laatste werkdag en hadden we het zo gepland dat we omstreeks 15.00 uur in de auto konden stappen en met de caravan op pad naar ons eerste vakantie-adres; De Cokse Heide in Afferden (L). Zoals jullie wellicht weten is dit 1 van onze favoriete natuurkampeerterreinen binnen de Staatsbosbeheer campings. We zijn er inmiddels 4x geweest en nog steeds worden we blij als we er weer heen mogen.

De laatste dag werken bestond voor Miriam nog gewoon open te zijn tot 14.00 uur met haar kapsalon om de laatste klanten te helpen. Voor mij stond hij in het teken van de laatste kantoorwerkzaamheden te doen, laatste belletjes en de boekhouding bijwerken voor beide bedrijfjes. Voor de rest had ik de taak om de caravan helemaal klaar te maken, dus wassen, inruimen, de buitenstoelen schoonmaken, grondzeil reinigen, BBQ repareren en nog wat ander subtiel opgedragen taken volbrengen. Toen we dan ook eindelijk mochten vertrekken, was de pijp alweer leeg, zal ik maar zeggen.

Op geplande tijd vertrokken en onderweg verliep alles van een leien dakje. Bij aankomst op de camping viel het ons op hoe knettervol deze nog stond met kampeerders. Door het rare jaar 2020 verschuiven de vakantieperioden wel, lijkt het. Veel wat oudere paren aanwezig, maar ook best nog wel jonge stellen. Allemaal genietend van al het moois dat deze omgeving te bieden heeft. De Cokse Heide heeft ook een nieuw sanitairgebouw gekregen, wat er super gelikt uitziet. Wat afwijkend van de andere nieuwere kampeerterreinen van Staatsbosbeheer. Strakker, frisser en lichter van binnen. Erg fraai. Vooraf ook duidelijke instructies gekregen over de coronamaatregelen. Er is maar 1 looproute rondom het sanitairgebouw en deze moet je volgen. Spookloplers worden niet getolereerd.

Het kampeerterrein ligt er prachtig bij! Het is 1 en al groen wat je ziet en je hoort een specht koppijn creeeren tegen een boom, vogel getjielp en de zon schijnt op onze plek. We hebben er zin in en ik zet met de auto nagenoeg de caravan in 1x achteruit in de kampeernis die voor ons gereserveerd stond. We kennen de plek goed en hij is nu nog rustiger aangezien de kampvuur-kuil niet gebruikt mag worden ivm Corona. Hier loop je zeker geen corona op, op deze camping; de plekken zijn dusdanig ruim dat je niemand hoeft te passeren.

Het opbouwen van ons kampement ging ook erg voorspoedig. We hebben inmiddels een goede routine opgebouwd hoe je snel en goed de boel operationeel maakt. Eerst met de mover de caravan neerzetten waar je wilt, waterpas stellen, stempels uitdraaien, elektrasnoer in caravan, Joep zijn net rondom de caravan spannen, luifel uit, afspannen van luifel en vervolgens de stoelen en tafel uit het onderluik, dan de buitenkast buiten neerzetten, Nespresso erop, oven erop, koelkastdeur open, biertje eruit en plop! Vakantie!

Cokse Heide, Plek 14

De middag verder in relax stand doorgebracht en klein rondje gelopen met de kleine Joep. Vervolgens het avondmaal klaargemaakt door Mirreke en na het eten nog een laatste ronde door bos gelopen. Toen weer een tijdje bezig geweest met de satelliet installatie om ook TV te kunnen kijken. De bosrijke omgeving maakte het niet mogelijk om op onze plek de satelliet goed te kunnen uitrichten. Maar….we hadden een nieuwe troef in het TV optiepakket. We hadden namelijk ook een 4G Wifi Router gekocht, de TP-Link TL-MR 6400. Mijn mobiele telefoon abonnement heeft onbeperkt data, dus als deze optie goed werkt, besluiten we om de satelliet schotel te verkopen. Wij staan vooral in bosrijke campings en het blijkt bij de eerste de beste twijg die voor het signaal zit, er geen verbinding mogelijk is met de satellieten. Wij denken dat 4G dan een betere oplossing is. We gaan het nu proberen en komen erachter dat hier op de camping nagenoeg geen 4G bereik is. Dan moeten we maar praten met elkaar….maar hiervoor hebben we beiden geen puf meer voor. Lekker buiten gezeten tot een uur of 10 ‘s avonds.

De avond was heerlijk zwoel en uiteindelijk rozig naar bed gegaan. Allebei niet lekker geslapen, maar mogelijk ook door de regen op het dak. De volgende dag beginnen we weer met goede zin en na heerlijk rustig buiten een bakkie koffie te hebben gedaan, gaat Miriam eerst boodschappen doen in Siebengewald. We zijn “leeg” vertrokken uit Lelystad. Ik bleef bij Joep en lekker gelezen onder de luifel. Na Mir terug was, lekker lunchen samen en vervolgens een grote wandeling gemaakt door de bossen en heidevelden rondom de camping. We kiezen voor een route van ongeveer 7 kilometer en Joep was helemaal in zijn nopjes.

Wandeling blauw/paars Cokse Heide

Hij ruikt van alles in het bos en loopt als Komissar Rex alle sporen na te trekken en wij lopen lekker door het heuvellandschap. Tjesus wat is het hier mooi en fijn zeggen we nog! Na ruim anderhalf uur komen we terug en douchen we, kleden ons om en beginnen we aan de zaterdagmiddagborrel. Joep is uitgeteld en ook wij doen een klein dutje. De rest van de dag is in chill modus en blijven we “thuis”, want zo voelt het in de caravan. Wel hebben we al wel de volgende camping geboekt voor over een paar dagen. Dan naar een andere favoriet van ons: De Vlagberg in Sint Anthonis, ook een Staatsbosbeheer camping. Na deze camping gaan we weer op zoek naar nieuwe campings.

30 juni t/m 4 juli 2018: Natuurcampings Raayerhof te Swalmen en Cokse Heide te Afferden

/ martin&miriam / 2 reacties

Aangezien we pas zondag 1 juli terecht kunnen op een favoriete camping van ons; de Cokse Heide in Afferden, moesten we dus een ingelaste overnachting doen ergens onderweg. De 2e nacht op Park La Clusure hadden we afgezegd, dus even op zoek naar een alternatief. Na 1,5 uur rijden hadden we onder de rook van Roermond een mooie natuurcamping gevonden in Swalmen bij Raayerhof, een boerencamping die prachtig gelegen was rondom een watertje en een singel met daaromheen weilanden met paarden. De dame die de camping runde was een zeer lieve dame, die nogal van een praatje hield. Wij hadden haast omdat de camper vol lag met boodschappen die snel de koelkast in moesten, aangezien met stilstaande camper geen stroom wordt voorzien aan koelkast. De temperatuur was ongeveer 29 graden, dus wij wilden graag in relaxmodus op deze camping. Daar dacht de dame even anders over. Vooral toen we vroegen of er een evenement naast de camping was gepland. We zagen namelijk een enorme feesttent met veel horeca tappunten en ander indrukwekkende decors. Hadden we het maar niet gevraagd….De dame wilde eerlijk zijn en aangeven dat er vanavond een festival was met goede live bands, maar dat er mogelijk enige vorm van bovengemiddelde decibellen op ons af zouden kunnen komen. We kregen telefoonnummers van gemeente ambtenaren om te klagen, procedures aan te vechten, etc. Want zij is al jaren bezig omwille van haar campinggasten het festival te laten verplaatsen. Onze pijnboompitten in de camper waren inmiddels ontkiemt en konden we de bladeren al weer vanaf halen, toen de dame uitgesproken was, de biefstuk was beef jerky geworden, en de melk volle boter…..ik was er klaar mee. Deze plek was alleen maar even om een nachtje te staan en eigenlijk vonden we het wel jammer dat we de volgende dag weer weggingen. Is een plek om terug te komen. Na het plaatsen van de camper nog even op de fiets wat boodschappen doen, terwijl Miriam rondom de camper alles gezellig maakt. Heerlijk avondje gehad, maar het licht ging redelijk snel uit en op tijd naar bed.

De volgende ochtend vlug alles inpakken en op pad richting Afferden, naar de Staatsbosbeheer camping De Cokse Heide. Hier waren we al een paar keer geweest en het is echt een plek voor ons. Midden in de bossen, plekken met privacy en veel diergeluiden in de natuur. Het is geweldig om hier in de ochtend de vogels te horen ontwaken. Ook hoor je soms onder of rondom je camper wat geritsel en denken we dat het een zwijntje of egel kan zijn. Voordat we ons kunnen nestelen vanaf 12.00 uur, moeten we eerst nog even ruimschoots boodschappen doen, want onze buren komen gezellig met hun dochter en schoonzoon een dagje kampeerbeleving meemaken met ons. Met dit prachtige weer lekker met elkaar borrelen en gezamenlijk heerlijk eten onder de boom die ons allen schaduw geeft. Hoe idyllisch allemaal..!

De middag en avond was supergezellig, maar met 6 man op een camping-gourmet plaat bakken is hetzelfde als op een plaat ijs een ei bakken…duurt even!! Enorm gelachen met elkaar en gewoon super dat ze vanuit Lelystad even op en neer knallen naar Afferden voor een portie gezelligheid!

PHOTO-2018-07-04-21-57-56

Nadat ze weg waren nog “even” de afwas doen en samen een afzakkertje genomen. We hebben doorgesproken waar we maandag zouden gaan fietsen met onze e-bikes. In Frankrijk lagen onze tongen op de grond toen we tegen de bergen aan moesten klimmen. Hier is alles vlak en goed te doen. We hebben er echt zin in. We maken een rit van ongeveer 30 kilometer op de GPS door de navigatie opdracht te geven om een lus te maken van circa 30 kilometer. De volgende ochtend na het ontbijt en tegen het einde van de ochtend alles in de fiets geladen wat mee moest; Joep, water, eten, poepzakjes, rugzak, mueslireepjes en een goed humeur. De rit was niet echt heel boeiend, aangezien we veel langs de doorgaande wegen rijden, in plaats van door de natuur. Maar we kwamen toch langs het bezoekerscentrum van Nationaal Park De Maasduinen en besloten daar even een koffie te scoren. Prachtige plek, waar je je waant in het buitenland. Het restaurant zweeft boven het water en je kijkt uit over het park met al het water.

Park de Maasduinen is echt een aanrader voor een ieder die er nog niet geweest is. Wat een prachtige natuur daar. We fietsen na de koffie nog door het park en via boerenweggetjes komen we weer terug bij de camping. Moe maar voldoen drinken we een koel biertje en doen onze schoenen en kleding uit om weer in camping-outfit de avond aan te vangen. Erg relaxte dag gehad samen en lekker gegeten op de gourmet plaat met ons tweeen. Dat ging een stuk beter als gisteren.

Dinsdagochtend eigenlijk hetzelfde ritueel als de maandag; lekker wakker worden en in de ochtend lezen, koffie, ontbijtje en rustig douchen en omkleden. Er is bijna niemand op de camping, dus het is muisstil. We gaan het qua fietsen wel even anders doen. Miriam download een app  die allerlei routes via fietsknooppunten maakt of zelf kunt maken. We schrijven de knooppunten op en gaan op pad. Het was een prachtige rit zoals we die graag doen, destijds ook met scooter, door de natuur, slingerweggetjes, akkers, mooie boerderijtjes, kleine dorpjes, waterpartijen, bossen en hopelijk ergens nog een gezellig plekje om te laven….Dat was het enige dat we niet tegenkwamen, een laafplek. Jammer.

En nog een collage met foto’s van de omgeving hier:

We maakten vanmorgen echter wel een fout door de beide accu’s van de e-bikes niet op te laden, omdat we dachten dat ze vol genoeg waren voor deze rit van 42 kilometer. Bij Miriam lukte dat prima, maar bij mijn fiets ging de accu ineens van 4-5 streepjes lading terug naar nog maar 1 streepje. Aangezien we ook nog boodschappen moesten doen, waren we iets van de route afgeweken om een supermarkt te bezoeken. Net vlak voor de supermarkt was de accu leeg van mijn fiets, dus moest ik zonder ondersteuning nog 8 kilometer fietsen met volle fietstassen. Dat was even andere koek moet ik zeggen. De e-bike zonder ondersteuning fietst niet fijn, of je moet in de 2e of 3e versnelling fietsen. Maar ja, dan moeten die korte kromme pootjes van mij enorm gaan draaien. Naast dat het er niet uitziet, is het ook nog eens enorm vermoeiend. Miriam bood heel lief aan om even de fietsen te ruilen, maar als ridderlijk type dat ik ben, weigerde ik dat natuurlijk…soms haat ik die mannelijke principes van me…..

Dat de sfeer er niet beter op werd, toen Mir ook nog dacht kortere route te weten en die het dus niet was, moge duidelijk zijn. Maar na aankomst op de camping was het leed al weer snel geleden en hebben we nog een fijne dag gehad bij de camper.

Vandaag, woensdag 4 juli, hebben we niet gefietst. Mijn derriere voelt alsof ik door King Kong van achteren ben genomen en ik moet er niet aan denken om op een zadel te zitten. Het weer voelt heel klammig en in de loop van de ochtend besluiten we om een lekkere wandeling met Joep te gaan doen en de fietsen niet te gebruiken. De afgelopen dagen waren warm, maar waren goed te doen. Maar vandaag voelt het of je onder een elektrische deken leeft. Onbehaaglijk en drukkend. Het is sowieso weer typisch ons dat wij na 20 jaar fietsloos te zijn geweest, op de warmste dagen van het jaar, meteen met ritjes van 30-40 kilometer te beginnen. Enthousiasme eist zijn tol.

Maar goed; wij aan de wandel met Joep door het prachtige bosgebied rondom onze camping. We lopen lekker en Joep is helemaal in zijn nopjes. We genieten echt van dit kleine kereltje en lachen ons rot om zijn capriolen. Dit teckeltje heeft ons leven zo in positieve zin op zijn kop gezet. Los van alle gekochte attributen, speeltjes, mandjes, inentingen, voedselpakketten, fietsmanden, GPS tracker, verzekeringen, kettingen, dekentjes, tuigjes, en alles wat ik nog vergeten ben, is het geen kostenpost, maar verrijking van ons leven. Mooi om te zien hoe die kleine haarbal zo op Miriam is gefocust. Prachtig om te zien. Ook in deze vakantie heeft ie geen problemen veroorzaakt en is hij superlief geweest tijdens het rijden en op de camping. Joep is een topper! Moest ik even kwijt….

Maar onderweg de wandeling zie ik opeens Miriam haar pupillen vergroten, standje paniek en schichtig kijkend. Ik vraag haar wat er is, maar ze moet enorm naar het toilet…..wat er in de wijde omtrek niet is. Ik zeg; ophouden en doorlopen! Ik zag aan haar loopje dat dat niet ging lukken en voordat ik het wist, zat ze hurkend en met dezelfde blik in haar ogen als Joep (“zit niet naar me te kijken als ik zit te bouten…”). Zoals Miriam altijd alles goed voorbereidt voor Joep qua spulletjes, had ze papier bij haar, natte doekjes en zakjes  om alles in op te bergen en weg te gooien als we weer thuis waren. Behalve die dampende bolus…die mag door de natuur worden geelimineerd! Mijn vrouw is gewoon een ordinaire wildpoeper!! Ik zou het niet kunnen, maar Miriam kwam erg gelukkig uit de bossen. Heerlijk de wandeling afgemaakt en bij thuiskomst de rest van de middag lekker voor de camper gezeten en de laatste avond hier op de grillplaat gekookt. Morgen weer op pad naar onze laatste bestemming deze vakantie: De Vlagberg in St Anthonis. Onze echte favoriete plek tot nu toe! Daar blijven we nog tot zondagochtend. Met dit weer en het buitenleven alsof we in Spanje of Italie zitten, blijven we zo lang mogelijk weg.

Mart en Mir 2018

24 + 25 April 2018: Nat. Park Maasduinen – De Cokse Heide Afferden

/ martin&miriam / 1 reactie

De komende dagen verblijven wij in Het Nationale Park Maasduinen in Afferden. Dit prachtige nationale park hebben wij eerder bezocht en heeft toen veel indruk op ons gemaakt. In verband met Koningsdag is het een lang weekend en door de donderdag erbij vrij te nemen, kunnen wij dus 5 dagen weg met de camper. Miriam werkt vandaag, dinsdag, nog de hele dag. Ik heb de middag vrij kunnen nemen in Hoogeveen en daardoor de camper helemaal klaar voor vertrek kunnen maken en nog wat boodschappen doen. De woensdag wordt echt slecht weer verwacht, dus dan maar goed de koelkast vullen om niet de deur uit te hoeven als we op de camping staan.

Het lukt ons om 17.30 uur de huisdeur achter ons te sluiten en met de Lambortinki op pad te gaan. Onderweg nog een paar files mee mogen maken, maar goed geluimd komen we de provinciegrens met Limburg over tuffen en zien we dat we nog maar een paar kilometers hoeven naar de Staatsbosbeheer Natuurkampeerterrein De Cokse Heide. De navigatie geeft aan dat we nog maar 4 kilometer hoeven en stuurt ons vervolgens een boerenweggetje in die uiteindelijk overgaat naar een onverhard stuifweggetje. We gaan alsmaar verder naar dichte bossen en smaller wordende weggetjes. Dit kan niet de aanrijroute naar de camping zijn, denken we. Maar ja…toen ook nog de navigatie op het aangekomen adres niet bleek te kloppen (er stond een huis, maar niets te zien van een camping), ontstond er wat onrust onder ons. We wilden namelijk nog wel in het licht aankomen om zodoende makkelijker de camper te kunnen aansluiten en installeren. Vooral het net voor Joep vraagt wel licht….het net zat namelijk helemaal door de war en de stokken ook nog eens…zucht!

Uiteindelijk kwamen we via wat omweggetjes toch nog redelijk op tijd aan op de camping. Zoals jullie inmiddels weten zijn de Staatsbosbeheer campings bij ons favoriet in Nederland.

Over de Cokse Heide kunnen we heel enthousiast worden; wat een heerlijke plek in de bossen is dit zeg!! Alle plaatsen hebben soort van eigen inhammen waar je de camper, tent of caravan kunt plaatsen en daarmee maximaal privacy en uitzicht over de bossen. Gezellige vuurstook-hut voor ons en de plek zelf is groot te noemen. Prachtig en ook deze camping voelt meteen goed! Teleurstellend zijn wel weer de sanitaire voorzieningen. Te weinig wc’s en douches.

Nadat we de camper op zijn plek hadden, bleek de temperatuur buiten nog best aangenaam te zijn en zonder de wind zelfs lekker te voelen. Aangezien we ons hadden voorgenomen om meer buiten te zijn, ondanks de mindere weersverwachtingen, begonnen we al met een bonusmomentje. Direct de stoelen buiten, de nieuwe praktische tafeltjes in gebruik genomen en daarop meteen gezellig kaarsje, drankje en hapjes en zitten maar. Was superavond! Tot ongeveer 22.15 uur buiten gezeten en toen naar binnen gegaan om nog even te lezen en daarna lekker te slapen. Nou….lekker geslapen hebben we. Met zijn drieen totaal in coma gelegen tot de volgende ochtend.

Na het ontbijt, welke we ook nog buiten hebben genuttigd, lekker gedoucht en klaar gemaakt om een flinke wandeling te maken met onze trouwe vriend Joep. De camping zit direct aan het nationale park gesitueerd en ook hier beginnen een paar wandelingen door het Nationale Park Maasduinen.

Een zeer gevarieerd natuurgebied, want duinen in Limburg, dat verwacht je niet zo snel. De Maasduinen zijn dan ook rivierduinen. Deze duinen langs de Maas zijn bijna allemaal met bos begroeid. Bebossen was de enige manier om destijds de omliggende akkers en weidegronden tegen het stuivende zand te beschermen. Het resultaat is een glooiend lint van duinen, verwilderde bossen, stukjes heide, akkers, stuifzanden en blinkende vennen langs de oostoever van de rivier. Staatsbosbeheer beheert het Bergerbos en Bleijenbeek in het noordelijk deel van dit nationaal park, waar wij nu zitten.

Om het gebied te verkennen kun je volop uit wandelroutes kiezen. De Maasduinen ontstonden aan het eind van de laatste ijstijd, toen Rijn en Maas hier grote hoeveelheden zand en klei achterlieten. In droge periodes blies de westenwind het rivierzand tot stuifduinen op. In het golvende landschap duiken soms plotseling flinke heuvels op. Echt prachtig om er te lopen en totaal anders dan de andere zijde van het park, waar wij in een paar jaar geleden verbleven, rondom de enorme plas water in het park.

Na terugkomst van de flinke wandeling, hebben we ons weer geinstalleerd in onze luie ligstoelen en zijn we rustig gaan lezen, vergezeld met een lekkere mok thee. De warmte van de mok was zeer welkom, want we doen echt ons best om veel buiten te zijn, maar met deze temperaturen en buien valt het niet mee. Het wordt zelfs zo erg, dat we maar naar binnen gaan en de verwarming aan doen en weer uit en weer aan en weer uit….Nederlands weer dus!

Maar het mag de pret niet drukken. We vermaken ons best, Joep is opperste staat van opwinding van het vele buiten zijn en de loopse teef van de buren…..Tjonge, Joep heeft de hormonen ontdekt hoor, die kleine g..lneef!!

Nu is mijn meisje bezig  in de keuken om een lekkere preischotel te bereiden. De avond zit er aan te komen en we maken ons op voor weer een gezellige avond in de Lambortinki. Misschien een filmpje kijken of verder in onze Kobo reader om te lezen. Lekker slapen gaan we zeker doen, gezien onze “rozigheid”.

Morgen maar afwachten hoe het weer eruit ziet en met scooter op pad en zeker weer een paar wandelingen maken met elkaar. Miriam sprak net de boswachter en deze gaf nog een paar tips over mooie wandelroutes. We zeggen net: het leven is mooi en goed voor ons (tot nu toe)!