12 juni 2025: Deldenerbroek en Campercamping Heiderust in Baarlo (L)

Vanmorgen heerlijk vroeg uit de veren en buiten aan picknicktafel de eerste kopjes Nespresso samen drinken. Het uitzicht op de paardenbak met 6 prachtige paarden aan het darren. Zeer rustgevend en mooi om te zien dat de paarden zich net zo op de rug door het zand woelen als dat Joep dat soms doet. De zon staan al lekker te schijnen en we maken ons klaar om de hele fijne camperplaats Deldenerbroek te gaan verlaten. We hebben hier een paar fijne dagen gehad. Maar qua gezondheid was het verstandig om weg te gaan. Na een hele dag ballen gooien en weer terug op je voeten gelegd krijgen van Bram, de Jack Russel van de eigenaar van de camperplaats, ben ik klaar voor mijn 17 fysiotherapie-sessies die in mijn dekking van de zorgverzekeraar zijn opgenomen. Of ik daarna hersteld ben, is niet zeker. Maar die dwingende kop van Bram was onweerstaanbaar…

Gisteren eerst gewandeld om vervolgens een mooie fietstocht te maken van ongeveer 30 kilometer. Tussendoor stoppen we bij bosgebieden om met Joep ook even te wandelen, zodat deze veldheer niet de hele middag in het stuurmandje te hoeven vertoeven.

Tijdens het wandelen hoor ik ineens een enorme dreun. Een soort aardschok eigenlijk. Ik kijk achterom en zie opeens Miriam op de grond liggen te schokken. Ik denk een epileptische aanval en schrik ervan. Maar mijn lieverd lag te schuddebuiken van het lachen omdat ze weer eens klunzig was gestruikeld over een opstaand polletje. Haar broek zag eruit. Het leek wel of ze al survivallend door de landerijen was getijgerd….maar meer vallend dus, dan survi! Het is mij er eentje hoor, die lieverd. Niets bezeerd alleen een gedeukt ego….

Het verloopt verder allemaal prima en we rijden door het mooie en gezellige dorp Delden waar genoeg te doen is gezien het mooiere weer dat is begonnen. De terrassen zitten vol en veel fietsers onderweg. Mooie kleine winkeltjes, veel horeca en mooie panden kenmerken Delden. Een dorp dat ooit zijn herkomst had in het jaartal 1036 en via stadsmuren Goorsepoort en Woolderpoort stadsrechten bezat. Later is het een levendig dorp geworden waar veel ambachtslieden zich vestigden en dus altijd veel aanloop was, ook gezien de nabije aanwezigheid van Landgoed Twickel.

Landgoed Twickel fietsen we ook doorheen. Het is één van de mooiste landgoederen van Nederland welke al 675 jaar bestaat. Nog steeds bewoond, vormt het statige kasteel het hart van een prachtig landschapspark. 

Er omheen een afwisselend landschap van eeuwenoude bossen, bijzondere natte heideterreinen en landbouwgrond. Het kleinschalige coulisselandschap biedt steeds nieuwe doorkijkjes. We fietsen onze weg er doorheen en genieten enorm van deze omgeving.

De kenmerkende zwart-witte luiken verraden welke boerderijen bij het landgoed horen. En verder zijn de monumentale watermolen, de tuinen en de houtzagerij een bezoek meer dan waard. Wij besluiten om niet deze watermolen en tuinen te bezoeken aangezien het er erg druk was met vooral pensionadas. Waarschijnlijk een Omroep Max clubdag of zo…

We fietsen door en komen uiteindelijk later in de route nog bij een andere watermolen, ‘t Mölnhoes net buiten Delden.

Tot zover de dag van gisteren en verder met vadaag. We wilden vanmorgen vroeg op pad want inmiddels is het ons wel duidelijk geworden dat het overal beredruk is met campers overal. We hebben een mooie plek gevonden waar we direct vanaf de camperplaats het bos in kunnen lopen en aan een kruispunt van Fietsknoop. Camper- en fietserscamping Heiderust in Baarlo is de verkorene! Gisteren contact met ze gehad via de email, maar reserveren niet mogelijk. Wie het eerst komt, eerst maalt. Daarom maar voor ons doen vroeg op pad richting Baarlo, nabij Venlo. Hoe lullig was het dat mijn lieve nicht Helga ons vroeg of we even bakkie kwamen doen in haar nieuwe woonomgeving Haaksbergen. Juist omdat we ervan uit gingen dat door de warme dag op komst, dat alle camperaars vroeg op een plek willen gaan installeren, wilden we snel door richting Baarlo. Sorry Helga, de volgende keer komen we echt aan als we in de buurt zijn. Aangezien Twente qua omgeving echt onze favoriet is, komt dat wel goed.

Omstreeks 9 uur vertrekken we onderweg via binnen wegen richting het zuiden. Via Winterswijk, stukje Duitsland in om vervolgens nabij Kleve weer Nederland binnen te rijden. Het was een mooie route met hoofdzakelijk groene bosgebieden. Verkeer was niet noemenswaardig en dus om exact 12 uur komen we aan bij Campercamping Heiderust. De reden dat we 12.00 uur gepland hadden qua aankomst, heeft te maken met het feit dat iedereen die weggaat uiterlijk 12.00 uur van de camping af moet zijn.

Enfin, we komen dus om 12.00 uur aan en tot onze schrik zien we dat achteraan in de rij moeten aansluiten om de camping op te komen. En wat denk je…? De camper voor ons is de laatste die binnen mag komen. Camping is vol! Wij balen en omkeren was ook nog geen optie, want we konden geen kant op. De dame van de camper achter ons die liet haar ongenoegen blijken en liep te foeteren dat ze niet op deze plek terecht kon. Ik bleef maar gewoon even wachten totdat ik vooruit of achteruit kon. Miriam stapt uit met Joep en loopt alvast naar voren om te kijken waar ik kan keren, totdat de camper voor ons aangeeft niet te willen blijven. Dit betekende dat wij dus nog wel een plekje kregen. Maar meestal zijn de laatste plekjes niet de beste plekjes, dus eerst maar kijken waar dat dan is. Er komt een super gemoedelijke oudere man naar ons toe en deze bleek dus van de camping te zijn. Wat een vriendelijkheid en rust straalde deze man uit. En dat accent is zooo lekker…..Wij hebben dus een prima plekje gekregen in de hoek van een veldje, met voldoende schaduw tijdens deze warme dagen die op ons af komen.

Nadat we ons gesetteld hadden moesten er voor de komende dagen boodschappen gedaan worden in downtown Baarlo. Ik ga met de fiets deze taak op mij nemen. Eigen belang, want dan weet ik wat er op de BBQ komt te liggen vanavond en morgenavond. Al die groentegerechten van Mirreke zijn erg lekker, maar soms even een romeins bachanal is ook een heerlijk vooruitzicht. Het woord bacchanal stamt af van Bacchus, de romeinse god van wijn en extase, welke verwijst naar uitbundige feesten die vaak gepaard gaan met veel eten en drinken. Aangezien Mir en ik momenteel al weekje alcoholvrij door het leven gaan, vind ik dat het eetgedeelte best eens uitbundig mag zijn…

De komende dagen lopen en fietsen we het er wel weer vanaf….

10 juni 2025: We beginnen weer in Deldenerbroek

We zijn weer op pad! Na een aantal regendagen in ons huisje in Drenthe te hebben doorgebracht zijn we vanmorgen weer op pad gegaan. Vorige week waren we nog plannen aan het maken onderweg toen we nog in De Lutte stonden, toen Miriam haar vader ons belde met het verzoek of wij zin hadden in een etentje met de familie ivm met de sterfdag van mijn schoonmoeder, “ons Adje”. Juist doordat het de komende dagen daarna zo slecht weer werd, besloten om met volle overtuiging ja te zeggen tegen deze uitnodiging. De afgelopen pinksterdagen zijn we dus in Drenthe gebleven en hebben daar het ook lekker gehad en mooie wandelingen gemaak in ons bos.

Vervolgens op 2e pinksterdag naar Lelystad gegaan om gezellig weer even samen te zijn en bij te kletsen. Jammer genoeg was Sylvia, de oudste telg van mijn schoonouders, op vakantie met mijn zwager John. Deze was er dus niet bij helaas.

Het was druk op de weg maar keurig op tijd waren we in het Restaurant MJ Cafe in de BataviaHaven van Lelystad. Erg gezellig gehad met elkaar en na een paar uurtjes laven en kletsen weer terug naar Drenthe. Ja, voor een lunch met de familie rijden we dus gewoon even ruim 3 uur op en neer. Zoals in vorige blogs al vermeld; familie moet je zuinig op zijn en elke kans proberen aan te pakken als de gelegenheid zich voor doet. Iedereen is druk met zijn eigen leven en dat is logisch, maar daarom des te fijn om elkaar tussendoor te zien bij dit soort gelegenheden. Zeker nu we veel in Drenthe zijn of onderweg met camper aan het reizen loop je niet zo makkelijk bij elkaar naar binnen.

In augustus spreken we af om weer een weekje in Lelystad te zijn om buiten de familie nog andere dierbare vrienden, kennissen en ander gespuis te ontmoeten. Maar nu weer op pad.

Joep was gisteren tussendoor door onze vrienden Frits en Jetske uitgelaten en ging zowaar ook gewoon mee met deze inmiddels vertrouwde huisvrienden in het drentse land. Was top dat deze lieverds zich even over onze trouwe reisgezel wilden ontfermen. Joep meenemen in de auto voor een lunch voor een paar uurtjes leek ons voor hem niet zo prettig. Thuis kan hij gaan liggen in 1 van zijn vele manden, vachten, nisjes, plekjes. Maar deze rat lag gewoon op de bank. De bank waarbij hij altijd ons “ nodig “ heeft om erop te komen. Met 2 pootjes staat hij altijd rechtop tegen de bank en kijkt dan met die melancholieke ogen naar ons met een blik….”Help me, zie je dan niet dat ik er niet op kan”. En wij als personeel van hem, doen dat dan ook. Maar deze komediant kan het dus gewoon zelf. Toch maar dan ook kleden op de bank leggen als we er niet zijn.

Gisteravond na thuiskomst meteen de camper voor de deur gezet zodat Assepoester de camper weer tip top en bacterievrij klaar kon maken zodat we onze reis voort kunnen zetten. Alleen een kleine tegenvaller toen ik de camper ophaalde van de parkeerplaats. Mijn fiets stond nog op de drager achterop de camper en had een lekke voorband. Katsleeg en ik snapte er helemaal niks van. De fiets was met harde band op de drager gezet toen we vorige week naar huis reden. Maar goed; ik heb dus geen plakspullen in huis, de fietsenreparateur in het dorp is niet open deze dagen. De buitenband was van zijn velg gelopen dus ik kon voelen dat er niks scherps in de band zat. Tijdens het oppompen proberen te horen waar het lek zat. Kon niks vinden.

Aangezien we de volgende dag dus vroeg weg willen, bel ik de ANWB Wegenwacht. We hebben ook pechhulp voor fietsen. Aangezien ik al vanaf 1986 lid ben van deze club en nagenoeg nooit er gebruik van heb gemaakt, vond ik wel dat ik ze om hulp mocht vragen. Die hulp was perfect. Gisteravond ze gebeld en ze wilden nog wel om 22.00 uur langs komen of de volgende ochtend vroeg in de morgen. Deze optie koos ik dan ook. Vanmorgen dus keurig op tijd de monteur van de ANWB bij ons en deze zag uiteindelijk dat de band lek was direct naast het ventiel. Geen lek, maar een scheur in de soldering van het plekje rondom het ventiel. Aangezien wij dus weer geen standaard banden op de fiets hebben; het is geen normale band, maar ook net geen fatbike band. Deze had de beste man dus niet bij zich, ondanks dat ik wel de maten had doorgegeven. Voorstel van hem was dat ik met auto achter hem aanreed met vouwfiets achterin de auto. Nou, zo gezegd zo gedaan en binnen een uur was ik heen en weer naar Assen gereden naar een fietshandel die de binnenband op voorraad had. Binnen een kwartiertje was alles gepiept. Ik zou hier zeker een aantal uren mee bezig zijn geweest, dus ik was weer blij.

Maar uiteindelijk weer op pad nu dus. Wat zijn de plannen? Nou, die weet je bij ons natuurlijk nooit, maar de bedoeling is afzakken via Oost Nederland richting de Ardennen en daarna naar Normandië. Maar als het weer ook mooi in de Ardennen blijft, kan het ook zijn dat we daar blijven plakken. Nadat we net onderweg zijn nog even tanken en LPG tanks bijvullen en kunnen we echt op zoek naar de eerste stop in het twentse land wederom.

Na een zeer natte en koude rit komen we aan bij camperplaats Deldenerbroek in Delden. Een prima plaats die ook al bezocht was door mijn schoonzus Sylvia en zwager John, die er enige weken geleden met hun camper ook hadden gestaan. Na aankomst zien we inderdaad dat het een superplek is en installeren we ons voor de komende dagen.

Vandaag is het petweer, morgen gaan we fietsen en Delden eens even verkennen. Misschien donderdag nog dagje onder de luifel als het zo warm is. Vrijdag weer verder afzakken richting Betuwe of Limburg of misschien toch al donderdag. We zien het wel. We hebben er weer zin in en dus de komende weken zal ik regelmatig onze verslagen hier vastleggen. Toedeloe!