Zoals de kop van dit bericht al doet vermoeden, zijn de laatste dagen niet onze dagen qua gemoedstoestand. De afgelopen dagen leven we in een kleine wereld, die ook nog eens regenachtig te noemen is. De afgelopen dagen hebben we dan ook veel in de camper geleefd in plaats van buiten. De camping in Bragança was ondanks de mooie ligging een liefdeloos, verwilderd en onhygienisch qua sanitair en door het weer konden we eigenlijk niet veel doen, aangezien deze camping afgelegen lag. We hebben heerlijk zitten lezen en gezellig gehad samen.
Maar de camper baart ons zorgen door een aantal vervelende technische onvolkomenheden. Het is nu de tweede reis die we met onze camper maken en nu eigenlijk pas kom je zaken tegen die na terugkomst in Nederland wel wat aandacht nodig hebben vanuit de garantie die de dealer heeft toegezegd. De eerste reis naar Twente in december bleek op de eerste dag al onze verwarming en boiler het te hebben begeven en deze is dan ook inmiddels al vervangen en functioneert prima. Hebben we een hoop plezier van. Maar nu komen er allerlei vervelende storingen naar voren die het gebruiksgemak nogal beperken. Laten we beginnen met de minst urgente plobleempjes: gaspit die het niet meer doet, dakluiken die knellen en niet meer open gaan, Slot van serviceluik is kapot en wordt met ductape dichtgehouden. De overige sloten van de garagedeuren zijn ook inferieur en moeten ook nagezien worden. Ze sluiten nog wel, maar het voelt niet lekker allemaal. Het electronisch hoofdpaneel valt regelmatig uit met een pieptoon en start vervolgens zelf weer op. Allemaal zaken die verholpen kunnen worden, dus hierover maken we ons niet zo druk.
Maar waar we ons wel druk over maken was het feit dat de brand-, gas- en koolmonoxide-alarm een aantal keren afging. Overdag gelukkig en niets aan de hand. Dachten we….
Ik besluit de gasinstallatie te checken en schrik als ik het luik open doe. De LPG drukregelaar hangt los en iets naar beneden. Ik ruik gas en hoor ook sissen. In alle schrik meteen Miriam en Joep uit de camper geroepen en buiten laten wachten totdat ik wist wat er aan de hand was en hoe erg het was. De hoofdkranen direct dichtgedraaid en geconstateerd dat de beugel van de LPG drukregelaar van de wand was losgebroken en daardoor door alle verkeerdrempels en slechte wegen die regelaar is gaan rammelen en er een bout is losgedraaid, soort van. De bout weer vastgedraaid en weer de LPG installatie in gebruik genomen. Probleem opgelost, maar de volgende ochtend na vertrek van de camping op zoek naar een bouwmarkt om nieuwe beugels te kopen.
Nadat we gisterochtend op pad gingen, viel het multimediasysteem van onze camper uit. Het navigatiesysteem gaf een hardware storing en vervolgens konden we niets meer. Geen paniek, maar wel vervelend aangezien in het systeem de afmetingen en gewicht van onze camper zijn geprogrammeerd om zodoende smalle weggetjes en lage bruggen te ontlopen. Google Maps en Apple Kaarten hebben die toepassing niet en dat maakt ons wel wat bezorgd aangezien de bergdorpjes waar we doorheen moeten vaak smalle weggetjes hebben enzo. Maar goed; wij beroepen ons op Google Maps, maar deze functioneerde ook niet goed in de bergen. De cursor blijft soms minuten hangen op 1 plek en de kaart heeft steeds een andere weergave; dan weer rijrichting, dan weer positie op het noorden. We werden er heel kriegelachtig van. Miriam begon meteen over Trump en Elon Musk. Die zouden erachter zitten. Miriam meteen 2 pilletjes gegeven en gezegd dat alles wel goed komt.
Toen we door Chaves reden moesten we tanken en konden we ook weer onze LPG vullen. Ook kregen we van tankmedewerkster te horen dat vlak bij ons een bouwmarkt was. Wij daarheen en werd ik supervriendelijk geholpen met de benodigde beugels en schroefjes. Miriam en ik zouden die beugels monteren als we bij onze volgende camping zouden aankomen. We zijn weer wat relaxter dat we alles gedaan hebben wat we wilden vandaag; tanken, boodschappen en beugels kopen. We besluiten om vlak na Chaves een natuurcamping te bezoeken voor 1 nacht.
Eerlijk is eerlijk; het is hier wel prachtig in deze omgeving! Door de bergen rondom ons heen hangt een sluierbewolking en de ene bocht volgt de andere bocht op en met hele mooie uitzichten. Vergezichten gaat met de mist niet echt lukken. We passeren vele dorpjes met echt portugese uitstraling, Veel mozaik tegels, mooie huisjes met veranda’s, veel mensen buiten op het land werken en het bevalt ons wel.
Maar na 4 uur bochtjes draaien, schakelen en oppassen dat je geen rotswand raakt of in een greppel belandt, ben je er wel weer klaar mee. Nu dus op zoek naar de camping die we na Chaves willen bezoeken. Aangekomen op Parcue de Campismo Quinta do Rebentaõ werden wij hartelijk ontvangen en kregen we een mooi plekje direct waar het sanitairgebouw was. Prima plek, maar door de vele regen was het wel een natte zooi rondom de camper. De camper ziet er trouwens uit of dat hij Parijs-Dakar heeft gereden. Een wasstraat zou wenselijk zijn de komende dagen. Maar de komende dagen blijft het regenen, dus doen we later wel. De camping was in de basis een hele mooie, maar heeft jarenlang geen onderhoud gehad. Alles is verouderd, maar brandschoon qua sanitair. Deze reis hebben we op deze camping de lekkerste douches gehad. Met deze waterstraal kun je zelfs de Extension Rebellion belhamels van de snelweg bij Den Haag spuiten. Wel met warm water…zo zijn we dan ook wel weer!
De avond is superchill. Lekker TV kijken, lezen en gezellig de komende dagen uitstippelen samen. Het is erg rustig op de camping, ondanks dat hier een hoog gehalte sneue mannen op de camping leven. Gescheiden, aan de drank, werkeloos, uitzichtloze toekomst. Het komt allemaal een beetje triest over. Naast ons een man die waarschijnlijk gisteren door zijn vrouw uit huis is getrapt; 1 persoons koepeltentje met daarnaast een lease-auto van het bedrijf waar hij werkt. Geen voortent, geen kooktoestel, geen verlichting….Ik besluit vanavond toch maar weer met alles eens te zijn met Miriam. Voor de goede vrede. De goede vrede kwam ook voor de beste “buurman”. Hij mocht weer thuiskomen. Om 20.30 uur pakte hij zijn boeltje weer in en ging met gierende banden naar huis..denken we!
Vanmorgen op tijd weer op pad om de Douro vallei te doorkruizen met de vele wijnhuizen. Miriam-territorium!
De Douro vallei is genoemd naar de rivier die vanuit Spanje door het binnenland van Portugal naar de stad Porto loopt. De Douro regio is een regio met glooiende bergen rondom een slingerende blauwe rivier. Sinds de 18e eeuw is de Douro vallei een belangrijke regio voor wijn- en portproductie. Maar op deze plek wordt al meer dan 2000 jaar wijn geproduceerd. Door de tijd hebben wijnboeren eindeloos veel wijnterrassen aangelegd, vaak omzoomd met stenen muurtjes. De muurtjes beschermen de vruchtbare aarde op de hellingen tegen wegspoelen. Het lijnenspel van de wijnterassen tegen de steile berghellingen vormt een uniek landschap. De UNESCO heeft het in 2001 uitgeroepen dan ook tot werelderfgoed.
Zelfs met dit mindere weer is het een prachtige omgeving en zien we hoeveel wijnhuizen er hier gevestigd zijn. Uiteindelijk belanden we na weer een 3,5 uur rijden vanaf vanmorgen op een wijn-estate met een hele mooie camping met dito uitzicht over Lamego. We installeren ons op Camping Lamego, onderdeel van Estalgem de Lamego. Het wijnhuis. We installeren ons op een prachtige plek met uitzicht over de stad en blijven hier 1 nachtje.
De regen blijft maar doorgaan en Miriam besluit om toch vanaf de berg naar het stadje te lopen, aangezien daar veel te zien is. Het is een historisch stadje met veel gebouwen nog uit de 11e eeuw. Het is weer een wandeling met veel trappen en daar maak je Joep (en mij) niet blij mee. Ik besluit dan ook bij Joep te blijven en weer het blog te schrijven van de laatste dagen.
Miriam ging aan de wandel en op bedevaart naar Santuário de Nossa Senhora dos Remédios
Vanaf de centrale laan van Lamego (Avenida Dr. Alfredo de Sousa) loopt een imponerend trappenwerk met 686 treden omhoog, dat eindigt in een rocaille heiligdom. Het Santuário is halverwege de 18e eeuw gebouwd, maar was pas in 1905 af, en is toegewijd aan Nossa Senhora dos Remédios. De steile ondergrond benadrukt nog meer dit grandioze bouwwerk, dat omgeven wordt door het mysterieuze dichtbegroeide woud van het park Parque de Santo Estevão en een heel aangename locatie is.
De graftombe van de stichter, de kanunnik José Teixeira Pinto, overleden in 1784, ligt bij het begin van het schip van deze tempel.
Nicolau Nasoni, de maker van de schilderingen op de gewelven van de kathedraal van Lamego, ontwierp enkele van de barokke werken die het sanctuarium versieren, in het bijzonder de prachtige granieten fontein, die naast dit heiligdom ligt. Verschillende terrassen verrijken op verschillende niveaus de monumentale trappen en zijn met interessante beeldhouwwerken versierd. Deze verlichten de lange klim naar boven; onder andere de fontein van de pelikaan (Fonte do Pelicano) en een kleine achthoekige kapel uit de 16e eeuw gebouwd ter ere van de Heilige Maagd in opdracht van bisschop D. Manuel de Noronha zijn bijzonder. Op één van de terrassen staan 18 standbeelden, die de koningen en patriarchen van Judea verbeelden. In het midden staat een monumentale waterschaal waar een obelisk van 22 meter hoogte op rust, die versierd en ondersteund wordt door mythische atlanten (of telamonen). Tenslotte komt men bij het heiligdom, het epitome van het geheel, toegewijd aan zijn patrones.
Na terugkomst in de camper moest Miriam aan de zuurstof…rijke wijn! Die vrouw van mij, van middelbare leeftijd heeft 1422 treden gelopen van en naar deze basiliek en was superblij dat ze dit had gedaan vanmiddag. Topper is het!
Vanavond laten we lekker makkelijk de maaltijd bezorgen. We bestellen bij de camping 2 pizza’s voor vanavond. Morgen weer een nieuwe etappe op de N2 richting het zuiden. Maar ook daar is het weer niet om over naar huis te schrijven. Aangezien wij geen huis meer hebben….geen probleem!
