26 April 2025: Sploder Stea in Holten en Blogger meets Vlogger

We zijn gisteren aangekomen na een korte maar mooie rit door het landschap van Twente en Salland. Prachtige weggetjes waar we mooie hoeves zien, leuke dorpjes en gezellige horeca. Aangekomen op de camperplaats worden we verrast door de werkelijk superschone, ruime camperplaats aan de rand van de Sallandse Heuvelrug. Sanitair om door een ringetje te halen en sfeervol ingerichte algemene ruimten en leuk winkeltje met lokale producten. We slapen bij een melkveebedrijf en horen de koeien loeien, terwijl de vitrine van de winkel gevuld ligt met eigen gemaakte zuivelproducten zoals yoghurt, melk, kaas, chocolade en werkelijk heerlijk roomijs met diverse smaken. En wijn van de naastgelegen wijngaard. Dit bedrijf wordt gerund door een erg vriendelijk echtpaar die trots vertellen en laten zien wat het hebben van een dergelijk bedrijf betekent. Mooi om te zien, gezien de onrust en slechte ondernemersklimaat momenteel in ons land mbt de agrarische sector.

We hebben een relaxte middag en besluiten om een langere wandeling met Joep te maken door het landschap rondom de camperplaats. We doen het Hekkenpad. Een pad langs weilanden waardoor je steeds door smalle hekken moet om door het volgende weiland te kunnen lopen. Ik voel mij als hekrunderen, aangezien ik met mij enigszins geslonken lijf door die poortjes moet wringen. Ging goed, maar Peter Gillis hoeft er niet aan te beginnen. Maar goed, die zit straks ook tussen de hekken….

De wandeling is mooi maar ook best lang voor ons doen en we besluiten om deze eerder af te snijden en komen uiteindelijk met een vermoeide teckel weer terug bij de camper. Heerlijke middag en avond gehad en heerlijk geslapen hier op deze plek. In de avond kregen we nog een appje van Lilian en Frans, onze maatjes van ons recreatiepark in Drenthe. Zij hebben hun huisje een paar jaar geleden verkocht, maart we hebben nog steeds prettig contact. Ze hebben een ander recreatiehuisje gekocht in Holten en we spreken af om de volgende dag, Koningsdag, samen een tom-pouce te eten en een bakkie te doen samen. Na dat bakkie kwam er nog een ander bakkie met gezelligheid en heel fijn bijgepraat met elkaar. Was mooi begin vandaag van Koningsdag.

Lilian en Frans

Daarna hadden we ons volgende avontuur gepland; Fietsen met onze nieuwe hondenstellage op de fiets. De buddyride met flexarm. Na 37 manden, draagzakken, tulbanden en ander fixerende materialen om onze Joep enthousiast te krijgen voor het fietsen, had Miriam dit robocop achtige gevaarte op de kop getikt en zouden we de eerste expeditie hebben.

Joep Caesar!
Goedgekeurd vol liefde!

Wij dus op pad met een op RouteYou gemaakte fietsroute door de landschappen en bossen op en rondom de Sallandse Heuvelrug. Prachtige rit gemaakt en ook Joep vond het super om in zijn nieuwe zitje te rijden. Het was net Keizer Julius Ceasar die door het Colloseum reed en toegejuicht werd door “het volk”. Was toprit.

Tijdens de rit stopten we ergens om Joep even te kunnen laten grazen en kwam er een groepje fietsers voorbij. Verrek….Dat zijn Helen en Rob van Camper-Trips.nl Dit zijn camper-vloggers die wij al tijden volgen op YouTube en bij mijn spontane roep van herkenning, stopten ze bij ons en hebben kennis gemaakt en even erg gezellig gekletst samen. Het leuke van hun vlog is dat ze niet alles volkletsen met teveel onzin-informatie, hebben zij in onze ogen een prima balans om informatief te zijn over de locatie waar ze heen gaan, dit goed even laten zien, maar vooral veel laten zien over de natuur waarin ze (veel en lang) wandelen of verblijven. Ook handige tips en productinfo over camper gerelateerde zaken, zonder daarbij commercieel belang bij te hebben. Leuke mensen met een goede vlog: http://www.camper-trips.nl of op YouTube zoeken.

Rob en Helen van Camper-Trips.nl

Zelf hebben wij ons blog in plaats van vlog, want als je ziet en hoort hoeveel tijd er in een vlog gaat zitten, dan haak ik af. Met mijn nieuwe camera GoPro die ik voor onze wintertrip had gekocht (en inmiddels weer verkocht), kwam ik er al snel achter dat ik daar de kennis en geduld niet voor had. Ieder zijn ding. Bloggen is lekker van je afschrijven en wat mooie fotos die Mir maakt erbij en klaar. Wel hebben wij ervaren door de enorme groei van abonnees, dat de interactie en reacties op de blogs leuk zijn om mee aan de slag te gaan.

Na de fietstocht kwamen we voldaan en tevreden weer bij de camper en zijn we lekker in de zon gaan zitten en lekker lezen. Totdat onze directe buren terugkwamen van hun fietsrit. Onderweg zijn we ze nog tegengekomen en gisteravond bij de afwas had ik al even een praatje gemaakt, toen zij net aankwamen op de camperplaats. Weer even een gezellig praatje bij de picknicktafel die tussen onze campers in staat. Maar na een paar minuten begon ik dorst te krijgen en dus maar geopperd om even wat samen te drinken. Nou…dat was beregezellig met Ellis en Harold uit Vaassen. Voordat we het wisten was het al half zeven in de avond en zoveel mooie gesprekken gehad over alles en nog wat. Na afloop van deze borrelsessie ieder zijn eigen weg naar de camper en heeft Miriam een maaltijd bereidt op de Safari BBQ buiten naast de camper. Dat vinden we altijd zo tof om te doen; lekker buiten koken en buiten eten. Dat laatste was net even te koud en dus binnen gezeten.

Nu net klaar met de afwas buiten bij het sanitairgebouw en comfortabel nu avondje tv kijken. Morgen weer rustig wakker worden en weer lekker weer een fietstochtje in de omgeving. We vermaken ons hier in het geliefde Twente/Salland met dit mooie weer!

8-10 September 2020: Fietsen rondom Afferden, Schade aan caravan bij Vlagberg St. Anthonis

Dinsdag was onze laatste volledige dag in Afferden en deze hebben we dan gebruikt om na alle ochtendrituelen een fietstocht te plannen met onze e-bikes. Miriam heeft een fietsknooppuntenroute gemaakt door Nationaal Park Maasduien. De route is ruim 28 kilometer lang en we hebben er zin in. De omgeving is hier prachtig en de route is dan ook geweldig om te doen. Onze conditie is top en ook Joep vindt eindelijk eens wat rust in zijn fietsmand, waardoor Miriam ook wat rustiger is en meer geniet van de omgeving. We rijden door oeroude bossen, komen langs prachtige meren en zandduinen. De route verloopt soepel totdat ik opeens Miriam vol in de remmen zie hangen. Joep is uit zijn mand gevallen en bungelt als een sleutelhanger aan de mand. Godzijdank komen zijn pootjes niet tussen de spaken en kan Miriam heel snel uit zijn benader positie halen. Miriam had zo hard geremd dat ze niet net over de kop sloeg met de fiets. Ik kon nog net de bagagedrager pakken om het te stoppen en Mir viel voorover met haar doos op de stang. We noemen het nu de zwarte doos en konden daardoor goed achterhalen wat er nu echt is gebeurd. Hartslag op 200 bij Joep en Mir, maar al snel kwispelde de veldheer er lustig op los en wilde weer in zijn mandje om de toer te hervatten. Na terugkomst van deze mooie rit, wilden we nog even op een terras een pilsje drinken en een borrelgarnituur bijj Bos Cafe, vlakbij de camping. Calorieen verbranden; okay! Maar ook weer aanvullen is ons motto.

De gezellige borrel veranderde al snel in een hoog irrriterend gehalte van ons buurtafeltje gezelschap. De mevrouw van dit stelletje zat ons af te vinken en lachtte hartelijk mee met de gesprekken tussen Mir en mij. Zo van….ik vind het zo leuk, praat met me!! De man, type Hagar de Verschikkelijke, maar dan zonder helm (en tanden) wilde niets van ons weten en keek onverschillig om zich heen. Totdat het moment kwam dat ie dacht; “ik moet ook wat kwijt” Op dat moment ontstond een monoloog van ongeveer 1,5 uur, waarbij de man aan het ratelen was, niet reageerde op onze antwoorden of vragen, maar al zijn vrienden aan ons voorstelde. Van Johan Derksen tot Arie, Jan, Marcel, Pieter en zo verder die allemaal heul heul belangrijk waren in de muziekscene. Oh ja…of we wilden afspreken volgend jaar in Tjechie, want daar moesten we heen. Hij zou wel een goed plekje regelen, want de campingbaas was zijn beste vriend, buiten Johan Derksen natuurlijk. We waren er klaar mee en zijn met stille trom vertrokken naar onze eigen oase van rust; de caravan op de camping.

De laatste avond lekker gegeten en rustig avondje gehad om de volgende ochtend alles weer op te ruimen en klaar te maken voor vertrek. Joep wilde rust om zich heen en besloot uit zichzelf maar om alvast in de auto te gaan zitten om zodoende ons niet te storen. Wat is ie lief he? Op tijd konden we vertrekken om de reisdag volgens planning te laten verlopen. We moesten immers wel zo’n 20 kilometer rijden tot het volgende adres, Camping De Vlagberg in St. Anthonis. We willen op tijd daar zijn om alvast ons kamp op te slaan, voordat onze vrienden Sonja en Enno met hun camper een nachtje bij ons komen logeren om hun ervaringen te delen over hun eerste camperreis. Leuk!

Bij aankomst in Sint Anthonis was er eerst een wegomleiding en liepen we wat vertraging op. Deze vertraging bleek later gevolgen te hebben, aangezien we later bij de camping aankwamen en nu dus opeens geconfronteerd werden met een tegenligger met caravan in een hele krappe, blinde bocht. We zagen elkaar niet tot in de bocht en konden we niet terug doordat achterliggers achter ons stonden. Stapvoets elkaar passeren moet lukken was onze inschatting. Dat ging eerst heel goed. Beiden reden zoveel mogelijk aan de buitenzijde van de weghelften, maar bij het indraaien van de bocht op het kraptste stuk ging het mis. Onze kont van de caravan raakte de wielkast van de andere caravan. Wij meteen stoppen want verderrijden of terugrijden ging niet lukken. Loskoppelen van onze caravan was het enige dat zou helpen. Zodoende konden we ook de schade bepalen. De tegenligger was een zeer correcte heer en we hebben voor de zekerheid gegevens uitgewisseld, ondanks dat we nu inschatten dat alleen het poetsen van de krassen de oplossing zou zijn. Geen verdere schade. Maar het eerste krasje deed wel pijn, nu met onze spiksplinternieuwe caravan. Straks maar een biertje nemen verzacht, denken we. Nu de laatste meters naar de camping en installeren.

Boem is ho!

Daar eerst even alles weer opbouwen en gezellig maken. Daar is Mirreke een topper in. Lekker koelkastje gevuld voor het avondeten en drankjes natuurlijk. Maar ook Sonja zou lekkere dingen meenemen, dus dat komt zeker goed! De middag rustig op ze gewacht en omstreeks 14.00 uur kwamen ze aan met hun 8 meter lange gevaarte. Gezellig de middag doorgebracht, samen gewandeld en daarna bij ons onder luifel heerlijke Coq au Vin gegeten, welke Miriam op onze CampingGaz BBQ en wokpan gemaakt had. Het was weer erg lekker, het recept staat op onze KookInspiratie pagina op deze website. Daarna lekker koffie en nagepraat en ging een ieder terug naar zijn eigen luifel om vervolgens netjes op tijd en nog in goede staat zijn bed op te zoeken.

Gezelligheid samen met vrienden

Vanmorgen afscheid genomen van Sonja en Enno aangezien deze de camper moesten terugbrengen en daarmee hun vakantie beeindigd was. Wij gaan nog even door met onze supervakantie in eigen land! Wat zijjn we boffferds met dit weer en in deze omgeving. We besluiten om een lange wandeling te maken met Joep en de rest van de dag lekker niks te doen, behalve lezen, wandelen en lezen. De wandeling die we maken loopt door duinlandschap, heidevelden en mooie bossen, waar de najaarszon lekker doorschemert en wij de warmte op ons lijf voelen. Het is geweldig hier!

Na de wandeling nog even wat praktische zaken doen zoals de afwas, water vullen, chemisch toilet legen en wat opruimen in en rondom de caravan. Daarna een siesta gehouden en nu vanavond na het eten nog een rondje met Joep en heerlijk in ruststand op de bank in de caravan. Morgen gaan we weer fietsen of zo….

Ferrara, onbekende parel richting Adriatische Kust

Vanmorgen zoals gewoonlijk op tijd wakker in ons kneuterig bedje. Eerst buiten even een bakkie koffie doen en rustig de camping zien ontwaken om ons heen. We zijn altijd vroeg wakker, meestal tussen 7 uur en half 8. De ochtenden zijn meestal bewolkt en voelt het buiten nog fris aan. Aangezien ik het nooit koud heb, vind ik het erg lekker in de vroegte van de dag. Nadat we onze koffie hebben gedronken zijn de taken weer verdeeld onder ons. Miriam doet alles aan de binnenzijde van de camper en ik buiten. Eerst de tafel en stoelen buiten onder in het ruim gelegd, toen de luifel ingedraaid en vervolgens de watertank vullen. De kraan zit op onze campingplek, dus in alle rust kon ik de tank vullen. Ik had voor de vakantie een prachtige “magic hose” uit China gekocht. Een hele lichte en flexibele slang die een rekbaarheid had van 5 meter, zijn originele lengte, naar 15 meter. Ideaal dacht ik toen ik hem kocht. Nou….die 15 meter die haalde hij wel tot aan mijn watervulaansluiting in onze camper, maar hij was zo opgerekt dat de straal water door een rietje beter en ruimer is dan de slang! Een weggooier dus…..zonde van die 5 euro, maar daardoor wel ontwikkelingswerk in China gedaan!

Nadat de tank vol was, moest nog even de blokken onder de wielen verwijderd worden en de pootjes ingedraaid worden. Miriam had zich inmiddels over deze taak ontfermt. Klaar om te vertrekken naar de waterlosplaats om daar het vuile water te lossen, maar eerst even onze buurtjes van de afgelopen dagen gedag zeggen. We hebben ons zeer ontoegankelijk opgesteld deze dagen, maar een goedemorgen en welterusten was alle 3 dagen wel over onze lippen gekomen. Soms vinden we het leuk om met nieuwe mensen te praten, maar op een of andere manier hadden we gewoon zin om te lezen en ons afzijdig te houden. Allebei praten we veel en vaak in ons werk, dus even rustig aan doen is ook even lekker.

Aangezien er op de camping veel auto’s stonden naast de plaatsen en dus ook in de hoeken bij afslagen om naar de receptie en afstortplaats te rijden, moesten we met onze camper toch goed uitkijken en manouvreren langs de veldjes. De camper is soms net even aan de grote kant, maar het lukt allemaal prima. Alleen bij de stortplaats openden we onze afsluiter van de vuilwatertank en kwam er niets uit. De camper stond teveel op afschot en dus kwam het water niet bij de leidingen. De camper moet altijd met de kont naar de hoge kant staan om het water goed weg te laten lopen. We waren nog even aan het hannessen en probeerden nog wat, maar doordat er niets uit liep dachten wij dat de afsluiter dicht was. Klaar om te gaan dus. En wat toen gebeurde is het meest asociale dat je kunt doen op een camping; tijdens het rijden naar de receptie liep al het vuile water uit de tank en viel op de weg voor verschillende caravans….balen!!

Direct vol in de ankers toen ik het zag en de afsluiter meteen dicht gedraaid. Ellende viel mee en niet al teveel boze gezichten. En eerlijk is eerlijk, ons water is niet vuil aangezien wij alleen maar gedoucht hebben onder dat water. Geen kookresten en kookvocht in onze vuilwatertank; dat koekt alleen maar aan en moet je dan vaak schoonmaken die tank.

Eindelijk klaar voor vertrek naar onze bestemming, Ferrara! We hebben toevallig in het Italia Magazine gelezen over dit stadje. Het staat bekend om de prachtige kathedraal (opnieuw opgebouwd na bombardement in 2e wereldoorlog en een aardbeving enige jaren geleden). Ook staat het bekend om het feit dat je daar door de winkelstraten mag fietsen en dat doen ze dan ook allemaal! Het is echt een mooie stad zoals later zal blijken.

Eerst moeten we nog ongeveer 200 kilometer rijden voordat we er zijn. We besluiten om toch de snelweg te nemen om snel daar te zijn en ook een nachtje in Ferrara te blijven in plaats dat we een japans-kwartiertje gaan doen in deze mooie stad. Onderweg nog even een camping in Ferrara gezocht en daar gaan we dus naar toe. Alle tijd dus!

Over de reis naar Ferrara kan ik kort zijn; nadat we het gardameer hadden verlaten reden we langs Verona de Po vlakte op en daar werden we nu niet echt vrolijk van. Zo plat als een pannenkoek en Flevoland, alleen is Flevoland veel mooier! De reis verloopt spoedig en onze camper is in tophumeur. Hij rijdt erg lekker en nadat we een aantal aanpassingen gedaan hebben mbt de binnenruimte qua rammeltjes en klapperen van de antenne, is de camper muisstil en snort hij lekker op een cruise-snelheid van 105 km p/uur lekker langs de vrachtauto’s die we inhalen. Na een voorspoedige reis komen we aan bij de camping, welke een paar kilometer buiten de stad is gelegen. Camper goed neergezet, scooter weer van de camper afgehaald en binnen een 25 minuutjes na aankomst zaten Bob en Annie de Rooij (bedankt voor deze vergelijking by the way!!) op het scootertje richting de stad Ferrara.

We vinden het waanzinnig leuk op onze scooter de stad in. We slingeren lekker met andere scooters door het verkeer en parkeren in het centrum op een speciaal scooter-parkeerplaats. Je weet wel; van die ienie-minie plaatsjes. Helmen af, scooter op alarm en groot slot erop geparkeerd en beginnen we aan het slenteren door de kleurrijke en prachtige typische straatjes. We komen nog langs het kasteel Enspense, waar een grote slotgracht omheen loopt en al slenterend komen we op prachtige piazza’s en het grote plein waar de Kathedraal van Ferrara staat. Beiden naar binnen geweest en daar even al die katholieke pracht en praal zitten bewonderen. Ook even stil gestaan bij al die dierbare mensen die inmiddels ons verlaten hebben; mijn moeder, mijn zwager, familieleden, vrienden, kinderen van vrienden en onlangs nog een zeer dierbare en lieve buurvrouw/vriendin Ingrid. Veel te jong van ons weggegaan! Mooi om in zo’n kathedraal even extra bij stil te staan bij al deze mooie mensen die ons leven met ervaringen gevuld hebben.

C360_2015-09-09-15-31-12-945 C360_2015-09-09-15-29-12-154

Winkelstraatjes, koffietentjes en gezellige restaurants heeft dit stadje. We hebben zoals te verwachten er een aantal geprobeerd. De lunch hebben we genoten bij Ristorante Pizzaria Woodpacker. Allebei een lekkere pizza gegeten en toen weer lopen door de stad. Aan het einde van de middag nog even op terras gezeten en daar een Hugo gedronken, de zomerhit qua cocktail in Italie. Prosecco, Vlierbloesemsiroop (wat dat dan ook mag zijn…), Limoen en Munt. Samen met Mir er eentje gedronken en mijn conclusie was: w..vendrankje! Gewoon bier weer de volgende keer!

C360_2015-09-09-15-11-42-741 C360_2015-09-09-15-07-55-473

Om 6 uur hebben we weer de scooter gepakt en zijn terug gereden naar onze camper om daar voor de deur ook nog even te chillen met boekje, drankje en hapje. Eten hoeven we vanavond niet, aangezien we nog vol zitten van de middag met alle hapjes.

De avond koelt af en we besluiten om naar binnen te gaan in de camper. Eerste avond dat we in de camper zitten en we zijn nog moe ook! Vroeg naar bed om morgen op tijd de laatste kilometers naar de Adriatische kust te gaan rijden. Daar gaan we op zoek naar een mooie camping aan het strand, zwembad ook en natuurlijk vertier binnen handbereik..of scooterbereik! We love it!!