Reisdag! Deze donderdag wordt heel slecht weer verwacht en aangezien dat we het Iseo Meer nu wel hebben gezien, besluiten we om door te rijden naar Toscane, om daar nog een paar dagen te verblijven. Onze timing deze morgen was als een zwitsers uurwerk; nadat we alle opruim- en inpakwerkzaamheden hadden gedaan, braken de eerste druppels door vanuit de wolken. Even afscheid genomen van Jos en Judith, een Haags sportief klimgeiten-duo. Ze fietsen vooral in de bergen en hebben een stamina om “U” tegen te zeggen. Erg leuk stel waar we de afgelopen dagen een paar leuke gesprekken mee hebben gevoerd.
Onderweg hadden we besloten dat we naar Camping Belsita in Montecatini Terme zouden gaan. Deze camping zag er op de ANWB camping App erg goed uit en ook strategisch op een mooie locatie tussen Lucca en Florence. Deze beide steden kunnen we dan bezoeken met de scooter en zodoende zo gezegd, zo gedaan! Florence was ikzelf al een keer geweest in verband met mijn werk, maar Mirreke nog nooit. Altijd pestte ik haar ermee dat het zo’n fantastische stad was om te zien; onvergetelijk. En als ze de afgelopen jaren dan eens voorstelde om erheen te gaan, zei ik steevast: nee, vind ik zonde, want daar ben ik al geweest. Woest werd ze dan…terwijl ze zelf altijd dit antwoord geeft als ik ergens voor een tweede keer heen wil. “Er is nog zoveel te zien, zonde om 2x te gaan”. Koekje van eigen deeg dus….
Maar goed; we gaan in deze dagen ook een poging doen om Florence te gaan zien samen. Leuk.
Onderweg vanuit Iseo naar Toscane reden we over een prachtige route. Vanuit Parma volgen we de A15. Een snelweg die dwars door de bergen slingert, met prachtige uitzichten op bergdorpjes, tegen bergwanden aan geplakt. Mir riep op een bepaald moment dat het wel leek op een modeltreinbaan-decor. Het weer werkt alleen niet echt mee, of beter gezegd; totaal niet mee! Het komt met bakken uit de lucht vallen en er is nagenoeg geen zicht op de weg. Onze Lambortinki houdt zicht echter kranig en het italiaanse dieseltje pruttelt lekker mee in het verkeer. Muziekje van Bee Gees meegalmen met elkaar en we hebben gewoon weer een gezellige reis! We vinden het echt geweldig om met onze camper op pad te zijn. Waar je ook naartoe gaat, je bent altijd thuis!
Voordat we bij onze bestemming aankomen, moeten we nog wel even de koelkast vullen met boodschappen en zodoende stoppen we bij de eerste de beste supermarkt die we tegen komen in het dorp. Ook dit vinden we altijd een feestje om te doen. Verlekkerend naar alle verse producten kijken en mij vindt je dan ook altijd als eerste bij de vis- en vleesafdeling. Broodbeleg uitzoeken en zien hoe mooi alles is uitgestald. Mensen zullen bij mij wel denken waarom ik steeds met tissue mijn mond afveeg….het kwijl loopt mij uit de mondhoeken, lijk wel zo’n Deense Dog….!
Maar we hebben alles wat we nodig hebben en zijn tevens klaar voor de dag van morgen die ook in het teken staat van heul veul regen en onweer. Thuis blijven en lekker lezen, filmpje kijken en lekker eten en drinken staat op de agenda.
Maar dat is morgen! Nu eerst nog onze camping vinden en nadat we weer tegen een berg op rijden, vinden we al snel de Camping Belsita. Alleen hier hanteren ze nog de Siesta, dus we moeten nog een uurtje wachten voordat we ons kunnen inchecken. Daarom stallen we de camper maar ergens op het parkeerterrein en verkennen we de camping om een mooie plek te zoeken. Het is een terassencamping, met fraaie uitzichten en 2 zwembaden. Mir en ik lopen over de hele camping en zien dat het best nog wel vol is overal. Vooral grijze pensionada’s om ons heen en iedereen kijkt naar ons met de nonverbale uitdrukking: Niet naast ons!! We willen privacy!
Uiteindelijk vinden we een prachtige plek in een uithoek van de camping, waar je niet vanzelfsprekend naartoe rijdt als je over de camping gaat. Het is een zijstraatje die er nogal donker uitziet en er staat niemand. Die plek gaat het worden! Wij terug naar de receptie, die inmiddels open is en schrijven ons in. De plek is voor ons en na wat formaliteiten komt vanuit de receptie de vraag: zijn jullie lid van de ASCI? En hebben jullie je pas bij je? We antwoorden bevestigend, maar hebben niet de pas bij ons. Deze zit nog in het ASCI Campingboek 2016, waarin ie standaard is opgenomen als je hem in januari krijgt toegezonden. Deze boeken gebruiken wij nooit, want wij gebruiken de digitale App van de ASCI Campings. De lieve dame weigert in eerste instantie de korting (normaal € 33,00 en met korting € 18,00 per dag) toe te passen, maar nadat wij wel kunnen aantonen dat we lid zijn van ANWB, NKC, ASCI ID Card, NKE, Camper & Caravan Club UK en nog een paar andere camping zooi, vond de dame wel dat we voldoende hadden aangetoond dat we de ASCI kaart zouden moeten hebben. Vooral omdat dit lidmaatschap gekoppeld is aan de NKC (Nederlandse Kampeerauto Club). We vinden het allebei zo’n onzin al die lidmaatschapskaarten, maar het bespaart je wel gewoon geld. Maak het gewoon voor iedereen wat goedkoper, dan ben je van al die milieuverslindende plastic kaartjes af en een 30cm dikke portemonnee!
Nadat we onze prachtige plek hebben ingericht zijn we er helemaal klaar voor de komende dagen. Scooter eraf en eerst nog even een verlate lunch voor de camper. Heerlijk vers brood, hammetjes, kaasjes, olijven en natuurlijk glaasje witte wijn erbij. De hele middag lekker chillen en we besluiten om in de avond uit eten te gaan naar Montecatini Terme en Montecatini Alto, het bergdorp dat tegenover onze camping ligt.
De stad Montecatini Terme is gelegen in de provincie Pistoia. De plaats ligt in het dal van het riviertje de Nievole. Montecatini Terme is een van de belangrijkste thermaalbadplaatsen van Europa. Het water van de bronnen zou vooral een heilzame werking hebben op de lever en het spijsverteringsstelsel. Dat komt in ons geval erg goed uit, gezien onze bourgondische levensstijl!
Het Parco delle Terme verdeelt de stad in een modern en een ouder deel. Van de negen kuurinrichtingen is Tettuccio het bekendst. Dit weelderige gebouw is het symbool geworden van Montecatini Terme. De Terme Leopoldine uit 1926 hebben het uiterlijk van een antieke tempel. In de jaren twintig van de vorige eeuw was de stad op haar hoogtepunt. Montecatini had op sommige dagen zelfs 60.000 bezoekers. Daarna ging het letterlijk bergafwaarts. Na een moeilijke tijd lijkt de badplaats aan het begin van de eenentwintigste eeuw langzaam weer uit een dal te kruipen.
Vanuit Montecatini Terme loopt een kabelbaan naar het hoger gelegen Montecatini Alto. Dat is het oudste deel van de stad. Het is ontstaan rondom een gelijknamig kasteel.
Uiteindelijk belanden we hier dus voor een super gezellige avondmaaltijd. Op een mooi pleintje met restaurants en sfeervolle verlichting eten we een paar typisch toscaanse gerechten. Met scootertje einde van avond terug naar camper en daar nog een lekkere afzakker genomen. Heerlijk slapen en morgen waarschijnlijk een volle regendag, dus blog schrijven, lezen en filmpje kijken in de camper. Zaterdag willen we naar Florence, dus dan melden we ons weer…
