Vandaag is een complete regendag. Voor het eerst in alle weken in Spanje en Portugal is het nu een regendag met winterse temperaturen. De afgelopen dagen hier zaten we lekker met korte broek, poloshirt in de zon, uit de wind met een prima 16 graden. De dagen verlopen heel rustig en we hebben inmiddels een aantal dagen in gezelligheid hier doorgebracht met de beide andere Nederlandse koppels hier. Marcel en Joyce met Nikki, hun kleine Yorkshire terrier uit Twente en hun Concorde camper en Hans en Rinnie uit Wolvega met een fraaie Frankia camper. Supergezellige dagen hier samen, zonder de deur plat te lopen bij elkaar. Als we ergens midden van de middag staan te kletsen doen we even een drankje met elkaar. En deze borrels zijn levendig zal ik maar zeggen. We doen niet onder voor elkaar qua leuke onderwerpen en ook de meningsverschillen mogen er zijn. Zelf heb ik van de mannen veel nieuwe invalshoeken gekregen waar je op moet letten bij campers qua technische mankementen, tips waar je mooi en lekker kunt staan en de campers van elkaar eens goed bekeken. De conclusie is dat de ideale camper niet bestaat en dat je altijd compromissen moet sluiten als je jouw camper tegenkomt qua functionaliteit. Wij komen erachter dat als we op termijn nog eens een andere camper willen aanschaffen samen op 1 lijn zitten hoe de indeling moet zijn en welke opties we graag op de camper willen hebben. Ook komen we erachter dat we nog heel erg blij zijn met onze eigen Knaus Sky camper. Het leefgedeelte is erg ruim en comfortabel, de bedden en matrassen zijn top, de Fiat Ducato rijdt superlekker en dan ook nog eens met een zeer acceptabel gebruik van 1:10,3.We gaan nog wel een paar aanpassingen doen aan de camper als we weer in Nederland zijn, voordat we in juni weer een volgende trip gaan maken.
Op deze plek, de camperplaats Campista ao Sol is het erg goed vertoeven. De plekken zijn mega ruim, het is een gezellig ingericht terrein en alles is er om je camper goed te kunnen verzorgen. Het sanitairgebouw is wat beperkt met 1 WC en 1 douche voor de gasten, als de camperplaats wat voller staat. Maar dat is niet het geval en dus is dat ook wel lekker; even wat langer kunnen douchen en haren wassen onder een comfortabele douche. Ook de eigenaresse van de camperplaats is de vriendelijkheid en servicegerichtheid zelve. Niets is te gek en op 1e kerstdag komt ze langs bij alle gasten om een aardigheidje af te geven. Zo lief! Voor ons is dit wel een lekkere plek om weer terug te komen. Alhoewel we het tijdens de borrel met de koppels wel erover gehad hebben dat we in principe nooit meer terugvinden op een plek wat we daar de eerste keer ervaren hebben. Het ligt aan hoe jezelf in je vel zit, wie of wat er naast je staan. Daar hebben wij het nu in ieder geval enorm mee getroffen.
De beide kerstdagen hebben we heerlijk samen in de zon gezeten en samen gezellig een biertje en wijntje gedronken met elkaar voor de camper. Totaal geen kerstgevoel met dit soort temperaturen en kleding met badslippers.
Maar het echte kerstgevoel was wel aanwezig toen we einde middag naar binnen gingen om het kerstdiner te nuttigen. Miriam kan werkelijk toveren in dat kleine keukentje en had op 1e kerstdag het volgende menu samengesteld: Portobello gevuld met knoflook, olijfolie, fijn gesnipperd uitje, stukjes paprika, gegratineerd met geitenkaas. Vervolgens een grote biefstuk, gegrild op de Cadac, deze getrancheerd opgediend met truffelpasta en salade. Als dessert hadden we chocolade-soesjes gevuld met room. Was topavond!
En op de 2e kerstdag had ze verse zalm met groene asperges, citroen en een salade met gebakken groenten. Was ook erg lekker. In de avond gezellig TV gekeken en wat wij ook zo lekker vinden is als we een beetje moe zijn, dat we dan in de slaapkamer onder de dekens ook nog even TV kijken. We vallen overigens dan wel meestal binnen 10 minuten in slaap of verzoeken we de ander of deze de TV uit wil doen.
Vanmorgen zouden we weggaan met de camper naar onze volgende bestemming, maar we besluiten door de slechte weersomstandigheden nog 2 dagen hier te blijven. Mede ook aangespoord door Marcel die aangaf dat het beter was om hier nog even te blijven voor nog een paar serieuze gesprekken over de toestand in de wereld….ja, zo’n sympatieke man stel je niet teleur. Ook Joep en Nikki gaan ook zo lekker met elkaar om, dus die wil je ook niet teleurstellen.
Maar ja…komt vanmorgen Hans binnenlopen om onze elektrahaspel terug te brengen die hij even geleend had van ons. Hij kwam net 10 meter tekort om bij een elektra aansluiting te komen met zijn Frankia. Wat denk je; gaat hij vandaag weg naar een camperplaats in de buurt. Blijkt dat onze volgende camperplaats te zijn, dus die zien we over 2 dagen wel weer. Dat scheelt weer enorme emotionele afscheids-scenario’s bij het wegrijden.
Na een tijdje de volgende klop op de deur van onze camper. Joyce vraagt of we nog wat boodschappen nodig hebben die ze voor ons mee kan nemen vanuit de supermarkt. Wat een topidee en wat lief dat ze eraan denkt. Miriam besluit om even mee te gaan met Joyce, dus dat was smart-ful thinking! Dus die meiden even samen op pad met de Smart. Joep en ik even quality-time tussen de beide mannen: sport-jaaroverzicht kijken en onderuit op de stoelen hersenloos een beetje van je af kijken. Spannender gaat het niet worden ben ik bang.
Als Miriam terugkomt met een overvolle proviandpakket, zeg maar rustig een complete inventaris van een SRV wagen zoals ze op het platteland nog rondrijden, gaan we met Joep even de middag wandeling doen. Het is even gestopt met regenen, dus kan mooi even. Als wel langs de receptie lopen, komt Fajma naar buiten te lopen om door een ringetje te halen. Die heeft serieuze plannen om er een mooie middag van te maken en gaat de stad in. De camperplaats is in volle rust nu iedereen binnen zit en doet zijn ding. Mir gaat de boodschappen nog even opruimen in de kasten en doucht lekker in de camper. Ik met mijn nietszeggende blogje aan het schrijven om toch nog beetje de dagen goed te hebben beschreven en compleet te houden.
Tot slot nog wel een aantal zaken die ons opgevallen zijn de afgelopen weken in Spanje en Portugal. Het wordt wel weer een wat politiek getint verhaaltje, maar wat ons dus opvalt hier is hoeveel oudere dieselauto’s nog rijden. Ook oude vrachtauto’s waar het woord Roetfilter nog nooit in folders gestaan hebben en nu rookpluimen de lucht in blazen, waar Tata Steel nog niet aan toegekomen zijn. Neem daar nog eens de afvalverwerking en zwerfvuil die je langs de wegen, straten en op tankstations tegenkomt bij, en je snapt niet waarom wij in Nederland de illusie hebben om het stikstof probleem op te lossen of tenminste de doelstellingen te halen daaromtrent. En als je dan ook nog in ogenschouw neemt hoe al deze maatregelen de economie, huizenbouw etc afremmen, dan ben je daar wel een keer klaar mee als je hier ziet hoe er om wordt gesprongen met het milieu in landen die tig-maal keer groter zijn.
Een hoopgevende gedachte is dat we gisteren hoorden van onze nederlandse drinkebroeders hier, is dat onderzocht is dat veel links georiënteerde rakkers inmiddels in de gaten hebben dat dit niet goed gaat komen en daarom toch maar meer rechts gestemd hebben tijdens de laatste verkiezingen.
Ik hoop voor een ieder dat 2026 een gelukkig, gezond, bewust, vriendelijk, verbindend, voorspoedig jaar zal worden. Heb een hele fijne oudejaarswisseling. Ook een positieve gedachte is dat het vuurwerk dit jaar voor het laatst legaal is…
