13 t/m 15 September 2020: Fotogalerij De Kijl in Schoonoord (Drenthe)

Dit blog zal niet in het teken staan van hele verhalen van wat wij allemaal meemaken, want dat valt met deze hitte enorm mee. Dit blog zal zometeen vooral gewijd zijn aan de prachtige foto’s van Miriam in deze natuurrijke omgeving. We zijn inmiddels aangeland bij Staatsbosbeheer Natuurkampeerterrein camping De Kijl in Schoonoord, in Drenthe. Op deze camping zijn wij al eerder geweest met de camper met onze vrienden Kees en Jose een paar jaar geleden. Dat beviel goed en daarom nu maar hier neergestreken, aangezien de camping die wij geboekt haddden, totaal niet aan de verwachting voldeed bij aankomst. We hadden namelijk geboekt bij natuurcamping Vlintenholt in Odoorn. Op de website van deze camping stond vermeld dat de camping midden in de drentse natuur, de staatsbossen van Staatsbosbeheer, gesitueerd was. De website liet prachtige foto’s zien en ook de sfeer op de website sprak ons zeer aan. Echter bij aankomst, afgelopen zondag, viel ons een enorm hinderlijk geluid op. We liggen namelijk direct aan de N34, de doorgaande provinciale weg die dwars door Drenthe richting Ommen/Zwolle loopt. Een drukke weg op zondag, laat staan op werkdagen. Wij houden van de rust in de bossen en dit was alles behalve dat. Een mooie camping, maar niet midden in de natuur dus. We waren wat aan de vroege kant en de receptie was nog dicht. Wel stonden er 2 mobiele nummers die we konden bellen indien receptie gesloten. Deze namen niet op, dus wij dan maar rondje op camping lopen om zo ver mogelijk van de weg een plek te vinden. Wat opviel was dat de camping nagenoeg leeg was en wat er aan kampeerders stond, leken ons inwonende permanente kampeerders, zeg maar “scheidingsgevalletje en nog geen huis hebben types”. Ook achterin de camping was het verkeer nog luidrichtig te horen. We gingen dus echt vragen om de boeking ongedaan te maken.

De vrouw des huizes kwam om 14.00 uur aanlopen en in de receptie ontstond een bijzonder gesprek nadat wij vroegen of wij van de boeking af konden, met de onderbouwing van de redenen. De dame was verbolgen en zei dat ze niets hoefden terug te betalen gezien de RECRON voorwaarden. Daar had ze ook gelijk in, maar vragen mag toch? Ook zeker gezien het feit dat er nu niet echt drommen van mensen voor de poort stonden om hier de plek te bemachtigen. Overal lees je dat de campings vol zijn en hier alles leeg, dus meer mensen zouden last hebben van zo’n drukke weg. De repliek van de dame was dat je in een cabrio ook geluid om je heen hoort….huh??? Wat heeft de cabrio te maken met een rustige plek op een camping, waar je voor je rust komt. In mijn cabrio lees ik niet, slaap ik niet en is geen kampeermiddel. Nou….ze zou het aan haar man vragen want de geluiden zaten tussen onze oren. Dat klopt! Heel veel geluiden…. Haar man was redelijker en gaf aan dat als je je eraan stoort, dat je dan ook niets ander meer hoort en gaf aan dat hij het geld van de boeking zou terugstorten op onze rekening, minus administratiekosten a 15 euro. Prima en bedankt voor de coulance! Wij weg naar nu dus deze camping in Schoonoord en helemaal blij na aankomst. Wat een plek, wat een rust, wat een omgeving! Gewoon prachtig!

Daarom nu dan ook geen woorden meer, maar uitsluitend de mooie foto’s van Miriam, gemaakt tijdens onze wandelingen met Joep. De afgelopen dagen waren heerlijke relaxdagen. Vanaf morgen weer activiteiten met auto, fiets en op schoenen. We besluiten dan ook om tot het einde van deze vakantie hier te blijven. Deze vakantie staat dus volledig in het teken van Staatsbosbeheer en hun natuurkampeerterreinen.

Geniet mee met de foto’s hieronder!

8-10 September 2020: Fietsen rondom Afferden, Schade aan caravan bij Vlagberg St. Anthonis

Dinsdag was onze laatste volledige dag in Afferden en deze hebben we dan gebruikt om na alle ochtendrituelen een fietstocht te plannen met onze e-bikes. Miriam heeft een fietsknooppuntenroute gemaakt door Nationaal Park Maasduien. De route is ruim 28 kilometer lang en we hebben er zin in. De omgeving is hier prachtig en de route is dan ook geweldig om te doen. Onze conditie is top en ook Joep vindt eindelijk eens wat rust in zijn fietsmand, waardoor Miriam ook wat rustiger is en meer geniet van de omgeving. We rijden door oeroude bossen, komen langs prachtige meren en zandduinen. De route verloopt soepel totdat ik opeens Miriam vol in de remmen zie hangen. Joep is uit zijn mand gevallen en bungelt als een sleutelhanger aan de mand. Godzijdank komen zijn pootjes niet tussen de spaken en kan Miriam heel snel uit zijn benader positie halen. Miriam had zo hard geremd dat ze niet net over de kop sloeg met de fiets. Ik kon nog net de bagagedrager pakken om het te stoppen en Mir viel voorover met haar doos op de stang. We noemen het nu de zwarte doos en konden daardoor goed achterhalen wat er nu echt is gebeurd. Hartslag op 200 bij Joep en Mir, maar al snel kwispelde de veldheer er lustig op los en wilde weer in zijn mandje om de toer te hervatten. Na terugkomst van deze mooie rit, wilden we nog even op een terras een pilsje drinken en een borrelgarnituur bijj Bos Cafe, vlakbij de camping. Calorieen verbranden; okay! Maar ook weer aanvullen is ons motto.

De gezellige borrel veranderde al snel in een hoog irrriterend gehalte van ons buurtafeltje gezelschap. De mevrouw van dit stelletje zat ons af te vinken en lachtte hartelijk mee met de gesprekken tussen Mir en mij. Zo van….ik vind het zo leuk, praat met me!! De man, type Hagar de Verschikkelijke, maar dan zonder helm (en tanden) wilde niets van ons weten en keek onverschillig om zich heen. Totdat het moment kwam dat ie dacht; “ik moet ook wat kwijt” Op dat moment ontstond een monoloog van ongeveer 1,5 uur, waarbij de man aan het ratelen was, niet reageerde op onze antwoorden of vragen, maar al zijn vrienden aan ons voorstelde. Van Johan Derksen tot Arie, Jan, Marcel, Pieter en zo verder die allemaal heul heul belangrijk waren in de muziekscene. Oh ja…of we wilden afspreken volgend jaar in Tjechie, want daar moesten we heen. Hij zou wel een goed plekje regelen, want de campingbaas was zijn beste vriend, buiten Johan Derksen natuurlijk. We waren er klaar mee en zijn met stille trom vertrokken naar onze eigen oase van rust; de caravan op de camping.

De laatste avond lekker gegeten en rustig avondje gehad om de volgende ochtend alles weer op te ruimen en klaar te maken voor vertrek. Joep wilde rust om zich heen en besloot uit zichzelf maar om alvast in de auto te gaan zitten om zodoende ons niet te storen. Wat is ie lief he? Op tijd konden we vertrekken om de reisdag volgens planning te laten verlopen. We moesten immers wel zo’n 20 kilometer rijden tot het volgende adres, Camping De Vlagberg in St. Anthonis. We willen op tijd daar zijn om alvast ons kamp op te slaan, voordat onze vrienden Sonja en Enno met hun camper een nachtje bij ons komen logeren om hun ervaringen te delen over hun eerste camperreis. Leuk!

Bij aankomst in Sint Anthonis was er eerst een wegomleiding en liepen we wat vertraging op. Deze vertraging bleek later gevolgen te hebben, aangezien we later bij de camping aankwamen en nu dus opeens geconfronteerd werden met een tegenligger met caravan in een hele krappe, blinde bocht. We zagen elkaar niet tot in de bocht en konden we niet terug doordat achterliggers achter ons stonden. Stapvoets elkaar passeren moet lukken was onze inschatting. Dat ging eerst heel goed. Beiden reden zoveel mogelijk aan de buitenzijde van de weghelften, maar bij het indraaien van de bocht op het kraptste stuk ging het mis. Onze kont van de caravan raakte de wielkast van de andere caravan. Wij meteen stoppen want verderrijden of terugrijden ging niet lukken. Loskoppelen van onze caravan was het enige dat zou helpen. Zodoende konden we ook de schade bepalen. De tegenligger was een zeer correcte heer en we hebben voor de zekerheid gegevens uitgewisseld, ondanks dat we nu inschatten dat alleen het poetsen van de krassen de oplossing zou zijn. Geen verdere schade. Maar het eerste krasje deed wel pijn, nu met onze spiksplinternieuwe caravan. Straks maar een biertje nemen verzacht, denken we. Nu de laatste meters naar de camping en installeren.

Boem is ho!

Daar eerst even alles weer opbouwen en gezellig maken. Daar is Mirreke een topper in. Lekker koelkastje gevuld voor het avondeten en drankjes natuurlijk. Maar ook Sonja zou lekkere dingen meenemen, dus dat komt zeker goed! De middag rustig op ze gewacht en omstreeks 14.00 uur kwamen ze aan met hun 8 meter lange gevaarte. Gezellig de middag doorgebracht, samen gewandeld en daarna bij ons onder luifel heerlijke Coq au Vin gegeten, welke Miriam op onze CampingGaz BBQ en wokpan gemaakt had. Het was weer erg lekker, het recept staat op onze KookInspiratie pagina op deze website. Daarna lekker koffie en nagepraat en ging een ieder terug naar zijn eigen luifel om vervolgens netjes op tijd en nog in goede staat zijn bed op te zoeken.

Gezelligheid samen met vrienden

Vanmorgen afscheid genomen van Sonja en Enno aangezien deze de camper moesten terugbrengen en daarmee hun vakantie beeindigd was. Wij gaan nog even door met onze supervakantie in eigen land! Wat zijjn we boffferds met dit weer en in deze omgeving. We besluiten om een lange wandeling te maken met Joep en de rest van de dag lekker niks te doen, behalve lezen, wandelen en lezen. De wandeling die we maken loopt door duinlandschap, heidevelden en mooie bossen, waar de najaarszon lekker doorschemert en wij de warmte op ons lijf voelen. Het is geweldig hier!

Na de wandeling nog even wat praktische zaken doen zoals de afwas, water vullen, chemisch toilet legen en wat opruimen in en rondom de caravan. Daarna een siesta gehouden en nu vanavond na het eten nog een rondje met Joep en heerlijk in ruststand op de bank in de caravan. Morgen gaan we weer fietsen of zo….