Vorige week maandag zijn we definitief vertrokken uit ons huis en hebben wij het pand overgedragen aan onze makelaar. Hij zal de laatste weken van ons onroerend bezit beheren en de sleuteloverdracht namens ons doen aan de nieuwe bewoners. Wij hebben het hoofdstuk Waterland afgesloten en hebben daar ruim 24 jaar met heel veel plezier gewoond. Maar soms moet je iets afsluiten om iets nieuws te beginnen.

Nadat we ons huis verlaten hadden, zijn we met de laatste spullen richting Drenthe vertrokken en had Miriam aangegeven dat allemaal in alle rust uit te gaan zoeken en een plaatsje vinden. “Het hoeft niet allemaal niet in 1 dag klaar te zijn” zei ze. We hebben nu alle tijd! Yeah, right! Dan ken je ons Mirreke niet! Op het moment dat we de auto leeg hadden is onze wervelwind tekeer gegaan in ons Drents verblijf totdat ze klaar was. Doodmoe, maar voldaan sloot ze de dag af met de mededeling dat alles op zijn plek lag en dat we konden beginnen aan het relaxen en voorbereiden van ons vertrek met de camper.
Omdat we dus veel eerder klaar waren in ons chalet en het feit dat we nog maar een paar afspraken hadden de komende week (ivm bezoek huisarts, bezoek dierenarts met Joep) en Mir nog paar afspraken op cosmetisch vlak, kwamen we erachter dat we wel een week eerder konden vertrekken dan de oorspronkelijke geplande datum van 1 februari. Maar ja, dan heb je wel je camper nodig om te kunnen vertrekken. En laat die nou net al een week bij de dealer in de garage staan wegens de problemen met onze kachel. De kachel die we juist nog wel nodig hebben onderweg richting het zuiden. Want als we alle camper vloggers op YouTube mogen geloven is het in de avonden en nachten nog wel ijskoud en is enige vorm van verwarming toch echt wenselijk.
Na een telefoongesprek met de garage van onze camper, werden we al wat ongeruster of er een spoedige oplossing voor onze kachel in het verschiet zou zijn. De beste man had diverse testen gedaan met de kachel en erkende de problemen die wij ook hadden ervaren. Echter gaven die testen niet een duidelijke oplossingsrichting en kort gezegd; hij kwam er niet uit wat er aan de hand was en wat hij eraan moest doen. Inmiddels had hij ook al contact gehad met Truma, de fabrikant en leverancier van deze technische installatie. Tijdens ons telefoongesprek vertelde de garage dat hij een speciaal voor Truma ontwikkeld meetapparaat moest gebruiken en dat hij dat apparaat niet had. Aanschaf kostte hem 1000 euro en dat ging hij niet investeren als garage. Ja, okay…..maar hoe ga je dan wel mijn probleem oplossen? Het was dan ook een duidelijk statement vanuit hem, maar waar ik verder niets mee kan. Ik koop een camper voor tientallen duizenden euro’s en hij stopt zijn dienstverlening omwille van het ontbreken van het juiste gereedschap om mijn camper weer deugdelijk te kunnen laten functioneren. Overmacht zei hij. Punt. Wat er nu wel moest gebeuren, daar hoorde ik hem niet over. Maar dan begin ik toch ook wat minder blij te worden en geef hem aan dat dan de camper maar naar een specialist moest die wel dat apparaat had en ook Truma deskundige was om wel het probleem op te lossen. Maar daar moest de dealer dan maar zelf een uitspraak over doen, aangezien hij alleen maar was ingehuurd als garage. Uiteindelijk zijn we nu, na contacten met onze dealer, zover dat onze camper begin deze week naar een bedrijf in Leek gaat om daar in orde gemaakt te worden. Maar aangezien dit bedrijf met een volle planning te maken heeft, kunnen ze geen garantie geven dat het ook in de komende week cq weken gaat lukken om de camper te repareren. Mede ook afhankelijk van wat er aan moet gebeuren. Eerst doormeten en diagnose stellen om daarna te weten wat er moet gebeuren. Niks aan te doen, dus onze planning dan ook maar wat aanpassen. We hopen in ieder geval om volgens de oorspronkelijke planning van 1 februari op pad te gaan.
Tot die tijd zijn we dus aan het acclimatiseren in ons chalet na een drukke, hectische periode van medio december mbt de kerst en van ons huis leeghalen in Lelystad. Met nadruk op “in” ons chalet. Miriam heeft inmiddels de griep onder de leden en is bedlegerig voor haar doen. Ook zelf ben ik al dagen niet fris en dus hangen we beiden dus energieloos op de nieuwe bank, terwijl onze nieuwe CV ketel heerlijk zorgt voor een aangename temperatuur in huis. Lang geleden dat Miriam echt ziek was, dus die is niet in goede doen. En net nu ze afgelopen zaterdag jarig was, als een vaatdoek op de bank liggen. Balen. Nu doen we nooit wat aan onze verjaardagen qua feesten, maar we kregen toch nog bezoek die avond van Ton en Do en was supergezellig samen. Ik had Miriam beloofd dat ik zowel op zaterdag als zondag lekker zou koken voor ons, dus superrelaxt de boodschappen in huis gehaald en 2x een Jamie Oliver maaltijd bereidt. En goed gelukt ook, al zeg ik het zelf.

Overdag lopen we met Joep onze bossen in en is de wereld heel klein om ons heen. Letterlijk en figuurlijk. We komen niet verder met onze camper nu en de mist maakt dat we ook niet ver weg kunnen kijken. Ondanks dat vermaken we ons prima in de natuur om ons heen en zijn we beiden in huis aan het freubelen om verder te gaan met voorbereidingen voor ons vertrek. Boeken aan het uitzoeken, kleding al beetje sorteren, laatste spulletjes bestellen voor in de camper en lekker samen relaxt op de bank serie kijken of blog schrijven. We komen de dagen goed door en zien wel uit naar onze reis richting het zuiden. Het volgende blog zal pas gemaakt worden als we onderweg zijn, dus benieuwd waar we overal terecht komen en wat we mee gaan maken onderweg.





