24 + 25 Oktober 2025: Relaxdag aan het Lac des Settons en vluchten uit de Morvan

Het is droog! Na dagen van regen is het droog en hebben wij weer een heerlijke rustige slaaprust achter de rug. We doen vandaag het erg rustig aan en geen reisdag dus. Aangezien de weersverwachtingen voor vandaag redelijk goed zijn, blijven we vandaag nog een dagje in La Faye aan het Lac des Settons.

Na een eerste rondje met Joep direct langs het meer, doen we eerst rustig aan en blijven we wat langer in onze nachtkloffie in de camper, voordat we ons gaan douchen en aankleden. Zoals Mir altijd zegt: effe rommelen en tuttelen. Na het douchen eten we nog even een heerlijk broodje uit de oven die Miriam had gemaakt. Meergranenbroodje met Serrano Ham, frans kaasje, tomaatje en knoflookolie. Energie om een lekkere, maar frisse wandeling langs de andere kant van het meer, richting de stuwdam voorbij La Haye. Nou, als we dan onze coiffure en coiture op peil hebben, gaan we op pad. We lopen langs het Lac de Settons en de fraaie huizen langs het water in La Faye.

Het is de place to be in de Morvan en de bekendste badplaats van deze regio. Maar het valt ons op dat alle huizen met de luiken dicht zitten en alles onbewoond eruit ziet. Ook hier zijn het dus de vakantiehuizen van de mensen uit Parijs en Lyon die hier een 2e of 3e huis bezitten. Ook hier zal er weerstand zijn tegen dit soort huizen vanuit de lokale bevolking.

Het dorp leeft niet en leeft alleen maar in de zomermaanden van de toeristen. Zoals het lokale VVV zegt: je kun hier dan over de koppen lopen. Veel haventjes met bootjes, hotels en ander vertier, maar nu is het doods. Vinden wij niet erg. De rust die over het meer regeert als een spiegel is prachtig om te zien en langs te lopen. We lopen richting de stuwdam en lopen erover heen.

Om een gehele ronde rondom het meer te lopen vinden wij te ver. Het is ruim 15 kilometer en er is er wel eentje die er wel voor te porren is. Onze Joep! We noemen hem de laatste dagen “Joep Oscar Benjamin Button”. De eerste naam is zoals wij hem altijd noemen, de Oscar voor het acteertalent voor drama die deze eigenwijze teckel elke dag weer uitbeeldt als hij zijn zin niet krijgt. Een beetje zoals Brigitte Kaandorp met “ik heb een heeeeel zwaar leven…”. Het laatste gedeelte van zijn naam Benjamin Button is het vermoeden dat onze Joep niet ouder wordt, maar juist jonger. Zijn koppie ziet er jeugdiger uit, zijn energie is onuitputtelijk (voor ons zeer vermoeiend) en is niet te houden als ie maar het vermoeden heeft dat ie weer aan de wandel mag. Hij kwispelt er lustig op los tijdens de wandelingen en dankt ons altijd voor het vertier dat hem geboden wordt. Het kereltje zit al een tijdje lekker in zijn vel. Eigenlijk vanaf het moment dat hij de camper voor de deur zag staan voor vertrek.

De wandeling was heerlijk samen. Door de bossen, over het strand, langs de huizen, over houten loopruggetjes, spelend met Joep met houten takken.

Na terugkomst in de camper even bijkomen en lezen we lekker in onze boeken. De wind gaat na een tijdje liggen en besluiten we om met de drone een paar beelden vanuit de lucht te maken van onze plek op de camping en het uitzicht over het Lac des Settons. Samen even naar buiten en maken we de drone klaar voor de vlucht. Nog een beetje onwennig samen, maar al snel stijgt de drone recht naar boven en floep…….weggewaaid door de weer opstekende wind. De drone was meteen uit de koers en dwarrelde schokkend in de lucht. We hebben maar besloten om drone meteen naar de home-base terug te laten vliegen om het later in de middag nog maar een keertje te proberen. Maar ook later in de middag lukte het niet en stak de wind verder op en kwamen alweer de eerste regendruppels. We laten het maar zo en verdwijnen weer in de camper om in alle rust ons dingetje te doen. We maken samen een route via de landkaarten van Michelin en zetten deze over in de Camper Navigatie. Was erg leuk om samen te doen om bestemmingen te bepalen en routes te zoeken hoe we er het mooist kunnen komen.

Nu lekker klaarmaken voor de avond en gordijntjes weer dicht, kacheltje aan en TV op de achtergrond. Zowaar komen er wat meer campers het terrein op rijden en zijn we niet meer alleen. Morgen gaan we weer verder op pad, maar vandaag was een heerlijke relaxte dag.

Maar dat kunnen we niet zeggen van de volgende dag, vandaag! De regen klettert op het dak en we willen vandaag door richting Clermont- Ferrand. Dat betekent toch echt dat ik alles buiten moet doen om weer met volle watertank en leeg chemisch toilet te krijgen. Dat was geen pretje. Om 9.17 uur verlaten we onze camperplaats aan het Lac des Settons. Wij vonden het echt een hele fijne plaats om te verblijven en achteraf moeten we superblij zijn dat gisteren nog een aantal uren het weer prima was.

Mir en ik hadden samen een route uitgestippeld en in die route zaten weer een aantal prachtige wegen door de Morvan. Het is 8 graden en we leven in een kleine wereld. Echte vergezichten kunnen we niet zien, maar dat wat we wel kunnen zien vinden we geweldig mooi. De Morvan heeft ons wederom versteld doen staan hoe mooi dit gebied is. Het feit dat alles daar zo groen is, zegt wat over de hoeveelheid neerslag die daar jaarlijks valt. Vandaag viel zoveel dat het voldeed als de hoeveelheid van 10 maanden in de Morvan. Er kwam geen eind aan zoveel regen er viel. We reden over bergweggetjes tussendoor, bedekt met enorme hoeveelheden bladeren en hazelnoten en andere boomvruchten. In combinatie met de kleuren van de bomen en wat op de weg lag, gaf het wel een prachtig beeld over het geheel.

We rijden uiteindelijk de route die we wilden volgen richting Moulins via de wegen van Montsauche les Settons naar Anost, Saint Léger sous Beuvray, Luzy richting Vichy om vervolgens te gaan overnachten in Le Cheix. Vlakbij Clermont Ferrand. Zoals de route hier staat beschreven lijkt het een makkelijke route, maar onderweg kwam er nog een kink in de kabel, waarbij we beiden toch wel een beetje stress hebben ervaren.

We reden door de bergen op kleine weggetjes om het dorp Saint Léger sous Beuvray door te rijden om daarna richting Luzy te gaan. Maar bij binnenrijden van het dorp reden we een soort van fuik in. Er was een grote najaarsmarkt en de weg die wij moesten hebben was afgesloten. Op die T-kruising met aan de linkerzijde de afgesloten weg, stonden allemaal auto’s geparkeerd en liepen mensen te scharrelen, waardoor ik de bocht naar rechts niet kon halen met de 7.5 mtr lange camper die wij hebben. Ik stond vast. Achter mij auto’s en ik kon niet links of rechts. De spiegels waren beslagen, de achteruitrij-camera idem dito, dus eigenlijk zag ik niks waarop ik kon vertrouwen. Er kwam een man naar ons toelopen met een hoofd van: wat doet die camper nu op dit moment in ons land en in dit dorp? Zuchtend ook…Toen ik het raam opende en hem aankeek, bleek de man erg vriendelijk en ik natuurlijk ook zoals altijd. Met mijn beperkte franse taalvaardigheid maakte ik duidelijk dat ik richting Luzy wilde gaan. De man haalt zijn schouders op en zegt; dat gaan niet, je moet die kant op! De rechterkant. Maar ik kan die bocht niet maken zeg ik. “Tuurlijk wel. Ik help je wel!” Zie de vriendelijke man. Nou met enig oponthoud en wat manouvreren met de camper kon ik de bocht maken en waren we weer op pad. Maar hoe komen we nu weer op het punt om de route op te pakken? Dat is ons dus niet gelukt. Overal omleidingen en daarom maar besloten om de route niet af te maken en over grote autowegen en snelwegen richting Clermont Ferrand te gaan. De regen blijft maar komen en de wegen zijn zieknat en spekglad. De grote wegen zijn schoon en ik verlang eerlijk gezegd wel naar wat zonneschijn en betere temperaturen. De romantische tussendoorweggetjes doen we volgend jaar wel weer in dit gebied. Want wat was dit Park de Morvan een heerlijke plek!

Na een paar uurtjes nog te hebben gereden komen we aan bij de Camper Car Park in Le Cheix. We zijn de enigen die hier staan. Maar bij de poort aangekomen, komen we er niet in. Het pasje werkt wel, maar de poort gaan niet open. Meteen even gebeld met de organisatie Camper Car Park en weer supergoed en snel geholpen. Het bevalt ons erg goed het verblijven op hun parken.

Mir maakt na aankomst een heerlijke borrelplank zonder borrel. Meer een plank eigenlijk, maar dan met hapjes. We hadden honger en ik was moe van de rit van vandaag. Zometeen even lekker douchen, kloffie aan en snuggle up in de camper wederom. De regen blijft komen, zien we op de radar. Morgen weer verder en willen we wel weer tussendoor rijden richting de Parc Naturel Regional des Pyrénées Catalanes. Maar we zien wel waar we terecht komen. Jullie lezen het weer binnenkort.

23 Oktober 2025: Rondje Parc Nationale de Morvan

Allereerst even een verduidelijking van het schrijven van dit blog. Momenteel schrijf ik dagelijks nu ons blog in plaats van over meerdere dagen 1x een blog. Het kan dus best zijn dat dit blog meer een dagboek gaat worden bij deze reis. Voorheen deed ik eens in de 4 tot 6 dagen een blog schrijven tijdens een reis. Vooral omdat we nu veel tijd hebben, doordat het weer zo enorm slecht is en we veel binnen in de camper zitten. Maar om alles te beschrijven over meerdere dagen maakt ook dat je dan dingen vergeet of niet meer weet wat je allemaal gezien en gedaan hebt. Maar goed; ik wil niet garanderen dat ik de komende maanden dagelijks ga bloggen. ChatGPT geeft wel een aantal voordelen bij dagelijks bloggen, maar f.ck GPT! Uiteindelijk schrijven we ons blog voor onszelf als naslagwerk, maar dan is het wel erg leuk om te zien dat ons blog weer enorm groeit nu we weer regelmatig schrijven. Mede doordat we aantal jaren geleden wekelijks op de landelijke website van 50+ hebben geblogd, zien we veel volgers/lezers weer terug na de laatste jaren. Ook de facebook-groepen Campervrienden en Overwinteren zorgen voor aanwas op onze website en abonnees. Leuk om te zien dat onze website dit jaar al meer dan 30.000 bezoekers heeft gehad en onlangs de 300e abonnee. En dan moet de winterreis 2025 nog echt gaan beginnen. Dat maakt het ook leuk om te blijven schrijven. Zeker nu er meer en meer mails en reacties komen van lezers met vragen, tips en opmerkingen.

Laten we eerst eens beginnen over onze laatste nacht op de camperplaats. Man o man wat ging het tekeer met de slagregens en storm rondom onze camper. We waren blij dat we in de middag toch die wandeling hadden gemaakt, maar voor de rest had je niks buiten te zoeken. De hele nacht huilde de wind om ons heen en ik had daarom niet zo goed geslapen en was vroeg wakker. Miriam had wel lekker geslapen. Nadat we alles weer in orde hadden gemaakt in de camper voor vertrek nog even langs de camperservice-plaats. Nieuw water inslaan, grijs water lozen en het chemisch toilet legen. Precies om 9.15 uur verlieten wij de camperplaats en waren we op pad!

Brug bij Charmont

Het bleek een prachtige dag te worden, ondanks de nog steeds met bakken uit de lucht vallende regenbuien en stormvlagen tijdens het rijden. We passeren Parc National de Forets met zijn uitgestreken vlakten boerengrond afwisselend met slingerende weggetjes door de bossen. Het lijkt de graanschuur van Frankrijk te zijn, zoveel boerengrond en kleine agrarische dorpjes. Het landschap wordt glooiender en ziet er lieflijk uit. We rijden gestaag door en komen na een wat saai tussenstuk van ongeveer 80 kilometer uit bij het begin van het volgende NP de Morvan. Een aantal jaren geleden zijn we hier ook geweest en vonden we het hier al geweldig. En zo was het vandaag wederom. De Morvan pakt je! We voelen allebei ons hier zo prettig en doet ons denken aan sommige gebieden in Engeland en Schotland. De mooie stenen huisjes, de ommuurde weilanden en een kleur groen gras die zo helder is met daarbij eromheen glooiende heuvels met of bomen of weilanden met typische koeien die bij dit gebied horen.Via een historic route via de D26 beginnend van Salieux naar onze bestemming. Deze weg is echt een aanrader voor iedereen, want je rijdt door zulk idyllisch landschap met zoveel variatie in landschap en kleur. Zelfs nadat de storm Benjamin zoveel takken en bomen heeft ontwricht en enorm veel bladeren op de weg. Zoveel dat je soms niet ziet hoe de weg precies loopt. Maar wat een route vandaag! We hebben enorm genoten van deze dag en rijden door het prachtige park De Morvan.

Midden in Bourgondië, halverwege tussen Parijs en Lyon, strekt dit granieten middelgebergte zich uit. Wild en glooiend tegelijk, met als hoogste punt de Haut-Folin op 901 meter hoogte. Ook telt de Morvan een zestal kunstmatige meren, waar de bekendste van deze meren Lac des Settons is. En daar zijn we naar onderweg. Nadat we tussendoor ook nog even gestopt zijn om Miriam met Joep te laten wandelen, zoeken we een camperplaats die we aan het Lac des Settons willen vinden. Camping Car Park heeft weer een hele mooie aan het meer in de app staan en er is plaats genoeg. Sterker nog; van de 41 plaatsen zijn er nog 40 beschikbaar. Het dorpje heet La Faye en de camperplaats is direct aan het meer gesitueerd. Nou dat wordt een mooi plekkie zoeken. We komen aan na nog een laatste stuk van de route door hele smalle boerenweggetjes te hebben gereden.

We checken met ons pasje in, op de camperplaats en zien inderdaad dat er maar 1 andere camper staat. We besluiten wat dichter bij het meer te gaan staan en rijden een plekje op, om vervolgens in zijn achteruit het tegenover liggende plekje te gaan benaderen. Dat wordt onze plek voor vannacht. En wellicht ook voor morgen, want de locatie is leuk en ook om te wandelen is het top! Morgen als het weer wat mooier is, blijven we hier een extra dagje. Even niet rijden en even relaxen een extra dagje. Het sturen over smalle weggetjes met de storm die we hadden was best inspannend en spannend soms.

Maar goed; alleen nog even achteruit rijden om op de plek te komen. Maar we slippen vast in de door regen verzadigde grasmat en we glijen de verkeerde kant op. Vast zitten we. En geen hulp in de buurt. Ik had het er helemaal mee gehad en dacht; ik laat dat ding staan zoals die staat op deze plek en morgen zien we wel verder. Maar mijn Miriam McGyver dacht er anders over. “We gebruiken de rubberen deurmat voor de deur en die leggen we onder het wiel met minste grip”. Okay, kunnen we doen. En het lukte met een hoop tegengesputter! Niet van mij dit keer, maar van de blubber. Zowel de camper als Miriam zagen eruit! Allebei maar door de wasstraat morgen of overmorgen!!

Het regen komt weer met bakken uit de lucht en Joep moet er wel even uit. Samen beginnen we aan de wandeling, maar het was berekoud en supernat. Miriam biedt aan om alleen verder te gaan en mij even te laten relaxen in de camper aangezien de rit best inspannend voor mij was. Lieverd is het!

Wat nogal bizar was vanmiddag was het moment dat we iets heel bijzonders meemaakten toen we in de camper de foto’s van vandaag onderweg aan het bekijken waren. Miriam had er kippenvel van! Wat is het geval: Jaren geleden hebben wij met onze Lambortinki 1.0 ook in dit park gereden en weten wij echt niet meer exact waar wij overal geweest zijn. Toen vanmiddag Miriam opeens een foto maakte van een historisch straatje in een dorp, met een heel specifiek huis in dat straatje, bleek vanmiddag dat zij werkelijk exact dezelfde foto jaren geleden op het zelfde moment had gemaakt. Zonder te weten dat we daar eerder waren geweest. Bizar!

Vanavond weer gordijntjes dicht, kacheltje aan en lekker Feyenoord kijken. Vinden we zo knus!! Hopelijk wordt het een rustige nacht, nu de storm ook hier nog steeds pittig te noemen is.

25 juni 2018: Louvemont – ‘L Etang sur Arroux (Nat Park Du Morvan, Cote ‘d Or)

Vanmorgen heerlijk rustig de dag begonnen en alles opgeruimd en ingeladen in de camper. We hadden beiden geen zin om te gaan ontbijten, dus alleen een kopje koffie en in de benen. De fietsen staan weer keurig op de drager, alle stoelen weer onderin het luik en nu ging ook het oprollen van Joep zijn schapennet weer voorspoedig. Lekker gedoucht voordat we onderweg gingen en omstreeks 10.00 uur reden we de camping af, richting het National Parc du Morvan in de Bourgondie-streek.

Bourgondië was een van de 27 regio’s van Frankrijk die tegenwoordig opgegaan is in Bourgogne-Franche-Comté. Bourgogne heeft een lange geschiedenis als koninkrijk en hertogdom en is eeuwenlang een machtscentrum van betekenis geweest. Tot aan de Franse Revolutie bleef het een zelfstandige Franse provincie rond de stad Dijon. Bourgondië grensde aan provinciën Bourbonnais en Nivernais in het zuid- en noordwesten, Champagne in het noorden, Franche-Comté, Hertogdom Savoye in het noord- en zuidoosten en Dauphiné en Lyonnais in het zuiden.

In 1790 verdween het en werd het opgedeeld in departementen: l’Yonne, Côte-d’Or, Nevers en Saône-et-Loire. Belangrijke steden zijn Dijon, Chalon-sur-Saône, Nevers, Auxerre, Mâcon, Beaune. Wij gaan dus naar de Côte-d’Or waar het parc du Morvan zich begeeft. We hebben besloten om de afstand van 260 kilometer niet over de snelweg te gaan doen, maar alleen maar binnendoor slenteren door de binnenlanden. Dit was een erg goede beslissing is nu gebleken. Wat een prachtige rit hebben wij vandaag gemaakt. We reden door een zeer gevarieerd landschap van akkerbouw, bossen, veeteelt bedrijven en door veel fraaie dorpen, met daar tussendoor ook nog een paar lelijke dorpjes.

PHOTO-2018-06-25-21-39-55 (1)PHOTO-2018-06-25-21-39-54

Slingerend door de heuvels met mooie vergezichten en het deed ons wel denken aan de landbouwgebieden in Amerika. Dit moet de graanschuur van Frankrijk zijn, wat een graan-, mais- en zonnebloemvelden. Jammer genoeg zijn de zonnebloemen nog niet in bloei, wat dan toch een andere dimensie geeft.

PHOTO-2018-06-25-21-39-42PHOTO-2018-06-25-21-39-46PHOTO-2018-06-25-21-39-54 (2)PHOTO-2018-06-25-21-39-55

PHOTO-2018-06-25-21-39-48

De reis verliep erg voorspoedig en op ongeveer 125 kilometer van onze bestemming, vonden we een grote InterMarche Supermarkt. We besluiten om daar te stoppen zodat Miriam de boodschappen kon doen en ik met Joep even kon wandelen. De komende dagen willen we graag bij de camper blijven en lekker in chill stand, aangezien het 30 graden gaat worden op onze camping. We gaan zeker nog een paar dagen fietsen hier, maar we eten voor de camper als we in de middag thuis komen. We weten inmiddels dat ook in dit dorp waar we verblijven niet veel vertier is in de zin van leuke terrasjes, restaurants en winkels. Leuk dorpje, maar klein en stil dus.

Na de boodschappen klaar voor het laatste stuk en ook dit traject was erg mooi te noemen. Wat ons vooral opvalt is het weinige verkeer. We zijn de gehele dag onderweg nog geen 50-60 auto’s tegen gekomen. We dachten dat het noorden van Schotland stil was, maar deze regio valt daarmee te vergelijken. Aangekomen op de camping werden we allerhartelijkst ontvangen door het nederlandse echtpaar wat de camping runt. De camping is wederom een Nederlandse enclave, niet dat daar wat mis mee is, maar een meer gemeleerd gezelschap was wenselijk geweest.

Om onze plek te verkrijgen was nog wel even een dingetje; we kregen 3 optie plekken mee en deze mochten we eerst wel even bekijken voordat we besloten welke we namen. Aangekomen op de plekken, bleek dat 2 daarvan gewoon bewoond waren en dat er dus nog maar 1 plekje vrij was. Paniek in de tent! Hele discussie bij het management van de camping, maar het kwam erop neer dat 1 familie gewoon ergens was gaan staan en niet had doorgegeven welke plek en de ander had vergeten de plek te noteren in het planningsysteem. Ja, dan krijg je chaos. Maakt ons niet uit. De plek die we hebben is prima en direct aan de rivier Arroux.

PHOTO-2018-06-25-21-39-55 (2)

Wij gaan hier de komende 3 a 4 dagen lekker vegeteren en onze boeken doorlezen. Morgen misschien nog een fietstochtje of een wandeling door het dorp. De komende dagen wordt het hier ruim 30 graden, dus rustig aan doen lijkt mij het verstandigst. Het dekbed hebben wij uit de overtrek gehaald en slapen vannacht alleen onder de lakens…Welterusten!