3 en 4 September 2017: Bladel, De Kerkdorpenroute!

Na het ontbijt in Poortvliet besloten we dus ons kamp op te breken en verder te rijden naar een volgende bestemming. Maar eerst nog even bepalen waar we dan naar toe gaan. Limburg is uiteindelijk wel een bestemming, maar daartussen ligt ook nog zoveel moois in ons prachtige land. Samen spraken we met onze camping-buurtjes over de Brabantse Kempen. Een natuurgebied waarin een aantal gezellige dorpjes liggen met daartussen prachtige gebieden. Het ligt enigszins ook op de route, dus waarom zouden we daar niet even een tussenstop maken? Goed Plan!
Eerst even bekijken waar we dan een, voor ons, gunstige camping kunnen vinden. Ons oog is gevallen op mini-camping De Hooiberg in Bladel. Even contact leggen met de eigenaar en ons plekje was geregeld voor de komende dagen. Altijd een fijn gevoel dat je weet dat je terecht kunt en niet ter plekke nog moet zoeken en campings bekijken. De verschillende app’s op onze smartphones geven een goed beeld van de campings en ook de reviews zijn interessant om te lezen. Maar wat kunnen mensen toch stomme reviews geven op campings. Krijgt bijvoorbeeld een camping een hele slechte waardering omdat het weer zo slecht was die dag…..Wat kan die camping eraan doen? Maar goed: met een paar reviews zoals deze, kan de gemiddelde beoordeling negatief uitpakken. Ben je lekker mee!
De Hooiberg kwam er erg goed uit en met veel vertrouwen en nog relaxt ook, konden we op pad richting Bladel. Dachten we…..

Bij het omhoog draaien van de achterpoten van de camper, brak er een slotbout af, waardoor de betreffende achterpoot over het asfalt sleepte. Niet handig! Ook konden we hem niet in de omhoog-stand houden en we hadden dus een probleempje. Maar na enig beraad met Mir, dachten we opeens aan onze zeer uitgebalanceerde gereedschapsset, inclusief toebehoren en wisten we dat er nog tie-rips lagen. Mirreke, alias Bobine De Bouwer onder de camper gekropen (ik kwam er niet onder..) en alles vakkundig bevestigd. Na enig oponthoud konden we dus beginnen aan onze rit vanaf Tholen naar Bladel.

Onderweg liep alles van een leien dakje en tussen de middag kwamen we aan op Mini-camping De Hooiberg. Een boerderijcamping, met daarachter een mooi gemaaid grasveld met daar midden op een grote centrale boom, en een paar mooie picknicktafels midden op het veld. Aan de buitenzijden stonden alle caravans en wij als enige camper op dit veld. Sanitair en wasblokken waren erg schoon en netjes, dus alles prima in orde. Nadat we onze camper hadden gestald op plek 18, direct rechts als je het veld oprijdt, heerlijke middag gehad in de zon en samen lekker aan het lezen geslagen. Alleen ons Joep had zijn dag niet! Hij kon nergens zijn draai vinden, jankte veel en bij het spelen sloegen bij hem de stoppen door en werd hij net weer even te wild. Met enige afkoelperiodes in de bench was het een arbeidsintensieve dag met hem. Ook het feit dat de middag werd opgeluisterd door 3 kleinkinderen die op bezoek gingen bij Opa en Oma, maakte de camping er niet rustig op. De camping heeft 20 staplaatsen, maar die koters die schreeuwden hysterisch, jankte, renden dwars door voortenten heen, scholden en het leek wel of het camping Riviera in Biddinghuizen betrof…..met 2000 staplaatsen en kinderparadijs. Ergerlijk was het feit dat zowel ouders als grootouders er niet naar omkeken en niets van zeiden.
Het mooie was ook nog dat deze camping alleen maar bestemd was voor volwassenen en geen kinderen. Kun je wel nagaan hoe de stemming was bij de andere campinggasten….hahahaha.

Maar goed: na een gezellige avond in de camper, met Mir die lekker kookt en daarna knus in ons hok een mooie film gekeken en daarna lekker onder de wol.

De volgende ochtend, vandaag dus, eerst in vakantie-tempo wakker worden en klaar maken voor de dag. Het weer is in de ochtend wat vochtig en hei-ig en temperatuur nog onder de 13 graden. We wachten nog even tot einde van de ochtend om onze scooter te pakken en een mooie rit te maken door het natuurschoon wat deze regio te bieden heeft. Dit keer niet met onze Mio, maar we kwamen een erg mooie app tegen, route.nl
De app laat je alle mooie wandel- en fietsroute’s zien, daar waar je bent in Nederland (wel even de locatievoorzieningen op je smartphone aanzetten). We konden alleen al in Bladel kiezen uit een stuk of 12 mooie routes. We kozen voor de kerkdorpenroute, omdat we allebei uit een katholiek gezin komen en ik zelfs als 9 jarig jochie zelfs misdienaar ben geweest. Dit was niet de reden hoor….Deze route liep niet alleen door de natuur, maar deed ook nog een paar dorpen aan. Vonden we wel leuk om te kijken of daar een mooie lunch of terras te scoren was.  Ook het Nederlandse systeem van de fietsknooppunten-nummering is zo goed opgezet en makkelijk te volgen als je aan het rijden bent.

IMG_0461

Allereerst reden we door het dorp en gemeente Bladel, deze gemeente ligt in Noord Brabant en werd in 1997 gevormd door fusie uit de vroegere gemeenten Bladel en Netersel en Hoogeloon, Hapert en Casteren. Het gemeentehuis in Hapert kwam te vervallen en het gemeentehuis van de nieuw gevormde gemeente werd gevestigd te Bladel op de locatie van het oude gemeentehuis.

De huidige gemeente kent, naast landelijke gebieden, ook veel industrie die voornamelijk in de kernen Hapert en Bladel is gevestigd. De industriegebieden slaan we over en rijden meteen de prachtige natuur in, die is opgenomen in de Kerkdorpenroute.

Alles wat de Kempen aan cultuurgoed en natuurschoon te bieden heeft zie je tijdens deze fietstocht: van woeste gronden tot uitgestrekte bossen en van zeldzame vogels tot pittoreske dorpen. De fietstocht start in het dorp Bladel. Dit dorp ligt te midden van uitgestrekte bossen, heide en agrarisch gebied. Er zijn archeologische schatten zoals grafheuvels te zien en er doen veel legendes de ronde over dit gebied zoals de Heksenboom. De route wordt vervolgd door de Panberg naar Eersel. Maar liefst vijf dorpen uit deze gemeente behoren tot de beroemde ‘acht zaligheden’. Het domein dat alles vertelt over de ‘selligheden’, is het streekmuseum de Acht Zaligheden. Het laatste gedeelte van deze route loopt door het bosgebied Witrijt en rondom het natuurreservaat De Goorloop terug naar Bladel.

In het beekdal van de Goorloop heeft vanaf de ijstijd tot heden veenvorming plaatsgevonden. Het reliëf in de grond is hier ontstaan door vlechtende riviertjes. Van belang voor de waterhuishouding in dit gebied zijn de beken die door het gebied stromen. De bodemvegetatie bestaat overwegend uit diverse soorten bladmossen en kruiden. Ongeveer een 50-tal vogelsoorten broeden in het gebied waaronder zeldzame vogels zoals haviken, buizerds, boomvalken en uilen.

Ook onverwacht reden we nog langs een smokkelpad, waar tijdens de 1e wereldoorlog, smokkelaars, spionnen en ander gespuis de grens met Nederland overstaken. Nederland was namelijk tijdens de 1e wereldoorlog neutraal, dus een goed oord om dit soort gasten te huisvesten. Met schrikkeldraad van 2000Volt werden deze grenzen bewaakt en onder stroom gezet om dit tegen te gaan. Interessante materie, en met een mooie historische opstelling even terug naar die tijd.

We hebben waanzinnig genoten van deze tocht die ook nog even langs de grens met Belgie kwam. Aangezien Joep niet naar het buitenland mocht ivm zijn gebrek aan juiste vaccinatie op dit moment. De grens liep ook direct langs een gezellig uitziend terras bij Restaurant de Wilde Zwijn, waar we samen geluncht hebben. Miriam wilde nog heel liefdevol mij een hapje geven van haar slagroom met koffielikeur, maar de motoriek liet haar weer even in de steek alsof ze zelf een Wild Zwijn was….en alles viel over haar heen. Oh ja…ze droeg uitsluitend witte kleding. Jullie kunnen raden dat we onderweg terug naar de camping niet meer mochten stoppen op een terras of zo….denk dat er een Witte Reus moment aankomt zo meteen.

IMG_0459

De rit eindigde weer in Bladel, dus omstreeks 15.00 uur zaten we weer met boek in camper om rustig de rest van de dag door te brengen. Ik moest nog even alleen op scooter wat boodschapjes doen, maar daarna lekker koken, drinken, babbelen, spelen met Joep en nog even lezen of filmpje kijken. Morgen gaan we een andere route in deze regio doen, aangezien we verwachten tot en met woensdag hier te verblijven.

29 April 2017: Cuijk-Boxmeer-Gennep-Ottersum en Nationaal Park Maasduinen

Vandaag was de laatste actieve dag van deze minibreak van 5 dagen. Nadat we voor ons doen vroeg opgestaan waren, meteen gaan douchen en klaar maken voor weer een dag rond tuffen met onze scooter door deze regio. We hadden weer een nieuwe route uit de woonkamer van de camperplaats meegenomen en de rit die we uitgezocht hadden was 68 kilometer lang door de bovengenoemde dorpen, stadjes en natuurgebied.

Het weer was veel minder dreigend dan de dagen hiervoor en aan de wind kon je voelen dat er ander weer op komst was. Het voelde al wat milder en had voor ons het gevoel dat het ook de lentegeur meer naar boven bracht. Ondanks dit alles, waren we wel voorzien van handschoenen en Miriam met een muts. Na een half uur rijden op de scooter, zittende als meneer Wijdbeens, voelden mijn “noten” wel hoe koud het was. Daar werd je niet vrolijk van, zal ik maar zeggen.

Maar wat maakte de route de dag goed zeg!! Via eerst binnendoor weggetjes richting Haps, alwaar de lekkerste ijssalon van Nederland is gevestigd. Neeeeeeeej….we zijn daar niet gestopt, maar gewoon doorgereden richting Rijkevoort. Prachtige boerderijen, hoeves, slingerweggetjes en bosgebieden koersen we naar Boxmeer om daar even op te warmen in Restaurant Riche. De eigenaar is een broer van vrienden van mijn zus, maar dat waren we even vergeten toen we daar zaten. We werden geholpen door een nieuwe ober, maar deze was nog niet ingewerkt zal ik maar zeggen. Uiterst vriendelijk qua uiterlijk en taal, maar ik denk dat menig restauranteigenaar niet blij is als zijn medewerker, na 2 koffie te hebben opgeschreven, zegt: Moej gebak?

Nou….ik had liever een volkoren biscuitje gehad, maar Mir zei meteen: ja doe maar! Wat voor gebak heb je? Dah week nie, muk efkes kiekn, was zijn passende antwoord. Ook andere gasten moesten enigzins aan hem wennen, maar zijn gunfactor was enorm, dus het zou vast goed komen met hem!

Opgewarmd gingen we weer op pad en via het knooppunten-netwerk werden we naar Nationaal Park Maasduinen geleidt door de route. Daar passeerden we een prachtige golfbaan, die ons echt helemaal omsloot en waardoor wij dus slingerend doorheen rijden. We voelen ons soms barbaren dat we met de scooter door dit gebied rijden, maar het mag gewoon met een snorscooter.

Aan het einde van de Maasduinen passeerden we opeens een ruine van een kasteel. Het gaat hier om Kasteel Bleijenbeek. Het kasteel komt in de geschiedenisboeken pas voor vanaf 1405 en zijn naam dankt aan de beek die het kasteel omringt…de Bleije Beek. De bouwgeschiedenis van Kasteel Bleijenbeek begon kort voor de 14e eeuw en eindigde voorlopig in 1945, toen het kasteel door een bombardement door de RAF verwoest werd. De ruïne ligt aan de weg van Afferden naar Siebengewald in Afferden te Limburg.

20170429_182132

Nadat we hier even hebben rondgeneusd reden we door en kwamen we langs zulke mooie landschapsweggetjes. Boerenweggetje met daarlangs geknipte knotwilgen, beekje, erg groene weilanden met daarop een aantal bonte koeien in de kleuren rood/wit en zwart/wit. Echt Hollands zal ik maar zeggen, maar wat genoten we van de koeien. De fotograaf was nieuwsgierig, maar de koeien minstens zo…

20170429_162356_wm

C360_2017-04-29-11-41-54-177

Ook hier even gestaan te hebben en met de koeien even contact gehad, wij weer door naar de volgende stop: Gennep. Maar eerst moesten we weer door een bosgebied totdat we bij een overgang met een pontje kwamen. Het pontje had het niet druk en Miriam en ik kregen een prive oversteek op een leeg pontje. Was ook wel weer iets nieuws voor ons.

C360_2017-04-29-11-48-24-448

Na de oversteek slingerend naar Gennep en wat vonden we dit een mooi dorp zeg! Er was veel volk op de been en het dorp oogde erg levendig met natuurlijk brabantse gastvrijheid door de hoeveelheid horeca die er gevestigd was.

C360_2017-04-29-14-05-04-991

Overigens op bovenstaande foto was het erg stil in de straat, maar was helemaal aan het einde van de hoofdstraat…echt!

Wij moesten nog lunchen en besloten daarom ons te laten laven en dorsten in de Stadsherberg in Gennep. Miriam een rijkelijk gevulde burger en frieten en ik nam de Pulled Pork met vloerbrood en salade. Het smaakte zoals het eruit zag! Super lekker!

C360_2017-04-29-13-27-01-721

Het weer werd steeds beter nadat we ons weer klaar maakte voor de laatste etappe van deze trip op de scooter. Nadat we Gennep hadden verlaten, zetten we ons richting Cuijk, alwaar we nog even een boodschapje moesten doen voor het avondeten en morgen de laatste dag bij de camper. Ook de laatste etappe was erg mooi. Wij kunnen iedereen die een fietsweekend of weekendtrip willen maken, deze regio van harte aanbevelen. En wat een vriendelijkheid overal in de straat en winkels. Iedereen groet en maakt een praatje met je. Net buiten Gennep, rijden we weer de natuur in en komen we weer de wijdse wereld tegen, die hier zo kenmerkend is. Vergezichten, mooie weggetjes en veel agrarische grond.

In Cuijk aangekomen zagen we een verschrikkelijk mooie kookwinkel, Via Cannella (www.viacannella.nl). 1400 m2 beleving in het hart van Cuijk! Alles op het gebied van koken, wonen en kinderen, lifestyle en accessoires. Geselecteerd door Elle Wonen, Elle Eten en VT wonen. We hebben ons prima vermaakt daar en zelfs een prachtig servies gekocht van allerlei losse borden, schalen en kommen. Miriam en ik helemaal blij om met een prachtig servies onze gasten thuis te verwennen met een mooie maaltijd en net servies. Alleen…..op een scooter lijkt het ons geen goed idee om dit servies mee te nemen en dus zo gezegd zo gedaan, besluiten we om maar snel nog een dagje Cuijk te plannen met onze auto. Volgende week zaterdag komen we de spullen ophalen. De eigenaar van de zaak vond het prachtig dat we het zo gingen oplossen. Het verzenden per post leek hem al  helemaal geen goed idee. Als oeroude pakketpost-chauffeur van weleer bij PTT Post, kon ik het mij ook goed voorstellen…

Helemaal blij en opgewonden van onze aankoop, zijn we daarna nog even de supermarkt in geweest om de boodschapjes te halen en als een speer terug naar de camperplaats om daar heerlijk in de zon te zitten en te genieten van elkaar, de mensen om ons heen (want wat een fijne sfeer hier onder elkaar!) en het camperleven. Vanavond nog 1 avond in de camper vertoeven en morgen nog de hele dag naast de camper zonnen en lezen. Morgenavond weer terug naar huis, maar wat hebben wij een super week gehad in het Rijk van Nijmegen en Het Land van Cuijk! We komen zeker nog eens terug!

 

28 April 2017: Land van Cuijk

Vanmorgen na de koffie bij het ochtendgloren werden we wat onrustig; wat doen we? Blijven we hier nog 2 nachten of gaan we verder kijken en zoeken we wat nieuws uit om de komende 2 nachten te gaan staan? We waren er snel uit! We pakken alles in en gaan verder. We hebben het hier de afgelopen 2 dagen super gehad op Het Smokkelpad, maar onze scooter heeft ons in 2 dagen ruim 100 kilometer van de omtrek laten zien en we hebben inmiddels wel weer zin in een andere omgeving. Miriam en ik volgen sinds enige tijd de belgische Facebook groep “Camperfriends”. Een erg leuke groep mensen met allemaal dezelfde passie, namelijk weg zijn met de camper en alles wat daarmee te maken heeft. Op deze pagina zag Mirreke de camperplaats Ons Plekske (www.campersplaats.nl) complimenten krijgen voor hun faciliteiten en vriendelijkheid. Wij ook nog maar even op http://www.campercontact.nl app kijken en daarop bleken deze mensen ook erg gewaardeerd te worden voor hun dienstverlening. Namelijk een 9,5 score uit 226 reviews. Dat klonk goed, dus wij alles ingepakt en op pad naar de gemeente Cuijk en specifiek in Het Land van Cuijk. Op routine de scooter weer achterop bevestigd en gaan met die banaan.

Tegen de middag, na een mooie landelijke route door de regio en stukje Noord Brabant, kwamen we aan op de camperplaats. Via een heel lieflijk boslaantje tussen de bomen, reden we het grote veld op en konden we een mooie plek uitzoeken. Eerst werden we uiterst hartelijk ontvangen door de eigenaresse en kregen we uitleg en rondleiding op de camperplaats. Alles is er echt tip top in orde en nadat we onze Lambortinki het vuile water hebben laten lozen in de opvangput en toen vers water in de tank geladen voor de komende dagen, konden we onze plek uitzoeken. Op een hoekje op het camperveld was de beste zonligging, mocht de zon uberhaupt nog overwegen om zich te laten zien. Alles weer aan kant in en rondom de camper, besloten we even te bekijken hoe het sanitair, de afwasruimte, douches, etc eruit zouden zien. Het was allemaal om door een ringetje te halen. Een gezellige centrale ruimte, met grote lange eettafel om ’s avonds met de camperaars verwarmd te kunnen zitten, kacheltje aan, beamer en de badkamer zien er zodanig uit, dat menigeen zich thuis zo’n badkamer zou wensen. Zelfs picknicktafels op het camperveld en een jeu de boule baan! Werkelijk alles was top! Ook de vriendelijkheid van de eigenaren maakt dat het direct “thuis” voelt.

2017-04-28-PHOTO-00004065

In de “woonkamer” van de camperplaats hingen allemaal keurig overzichtelijke fietsroutes door het landschap en dus zochten wij er een paar mooie routes uit voor de komende dagen. We beginnen met de route langs de Hatertse Vennen, Nederasselt via Grave naar Vianen (dorpje in gemeente Cuijk) terug, waar de camperplaats is.

We genieten met volle teugen en kijken ons ogen uit hoe mooi ook dit stukje van Nederland is. Via dijkjes, boerenweggetjes, bruggetjes, vennetjes, weilanden en kleine knusse dorpjes rijden we de gekozen route en ook nu hebben we weer super veel mazzel dat we geen regen treffen onderweg. De enige regen die er viel, was op het moment dat we ergens aan het lunchen waren.

C360_2017-04-28-12-42-07-717

C360_2017-04-28-12-40-06-972

(PS. Excuses voor de zwart – wit foto’s, Miriam had toestel niet goed ingesteld)

Wat zit het fietsers-netwerk door middel van overzichtelijke knooppunten-nummers toch goed in elkaar. De ANWB heeft dit goed georganiseerd en zonder de navigatie kost het ons geen moeite om de route te volgen. We besluiten om in Grave even een culinaire stop te maken om een broodje te eten bij Cafe Restaurant Poort van Cleve.

Grave is een vestingstadje in de provincie Noord Brabant. Het is de hoofdplaats van de gemeente Grave. Het stadje heeft gedurende de afgelopen eeuwen veel historische feiten meegemaakt en is ook tijdens de 2e wereldoorlog niet ongeschonden uit de strijd gekomen. Wikipedia geeft hierover veel informatie, maar teveel om nu hier te vermelden. Boeiende geschiedenis en een erg leuk stadje om te verblijven. Het doet een beetje denken aan Elburg, Kampen of ander vestingstadje.

C360_2017-04-28-13-15-22-530

 

Tijdens de lunch in De Poort van Cleve keek Miriam opeens heel verrast op van haar bord en ik dacht dat het meteen een afleidingslist was om van mijn bord wat te pikken, maar dit bleek niet het geval te zijn. Nadat ze echt na 5 seconden nog steeds peinzend voor haar uit keek, dacht ik: laat ik ook maar eens bekijken wat er aan de hand is. Het blijkt een hele kleine wereld te zijn; onze burgemeester Ina Adema uit onze woonplaats Lelystad met haar partner hadden ook daar de lunch gepland. Nog even een praatje gemaakt met elkaar en was erg leuk om even over het Lelystadse te kunnen praten in het brabantse land.

Nadat we gegeten hadden zijn we weer verder gegaan vanuit Grave richting onze camperplaats. De rit was afwisselend en al slingerend door het landschap, kwamen we opeens nabij Mill bij een afslag naar Kasteel Tongelaar. Dit Kasteel Tongelaar (ook: Tongelaer) is een kasteel ten noorden van Mill en ten zuiden van Gassel.

Het oudste deel van het huidige kasteel is een vroeg-15e-eeuwse vierkante poorttoren, die onder het dak een lijst heeft met elkaar doorsnijdende boogjes. De benedenruimte is overspannen met een tongewelf, terwijl zich op de eerste verdieping een ruimte met graatgewelf en een oude schouw bevindt. De gebouwen bevinden zich om een binnenplein en met name de 18e-eeuwse westvleugel doet denken aan de stijl van een Limburgs boerderij. (Ik vond dat jullie dit moesten weten…)

Het kasteel is nu in gebruik voor partijen en feesten evenals vergaderingen, (kook)workshops en overnachtingen. Door de prachtige omgeving is het ook een geliefde locatie voor trouwerijen. Er worden kunsttentoonstellingen georganiseerd en concerten uitgevoerd. Het landgoed is vrij toegankelijk om te wandelen en fietsen. Het is een mooie omgeving, maar toen wij er aankwamen bleek er net een bruiloft te gaan starten en konden we niet naar binnen om te kijken.

De scooter maar weer gepakt en uiteindelijk binnendoor weer richting de camperplaats gereden. Steeds dreigende luchten met regen boven ons, maar we piepten er steeds tussendoor middels de route die we moesten rijden. Het pakte helemaal goed uit!

Bij aankomst bij de camper waren we wel erg koud geworden en lekker een pot thee gemaakt en direct weer in totale ontspannenheid met een boekje en magazine de rest van de middag doorbrengend. In onze lekkere leren stoelen in ligstand kun je zo lekker weg doezelen. De avond is zoals gewoonlijk; lekker een hapje eten in de camper en ’s avonds een filmpje kijken op Netflix en straks weer lekker onder wol. Morgen maken we weer een mooie route van 68 kilometer op de scooter. Ook weer zin in!