17 en 18 Maart 2025: Morille en Pancorbo

De afgelopen 2 dagen waren reisdagen. Vanwege de storm- en regenwaarschuwingen in Portugal en Spanje, besluiten we om snel te verplaatsen richting Frankrijk. Het weer ziet er daar wat stabieler uit en er schijnt in het zuiden van Spanje waanzinnig veel regen te worden verwacht. Inmiddels zijn we er wel een beetje klaar mee en is voor het eerst overwinteren voor ons qua weer en zon enorm tegengevallen. Voor de rest vermaken wij ons prima, maar elke keer nat worden als je de deur uitgaat en ook met Joep in de camper is het voor Miriam steeds wel extra schoonhouden van de camper. We willen geen natte hond ruiken en geen zandbed in de camper. Mir slaagt er prima in allemaal, maar die is het inmiddels ook zat om veel in de camper te zitten in plaats van lekker buiten zitten en wat te kunnen doen met mooi weer.

Daarom gisterochtend op tijd vertrokken en zijn we binnendoor vanuit de laatste camping in Portugal maar richting de snelweg gegaan om snel veel kilometers te kunnen maken. Het weer is onderweg erg slecht en weinig zicht door de mist en regen. Cruisecontrol erop en gaan met die banaan. Onderweg zien we best nog wel mooie natuur, maar we stoppen eigenlijk alleen maar om te tanken en Joep even uit te laten.

We besluiten ook om tot maximaal 14.00 uur te rijden en dan te kijken naar een camperplaats. We komen uiteindelijk aan in een klein dorpje, Morille genaamd. Het lijkt wel een spookstadje/dorp waar heel veel huizen onbewoond lijken en als we binnenkomen rijden lijkt het wel of we een western-movie binnen komen rijden. Dubieuze figuren met een minstens zo mysterieus verleden lopen hier rond. Vrouwen zien we hier helemaal niet en er is voor de rest niets te doen. Wij zijn de buitenstaanders hier en zo worden we ook bekeken.

Eerst gaan we de camperplaats via Park4Night maar eens zoeken die Miriam gevonden heeft onderweg. Het vinden van de plek was nog wel een dingetje, aangezien je niet verwacht dat de camperplaats is gesitueerd in een afgesloten stukje gras tussen de huizen en naast een weilandje (formaat tuin 50×25 meter). Een stalen hek sluit het weiland…uuuh camperplaats af en je moet een code van het sleutelkluisje (type thuiszorg-kluisje) opvragen bij de eigenaar zodat je het terrein op kan.

De camperplaats zou geschikt zijn voor 6 campers, maar met passen en meten mag je al blij zijn met 4 campers. We openen het hek en rijden het terrein op. We zetten de camper neer op een plek zodat er eventueel ook nog andere campers bij kunnen staan op deze kant en installeren ons. Deze camperplaats kreeg 5 sterren op Park4 Night, maar wij vragen ons af of die reviews wel zuiver zijn. Het ziet er niet uit! In een elektrahaspel hangen allerlei stekkers ergens in, het toilet- en douchegebouw heeft een afmeting van 1,25 x 1,25 mtr en in de douchecabine staat een wc pot en hangt eenwastafeltje. Alleen koud water te verkrijgen. Ook de afwasplaats die vermeld was als service op deze plek, was onwerkbaar om aan te werken. Op het veld lagen allemaal hondedrollen van de hond van de eigenaar en waarschijnlijk de gasten die eerder waren geweest. Maar goed; de eigenaar was een erg vriendelijke jonge man die aangaf dat hij alles nog moest verbeteren. Er staat inderdaad een nieuw sanitairgebouwtje, wat net geschilderd is. Hoopgevend voor de toekomst. Via Park4Night verwacht je regelmatig dat je op een plek komt zonder faciliteiten. Maar als ze vermelden dat alles aanwezig is, dan verwacht je wel dat het er is en het functioneert. Wel een heerlijke rustige nacht gehad met nog een andere franse camper naast ons. We wilden nog even een praatje met ze maken, maar ze spreken alleen maar frans. En wij niet, dus heel kort praatje was dat.

Na het installeren maken we een langere wandeling met Joep door het dorp. Dit dorp heeft iets met kunstenaars want overal staan kunstwerken in het bijna lege dorp. We wilden nog ergens wat gaan drinken, maar om in Western termen te spreken; De Saloon aldaar was niet uitnodigend om binnenOok ligt er buiten het dorp een Cemetary of Art. Op dit terrein is het 1 grote expositie van verschillende kunstwerken. Maar zoals het echte cultuurbarbaren betaamt, kon het ons niet bekoren en waren we zo weer weg daar.

De hele nacht regen op ons dak gehad en ook de volgende ochtend bleef het maar regenen en we vroegen ons af of we wel weg konden komen. De franse buren kwamen net voor ons met heel veel moeite weg van de plek, maar deze stonden dan ook in een rechtere lijn van de poort en konden daardoor voldoende vaart maken om de boel rollende te houden. Wij dus niet! Wat een ellende! We kwamen niet weg en we willen ook niet het hele grasveld vernielen, dus voorzichtig in zijn 2e versnelling optrekken en kijken of we de bocht konden maken. Dat ging niet. Kon niet verder, maar wel stukje achteruit laten zakken en opnieuw proberen. Na een paar keer niet lukken, zei ik tegen Miriam dat ik helemaal naar achteren zou rijden, om meer tijd te krijgen om vaart te maken om zodoende bij het hek te komen waar weer de bestrating begon en dus meer grip. Lukte niet. Toen maar de eigenaar gebeld dat hij ons eruit moest trekken met een tractor of zo. Hij zou eraan komen, maar duurde wel een kwartiertje. Nou, dan weet je het wel met die Spanjaarden….. nog 1x proberen en dan met iets meer risico een aanloopje nemen en goed mikken om door de smalle poort te rollen. Met een hoop geblubber, gespetter en geglij kom ik door de poort. Met als resultaat dat de camper er vreselijk vies uitziet en zijn grasveld niet meer geschikt is om welke bal dan ook rollend te houden.

Onderweg vanmorgen weer via de snelweg richting Salamanca, Vallodolid en Burgos voorbij geraasd. Bij een tankstation volgetankt en de camper met hogedruk zo goed mogelijk afgespoeld. Deze krijg je echter niet meer schoon met alleen hogedrukreiniger. Deze moet echt onder handen worden genomen na al dat slechte weer en modderpartijen. Sowieso moeten we met de camper weer terug naar de dealer. Gedurende de afgelopen weken zijn we wel tegen een aantal garantiezaken aangelopen, waar we er vanuit gaan dat deze opgelost worden. We hebben gewoon pech met allerlei kleine euvels die wel ervoor zorgen dat we soms wel balen. Naast de eerder genoemde perikelen met de verwarming/boiler en het slot van het serviceluik, komen er toch wel weer een paar euvels naar voren. Nu is de keukenkraan weer kapot. Er zit geen waterdruk meer op, terwijl de andere kranen het wel gewoon doen en ook de waterpomp in werking zetten. Ook kon het grote dakluik kon vanmorgen niet goed dicht en kwamen we pas achter tijdens het rijden op de snelweg. Er zat speling op de spanlijnen van het dakluik en daarom iets open, terwijl we zeker wisten dat we het luik goed hadden gesloten. Ook iets raars met de USB aansluiting boven de zithoek. Weken lang doen we er dagelijks de oplaadkabel voor onze telefoons erin en uit zonder problemen, maar vanmorgen was met geen mogelijkheid de stekker er weer uit te krijgen. Bang om de aansluiting te slopen, durven we niet verder te gaan met trekken. Het USB binnenwerkje is ook losgekomen, dus zit nu speling op. Zo zijn er nog een paar kleine dingen die ongemakkelijk zijn, maar goed op te lossen door de dealer. Alleen we balen wel dat er zoveel kleine dingetjes zijn. Met onze 2 eerdere campers hebben we nog geen fractie meegemaakt van wat we nu aan gedoe hebben met deze camper. We gaan wel zien hoe het opgelost wordt na onze vakantie bij onze dealer. We hebben er alle vertrouwen in.

Maar even voor alle duidelijkheid; het rijgedeelte van de camper is echt super en ook het leven in de camper qua indeling, ruimte en comfort is de camper top! We zijn er superblij mee voor de rest, maar alles moet het wel doen dan.

Na vandaag ook weer een aardig stukje te hebben gereden besluiten we om de snelweg af te gaan nu de natuur rondom Burgos opeens mooier blijkt te zijn dan dat we vandaag voor de rest hebben gezien. Man, dat stuk Salamanca richting Burgos is niet echt het walhalla om de vakantie door te brengen. Langs de snelweg en autoweg zoveel troep, bouwafval, ruines van oude bedrijfspanden en tankstations wat ze gewoon laten wegrotten. Het ziet er niet uit. Armoedige huizen en spookdorpjes ook hier. Maar nu na Burgos ziet het er al wat mooier uit.

We vinden weer een Park4Night plek in het dorpje Pancorbo. Een gratis plek aan de rand van het dorp op een verhard parkeerplaatsje met mooi uitzicht. Er staat nog een andere camper en we besluiten om hier de nacht door te brengen. We staan los, zonder faciliteiten zoals water, stroom en toiletafvoer. Ging vorige week prima, dus we kiezen er nu voor om hier te blijven. Miriam gaat met Joep een rondje lopen door het dorp om te kijken of er wat te doen is.

Ik blijf in de camper om het blog te schrijven en eventueel ook naar dorp te lopen als het de moeite waard is om ergens te laven en hapje te doen. Maar ondanks dat het een mooi dorpje is, is er niks te doen. De regen slaat weer op het dak en de storm giert om onze camper heen. Geen dakluik open vannacht zeggen we, maar eerlijk gezegd is het qua temperatuur ook erg fris met 7 graden hier.

We merken dat we dit weer echt zat zijn en gaan morgen Frankrijk in via de westkant bij Bayonne-Bordeaux. De komende dagen zien daar er beter uit dan hier in Spanje. Als we weer in hondenweer terecht komen, dan gaan we mogelijk eerder terug naar Nederland om dan later in voorjaar maar weer wat langer weg te gaan. Want overwinteren anno 2025 was de beroerdste in minstens 20 jaar zeggen ze hier. Hebben wij weer! We verdrinken in ons verdriet en schenken maar een biertje in en een hapje erbij.

Costa de la Luz – Zuid (Spanje) Het land van de glimlach

De titel van dit blogbericht doet suggereren dat wij in deze contreien verblijven momenteel. Niets is minder waar! Was het maar zo!

Wij zitten momenteel volledig vol met het werk en verder dan plannen maken en mijmeren over het nieuwe camper-seizoen, komen we niet. We kunnen niet wachten om onze Lambortinki uit de stalling te halen en op pad te gaan. Eerste weekend weg is gepland begin april. Het paasweekend weg gaat niet lukken, aangezien Miriam met haar zussen dan naar Bologna gaat. De mannen blijven thuis. Joep en ik gaan het hele weekend alleen maar sport kijken en netflixen. Voor Joep zal het wel Lassie worden en Rataplan en Idefix episodes bekijken. En vanzelfsprekend zal thuisbezorgd.nl ook goede zaken doen in dat weekend. Ik hoop dat ze ook hondenvoer kunnen bezorgen…..met Mayo! Ja, het wordt echt een mannenweekend! Wel ga ik in dat weekend de camper klaar maken, door hem goed te wassen, alle luiken leeg maken, schoonmaken en weer opnieuw inrichten. De watertanks moeten ook even goed onder handen genomen worden. Kortom; alles goed nalopen voordat we ermee weg kunnen begin april.

Afgelopen zondag zaten Miriam en ik dus te mijmeren over onze plannen dit jaar met de camper. De weekenden zullen we redelijk dichtbij huis mooie plekjes zoeken, zoals ons vertrouwde Natuurkampeerterreinen in Drie, Nunspeet, Kuinderbos en in Emmeloord op fijne camperplaats van de familie Baalman. Mijn oude sportmasseur heeft daar een prachtige boerderij, vlakbij natuurgebied Wellerwaard, omgebouwd tot camperplek en is erg goed gewaardeerd door zijn gasten. Faciliteiten zijn goed en je loopt zo het natuurgebied in.

Ook hebben we in de week van Koningsdag een paar dagen geboekt in natuurkampeerterrein De Cokse Heide in Afferden. Tijdens onze zondagswandeling met Joep in het Gelderse Hout in Lelystad, kwamen we oude bekenden tegen: Klaas en Frank. Oude buren van mijn schoonzus en zwager en na jaren liepen we elkaar letterlijk weer tegen het lijf. Bleek dat zij ook fanatieke camperaars waren en dat zij de bestemmingen die wij gedaan hebben met onze camper, veelal ook door hun zijn bezocht. Was erg leuk om vernemen dat zij ook zo enorm genieten van het buitenleven en dan ook vooral via natuurkampeerterreinen. Zij raadden ons aan om dus naar Afferden te gaan, terwijl wij zelf dat besluit net daarvoor samen hadden gemaakt. Toeval bestaat niet. Inmiddels via dit blog alweer een paar keer contact gehad. Camperaars verbroederen…mooi he!

Maar goed; door onze werkzaamheden binnen onze ondernemingen zijn we dus never nooit in staat om langer dan 2 weken weg te gaan met de camper. Dan moet je het toch allemaal redelijk dichtbij houden en ben je dus nooit in staat om het zuiden van Spanje of Portugal te bezoeken. Dat is juist erg jammer, maar juist die omgeving trekt ons enorm om later eens rustig doorheen te rijden en vooral te verblijven. Toekomstmuziek, maar daarom niet minder leuk om je dan nu al een beetje te verdiepen in die omgeving.

Daarom was het zo toevallig dat dit weekend er een tweet op Twitter voorbij kwam van 1 van onze vaste lezers van ons blog: campersmuikjegaatlos.nl  Tenminste; wij hebben regelmatig contact met elkaar over elkaars blog en wij lezen graag hun reisverslagen met de camper. Walter Devenijns en Janine Stougie zijn journalisten die het roer drastisch hebben omgegooid door hun zeer respectabele banen bij nieuwsuitgeverijen te hebben opgegeven om samen een eigen uitgeverij te beginnen van (camper)reisboeken. Samen reizen ze met de camper en schrijven daarover op een manier die ons erg aanspreekt. Zoals journalisten het betaamt zijn ze onafhankelijk, hebben geen belangen bij welk hotel, restaurant of attractie dan ook en omschrijven alles zoals een feitelijke toerist het beleeft en niet zoals een marketinggoeroe het commercieel prikkelend omschrijft.

Dat Walter en Janine nu, na 8 maanden te hebben gereisd langs de Costa de la Luz in zuid Spanje, een prachtig e-boek hebben gepubliceerd, wilden wij dit boek eigenlijk graag hebben om er inspiratie over op te doen en vooral mijmeren…veel mijmeren.

Image-1

Het boek heeft bijna 500 pagina’s vakantieplezier met meer dan 800 foto’s van deze prachtige kuststrook en zijn dorpen, stranden, historische gebouwen etc. Wij vinden vooral de wijze waarop alles is beschreven makkelijk leesbaar, duidelijk en beeldend omschreven vanuit het perspectief van de toerist en wars van enig commercieel opgepoetst materiaal.  We hebben het boek digitaal gedownload via Apple I-books en het leest makkelijk digitaal weg. Ook scheelt het hierdoor weer een kilo in laadgewicht in de camper om het boek mee te nemen. Doordat we deze maand beiden een kobo-reader hebben aangeschaft, scheelt het bij ons sowieso in de camper wel 30-40 kilo aan boeken, die nu in kasten/kisten liggen in de camper. Kan er weer meer proviand mee…

Voorlopig moeten wij het nog even doen met de bestemmingen Drie, Nunspeet en Afferden, maar dromen we stiekem verder over ons toekomstige camperleven in Tarifa, San Fernando, Barbate en Conil de Frontera….

Voor mensen die de komende jaren willen overwinteren (met of zonder camper) in het zuiden van Spanje is dit boek echt een aanrader en leek het ons leuk om dit te delen via ons blog, aangezien wij ook inmiddels al ongeveer 3000 lezers hebben, veelal camperaars.

Voor ons is het nog een paar weken wachten en dan begint het nieuwe camperseizoen met de Lambortinki. We hebben er weer super veel zin in en houden jullie op de hoogte via ons blog!