Toscane

17 September 2016: Montecatini Terme – Vallecrosia

/ martin&miriam

Deze week dus geen Toscane, blijkt na de weersverwachtingen. De afgelopen nacht heeft het niet geregend, maar gestort met hele emmers tegelijk!! Schotland in Wanlockhead was erg, maar dit sloeg alles!! Wat een water kan er naar beneden komen! We kijken enigzins beteuterd en de stemming wordt er ook niet beter op als we op weeronline.nl zien dat het de komende 3 a 4 dagen noodweer zal blijven. We besluiten om onze boel op te pakken en weer onderweg te gaan. De tafels, stoelen, voetenbankjes, scooter; alles is kletsnat en ziet er door de modder er als varkens uit. Smerig moeten we alles maar inladen en ergens anders laten drogen. Maar waar??

Fout
Deze video bestaat niet

Alle windrichtingen om ons heen is het slecht weer. Gekeken bij Garda Meer, Lago Maggiore, Lago Caldenazzo, Como Meer, Bodensee, Cote ‘d Azur en Ligurische Riviera. Deze laatste 2 bestemmingen zien er het beste uit en we besluiten om richting Ventemiglia te gaan. Na onze werkzaamheden in en rondom de camper, moeten we nog van onze plaats afkomen. Aangezien het nogal krap is en we op terrassen staan, bekijk ik of we de camper kunnen draaien op de plek om zodoende vooruit de plek af te kunnen rijden in plaats van achteruit. Gemeten dat het zou moeten kunnen, maar na een paar keer insteken en draaien, sta ik vast tussen een greppel en een hek met afgrondje erachter. Ook nu realiseer ik mij dat door de modder en vele regen, het draagvlak van het terras misschien niet sterk genoeg meer is om het gewicht van ruim 4000 kilo van camper te dragen. Wegwezen hier, dan maar achteruit. Zo gezegd zo gedaan; met aan beide kanten maar 20 centimeter ruimte rij ik op de spiegels achteruit en tegen een helling op. Ook dan moet ik nog 50 meter achteruit rijden om bij zijweg te komen om water te laden en vuil water te storten. Het gaat allemaal goed en met aangespannen bilspieren is de missie weer geslaagd. Was wel een mooie plek…die ene dag! Jammer om hier weg te gaan, maar we besluiten om volgend jaar weer een poging te doen.

c360_2016-09-17-13-32-24-881

De reis naar Ventimiglia bedraagt zo’n 325 kilometer over de snelweg. De reis verloopt voorspoedig en inderdaad het blijft slecht weer overal. Hoe meer we richting de zee rijden hoe beter het weer eruit ziet. Dat belooft in ieder geval een juiste keuze te zijn, voorlopig. Aangekomen in Ventimiglia, moeten we nog even een camping zoeken. We hadden via de ANWB-app een mooie camping gezien, een stukje landinwaarts, in Isolabona. Camping Delle Rose. De camping heeft een nederlandstalige receptioniste en met haar hadden wij een dag daarvoor al contact gehad of er een plek beschikbaar was. Dit was het geval, dus wij met goede moed erop af. Mooie rit landinwaarts waarbij we prachtige dorpjes passeerden tussen Ventimiglia en Isolabona. Aangekomen werd ons aangeraden om niet met onze kolos de camping op te rijden, maar buiten te parkeren. We waren wat vroeger dan was gepland, dus de nederlandse dame was nog niet aanwezig. Lekkere cappucino gedronken aan het mooie zwembad en we zagen het helemaal zitten hier. Met de scooter konden we hier mooie ritten maken en alle kanten uit. Tijdens het gesprek met de receptioniste liepen we over het terrein en konden we een plek uitzoeken die ons beviel. Dat viel nog niet mee; donkere plekken en bijna geen zon mogelijk, behalve rondom het zwembad en het restaurant. Ook kregen we weer gezeik over de ASCI kaart en lidmaatschap om zodoende korting te kunnen krijgen. Wij konden aantonen dat we lid waren, maar niet het fysieke papieren, nietszeggende kaartje bij ons hadden. Wel via pasNL-app het lidmaatschap konden aantonen, maar dit vond de dame niet genoeg. Toen ze ook nog zei dat we voor onze scooter achterop ook nog extra moesten betalen, was het bij ons “klaar ermee”. Wat betalen de mensen met fietsen achterop dan, was onze vraag? Niets. Waarom dan wel een scooter? Heeft ook 2 wielen en kun je ook mee rijden? Niets mee te maken, we moesten per dag extra betalen en ook geen korting. De camping bijna leeg, geen gasten, een bourgondisch stel die aangeeft blij te zijn met zwembad en restaurant op de camping om zodoende een paar dagen te vegeteren? Wat dom, wat dom om zo principieel te zijn als campingbaas. Dan wij ook maar principieel. Je hebt nu dus helemaal niets, want we gaan verder kijken en blijven niet hier. Toedeloe!!

Maar ja; principes hebben hun tol…waar nu dan heen? We waren een paar keer door Ventimiglia gereden en dat is een leuke levendige stad. We wisten niet dat het zo groot was en zoveel te doen.

c360_2016-09-17-13-16-08-381

Er is in dit stadje ook nog een camping, dus we besluiten daar maar eens heen te gaan. bij aankomst ziet het er gezellig uit en we besluiten om hier dan maar een paar nachten te verblijven. We waren jammer genoeg niet zo slim geweest om vooraf te plekken te bekijken, maar we wisten dat het een stadscamping was, dus ietwat lawaaiig mogelijk. We moesten vooraf betalen en gingen vervolgens met onze camper naar de geboekte plek. Erg blij worden we er niet van; We staan op een centrale parkeerplaats op grof grind en in een cirkel staan allemaal seizoensplaatsen om ons heen. Aapjes kijken dus voor hun. We stallen alles uit en gaan zitten met een drankje en hapje. Dan kijken we eens goed om ons heen en barsten in lachen uit. We staan midden in een verkeersader cq fly-over met heel druk verkeer en heel veel lawaai. Hoe is het mogelijk om hier te slapen. Het is verschikkelijk, wat een shit-plek. We besluiten om ons geld terug te vragen en met gierende banden de plek des onheils te verlaten. Eerlijk gezegd ben ik daarin niet zo’n held en voel mij dan opgelaten. Hadden we ons huiswerk maar goed moeten doen. Miriam daarentegen is er klaar mee en zegt dat ze het gaat proberen bij de receptie. Na een tijdje komt ze terug met de mededeling dat we NU moeten weggaan en dat we niet het volle bedrag van € 52,00 terugkrijgen, maar € 45,00. We vinden dit een beetje zielig om na 20 minuten aanwezig te zijn geweest om dit te vragen, maar het is het ons wel waard. Wij hebben nog nooit zo snel alles ingepakt en als de wind verdwenen. Echt, het was binnen 10 minuten! Komen we aan bij de receptie om ons geld te incasseren, werd ons verteld dat het te lang had geduurd en dat ze maar € 40,00 konden teruggeven. Hoe zielig kun je zijn? Wat een maffia-praktijken zijn dit? Nadat we nog even wat vriendelijke woorden uitgewisseld hebben, zijn we maar weer op zoek gegaan naar een andere camping, net buiten Ventimiglia.

Camping Bor La Mar was de gelukkige. hahahaha, daar zijn we ook niet gebleven, maar daar bleek de camping-baas erg vriendelijk en behulpzaam om een geschikte camping te zoeken voor ons. Hij snapte dat wij met onze camper niet terecht konden op zijn camping en maakte nog een grap dat zijn advies wel € 40,00 waard was, aangezien Mir onze escapades vertelde op de vorige camping. Mooie kerel!!

Uiteindelijk kwamen we aan op onze uiteindelijke bestemming, camping Vallecrosia in Vallecrosia. Een 2-sterren camping, maar met een erg vriendelijke uitstraling van de camping en erg schoon sanitair. Het sfeertje staat ons erg aan en we besluiten om hier ons kamp op te slaan voor de komende dagen. Toen we klaar waren met het installeren, samen met een biertje op het strand naar de zee gekeken en vervolgens nog in een strandtent nog een paar drankjes genuttigd. Het bleek een erg gezellige middag te worden met elkaar. Uren zitten praten op het terrasje aan zee, over de serieuze zaken waarmee we te maken hebben en gemijmerd hoe de komende jaren eruit gaan zien met alles wat we doen, gaan doen en nog willen doen. Strategische sessie LIP-GLOSS, na een themadag “hoe knullig campingbazen kunnen zijn”.

Toen de dag ten einde kwam, samen in de camper nog heerlijke maaltijd genuttigd en op tijd naar bed. Morgen gaan we op scooter de omgeving onveilig maken, maar mijn gevoel zegt dat we weer een hoop winkels gaan bezoeken. Ventimiglia blijkt een mooie winkelstad te zijn…..heb er nu al zin in!!

15 September 2016: Iseo – Montecatini Terme

/ martin&miriam / 3 reacties

Reisdag! Deze donderdag wordt heel slecht weer verwacht en aangezien dat we het Iseo Meer nu wel hebben gezien, besluiten we om door te rijden naar Toscane, om daar nog een paar dagen te verblijven. Onze timing deze morgen was als een zwitsers uurwerk; nadat we alle opruim- en inpakwerkzaamheden hadden gedaan, braken de eerste druppels door vanuit de wolken. Even afscheid genomen van Jos en Judith, een Haags sportief klimgeiten-duo. Ze fietsen vooral in de bergen en hebben een stamina om “U” tegen te zeggen. Erg leuk stel waar we de afgelopen dagen een paar leuke gesprekken mee hebben gevoerd.

Onderweg hadden we besloten dat we naar Camping Belsita in Montecatini Terme zouden gaan. Deze camping zag er op de ANWB camping App erg goed uit en ook strategisch op een mooie locatie tussen Lucca en Florence. Deze beide steden kunnen we dan bezoeken met de scooter en zodoende zo gezegd, zo gedaan! Florence was ikzelf al een keer geweest in verband met mijn werk, maar Mirreke nog nooit. Altijd pestte ik haar ermee dat het zo’n fantastische stad was om te zien; onvergetelijk. En als ze de afgelopen jaren dan eens voorstelde om erheen te gaan, zei ik steevast: nee, vind ik zonde, want daar ben ik al geweest. Woest werd ze dan…terwijl ze zelf altijd dit antwoord geeft als ik ergens voor een tweede keer heen wil. “Er is nog zoveel te zien, zonde om 2x te gaan”. Koekje van eigen deeg dus….

Maar goed; we gaan in deze dagen ook een poging doen om Florence te gaan zien samen. Leuk.

Onderweg vanuit Iseo naar Toscane reden we over een prachtige route. Vanuit Parma volgen we de A15. Een snelweg die dwars door de bergen slingert, met prachtige uitzichten op bergdorpjes, tegen bergwanden aan geplakt. Mir riep op een bepaald moment dat het wel leek op een modeltreinbaan-decor. Het weer werkt alleen niet echt mee, of beter gezegd; totaal niet mee! Het komt met bakken uit de lucht vallen en er is nagenoeg geen zicht op de weg. Onze Lambortinki houdt zicht echter kranig en het italiaanse dieseltje pruttelt lekker mee in het verkeer. Muziekje van Bee Gees meegalmen met elkaar en we hebben gewoon weer een gezellige reis! We vinden het echt geweldig om met onze camper op pad te zijn. Waar je ook naartoe gaat, je bent altijd thuis!

img_1183

Voordat we bij onze bestemming aankomen, moeten we nog wel even de koelkast vullen met boodschappen en zodoende stoppen we bij de eerste de beste supermarkt die we tegen komen in het dorp. Ook dit vinden we altijd een feestje om te doen. Verlekkerend naar alle verse producten kijken en mij vindt je dan ook altijd als eerste bij de vis- en vleesafdeling. Broodbeleg uitzoeken en zien hoe mooi alles is uitgestald. Mensen zullen bij mij wel denken waarom ik steeds met tissue mijn mond afveeg….het kwijl loopt mij uit de mondhoeken, lijk wel zo’n Deense Dog….!

Maar we hebben alles wat we nodig hebben en zijn tevens klaar voor de dag van morgen die ook in het teken staat van heul veul regen en onweer. Thuis blijven en lekker lezen, filmpje kijken en lekker eten en drinken staat op de agenda.

Maar dat is morgen! Nu eerst nog onze camping vinden en nadat we weer tegen een berg op rijden, vinden we al snel de Camping Belsita. Alleen hier hanteren ze nog de Siesta, dus we moeten nog een uurtje wachten voordat we ons kunnen inchecken. Daarom stallen we de camper maar ergens op het parkeerterrein en verkennen we de camping om een mooie plek te zoeken. Het is een terassencamping, met fraaie uitzichten en 2 zwembaden. Mir en ik lopen over de hele camping en zien dat het best nog wel vol is overal. Vooral grijze pensionada’s om ons heen en iedereen kijkt naar ons met de nonverbale uitdrukking: Niet naast ons!! We willen privacy!

Uiteindelijk vinden we een prachtige plek in een uithoek van de camping, waar je niet vanzelfsprekend naartoe rijdt als je over de camping gaat. Het is een zijstraatje die er nogal donker uitziet en er staat niemand. Die plek gaat het worden! Wij terug naar de receptie, die inmiddels open is en schrijven ons in. De plek is voor ons en na wat formaliteiten komt vanuit de receptie de vraag: zijn jullie lid van de ASCI? En hebben jullie je pas bij je? We antwoorden bevestigend, maar hebben niet de pas bij ons. Deze zit nog in het ASCI Campingboek 2016, waarin ie standaard is opgenomen als je hem in januari krijgt toegezonden. Deze boeken gebruiken wij nooit, want wij gebruiken de digitale App van de ASCI Campings. De lieve dame weigert in eerste instantie de korting (normaal € 33,00 en met korting € 18,00 per dag) toe te passen, maar nadat wij wel kunnen aantonen dat we lid zijn van ANWB, NKC, ASCI ID Card, NKE, Camper & Caravan Club UK en nog een paar andere camping zooi, vond de dame wel dat we voldoende hadden aangetoond dat we de ASCI kaart zouden moeten hebben. Vooral omdat dit lidmaatschap gekoppeld is aan de NKC (Nederlandse Kampeerauto Club). We vinden het allebei zo’n onzin al die lidmaatschapskaarten, maar het bespaart je wel gewoon geld. Maak het gewoon voor iedereen wat goedkoper, dan ben je van al die milieuverslindende plastic kaartjes af en een 30cm dikke portemonnee!

img_1178

Nadat we onze prachtige plek hebben ingericht zijn we er helemaal klaar voor de komende dagen. Scooter eraf en eerst nog even een verlate lunch voor de camper. Heerlijk vers brood, hammetjes, kaasjes, olijven en natuurlijk glaasje witte wijn erbij. De hele middag lekker chillen en we besluiten om in de avond uit eten te gaan naar Montecatini Terme en Montecatini Alto, het bergdorp dat tegenover onze camping ligt.

img_1174

De stad Montecatini Terme is gelegen in de provincie Pistoia. De plaats ligt in het dal van het riviertje de Nievole. Montecatini Terme is een van de belangrijkste thermaalbadplaatsen van Europa. Het water van de bronnen zou vooral een heilzame werking hebben op de lever en het spijsverteringsstelsel. Dat komt in ons geval erg goed uit, gezien onze bourgondische levensstijl!

Het Parco delle Terme verdeelt de stad in een modern en een ouder deel. Van de negen kuurinrichtingen is Tettuccio het bekendst. Dit weelderige gebouw is het symbool geworden van Montecatini Terme. De Terme Leopoldine uit 1926 hebben het uiterlijk van een antieke tempel. In de jaren twintig van de vorige eeuw was de stad op haar hoogtepunt. Montecatini had op sommige dagen zelfs 60.000 bezoekers. Daarna ging het letterlijk bergafwaarts. Na een moeilijke tijd lijkt de badplaats aan het begin van de eenentwintigste eeuw langzaam weer uit een dal te kruipen.

Vanuit Montecatini Terme loopt een kabelbaan naar het hoger gelegen Montecatini Alto. Dat is het oudste deel van de stad. Het is ontstaan rondom een gelijknamig kasteel.

Uiteindelijk belanden we hier dus voor een super gezellige avondmaaltijd. Op een mooi pleintje met restaurants en sfeervolle verlichting eten we een paar typisch toscaanse gerechten. Met scootertje einde van avond terug naar camper en daar nog een lekkere afzakker genomen. Heerlijk slapen en morgen waarschijnlijk een volle regendag, dus blog schrijven, lezen en filmpje kijken in de camper. Zaterdag willen we naar Florence, dus dan melden we ons weer…

13 September 2016: Iseo en Sarnice (IT)

/ martin&miriam / 3 reacties

We beginnen weer in onze normale doen te komen. We slapen erg goed in de camper en ook nemen we weer meer op van de omgeving en de schoonheid van de camping en zijn mensen. We waren erg moe van de afgelopen week en de reis. We nemen ons altijd voor om rustig aan te doen onderweg en geen langere afstanden dan ongeveer 300-400 km per dag af te leggen met de camper. Dit is dus weer niet gelukt. De eerste dag na aankomst hebben we niets gedaan en alleen maar gezwommen en gerelaxt voor de camper.

Maar vandaag hebben we weer energie en zin om er met de scooter erop uit te trekken. We hebben voor de vakantie nog een GPS voor op de fiets/scooter gekocht om makkelijk onze weg te vinden in het italia van deze vakantie. Het werkt super goed en nadat we heerlijk rustig ontbeten hadden voor onze camper, spullen opruimen, douchen en op pad. We wilden het eerst naar Sarnice aan het Iseo meer. We hoorden dat dit een erg mooi dorpje was. Lekker samen rondslenteren door de straatjes, winkeltjes bekijken, cappucino drinken, mensen zien flaneren.

De rit ernaar toe was niet bijzonder, eerlijk gezegd. Sowieso vinden we de doorgaande wegen niet echt om over naar huis te schrijven. Het is rommelig, niet sfeervol en totaal niet druk op de weg. Voor italiaanse begrippen zeker! Uiteindelijk kwamen we aan in Sarnice en parkeerden we de scooter voor een restaurant op de speciale plekken daarvoor. Het haventje en boulevard van Sarnice beloven veel, maar nadat we er doorheen hadden gelopen hadden we het snel gezien. Terrasjes waren dicht, weinig mensen door de straat, winkels veel leeg en ook menig al dicht. Het toeristische seizoen zit er hier al op klaarblijkelijk. We hebben nog wel een paar fotos geschoten van een prachtige kerk en de haven en zijn toen weer op pad gegaan richting Iseo, om daar het stadje eens goed te bekijken.

Onderweg vonden we een andere weg naar Iseo en kwamen daar al snel aan. Centro aangehouden en daar bleek een markt te zijn. Nou…Miriam helemaal in haar nopjes natuurlijk. Aangezien ik veel kleding was vergeten mee te nemen in de camper, na de week in de Ardennen, moest ik nog een broekriem scoren (die moet namelijk flink aangehaald worden..) en eventueel nog wat shirts. Kansloos die shirts…de gemiddelde italiaan heeft mijn geboortegeweicht en qua omvang is hun middel mijn dijbeen….wel een broekriem gescoord bij een afrikaan die ons probeerde af te zetten. Prijskaartjes weghalen en de prijs verdubbelen. Aangezien ik hem al 10 euro had gegeven, vroeg ik mijn 10 euro terug en kon ie zijn broekriem lekker houden….ik kreeg hem toch voor die 10 euro, maar niet zonder dat ie tegen mij zei: kapitalist!! Wij lachen natuurlijk, samen met hem! Mooie vent!

Iseo vonden wij veel leuker dan Sarnice en bleven daarom nog een tijdje heerlijk door dit stadje lopen. Nog even terrasje gepakt en later nog even heerlijk geluncht op een pleintje. Was gezellig.

Maar toen kwam uit totale onverwachte hoek vanuit mijn zilveren bruid opeens een rare vraag (voor haar dan….): Is het net verstandig om toch een andere scooter te kopen. Een motorscooter van ongeveer 200CC?? Ik kreeg accuut een epileptische aanval, zweetuitbraak, droge mond (spoelen!!!!) en spanning op het kanaal…Mir die een verzoek doet voor een ander voertuig???? Ik denk; ik hap niet te snel en stel eerst eens een relevante vraag: Waarom wil je dat? (terwijl ik al meteen aan een Yamaha T-Max of Suzuki Burgman dacht..;-) )

Nou, zegt ze, we hebben daardoor een langere actieradius, meer vermogen om in verkeer mee te komen en meer vermogen om tegen de bergen op te komen. We moeten toch in het buitenland helmen op en dan kunnen we net zo goed ook met motorscooter gaan rijden.

Ik, schijnheiligheid ten top, zeg: maar we komen toch overal en kunnen overal tussendoor. Gaat prima zo. Laten we afspreken dat wanneer de scooter straks niet tegen de berg op komt en we moeten afstappen, dan ruilen we de scooter in, anders niet. Mooie deal, want ik wist hoe steil de terugrit zou worden naar de camping. Met mij er alleen op geen probleem, maar samen met Mir wordt het wel een probleem weten we.

Wel…..de scooter bracht ons zonder problemen terug naar de camping, zonder te moeten stoppen. Oke, we vielen wel een paar keer bijna stil, maar sportief zoals ik ben, bleef ik wel mijn best doen om hem rijdend te houden. Voorlopig toch geen andere scooter dus…

Teruggekomen op de camping hebben we daar nog lekker gezwommen en aan het einde van de middag een borrel gedronken op het uitzichtpunt over het meer vanaf onze berg. Lekker maaltje gekookt op de buiten-bbq en plannen gemaakt wat we de komende dagen gaan doen. We blijven nog een dag op deze camping vegeteren en trekken dan door naar Toscane.

Het humeur ging einde van de middag nog wel even naar beneden door alle perikelen rondom mijn gestrande motor in Belgie, die daar moest achterblijven. Verzekeraars zijn legale maffia. Wat voel je je onmachtig tegen deze reuzen. Walgelijk!!

Ik moet na mijn vakantie mijn motor weer zelf ophalen in Belgie, terwijl de afspraak was dat dit alleen maar het geval zou zijn als de motor binnen 48 uur cq 2 werkdagen gerepareerd kan worden. Uiteindelijk is de motor pas gisteren gerepareerd, terwijl ik afgelopen donderdag de melding van storing had gedaan vanaf mijn vakantie-adres in Belgie. Aangegeven dat het meer als 96 uur is in plaats van 48 uur en dat ik motor naar Nederland wil gerepatrieerd hebben. Nee, dus. Ze komen met allerlei klote-smoezen en verdraaien de waarheid om maar niet te hoeven betalen. Boeven en geen respect voor dit gajes! Zo….dat is eruit!

Nu maar weer verder met mijn vakantie….tot later!!!