Zeewolde

5-7 April 2019: Landgoed De Wielewaal – Zeewolde

/ martin&miriam

Afgelopen vrijdagmiddag moesten we om 14.00 uur stoppen met werken om naar de begrafenis te gaan van een dierbare vriend van ons, Rene Boerebach. De afgelopen weken waren zo snel omgevlogen door alle commotie, zorgen en verdriet om het overlijden van mijn jeugdvriend, teamgenoot, collega, stapmaatje en elkaars getuige op ons beiden huwelijk. De laatste jaren door het stoppen van het voetbal minder contact, maar altijd goed contact. Rene is ook de bedenker van de naam van onze camper; de Lambortinki. De uitvaart werd bezocht door de vele mensen die van hem hielden, inclusief de gehele lokale voetbalwereld. Grote klasse (maar eigenlijk ook niet meer als normaal) dat alle voetbalverenigingen van Lelystad goed vertegenwoordigd waren. Op zulke momenten maakt de kleur van het shirt of de rivaliteit niets meer uit. Grote dank voor alle clubs en hun aanwezigheid. Dat was een toonbeeld van respect en waardering voor Rene, die oprecht Mister S.V. Lelystad ’67 mag worden genoemd met zijn 17 jaar in 1e elftal en all-time topscorer. De dienst was indrukwekkend en zeer druk bezocht. Veel verdriet en nog met de tranen in onze ogen zijn we direct na de uitvaart naar huis gegaan om er even een weekend tussenuit te gaan. Normaal gesproken zijn we vooraf erg veel met de camper bezig, maar door de toestand van Rene, hadden we ons hoofd er totaal niet bij om de grondige voorbereiding van het weekend goed te volbrengen.

Omstreeks half 5 in de middag waren we in de gelegenheid om de camper te starten en op pad te gaan voor het eerst in dit camperseizoen. De onlangs gedoopte Lambortinki 2.0 was de afgelopen weken vanuit de stalling goed onder handen genomen door een technische beurt, een nieuw fietsenrek, nieuwe luifel en grondig gereinigd. Alles wat dat betreft was vooraf goed gegaan. De tekortkomingen waren op het ander vlak. Jas vergeten, fleecekleding vergeten, weinig boodschappen meegenomen en de paar dingen vergeten uit koelkast thuis mee te nemen, kan ik mee leven. Maar tot grote schrik kwamen we erachter dat we bier waren vergeten mee te nemen. Godzijdank stonden er nog een paar biertjes in de camperkoelkast, dus we konden einde van de middag wel proosten op alle mooie dierbare momenten die we met Rene hadden gehad. Trust dich und ich liebe dich!

De keuze voor de Wielewaal was gewoon enerzijds lekker dichtbij van huis en tevens onze favoriet voor de weekendjes met de camper. Zeewolde klinkt niet zo toeristisch, maar zoals ook in de winter al gemeld in dit blog is de Wielewaal een prachtige omgeving om in de vertoeven. Midden in de natuur kun je vanaf de camping alle kanten op. Lekker wandelen met Joep en kiezen om over de dijk te lopen, over stranden, door de bossen en nu had Miriam ook nog nieuwe gebieden ontdekt, wandelend door moerasachtig gebied. Met nadruk zeg ik dat Miriam de nieuwe gebieden ontdekt had, want helaas heb ik wederom enorme last van hielspoor. Deze pijn in de voet maakt dat langere afstanden wandelen onprettig zijn. De nieuwe wandelschoenen zitten als pantoffels, maar na verloop van tijd gaat het niet echt meer. Miriam heeft daardoor veel alleen gewandeld met Joep.

Het was geweldig om te zien hoe blij Joep was toen hij mee mocht in de camper en bij aankomst bij de camping. Hij ging helemaal uit zijn plaat en was nogal drukkig tijdens de wandeling van vrijdagmiddag. Niet te stoppen en rennend achter alles wat bewoog in de bossen en struiken. De GPS tracker liep zelfs vast van alle loopbewegingen die geregistreerd moesten worden. Echt genieten, maar bij aankomst weer bij camper ging het licht uit! Geen kind meer aan!

Na eerst lekker gegeten te hebben, wilden we gezellig TV kijken, maar we kregen de satelliet niet aan de praat, terwijl ik ons abonnement bij Canal Digitaal op tijd weer had aangemeld. Liggen kloten aan de schotel en software, gebeld met klantenservice en uiteindelijk na 2 uur te hebben zitten wachten opeens beeld en geluid. We konden daarna direct naar bed, want ook bij ons ging het licht uit.

Heerlijk vinden we het om onder het warme dekbed ook nog in de slaapkamer TV te kijken. Maar door de warmte en de indrukken en emoties van vandaag werden we al snel rozig en zijn als een blok in slaap gevallen.

Zaterdagochtend na het ontbijt, douchen en aankleden is Miriam een lange wandeling met Joep gaan maken.

Ik bleef bij camper om de afwas te doen en vervolgens de hele garage van de camper leeg te halen, aangezien we niet tevreden waren hoe we hem hadden ingericht. Afgelopen winter hebben we de camper gekocht en toen niet echt veel aandacht eraan gegeven. Maar als je toch ziet wat je in 5 jaar camperen aan spullen verzamelt, heb je steeds meer ruimte nodig lijkt het wel. Te zot voor woorden en Mir had aan mij verzocht om nu eens goed alles in te delen. Bij de Burstner camper dealer had ik extra vloer-ogen gekocht om eventueel met sjorbanden zaken beter vast te maken.

Tjonge, tjonge wat kwam ik een hoop zooi tegen tijdens het opruimen en opnieuw indelen. Maar nadat ik drastische keuzes had gemaakt in wat weg kon, kwam Miriam net weer terug om te inspecteren wat ik dan allemaal weg ging gooien. Mir is net Malle Pietje; die kon ook niets weggooien en verzamelde ook een winkel vol met zooi. Na wat discussie over bepaalde attributen, kon ik de tas met spullen weggooien in de container. De garage ziet er goed overzichtelijk uit en alles wat op vloer moet liggen zoals stoelen, tafel, droogrek, stretcher voor Joep…(ja echt!) kon met sjorbanden en spin-elastieken vastgemaakt worden. Ook kwamen we in dit weekend er nog achter, dat de bestuurdersstoel nog veel meer instelmogelijkheden had, dan we dachten. Ik zit nu nog beter achter het stuur en ben er superblij mee!

Zaterdagmiddag hebben we lummelend en lezend doorgebracht buiten voor de camper, want het zou mooi weer worden. Dat viel op zaterdag tegen, maar uiteindelijk hebben we toch de hele dag buiten vertoeft. De avondrituelen waren hetzelfde als de avond daarvoor, dus daarover valt niet veel aanvullend over te vertellen.

Zondagochtend was het direct stralend blauwe lucht en konden we de hele dag voor de camper in de zon lekker lezen en tukkie doen. Mir ging weer met Joep op pad had een prachtige wandeling door de Laakse Slenk in het Hulkensteinse Bos aan het Eemmeer bij Nijkerk. De Laakse Slenk is een prehistorische waterloop waar archeologische vondsten uit verschillende tijden zijn gedaan. De slenk biedt ook volop kansen voor natte natuur. De  geschiedenis en de natuur langs een van de  geulen van de Laakse Slenk is beleefbaar gemaakt met een 4 km lange wandelroute. Prachtige poeltjes, vennetjes en moerassen zijn er te zien, met daarbij enorm veel verscheidenheid aan flora en fauna.

De oude waterloop Laakse Slenk had zijn oorsprong aan de rand van de Veluwe en liep via de tegenwoordige polder Arkemheen naar het westen. In het Hulkesteinse Bos zijn twee geulen van de Laakse Slenk aangetroffen. In het gebied zijn vuurplaatsen en kampementen gevonden, sporen van prehistorische bewoning. Daarnaast is er een kogge, een laat-middeleeuws scheepstype gevonden. En ook gaan er verhalen over een middeleeuws dorpje Ark dat hier ergens gelegen moet hebben.

Miriam was super enthousiast toen ze terug kwam van de wandeling.

In de tussentijd had ik de afwas gedaan en broodjes gebakken voor de brunch. In de middag helemaal niets gedaan, behalve vegeteren voor de camper. Toen ook onze lieve buurtjes thuis appten of we nog plannen voor de namiddag hadden, besloten we om die plannen op hun af te stemmen. Ze waren net terug van vakantie en de teckelbroertjes Joep en Kobus hadden elkaar gemist. Je moet toch wat verzinnen als legitimatie om weer een gezellige middag samen te maken! Pluk de dag! Voor je het weet kan het je laatste zijn!

Heerlijk gezamenlijk het weekend afgesloten met etentje en drankje en lekker bijgepraat!

Het volgende weekend zijn we weer van plan om na het werk naar de Wielewaal te gaan, maar dan nemen we de fietsen mee. Kunnen we ook het nieuwe fietsenrek proberen en lekker fietstochtje naar Nijkerk, Bunschoten en Spakenburg, wat letterlijk op fietsafstand ligt. Eerst weer weekje werken….

14-16 december 2018: Landgoed De Wielewaal te Zeewolde

/ martin&miriam / 6 reacties

Dit weekend was ons eerste weekend met de Lambortinki 2.0. We wilden graag er mee weg om te ervaren of alles aan boord werkte zoals het zou moeten en te wennen aan alle nieuwe techniek, ruimten, kastjes, bedden, zithoek, autogedeelte en natuurlijk de automatische schotel testen met Canal Digitaal om voetba…uuuh The Voice te kijken natuurlijk!

Ik had vrijdag de laatste 2 uurtjes vrij genomen bij mijn opdrachtgever in Lelystad om zodoende de camper klaar te maken voor vertrek, terwijl Miriam het nog super druk had met de kapsalon om al haar klanten netjes de kerstdagen in te laten gaan qua haardracht.

We hebben nu een Burstner Nexxo camper en de techniek in deze camper is wat geavanceerder dan onze good old Eura Mobil. Logisch aangezien er zo’n 15 jaar verschil in leeftijd in zit. De piepjes en lampjes kwamen direct al op mij af toen ik de koelkast aanzette, de gasflessen aansloot en de watertank wilde vullen. Wat bleek; er zitten allemaal alarmeringen op knoppen als de energie wegvalt of andere energie geselecteerd moet worden. De grootste problemen kwamen met het vullen van de watertank. Elke keer als het water erin zat, piepte er weer een sensor en liep al het water eruit. Boekjes erbij en al lezend kwamen we erachter dat er een vorstbeveiliging op zit. Als je de vloer- en leidingverwarming niet aan hebt en de temperatuur komt onder de 4 graden (en dat was het!), dan gooit een klep de tankafsuiter open om al het water te lozen ivm bevriezen van de leidingen. Toen maar de specifieke verwarmingen aangezet en inderdaad; het water bleef zitten.

Omstreeks 17.30 uur konden we weg met de camper en zijn we op pad gegaan naar een camping in de buurt. Via de campercontact-app had ik Landgoed De Wielewaal in Zeewolde gevonden en zonder al teveel verwachtingen op pad gegaan naar deze Flevolandse camping. 

Dit landgoed grenst aan de grens met Nijkerk en Bunschoten op fietsafstand. 

Nu is Zeewolde niet het episch centrum van cultuur en horeca-technisch vertier, maar omdat we voor de rust kwamen, hebben we dus weer gekozen voor een natuurkampeerterrein.

Daar aangekomen waren we zeer aangenaam verrast. Wat een prachtige omgeving, fraaie faciliteiten en superplek om te staan. Ook de beheerder uitermate vriendelijk.

Vooral alle natuurrijke kampeernisjes langs het water door middel van schiereilanden maakt dat je hier echt op super plekken kunt staan. Met uitzicht op waterpartijen en de achterliggende bossen, waan je je echt midden in de natuur.

Wij kiezen nu voor het gemak voor de camperplaatsen die vlakbij het verwarmde en nette sanitairgebouw staan. Ook deze plekken zijn voor de camperaars ruime prettige plekken.

Overzicht camperplaatsen De Wielewaal Zeewolde

De camping is gesitueerd in Het Hulkesteinse Bos. Deze ligt in het vroegere stroomgebied van de rivier de Eem. 

Tijdens onze wandelingen daar, waar ook prachtige fietsroutes zijn te maken, zijn we op ontdekkingstocht gegaan en zijn we via het Laaksestrand, met een fraaie waterlijn langs het Nijkerkernauw gelopen om vervolgens de bossen in te lopen. 

Op de gevarieerde bodem van zand, klei en veen groeit een afwisselend bos met veel verschillende boomsoorten. Vooral het zuidelijke deel van het Hulkesteinse Bos is heel gevarieerd met dikke woudreuzen, plasjes en poelen waarin het wemelt van het leven. Overal zagen we sporen van eekhoorns, hertjes, konijnen en ander flora en fauna. Zeker nadat we zondagmorgen wakker werden en een sneeuwdek om ons heen zagen. De afgelopen dagen hebben we lekker gewandeld met onze Joep en de kilometers liepen we vanzelf weg met elkaar. Wat een mooie omgeving is het daar in ons eigen Flevoland. En die kleine viervoeter van ons had de tijd van zijn leven.

Wat was ie op speurtocht en hij heeft waarschijnlijk nu een kwispelspierscheuring…tjonge wat word je vrolijk als je hem zo ziet rennen, vliegen, springen en op alles reageren wat ie om zich heen ziet. Ook wij genieten samen van dit weekend. We vinden heel snel onze routines in de camper en ervaren dat deze camper wel veel meer comfort biedt dan de vorige. Vooral de verwarming is zeer behaaglijk en de separate douche is ook prettig. En dan hebben we het nog niet over de bedden. Heerlijke matrassen en het nogal hoog liggen is ons goed bevallen. Door de grote garage onder onze bedden, moeten we een 3-treeds trappetje omhoog om onze bedden te bereiken. Joep heeft ze ook gevonden!

Even wennen, maar ook dat is goed bevallen. Ook het rijden met de camper is zoveel meer rustiger dan de oude camper. Het rijdt als een personenwagen en met meer vermogen dan de vorige. Relaxt rijden zo!

We hebben weer plannen gemaakt voor de komende maanden en zeggen net tegen elkaar dat de Wielewaal in Zeewolde onze weekend-basislocatie gaat worden voor de komende tijd. Lekker na een drukke werkweek even een weekendje weg in je mobiele 2ehuis in een natuurrijke omgeving en ook nog eens dichtbij huis. Top!

Tijdens dit weekend was Miriam ook weer erg druk met de fotografie omdat er zoveel mooie natuurdingetjes te zien waren en daar wordt mijn Mirreke erg blij van! We hebben echt genoten dit weekend en besloten om volgend weekend met kerst ook weer 5 dagen weg te gaan met de camper. Dan laten we weer van ons horen waar we verzeild zijn geraakt. Maar ook die locatie zal menigeen verrassen qua soort locatie. We hebben er zin in om die paar dagen weer te vertoeven in ons nieuwe huisje!

13-15 April 2018: Camping Dasselaar te Zeewolde

/ martin&miriam / 4 reacties

Na vorig weekend een superweekend te hebben beleefd bij natuurkampeerterrein van Staatsbosbeheer in het Kuinderbos te Bant, hadden we ons voorgenomen om ook het andere Staatsbosbeheer terrein in Flevoland eens te gaan onderzoeken. Normaal gesproken gaan we met camper met gierende banden onze eigen polder Flevoland uit, omdat we altijd denken dat het ergens anders mooier, ouder, audentieker is dan ons eigen “saaie” Flevoland. Vorige week in Kuinderbos waren we dan ook helemaal flebbergasted hoe mooi het daar was.

Dat was dan waarschijnlijk ook onze valkuil voor dit weekend; te hoge verwachtingen! Maar goed; vol goede zin gingen we vrijdag weer op pad na het werk om dus de andere SBB camping in Flevoland te gaan bezoeken. De weersverwachtingen waren goed, dus we zagen ons weer het hele weekend buiten zitten. Ook hadden we weer een voorkeursplek geboekt, dus mooie plek gegarandeerd! Echter bij aankomst bleek de plek er anders uit te zien dan op plattegrond. Het was een smalle strook tussen 2 veldjes, verharde ondergrond met mos/gras er overheen gegroeid. Hierdoor konden we niet de haringen in de grond krijgen van het Joep-net. Was jammer dat het net niet goed gespannen kon worden hierdoor. Net buiten het net, wat ook einde van de plek was, zat overal distels, berenklauw en ander onkruid. Kortom; de plek viel tegen. Maar niet getreurd; eerst de camper helemaal klaar voor gebruik maken, even het eerste borrelhapje en drankje genuttigd en toen maar voor het donker worden een wandeling met Joep gedaan. De bossen zijn mooi om doorheen te wandelen en ook de hoeveelheid vogels en daarbij passende geluiden waren in overvloed, dus dat klonk allemaal super.  Ook mooie bloemen en planten gezien tijdens de wandeling en hiervan natuurlijk ook weer foto’s gemaakt door onze natuurfotograaf Miriam.

Tijdens de wandeling kwamen we nog een hele aardige meneer tegen, met een te schattig hondje. Een Norfolk Terrier, genaamd Katootje. Wat een geweldig beestje en wat kon ze het goed vinden met onze Joep. Ze buitelden over elkaar heen en wilden geen afscheid van elkaar nemen. De kleine Katootje jongedame bleef ons maar volgen en nog even en Miriam had haar meegenomen. Mir en ik waren een beetje verliefd geworden op deze innemende, vriendelijke en olijke terrier.

IeykZh2xTw6Id8THAscL6w

Na de wandeling lekker gegeten weer van de traiteur om het onszelf de eerste avond makkelijk te maken en vervolgens tot laat buiten gezeten. Het was kil, maar met fleecevest en goed ingepakt lekker samen zitten keuvelen over alles en nog wat.

Dit weekend stond ook in het thema van het leren met de drone te vliegen. Nadat ik een paar weken een “instap”-drone had gekocht, rechstreeks bij een chinese fabrikant, kunnen we zeggen dat dat een tegenvaller was. In vergelijking met wat ik nu gekocht heb, is de chinese variant meer een kinderspeeltje, dan dat het echt een strak en professioneel apparaat is zoals de DJI Spark die ik nu gekocht heb. Mannen blijven kinderen, dus ik kon niet wachten om met de drone te oefenen en mooie luchtshots te maken van onze plek en camper. Maar dit gaan we de volgende ochtend pas doen. Nu eerst naar ons mandje om hopelijk heerlijk te slapen.

fullsizeoutput_417

Na het ontbijt was het dan zover; drone vluchten maken rondom onze plek en vervolgens het scootertje pakken om een rit te maken. Eerst nog even een wandeling door het bos richting het Wolderwijd, het meer dat langs de A28 ligt en midden in het bos  uitkomt, bij een mooi strandje en ligweiden. Zomers moet dit een drukke plek zijn, lijkt ons. Nu staan we er alleen met Joep erbij. Onze terror-teckel probeert zowaar zijn eerste zwem-aspiraties te tonen, maar durft het nog net niet. Kwestie van tijd en dan kunnen we zwemmen met onze Joep in natuurwater. Schotland of zo…

Aangezien we voor onze drone nog een SD-card moesten kopen voor de beste foto/video kwaliteit, besloten we ook maar een ritje naar Zeewolde te maken. Hopelijk vinden we daar dan ook nog even een leuk terras waar we kunnen lunchen en wat te drinken. Bij aankomst in Zeewolde direct een SD card gekocht, maar voor de gezelligheid hoef je in Zeewolde niet te zijn is onze mening. De leuke zaakjes aan het water zijn dicht en ook bij het strand en langs de parken is alle horeca dicht. Het weer is niet bijzonder, maar om nu dicht te zijn, snappen we niet zo. Er is namelijk voldoende volk op de been in Zeewolde. Scootertje maar weer gepakt en rit gemaakt door de bossen rondom Zeewolde en vervolgens weer terug op camping gekomen om de middag lekker relaxend en lezend door te komen. Deze plek pakt ons niet. Misschien toch te hoge verwachtingen? Het weer dat beduidend minder is dan vorige week? De mensen die hier staan die minder sociaal en open zijn als vorige week? De leegte dat onze buren niet een Cava komen drinken en gezelligheid komen brengen? We weten het niet! Het voelt gewoon niet helemaal lekker hier, terwijl op de camping is niet veel aan te merken.

Toen ook we nog eens corrigerend werden aangesproken door een klein, ietwat alternatief meisje, type milieu-activist, van toch wel al 6 jaar oud, toen was voor ons de maat vol! 😉

De jongedame vroeg wie wij waren, of wij kinderen hadden en hoeveel fietsen we bij ons hadden. Toen Miriam antwoordde dat we geen kinderen hadden en ook geen fietsen, maar wel een scooter, toen was het hek van de dam….De kleine Greenpeace warrior, met broek van brandnetels gemaakt, truitje van riet en schoenen van gerecyclede boomschors, vond dat scooters stonken en niet konden. Dat vond haar moeder ook..dusss!! Dat dit gezin vervolgens met een Mercedes 190D uit 1985 met zwarte walmen uitlaatgas het terrein op reed, dat hielden we even buiten beschouwing…..om te gieren dit! We hebben er smakelijk om gelachen samen.

Nadat we nog even met Drone gevlogen hadden en op de BBQ een paar ossehaasjes hadden gegrild, met heerlijke salade erbij, de avond lezend doorgebracht en weer vroeg naar ons nestje. De nacht werd vergezeld door hevige regenbuien en de volgende ochtend bleef de lucht onheilspellend en mistig eruit zien, waardoor we besloten om vroeg naar huis te gaan. In een rap tempo na het ontbijt hebben we alles opgeruimd en zijn we rondom het middaguur weer thuis gekomen en alles ook daar weer opgeruimd. Nu de tuin in; ook erg gezellig!

Over anderhalve week gaan we 6 dagen op pad met de camper richting Limburg. Dit weekend was wat tegenvallend, maar dat neemt niet weg dat we enorm veel zin hebben om binnenkort wat langer weg te gaan. Maar nu eerst genieten van wat ze zeggen een zonnige week in onze eigen Lelystadse tuin. Laat het voorjaar en zomer maar komen!!