9 Juli 2016: Badische Weinstrasse – Bad Durkheim

Vroeg wakker, dus mooi ook weer vroeg op pad. Aangezien we niets hoefden los te koppelen of schoon te maken, konden we na ons te hebben gewassen, vroeg op pad. Aangezien we nog 2 dagen hebben om 700 kilometer te rijden, besluiten we om op de navigatie ” vermijden snelwegen” in te voeren. En dan naast de navigatie heb ik ook nog een kaartlezer naast mij zitten die nog correcties toepast op de navigatie. Op onze normale landkaart zien we precies hoe de mooie routes lopen en Miriam ziet de Badische Weinstrasse erop staan. Dwars door de wijngebieden van het Zwarte Woud nabij Freiburg, richting weer de bergen en dan dwars door de bergen door de wijnvelden en hele mooie pittoreske dorpjes rijden. Het schiet voor geen meter op, maar wat genieten we van al het moois om ons heen. Ook de berg op met de camper gaat soms toch moeizaam, terwijl je verwacht dat deze bergen niet zo hoog zijn. Ze zijn wel soms erg steil, maar ons italiaans raspaardje trekt het gewicht van 4000 Kg moeiteloos naar boven.

Onderweg ook nog even samen geluncht op een parkeerplaats met mooi uitzicht en ook nog maar even gekeken naar mijn buitenspiegel van de camper. Deze is op duistere wijze ontzet en bungelt los tegen de zijwand van de camper. Hij kan er niet vanaf vallen, maar hij wiebelt wel enorm. In Nederland laten we bij onze camper-garage alles maar even nakijken.

Al slingerend door het landschap reden we door dorpjes en landschappen en valt het ons elke keer weer op dat die duitsers niet echt buiten leven leven en dat de dorpjes eruit zien alsof ze een bezoek verwachten van de Daltons, Billy The Kid en Calamity Jane. Uiteindelijk kwamen we terecht bij de camperplaats van Bad Durkheim. Een groot grasveld met ongeveer 40 campers, zonder voorzieningen. Restaurants in de buurt, dus dat komt helemaal goed.

We zijn nog even het dorp ingelopen, maar daar werden we niet vrolijk van. Lekker uit eten en daarna naar bed.

Tijdens het eten in het restaurant kwamen we in gesprek met een drietal oudere mensen. Was erg gezellig. De oudste dame van 92 was de buurvrouw, en bevriend met Bondskanselier Helmut Kohl. Haar man was industrieel en bezat de Firma Kaen. Was een erg lieve vrouw en Miriam had haar volledige aandacht. Erg lijfelijk en handtastelijk bij haar (wat meestal altijd bij mij gebeurt….), dus die hadden leuke gesprekken.

Was een mooie afsluiting van de vakantie en morgen rustig via snelweg naar huis om nog op tijd Max Verstappen nog te zien op TV. Ook wel weer leuk om thuis te komen. Zoals ik al eerder eens hier heb gezegd; weggaan is mooi, maar thuiskomen ook! De volgende reis is in september, dus de komende weken is het blog in ruste. Hopelijk reizen jullie dan weer met ons mee.