28 september: Vier keer Drie

Het mooie van de camper voor je deur te kunnen zetten, is het feit dat je heel spontaan kunt besluiten dat je het aankomende weekend er even tussen uit kunt gaan met het kampeermiddel. Al is het soms puzzelen in de agenda’s wanneer het het beste past, kwam dit afgelopen weekend het goed uit. Na ons werk meteen kleding, proviand, beddengoed inpakken en de watertank vullen met schoon zacht Flevolands water. Ook het toilet klaar voor gebruik gemaakt en dus omstreeks om 17.15 uur op pad met z’n drieen. Of Joep, onze ruwharige dwergtekkel pup er ook oren naar had, valt hieronder te zien….hij zat al!

Voor ons was de bestemming waar we naartoe gaan al bekend, aangezien we beiden erg gelukkig zijn in bossen, niet al te ver willen rijden na het werk als je maar een weekendje hebt. Voor de vierde keer gaan we naar Drie. Dit Natuurkampeerterrein van Staatsbosbeheer ligt op een 30 minuten rijden van huis, midden in het bos en een gezellig restaurant direct naast de camping, dus wat wil je nog meer??

Dit weekend stond in het teken van onze Joep trainen om los te lopen en kennis te laten maken met alle geuren en kleuren van het bos in de ontluikende herfst van 2017. Vrijdagavond nadat we aankwamen eerst een lekkere maal gekookt in de camper en vervolgens ’s avonds een film gekeken. Het valt ons allereerst op dat de camping in Drie nagenoeg volgeboekt was. Ongelofelijk vonden we dit, want we hadden niet gereserveerd met de verwachting dat er misschien 5 a 6 dwazen waren die gingen kamperen dit weekend. Niet dus! Veel familie-weekenden leek het, want we zagen overal grotere groepen bij elkaar zitten en met drankgelag een prettige tijd beleefden. Uiteindelijk vonden we nog een plekje en hebben daar dus ons kamp opgeslagen. Miriam is altijd zo uitgesproken happy als ze in Drie is, dat het inmiddels dus ons voorkeursbestemming is voor de bonus-weekendjes dat we erop uit kunnen.

Zaterdagochtend lekker rustig wakker geworden, broodjes gebakken en nog rustiger ons gedoucht en aangekleed. Er hingen wat dreigende wolken boven onze camper en we wilden een lekkere wandeling gaan maken met Joep. Toen we dachten dat het er wat vriendelijker uit begon te zien qua lucht, begonnen we aan onze wandeling door de bossen. Toch maar een paraplu meegenomen en wij op pad. Het is geweldig om te zien hoe blij en energiek Joep is tijdens de belevenissen in het bos. Alertheid bij hem in opperste concentratie, maakt de kleine jachthond zijn debuut loslopend in een vreemd bos.

Zowel hij als wij genieten van dit bos en zijn omgeving. We zien allerlei lichtsoorten door de bladeren schijnen, door regen ontstane vennetjes, prachtige paddenstoelen, mossoorten en bomen die door de jaren heen de meest bijzondere vormen zijn gegroeid. Ook de omgevallen bomen liggen nog her en der op plaatsen, waar ze al jaren liggen en een eigen flora en fauna begroeiing op de stammen en takken. We kijken onze ogen uit en wandelen lekker door. We komen echt niemand tegen en dus kan Joep echt lekker los lopen, zonder dat we op hoeven te letten op andere honden en eigenaren.

Al lopende nam ook de regen verder toe en hoe harder het begon te regenen hoe minder leuk Joep het begon te vinden. Hij heeft nog niet veel regen in zijn 16 weken tellende leventje buiten meegemaakt, maar krijgt nu voor 16 weken regen ineens te verwerken. Als we dan ook nog eens verdwalen in het donkere bos, beginnen ook de goede intenties bij Miriam en mij te verdwijnen. Na een behoorlijke omweg komen we na een paar kilometer extra weer uit bij onze camping. De laatste kilometer kon Joep niet meer en liet zich zo zielig door Miriam naar de camper tillen, zeiknat en rillend van de kou en kermend met zachte piepjes om vooral zijn zieligheid nog maar eens te benadrukken. Het regen kwam en bleef maar met bakken uit de lucht vallen en dus zat er voor ons niets anders op om op te warmen in de camper met een lekkere pot thee, speculaastaartje en lezend de middag door te brengen. Joep lag in een enorme coma te snurken en hebben we eigenlijk de hele avond niet meer gezien, behalve onder de dekens in zijn mand. Wij gewoon routinematig weer filmpje gepakt in avond en vroeg onder de wol. Wel prachtige dingen gezien vandaag en vooral de mooie paddenstoelen waren echt de moeite waard.

Zondagochtend zag het weer er beter uit en dachten we: meteen aankleden, ontbijtje en weer het bos in met onze viervoeter. Bij het zien van het poortje van het bos, zagen wij hem denken…..hmmmmm wil ik dit? Maar na een paar meter verder begon de propellor aan de achterkant van zijn kleine lijfje weer lustig erop los te kwispelen, dus dat zat wel goed. Heerlijke kortere wandeling gemaakt en bij terugkomst bij camper konden we lekker buiten zitten naast de camper. Eigenlijk moesten we zondags voor 12 uur van de camping af, maar na de kletsnatte dag van zaterdag, vonden we dat we wel wat langer mochten blijven. Eerst nog even checken op de boekings-zuil bij ingang of er veel reserveringen waren, maar die waren er niet. Met een redelijk veilig gevoel namen we het risico dat we zonder problemen wat langer konden blijven. Was een goed besluit, want we hebben een heerlijke middag gehad en zeker toen ook de buur-tekkel Sky kwam spelen met Joep. Deze twee hebben zichzelf compleet uitgewoond tijdens het spelen en ook daardoor hadden wij een rustige middag met onze Joep.

Einde van de middag alles maar weer ingeladen en richting huiswaarts. Heerlijk weekend gehad en besloten dat we volgend weekend weer gaan naar Drie. Het is dus echt voor ons een heerlijke bestemming! Op zondag gaan we gezellig lunchen in Restaurant Het Boschuys in Drie met onze vrienden, dus we zijn er dan toch….Plop!!