22 + 23 December 2018: Camping Bij de Bronnen in Nutter en Hoeve Springendal in Hezingen (Ov)

Zaterdagochtend lekker vroeg wakker worden en beide direct uit bed om alles klaar te maken voor vertrek naar het Oosten waar de Wijzen vandaan komen. Aangezien ik ook uit datzelfde oosten vandaan kom, hoef ik mijn intellect niet verder te benadrukken. Maar goed…daar gaat het nu niet over, dom he?

Heerlijk met de kerstdagen een paar dagen weg na een drukke periode en nog verder wennen aan onze nieuwe camper. Allereerst zijn we allebei blij dat de automatische satellietschotel naar behoren werkt. Superblij zelfs nu we weten dat de komende dagen vooral regen en zeiknat aan ons voorbij zullen gaan. Miriam ging in de zeer vroege ochtend naar de plaatselijke Appie om de boodschappen te halen en ik zorgde ervoor dat alles in de camper geladen werd, zodat we na de boodschappen ook direct weg kunnen.

Op het laatst besluiten we toch nog maar even met mijn broer, zus en vader de enigszins vaste zaterdagochtendkoffie-moment bij Harrels door te brengen. Even iedereen fijne feestdagen wensen en afscheid nemen. Al zo geschiedde en wij dus omstreeks 11.00 uur op pad naar de geboekte camping Bij de Bronnen in Nutter.

Deze camping was al als alternatief gezocht, aangezien onze eerste optie (en geboekte) camping aangaf ons niet te kunnen ontvangen in de kampeertuin, maar wel een andere plek had op het erf. Dit zagen wij niet zitten, aangezien op dat erf ook allemaal auto’s geparkeerd zouden staan tijdens de lunch en diner in het bijbehorende restaurant. Jammer hoor, want deze boerderij had zijn eigen veestapel met specifieke runderen, groente- en kruidentuin, tiny-houses, B&B suites en zijn eigen restaurant waarin hij eten bereid vanuit zijn eigen bedrijf. Wij vonden dit een prachtig concept en ook de website zag er warm en uitnodigend uit, http://www.bossem.nl

Maar goed, het alternatief Bij de Bronnen zag er op website ook wel aardig uit en het grootste voordeel was dat we direct vanaf plek de bossen in konden lopen. Nu zijn we erg gek op de bossen en dan hoef ik Joep zijn voorkeur nog niet eens te benadrukken. Kortom; we hadden er enorme zin in!

Na een soepel verlopen rit in de regen, kwamen we aan bij de camping en moesten we ons melden in het eetcafe om onze plek te krijgen en ons te legitimeren. Bij binnenkomst in het eetcafe keken Miriam en ik elkaar aan in de zin van: “mwoah……niet echt de plek om romantisch te tafelen”. Aan de stamtafel zaten een 8-tal mensen en niemand groette ons en ook kwam niemand van achter de bar/keuken naar ons toe om ons welkom te heten. We stonden daar een paar minuten totdat iemand van de tafel opstond en vroeg wat we wilden….huh??? Beetje raar om je gasten te staan laten wachten vonden wij.

Vervolgens moesten we meelopen naar een grasveld en een plekje uitzoeken. De camping was totaal anders dan we hadden verwacht en zag er vooral op het campinggedeelte erg armoedig, rommelig en liefdeloos uit. De beste man wees naar het veld en riep dat we maar moesten kijken waar we wilden staan. We kozen een plek uit met kunstgras voor de deur om zodoende niet al te vies naar binnen te lopen. De enige die er zin in had, was Joep! Die liep al kwispelend ons aan te kijken zo van; “nou, ik ga het hier wel okay vinden hier hoor!!”.
We kregen geen aanvullende informatie over de camping en omgeving, dus niet echt een welkom gevoel. Overal stonden seizoensplekken, voor de winter klaar gemaakt, dus met dekzeilen, troep voor de deur etc. Het sanitairgebouw was gesloten, wel was er nog een klein hokje open met 1 toilet en douche. Maar daaromheen afgetrapte tuinmeubilair, houtresten, dekzeilen en kapot gereedschap.

We vonden het niks, maar omdat we wel direct naast het bos stonden, besloten we om 1 dagje te blijven. Na kwartier te hebben gemaakt, zijn we ons klaar gaan maken voor een wandeling met Joep. Het was nog droog dus als we wat wilden, moesten we het toen doen. Mooie wandeling gemaakt en niet echt een uitgestippelde route, maar meer rondje rondom de camping. Het begon te regenen en dus wij weer terug in de camper. Miriam had lekker gekookt en samen wijntje/biertje gedaan. Aangezien ik altijd de afwas doe en er geen sanitairgebouw was, moesten we vragen waar we konden afwassen. Wel dat kon in het spoel- en afwasgebouw. Okay, wij erheen. Kom ik daar binnen staan er allemaal meubelstukken, tafels en ander spul. Het was naast een afwasgebouw ook nog eens een winteropslag van terras van eetcafe. We waren er klaar mee! Kijk; als je adverteert met winterkamperen en je vraagt er gewoon de volle mep voor, dan mag je toch ook wel verwachten dat het allemaal operationeel is, kerstsferen aanwezig zijn en de avondverlichting op het terrein aan. Niks van dit alles en dus besluiten we om 1 nachtje hier te blijven en morgen, zondag een andere plek te zoeken die wel warm en uitnodigend is.

Eerst hebben we in de avond nog lekker binnen in de camper in de relaxstand gezeten en TV gekeken. Anja en Monique Eisenberger waren op TV bij Ik Vertrek, dus dat hebben we ook nog even gekeken voordat we beiden in een diepe coma zijn geraakt. Tot de volgende ochtend 8 uur!
Vlug nog even alles opgeruimd om vervolgens nog in de ochtend een fikse wandeling te maken door de prachtige omgeving van het Springendal in Twente. Want prachtig is het hier, zelfs in de natte grijze winterperiode.

We lopen de rode route langs mooie bospaden, weilanden, slingerpaadjes, heuveltjes en idyllische waterpartijen en watervalletjes. Ook komen we nog grafheuvels tegen waarin mensen liggen begraven van 700 jaar voor Christus. Al lopende komen we kaatsende mannen tegen. En je weet; wie kaatst, kan de bal verwachten! Joep zag de bal en overwoog om hem te pakken, maar uiteindelijk zag ie er vanaf. Dat scheelde ons weer een ontsnappingsren met 20 twentse leu achter ons aan.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Na terugkomst hebben we de camper ingepakt en zijn we op pad gegaan naar de volgende verwachtingsvolle camping, Hoeve Springendal in Hezingen, vlakbij Tubbergen en tegen de duitse grens aan.
We kunnen zeggen dat alles wat de camping Bij de Bronnen niet had, hebben zij wel! Wat een gave plek om te staan en het welkom was net zo warm als de open haard. Super omgeving en de hoeve heeft prachtig sanitair, gezellige huiskamer, mooie wandelroutes, schotse hooglanders, gezellig koffiehuis, die ook nog eens een lekker lokaal biertje schenkt. Bah! Kortom; hier vermaken we ons wel denken we!

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Het enige dat nu totaal niet meewerkt is de hoeveelheid regen die er valt en de periode waarin. Namelijk de hele dag en daar wordt je met een klein hondje in de camper niet echt vrolijk van. Regenjassen nat, hondje nat is geen fijne combinatie in de camper. Echter de garage en douchecel blijken goed geschikt te zijn om te drogen. In beide ruimten zit verwarming, dus voor de volgende wandeling zijn ze hopelijk weer droog. Zometeen even koffie drinken in de huiskamer en naar de midwinterhoorns luisteren. Kijk….dat is nou in kerstsferen komen!

Een lekker lokaal biertje drinken en op de achtergrond naar een paar midwinterhoorn’s luisteren! Zo vier je de kerstdagen op een mooie en gezellige camping; Hoeve Springendal in Hezingen!

Midwinterhoorn speler op Hoeve Springendal

• 

• 

•