We zijn inmidddels de acclimatisatie-periode voorbij en leven volgens vaste patronen de eerste ochtenden op ons vakantieverblijf. Eerst lekker wakker worden, 1e ronde met Joep, koffie, douchen en aankleden, lezen en vervolgens bepalen wat we gaan doen die dag. Niks spannends aan eigenlijk, maar zo lekker kneuterig samen in ons huis op wielen. Tussen de middag is het een grote ronde met Joep lopen en doen we de blauwe route, die we al eerder hebben gedaan. We lopen lekker en kiezen ervoor om het rustig aan te doen onderweg. Joep ruikt van alles in de bossen en als ie wat hoort in de bossen, staat ie op scherp en blijft stokstijf staan. Mooi om te zien!
Wat boffen we met het weer en daarom besluiten we maar om vandaag een cabriorit te plannen en morgen een fietstocht. We maken het rondje met Joep af en pakken de spullen voor een leuk autoritje langs de Maas. We programmeren de GPS op kortste afstand, geen snelwegen en veerdiensten toegestaan. De besluiten om langs de Maas richting Bergen, Arcen, Swolgen, Geijsteren en weer naar Affferden te rijden. Een rit van ongeveer 1,5 uur, waarbij we hopen nog ergens op leuk plekje te lunchen. Onderweg genieten we van rijden met de open kap. De omgeving is hier prachtig en we meanderen langs de Maas, kleine boerenweggetjes en kleine gehuchtjes als Well, Bitterswijck, Broekhuizen, om vervolgens bij Arcen met pontje over te steken. Het valt enorm op dat het enorm druk is overal. Op de terrassen, fietsers op de dijkjes, bij de Hertog Jan Brouwerij, echt overal is het beredruk. Na de overtocht met pontje, rijden we naar Swolgen, Tienray, Meerlo, Wanssum, Geijsteren weer terug naar de camping in Afferden. We gaan niet onderweg lunchen. We zoeken de Corona risico’s niet op aangezien Miriam met veel mensen in aanraking komt met haar werk en ik uiteindelijk ook. Waarom zouden we het risico nemen?
Terug bij de caravan maakt daarom Miriam weer een heerlijk ovenbroodje met soort van Bruchetta klaar en aangezien het onze 29e trouwdag was, doen we eens gek: we drinken er een wijntje bij zo midden op de dag. Heerlijk samen gezeten en de rest van de middag avond in relaxstand voor de caravan. We vinden het fantastisch, dit leventje zo; in de bossen, super rustig om ons heen en de geluiden van alle dieren in de buurt..geweldig!
In de avond is boven verwachting de TV via 4G router goed te ontvangen, dus hebben de laatste uurtjes van de avond gezellig binnen gezeten en TV gekeken. Omstreeks koffietijd in de avond koelt het echt af en wordt de lucht vochtiger. Met alleen de vloerverwarming in caravan aan, is het al behaaglijk in de caravan en vermaken wij ons prima.
Totdat Miriam opeens ontdekt dat er water in de bestekla, onder de gootsteen ligt. Dat is even schrikken en we maken de boel weer droog en houden rekening met een kapotte sifon. Het is te donker om goed te bekijken dus morgenochtend maar even goed bekijken. Zo geschiedde en Miriam had voor de zekerheid ook even de Adria Caravan pagina op Facebook gevraagd of iemand ook ervaring had met hoe op te lossen als je geen reserve sifon bij je hebt. Fantastisch om te zien dat direct daarna onze eigen dealer Boer Caravans uit Wezep meteen contact opnam met ons om aan te bieden om nieuwe sifon naar ons toe te sturen, zodat wij einde middag deze konden ontvangen. Wat een topservice! Aangezien op onze camping geen receptie of iets dergelijks is en ook geen postbus op officieel adres, ging dit niet lukken. Daarom heeft Boer Caravans aangegeven bij welke dichtsbijzijnde Adria dealer er een sifon klaar kon liggen. Moest voor de zekerheid wel met deze dealer even foto’s sturen van onze sifon, zodat ik niet voor niets die kant op kwam. Het is namelijk toch nog ruim 35 kilometer rijden naar Herpen. Ook bij deze dealer alleen maar supergoede en vriendelijke medewerking mogen ontvangen. Na diverse mailtjes heen en weer sturen met foto’s, kwam het bericht dat ze nog 1 exemplaar op voorraad hadden liggen. Ik moest voor de zekerheid wel de oude meenemen. Tja, dat betekent dat ik het zelf moest doen een aangezien ik niet de handigste ben, voelde ik stress opkomen. En dan ook nog eens tijdens de vakantie! De stressboog werd nog hoger toen ik erachter kwam dat ik per ongeluk alleen maar kruiskopschroevendraaiers had meegenomen ipv mix met gewone schroevedraaiers. Stom! Maar een vriendelijke buurman met een enorme Hornbach-uitstraling (je kent het wel; kale kop, combatbroek, soldatenkistjes en t-shirt met daarin 6-pack lijf….net als ik maar ik heb fust ipv 6-pack!) benaderd om te vragen of hij wat had voor mij. Dat had hij! Top!
Ik dus helemaal zelf de sifon eraf gehaald en bij terugkomst ook de nieuwe er weer op gemonteerd. Nu zie ik jullie denken: dat zijn 2 handelingen!! 2 handelingen met 2 schroefjes!! Klopt! Maarrrr…je moet je successen in kleine klusjes zoeken als je 2 linker handen hebt. Miriam speelde het goed mee en prijsde mij de hemel in met zoveel technisch vernuft en inzicht om deze megaklus tot een goed en bloedeloos einde te brengen. Toen ook nog bleek dat de lekkage officieel hiermee ten einde was, hebben wij dit op gepaste wijze gevierd vanzelfsprekend.
Daarna weer grote ronde met Joep gelopen een andere richting door de bossen, afwasje gedaan en geborreld voor de caravan. Buren naast ons hebben ook een hondje, Mim, die lekker met Joep speelt binnen ons gaas-territorium, terwijl er stukje verderop een hond woont, die Joep elke keer wil aanvliegen als ie voorbij loopt. Geweldig om te zien dat die kleine veldheer gewoon van zich afbijt en zich het kaas niet van het brood laat eten. Zeker geen kaas!! Maar de eigenaar van deze nogal heftige hond Tjibbe, wil vanavond met haar man uit eten en vraagt aan ons of ze haar mobiele nummer mag afgeven, zodat we haar kunnen bellen als haar hond overlast veroorzaakt, wanneer deze alleen in caravan blijft tijdens hun restaurantbezoek. Dat willen we wel en het is prima verlopen allemaal. Tjibbe was de rust zelf!
Eerlijk gezegd is dat wat wij wel jammer vinden; het niet meer uit eten gaan als we Joep bij ons hebben. Alleen laten in caravan vinden we niet prettig en meenemen naar restaurant durven we niet aan, aangezien Joep vorig jaar tijdens de vakantie, sterlijk vervelend was tijdens een lunch in restaurant in Frankrijk. Voelt erg ongemakkelijk kan ik je zeggen. Ondanks dat we veel voor onze kleine man overhebben, is dit wel een dingetje.. Maar vanmiddag gaan we met hem fietsen en doen we weer een poging om ergens te kunnen lunchen op een terras. Kijken of dit weer eens gaat lukken. Jullie lezen het vast bij het volgende blog. Morgen breken we ons kamp hier op en verkassen wij naar Sint Antonis.
Camperjoy 