Miriam en ik zijn dus allebei op zondag geboren en deze vakantie hebben we het vaak erover gehad. Want hoe mooi is het dat we vanaf de eerste vakantiedag tot en met de laatste dag van onze vakantie, aanstaande woensdag, de hele tijd hebben kunnen doorbrengen in korte broek, t-shirts en elke dag in de zon kunnen lunchen en dineren. Zondagskinderen dus…
De eerste dagen hier in De Kiel in Drenthe hebben we al eerder gepubliceerd, door middel van prachtige fotos van Miriam. Het was te warm om veel te doen, dus hebben we op de warmste dagen met temperaturen rond de 30 graden alleen wat gewandeld in de bossen en voor de rest gelaafd rondom de caravan.
Toen eergisteren dan eindelijk de temperaturen wat draaglijker waren, besloten we dan ook aan het einde van de ochtend te gaan fietsen op onze e-bikes. Op route.nl een route gemaakt van ongeveer 30 kilometer en vol goede zin aan deze route begonnen, die dwars door de bossen en landerijen liep rondom Schoonoord. Dorpjes als Orvelte, Eserveen, Wezuperbrug, Wezup, Witteveen en weer terug naar De Kiel. Een prachtige route door de bossen, weilanden en hele kleine dorpjes, waar iedereen je nog groet alsof ze je al jaren kennen. Wat een fijne provincie op te vertoeven hier. Na een fietstocht als deze, moet je jezelf belonen en dat deden we dan ook fijn voor de caravan, waar Miriam een lekkere lunch had gemaakt. We wilden onderweg op een terras wat gaan eten, maar de dorpjes die wij aandeden had geen horeca wat open was en ook het coronagevaar is hier minder dan nihil, aangezien we ook niemand treffen op onze route. We genieten enorm van deze omgeving en vinden Drenthe dan ook helemaal top!
Ook fijn was het feit dat Miriam eindelijk een oplossing had gevonden om Joep ontspannen in de mand te krijgen van de fiets. Mijn lieftallige heeft nogal de neiging om onze teckel nogal goed te faciliteren in alles wat ze maar denkt dat de hond denkt dat ie wil…snap ie? Dus Mir had nu in de fietsmand een schapenvachtje over de randen heen gedrapeerd en onderin een kussentje met tegen de opstaande rand een dikker kussen, zodat de kleine veldheer rechtop kan leunen tegen de opstaande rand van de mand en zodoende als Julius Ceasar die tijdens zijn triomp-tochten door Rome reed destijds. nu is Wezuperbrug nu niet echt de ambiance die daarmee te vergelijken was, maar dat maakte onze Joep niet uit. Eindelijk genoot hij eens van een fietsrit, die ook nog eens regelmatig werd onderbroken voor een plaspauze. Was toprit!
De rest van de middag en avond verloopt zoals altijd, dus daarmee zal ik jullie niet vermoeien. De avondwandeling met Joep, lekker eten en kneuterig in onze “woonkamer” TV kijken en naar ons heerlijke bedje.
Gisteren, donderdag 17 september, stond in het teken van de uitvaart van mijn Tante Miny, 83 jaar oud en vorige week na ziekbed overleden. Deze tante verdiende het om een laatste eerbetoon en afscheid mogen ontvangen van mij en mijn gehele familie. Tante Miny was een erg lieve tante, altijd de rust zelve, altijd genietend van de gezelligheid om haar heen, zorgzaam voor een ieder en goedlachs. Dat ze een rustig type was, was ook wel nodig ook, aangezien mijn familie nogal druktemakers zijn. Zij was de ultieme balans om de zin en onzin van al dat lawaai te relativeren. Godzijdank dacht de hele familie er zo over, aangezien ook alle neven en nichten er waren. Uiteindelijk zijn dit dan ook weer leuke reunieen omdat je niet jaarlijks iedereen meer ziet. Facebook doet wonderen, maar echt elkaar spreken en zien is veel en veel leuker. Van alle ooms en tantes zijn alleen de jongste oom en tante er nog en deze waren er ook blij mee dat iedereen er was. Een mooi waardig en liefdevol afscheid ook gemaakt door mijn beide nichtjes voor hun moeder. Miriam was niet mee en bleef bij Joep op de camping. Die had lekker rustig dagje zo alleen met de teckel. Het was wel fijn om nu naar de uitvaart te kunnen nu we vakantie vieren in Nederland. Vorig jaar ging dat net niet toen een oom van Miriam plots overleed. Toen zaten we in het buitenland.
Halverwege de middag was ik weer terug op de camping om verslag te doen van deze uitvaart, toen ook nog even mijn collega en vriend Amrullah Alokozai even een bakkie kwam doen om bij te praten over het werk en wat er allemaal nog moet gebeuren als ik weer terug ben van vakantie. Samen werken we aan allerlei innovaties in de zorg, vooral op het gebied van technologie. Door het gebrek aan voldoende handen aan het bed, werken wij aan oplossingen hoe je toch goed inzichtelijk kan krijgen hoe het met kwetsbare, alleenwonende clienten gaat. Vooral in de uithoeken van drenthe, twente, achterhoek, friesland en oost groningen zijn schrijnende gevallen van alleenwonenende mensen, die nog op hun boerderijtje wonen en niemand in de buurt. Kinderen op afstand, werkend in de grote stad en de zorg die maar een paar momenten per dag aanwezig is om zorg te verlenen. Was fijn om Amrullah weer even te zien en te spreken en einde van de middag ging hij huiswaarts. Wij weer avondroutine en heerlijk geslapen.
Vanmorgen eerst in alle vroegte wakker geworden en meteen maar in beweging om eerst Joep uit te laten, daarna de torpedokamer van Miriam legen (chemisch toilet), afwas doen van gisteravond en vervolgens soigneren om samen op pad te gaan met de cabrio voor een mooie rit richting de provincie Groningen. Ik had een route gemaakt op http://www.Kurviger.de Deze site is echt een aanrader om op een computer een rit te laten maken door Kurviger.de welke voldoet aan jouw criteria. Wij wilden op kleine weggetjes, stads-dorpkernen vermijden, bochtige wegen en mooie natuur zien en maximaal 100 kilometer, dus zo geschiedde. Erg mooie rit gemaakt van 110 kilometer, welke ook nog een stukje door Duitsland ging. Dorpjes als Odoornerveen, Valthe, Nieuw Weerdinge, Rutenbrock (D), Sustrum-Moor (D), Walchum (D), Neurhede (D), om vervolgens weer de nederlandse grens over te gaan richting Bourtange. Juist dit vestingdorpje wilden wij graag bezoeken, aangezien je niet vaak in deze regio vertoeft. We waren bang dat de drukte in deze toeristische omgeving een probleem zou zijn, maar de corona maatregelen werden door de vrijwilligers van het dorpje goed nageleefd. Zoveel mensen uit de vesting, zoveel mensen mochten er ook weer in. Prima sfeertje onderling daar!
Vlakbij de Duitse grens, in het prachtige Westerwolde (Zuid-Oost Groningen), ligt de Vesting Bourtange. Een uniek historisch verdedigingswerk dat zijn gelijke niet kent. Heden en verleden gaan perfect samen in deze kleine, sfeervolle vestingstad.
Bezoekers van het Bourtange van nu wanen zich eeuwen terug in de tijd. Maak kennis met Vesting Bourtange, de vesting die nooit ingenomen werd.
Bourtange is een vestingdorp, dat tijdens de Nederlandse Opstand in 1742 is aangelegd. Bourtange ligt in de gemeente Westerwolde. Het is een beschermd dorpsgezicht. Hoewel de grachten en muren anders doen vermoeden, heeft Bourtange nooit stadsrechten gehad.
Tussen 1811 en 1821 was Bourtange een zelfstandige gemeente, waartoe in het beginjaar ook Ter Apel, Onstwedde, Sellingen, Vlagtwedde en Wedde behoorden. De eerste maire was Paulus Eckringa. In 1811 werden Vlagtwedde en Onstwedde afgesplitst. In 1821 ging Bourtange op in de gemeente Vlagtwedde, die in 2018 met de gemeente Bellingwedde de nieuwe gemeente Westerwolde ging vormen.
Leuk om dit te weten allemaal en ook wel indrukwekkend om te zien. We hebben door het dorp gelopen en ook wel de drukte vermeden door meteen een wandeling rondom het dorp over de vestingsmuur te lopen. Mooie vergezichten en uitzichten vanaf deze muur en de wachttorens bekeken. Zelfs in die tijd, 1742 praten we over, hadden ze in Boertange al een zwevend toilet toen…
Na het bezoek dooorgereden volgens de route en al slingerend door het platteland van Groningen weer het mooie drentse land betreden met onze open auto. Het was ook al tijd voor een late lunch en uiteindelijk in Brasserie Bij Els in Exloo bezocht om daar tussen de wespen een broodje te eten. Was niks bijzonders en met gierende banden naar de camping gereden om daar Miriam en Joep eruit te gooien, zodat ik nog even de boodschappen voor het weekend te doen. Na terugkomst weer in chill modus om drankje te doen en gezellig de caravan in te gaan om te beginnen aan de avond. Morgen gaan we fietsen!
Camperjoy 