28 April 2017: Land van Cuijk

Vanmorgen na de koffie bij het ochtendgloren werden we wat onrustig; wat doen we? Blijven we hier nog 2 nachten of gaan we verder kijken en zoeken we wat nieuws uit om de komende 2 nachten te gaan staan? We waren er snel uit! We pakken alles in en gaan verder. We hebben het hier de afgelopen 2 dagen super gehad op Het Smokkelpad, maar onze scooter heeft ons in 2 dagen ruim 100 kilometer van de omtrek laten zien en we hebben inmiddels wel weer zin in een andere omgeving. Miriam en ik volgen sinds enige tijd de belgische Facebook groep “Camperfriends”. Een erg leuke groep mensen met allemaal dezelfde passie, namelijk weg zijn met de camper en alles wat daarmee te maken heeft. Op deze pagina zag Mirreke de camperplaats Ons Plekske (www.campersplaats.nl) complimenten krijgen voor hun faciliteiten en vriendelijkheid. Wij ook nog maar even op http://www.campercontact.nl app kijken en daarop bleken deze mensen ook erg gewaardeerd te worden voor hun dienstverlening. Namelijk een 9,5 score uit 226 reviews. Dat klonk goed, dus wij alles ingepakt en op pad naar de gemeente Cuijk en specifiek in Het Land van Cuijk. Op routine de scooter weer achterop bevestigd en gaan met die banaan.

Tegen de middag, na een mooie landelijke route door de regio en stukje Noord Brabant, kwamen we aan op de camperplaats. Via een heel lieflijk boslaantje tussen de bomen, reden we het grote veld op en konden we een mooie plek uitzoeken. Eerst werden we uiterst hartelijk ontvangen door de eigenaresse en kregen we uitleg en rondleiding op de camperplaats. Alles is er echt tip top in orde en nadat we onze Lambortinki het vuile water hebben laten lozen in de opvangput en toen vers water in de tank geladen voor de komende dagen, konden we onze plek uitzoeken. Op een hoekje op het camperveld was de beste zonligging, mocht de zon uberhaupt nog overwegen om zich te laten zien. Alles weer aan kant in en rondom de camper, besloten we even te bekijken hoe het sanitair, de afwasruimte, douches, etc eruit zouden zien. Het was allemaal om door een ringetje te halen. Een gezellige centrale ruimte, met grote lange eettafel om ’s avonds met de camperaars verwarmd te kunnen zitten, kacheltje aan, beamer en de badkamer zien er zodanig uit, dat menigeen zich thuis zo’n badkamer zou wensen. Zelfs picknicktafels op het camperveld en een jeu de boule baan! Werkelijk alles was top! Ook de vriendelijkheid van de eigenaren maakt dat het direct “thuis” voelt.

2017-04-28-PHOTO-00004065

In de “woonkamer” van de camperplaats hingen allemaal keurig overzichtelijke fietsroutes door het landschap en dus zochten wij er een paar mooie routes uit voor de komende dagen. We beginnen met de route langs de Hatertse Vennen, Nederasselt via Grave naar Vianen (dorpje in gemeente Cuijk) terug, waar de camperplaats is.

We genieten met volle teugen en kijken ons ogen uit hoe mooi ook dit stukje van Nederland is. Via dijkjes, boerenweggetjes, bruggetjes, vennetjes, weilanden en kleine knusse dorpjes rijden we de gekozen route en ook nu hebben we weer super veel mazzel dat we geen regen treffen onderweg. De enige regen die er viel, was op het moment dat we ergens aan het lunchen waren.

C360_2017-04-28-12-42-07-717

C360_2017-04-28-12-40-06-972

(PS. Excuses voor de zwart – wit foto’s, Miriam had toestel niet goed ingesteld)

Wat zit het fietsers-netwerk door middel van overzichtelijke knooppunten-nummers toch goed in elkaar. De ANWB heeft dit goed georganiseerd en zonder de navigatie kost het ons geen moeite om de route te volgen. We besluiten om in Grave even een culinaire stop te maken om een broodje te eten bij Cafe Restaurant Poort van Cleve.

Grave is een vestingstadje in de provincie Noord Brabant. Het is de hoofdplaats van de gemeente Grave. Het stadje heeft gedurende de afgelopen eeuwen veel historische feiten meegemaakt en is ook tijdens de 2e wereldoorlog niet ongeschonden uit de strijd gekomen. Wikipedia geeft hierover veel informatie, maar teveel om nu hier te vermelden. Boeiende geschiedenis en een erg leuk stadje om te verblijven. Het doet een beetje denken aan Elburg, Kampen of ander vestingstadje.

C360_2017-04-28-13-15-22-530

 

Tijdens de lunch in De Poort van Cleve keek Miriam opeens heel verrast op van haar bord en ik dacht dat het meteen een afleidingslist was om van mijn bord wat te pikken, maar dit bleek niet het geval te zijn. Nadat ze echt na 5 seconden nog steeds peinzend voor haar uit keek, dacht ik: laat ik ook maar eens bekijken wat er aan de hand is. Het blijkt een hele kleine wereld te zijn; onze burgemeester Ina Adema uit onze woonplaats Lelystad met haar partner hadden ook daar de lunch gepland. Nog even een praatje gemaakt met elkaar en was erg leuk om even over het Lelystadse te kunnen praten in het brabantse land.

Nadat we gegeten hadden zijn we weer verder gegaan vanuit Grave richting onze camperplaats. De rit was afwisselend en al slingerend door het landschap, kwamen we opeens nabij Mill bij een afslag naar Kasteel Tongelaar. Dit Kasteel Tongelaar (ook: Tongelaer) is een kasteel ten noorden van Mill en ten zuiden van Gassel.

Het oudste deel van het huidige kasteel is een vroeg-15e-eeuwse vierkante poorttoren, die onder het dak een lijst heeft met elkaar doorsnijdende boogjes. De benedenruimte is overspannen met een tongewelf, terwijl zich op de eerste verdieping een ruimte met graatgewelf en een oude schouw bevindt. De gebouwen bevinden zich om een binnenplein en met name de 18e-eeuwse westvleugel doet denken aan de stijl van een Limburgs boerderij. (Ik vond dat jullie dit moesten weten…)

Het kasteel is nu in gebruik voor partijen en feesten evenals vergaderingen, (kook)workshops en overnachtingen. Door de prachtige omgeving is het ook een geliefde locatie voor trouwerijen. Er worden kunsttentoonstellingen georganiseerd en concerten uitgevoerd. Het landgoed is vrij toegankelijk om te wandelen en fietsen. Het is een mooie omgeving, maar toen wij er aankwamen bleek er net een bruiloft te gaan starten en konden we niet naar binnen om te kijken.

De scooter maar weer gepakt en uiteindelijk binnendoor weer richting de camperplaats gereden. Steeds dreigende luchten met regen boven ons, maar we piepten er steeds tussendoor middels de route die we moesten rijden. Het pakte helemaal goed uit!

Bij aankomst bij de camper waren we wel erg koud geworden en lekker een pot thee gemaakt en direct weer in totale ontspannenheid met een boekje en magazine de rest van de middag doorbrengend. In onze lekkere leren stoelen in ligstand kun je zo lekker weg doezelen. De avond is zoals gewoonlijk; lekker een hapje eten in de camper en ’s avonds een filmpje kijken op Netflix en straks weer lekker onder wol. Morgen maken we weer een mooie route van 68 kilometer op de scooter. Ook weer zin in!

11-13 November 2016: Hoch Elten (Emmerich am Rhein)

Dit weekend zal voor ons het laatste weekend zijn dat we dit jaar met de camper weggaan. De komende weken worden drukke weken, zeker voor Miriam met haar Gloss Haarstudio. Daarom gaat de Lambortinki na dit weekend in winterslaap. Altijd jammer als het camper-seizoen er weer op zit, maar ook dit jaar zijn we weer regelmatig in staat geweest om ook in de weekenden erop uit te gaan. We hebben een prachtig seizoen gehad, maar nu dit laatste weekend staat het camperen in het teken van ziekenbezoek. Mijn broer wordt geopereerd aan zijn knie in Emmerich am Rhein te Duitsland en wij vonden dit een goede reden om hem eens te bezoeken in het weekend in het St. Willibrord Krankenhaus. Na ons werk direct de camper gestart en op pad! Bijkomend voordeel was dat we zodoende ook het Sint Maarten bij ons voor de deur moesten missen. Fantastisch voor de kinderen, maar nu we er toch niet zijn; ook wel eens fijn!

De camperplaats die in Emmerich is, heeft geen voorzieningen en is dus derhalve gewoon een grasveld aan het einde van het dorp Hoch Elten. in de plaats Emmerich is ook nog een camperplaats in de haven, maar deze was dit weekend gesloten. Met scooter bij ons is de reisafstand tussen Hoch Elten en Emmerich geen probleem, dus we besluiten om in Hoch Elten te gaan staan op het grasveld aldaar. De reviews op http://www.campercontact.com wezen erop dat bij nat weer de grasmat erg zacht kan zijn en daarom leek het ons niet verstandig om op het gras te gaan staan, maar dan maar op het asfalt. Dit is alleen mogelijk als het niet druk is op de camperplaats. Nu zou je verwachten dat medio november, met een temperatuur van om en nabij het vriespunt, alsmede grijs en grauw weer, dat er dan geen campers zouden staan. Fout gedacht! Bij aankomst vrijdagavond stonden er al zo’n 6 campers en al deze voertuigen hadden hetzelfde besluit genomen; op het asfalt blijven staan. Dit maakte dat wij uiteindelijk nog een plekje moesten zoeken waar we konden staan, want de camperplaats is niet al te groot. Zeker niet als alleen het asfalt maar de oppervlakte is waarop je kan staan. Achterin de camperplaats was nog een plekje waar we de Lambortinki konden parkeren.

img_0009

Nadat we hem goed waterpas hadden staan, begon omstreeks 19.30 uur voor ons de avond. Miriam had heerlijk gekookt in camper en nadat we alles hadden opgeruimd en afgewassen, hebben we lekker onze TV en Mediaspeler aangezet om een filmpie te kijken.

Echter; na 2 uur begon opeens het controlepanel van onze camper te piepen en rode lampjes die begonnen te branden. De accu was leeg! We staan helemaal los en dus moeten we het doen met de stroom die in de accu zit. We dachten dat dit ruim voldoende was voor een weekendje weg, maar nee dus! De ontlading van de accu kan mogelijk sneller gaan nu het buiten zo koud is, maar ook kan ie gewoon kapot zijn. Dat zou balen zijn!

Het stroomverbruik binnen is hoofdzakelijk voor een paar lampjes in de camper, de LED-TV en mediaspeler en nog een beetje electriciteit voor de verwarming, die overigens prima op gas aan het branden was. Maar door de accustoring viel ook de verwarming uit. Wat hier het verband mee is, weten we niet precies, maar koud kregen we het wel!

We besloten om lekker naar bed te gaan en morgen rustig aan te doen met stroom omdat we toch  de hele dag op pad zijn. De daglichtpanelen op het dak zouden dan de accu vast wel weer een beetje vol krijgen, was de verwachting.

De volgende ochtend lekker gedoucht, totdat wederom de alarmgeluiden er waren. Fijn dat we toch fris en gesoigneerd de dag door konden brengen. We komen erachter dat mogelijk ook de De-ice installatie van de gasflessen oorzaak zijn van het sneller leeglopen van de accu’s. Deze de-ice gebruiken we nooit, maar dit weekend dus wel omdat we ook dachten dat het mogelijk storing was door bevroren Propaan-gas in de gasbun.

Wij in ieder geval na het ontbijt lekker met onze scooter rond wezen rijden door de mooie groene omgeving en vanzelfsprekend door de winkelstraten van Emmerich geslenterd om te kijken of er nog iets moois te scoren was. Tussen de middag even geluncht aan de Rijn bij een nederlands restaurantje. We waren net te laat voor de lunch en daarom werd er voor ons niet meer gekookt. We konden wel nog gebakken aardappeltjes krijgen met een gehaktschijf (Frikandel heet dit in Duitsland). Was niet bijzonder, maar we konden er mee door!

20161112_204100

Toen op bezoek bij mijn oudste broer Harry in het Ziekenhuis aldaar. Bij binnenkomst hadden wij een duffe en slaperige broer verwacht, maar hij was monter en goed spraaks. Uit de camper had ik een paar boeken voor hem meegenomen om de tijd te doden in het saaie ziekenhuis. Leven volgens Gijp, Topshow en Kees (van Kees Jansma) zouden de komende weken hopelijk wat lach op zijn gezicht kunnen toveren. In Duitsland blijf je 5 dagen in het ziekenhuis en vervolgens ga je daarna nog eens 3 weken intern in een revalidatiecentrum om snel te herstellen. Een dag na de operatie waren ze met Harry al begonnen met de revalidatie door een strek- en buigmachine om zijn been te monteren. RoboCop is er niets bij!

http://camperjoy.com

Na dit bezoek weer heerlijk de warmte opgezocht van de camper. Want wat was het waterkoud op de scooter. De tenen vroren eraf en de neus was volledig afgestorven en werd bijna zwart op het gelaat…Zaterdagavond super gezellig in camper gelezen en door de accuproblemen minimaal gebruik gemaakt van de verwarming. Vroeg onder de wol dus! Zoals jullie weten is het bed in de camper geen straf en hebben wij helemaal in coma gelegen totdat om 7 uur eens een ander klokkenspel begon te spelen dan de mijne; de omliggende kerken waren een heus concert begonnen en dus vroeg wakker. Weer rustig ontbeten en zagen we dat er weer campers bijgekomen waren. Ongelofelijk hoe druk het nog is. Het camperen is echt een way of living aan het worden voor veel pensionadas lijkt het. Wij kunnen niet wachten….

img_0011

Zondag weer met scooter gereden in omgeving en opeens kwamen we via andere weg toch weer Emmerich binnenrijden. Nog even gedag gezegd bij broerlief en toen weer teruggereden naar camper. Daar de scooter weer opgeladen en klaar voor vertrek. Tot slot nog even een pannenkoekje gegeten bij pannenkoekenhuis te Hoch Elten. Was prima! Miriam en ik hebben geloof ik al ruim 10 jaar geen pannenkoek meer gehad, maar was goed te doen voor een keer! Na de lunch de camper gepakt en binnendoor weer naar Lelystad gereden om aldaar mooi op tijd weer thuis te zijn om Max Verstappen een weergaloze race te zien rijden. Heerlijk! Ook de warmte in huis was weer heerlijk om te voelen.

c360_2016-11-12-13-57-33-367

We gaan onze camper leeghalen, schoon maken en woensdag weer in de winterstalling zetten. De wegenbelasting schorsen natuurlijk en de komende maanden weer voorbereidingen treffen voor het komende jaar. We hebben de camper nu ruim 2 jaar, maar we zijn er superblij mee en vinden het flexibele reizen wat je met een camper kunt doen echt ideaal! We danken de Lambortinki en het jaar 2016 voor de prachtige reizen en ervaringen! Tot volgend seizoen 2017!!

 

 

23 en 24 September 2016: Freiburg im Breisgau – Losheim am See – Lelystad

Dit is dan het laatste blog van deze vakantie. Er zal niet veel noemenswaardig in staan, aangezien het echt een terugreis is die begonnen is. We merken beiden dat als we weer onderweg naar huis zijn, dat dan ook een beetje het vakantiegevoel achter de rug is. Er komen welliswaar nieuwe bestemmingen bij, maar deze dienen alleen maar voor de overnachting en als er nog wat direct in de buurt te doen is, misschien nog iets voor in de avond, maar verder niet.

In de camper moeten de restjes met boodschappen nog opgemaakt worden, het laatste beetje water in de tanks geladen en open flesje wijn leeg maken. Het slaat eigenlijk nergens op, dat je dit gevoel hebt, want je bent gewoon nog op vakantie. Maar we kennen elkaar en weten ook dat als we zondagavond pas terugkomen, we de volgende dag moeten beginnen met werken en dat nog niet alles in en rondom in huis en de camper aan kant is. Onze badkamer en toilet boven zijn vernieuwd tijdens onze vakantie en ook daarvan zal er nog wel wat troep liggen. Kortom; we hebben ons hoofd staan op “ huiswaarts “!

Eerst staan we vrijdagochtend nog in de file in Freiburg op de camping om onze watertanks te legen en vullen. Ook het chemisch toilet moet weer geleegd worden voordat we omstreeks 10 uur in ochtend echt op pad gingen. Camper nog met diesel afgetankt voordat we beginnen aan onze binnendoor-route. Aangezien we nog ruim de tijd hebben, besluiten we niet om over de snelweg te gaan, maar binnendoor. In Duitsland zijn ze voor ons gevoel overal met de weg bezig, dus zal het wel druk zijn op de snelwegen met files. De binnendoor route geeft ons ook meer inzicht in het duitse landschap en de dorpjes die we passeren. Soms hele mooie, maar vaker ook hele saaie dorpen.

img_1225

Gedurende de dag begin ik ook gek te worden van alle stoplichten en rotondes overal. Ik word er best wel moe van met de camper om iedere 2 a 4 kilometer op de rem te moeten en terug te schakelen etc. Het is een lomp ding, die zich prima laat berijden, maar het duurt allemaal toch even wat langer allemaal, die handelingen om weer op snelheid te komen. Vooral bergopwaarts heeft onze Lambortinki er soms moeite mee. Auto’s die achteraan ongeduldig proberen in te halen, terwijl het net kan…

Onderweg verloopt het allemaal prima zoals verwacht en omstreeks 16.00 uur besluiten we om voor Trier ergens een plek te vinden voor een overnachting. Eerst hadden we iets in Trier gevonden, maar daarvoor moesten we weer de hele stad door. Daar hadden we dus geen zin in, dus uiteindelijk op mooie camperplaats gekomen bij Losheim am Stausee. Via de Camperplaats app van de NKC hadden we deze gevonden en voor 6 euro konden we een plek uitzoeken. Mooie plekken tegenover een aantal restaurants die aan het meer lagen. Dat beloofde een mooie avond te worden, want ook was er een Biergarten en tevens bierbrouwerij direct nabij gelegen. Wij eerst even onze camper neergezet en wat gelezen, voordat we op het terras een biertje gingen drinken bij de Biergarten. Nou…dat bier was niet weg te krijgen! Wat een bocht! En als geoefend bierdrinker, piep ik niet zo gauw…Even iets hartigs erbij bestellen voor bij de borrel was ook niet voorradig, dus kozen we wat uit de kleine kaart; een tweetal gekookte worstjes met zoete mosterd. Klonk goed, dacht wij…

Totdat het opgediend werd; het leken wel een tweetal afgehakte penis-eikels die in water gekookt waren. Het zag er niet uit en in ieder geval kreeg je er geen honger van….ik voelde het bijna in mijn edele delen, hoe deze eikels aan hun eind waren gekomen. Allebei vonden we het lekker. Wel lachen toen Miriam zei dat ik het velletjes moest terugtrekken, want dat was zo hard….en niet lekker!

Aangezien onze koelkast de inhoud had van een moestuin in Eritrea, besloten we ook maar om in de avond nog een laatste avondmaal samen te nuttigen aldaar. Het werden de altijd veilige keuze van de Wiener Schnitzel. Niet zo lekker als bij Lug am Land, maar prima te doen.

In avond nog even in camper een filmpje gekeken met Nicolas Cage, maar dit was echt een drama-film, Knowing. Ook voor ons de eerste keer dat we films kijken via de omvormer, aangezien we zonder stroom staan op de camperplaats. Dat gaat dus ook goed komen de volgende keer in Schotland of zo.

Heerlijk geslapen, maar omdat we weten dat we naar huis gaan, zijn we vroeg wakker. Om 8 uur rijden we weg van de camperplaats om de laatste etappe te gaan rijden. Ook deze reis verloopt voorspoedig met de camper en komen we langs prachtige bergen en dalen in de Eifel te rijden. Vooral het Prum-dal is prachtig om te zien. Ook de herfstkleuren komen al naar voren en de temperatuur en vochtigheid in de vroege ochtend voelen en ruiken al als najaar.

img_1224

We hebben een prachtige vakantie gehad. Eerste week met familie en vrienden in fantastisch huis in Ardennen gezeten en de laatste 2 weken met mijn meisje naar Italie geweest. In totaal 3350 kilometer met camper gereden en ik moet eerlijk zeggen dat we het heerlijk vinden om gewoon daarheen te gaan waar je naartoe wilt. Niks boeken, maar gewoon gaan! Ook het slechte weer kun je enigszins ontlopen door de weerkaarten in de gaten te houden, maar betekent ook dat je dus soms wat meer moet rijden. Doordat we vanuit Iseo eigenlijk tevergeefs het mooie weer in Toscane zochten, was deze 600 kilometer eigenlijk verspilt, alsmede ook de 3 vakantiedagen. Soms zit het mee, soms zit het tegen!

Desondanks hebben we weer genoten van deze vakantie en ons camperleven. We zouden dit later goed kunnen uithouden!

 

Vandaag, zondag hebben we de camper weer opgeruimd en schoongemaakt. Hopelijk eind oktober/begin november nog een paar weekenden op pad in eigen land, voordat ie echt de winterstalling in gaat. Jullie horen nog!

 

Bonusweekend en ritje stalling

Het afgelopen weekend stond er nog een familiebijeenkomst gepland bij mijn grote broer Harry en Joanne in Gaanderen, nabij Doetinchem. Voor ons een mooie gelegenheid om nog een extra laatste weekendje te pakken met de Lambortinki. Ondanks dat we vrijdags nog gewoon moesten werken, hadden we wel de kans om al vroeg te vertrekken vanuit Lelystad. De avond daarvoor hadden we alvast de camper volgeladen met proviand en kleding voor de komende dagen.

Direct nadat we klaar waren met het werk, vlug omkleden en nog voor de grote filedrukte op vrijdagmiddag naar het oosten van Nederland. De bestemming die we vooraf al hadden bepaald was de camperplaats bij Camping Brockhausen in Stokkum. Hier waren we al eerder geweest en vonden het toen een erg prettige plek en mooie omgeving om met onze scooter rond te tuffen om de vele leuke dorpjes rondom Doetinchem te bekijken. Onze scooter gaat als een speer met ons beiden erop en ook het opladen en lossen van de scooter op het scooterrek gaat erg makkelijk nu we er meer routine in hebben gekregen de afgelopen maanden.

Aangekomen om ons ” eigen” plekje bij Brockhausen, direct de gordijnen gesloten en in het knusse woonverblijf eerst een lekkere maaltijd gemaakt met een koud biertje erbij. Daarna lekker gelezen en beetje muziek op de achtergrond een fijne avond gehad.

De volgende dag vroeg uit de veren en klaar maken voor de scooterrit in de omgeving, eerst naar ’s Heerenberg en daarna naar Doetinchem gereden. Lekker geslenterd in Doetinchem en op terrasjes gezeten. Het weer is fantastisch en het lijkt wel het eerste voorjaarszonnetje dat we zien. Iedereen is goedgemutst en vrolijk. Op de terugweg naar de camper nog even een dorpje ingegaan om wat boodschapjes te doen en te lunchen op het terras in “s Heerenberg.

IMG_0448

Nadat we nog even een paar uurtjes in de camper hebben gechilled, zijn we op pad gegaan naar de house-warming van big brother Harry in Gaanderen. Daar gezellige avond gehad met zijn allen, toen wij ’s nachts weer op scooter naar de camper moesten. Tjonge…zo lekker als het overdag was, zo berekoud was het in de nacht. We waren er redelijk goed op gekleed, maar het viel een beetje tegen. Daarom maar na aankomst in camper dicht tegen elkaar aan gaan liggen in onder ons texel’s dekbed; heerlijk knus en behaaglijk de slaap gevat.

De zondag was eigenlijk dezelfde als de vorige dag; lekker rond tuffen in de regio en nog een stukje Duitsland gedaan op scooter. Einde van de middag konden we nog in de zon buiten voor onze camper zitten met een toastje, kaasje, wijntje en voor de chauffeur 1 biertje.

IMG_0452

De boel weer opgeruimd en weer naar huis gereden in begin van de avond. Bizar hoe mooi het weer in de Achterhoek was en hoe mistig het was toen we Flevoland binnen kwamen rijden. Super lekker weekend gehad en campertje was weer in topconditie.

Gisteren, vrijdag 6 november, hebben we onze Lambortinki weer naar de winterstalling moeten brengen, tot onze spijt. De komende maanden zijn druk met werk en zien we geen kans om nog weer weg te gaan. Ook vinden we het thuis erg lekker om te zijn na een werkweek, dus het is goed zo. We hebben weer genoeg plannen voor het volgende camperseizoen, dus in de wintermaanden kunnen we verder werken aan de voorpret om bestemmingen en bezienswaardigheden uit te zoeken in de betreffende gebieden waar we heen willen.

Tot slot even wat data omtrent dit eerste camper-seizoen met onze eigen camper, de Lambortinki:

8500 km gereden, 9 landen bezocht (Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Italie, San Marino, Belgie, Frankrijk, Engeland, Schotland), 1025 liter Diesel, 2100 liter schoon water, 2100 liter vuil water afgestort, 52 overnachtingen, 33 campings/camperplaatsen (gemiddeld 1,57 nacht per camping/camperplaats), Campingkosten totaal 950 euro (gemiddeld 20,00 per nacht), 26 liter rode wijn, 156 biertjes, 108 franse kaasjes en 41 chemisch toilet  ledigingen (32 vullingen Miriam, 9x Martin).

Op basis van bovenstaande statistieken kunnen we concluderen dat wij een super mooi 1e camperjaar 2015 hebben meegemaakt. De komende wintermaanden zal in het teken staan van nieuwe voorbereidingen op 2016. Tot volgend jaar!