Donderdag 26 maart 2020:
Na de eerste dagen te hebben geleefd in de caravan komen toch steeds meer de onpraktische keuzes die we gemaakt hebben m.b.t. de inrichting van de nieuwe caravan naar boven. Al pratende met elkaar tijdens de ochtendkoffie, blijkt dat we dezelfde conclusies trekken hieromtrent. Mooi om dan ook direct te bepalen hoe je het anders gaat doen als we straks terug zijn van dit weekend. Eerst maar even de oven aanzetten en afbakbroodjes bakken, eitje koken, plakje kaas erbij en ons ontbijt is weer in gepaste sfeer volbracht.
Na het ontbijt willen we lekker gaan douchen in het sanitairgebouw en ga ik als eerste door de wasstraat. Bij aankomst sanitairgebouw, hangt er een A4-tje op de deur en zien wij de volgende tekst staan:
Huh? Huh???? Wat is dit nu voor een rare tekst? En ik dacht daar het mijne van;
- We zijn hier maar met zijn tweeen, dus waarom kom je niet naar ons toe om toe te lichten
- Mag ik nu ook niet meer afwassen buiten bij wasplaats, niet meer kakken en ook niet meer douchen hier? Wat doe ik hier dan? Waarom vraag je dan wel het volle tarief als je niets mag gebruiken.
Verbolgen loop ik terug naar de caravan en laat Miriam de tekst zien en vraag haar wat haar 1e reactie is. Miriam haar reactie was b en toen a, exact dezelfde reactie dus. Enigszins bepaalde dit wel ons humeur in de ochtend, maar we besloten de eigenaren van de camping wel te vragen naar het hoe en waarom en waarom op deze manier. Ze bleken echter niet aanwezig te zijn, dus komt later wel.
Door het prachtige weer en het feit dat er bijna geen wind was op dat moment, besloot ik maar weer eens te gaan oefenen met mijn DJI Spark Drone om een leuke clip te maken van de camping en onze solitaire opstelling waaruit blijkt dat we de 1,5 meter afstand ruimschoots halen ten opzichte van de buren…….op 300 meter afstand. De drone vliegen is super leuk om te doen, maar je moet wel goed oefenen. Aangezien ik het alweer een tijdje niet meer gedaan had, was het weer even wennen. Was weer leuk om te doen.
De temperatuur loopt gedurende de morgen meer op en we besluiten om een andere wandeling te gaan maken dan gisteren. Mir zoekt een wandeling uit op het Mantingerveld, welke begint bij het Dorpshuis Nieuw Ballinge en vandaar uit een ander natuurgebied laat zien. Ook deze wandeling was mooi om te doen. Vlakke heidevelden, minder beschut dan gisteren, maar ook mooi. Dwars door weilanden, langs boerderijen en weer terug Nieuw Ballinge in.
Vervolgens heb ik Miriam en Joep teruggebracht naar de camping en ben ik boodschappen gaan doen met de auto in Westerbork. We zeggen dan ook dat het een goed besluit is geweest om over te stappen naar de caravan. Op de fiets had ik nooit die 18 kilometer gereden om even boodschapjes te doen en die andere wandeling gemaakt, als we er eerst nog eens 12 kilometer voor hadden moeten rijden. Kortom; alles voelt goed rondom de caravan.
Bij de Jumbo in Westerbork aangekomen bleek het erg druk te zijn en moesten we om de beurt wachten wie naar binnen mocht. Ook maar als je 1 pakje boter kwam halen, mocht je uitsluitend naar binnen met een boodschappenkar. Het in de winkel lopen zonder de kar bij je mocht ook niet. Allemaal maatregelen waarmee ik nog niet eerder mee te maken had in Lelystad. Het was een aparte sfeer in de winkel aangezien iedereen zich wat krampachtig aan de regels hield en zijn best deed om de 1,5 meter afstand te houden. Impulsief als ik ben als het om eten gaat, schoot mij opeens iets te binnen wat ik nog wilde hebben en liep ik zonder karretje naar het betreffende gangpad. Ik werd direct aangesproken door een medewerker of ik mijn kar bij mij wilde houden. Heul apart, maar uiteindelijk wel goed dat ze daar de regels willen volgen.
De jonge cassiere vroeg bij het afrekenen of ik contant wilde betalen of pinnen, zodat ze vooraf het schoteltje of toetsenbord van pinapparaat kon desinfecteren. Ook nadat ik gepind had, werd het toetsenbord weer gedesinfecteerd.
De supermarkt was zo schoon dat je erin kon opereren..zo steriel.
En als je denkt dat het nog gekker kan; nadat ik mijn karretje weer ingeleverd had, meteen een medewerker die de handvatten van de kar desinfecteren. Ik begon nu echt aan mijzelf te twijfelen en rook even onder beide oksels….deze roken fris en fruitig… niks mis mee!
Maarrrrrr…missie volbracht en weer een gevulde koelkast voor de laatste dagen!
De laatste uren van de middag lekker in de zon voor de caravan gezeten en liggen dommelen, boekjes lezen, borrelplankje, biertje, wijntje en samen mijmeren. Onze plannen voor de komende maanden zullen anders zijn dan we bedacht hadden. Voor velen natuurlijk, maar wij zouden in mei 5 weken naar het zuiden van europa op vakantie gaan, maar daar zien we maar vanaf. Als de wereld weer een beetje normaal van start gaat, dan werken wij de maand mei en juni door om zodoende de opgelopen schade toch te beperken.
In de avond zoals gewoonlijk het kacheltje aan, koffie na het eten en de TV aan. Niet om vrolijk van te worden, maar we volgen toch zoveel mogelijk het nieuws.
We zijn geen nachtbrakers en de bedden zijn erg lekker, dus op tijd naar bed!
Vrijdag 27 Maart 2020:
De volgende ochtend zijn we een beetje rondom de caravan wat klusjes aan het doen, als de eigenaresse van de camping ons komt bezoeken. Ze heeft een mededeling, namelijk dat het sanitairgebouw per direct gesloten moest worden op laste van de burgemeesters van het Noorden. In dat perspectief had de eigenaresse van de camping gisteren al de mededeling op de deur geplakt. Ze wist dat het eraan zat te komen dus. Tijdens het gesprek maakte ik duidelijk hoe dat papiertje op ons overkwam gisteren en dat we ons afvroegen wat we dan nog op hun camping deden. Ze snapte het en toen we zeiden dat we dan zaterdag weg zouden gaan in plaats van zondag, maakte ze duidelijk dat het geld terug zou boeken naar onze rekening. Was fijn om toch nog even elkaar gesproken te hebben. Bij deze camping is tevens ook nog een eethuisje wat er erg gezellig uitziet en waar je dus ook goed kunt eten. Beide bedrijven liggen dus voor hun ook plat, terwijl ze net in een artikel in het magazine Caravannen hadden gestaan, waaruit veel boekingen waren gekomen. Erg onzekere tijden voor hun, voor ons en zovelen. Hopelijk komen we er goed uit binnenkort! We zijn in ieder geval gezond!
Godzijdank mocht ik nog wel even douchen voordat het gebouw echt dicht ging. Ik begin graag tintelfris aan de dag, zodoende ruik je je oksels niet gedurende de dag…
Nadat we alle klusjes gedaan hadden, besloten we weer te gaan wandelen met onze kleine vriend Joep. In de buurt van Orvelte vonden we een bosgebied wat ons wel wat leek. In de bossen zijn we het liefst. Allebei zeggen we het keer op keer tegen elkaar. Ook onze favoriete campings liggen in de bossen, nooit aan de kust, nooit in een plaats, maar altijd in de bossen. Na de wandeling nog even Orvelte willen bezoeken, maar daar aangekomen leek het wel een spookstadje en niets te beleven dus.
Vervolgens wij terug naar de camping en daar in de middag lekker in de zon gezeten en ons prima vermaakt. Avond hetzelfde liedje als gisteren en aangezien we zaterdag ochtend meteen willen vertrekken ruimen we al een beetje alles op. Stoelen en tafel in de luiken, de luifel inrollen en morgen de laatste dingetjes. We hebben enorm genoten van deze dagen! Ook om de onrust rondom het coronavirus te ontlopen was dit een aangename afleiding. Als het kan gaan we de komende weekenden nog wel ergens anders heen, aangezien de caravan nog bij ons op de oprit staat. We shall see!
