De Kiel

12 Oktober 2025: Klaarmaken voor vertrek

/ martin&miriam / 10 reacties

De afgelopen weken hebben in het teken gestaan van veel gezellige sociale contacten en etentjes met mensen die we de komende maanden gaan missen in verband met ons vertrek richting Zuid Europa deze wintermaanden. De camper heeft inmiddels zijn grote onderhoudsbeurt gehad bij Jan Kuipers Camperservice in Schoonoord en heeft een nieuwe Maxxfan gekregen, nieuwe remschijven en remblokken. We zijn benieuwd hoe de Maxxfan gaat bevallen, maar het ziet er goed uit! Zelf heb ik de afgelopen weken deelgenomen aan een tweetal tennistoernooien en Mir heeft een leuke foto-opdracht uitgevoerd in het kader van een 45-jarig huwelijk van kennissen hier op het park. De komende week staat in het teken van alle voorbereidingen treffen voor ons vertrek richting Zuid Europa.

Morgen ga ik de camper wassen en gaat Miriam de binnenzijde van de camper weer onder handen nemen en de bedden opmaken etc. We hebben besloten om deze winter zo min mogelijk mee te nemen om gewicht te besparen. Afgelopen winter hadden we een krat met dranken en een krat met voer voor Joep plus een krat met boodschappen in de camper-garage. Ook ligt er nog los spul in de garage. Dat gaan we dus anders doen. We hebben nu een lichtgewicht wasmachine mee, dus hoeven we ook niet zoveel kleding mee te nemen. Ook gaan we niet meer boodschappen etc meenemen en doen we gewoon onderweg boodschappen bij de supermarkten die we tegenkomen. Fysieke boeken gebruiken we niet meer en gaan er tientallen boeken mee in onze e-readers. Ook met volle watertank rijden is eigenlijk overbodig, aangezien je op camperplaatsen nagenoeg altijd water kunt tappen. Daarom vullen we de tank maar met 40 liter ipv van de volle 110 liter. Genoeg voor de eerste dag als het echt nodig is. Tot slot weeg ik zelf alweer 17 kilo minder als afgelopen winter, dus dat alles scheelt enorm in gewicht van de camper. Het gewicht van de Maxxfan compenseert dat dan weer. We overwegen voor volgend seizoen ook de satellietschotel te laten verwijderen van ons dak van de camper. Ondanks het advies van zwager John die dit afraadt om te doen omdat het ten koste gaat van de restwaarde van de camper en weer lastig is bij eventueel inruil van de camper. Maar omdat wij hoofdzakelijk streamen via Google TV en een Mifi-router met data-simkaart. Het verwijderen van de schotel scheelt weer 15-18 kg. De controles op gewicht in het buitenland hebben zero-tolerance. Met name Duitsland en Frankrijk schijnen streng te zijn. Daarom dus maar deze afwegingen gemaakt.

Aangezien we het voornemen hebben om via Emmen Duitsland binnen te rijden en richting Karlsruhe of Freiburg de Elzas in Frankrijk te bezoeken, lijkt ons het verstandig om onder gewicht te blijven. In de snelwegen zitten weeglussen, dus ze pikken je er zo tussen uit is onze angst een beetje. Voor vertrek op volle lading maar even goed wegen met ons erin en dan weten waar we aan toe zijn.

Morgen dus eerst de garage van de camper helemaal leeg halen en alles wat we het afgelopen jaar niet gebruikt hebben eruit halen. Dan vervolgens alles weer een nieuw plekje geven wat wel meegaat en alvast de fietsen laden. Zodoende hoeven we alleen nog maar de binnenzijde van de camper te vullen met kleding en wat boodschappen en dan zijn we klaar voor vertrek.

Omdat we nu al meer gewend zijn aan onze vrije tijd en helemaal “los” zijn van ons verleden qua werk, denken we dat we nu meer in staat zijn om langer weg te kunnen en willen blijven. We willen echt proberen de hele winter over te slaan, mits het weer uitnodigend blijft. Hopelijk meer zon en veel minder regen dan afgelopen winter. Die was namelijk zo nat en onstuimig, dus als dat weer gaat gebeuren dan zijn we of eerder terug of we knallen door naar betere oorden.

We gaan vrienden en familie bezoeken in Zuid Spanje en willen dan door naar Portugal en waarschijnlijk toch nog een paar weken naar de Quinta Odelouca, waar we vorig jaar ook met heel veel plezier gestaan hebben. Vandaar uit in het voorjaar weer omhoog richting het noorden via Baskenland Spanje weer Frankrijk in en vervolgens weer richting huis.

Plekje bij Quinta Odelouca

Gisteren hebben we mijn motor weggebracht naar de winterstalling, dus dat seizoen is nu voorbij. Ook voor onze auto hebben we zaken geregeld zodat we met goed gevoel de auto al die maanden ongebruikt voor de deur kunnen laten staan. Voordeel is dat we zowel de auto als motor kunnen schorsen bij het RDW, dus dat scheelt weer in de maandelijkse kosten. Kunnen we ook een beetje wennen om beter onze tripjes te plannen volgend jaar om zodoende ook een aantal maanden de camper te schorsen bij het RDW. De schorsingskosten van het RDW bedragen € 88,00, dus hoe langer je hem schorst, des te beter je rendement hebt van de schorsing. De wegenbelasting voor campers wordt voor volgend jaar met 100% verhoogd en gaan we dus naar een ongekende € 200,00 per maand. Niet normaal toch? Maar het weerhoudt ons niet om te blijven genieten van het reizen met de camper.

Laatste stop voor de winterstalling…

Tot slot zijn we nog een beetje een begroting aan het maken voor de komende reismaanden en ben ik nog drone-filmpjes aan het kijken om wat beter met de nieuwe drone te kunnen vliegen. Bij de eerste vlucht bleek Miriam er al handiger mee om te kunnen gaan, als ik. Maar ja….waar is Miriam nou niet handiger mee dan ik..?

Nou, dat was het voor nu wel zo’n beetje. Vanaf volgende week zullen we weer regelmatig bloggen, met hopelijk mooie foto’s van Miriam en de drone. Hopelijk lezen jullie mee (abonneren, vinden we leuk!) en valt er genoeg te delen met jullie over hoe het ons vergaat onderweg. We zien veel camperaars al onderweg trekken naar het zuiden via YouTube of Instagram en hebben er enorm veel zin in. Nog een weekje voor de boeg met voorbereidingen en het huisje ook klaarmaken voor de wintermaanden. Kerst in Spanje…..weer een keer wat anders! Wij zijn er bijna klaar voor!

14 juli 2025: Matrassen-aktie, Fietsen in Drenthe en ’t Oppertje in Lelystad!

/ martin&miriam / 7 reacties

Op dit moment zijn we inmiddels alweer een paar weken in ons geliefde Drenthe en staat de Lambortinki op stal bij ons op de Eeke in De Kiel.

De afgelopen weken waren drukker dan dat je dat bij 2 pensionada’s doet verwachten, maar er stonden veel afspraken in de agenda op sociaal en medisch gebied. Ik ben toegetreden tot de doelgroep 60+, dus komen de gebreken gestaag op mij af, lijkt het. Doelstelling om door te gaan met afvallen verloopt voorspoedig, maar mijn huisarts wil harde bewijzen hiervoor en daarom bloedonderzoeken en daarnaast staan er nog een paar echo-onderzoeken op de planning voor mijn rechterbeen. Hopelijk niks ernstigs, maar al een paar jaar heb ik een cyste in mijn knieholte; de Bakers-cyste. Niets om je zorgen om te maken en daarom is er de afgelopen periode voor gekozen om er niets aan te doen, totdat ik er last van zou krijgen. Nou, dat is nu dus het geval. Het lijkt dat mijn cyste spieren en pezen of zenuw bekneld en soms daardoor beetje pijnlijk, wat doorstraalt naar mijn voet. Daarom maar even door de medische molen.

Vooral met tennissen heb ik er last van en aangezien ik nu ook toernooien ga spelen met mijn sportieve energieke buurman Albert, die op de tennisbaan elke keer een imitatie doet van het duracell-konijntje, moet ik wel fit blijven. In de 50+ toernooien willen we wel een goed figuur slaan. Aan het goede figuur werk ik ook nog stevig door. Met Miriam heb ik de weddenschap dat ik einde van dit jaar onder het gewicht ben van het moment dat wij gingen trouwen. Dat was in 1991 en ook toen was ik al te kort voor mijn gewicht, maar in de loop van de afgelopen decennia zijn er wel kilo’s bij aan gekomen. Vooral de keuze om nu al ruim 8 weken geen alcohol meer te drinken, geen kaas meer te eten en niet meer te snaaien op alles wat op mijn pad komt, maakt dat ik mij veel fitter voel en beter slaap. Ook Miriam was al gestopt met alcohol, zonder daarbij aan gezelligheid in te leveren, dus gaan we samen maar gewoon door op deze manier.

Ook ben ik de afgelopen weken bezig geweest om een part-time baantje als oproepkracht of 2 dagen per week te vinden. Miriam is helemaal zen in dit nieuwe leven en heeft veel bezigheden en hobby’s. Maar ik worstel daar wel een beetje mee om mijn tijd nuttig te besteden. Voorgaande weken een tweetal interim management klussen op mijn pad aangeboden gekregen, maar deze heb ik geweigerd. Ik ben er nu wel uit dat ik datgene dat ik altijd deed, niet meer wil doen. Het stressvrije leven, geen gedoe aan je kop en niet de druk voelen om snel veranderingen door te moeten voeren in de bedrijven/organisaties, mis ik totaal niet en dus einde verhaal. Wel ben ik nog in procedure om een tweetal oproepbanen te verkrijgen; bezorger bij Hello Fresh en medewerker Tankstation langs de snelweg hier in Drenthe. Beide banen lijken mij leuk om te doen en breekt de week. In de wintermaanden ben ik niet beschikbaar voor deze activiteiten, want dan is het campertime!

Vanmiddag hebben Miriam en ik nog even zonder Joep een mooie fietstocht gemaakt rondom ons De Kiel, alwaar we nu verblijven in onze recreatiechalet. De rit liet ons de prachtige natuur van Drenthe zien over landweggetjes, door bossen, over de heide en dwars door de schapen die los grazen op de heidevelden. Joep had geen zin om mee te gaan en ging direct in zijn mand liggen toen hij onze stalen rossen uit de schuur zag komen. Deze kleine vriend heeft zo echt zijn eigen nukken, want als hij wel zin heeft loopt hij te springen tegen de fietsen en jankt van blijdschap. Nu zag je aan zijn non-verbale houding: “mij niet bellen,toedeloe!”. Nou, dat kan en dus Miriam en ik alleen op pad. Dat maakte ook dat we eens in alle rust poolshoogte konden nemen bij Poolshoogte. Een erg leuke plek midden in de bossen, mooi terras en heerlijk appelgebak en koffie. Met Joep erbij beginnen wij er nooit aan, gezien zijn onvoorspelbare gedrag. Nu dus in alle rust koffie gedaan en vervolgens weer laatste stuk naar ons huisje. Was erg leuk even zonder die slavendrijver….en voor de duidelijkheid: wij zijn de slaven!

Zoals jullie lezen is het campergebeuren op dit moment in ruststand. En nu we toch het woord rust nu benoemen, hebben we nu een hele leuke actie met een camper matrassen fabrikant. Aangezien onze matrassen in de camper niet meer optimaal zijn, hebben we besloten om nieuwe matrassen aan te schaffen. Op zoek langs verschillende leveranciers leert dat de prijzen enorm uiteenlopen en dat je voor een stukje “klantbeleving” een prijs betaalt. Bedrijven die roepen; binnenrijden en binnen een uur een op maat gemaakt matras”, vragen ook enorme prijzen voor de beide matrassen voor onze Lambortinki. Miriam komt in contact met een erg prettig bedrijf en met een zeer pro-actieve houding om zaken met elkaar af te stemmen. Het bedrijf zit in de buurt van Tilburg en dat is niet om de hoek. Je moet er heen rijden, maten van de matrassen op laten meten, om vervolgens 2 weken later weer die rit te doen om de matrassen te passen en mee te nemen. Martijn Driessen van Bedmobiel.nl denkt goed met ons mee en geeft een prima idee; koop een paar rol inpakpapier en maak daar een mal van door de matrassen per stuk op een stuk papier te tekenen. Tevens voor de zekerheid de maten doorgeven van de matrassen en dan heeft hij genoeg aan informatie om de matrassen te maken. We spreken nog even onze persoonlijke wensen uit en gezien mijn neerwaartse druk op het matras, heb ik een iets ander matras nodig dan mijn vederlichte echtgenote. Deze aanpak scheelt ons een rit naar Tilburg op en neer en in de weken dat hij de matrassen produceert, kunnen wij gewoon de camper gebruiken. Top idee en zeer prettig en correct communicerende eigenaar van bedmobiel.nl (briljante naam ook trouwens…..bedman!)

Martijn Driessen weet dat wij een reisblog hebben met nogal wat lezers (25k unieke bezoekers per jaar en meer dan 140 abonnees) en vond het leuk dat wij met hem zaken deden, dat hij een kortingsactie heeft gegeven voor alle lezers van Camperjoy die een nieuw matras nodig hebben voor hun camper, caravan of buscamper. Met zijn jarenlange ervaring op het gebied van nachtrust, matrassen en de productie hiervan, weet hij zeker het juiste matras te produceren. De prijzen zijn al superscherp is gebleken in vergelijking met andere gerenommeerde bedrijven, maar desondanks biedt hij onze lezers een korting aan van 5% op de totaalprijs van de matrassen. Wel bij bestelling de volgende actiecode vermelden: JET-05 (deze is geldig tot 1 september 2025!)

Wij moeten nu nog ruim een week wachten tot onze matrassen gemaakt zijn en dat ze in de camper liggen. We laten jullie weten hoe ze bevallen als we de volgende trip gaan maken. Deze is over een paar weken, als we een kleine week in onze hometown Lelystad verblijven op een geliefde plek van ons. Dit is namelijk de plek waar we in 1993 voor het eerst hebben gekampeerd toen we onze 1e caravan hadden gekocht. Toen destijds was de camping van de vader van de huidige eigenaar Erik de Jong en Mirella de Jong. En het leuke hiervan is dat zij goede vrienden zijn van mijn schoonzus en zwager.

Deze week staat in het teken van gezellige ontmoetingen met familie en vrienden, waarmee we afspraken hebben gemaakt om een paar avonden even lekker bij te kletsen en hapje en drankje te doen. Camping ’t Oppertje (www.oppertje.nl) ligt op een prachtige natuurplek, tegen de bossen van het Hollandse Hout en de Oostvaardersplassen. Een grote AH Supermarkt op loopafstand, een zwemplas naast de camping, waar lekker gesurfd kan worden. De camping heeft onder leiding van Erik en Mirella een enorme ontwikkeling doorgemaakt, gepaard met behoorlijke investeringen in de infrastructuur. Hele fijne vlakke camperplekken, elektra en water op elke plek toegangelijk en een superschoon sanitairgebouw. Wij hebben er zin in om weer met de Lambortinki op pad te gaan en weer dierbaren te bezoeken in het Lelystadse. We houden jullie op de hoogte!

26 Maart 2025: De Kiel halen!

/ martin&miriam / 8 reacties

We zijn inmiddels weer een paar dagen terug na onze Portugal-reis. Afgelopen zondag kwamen we omstreeks 14.00 uur aan in ons buitenverblijf in Drenthe na een heerlijke reis, waarbij alleen het gewenste winterklimaat niet aan onze verwachtingen deed. Het was de slechtste winter van de afgelopen 26 jaar. Ook blijkt dat specifiek de maand Maart de laatste jaren zeer nat zijn. De komende winter maar heroverwegen of we een zelfde periode aanhouden of toch voor een andere planning kiezen.

Ook zijn we inmiddels met onze camper langs geweest bij de dealer voor allerlei garantie-afwikkelingen. Er zijn tijdens de vakantie een aantal technische problemen naar voren gekomen en met de verwachting dat er gekibbel zou komen over de oorzaak en de oplossing van deze problemen. Maar niets van dat alles. Onze dealer Oosterwolde Campers was werkelijk super constructief en inlevend over de frustraties die we hadden opgelopen. Wel bleken een aantal euvels te komen door mijn eigen onvermogen. Het ging dan met name over ons ongenoegen over de sloten van de camper, maar met een goede uitleg en duidelijke behandeling van de sloten met behulp van silliconenspray. Ook de toelichting over de technische installatie mbt de koelkast en verwarming en de werking daarvan hebben we toch weer nieuwe dingen gehoord en zijn de meeste problemen eigenlijk vandaag al opgelost. Wel blijven er nog een paar problemen aan de orde die door de werkplaats moeten worden verholpen. Dus dat komt allemaal goed.

Om nog en paar laatste aanpassingen aan de camper te doen hebben we de opdracht gegeven om aan de achterzijde van de camper 2 mechanische stelpoten te laten monteren. Een duur hydraulisch systeem laten monteren hebben we overwogen, maar de investering van ruim 6 duizend euro om de camper waterpas te zetten vinden we toch niet belangrijk genoeg. De steunpoten van de camper zullen de deining als Miriam en ik aan het dansen zijn in de camper tegengaan en zal comfort verhogend werken. Ook laten we nog een Truma Duo Control en Crashsensor voor de LPG installatie monteren. Hierdoor is het mogelijk om de gasinstallatie te kunnen blijven gebruiken tijdens de ritten.

Ons huisje in Drenthe is inmiddels ook weer gewend dat we er zijn. De nieuwe verwarming snort vredig, Miriam is weer in de tuin aan de gang en ik werk alle administratie bij na de verhuizing en de zaken die nog geregeld moeten worden.

We hebben tijdens onze winterttrip onze kosten bijgehouden en we kunnen stellen dat we tevreden zijn over hoe we ons aan de soort van begroting zijn gebleven. Kijk; eten en drinken moet je thuis ook, dus feitelijk telt dit niet mee met deze reis, maar we hadden wel een soort van begroting en die blijkt dus heel erg goed te zijn geweest. Ook de gemiddelde kosten voor een overnachting op een camping, camperplaats of een gratis losse plek is volgens verwachting uitgekomen over de 54 dagen die we weg geweest zijn. De camper blijkt ook een zuinige slurper te zijn (in tegenstelling van ons zelf; die gegevens hebben we maar niet in kaart gebracht), dus ook dat viel mee!

Hier een aantal feiten over deze reis:

Aantal gereden kilometers: 6403

Gemiddeld brandstofverbruik: 1:10,8

Totaal aantal liters Diesel: 592,87

Gemiddelde dagelijkse kosten overnachting: 19,44

Gemiddelde kosten Boodschappen per dag: 19,82 (dit is inclusief drank! Dus: of de drank is heel goedkoop of dat drinken van ons valt wel mee…. 😉 )

We maken alweer nieuwe plannen om als het weer er zonniger en warmer uitzien weer op pad te gaan als de camper weer voor de deur staat. Dat kan Zweden zijn, of Scotland/Wales of Griekenland of…..we zien wel! Het kan ook gewoon Teutoburger Wald zijn als het daar fijn is. We kunnen wel wennen aan dit leventje….

Weg gaan is lekker, maar elke keer De Kiel halen is ook heeel fijn!

Zondag 20 juni 2021: Vakantie in magisch Drenthe!

/ martin&miriam / 3 reacties

Vanaf afgelopen donderdag zijn we begonnen aan onze eerste echte vakantie in Drenthe. Natuurlijk zijn we de afgelopen maanden veel in Drenthe geweest voor de weekenden en de lockdown, maar echt op vakantie in een meer open wereld is nog niet aan de orde geweest. De terrassen zijn weer open, je mag weer uit eten, de mondkapjes hoeven straks niet meer, dus gewoon weer het normale leven terug. Dan kunnen we ook weer meer ondernemen in de vakantie.

Just around the corner….

Donderdag dus na het werk richting De Kiel. Miriam met de auto en ik was vroeg in de ochtend al met de motor op pad gegaan richting Drenthe. De warmte deze dag zou niet te harden zijn, laat staan in een motorpak. Via de nieuwe navigatie van Garmin XT prachtige nieuwe route gemaakt naar ons chaletje. Wat is Nederland toch prachtig. 

De bedoeling om vroeg te vertrekken was omdat ik inmiddels klaar was met mijn opdrachten voor mijn opdrachtgevers en dus lege agenda had. De dag daarvoor beide administraties gedaan voor het 2e kwartaal van de kapsalon en Lammertink Interim, dus ready to go!

Omstreeks 10.45 uur kwam ik aan bij ons chalet en jongens wat was het binnen bloedjeheet! De Tado Slimme thermostaat gaf 31 graden aan en dus maar meteen begonnen met alle ramen en deuren open te zetten. Miriam zou pas begin van de avond in Drenthe aankomen na haar werk, dus mijn taken waren om het huisje in gezellige staat te brengen d.m.v. de kussens buiten in de loungeset, parasol uit, kussentjes op de banken, wijntje koud zetten en boodschappen doen om de eerste avond gezellig te kunnen grillen buiten in de tuin. Op de fiets naar Schoonoord, dat is dan ook weer leuk om te doen. Miriam heeft de auto, dus op de fiets de boodschappen doen is de enige optie. De rijwind was zowaar verkoelend en de rit naar de plaatselijke COOP zat er al snel op, dus boodschappen gedaan en klaar voor de koninklijke ontvangst van mijn freule straks. Hoe verrassend was het dat ze opeens om 16.30 uur al het park op kwam rijden. Gezellig gemaakt samen en een heerlijke avond gehad en samen naar het Nederlands elftal gekeken. 

De volgende ochtend had Miriam een afspraak gemaakt bij de nieuwe kapsalon in het dorp: Marlieke’s Haarboetiek. Het is de vriendin van de plaatselijke horecagoeroe Jor’s Molenzicht. Aangezien Miriam met haar kapsalon was overgestapt naar andere productlijn van Alter Ego en Marlieke werkt met L’Oreal, kon Miriam haar nog veel spullen geven die zij niet meer gebruikt. Maar nu ook het haar laten doen door Marlieke, leek Mir leuk en makkelijk geregeld zo in de vakantie. Vervolgens heb ik ook maar een afspraak gemaakt bij Marlieke. De weken voor onze vakantie is Miriam altijd zo druk dat ik er soms tussendoor schiet. Nu dan maar door een ander geknipt worden vind ik geen probleem. Nadat ik Miriam had opgehaald in de mooie salon van Marlieke, even boodschappen gedaan en samen lekker weer in de tuin in chill-stand. Het weer is prachtig en we genieten enorm van alle vogelgeluiden om ons heen. De rust overvalt je gewoon. Onze overburen Frans en Geja zijn op vakantie met de camper en de huurchalet naast ons is leeg. Totaal geen geluid om ons heen en tussendoor nog even met Joep gelopen door het bos.

Zaterdagochtend in alle vroegte waren we allebei wakker. 6 uur in de ochtend zit Miriam al buiten een bakkie te doen en loop ik met Joep de ochtendronde omstreeks 7.30 uur. Best vroeg voor een vakantie, maar wakker is wakker en dan heb je nog wat aan de dag. Nou…dat hadden we zeker; he-le-maal niets gedaan en lezend, babbelend en lavend de dag doorgebracht. Lekker voetbal en F1 gekeken en gezellige gesprekken gehad.

Einde van de ochtend heb ik de motor gepakt om deze weg te brengen naar Motorhuis Bakker in Nieuw-Weerdinge. De motor krijgt een grote onderhoudsbeurt en er moet nog wat aanpassingen gedaan worden aan de voetpedalen. Miriam haalt mij op met de auto daar, maar eerst wil ik nog kijken of er een mooie aanbieding is voor een doorwaai-motorjas. Mijn zomerjas is inmiddels al 8 jaar oud en zit nog steeds superlekker, maar ziet er niet meer zo fris en fruitig uit (beetje hetzelfde als ik eigenlijk…). Nadat ik de motor in de werkplaats heb gestald en de winkel inloop, blijkt het een actiedag te zijn in de motorzaak. Mensen wat een mensen en uit alle windhoeken. Niet te geloven dat in dit kleine dorp in het oosten van Drenthe, tegen de Duitse grens aan, zo’n motorzaak zit. Prachtige zaak, grote werkplaats en megagrote winkel met vandaag wel 10-12 verkopers die met iedereen bezig zijn. Mijn zoekactie voor een doorwaaijas wordt al snel gestaakt, aangezien mijn maat er niet bij zit. Story of my life… Onverrichte zaken weer naar huis gereden. Dinsdag kan ik de motor weer ophalen en hoop ik dat er geen onvoorziene reparaties gedaan hoeven te worden. Maar ja, over 2 weken ga ik alleen naar de Eifel op de motor, dus wil ik wel dat de motor tip-top in orde is. We wachten af!

Vandaag wel samen met Miriam besloten om een airconditioning aan te schaffen en te installeren in ons chalet. Enerzijds om in de steeds warmer wordende zomers te kunnen koelen als je binnen wilt zitten. Het is namelijk 30 graden binnen en ook in de nacht blijft het te warm in de slaapkamer. Als we ook nog eens bekijken dat het ook verwarmen van het chalet door dezelfde airco kan worden gedaan, blijkt dat het ook nog eens enorm in de kosten scheelt ten opzichte van op gas stoken via een cv-ketel. Aangezien we thuis nu ook airco’s hebben besteld voor de kapsalon en kantoor, besluiten we dan toch maar om ook hier in een goed klimaat te investeren.

Nu mag je niet vanzelfsprekend op iedere plek op je kavel een airco plaatsen, dus samen met eigenaar van het park een plekje gezocht waar de buitenunit moet komen te staan. Geluidsoverlast moet tot een minimum beperkt blijven en de buren moeten het eens zijn. Onze buren zijn het ermee eens, dus dat is ook geregeld.

Ook blijkt er tegenover ons straatje een chalet leeg te komen en zeer waarschijnlijk in de verkoop. Het is een groter chalet dan die van ons, op een grotere kavel en we besluiten om met de eigenaar van het park te overleggen dat we mogelijk interesse hebben in dat chalet. Meer op de langere termijn gericht en dus meer woonruimte voor de toekomst als we ons definitief hier willen vestigen wanneer dat mogelijk is. Ik vind het chalet erg mooi en netjes, Miriam denkt er iets anders over; het chalet heeft een boerderij uitstraling en moet in andere kleur geschilderd worden. Tevens moet volgens haar de kavel moet anders ingericht worden. De indeling van het grotere chalet hebben we bij onze overburen en naaste buren gezien en vinden wij erg mooi.  Ruim voldoende om er op termijn te kunnen wonen. Het zijn overwegingen die weer stof geven tot nadenken, rekenen, begrotingen maken en af te wegen of we dit nu of over een paar jaar gaan doen. Leuk om te mijmeren.

Vandaag is het weer slechter en hangt er regen in de lucht. Nadat we wakker geworden zijn, lopen Miriam en ik de ochtendronde met Joep en zien we opeens een ree op nog geen twintig meter van ons af. Prachtig om zo ineens oog in oog te staan met zo’n mooi dier. De ree blijft stokstijf staan en staart ons aan zonder zichtbaar bang te zijn. We staan even een paar seconden elkaar te aanschouwen, voordat we beiden ons pad vervolgen. Joep, speurhond zoals ie is, heeft alles gemist en keek compleet de verkeerde kant op. 

Eye for a eye
https://videopress.com/v/JC6mpgkj?resizeToParent=true&cover=true&controls=false&preloadContent=metadata
Oog in oog met een Ree tijdens ochtendwandeling met Joep

Het vogelnest in 1 van onze vogelhuisjes is uitgevlogen en het nest weer leeg. Volgend jaar komen ze vast weer terug. Het vogelhuisje ernaast is door onze buurvrouw Tonya dichtgeplakt. Daar waren wespen bezig om een wespennest te bouwen tijdens onze afwezigheid in de afgelopen weken, maar dat leek ons geen goed idee. Hopelijk waren we op tijd om dit proces te stoppen, maar we zien nog steeds wespen via onderkant huisje naar binnen gaan. 

Voor onze overburen heeft Miriam nog een paar mooie foto’s gemaakt van hun vogelnestje dat huisvest in 1 van hun vogelhuisjes. Erg mooi om te zien, maar we denken dat dit ook geen week meer duurt voordat deze ook de vleugels uitslaan om de wereld te ontdekken.

Vogelnestje bij buurtjes Frans en Geja

Miriam haar rug doet pijn en is dus niet fit om lange wandelingen te lopen. We blijven thuis, aangezien het weer niet zo best is en ook veel drukte in Drenthe met mountainbikers, wandelaar, fietsers en wielrenners. Wij beginnen onze vakantie-activiteiten vanaf morgen. Lekker een mooie wandeling, lekker lunchen, terrasje pakken, beetje rondrijden. Over een paar dagen lezen jullie hopelijk wat meer nieuwe verhalen van deze regio. We willen nieuwe plekken ontdekken en nieuwe wandelroutes, dus we gaan op pad samen! Zoals Miriam zegt; dit is gewoon een weekend, de vakantie begint maandag!

29 januari 2021: Thuiskomen!

/ martin&miriam / 1 reactie

Op dit moment komt de regen met bakken uit de lucht en leven we in een grauwe wereld. Letterlijk en figuurlijk! Door de coronamaatregelen is de kapsalon gesloten en zijn we al vanaf 20 december in Drenthe. in ons chaletje leven we op een oppervlakte van 50 m2 met zijn drieën. Tijdens de feestdagen ervaar je de tijd in Drenthe als vakantie, maar nu inmiddels de feestdagen al weer een maand achter ons liggen, beginnen we toch wel weer te hunkeren naar een normale werkweek en de contacten met mensen. Ook doordat het bezoek tot een minimum beperkt is, verkeren we hoofdzakelijk in elkaars gezelschap en glijden de dagen voorbij. Miriam mist haar werk en de klanten enorm en kan thuis, in Lelystad, nooit stilzitten. Altijd bezig in huis, in de kapsalon en als een witte tornado door het huis zoeven om alles netjes te houden. Vooral voor Miriam was het dan ook goed om fysiek een tijdje in een andere omgeving te zijn. Want in Drenthe is ze heel goed in staat om een auditie bij Madame Tussaud te doen. Mooi om te zien hoe relaxt ze is. Daarnaast is de reden voor Mirreke om in Drenthe te vertoeven het feit dat je niks kan doen, maar wel direct met Joep de bossen in loopt en lange wandelingen kan maken. Dat doet ze dan ook een paar keer per dag. Miriam is klaar voor de avondvierdaagse in Nijmegen! Ze loopt per dag gemiddeld ongeveer tussen de 10 en 15 kilometer en rent regelmatig Keniase marathonlopers voorbij. Na de terugkomst van een wandeling lekker samen een kopje thee drinken en voor de rest he-le-maal niks te doen.

Het is ook ongelofelijk om te zien hoeveel mooie foto’s Miriam maakt tijdens haar ontdekkingsreizen in de bossen rondom ons heen. Ze heeft oog voor detail en ziet mooie dingen waar ik ze niet altijd zie. We genieten wel van onze wandelingen (ik ga heus ook wel eens mee, hoor!) en dat zijn dan ook de hoogtepunten van de dag, want voor de rest kunnen we hier niks. Boodschappen en wandelen, dat is wat we buiten doen.

Zonnige dag!
Sneeuw dag!

Voor mij waren de afgelopen weken wat anders geworden door veranderende omstandigheden in mijn werkomgeving. De huidige project-opdracht die ik had bij mijn opdrachtgever in Hoogeveen was niet meer uit te voeren door de enorme werkdruk in de zorg door corona. Hoge werkdruk, planning niet rond te krijgen, hoog ziekteverzuim en nog geen zicht op normalisering m.b.t. minder besmettingen etc. Hierdoor was er voor mijn project geen draagvlak meer op dit moment. En aangezien ik geen type ben om doelloos rond te dobberen en dus geen vooruitgang kan boeken, ben ik naar mijn opdrachtgever gegaan om mijn opdracht (tijdelijk) terug te geven. Scheelt hun in de kosten en ik wil niet mijn uren schrijven alleen omwille van geld verdienen. In zeer goede harmonie voorlopig uit elkaar gegaan, maar hierdoor was wel een nieuw probleem ontstaan: Zowel Miriam als ik geen enkele inkomsten meer en leven vanaf nu op ons spaargeld. godzijdank hebben we spaargeld, dat scheelt! Maar wel zonde om het hiervoor te gebruiken.

Vervolgens ontstaat er wel een druk om snel nieuwe opdrachten binnen te halen en ben er dan ook direct mee begonnen om de acquisitie op te starten. Hoe mooi is het dan dat binnen een week er een situatie is ontstaan waarbij ik de keuze had tussen 2 interim management opdrachten. Nadat de keuze was gevallen op een nieuwe opdrachtgever in Sneek, ben ik ook direct begonnen met deze 2 opdrachten bij dezelfde opdrachtgever. Toen daarna ook nog onverwacht mijn opdrachtgever in Hoogeveen belde met het verzoek of ik een andere opdracht wilde doen, zat mijn week dus weer bommetje vol. Erg blij ermee en ook Miriam is wat rustiger nu, nu we inkomen hebben, wetende dat de kapsalon zeer waarschijnlijk nog niet open gaat volgende week.

Maar nu het werk weer op volle toeren draait, is het leven in Drenthe opeens anders. Het werken is verre van optimaal nu ik mijn kantoor mis en de ruimte die daar is om lekker te werken. 85% van het werk is nu digitaal, veel Teams of Zoom besprekingen en dan is het niet fijn dat Miriam daar rekening mee moet houden en Joep zijn stembanden niet mag activeren als ik in bespreking ben. Daarom heb ik afgelopen weken al een paar nachtjes alleen naar Lelystad gegaan en daar gewerkt.

We besluiten dan ook om dit weekend weer permanent naar huis te gaan en voorlopig weer alleen de weekenden en vakanties in Drenthe te verblijven. We hebben intens genoten en maximaal gebruik gemaakt van het chalet de afgelopen 6 weken, maar weer naar huis en weer een normaal werk-ritme vinden we wel fijn. Thuis zal ook Miriam wel weer haar klusjes en werkzaamheden voor Gloss Haarstudio oppakken, nu een aantal klanten weer gevraagd hebben om verfsetjes klaar te laten maken.

We gaan wel de mensen missen hier in Drenthe, want door de langere periode hier, zijn we al goed ingeburgerd in het dorp en heb ik zelfs al nieuwe motormaatjes gemaakt uit Schoonoord, waarmee ik hopelijk snel een paar mooie toertochtjes door het magische Drenthe mag maken. We zijn wel aan het voorjaar toe hier; lekker buiten zitten, zonnetje erbij, BBQ aan in de tuin, vogels om ons heen die fluiten en erop uit! Hopelijk weer terrasje kunnen pakken en gezelligheid met elkaar zoeken!

Wandelen door de natuur!

Het weer blijft de komende dagen kletsnat hier, dus we blijven dromen…voor nu geen enorme spannende activiteiten of avonturen te verwachten hier.

1 t/m 11 Januari 2021: Lockdown and Out!

/ martin&miriam / 3 reacties

De afgelopen weken hebben wij het er het beste van gemaakt in Drenthe tijdens de door Mark Rutte en consorten opgelegde lockdown. De laatste weken vullen wij onze dagen met het druk zijn met niks doen. We zeggen tegen elkaar dat het ongeveer zo moet voelen als je straks gepensioneerd bent. Lege agenda en je kunt ook nergens heen, behalve de supermarkt. Het gevoel van welke dag het is en de vraagstukken rondom “wat zullen we vandaag gaan doen?” maakt dat we dus druk zijn met niks doen. Een aantal wandelingen per dag met Joep door de bossen achter ons park is het wel zo’n beetje. Miriam neemt de lange wandelingen hoofdzakelijk voor haar rekening en ik blijf maar sukkelen met mijn voet en wandel dus nooit pijnloos. De problemen met mijn knie zijn opgelost, maar het feit dat ik ander schoeisel en andere steunzolen draag, maakt dat de drukplekken onder de voet pijn doen en dat mijn heupen tijdens het wandelen snel beginnen te verkrampen omdat ik “anders” loop. Hierdoor loopt Miriam dus meer en langer met Joep en doe ik vooral de boodschappen en kook ik af en toe een maaltijd.

De afgelopen weken zijn vrienden en familie langs gekomen in ons huisje Drenthe, dus dat was ook erg gezellig en een welkome afleiding. Het is vanuit Lelystad toch ongeveer 135 kilometer rijden en dat doen ze dan toch maar even om een drankje en hapje te doen. Vorige week ook nog na 20 jaar oude vrienden weer ontmoet die hier in de buurt wonen. Prachtig om te zien hoe makkelijk je de draad weer oppakt. Of het nooit anders is geweest. Afgelopen weekend kwam mijn jongste schoonzus en zwager en namen zelfs een heerlijk tafeltje dek je maaltijd mee die ze zelf gemaakt hadden. Was een topdag.

Afgelopen weekend op zaterdag met hun lekkere langere wandeling gemaakt door de bossen, heidevelden en weilanden rondom ons park.

De natuur rondom ons chaletpark

Gisteren, zondag 10 januari, wilden we graag in andere omgeving wandelen en zijn we naar de Staatsbossen in Drouwen gereden om daar de Heide en Vennen route te gaan wandelen. Het weer was zonnig en niet te koud, dus we hadden er zin in om onze viervoeter goed uit te laten. Toen we aankwamen zagen we dat we niet de enigen waren, maar dat iedereen zich wel aan de regels hield. Tijdens de wandelingen hield iedereen ruimschoots afstand en zijn we dus eigenlijk niemand tegengekomen. De wandeling was prachtig.

De heide en vennen route loopt door een bos met vooral beuken, maar ook lariksen en een eeuwenoude keiweg die opgegraven is uit de oude gronden van het Drentse landschap. Ook de vennetjes die we tegenkomen zien er prachtig uit en zijn van cruciaal belang om de heidevelden gezond te houden. Vrijwilligers houden hier samen met Staatsbosbeheer het onderhoud en ook de grafheuvels die hier liggen worden samen in goede conditie gehouden. Jongens wat is Nederland toch prachtig! Vooral als de zon schijnt is het plaatje compleet. Het was een mooie wandeling dus en we zien dat er vanaf diezelfde parkeerplaats meerdere wandelroutes lopen. Dus hier terugkomen is wat we zeker gaan de doen de komende zomer!

Wandeling Heide en Vennen route in Staatsbossen te Drouwen

Teruggekomen in ons huisje, pruttelt in de oven een heerlijke lamsbout die we bij de plaatselijke ambachtelijke slager Jan Knol in Schoonoord hebben gekocht. Deze slager is hofleverancier bij ons en ook dit stuk lamsvlees zag er weer top uit! In het Italiaanse kookboek De Zilveren Lepel een ogenschijnlijk lekker gerecht uitgezocht en de oven kan zijn best doen om het vlees goed te garen. In totaal heeft de Lamsbout zo’n 5 uur in de oven gestaan. Aardappeltjes in de schil bakken en boontjes koken en voilà….topmaaltijd!

Lamsbout op toepasselijke borden opgediend…

Na het avondmaal (dat inmiddels voelde als het laatste avondmaal) kwam het nieuws door dat de lockdown in Nederland verlengd zou worden met nog eens 3 weken. Die klap kwam vooral bij Miriam hard aan. Verdrietig en machteloos voelt ze zich. Niet om het missen van de omzet, maar vooral voor haar klanten en het persoonlijk contact met deze trouwe volgers van mijn knipgoeroe in het Lelystadse. Dat ook mijn opdracht voorlopig is teruggetrokken, maakt dat er nu geen inkomsten meer binnen komen, aangezien we beiden zelfstandig ondernemer zonder personeel zijn. Wat vooral frustreert is het feit dat een ander bepaalt dat je niets meer mag doen, maar dat je vervolgens ook geen cent ondersteuning van de overheid ontvangt. Het is krom en voelt onrechtmatig. Wij volgen beiden de regels die er zijn en zien om ons heen tijdens de feestdagen, huiskamers vol zitten met mensen, jongeren die feesten, ouderen die zonder mondkapjes door de supermarkt lopen en nog zo meer verwerpelijk gedrag. We zien het voorlopig niet verbeteren, want in ogenschouw nemend dat de jaarwisseling besmettingen ook nog moeten komen, er nu meer getest wordt, lijkt het opheffen van een lockdown verder weg dan ooit.

We besluiten dan ook om woensdag voor een paar dagen weer huiswaarts te keren naar Lelystad om vooral voor de klanten van Miriam haar kapsalon verfsets te gaan samenstellen. Meer kunnen we momenteel niet doen helaas!

We zullen zeker niet de enigen zijn die de (financiële)consequenties voelen, dus wensen wij een ieder die in hetzelfde schuitje zit heel veel sterkte en geduld de komende weken. Stay Strong!!

4-6 December 2020: Het Wolvenspoor

/ martin&miriam / 2 reacties

Vrijdag na het werk springen we meteen in de auto om met gierende banden richting De Kiel te rijden om daar het weekend door te brengen met elkaar. Het is het laatste weekend dat we voor de kerst er nog heen kunnen. De komende weekenden zijn we gewoon in Lelystad en ook daar hebben we wel weer zin in. We zeggen vaak dat Drenthe geweldig is, nu we daar elk weekend te vinden zijn, maar dat we ook een heerlijk huis hebben in Lelystad. Dit weekend dus nog even naar Drenthe. Zin an!

Aangekomen in Drenthe bij binnenkomst meteen de verwarming aan, lampen aan en warmen we de heerlijke Roti Speciaal van Warung Lene op de Muntstraat op in de pan. Dit is werkelijk altijd de lekkerste roti die we kennen. Satehtje erbij en smullen maar. Heerlijk avond gehad en de volgende dag, zaterdag, weer vroeg uit de veren. Miriam loopt de eerste ronde met Joep en ik ga boodschappen doen in het dorp. Zondag komen vrienden langs om ons “buitenverblijf” te bekijken en zal er wel een drankje en hapje bij genuttigd worden. Ook moet ik de bestelling bij Slager Jan Knol doorgeven voor de kerstdagen. We zijn hier dan tot en met het nieuwe jaar, dus Jan moet weten of hij 1 of 2 koeien extra voor mij moet bestellen…

Na het boodschappen doen wachten we nog even op Arjo, de leverancier van de nieuwe vloer in het chalet. Hij zou langs komen om te kijken wat er mis is met de nieuwe PVC-linoleum 3D vloer. Bij binnenkomst zag hij het meteen; dit is niet goed! Wat is het geval: sinds we de vloer hebben liggen, blijven er steeds putjes van de stoelpoten achter in de vloer. Die zouden dan vervolgens moeten terugveren naar weer mooi strak. Dat gebeurt dus niet. Bij de eethoek en grote stoel in woonkamer zitten nu een tiental putten in de vloer en aangezien wij een kamer met veel zonlicht hebben, zie je er alles op. Het feit dat met mijn gewicht overal putten in komen gaat hier ook niet op, aangezien op plekken waar ik nog niet gezeten heb, er ook putten in de vloer zitten. Arjo was zeer begripvol en gaf ook aan dat hij kon voorstellen dat wij balen als een stekker. Er moet een nieuwe vloer in, alle meubels en bedden moeten er dus uit. Daar hebben we nu dus geen zin in en we spreken af dat we dit in het voorjaar plannen als we de meubels buiten kunnen zetten voor een dag of zo. Miriam en ik hebben het gevoel dat het wel goed komt met Arjo en ons. We moeten nadenken over een alternatieve vloer, want dit was dus geen succes.

Nadat Arjo was vertrokken was het Joep-tijd. We gaan een wandeling maken net buiten Schoonloo, een dorp ongeveer 6 kilometer van ons chalet vandaan. Ik was hier een paar weken langs gefietst en zag daar een parkeerplaats op de Olle Hullenweg met een groot uithangbord. Toen Miriam vanmorgen dus zei dat ze de Wolvenspoor wandeling wilde gaan doen met Joep, herinnerde ik mij waar het was.

We reden dus met de auto naar deze parkeerplaats en begonnen aan onze wandeling. Deze spannende wilderniswandeling in het Hart van Drenthe gaat over smalle paadjes door het bos en over de heide. De paadjes volgen het kronkelende wolvenspoor. Daardoor en omdat ze zo smal zijn zijn de paadjes soms lastig te vinden. Ook zijn er enkele hindernissen waarvoor een omtrekkende beweging nodig is. We moeten over boomstammen klimmen en door beekjes springen om het spoor te kunnen blijven volgen. Het is maar goed dat we goede schoenen aan hebben, want met je witte designer sneakers heb je hier niks te zoeken.

De wandeling loopt dwars door het bosreservaat het Schoonloërveld waar al sinds 1989 geen beheerswerkzaamheden hebben plaatsgevonden. De boswachterij Het Hart van Drenthe is voorbestemd om te worden omgevormd tot een nieuwe wildernis (heey, waar hebben we dat meer gehoord?). Op termijn wordt gestopt met bijna alle beheerswerkzaamheden en bosbouw. Veel paden die voor deze werkzaamheden noodzakelijk waren zullen verdwijnen. Voor de flora en fauna komt er meer levensruimte. Ook blijft er natuurlijk ruimte voor natuurgerichte recreatie met respect voor landschap en natuur. Tenminste; zo lezen wij op het informatiebord.

Het was een prachtige wandeling met ook nog onverwachte emoties. We liepen door de bossen en langs slingerpaadjes totdat opeens Miriam mij, zo vanuit het niets, mij voor een tweede keer ten huwelijk vroeg! Ik schoot vol met emoties, maar wat bleek; Miriam was begonnen met een val op haar knieeen die ze uit alle macht wilde voorkomen. Bij het tranen drogen van de emoties zag ik dus opeens dat ze plat op haar kont op de grond lag…..toen kwamen de tranen wederom…..van het lachen.

Het moment deed een beetje denken aan de scene in de film Titanic dat Jack wegzinkt naar de diepte van de oceaan en Rose zijn hand moest loslaten..hebben we deze scene op ons netvlies nu? Mooi! Zo zag deze scene in het bos ongeveer er ook uit! Die blik van Miriam van help me…help me…..en weg was ze! Tranen met tuiten samen! Wat is het leven mooi samen! We wandelen nog lekker door totdat we bij de auto weer aankomen en koud, maar gloeiend weer terugrijden naar het chalet. We nemen een lekkere borrel in de middag en ga ik de keuken in om een maaltijd klaar te maken voor ons. De avond heerlijk Netflixflooiend op de bank samen en onder de wol in het koude Drenthe.

Zondagochtend samen de eerste wandeling door ons “eigen” bos gelopen. Knisperend fris rijp op de takken en heidevelden, lopen we door de muisstille bossen rondom het chalet. Joep ruikt van alles en we horen ook van alles. Muisjes onder de bomen, Joep kijkt ernaar en denkt er het mijne van. Het kan hem niet boeien.

Terug bij het chalet begint de relax-dag, de visite komt straks en vanavond rijden we weer terug naar het pittoreske Lelystad voor de drukke weken voor de kerst. Kerstavond mogen we weer en we kijken er naar uit!

7 November 2020: Missie “chalet” geslaagd!

/ martin&miriam / 2 reacties

Zoals jullie in de afgelopen weken hebben kunnen lezen, zijn wij gedurende deze periode druk geweest om het door ons gekochte chalet op chaletpark De Eeke in De Kiel, Drenthe helemaal naar onze zin te maken, passend binnen het door ons gestelde budget.

Vandaag kunnen wij het project afsluiten met de laatste werkzaamheden die we in de tuin hebben gedaan in de afgelopen week. Wij vinden het resultaat geslaagd en zijn inmiddels in de relaxfase gekomen. Weliswaar met veel spierpijn, maar met een super voldaan gevoel. Vooral omdat wij dit project helemaal zelf hebben gedaan, zonder hulp van familie, vrienden of allerlei bouwvakkers. Het enige dat wij uitbesteedt hebben is het neerzetten van een hekwerk voor Joep rondom de kavel, het maken van een plantenbak en het slaan van een aantal palen ter decoratie. Oh ja, ook nog het worteldoek en leveren van het grind.

Wij zijn superblij in ieder geval! Op deze website van http://www.camperjoy.com hebben we een pagina gemaakt van fotos van het chalet voordat het van ons was en nu het eindresultaat. Klik op de website-link en klik door naar het tabblad “ Chalet du Joy “ om een indruk te krijgen van onze inspanningen.

De herfst is hier prachtig; de heldere hemel, de mooie bossen, het ochtendgloren en de zonsondergangen, het wild dat in die bossen loopt en de gezelligheid van het park en de omgeving maakt dat we nu de komende tijd heerlijk samen van kunnen genieten. De gereedschapskist gaat dicht, al het afval is weggebracht, de kluskleding is ritueel verbrand en nu Chalet du Joy beleven!

23-25 Oktober 2020: Herfst in Drenthe

/ martin&miriam / 2 reacties

Dit weekend is het eerste weekend dat we nagenoeg geen werkzaamheden meer hebben in ons huisje in Schoonoord. We verheugen ons er enorm op om weer een paar dagen te gaan wandelen en heerlijk te slapen in ons kleine, knusse bedje. Vrijdagmiddag na het werk vertrekken we direct naar Drenthe. Het feit dat we steeds minder hoeven mee te nemen en in te pakken, geeft ons een fijn gevoel van dat het huisje echt van ons is en dat alles daar kan blijven en dat het allemaal op dezelfde plek ligt, als waar je het achtergelaten hebt.

De entree in ons chaletpark De Eeke

Toen ik de auto in ging laden, viel het toch weer tegen wat er meeging in de kleine bagageruimte van onze auto. We hadden een serieuze luchtontvochtiger gekocht en deze was wat groter dan verwacht toen hij deze week bij ons binnenkwam. De reden waarom we deze hadden gekocht heeft te maken met het feit dat het nu met de natte weken en maanden die op komst zijn, het chalet een hoger vochtigheidsgraad heeft en dat op fora geadviseerd wordt om dit soort goede apparaten te kopen om de duurzaamheid van het chalet te verlengen. De machine zou fluisterstil zijn en dat sprak ons daarnaast ook nog eens goed aan! Na het uitpakken en proefdraaien bij ons thuis in Lelystad bleek dat het begrip “fluisterstil” nogal subjectief is gedefinieerd….wat een herrie! Dit ga je voor je lol niet in de woonkamer zetten van het 44 m2 tellende chaletje. Het doet wel wat ie moet doen; binnen een uurtje heeft hij onze woonkamer in Lelystad naar de perfecte luchtvochtigheid gebracht. We besluiten hem dus toch mee te nemen naar Schoonoord, inclusief nog wat andere zaken en kleding.

Na aankomst in Schoonoord hebben we de ontvochtiger aangezet en in de nacht nog een paar uurtjes. Het geluid blijkt enorm mee te vallen nadat het eerste vocht was verdreven. De machine werd rustiger en stiller. Het resultaat qua klimaat was echter heel goed te noemen. Het voelt werkelijk prettiger in huis en het is ook nog beter voor het huis. We houden hem dus hier.

Wat ook nog mee moet was een nieuw tafeltje waar de TV op moest staan in Drenthe. De optimale “kijkbeleving” hebben we nog niet kunnen realiseren en dus moest er nog een klein tafeltje komen om de tv anders neer te kunnen zetten. Prima, nemen we mee!

Onderweg naar Schoonoord valt op dat onze Joep ook zijn rust heeft gevonden in de auto en rustig gaat liggen de hele reis. Totdat we bij de afslag Emmen / Drachten van de Hunebed Highway (N34) richting Schoonoord gaan en door de bossen rijden. Dan is de kleine niet te houden en weet hij dat hij weer “thuis” is. Want dat is ie hier…thuis! Ongelofelijk hoe snel bij binnenkomst hij in zijn mand op of zijn kleed de rust vindt en zijn staart als ventilator dient….kwispelen tot het slapen gaan. Geweldig. Miriam doet bij aankomst meteen een wandeling met Joep, als ik voor het eten zorg. We hebben van de traiteur L’ Appetit uit de Kempenaar onze favoriete maaltijd meegenomen, namelijk hun spare-ribs, verse groenten en ovenaardappelen. Moet een 30 minuten in de oven en heerlijke maaltijd!

Onze wandelpaden in de herfst!

We balen wel van het feit dat ik, Martin, de komende weken geen lange wandelingen mag maken wegens knieproblemen. Afgelopen week naar de ortopedisch specialist geweest om daar eens goed naar te laten kijken. De afgelopen 18 jaar heb ik zonder kruisbanden en meniscus moeten doen in mijn rechterknie. En deze werd vorige week uit het niets ineens zeer pijnlijk en vocht in de knie. Nu zijn mijn laatste jaren dat wij Joep hebben en dus veel meer bewegen, constant met voetproblemen geweest. Hielspoor, Peesplaatontsteking, steunzolen en nu weer dit. Het bewijs dat veel bewegen ongezond is, is hiermee voor mij wel bewezen. Een auto van 20 jaar met weinig kilometers koop je eerder dan dezelfde auto met heel veel kilometers. Dat ik heel beroerde voeten had, dat wist ik wel. Hoge wreef, holle voet, brede voet, maakt dat alle pezen en spieren in mijn rechtervoet zo snaarstrak staan, dat ik anders ben gaan lopen en hierdoor weer andere problemen aan de orde zijn; knie en heup. Het blijkt dat ik in de knie zeer waarschijnlijk een fikse ontsteking heb en dat deze met medicijnen bestreden moet worden. Ook nog eens medicijnen waarbij alcohol uit den boze is. Jammer, aangezien dit weekend we visite kregen in Drenthe van onze buurtjes en wij een gezamenlijke hobby hebben, namelijk lekker eten en drinken. Het is niet anders. Hopelijk is het alleen een ontsteking en hoeft er geen kunstknie in binnenkort.

Voor Miriam betekent dit dat zij de wandelingen met Joep voor haar rekening neemt de komende weekenden in het prachtige Drenthe. Nu is het wel zo, dat zij het heerlijk vind om te lopen met Joep in deze omgeving. De afgelopen weken had ze al mooie foto’s gemaakt, maar ook dit weekend heeft ze weer hele fraaie herfstplaatjes geschoten. Wat kan ze dat goed!

Paddestoelen overal….en zo mooi!

Zaterdagochtend werden we superlekker wakker en ben ik na het ontbijt de boodschappen gaan doen in het dorp. Leuk om overal al herkend te worden en een praatje te maken met de slager, bakker en in de supermarkt. Lekkere dingen in huis gehaald en na de middag kwamen onze buurtjes met Kobus, het broertje van Joep, langs om ons nieuwe chalet te bekijken en gezellig de dag samen door te brengen. De dames gingen lange wandelingen maken met de hondjes en de mannen deden met name digitale werkzaamheden mbt de wifi, tv en hebben samen nog zeer technische klusjes gedaan, voordat we begonnen te laven en sport te kijken. In de avond nog samen een pizza gehaald bij de plaatselijke pizzeria, voordat ze de reis huiswaarts maakten. Was weer topdag, ook met de broertjes in huis.

https://videopress.com/v/VoRn9n80?resizeToParent=true&cover=true&preloadContent=metadata
Broers onder elkaar praten met mekaar…

Zondagochtend zijn we echt in alle rust met onze dag begonnen. We waren ondanks de wintertijd zo achterlijk vroeg wakker, dat we om 7 uur al aan de koffie zaten. Dit zal een dag worden met een totale lege activiteitenagenda. De regen slaat tegen de ramen, kacheltje aan, boekje erbij en hele dag niks doen. De eerste dag dat we niets op de planning hebben staan. Miriam heeft nog wat finetuning gedaan rondom de TV hoek. Ik heb nog wat kabeltjes besteld om de bluetooth boxen te kunnen aansluiten op de TV, zodat het geluid van de Sony Bravia wat beter de kamer ingaat. Miriam vult de dag met wandelingen, woonprogramma’s kijken en roept minstens 16x per dag dat ze zo blij is dat we deze stap gemaakt hebben in het Drenthe-land te vestigen. Fietsen is nog niet gebeurd hier door alle werkzaamheden, maar dat willen we ook nog wel doen binnenkort. De fietsen zijn opgeladen in de schuur en klaar om te gaan. Maar vandaag blijven we binnen.

Morgen komt er een installatiebedrijf om onze CV-combi ketel onderhoud te geven en ook een tuinman om onze tuin te voorzien van een hekwerk en loopdeur, zodat Joep ook buiten kan snuffelen en niet weg kan lopen. De CV ketel is al 5 jaar niet aantoonbaar in onderhoud geweest en ook de verkopers waren erg vaag over de historie van het onderhoud, dus we willen het gewoon goed voor elkaar hebben. Ook moet er bestrating een beetje aangepast worden om ook met mijn motor makkelijk en veilig in de tuin van het chalet te komen. Dit zijn dan nog de laatste zaken die we nog te regelen hebben. De beplanting van de tuin wil Miriam zelf doen in het voorjaar. Ze heeft het alweer helemaal in haar hoofd zitten, dus ik bemoei me er maar niet mee. Als mijn motor maar goed plekje krijgt, ben ik al blij.

Aanstaande dinsdag komt er weer een persconferentie rondom Corona. We zijn ervan overtuigd dat het mogelijk weer een lock-down komt en dus ook, na de horecazaken, ook de contactberoepen weer de deur moeten sluiten. Het kan dus zijn dat we dan voor een aantal weken ons bivak opslaan hier. Op het park hoef je niemand te zien, is er geen massa mensen op de straat en in de winkels en is het bijna in quarantine gaan. Hopelijk komt het niet zover, maar gezien het gedrag van vele landgenoten die schijt hebben aan Corona, houden we er rekening mee dat we wat langer in Drenthe verblijven. Voor mijn werk maakt het niet uit waar ik zit en aangezien mijn opdrachtgever in Drenthe zit, is de reisafstand dan ook minder. We zullen het zien allemaal dinsdag……