22 juli 2018: Sanitaire ontspanning!

We zijn momenteel niet op reis of een weekendje weg, want de komende weken staan in het teken van in onze eigen tuin vertoeven en motorrijden in de weekenden. We zijn inmiddels al weer een paar weken aan het werk en onze camper staat nog wel voor de deur, terwijl we normaliter in deze weken de camper in de stalling plaatsen bij ons vertrouwde adres in Swifterbant. De reden dat de camper nog voor de deur staat, heeft te maken met het feit dat we zowel de keukenkraan als de douchebak in onze camper kapot hebben. Tijdens onze laatste dagen van de vakantie in begin juli is Miriam door het doucheputje gestapt met haar voet. Nu staat ze niet echt bekend als een stampvoetend verwend krengetje, maar omdat ze dacht dat het doucheputje verstopt was, tikte ze met de bal van haar voet op het putje in de hoop dat de verstopping dan zou verdwijnen door de luchtdruk van haar voet. Dit deed de lieftallige echtgenote met groot enthousiasme, zoals zij alles met groot enthousiasme doet. Echter het gevolg was dat ze het doucheputje door de douchebak van de camper trapte. De douchebak is natuurlijk even oud als de camper, zo’n 18 jaar, dus het plastic kan dan weleens uitgedroogd zijn.

De breuk dit ontstaan was hierdoor was behoorlijk groot en ook het plastic van de overgebleven bak was gehaverd, dus we waren bang dat we de hele bak moesten vervangen. Toen we eens goed keken wat dat dan zou betekenen qua werk en kosten, werden we niet heel blij. De bak zou er helemaal uit moeten en weer een nieuwe bak erin, inclusief arbeid. Ik zie het mijzelf niet doen…..ik zie mijzelf uberhaupt niets doen qua technische klusjes, gezien mijn enorm beperkte motoriek en de stressfactor die om de hoek komt kijken als ik iets moet doen van dien aard.

De eerste stap was om via de importeur van onze camper te vragen of onze douchebak nog leverbaar is en wat een nieuwe douchebak kost, inclusief montage. We kunnen stellen dat de camperbedrijven het weer druk hebben en niet zitten te wachten op dit soort geneuzel. Op de terugkoppeling van de hierboven vermelde vraag, kreeg ik het antwoord; nee, bak is niet meer leverbaar……..punt! Ja, maar…..wat nu dan? Tja….dat wisten zij ook niet…ze kwamen niet met alternatieven, oplossingen, verwijzingen, suggesties, niks, nada, nothing! Zoek het maar uit! Dit gedrag bij mijn eigen importeur van camper, echt teleurstellend. Toen maar zelf op onderzoek uit dmv bellen, surfen, mailen. Geen enkel bedrijf kon ik vinden die met een oplossing kwam, behalve de suggestie van een nieuwe bak kopen a ruim 1000 euro. Nou…voor dat geld kun je veel douchemuntjes kopen op de camping!! Gaan we niet doen dus.

Uiteindelijk kwam de beste oplossing van mijn eigen lieftallige echtgenote naar voren: Waarom kopen we niet grotere rozet op het gat en monteren we deze weer op het bestaande sifon? Goed plan en kost geen 1000 euro, maar ongeveer 15 euro! Kijk…daar kunnen we wat mee. Zo gezegd zo gedaan en ik op pad om een groter rozet te kopen die past om het ronde gat in de douchebak. Die missie was snel geslaagd en Peter, onze zwager en ik de rozet, inclusief bijbehorende pakking in de bak gelegd en deze vastgedraaid. Echter tijdens de test bleek dat de sifon lekte. Balen! Maar deze week in campingwinkel nieuwe sifon gekocht voor de camper, identiek aan de bestaande, dus met veel vertrouwen weer gemonteerd, samen met Miriam. Potverdikke…ook nu bleek het nog te lekken. Miriam en ik samen goed gekeken wat er aan de hand was en we konden zien dat de pakking van de rozet bij het aandraaien door het gat werd geduwd en dus niet waterdicht. Ik was er inmiddels wel weer klaar mee en dacht dat het niet meer ging lukken, maar toen werd door Peter geopperd om met Tixopalthe Kit (dat is nogal een rigoreus middel om oppervlakten af te dichten, zelfs onder water. Een soort bitumen kit. bij Gamma niet te krijgen vanmorgen, maar Peter had nog een tube liggen en konden we gebruiken. We hebben vanmorgen alles dicht gekit, maar wel netjes afgewerkt. Je ziet er niks meer van en vandaag even uitharden en dan morgen water in de bak gooien…..we zullen zien!

Daarnaast moest natuurlijk ook nog even de keukenkraan in de camper vervangen worden en daarmee was ik begin van de week al begonnen. Hoe moeilijk kan het zijn; kraan monteren op aanrechtblad en 2 slangetjes aansluiten. DAT moest ik toch wel kunnen…toch? Nope! Alleen al de juiste kraan en koppelingen kopen was al een gedoe. Daarom maar even goed de diameter van het gat waar de kraan doorheen moet opgemeten, alsmede ook de diameter van de koppeling. Goed beslagen ging ik op pad om de koppeling te kopen, maar na het laten zien van de foto, kreeg ik vervolgens 26 wedervragen op mij af gevuurd; bi/bu of bu/bi? 5/8″ versus 3/4″, knel of draad? Tjesus….wat n hel! Maar het kwam goed uiteindelijk!

Fase 1 ging zeer voorspoedig. Het monteren van de kraan op aanrechtblad was vakwerk, al zeg ik het zelf. Maar fase 2; het aansluiten van de warme en koude water slang was een drama. Diezelfde Peter had mij een bosje Hennep meegegeven om om het draadwerk van de koppelstukken te wikkelen. Bleek heel ingewikkeld te zijn…maar niet waterdicht. Shit….Alles weer los en weer opnieuw monteren, en dat 5x achter elkaar en kreeg de hennep niet goed afgedicht. Maar technisch zoals ik ben, dacht meteen; dan maar even met teflon proberen. Ging ook niet! Elke keer als ik de de koppelingen aandraaide, dan krulde de flexibele slangen omhoog van de kraan en deed de kraan het dus niet. Op zulke momenten dan baal ik echt als een stekker om iemand dan te vragen om te helpen. Peter had zijn Superman cape omgedaan en kwam redding brengen…in 3 minuten! Toen zat het vast. Heeft ie dan met de hennep aangesloten? Njet! Hieft ie dan teflon gebruikt? NEIN!! De beste zeer gewaardeerde techneut van de familie zag dat in de slangen van de camper-aansluitingen een soort pakking zat en dus helemaal geen hennep/teflon nodig was. Via 2 waterpomptangen tegendraads beide kanten de koppelingen aan te draaien, krulde de flexibele slang ook niet op. Was echt in 3 minuten gebeurd (hufter!!).

Miriam ziet dan mijn trillend lipje, mijn doortraande en hangende oogleden, inclusief afhangende schouders en zegt dan heel liefdevol: “je kunt ook niet alles kunnen…iedereen zijn vak!”. Samen dan maar even een drankje doen, doet wonderen. Kortom; de Lambortinki is weer waterdicht en er kan weer gedoucht worden. Het was een enerverende week…en dat was het in deze hitte!

5 t/m 8 juli 2018: De Vlagberg te Sint Anthonis, Noord Brabant

Vandaag de laatste dag van onze heerlijke vakantie. Voor het eerst sinds jaren willen we allebei niet naar huis. Meestal in de laatste week van de vakantie kijken we al weer in onze agenda en lezen we vaker weer onze werkmail en begin ik alweer te bemoeien met de werkmail die voorbij komt. Deze week en deze hele vakantie niet. Waarom vragen we ons af? Nou….het was gewoon geweldig! Vooral het weer hielp enorm mee natuurlijk. Wat hebben wij geboft; vanaf het moment dat we van huis vertrokken tot de dag van vandaag uitsluitend zonnig weer met zomerse temperaturen tussen de 25 en 30 graden. Wat wil je nog meer in eigen land?

Afgelopen donderdag zijn we vertrokken vanuit Afferden naar deze plek in Sint Anthonis. De oplettende lezers hebben inmiddels al gemerkt dat we hier eerder en vaker zijn geweest. Maar wij kunnen echt iedereen de Staatsbosbeheer campings aanraden. Tenminste; als je van rust en natuur houdt!

We hebben bij aankomst op de Vlagberg eerst onze vuilwater tank geloosd in de daarvoor bedoelde put en meteen een volle tank schoon water tot ons genomen, om zodoende lekker de komende dagen in onze eigen douche te kunnen douchen. Een goede keuze geweest want ondanks dat de sanitaire ruimten hier elke dag een paar keer worden schoongemaakt, is het echt ongelofelijk hoe mensen op deze camping de toiletten achter laten. Let wel, dit is geen gezinscamping met losgeslagen jeugd, maar meer een 60+ camping in dit gedeelte van het seizoen. Het is niet druk en de mensen die er zijn, zijn ouder als ons. We drukken de gemiddelde leeftijd zal ik maar zeggen…

Maar hoe is het dan mogelijk dat mensen die dus volwassen zijn, kiezen voor een natuurlijke camping, de natuur dus weten te waarderen, met vlindernetten door de bossen lopen, het afval scheiden tot op het extreme af, dan zo’n gedrag vertonen met betrekking tot het schijten van afval in het toilet? Je kijkt toch achterom als je klaar bent met je boodschap? Je maakt de gootsteen en aanrecht toch schoon als je hebt afgewassen en laat deze toch netjes achter voor de ander die er ook gebruik van maakt? Ik kan er met mijn pet niet bij dat dit soort varkens bestaan op een natuurcamping. Maar goed…genoeg negatieve energie weer verbruikt vandaag.

Miriam had een fraaie plek uitgezocht vanaf de plattegrond, die werkelijk heerlijk was. We waren de laatste plek aan de buitenzijde van de camping, plek 33.  Deze plek, zoals bijna alle plekken hier, ligt tussen de bomen in een soort nis, waar je voor de rest geen andere campingbewoner kunt zien. Als we later over deze camping lopen zien we achterin nog veel meer mooiere plekken, dus we kunnen wel stellen dat deze camping echt tot onze favorieten behoort. Op de onderstaande foto zie je de Lambortinki staan linksboven in de foto.

IMG_1659

Nadat we alles weer hebben opgesteld en ingericht zijn we klaar voor de dag. Het middaguur op donderdagmiddag is net voorbij en we besluiten meteen de e-bikes te pakken en een route te gaan rijden die Miriam heeft gemaakt op de zeer gebruiksvriendelijke fietsknooppunten-app, genaamd “Fietsknoop”. Echt super eenvoudig om daar of een kant en klare route te gebruiken of er zelf eentje maken. Alle knooppunten in Nederland en Belgie staan erop. Wij op pad en we vinden het allebei geweldig dat e-biken. Je trapt toch aardig mee, maar voelt een fijne ondersteuning van de motor van de fiets. We rijden door de meest prachtige landschappen van deze omgeving. Veel bossen, maar ook de landweggetjes brengen je langs de mooiste plekjes van het brabantse land, waar het leven zo goed is.

Ook Joep heeft het steeds beter naar zijn zin op de fiets. Als een romeinse vorst laat deze stoere kerel zich rijden door Miriam, in zijn met koelmat voorziene riante mand. Het ontbreekt er alleen nog maar aan dat ie met een pootje naar iedereen wuift als we door de dorpjes rijden en hij echt de passanten aankijkt. Het is geweldig om te zien hoe hij in dat mandje zit en om zich heen kijkt. Af en toe draait ie zich om en bijt heel zachtjes in Mir haar rug of trekt aan haar topje. Hij heeft het echt fijn is onze mening.

IMG_1640

Om niet meteen weer de fout te maken om de ritten te lang te maken, maken we deze dagen onze ritten tussen de 30 en 35 kilometer per dag. Prima te doen, maar toch aan het einde is het fijn om te weten dat het een voldaan gevoel geeft. Vooral als je dan aan het einde van de route een gezellig terras weet te vinden. Vlak bij onze camping zit Restaurant de Heksenboom met een groot en op het oog gezellig terras. We vonden dat we wel een biertje verdiend hadden en namen er ook nog een borrelgarnituurtje bij. Allereerst duurde het al ellenlang voordat er een bestelling werd opgenomen, terwijl op onze tafel nog steeds de borden van onze voorgangers stonden. Toen eindelijk de bestelling was opgenomen verdween het tweekoppig horecapersoneel met tafels en stoelen naar het grasveld waar ze in alle rust (het was warm, dus begrip!) nieuwe terrassen gingen opbouwen voor een concert op die avond. Iedereen klaagde om ons heen dat er niemand op het terras aanwezig was. Toen wij ons tweede drankje wilden bestellen en er geen contact was met de obers, ben ik naar binnen gelopen om daar de bestelling op te geven en te melden dat er veel mensen waren die klaagden. Ook daar niemand aanwezig, totdat de kok eraan kwam lopen, keek mij aan en zijn kop naar beneden en hup zo de keuken in zonder een woord met mij te wisselen. Uiteindelijk toch een ober even aangeschoten (het liefst met dubbelloops..) en kwam ons drankje brengen. Was geen topbeleving!

Toen we de volgende dag weer een prachtige rit hadden gemaakt (wat kun je hier mooi fietsen zeg!!) met de fietsen, kwamen we op het eind weer langs de Heksenboom. We wilden graag lunchen en doorrijden naar het dorp hadden we geen puf meer voor, dus iedereen verdient een tweede kans, dus ook de Heksenboom. Vrijdagmiddag, lunchtijd, het hele terras vol en allemaal chagrijnige gezichten. De beide top-obers waren er ook weer, maar we zagen op het terras met minstens 80-100 gasten alleen maar de oudste, chagrijnigste van de twee. Ik zal jullie het verhaal besparen, maar na 20 minuten was onze tafel van de vorige gasten nog niet leeg geruimd en onze bestelling (al is maar eerst een drankje) niet opgenomen. We zijn opgestapt en doorgereden naar het dorp Sint Anthonis om daar bij de Eetcafe De 3 Burgemeesters te gaan eten. Hartelijk ontvangen, Joep er weer wat fans en volgers op zijn Instagram-account erbij, lekker gegeten en afgesloten met een heerlijk softijsje op verzoek van Mireke weer op pad gegaan naar de camper. Daar gisteren in de namiddag heerlijk weer gelezen, gedut, gelachen weer nieuwe plannen besproken voor de toekomst. Was wederom een superdag.

Vanmorgen, zaterdag, hadden we een vroeg begin met een lekkere wandeling door de bossen en duinen van dit gebied waarin we zitten. Joep had er duidelijk zin in en daardoor wij dus ook. Miriam wilde echter al snel van de gebaande paden af en dwars door de bossen en duinen struinen om mooie dingen te vinden.

IMG_1655

Op zich een prima idee, maar het pakte helaas anders uit. Of het heeft gelegen aan het feit dat ik nog niet gedoucht had, weet ik niet, maar het moment dat we dwars door de bossen gingen lopen, werd ik aangevallen door horden vliegen, muggen, horzels, wespen, bijen en ander gespuis. Ik werd er gek, maar vooral chagrijnig van! Voelde me bijna een ober van de Heksenboom…wat een ellende. Dat Miriam helemaal in een deuk lag van al mijn zumba bewegingen om deze onderkruipsels van mij af te slaan, maakte dat ik nog kwader werd en er klaar mee was. We hebben de wandeling afgemaakt op de gebaande paden en het was over de overlast van dit ongedierte. Ben me wel meteen gaan douchen toen we bij de camper kwamen. Alleen het douchen in onze eigen camper gaat niet meer. De douchebak is gebarsten. Neeeeeeej, niet toen ik er in stond, maar toen Miriam aan het douchen was. De douchebak is natuurlijk ook al 18 jaar oud, net zo oud als de camper en de bak is gewoon uitgedroogd en daardoor gebarsten. Balen, want we douchen eigenlijk altijd superfijn in onze camper. Contact gehad met de importeur van Eura Mobil om prijsopgave te doen voor nieuwe douchebak. Zal weer een paar honderd euro kosten, maar het moet opgelost zijn voor onze volgende trip. Ook vriend Kees, de campertechneut zal maandag even komen kijken hoe e.e.a. opgelost kan worden. Komt goed!

Dat we vandaag zijn gaan wandelen in plaats van gaan fietsen, zal te maken hebben met het feit dat na ruim 20 jaar niet fietsen, je niet opeens ongestraft in 1,5 week ruim 200 kilometer kunt gaan fietsen. Onderstaande foto geeft een goed beeld hoe we ons voelen…..

9da1f186-b0b8-4945-861c-92af116ddbc2

De rest van de dag doen we niks meer deze laatste dag. We besluiten om de restjes etenswaar uit de koelkast gezellig op te eten en voor de camper te blijven. Ook nog even met de drone gevlogen mooie beelden gemaakt. Vanavond maakt Mirreke nog even lekker risotto, rattatouille en gebraden kip op de buitenkeuken en dan beginnen we vanavond maar alvast met opruimen. Morgenochtend weer richting huis om zwager Kees zijn verjaardag te vieren. Eerst nog een zwoele avond onder de luifel, tussen de bomen, met kaarsjes aan, koffietje, sambucca en dan onder de wol.

PHOTO-2018-07-07-16-35-46

Onze conclusie is nu wel dat we het fijn vinden om in Nederland op vakantie te zijn als het weer acceptabel is. Ook verdere bestemmingen hoeft nu even niet. Noord Frankrijk, Duitsland, Belgie is prima om te vertoeven en veel te zien. Wat we niet fijn vinden is de dagelijkse verplaatsing naar een andere camping. Het liefst staan we 3 a 4 dagen op een plek, om zodoende ook ergens te zijn en te kunnen ontdekken. Op doorreis zijn, geeft een rusteloos gevoel. In 14 dagen 8 campings bezoeken is teveel en gaan we dus niet meer doen. In ieder geval hebben wij een heerlijke relaxte vakantie gehad met ook de wetenschap dat het weer enorm heeft meegespeeld in deze beleving. Het was waanzinnig lekker om weer met mijn maatjes Miriam en Joep op pad te zijn geweest! Vanaf maandag weer aan de bak en drukke week voor de boeg! Of we tussendoor nog weekendjes met camper weg kunnen weten we nog niet, dus misschien brengen we de camper ook wel een paar maanden naar de stalling. Jullie lezen het vanzelf wel bij het volgende blog van Camperjoy.

Omdat de foto’s die door Miriam gemaakt worden, altijd zoveel reactie’s oproepen, plaatsen we tot slot hieronder nog een aantal prachtige foto’s van de afgelopen dagen. Deze foto’s doen recht aan de prachtige natuur en omgeving hier en hopelijk brengt ze dat goed over op beeld.