Dit weekend is het eerste weekend dat we nagenoeg geen werkzaamheden meer hebben in ons huisje in Schoonoord. We verheugen ons er enorm op om weer een paar dagen te gaan wandelen en heerlijk te slapen in ons kleine, knusse bedje. Vrijdagmiddag na het werk vertrekken we direct naar Drenthe. Het feit dat we steeds minder hoeven mee te nemen en in te pakken, geeft ons een fijn gevoel van dat het huisje echt van ons is en dat alles daar kan blijven en dat het allemaal op dezelfde plek ligt, als waar je het achtergelaten hebt.
Toen ik de auto in ging laden, viel het toch weer tegen wat er meeging in de kleine bagageruimte van onze auto. We hadden een serieuze luchtontvochtiger gekocht en deze was wat groter dan verwacht toen hij deze week bij ons binnenkwam. De reden waarom we deze hadden gekocht heeft te maken met het feit dat het nu met de natte weken en maanden die op komst zijn, het chalet een hoger vochtigheidsgraad heeft en dat op fora geadviseerd wordt om dit soort goede apparaten te kopen om de duurzaamheid van het chalet te verlengen. De machine zou fluisterstil zijn en dat sprak ons daarnaast ook nog eens goed aan! Na het uitpakken en proefdraaien bij ons thuis in Lelystad bleek dat het begrip “fluisterstil” nogal subjectief is gedefinieerd….wat een herrie! Dit ga je voor je lol niet in de woonkamer zetten van het 44 m2 tellende chaletje. Het doet wel wat ie moet doen; binnen een uurtje heeft hij onze woonkamer in Lelystad naar de perfecte luchtvochtigheid gebracht. We besluiten hem dus toch mee te nemen naar Schoonoord, inclusief nog wat andere zaken en kleding.
Na aankomst in Schoonoord hebben we de ontvochtiger aangezet en in de nacht nog een paar uurtjes. Het geluid blijkt enorm mee te vallen nadat het eerste vocht was verdreven. De machine werd rustiger en stiller. Het resultaat qua klimaat was echter heel goed te noemen. Het voelt werkelijk prettiger in huis en het is ook nog beter voor het huis. We houden hem dus hier.
Wat ook nog mee moet was een nieuw tafeltje waar de TV op moest staan in Drenthe. De optimale “kijkbeleving” hebben we nog niet kunnen realiseren en dus moest er nog een klein tafeltje komen om de tv anders neer te kunnen zetten. Prima, nemen we mee!
Onderweg naar Schoonoord valt op dat onze Joep ook zijn rust heeft gevonden in de auto en rustig gaat liggen de hele reis. Totdat we bij de afslag Emmen / Drachten van de Hunebed Highway (N34) richting Schoonoord gaan en door de bossen rijden. Dan is de kleine niet te houden en weet hij dat hij weer “thuis” is. Want dat is ie hier…thuis! Ongelofelijk hoe snel bij binnenkomst hij in zijn mand op of zijn kleed de rust vindt en zijn staart als ventilator dient….kwispelen tot het slapen gaan. Geweldig. Miriam doet bij aankomst meteen een wandeling met Joep, als ik voor het eten zorg. We hebben van de traiteur L’ Appetit uit de Kempenaar onze favoriete maaltijd meegenomen, namelijk hun spare-ribs, verse groenten en ovenaardappelen. Moet een 30 minuten in de oven en heerlijke maaltijd!
We balen wel van het feit dat ik, Martin, de komende weken geen lange wandelingen mag maken wegens knieproblemen. Afgelopen week naar de ortopedisch specialist geweest om daar eens goed naar te laten kijken. De afgelopen 18 jaar heb ik zonder kruisbanden en meniscus moeten doen in mijn rechterknie. En deze werd vorige week uit het niets ineens zeer pijnlijk en vocht in de knie. Nu zijn mijn laatste jaren dat wij Joep hebben en dus veel meer bewegen, constant met voetproblemen geweest. Hielspoor, Peesplaatontsteking, steunzolen en nu weer dit. Het bewijs dat veel bewegen ongezond is, is hiermee voor mij wel bewezen. Een auto van 20 jaar met weinig kilometers koop je eerder dan dezelfde auto met heel veel kilometers. Dat ik heel beroerde voeten had, dat wist ik wel. Hoge wreef, holle voet, brede voet, maakt dat alle pezen en spieren in mijn rechtervoet zo snaarstrak staan, dat ik anders ben gaan lopen en hierdoor weer andere problemen aan de orde zijn; knie en heup. Het blijkt dat ik in de knie zeer waarschijnlijk een fikse ontsteking heb en dat deze met medicijnen bestreden moet worden. Ook nog eens medicijnen waarbij alcohol uit den boze is. Jammer, aangezien dit weekend we visite kregen in Drenthe van onze buurtjes en wij een gezamenlijke hobby hebben, namelijk lekker eten en drinken. Het is niet anders. Hopelijk is het alleen een ontsteking en hoeft er geen kunstknie in binnenkort.
Voor Miriam betekent dit dat zij de wandelingen met Joep voor haar rekening neemt de komende weekenden in het prachtige Drenthe. Nu is het wel zo, dat zij het heerlijk vind om te lopen met Joep in deze omgeving. De afgelopen weken had ze al mooie foto’s gemaakt, maar ook dit weekend heeft ze weer hele fraaie herfstplaatjes geschoten. Wat kan ze dat goed!
Zaterdagochtend werden we superlekker wakker en ben ik na het ontbijt de boodschappen gaan doen in het dorp. Leuk om overal al herkend te worden en een praatje te maken met de slager, bakker en in de supermarkt. Lekkere dingen in huis gehaald en na de middag kwamen onze buurtjes met Kobus, het broertje van Joep, langs om ons nieuwe chalet te bekijken en gezellig de dag samen door te brengen. De dames gingen lange wandelingen maken met de hondjes en de mannen deden met name digitale werkzaamheden mbt de wifi, tv en hebben samen nog zeer technische klusjes gedaan, voordat we begonnen te laven en sport te kijken. In de avond nog samen een pizza gehaald bij de plaatselijke pizzeria, voordat ze de reis huiswaarts maakten. Was weer topdag, ook met de broertjes in huis.
Zondagochtend zijn we echt in alle rust met onze dag begonnen. We waren ondanks de wintertijd zo achterlijk vroeg wakker, dat we om 7 uur al aan de koffie zaten. Dit zal een dag worden met een totale lege activiteitenagenda. De regen slaat tegen de ramen, kacheltje aan, boekje erbij en hele dag niks doen. De eerste dag dat we niets op de planning hebben staan. Miriam heeft nog wat finetuning gedaan rondom de TV hoek. Ik heb nog wat kabeltjes besteld om de bluetooth boxen te kunnen aansluiten op de TV, zodat het geluid van de Sony Bravia wat beter de kamer ingaat. Miriam vult de dag met wandelingen, woonprogramma’s kijken en roept minstens 16x per dag dat ze zo blij is dat we deze stap gemaakt hebben in het Drenthe-land te vestigen. Fietsen is nog niet gebeurd hier door alle werkzaamheden, maar dat willen we ook nog wel doen binnenkort. De fietsen zijn opgeladen in de schuur en klaar om te gaan. Maar vandaag blijven we binnen.
Morgen komt er een installatiebedrijf om onze CV-combi ketel onderhoud te geven en ook een tuinman om onze tuin te voorzien van een hekwerk en loopdeur, zodat Joep ook buiten kan snuffelen en niet weg kan lopen. De CV ketel is al 5 jaar niet aantoonbaar in onderhoud geweest en ook de verkopers waren erg vaag over de historie van het onderhoud, dus we willen het gewoon goed voor elkaar hebben. Ook moet er bestrating een beetje aangepast worden om ook met mijn motor makkelijk en veilig in de tuin van het chalet te komen. Dit zijn dan nog de laatste zaken die we nog te regelen hebben. De beplanting van de tuin wil Miriam zelf doen in het voorjaar. Ze heeft het alweer helemaal in haar hoofd zitten, dus ik bemoei me er maar niet mee. Als mijn motor maar goed plekje krijgt, ben ik al blij.
Aanstaande dinsdag komt er weer een persconferentie rondom Corona. We zijn ervan overtuigd dat het mogelijk weer een lock-down komt en dus ook, na de horecazaken, ook de contactberoepen weer de deur moeten sluiten. Het kan dus zijn dat we dan voor een aantal weken ons bivak opslaan hier. Op het park hoef je niemand te zien, is er geen massa mensen op de straat en in de winkels en is het bijna in quarantine gaan. Hopelijk komt het niet zover, maar gezien het gedrag van vele landgenoten die schijt hebben aan Corona, houden we er rekening mee dat we wat langer in Drenthe verblijven. Voor mijn werk maakt het niet uit waar ik zit en aangezien mijn opdrachtgever in Drenthe zit, is de reisafstand dan ook minder. We zullen het zien allemaal dinsdag……
