6 t/m 8 September 2017: Schinnen (L), Hoeve Krekelberg

Woensdagochtend waren we weer erg vroeg op i.v.m. de nachtelijke escapades van onze Joep. Om 4 uur meldde deze vriend zich om uitgelaten te worden om vervolgens direct daarna weer in coma te geraken in zijn mandje. Wij klaar wakker, maar toch nog een paar uurtjes liggen dommelen en met veel genot naar het snurken van zo’n klein beestje geluisterd. We besluiten na het ontbijt meteen alles op te ruimen en de camper weer klaar te maken voor vertrek bij De Hooiberg in Bladel. Even afrekenen in de kaaswinkel, nog even vers water in de tank vullen en het grijze water van het douchen te lozen in de opvangput. Even afscheid nemen van onze vriendelijke buren uit Aa-dorp, bij Almelo en op pad gaan we!

Miriam heeft altijd de voorkeur om binnendoor te rijden als we een nieuwe bestemming invoeren in onze campernavigatie, dus we besluiten dat te doen, aangezien we de tijd aan ons zelf hebben. Richting Schinnen gaan we, waar we de Natuurkampeerterrein Hoeve Krekelberg gaan bezoeken. Onderweg rustig aan gedaan en bij binnenkomst in Amstenrade reden we door de hoofdstraat en zagen we het bekende blauwe neonbord met AH staan. Aangezien we nogal wat boodschappen nodig hadden voor de komende dagen, besloten we direct maar te stoppen en in te gaan slaan. Omstreeks 13.00 uur kwamen we de camping binnenrijden in Schinnen, Zuid Limburg.

De gemeente Schinnen is een landelijke gemeente in een heuvelachtig landschap. Samen met de gemeente Onderbanken en Nuth vormt het de landelijke barrière tussen de stedelijke gebieden van Parkstad Limburg en de Westelijke Mijnstreek. Schinnen zal met de naburige gemeenten Nuth en Onderbanken op 1 januari 2019 fuseren tot de nieuwe gemeente Beekdaelen. Het dorp Schinnen zelf, telt zo’n 2800 inwoners en heeft weinig sociale voorzieningen valt ons op. Het kerkdorp kent geen echt winkelcentrum, dit in tegenstelling tot de kerkdorpen Amstenrade en Oirsbeek waar veel meer winkels zijn gevestigd. Zo zijn er in het centrum van het kerkdorp Schinnen de volgende winkels gevestigd: een schoenenspeciaalzaak, sigarenzaak, brood- en banketbakkerij, bloemenzaak, een Aldi, een winkel in natuurstenen. Buiten het centrum ligt verder nog een grote sportspeciaalzaak, maar that’s it! De gemoedelijke naam die Schinnen doet vermoeden, maakt hij op ons niet waar, eerlijk gezegd.

Hopelijk biedt de camping Hoeve Krekelberg meer gezelligheid en charme…

Dat bleek het geval te zijn! Het ontvangst is allerhartelijkst en ook qua informatie die we meekrijgen en de vrijheid om een mooie plek uit te zoeken, voelt bij ons beiden al direct goed. Het glooiende landschap van Zuid Limburg, is te zien vanaf onze kampeerplek, zo mooi kan een plekje zijn!

De Hoeve Krekelberg is ontstaan in de jaren vijftig van de vorige eeuw. De grootouders van de huidige eigenaresse, zijn destijds begonnen op de grasgronden rondom de boerderij. Een watertappunt, een hokje wat doorging als een toilet waren de eerste voorzieningen die er op de camping beschikbaar waren. De camping was in de beginjaren nog een “kampeerpaspoortterrein”, de voorloper van de natuurkampeerterreinen. Men had een kampeerpaspoort nodig en dat kon je destijds alleen maar verdienen door 3 weekenden achter elkaar onder leiding van een ANWB-mentor te kamperen of door een ANWB Oefenkamp succesvol af te ronden. Dat waren nog eens andere tijden als kampeerder!

De camping is inmiddels gemoderniseerd tot een prachtige terassencamping, met alle faciliteiten die je mag verwachten van een natuurkampeerterrein. Duurzaam, milieuvriendelijk, kleinschalig en de natuur binnen handbereik. Ook is er een slechtweer-voorziening in de Koestal. Een gezellig ingerichte ruimte waar men elkaar kan ontmoeten als het weer slecht is, zoals vandaag in regenachtig Nederland.

Nadat we onze camper weer hadden gestald, hebben we de rest van de dag heerlijk binnen en buiten zitten lezen en ’s avonds weer een filmpje kijken. Heerlijk geslapen daarna, gezien de korte nacht daarvoor.

Gisteren, donderdag 7 september, zijn we na het ontbijt weer met de scooter op pad gegaan en hebben een rit gemaakt door de omliggende regio. Jammer genoeg was onze Mio fietsnavigatie verkeerd door mij ingesteld, dus na een tijdje baalden we ervan dat we alleen maar langs de drukke provinciale wegen hebben gereden en niet zoals gewoonlijk door de mooie natuur.

Onderweg in Brunssum maar even een koffiestop gemaakt om de navigatie goed in te stellen. Op het terras was onze Joep weer te publiekstrekker. Iedereen wilde hem aanraken, aaien en knuffelen. Als je als mannelijke vrijgezel een rugharige dwergteckel pup aanschaft, garandeer ik je veel vrouwelijke aandacht! Tjezus….wat een aandacht krijgt dat kortpotige bolletje Einstein-kapsel met flaporen!!

Na de koffiebreak weer op pad en inderdaad; deze route was veel mooier en lekker binnendoor rijden door glooiende landschappen, buurtschappen, langs mooie hoeves en boerderijen in het Limburgse land. Ook kwamen we nog opeens een openluchtkapelletje tegen, bij de Fatimagrot. De grot, gebouwd van Kunrader steen, wordt nog steeds gebruikt bij processies, kroetwusj en andere kerkdiensten.

C360_2017-09-07-11-43-28-986

 

Terug bij de camping hebben we meteen Joep meegenomen voor een wandeling door de bossen, direct naast de camping. Hij is door het dolle heen en we genieten enorm van zijn enthousiasme. Nooit gedacht dat het beestje zoveel plezier kon brengen. Lopend door de bossen komen we langs paarden en komen we uit bij een bosvennetje en daarbij een gezellige Brasserie. Na de wandeling belonen we ons met een limburgs biertje en een huisgemaakte uiensoep.

IMG_0492

 

Joep gedroeg zich voor het eerst echt voortreffelijk op een terras, dus wij zaten ook lekker rustig daardoor. Miriam maakte nog het compliment dat de uiensoep die ik altijd maak, veel lekkerder is. Dat komt doordat deze kok de uien niet even eerst heeft aangezet in de pan, waardoor ie wat caramaliseert en iets zoeter smaakt daardoor. Ook vinden we deze soep veel te zout en missen we, hoe kan het ook, de drank door de soep…Ook de gesmolten kaas was een gewone belegen kaas, terwijl ik altijd een Gruyere kaas gebruik. Tot zover een hobby-kok thema in een camper-reisblog…

C360_2017-09-07-14-31-18-427

Einde van de middag waren we weer terug bij de camper en gingen alledrie weer in chillmodus. Prachtig om ons drieen te zien slapen op onze eigen stoel en bank en alledrie snurkend onze vrije tijd doorbrengen. Wat ons erg bevalt deze vakantie, is de rust die we voelen. Normaal, zonder Joep, waren we veel meer op pad, meer aan het winkelen, de kroeg in, avond een hapje eten in restaurant, maken het later op de avond. Nu niets van dat alles. Onze Joep staat centraal deze vakantie en we proberen alle nieuwe indrukken voor hem wat te doseren en onze vriend laat heel duidelijk weten als ie overprikkeld is…. Wordt ie stierlijk vervelend; bijten, op je voeten jagen, zeuren, onrustig en schichtig met zijn ogen. Rust, reinheid en regelmaat is ook bij hem van toepassing.

IMG_0489

In de avond weer lekker gegeten in de camper, likeurtje na afloop en bakkie koffie uit de Nespresso en vervolgens gordijnen dicht, lichten uit en weer een film kijken in de pikdonkere camper. Superknus en beregezellig!

Vandaag, deze regendag, doen we helemaal niets. Lezen, ouwehoeren, plannen maken voor het komende jaar, dutje doen, lezen, filmpje kijken… met dit weer stuur je toch geen hond naar buiten!? Nou, okay dan; Miriam is nu een wandeling aan het doen met Joep, ik heb de afwas van gisteren en vanochtend gedaan en nu dus het blog aan het schrijven.

Miriam komt net binnen met Joep en zij hebben een leuke wandeling gehad door weer een ander stukje bos rondom de camping. Joep heeft nu ook kennis gemaakt met koeien. Hij vond de kennismaking met de koeien geweldig en naast paarden, nu dus ook bekend met de koeien.

Morgen verlaten we deze camping en gaan door richting Vijlen bij Vaals en hopelijk kunnen we ook nog even Slenaken bezoeken. Mir en ik willen het hotel De La Frontiere nog eens bezoeken waar we een aantal jaren geleden hebben overnacht met onze engelse vrienden Neil en Yvonne. Wij waren de enige gasten die er waren, terwijl de nieuwe eigenaren nog niet gearriveerd waren vanuit Zuid Afrika. Zij hadden net het hotel overgenomen en onze boeking moest uitgevoerd worden, maar dan zonder de eigenaren en personeel. We kregen de sleutel van het hotel en onze kamers en zoek het maar uit! Fawlty Towers, maar dan zonder Basil en Sybil!! Toen we in het hotel waren en de volgende middag op het terras allemaal mensen (tijdens de Amstel Gold Race, vooral fietsers, dus dorst….) gingen zitten, vond ik het zonde dat deze mensen niets konden nuttigen omdat het hotel nog niet up and running was. Om de nieuwe eigenaren een vliegende start te gunnen, zijn Miriam en ik maar achter de bar gekropen en hebben we de mensen bediend en netjes alle omzet geregistreerd en afgedragen aan de eigenaren. Ondanks dat de eigenaren nooit hebben gereageerd op de onverwachte omzet, toch leuke herinneringen! Dus lijkt het ons gaaf om weer even te gaan kijken daar. Je hebt er per slot van rekening toch even gewerkt…even deze anekdote op het eind van dit blog, sorry!

29 April 2017: Cuijk-Boxmeer-Gennep-Ottersum en Nationaal Park Maasduinen

Vandaag was de laatste actieve dag van deze minibreak van 5 dagen. Nadat we voor ons doen vroeg opgestaan waren, meteen gaan douchen en klaar maken voor weer een dag rond tuffen met onze scooter door deze regio. We hadden weer een nieuwe route uit de woonkamer van de camperplaats meegenomen en de rit die we uitgezocht hadden was 68 kilometer lang door de bovengenoemde dorpen, stadjes en natuurgebied.

Het weer was veel minder dreigend dan de dagen hiervoor en aan de wind kon je voelen dat er ander weer op komst was. Het voelde al wat milder en had voor ons het gevoel dat het ook de lentegeur meer naar boven bracht. Ondanks dit alles, waren we wel voorzien van handschoenen en Miriam met een muts. Na een half uur rijden op de scooter, zittende als meneer Wijdbeens, voelden mijn “noten” wel hoe koud het was. Daar werd je niet vrolijk van, zal ik maar zeggen.

Maar wat maakte de route de dag goed zeg!! Via eerst binnendoor weggetjes richting Haps, alwaar de lekkerste ijssalon van Nederland is gevestigd. Neeeeeeeej….we zijn daar niet gestopt, maar gewoon doorgereden richting Rijkevoort. Prachtige boerderijen, hoeves, slingerweggetjes en bosgebieden koersen we naar Boxmeer om daar even op te warmen in Restaurant Riche. De eigenaar is een broer van vrienden van mijn zus, maar dat waren we even vergeten toen we daar zaten. We werden geholpen door een nieuwe ober, maar deze was nog niet ingewerkt zal ik maar zeggen. Uiterst vriendelijk qua uiterlijk en taal, maar ik denk dat menig restauranteigenaar niet blij is als zijn medewerker, na 2 koffie te hebben opgeschreven, zegt: Moej gebak?

Nou….ik had liever een volkoren biscuitje gehad, maar Mir zei meteen: ja doe maar! Wat voor gebak heb je? Dah week nie, muk efkes kiekn, was zijn passende antwoord. Ook andere gasten moesten enigzins aan hem wennen, maar zijn gunfactor was enorm, dus het zou vast goed komen met hem!

Opgewarmd gingen we weer op pad en via het knooppunten-netwerk werden we naar Nationaal Park Maasduinen geleidt door de route. Daar passeerden we een prachtige golfbaan, die ons echt helemaal omsloot en waardoor wij dus slingerend doorheen rijden. We voelen ons soms barbaren dat we met de scooter door dit gebied rijden, maar het mag gewoon met een snorscooter.

Aan het einde van de Maasduinen passeerden we opeens een ruine van een kasteel. Het gaat hier om Kasteel Bleijenbeek. Het kasteel komt in de geschiedenisboeken pas voor vanaf 1405 en zijn naam dankt aan de beek die het kasteel omringt…de Bleije Beek. De bouwgeschiedenis van Kasteel Bleijenbeek begon kort voor de 14e eeuw en eindigde voorlopig in 1945, toen het kasteel door een bombardement door de RAF verwoest werd. De ruïne ligt aan de weg van Afferden naar Siebengewald in Afferden te Limburg.

20170429_182132

Nadat we hier even hebben rondgeneusd reden we door en kwamen we langs zulke mooie landschapsweggetjes. Boerenweggetje met daarlangs geknipte knotwilgen, beekje, erg groene weilanden met daarop een aantal bonte koeien in de kleuren rood/wit en zwart/wit. Echt Hollands zal ik maar zeggen, maar wat genoten we van de koeien. De fotograaf was nieuwsgierig, maar de koeien minstens zo…

20170429_162356_wm

C360_2017-04-29-11-41-54-177

Ook hier even gestaan te hebben en met de koeien even contact gehad, wij weer door naar de volgende stop: Gennep. Maar eerst moesten we weer door een bosgebied totdat we bij een overgang met een pontje kwamen. Het pontje had het niet druk en Miriam en ik kregen een prive oversteek op een leeg pontje. Was ook wel weer iets nieuws voor ons.

C360_2017-04-29-11-48-24-448

Na de oversteek slingerend naar Gennep en wat vonden we dit een mooi dorp zeg! Er was veel volk op de been en het dorp oogde erg levendig met natuurlijk brabantse gastvrijheid door de hoeveelheid horeca die er gevestigd was.

C360_2017-04-29-14-05-04-991

Overigens op bovenstaande foto was het erg stil in de straat, maar was helemaal aan het einde van de hoofdstraat…echt!

Wij moesten nog lunchen en besloten daarom ons te laten laven en dorsten in de Stadsherberg in Gennep. Miriam een rijkelijk gevulde burger en frieten en ik nam de Pulled Pork met vloerbrood en salade. Het smaakte zoals het eruit zag! Super lekker!

C360_2017-04-29-13-27-01-721

Het weer werd steeds beter nadat we ons weer klaar maakte voor de laatste etappe van deze trip op de scooter. Nadat we Gennep hadden verlaten, zetten we ons richting Cuijk, alwaar we nog even een boodschapje moesten doen voor het avondeten en morgen de laatste dag bij de camper. Ook de laatste etappe was erg mooi. Wij kunnen iedereen die een fietsweekend of weekendtrip willen maken, deze regio van harte aanbevelen. En wat een vriendelijkheid overal in de straat en winkels. Iedereen groet en maakt een praatje met je. Net buiten Gennep, rijden we weer de natuur in en komen we weer de wijdse wereld tegen, die hier zo kenmerkend is. Vergezichten, mooie weggetjes en veel agrarische grond.

In Cuijk aangekomen zagen we een verschrikkelijk mooie kookwinkel, Via Cannella (www.viacannella.nl). 1400 m2 beleving in het hart van Cuijk! Alles op het gebied van koken, wonen en kinderen, lifestyle en accessoires. Geselecteerd door Elle Wonen, Elle Eten en VT wonen. We hebben ons prima vermaakt daar en zelfs een prachtig servies gekocht van allerlei losse borden, schalen en kommen. Miriam en ik helemaal blij om met een prachtig servies onze gasten thuis te verwennen met een mooie maaltijd en net servies. Alleen…..op een scooter lijkt het ons geen goed idee om dit servies mee te nemen en dus zo gezegd zo gedaan, besluiten we om maar snel nog een dagje Cuijk te plannen met onze auto. Volgende week zaterdag komen we de spullen ophalen. De eigenaar van de zaak vond het prachtig dat we het zo gingen oplossen. Het verzenden per post leek hem al  helemaal geen goed idee. Als oeroude pakketpost-chauffeur van weleer bij PTT Post, kon ik het mij ook goed voorstellen…

Helemaal blij en opgewonden van onze aankoop, zijn we daarna nog even de supermarkt in geweest om de boodschapjes te halen en als een speer terug naar de camperplaats om daar heerlijk in de zon te zitten en te genieten van elkaar, de mensen om ons heen (want wat een fijne sfeer hier onder elkaar!) en het camperleven. Vanavond nog 1 avond in de camper vertoeven en morgen nog de hele dag naast de camper zonnen en lezen. Morgenavond weer terug naar huis, maar wat hebben wij een super week gehad in het Rijk van Nijmegen en Het Land van Cuijk! We komen zeker nog eens terug!