Nederland

12 Oktober 2025: Klaarmaken voor vertrek

/ martin&miriam / 10 reacties

De afgelopen weken hebben in het teken gestaan van veel gezellige sociale contacten en etentjes met mensen die we de komende maanden gaan missen in verband met ons vertrek richting Zuid Europa deze wintermaanden. De camper heeft inmiddels zijn grote onderhoudsbeurt gehad bij Jan Kuipers Camperservice in Schoonoord en heeft een nieuwe Maxxfan gekregen, nieuwe remschijven en remblokken. We zijn benieuwd hoe de Maxxfan gaat bevallen, maar het ziet er goed uit! Zelf heb ik de afgelopen weken deelgenomen aan een tweetal tennistoernooien en Mir heeft een leuke foto-opdracht uitgevoerd in het kader van een 45-jarig huwelijk van kennissen hier op het park. De komende week staat in het teken van alle voorbereidingen treffen voor ons vertrek richting Zuid Europa.

Morgen ga ik de camper wassen en gaat Miriam de binnenzijde van de camper weer onder handen nemen en de bedden opmaken etc. We hebben besloten om deze winter zo min mogelijk mee te nemen om gewicht te besparen. Afgelopen winter hadden we een krat met dranken en een krat met voer voor Joep plus een krat met boodschappen in de camper-garage. Ook ligt er nog los spul in de garage. Dat gaan we dus anders doen. We hebben nu een lichtgewicht wasmachine mee, dus hoeven we ook niet zoveel kleding mee te nemen. Ook gaan we niet meer boodschappen etc meenemen en doen we gewoon onderweg boodschappen bij de supermarkten die we tegenkomen. Fysieke boeken gebruiken we niet meer en gaan er tientallen boeken mee in onze e-readers. Ook met volle watertank rijden is eigenlijk overbodig, aangezien je op camperplaatsen nagenoeg altijd water kunt tappen. Daarom vullen we de tank maar met 40 liter ipv van de volle 110 liter. Genoeg voor de eerste dag als het echt nodig is. Tot slot weeg ik zelf alweer 17 kilo minder als afgelopen winter, dus dat alles scheelt enorm in gewicht van de camper. Het gewicht van de Maxxfan compenseert dat dan weer. We overwegen voor volgend seizoen ook de satellietschotel te laten verwijderen van ons dak van de camper. Ondanks het advies van zwager John die dit afraadt om te doen omdat het ten koste gaat van de restwaarde van de camper en weer lastig is bij eventueel inruil van de camper. Maar omdat wij hoofdzakelijk streamen via Google TV en een Mifi-router met data-simkaart. Het verwijderen van de schotel scheelt weer 15-18 kg. De controles op gewicht in het buitenland hebben zero-tolerance. Met name Duitsland en Frankrijk schijnen streng te zijn. Daarom dus maar deze afwegingen gemaakt.

Aangezien we het voornemen hebben om via Emmen Duitsland binnen te rijden en richting Karlsruhe of Freiburg de Elzas in Frankrijk te bezoeken, lijkt ons het verstandig om onder gewicht te blijven. In de snelwegen zitten weeglussen, dus ze pikken je er zo tussen uit is onze angst een beetje. Voor vertrek op volle lading maar even goed wegen met ons erin en dan weten waar we aan toe zijn.

Morgen dus eerst de garage van de camper helemaal leeg halen en alles wat we het afgelopen jaar niet gebruikt hebben eruit halen. Dan vervolgens alles weer een nieuw plekje geven wat wel meegaat en alvast de fietsen laden. Zodoende hoeven we alleen nog maar de binnenzijde van de camper te vullen met kleding en wat boodschappen en dan zijn we klaar voor vertrek.

Omdat we nu al meer gewend zijn aan onze vrije tijd en helemaal “los” zijn van ons verleden qua werk, denken we dat we nu meer in staat zijn om langer weg te kunnen en willen blijven. We willen echt proberen de hele winter over te slaan, mits het weer uitnodigend blijft. Hopelijk meer zon en veel minder regen dan afgelopen winter. Die was namelijk zo nat en onstuimig, dus als dat weer gaat gebeuren dan zijn we of eerder terug of we knallen door naar betere oorden.

We gaan vrienden en familie bezoeken in Zuid Spanje en willen dan door naar Portugal en waarschijnlijk toch nog een paar weken naar de Quinta Odelouca, waar we vorig jaar ook met heel veel plezier gestaan hebben. Vandaar uit in het voorjaar weer omhoog richting het noorden via Baskenland Spanje weer Frankrijk in en vervolgens weer richting huis.

Plekje bij Quinta Odelouca

Gisteren hebben we mijn motor weggebracht naar de winterstalling, dus dat seizoen is nu voorbij. Ook voor onze auto hebben we zaken geregeld zodat we met goed gevoel de auto al die maanden ongebruikt voor de deur kunnen laten staan. Voordeel is dat we zowel de auto als motor kunnen schorsen bij het RDW, dus dat scheelt weer in de maandelijkse kosten. Kunnen we ook een beetje wennen om beter onze tripjes te plannen volgend jaar om zodoende ook een aantal maanden de camper te schorsen bij het RDW. De schorsingskosten van het RDW bedragen € 88,00, dus hoe langer je hem schorst, des te beter je rendement hebt van de schorsing. De wegenbelasting voor campers wordt voor volgend jaar met 100% verhoogd en gaan we dus naar een ongekende € 200,00 per maand. Niet normaal toch? Maar het weerhoudt ons niet om te blijven genieten van het reizen met de camper.

Laatste stop voor de winterstalling…

Tot slot zijn we nog een beetje een begroting aan het maken voor de komende reismaanden en ben ik nog drone-filmpjes aan het kijken om wat beter met de nieuwe drone te kunnen vliegen. Bij de eerste vlucht bleek Miriam er al handiger mee om te kunnen gaan, als ik. Maar ja….waar is Miriam nou niet handiger mee dan ik..?

Nou, dat was het voor nu wel zo’n beetje. Vanaf volgende week zullen we weer regelmatig bloggen, met hopelijk mooie foto’s van Miriam en de drone. Hopelijk lezen jullie mee (abonneren, vinden we leuk!) en valt er genoeg te delen met jullie over hoe het ons vergaat onderweg. We zien veel camperaars al onderweg trekken naar het zuiden via YouTube of Instagram en hebben er enorm veel zin in. Nog een weekje voor de boeg met voorbereidingen en het huisje ook klaarmaken voor de wintermaanden. Kerst in Spanje…..weer een keer wat anders! Wij zijn er bijna klaar voor!

10 September 2025: Winter is coming!

/ martin&miriam / 5 reacties

Vanmorgen was het voor ons de eerste ochtend dat het fris was in ons chalet en overwegen we om de verwarming aan te zetten. “Winter is coming!” Een bekende zin uit de wereldberoemde en mooie serie Game of Thrones. We zien ook de kleuren om ons heen langzaam aan veranderen naar de herfsttinten en dit maakt dat we er samen maar eens goed voor gaan zitten wat de planning gaat worden voor de komende winter. We merken dat we er weer zin in hebben om weer op pad te gaan met onze Lambortinki.

Gisteravond is Mirreke teruggekomen van een 6-daagse trip vanuit een bloedheet Sevilla. Samen met haar beide zussen gaat ze jaarlijks voor een aantal dagen op stedentrip of zonvakantie. Ze heeft het waanzinnig naar haar zin gehad zoals te zien en lezen op haar Polarsteps. Ik denk dat ze samen bij elkaar zo’n 1500 fotos hebben gemaakt van deze mooie stad. Naast monumentale gebouwen fotograferen, is ook het vastleggen van alle lekkere gerechten, tapas, sangria’s en ander geneugten des levens een hoofdtaak van de dag. Het zag er allemaal fantastisch uit en de meiden hebben het enorm naar de zin gehad.

Sfeerimpressies van zussenweek in Sevilla!

En ik? Ik ben thuis gebleven bij Joep en had mijzelf afgemeld bij mijn part-time werkgever, het transportbedrijf waar ik als oproepkracht auto- en truck-onderdelen bezorg bij dealerbedrijven. Gewoon omdat ik het leuk vind om nog wat te doen, 1 a 2 dagen per week. Ik voel mij niet prettig om de hele dag achter mijn laptop of voor de tv naar YouTube of wat dan ook te kijken. Zelf heb ik nagenoeg geen hobby’s en Miriam des te meer. Al het doe-het-zelf werk wat mannen veel doen, is aan mij niet besteedt. Daar komt in mijn geval altijd het eigen risico van de zorgverzekeraar in het geding en belast ik het zorgssysteem met tenminste een bezoek aan de Huisartsenpost en vervolgens ziekenhuis…

Maar desondanks ben ik toch flink bezig geweest de afgelopen dagen. Het chalet moest aan de buitenzijde gereinigd worden en de dakgoten nagelopen en ook schoongemaakt. Iedere dag 4x een flinke wandeling met Joep en vervolgens in de avonduren rustig op bankie enorm veel handelingen gedaan op de afstandbediening van de TV. Veel sport gekeken en zelf ook nog een beetje gesport. Ik vermaak mij prima deze dagen, maar ik mis mijn meisje wel in deze dagen. Zelf ben ik een halve kluizenaar en ben hoofdzakelijk op onze eigen kavel aan het leven, terwijl normaliter Miriam veel socialer is en graag onder de mensen is. En dus met meer verhalen thuiskomt.

De afgelopen dagen ook bezig gehouden met het maken van een nieuw, simpel, fris Camperjoy logo. Deze is inmiddels te aanschouwen op onze website en instagram-acount. Vervolgens nu bezig om sticker-set te ontwerpen om op de achterzijde van onze Lambortinki te plakken. Een verwijzing naar dit camper-blog en social media. Dit doen we overigens niet met de illusie dat we een enorme fanbase krijgen, maar we vinden het wel erg leuk om juist door de contacten met andere camperaars veel nuttige tips te krijgen en kunnen geven. We merken dat we steeds vaker reacties krijgen op onze blogs via email om echt wat meer info met elkaar te delen. Erg leuk allemaal! Op die manier volgen wij inmiddels ook al aardig wat camperaars, reizigers die via vlogs, blogs en socials hun avonturen en ervaringen delen met de wereld. Ook YouTube is daarin een ware inspiratiebron voor ons. Maar daar wagen wij ons niet aan om zelf te gaan vloggen. Wel overweeg ik weer om toch weer een drone te kopen om korte videootjes te maken tijdens onze reizen voor op onze website. Sterker nog; ik heb zojuist weer een nieuwe drone gekocht en geen DJI. Dit keer een Skyrovas Air+ met extra batterij en extra propellers (die zal ik vast nodig hebben). Het is een betaalbaar alternatief en komt goed uit de testen. En voor waar wij hem voor gebruiken is het prima; beetje luchtshots en beetje rond onze locatie vliegen. Over de zee vliegen en lange videoclips zien we ons niet doen. Wel leuk om korte clips op onze website en Instagram te laten zien tijdens onze reizen.

De Skyrovas Air+ Drone

Voordat we weer gaan vertrekken voor een aantal maanden richting het zuiden van Europa, moeten er nog wel een paar zaken gedaan worden aan de camper. Bij onze plaatselijke camper-onderhoudsbedrijf Jan Kuipers in Schoonoord, wordt de jaarlijkse servicebeurt uitgevoerd, een LPG gasmeting gedaan en een nieuwe Maxxfan ingebouwd. Die Maxxfan is een dakventilatiesysteem die ervoor zorgt dat je zowel buitenlucht naar binnen haalt of binnenlucht naar buiten afvoert. Op basis van de gewenste temperatuur die je binnen wilt, kan dit systeem dit door luchtcirculatie bewerkstelligen. Het is echter geen echte verwarming. De Maxxfan verhoogte het comfort in de camper door vochtgehalte en ventilatie te reguleren. Hierdoor geen condens op de ramen aan binnenzijde als je ‘s morgens vroeg wakker wordt. Eind september gaat dit allemaal gebeuren en dan zijn we eigenlijk klaar voor vertrek.

Maxxfan de Luxe

Echt op pad gaan we ergens rondom de 3e week van oktober. Voor die tijd hebben we nog wat afspraken staan, maar daarna gaan we op pad. We hebben geen einddatum en nemen ons voor om nu echt de rust te nemen om langer ergens te blijven staan als het een mooie plek is. Geen planning te maken wanneer we waar willen zijn. Eigenlijk is de enige planning die we maken de route hoe we naar het zuidelijke deel van Frankrijk te rijden. Doordat we eigenlijk vroeg in het jaar weg gaan, hopen we nog een mooie milde herfst te hebben in Zuid Frankrijk en blijven we daar een beetje rondhangen net zo lang dat het weer daar nog aangenaam is. Via de Pyreneeën willen we proberen om dan via binnenland Spanje naar het zuiden van Spanje te rijden, om vervolgens via Portugal weer naar noordelijke richting Baskenland weer Frankrijk in te gaan. Het kan zijn dat dit januari is, maar ook maart….denken we…

6-11 Augustus 2025: Good to be back in Lelystad!

/ martin&miriam / 7 reacties

Zoals jullie eerder hebben gelezen hadden wij een paar dagen Lelystad gepland om daar weer eens wat super-gezellige sociale contacten weer te bezoeken en bij te praten over onze “avonturen” in binnen- en buitenland. Toen we deze trip hadden gepland, besloten we om deze te doen met onze Lambortinki 3.0 en moest er een overnachtingsplek worden gevonden. Daar ging het planmatig al direct mis!

Vanuit sentimenten vanuit het verleden en het feit dat de camping ‘t Oppertje van Erik en Mirella tevens ook vrienden zijn van mijn schoonzus en zwager, was dat eigenlijk de enige juiste keuze die we konden maken op menselijk vlak. Erik en Mirella hebben een aantal jaren geleden deze camping overgenomen van Erik’s vader (hij was toen de eigenaar toen we voor het eerst met onze eigen caravan in 1994 hier zijn gaan proefdraaien) en hebben enorm veel aandacht en liefde gegeven aan deze plek. Camping is top om er te verblijven. Als jarenlange inwoners van Lelystad zijn we in dit recreatiegebied eigenlijk nooit meer geweest. Maar mensen, wat zijn we verrast van de ontwikkeling van de camping en alle ondernemingen die ook hier gevestigd zijn; Paradiso Beach and Surf, het bij oudere schoolgenoten bekende “surfplas” waar we ons examenfeest van de SGL hebben gevierd destijds in 1982/1983. Tom’s Creek, het visvijvercomplex dat inmiddels zo uitgegroeid is tot landelijke bekendheid en meerdere locaties in Nederland. De bijbehorende horeca van Tom’s Creek en de in aanbouw zijnde pannekoekenrestaurant. Beredruk in het weekend! Maar sta je op de camping dan heb je het strandje en gedeelte als hondenstrandje en een heerlijk bosgebied om met je hond te wandelen. De publiekstrekker voor natuurliefhebbers die hier verblijven zijn natuurlijk ook de Oostvaardersplassen. De diverse mensen die we hier op de camping spraken waren allemaal vol lof over deze camping en omgeving. Tja, dan ben je trots als Lelystedeling dat dit bij jouw stadje hoort.

Maar nu even terug naar onze planmatige onvolkomenheid; ‘t Oppertje ligt in het uiterste noorden van Lelystad en het episch centrum van onze vrienden/kennissen ligt in het Zuiden van Lelystad. Dit betekent dus heel veel fietsen deze afgelopen dagen. Elke dag wel meerdere afspraken die allemaal bezocht werden, dus ik heb inmiddels kuiten als Arnold Schwarzenegger en een kont als een baviaan met een ontstoken anus! Maarrrr…de fietsen bevallen enorm goed! Het zijn kleine vouwfietsjes en ik als kolos zie eruit als Bob de Rooij als ik aan het peddelen ben op mijn trappers. Een camping boeken in het zuiden van Lelystad was handiger geweest…

Aangezien de afspraken hoofdzakelijk hebben plaatsgevonden bij vrienden in de woonwijken Landerijen I en II, Buitenhof, Buitenplaats, Lelycentre en Warande, hebben de fietsen er weer meer dan 100 km erop zitten. Maar we kunnen niet anders zeggen dat we het erg leuk en gezellig hebben gehad bij iedereen en hoe leuk is het dan ook als je op het strand loopt en niet het besef hebt dat dit in Lelystad is, opeens mensen je naam hoort roepen of herkent als we langs lopen. Mijn neef Ward en zijn gezin gezien, een oud collega van de PTT Post en onderweg op de fiets nog wat bekenden gezien. Erg leuk!

Afgelopen vrijdag was Miriam met haar zussen en vader naar de Betuwe een dagje om familie te bezoeken en kijkje bij het geboortehuis van de 3 zussen.

Ik ben bij Joep bij de camper gebleven. Heerlijk wat langere wandelingen gemaakt, maar ieder keer aan het einde van de wandeling wilde Joep naar het hondenstrandje. Man, wat is het toch een waterrat geworden de laatste jaren en je komt niet van het strand af zonder het spel te spelen met een stok in het water gooien. Dat ging deze dag helemaal goed, maar afgelopen zondag ging het bijna mis met de over-enthousiaste viervoeter; Ik gooide de stok wat te ver in het water en Joep ging er als een speer op af. Maar hij kreeg de stok te ver in zijn mond en daardoor kwam er veel water in zijn mond. Hij raakte in paniek en ging kopje onder. Miriam ook wat verhoogde hartslag en spoorde mij aan om hem uit het water te vissen. Ik mijn blauwe cape-je met de rode S omgeslagen en het water ingespurt. Heftige golfslag en zandzuiging door zandmullen, tijgerhaaien met de vinnen boven water om mij heen maar niets hield mij tegen om Joep te redden van de verdrinking. Zowel Joep en ik smakken op het strand ter aarde en ik strompel omhoog en zie Miriam op mij afrennen en ik wil haar in mijn armen nemen om alles wat we samen nu hadden meegemaakt. Ze bukt onder mijn armen door en valt op de grond om Joep te troosten en in haar armen te nemen. De kleine teckel was helemaal van slag en ontdaan. Wat kun je dan teleurgesteld raken na zo’n heldendaad…

Ik denk toch dat ik eens een boek ga schrijven, want man wat kan ik beeldend schrijven. De werkelijkheid was eigenlijk meer van; ik loop tot aan mijn knieën in het water, pak Joep bij zijn tuigje en loop relaxed met hem uit het water. Dit klinkt toch anders dan de alinea hiervoor. Zeg nou zelf….

Joep op het hondenstrandje

Voor dit soort sterke verhalen moet je goed uitgerust zijn en dat is precies waar de nieuwe matrassen in onze camper voor zorgen. Ze liggen super lekker en vooral Miriam slaapt erg goed op deze matrassen. Mijn mening is nog vaag, omdat ik zelf wat vaag was na een paar avonden toch voor het eerst weer wat biertjes ingenomen had tijdens alle gezellige avonden. Na een periode van maanden zonder alcohol, reageert mijn lichaam toch op deze geestverruimende vloeistoffen. Dus ik weet niet of ik niet echt goed geslapen heb door de alcohol of dat het door het matras komt. Ik denk het eerste….Over een langere periode kan ik er meer over zeggen. Want dat de komende tijd weer alcoholloos zal zijn, dat staat vast.

Gedurende de fietstochten door Lelystad de afgelopen dagen, is ons opgevallen wat een groene stad het is. Als je door de wijken rijdt zie je prachtige parken, bossen en mooie doorkijkjes en zijn er ook veel mooie wijken die direct langs deze natuur liggen. Aangezien we in het verleden bijna nooit de fiets pakten, hebben we dit nooit echt geweten. Maar een aanrader is om eens lekker door Lelystad te fietsen. Of je nu in het oude of nieuwere gedeelte van Lelystad fietst, het is altijd tussen het groen!

Tja, dan zitten opeens deze dagen er weer op en hebben we enorm geboft met het weer en vertrekken we deze ochtend weer naar ons verblijf in Drenthe, nadat we eerst nog even naar vrienden op de Boeier zijn geweest en naar Miriam haar oom en tante die ook in Lelystad (Warande) wonen.

Volgende maand gaat de camper voor onderhoud en inbouw van een nieuwe Maxxfan in de camper naar het camper-onderhoudsbedrijf van Jan Kuipers in ons dorp Schoonoord. Hele goede ervaringen gehoord van mede-camperaars op ons park en lekker dichtbij. Top!

Ook gaan we onze najaars- / winterreis voorbereiden de komende weken. Wanneer we precies weggaan weten we nog niet, maar dat kan afhankelijk zijn van het weer. We richten ons op oktober, maar kan ook november worden als het weer hier dan nog lekker is. We hebben er weer zin in om richting Spanje/Portugal te gaan om ook daar weer bekenden en familie te gaan bezoeken. Eerst nog genieten van het leven op ons park De Eeke, dat deze maand haar 25-jarig jubileum viert.

5 Augustus 2025: Klaarmaken voor vertrek naar de parel van Flevoland!

/ martin&miriam / 9 reacties

Na alweer 6 weken in ons huisje in Drenthe te hebben vertoefd, hebben we vorige week dinsdag deze de camper weer van stal gehaald om deze eens grondig te wassen. Deze keer niet voor de deur, want we zijn erachter gekomen dat in Assen een hele fijne wasstraat zit voor campers. Een wasplek waarbij er ook aan beide zijden een verhoogde balustrade is, waardoor je ook het dak goed kan wassen. Dit vinden wij fijner dan voor de deur op een laddertje te gaan staan en net niet overal goed bij kunnen.

Samen even de camper dus goed aangepakt en vervolgens vandaag hem voor de deur gezet om de deze klaar te maken voor de komende reis. Het is een mini-trip dit keer; we gaan een paar dagen naar Lelystad, de parel van Flevoland. Een stad met een hele hoop mooie mensen en herinneringen. We hebben een megavol sociaal programma voor de boeg, met allemaal gezellige en leuke afspraken. Aangezien we op een camping staan net buiten Lelystad, tegen de Oostvaardersplassen aan, nemen we onze fietsen mee om ons naar de afspraken te kunnen vervoeren. Camping ’t Oppertje was ooit onze allereerste proefkamperen met onze eerste caravan die wij kochten in 1994; Een Gruau Floreal 37 EK uit 1992.

Met deze caravan hebben wij het kamperen ontdekt en mooie reizen mee gemaakt. Begonnen ooit dus op Camping ’t Oppertje in Lelystad, gelegen aan de zeilplas Het Bovenwater en nabij de Oostvaardersplassen. De natuur is dus om de hoek en ook voor Joep bekend terrein om te wandelen.

Aangezien we drukke dagen in Lelystad voor de boeg hebben, is een goede nachtrust ook belangrijk. Onze nieuwe matrassen gaan we uitproberen die we vorige maand gekocht hebben bij Bedmobiel in Tilburg. De eigenaar vroeg ons met nadruk om een terugkoppeling te geven hoe onze matrassen bevallen en dat gaan we dus ook doen. Zoals het lijkt moeten de matrassen heerlijk liggen.

De komende dagen staan dus in het teken van bekenden bezoeken, lekker eten en drinken en hopelijk weer eens lekker door Lelystad te fietsen. Niet dat we dat in het verleden veel deden, maar vooral nu met onze super vouwfietsen van ENGWE is dat een fluitje van een cent. Ook moet ik even mijn tennisracket opnieuw laten bespannen bij de Lelystadse tenniszaak Bespanracket.nl Deze winkel heb ik in het verleden al een paar keer eerder bezocht en altijd goed geholpen. Ook neem ik de racket van mijn tennismaatje in Drenthe mee om te laten bespannen. Wat hij nog niet weet is dat ik deze laat bespannen met elastiek…..hopelijk win ik dan eindelijk eens een keertje van hem. Maar afgelopen zondag was het een close call! Eindelijk via 2 tie-breaks er toch een echte wedstrijd van kunnen maken. Mijn Duracell-tennismaatje is van dezelfde leeftijd als ik, 60 lentes jong, maar beweegt als een jonge god over de baan en heeft een loopvermogen van Usain Bolt! Ik ben meer het type Antilope….. Ondanks het feit dat ik echt behoorlijk ben afgevallen in de afgelopen maanden, is mijn loopvermogen nog tekortkomend om hem “sneller af te zijn”. Ik moet het dus hebben van hem te laten lopen. Hij kwam net naar mij toe om de racket te brengen en zei: ik heb voor het eerst gevoeld dat ik zwaar heb moeten sporten. Spierpijn in de rug. Kijk; nu komen we ergens…..de volgende keer wil ik hem echt slopen. Het gaat een keer lukken!

Maar nu terug naar het kamperen. De camper is ingeladen en ook nu hebben we weer veel spullen uit de camper gehaald om niets teveel mee te nemen. Deze week weer een keer onze camper gewogen met alle normale bepakking erin en zijn we toch een kleine 100 kg te zwaar. Dat blijft altijd een dingetje, zowel bij de camper als bij mij: gewicht!

Weer kritisch gekeken wat we nodig hebben voor deze dagen en wat niet. Scheelt toch weer. De wasmachine en centriguge hebben we eruit gehaald dit keer. “Hebben jullie een wasmachine en centrifuge in de camper???” zie ik velen van jullie nu denken… Ja, we hebben een Mestic wasmachine gekocht. Het is een handig mini-ding waar je gemakkelijk even je lichtere kleding, handdoeken en ondergoed in kan wassen. Op een camping betaal je al snel 2x 5 euro voor wassen en drogen per wasbeurt. En aangezien deze wasmachine maar 99 euro kostte bij de grootste kampeerwinkel van Nederland, is hij zo weer terug verdiend.

Morgenochtend nog even de laatste spulletjes inladen en dan gaan we einde van de ochtend op pad. Eerst nog even langs een adres in Kampen, om naar iets te gaan kijken wat we gaan kopen. Maar daarover kunnen we nu nog niets zeggen. Dat horen jullie wel later in ons blog wat we daar moesten doen. De komende dagen zijn de weersverwachtingen zonnig en warm, dus gaan we weer een paar dagen buiten leven. Jullie horen van ons!

14 juli 2025: Matrassen-aktie, Fietsen in Drenthe en ’t Oppertje in Lelystad!

/ martin&miriam / 7 reacties

Op dit moment zijn we inmiddels alweer een paar weken in ons geliefde Drenthe en staat de Lambortinki op stal bij ons op de Eeke in De Kiel.

De afgelopen weken waren drukker dan dat je dat bij 2 pensionada’s doet verwachten, maar er stonden veel afspraken in de agenda op sociaal en medisch gebied. Ik ben toegetreden tot de doelgroep 60+, dus komen de gebreken gestaag op mij af, lijkt het. Doelstelling om door te gaan met afvallen verloopt voorspoedig, maar mijn huisarts wil harde bewijzen hiervoor en daarom bloedonderzoeken en daarnaast staan er nog een paar echo-onderzoeken op de planning voor mijn rechterbeen. Hopelijk niks ernstigs, maar al een paar jaar heb ik een cyste in mijn knieholte; de Bakers-cyste. Niets om je zorgen om te maken en daarom is er de afgelopen periode voor gekozen om er niets aan te doen, totdat ik er last van zou krijgen. Nou, dat is nu dus het geval. Het lijkt dat mijn cyste spieren en pezen of zenuw bekneld en soms daardoor beetje pijnlijk, wat doorstraalt naar mijn voet. Daarom maar even door de medische molen.

Vooral met tennissen heb ik er last van en aangezien ik nu ook toernooien ga spelen met mijn sportieve energieke buurman Albert, die op de tennisbaan elke keer een imitatie doet van het duracell-konijntje, moet ik wel fit blijven. In de 50+ toernooien willen we wel een goed figuur slaan. Aan het goede figuur werk ik ook nog stevig door. Met Miriam heb ik de weddenschap dat ik einde van dit jaar onder het gewicht ben van het moment dat wij gingen trouwen. Dat was in 1991 en ook toen was ik al te kort voor mijn gewicht, maar in de loop van de afgelopen decennia zijn er wel kilo’s bij aan gekomen. Vooral de keuze om nu al ruim 8 weken geen alcohol meer te drinken, geen kaas meer te eten en niet meer te snaaien op alles wat op mijn pad komt, maakt dat ik mij veel fitter voel en beter slaap. Ook Miriam was al gestopt met alcohol, zonder daarbij aan gezelligheid in te leveren, dus gaan we samen maar gewoon door op deze manier.

Ook ben ik de afgelopen weken bezig geweest om een part-time baantje als oproepkracht of 2 dagen per week te vinden. Miriam is helemaal zen in dit nieuwe leven en heeft veel bezigheden en hobby’s. Maar ik worstel daar wel een beetje mee om mijn tijd nuttig te besteden. Voorgaande weken een tweetal interim management klussen op mijn pad aangeboden gekregen, maar deze heb ik geweigerd. Ik ben er nu wel uit dat ik datgene dat ik altijd deed, niet meer wil doen. Het stressvrije leven, geen gedoe aan je kop en niet de druk voelen om snel veranderingen door te moeten voeren in de bedrijven/organisaties, mis ik totaal niet en dus einde verhaal. Wel ben ik nog in procedure om een tweetal oproepbanen te verkrijgen; bezorger bij Hello Fresh en medewerker Tankstation langs de snelweg hier in Drenthe. Beide banen lijken mij leuk om te doen en breekt de week. In de wintermaanden ben ik niet beschikbaar voor deze activiteiten, want dan is het campertime!

Vanmiddag hebben Miriam en ik nog even zonder Joep een mooie fietstocht gemaakt rondom ons De Kiel, alwaar we nu verblijven in onze recreatiechalet. De rit liet ons de prachtige natuur van Drenthe zien over landweggetjes, door bossen, over de heide en dwars door de schapen die los grazen op de heidevelden. Joep had geen zin om mee te gaan en ging direct in zijn mand liggen toen hij onze stalen rossen uit de schuur zag komen. Deze kleine vriend heeft zo echt zijn eigen nukken, want als hij wel zin heeft loopt hij te springen tegen de fietsen en jankt van blijdschap. Nu zag je aan zijn non-verbale houding: “mij niet bellen,toedeloe!”. Nou, dat kan en dus Miriam en ik alleen op pad. Dat maakte ook dat we eens in alle rust poolshoogte konden nemen bij Poolshoogte. Een erg leuke plek midden in de bossen, mooi terras en heerlijk appelgebak en koffie. Met Joep erbij beginnen wij er nooit aan, gezien zijn onvoorspelbare gedrag. Nu dus in alle rust koffie gedaan en vervolgens weer laatste stuk naar ons huisje. Was erg leuk even zonder die slavendrijver….en voor de duidelijkheid: wij zijn de slaven!

Zoals jullie lezen is het campergebeuren op dit moment in ruststand. En nu we toch het woord rust nu benoemen, hebben we nu een hele leuke actie met een camper matrassen fabrikant. Aangezien onze matrassen in de camper niet meer optimaal zijn, hebben we besloten om nieuwe matrassen aan te schaffen. Op zoek langs verschillende leveranciers leert dat de prijzen enorm uiteenlopen en dat je voor een stukje “klantbeleving” een prijs betaalt. Bedrijven die roepen; binnenrijden en binnen een uur een op maat gemaakt matras”, vragen ook enorme prijzen voor de beide matrassen voor onze Lambortinki. Miriam komt in contact met een erg prettig bedrijf en met een zeer pro-actieve houding om zaken met elkaar af te stemmen. Het bedrijf zit in de buurt van Tilburg en dat is niet om de hoek. Je moet er heen rijden, maten van de matrassen op laten meten, om vervolgens 2 weken later weer die rit te doen om de matrassen te passen en mee te nemen. Martijn Driessen van Bedmobiel.nl denkt goed met ons mee en geeft een prima idee; koop een paar rol inpakpapier en maak daar een mal van door de matrassen per stuk op een stuk papier te tekenen. Tevens voor de zekerheid de maten doorgeven van de matrassen en dan heeft hij genoeg aan informatie om de matrassen te maken. We spreken nog even onze persoonlijke wensen uit en gezien mijn neerwaartse druk op het matras, heb ik een iets ander matras nodig dan mijn vederlichte echtgenote. Deze aanpak scheelt ons een rit naar Tilburg op en neer en in de weken dat hij de matrassen produceert, kunnen wij gewoon de camper gebruiken. Top idee en zeer prettig en correct communicerende eigenaar van bedmobiel.nl (briljante naam ook trouwens…..bedman!)

Martijn Driessen weet dat wij een reisblog hebben met nogal wat lezers (25k unieke bezoekers per jaar en meer dan 140 abonnees) en vond het leuk dat wij met hem zaken deden, dat hij een kortingsactie heeft gegeven voor alle lezers van Camperjoy die een nieuw matras nodig hebben voor hun camper, caravan of buscamper. Met zijn jarenlange ervaring op het gebied van nachtrust, matrassen en de productie hiervan, weet hij zeker het juiste matras te produceren. De prijzen zijn al superscherp is gebleken in vergelijking met andere gerenommeerde bedrijven, maar desondanks biedt hij onze lezers een korting aan van 5% op de totaalprijs van de matrassen. Wel bij bestelling de volgende actiecode vermelden: JET-05 (deze is geldig tot 1 september 2025!)

Wij moeten nu nog ruim een week wachten tot onze matrassen gemaakt zijn en dat ze in de camper liggen. We laten jullie weten hoe ze bevallen als we de volgende trip gaan maken. Deze is over een paar weken, als we een kleine week in onze hometown Lelystad verblijven op een geliefde plek van ons. Dit is namelijk de plek waar we in 1993 voor het eerst hebben gekampeerd toen we onze 1e caravan hadden gekocht. Toen destijds was de camping van de vader van de huidige eigenaar Erik de Jong en Mirella de Jong. En het leuke hiervan is dat zij goede vrienden zijn van mijn schoonzus en zwager.

Deze week staat in het teken van gezellige ontmoetingen met familie en vrienden, waarmee we afspraken hebben gemaakt om een paar avonden even lekker bij te kletsen en hapje en drankje te doen. Camping ’t Oppertje (www.oppertje.nl) ligt op een prachtige natuurplek, tegen de bossen van het Hollandse Hout en de Oostvaardersplassen. Een grote AH Supermarkt op loopafstand, een zwemplas naast de camping, waar lekker gesurfd kan worden. De camping heeft onder leiding van Erik en Mirella een enorme ontwikkeling doorgemaakt, gepaard met behoorlijke investeringen in de infrastructuur. Hele fijne vlakke camperplekken, elektra en water op elke plek toegangelijk en een superschoon sanitairgebouw. Wij hebben er zin in om weer met de Lambortinki op pad te gaan en weer dierbaren te bezoeken in het Lelystadse. We houden jullie op de hoogte!

24-28 juni 2025: De Boskamer in Reutum en jarig!

/ martin&miriam / 6 reacties

We zijn inmiddels thuis gekomen na onze campertrip en de camper staat weer leeg en schoon in de stalling. Over een maandje pakken we hem weer om een weekje in Lelystad, onze hometown te vertoeven.

Afgelopen dinsdag kwamen we na een voorspoedige rit aan in het bij ons favoriete Twenteland. Het coulissenlandschap rondom Ootmarsum is in onze ogen zo prachtig, dat wij er altijd graag terugkomen. Als halve autist wilde ik weer terug naar Landgoed Het Meenen, maar mijn avontuurlijke lieftallige echtgenote dacht daar duidelijk anders over en had camperplaats de Boskamer in Reutum geboekt. Deze camperplaats ligt echt letterlijk precies tussen Ootmarsum en Reutum in. Bij aankomst onze gebruikelijke processen doorlopen om de camper goed te installeren en voor Joep zijn schapennet te plaatsen zodat hij vrijuit over de kavel kan lopen terwijl wij rustig lezen of in comateuze toestand een middagdutje te doen. Want dat zit er wel aan te komen zo’n dutje na het installeren.

Om ons heen staan meerdere campers en sommige gaan weg en anderen komen weer binnenrijden. Het is een komen en gaan voor de 20 camperplaatsen die deze locatie heeft. Dinsdag, de aankomstdag gebruiken we om te relaxen en doen de rest van de dag niets, behalve met Joep even wandelen in het stuk bos wat bij de camperplaats hoort. Eerlijk gezegd was dit wel een toegevoegde waarde van deze camperplaats. Het eigen bos waar je zo direct in kan lopen en een rondje kan lopen via zelf aangelegde bospaadjes. Sommige doen dit rondje in ochtendjas, ik doe gewoon maar mijn kleding aan, lijkt mij beter.

Los van wat we allemaal gedaan hebben in deze dagen, even een review over deze camperplaats, want samen hadden we het erover wat we ervan vonden. De locatie van de camperplaats is prima, alles is aanwezig wat je nodig hebt als camperaar; elektra, water, stortput voor grijs water, afvoer voor chemisch toilet, afwasplaats en zelfs sanitairgebouwtje met douches en toiletten. Maar om met dat laatste te beginnen, kunnen we stellen dat dit gebouwtje zijn langste tijd wel heeft gehad. Sterker nog; het is eigenlijk al in staat van ontbinding en je zou je varkens er nog niet in stallen. Alles is wel schoon en wordt keurig meerdere keren per dag bijgehouden, maar het oogt allemaal smoezelig en vergaan allemaal. Als we de reviews kijken op Campercontact vinden we dat de waardering van 4,2 sterren op maximaal 5 sterren te hoog. Ondanks dat er 2 jaar geleden al verzachtende omstandigheden waren dat er aangekondigd was dat er een nieuw sanitairgebouwtje zou komen, is deze er nog steeds niet. Wij hebben dus de afgelopen dagen heerlijk in eigen camper onze sanitaire- en hygienische handelingen gedaan en dat ging ook prima. Maar wat voor ons eigenlijk meer een gemiste kans was voor deze in potentie supermooie camperplaats, was het feit dat er ogenschijnlijk niet veel liefde in zat. Men had wel geprobeerd om er wat van te maken, maar het was het gewoon niet. Wel leuke bankjes en picknick tafels op terrein, maar allemaal vergane glorie en niet schoon. Daar ga je dus niet op zitten. De plekken waar de campers staan ook niet netjes bijgehouden, overalt troep op het terrein met puin, oude kruiwagens, machines. We kijken altijd zelf wel naar hoe wij het zelf zouden doen als wij de eigenaren zouden zijn geweest. Wij zouden het wat gezelliger aangekleedt hebben, opgeruimd en op en rondom het terrein en strak ingedeeld. Conclusie: was prima plek voor camperplaats, we hebben het super naar onze zin gehad, maar als je faciliteiten biedt, moeten ze ook goed voor elkaar zijn. Desondanks is de prijs per overnachting keurig te noemen, zelfs in huidige toestand. Wanneer de verbouwing van de sanitairruimte is afgerond (daar zijn ze nu wel mee begonnen) zal de prijs zeer waarschijnlijk wel met een aantal euros per nacht omhoog gaan. Wij vinden het in ieder geval niet de moeite waard om terug te komen op deze plek.

De dagen die we er hebben vertoefd waren erg fijn. De woensdag direct na het ontbijt zijn we op de fiets gestapt en hebben een mooie fietstocht gemaakt door de bossen, gehuchten, boerenlandschappen rondom Ootmarsum en het Springendal. Waanzinnig mooie tocht van ruim 26 kilometer en met een lekker temperatuurtje om te fietsen, ook voor Joep. Deze heeft zijn draai helemaal gevonden in zijn kuipje boven het stuur van Miriam. Hij is erg enthousiast en krijgt van iedere tegenligger een big smile, want het ziet er heel koddig uit die teckel boven het stuur. Hij is soms echt drammerig en dus spreekt Miriam hem eens ernstig toe en daarna was het dan ook weer prima. De chinese fietsen van Engwe bevallen supergoed en we trappen dan ook moeiteloos onze kilometers weg, zonder een bavianenkont op het zadel te krijgen. Deze zitten ook het beste van alle zadels die we gehad hebben.

Donderdag was het een grotendeels regendag en grijs en grauw om ons heen. We vermaken ons wel binnen in de camper, maar Miriam kon het in de middag toch niet laten om een rondje te willen lopen door Ootmarsum. Ik weet genoeg, ik ga niet mee. “Een rondje lopen” betekent bij Miriam en misschien wel bij vrouwen in het algemeen, dat ze eigenlijk gewoon door de winkelstraat willen slenteren op zoek naar een leuk setje kleding of schoeisel. Mij niet bellen! Wat vind ik dat altijd vreselijk om als Joris Goedzak erachter aan te lopen en buiten wachtend bij iedere winkel. Dus mijn zeer zelfstandige, eigenzinnige freule ging op pad en de mannen bleven thuis. Joep zat binnen 30 seconden op Miriam haar stoel en konden we dus samen de binnenkant van onze ogen bekijken. Die missie was geslaagd bij de mannen. Miriam kwam een kleine 2 uur later terug uit Ootmarsum zonder resultaat.

De middag en avond gezellig samen doorgebracht en het alcoholvrije drinken bevalt ons ook zeer goed. Miriam zit lekker aan de Leffe Blond 0.0 en ik zit aan de Ginger Beer 0.0 Nu is Ginger Beer gewoon frisdrank, maar door het feit dat ook het woord Beer erin zit, heb ik toch een beetje het gevoel dat ik een Biertje drink. Maar misschien de volgende dag….

Jaaaaa, vrijdag 27 juni is aangekomen (ik waarschijnlijk ook die dag), want deze dibbes is jarig en mag 60 kaarsjes uitblazen. 60 jaar! Wat een leeftijd en voor het eerst heb ik “last” van het feit dat ik weer een decennium ouder ben geworden. Met 40 en 50 totaal geen moeite gehad, maar ik merk toch dat 60 toch echt betekent dat ik op mijn retour ben. Op achtergrond hoor ik Miriam al zeggen; Nou…dat was je al een tijdje hoor…..! Heel fijn dit…. Maar goed, het is een feit en eigenlijk helemaal niks mis mee, want ik voel mij eigenlijk beter dan dat ik de afgelopen jaren ooit heb gedaan. Stressvrij, niet meer werkend, wat kilootjes kwijt, fit en supergelukkig met de keuzes die Mir en ik gemaakt hebben.

De hele dag komen vele felicitaties binnen via Whats App en Instagram. Je hoort dan wel mensen zeggen over dat social media is oppervlakkig en vluchtig, maar ik heb genoten van de hoeveelheid lieve en grappige felicitaties van familie, vrienden en kennissen. Deze dag waren we gewoon met ons drietjes om het te vieren en ben ik na het ontbijt eerst even naar Reutum gefietst om daar bij de plaatselijke warme bakker gebak en brood te halen voor deze heugelijke dag. We hadden van Erna Jonker, de huidige eigenaar van onze vorige camper, de tip gekregen dat deze bakker “goed spul” had. Nou…dat klopte helemaal. Bakker Mensink in Reutum was top! Ook het personeel was erg leuk. Rustig de tijd nemend om praatje te maken, vragen waar je vandaan komt, waar je verblijft en over het tukkerschap, noaberschap en de natuur hier.

Na thuiskomst even gebakje samen gegeten en vervolgens weer een mooie fietsroute gereden, maar dan totaal een andere kant op, richting Tubbergen en de landerijen daar om heen. Wat is deze omgeving toch mooi en afwisselend. Ook deze rit was zo’n kleine 30 kilometer en weer genoten. Na thuiskomst wilde Miriam een lekkere verjaardagsmaaltijd voor mij maken en moest er ook nog even naar de slager gegaan worden om een ossenhaasje te halen. Ik ga met de fiets richting Ootmarsum waar we een mooie slagerij-beenhouwer gezien hebben. Ook weer heel vriendelijk en humorvol geholpen. Overigens denk ik dat waar je vroeger een complete os voor kocht nu de prijs is voor een ossenhaasje… wat een geld kosten de boodschappen toch tegenwoordig. Maar dit vlees zat toch een volle smaak aan, in tegenstelling van de biefstukken die je bij de supermarkt koopt. Hij was heerlijk en Mir had een lekkere pastasaus gemaakt van witlof, paprika, ui en met honing deze saus gesmoord. Was superlekker!

Zaterdagochtend voor 11 uur moesten we van onze camperplaats af om te vertrekken naar huis. We waren weer vroeg wakker dus ik met Joep het bos in voor de eerste ronde, terwijl Miriam de camper aan binnenzijde helemaal aan het schoonmaken was. Zodoende hoeven we bij thuiskomst alleen nog maar de koelkast leeg te maken en kleding uit de camper. Ook fietsen en BBQ eruit zodat de camper direct de stalling in kan als we thuiskomen in Drenthe. Even afscheid genomen van een aantal buren op de camperplaats. Leuke gesprekken gehad bij de afwasplaats en rondom onze camper, dus na het leegstorten van de watertanks en leegmaken van chemisch toilet, konden we weg en zouden we eerst nog even Heino aandoen om Harrie en Diny, oom en tante van Miriam, te bezoeken om gezellig bij te praten onder het genot van een lunch. Was weer supergezellig samen en omstreeks 15.00 uur vertrokken wij voor onze laatste etappe van Heino naar De Kiel.

Het was een hele fijne vakantie, waar alles wat we van plan waren te gaan bezoeken, totaal anders is verlopen. Begonnen vanuit een door Chat-GPT geplande camperreis, vervolgens deze afgebroken en terug naar Nederland om vervolgens daarna naar Frankrijk te vertrekken richting Normandië, waar we nooit zijn aangekomen. Verder dan Hauts de France en Picardie zijn we niet gekomen. Maar wel mooie dingen gezien, heerlijke plekken gestaan en mooie mensen ontmoet.

Vanaf het moment dat we op 29 december voor het eerst met onze nieuwe camper op pad zijn gegaan, hebben wij van de in totaal 183 nachten er 103 nachten in onze camper doorgebracht. Hoe mooi is dat? We genieten enorm van deze vorm van reizen en zijn nu alweer begonnen met het plannen van onze winterreis naar Spanje, terwijl we ook nog in begin augustus nog een weekje Lelystad gepland hebben staan om daar wat sociale contacten te onderhouden. Of dat alcoholvrij is, lijkt mij niet voor te stellen.

Nu weer thuis in ons verblijf in Drenthe. We gaan alles weer even klaar maken voor de komende dagen met de verwachte hitte en zijn de zomermaanden lekker op De Eeke.

Iedereen die nog zijn vakantie voor de boeg heeft in deze zomermaanden willen wij een hele fijne vakantie wensen en probeer dat vakantiegevoel zo lang mogelijk vol te houden! Fijne zomer iedereen!!

15 juni 2025: Leubringhen – Departement Hauts de France

/ martin&miriam / 5 reacties

De afgelopen dagen hadden we in Baarlo voorgenomen om lekker te gaan fietsen met elkaar. Los van het op de fiets boodschappen doen in Baarlo, is het er niet meer van gekomen. Mensen lief, wat was het de afgelopen dagen tandjes heet! Het was niet te harden en wat waren wij blij dat we het laatste beschikbare plekje hadden gekregen op Camping Heiderust. Veel schaduw onder de bomen in de nis waar we stonden en daardoor hebben we het overleefd. Beide dagen was het ruim 32 graden en geen zuchtje wind. We waren niet de enigen die onder de luifel en in de schaduw bleven hangen. Alles en iedereen bleef op het terrein, op een paar enkelingen na. Eerlijk gezegd vonden we dit ook wel lekker om “thuis” te blijven bij de camper. We hebben 2 dagen gelezen en een beetje gelaafd samen. Alcoholvrij tegenwoordig.

Campercamping Heiderust Baarlo

We zijn onze leefstijl een beetje aan het aanpassen en we missen het wijntje en het biertje helemaal niet. En dat nu al 9 dagen achtereen. Ook eerlijk is te vertellen dat wij bijna iedere avond bij het eten wel een biertje of wijntje dronken. Geen flessen maar gewoon een biertje en wijnje. Miriam en de huisarts hebben mij wel geinspireerd moet ik zeggen. Mir leeft al langer alcoholvrij en voelt zich veel beter en fitter. En aangezien ik een redelijk slechte lichte slaper ben, naast nog wat andere fysieke beperkingen leek het mij ook wel beter om eens drastisch mijn leefstijl wat om te gooien. Concreet is dit dus meer bewegen en minder eten en gezonder eten. Miriam kookte altijd voor 4 personen voor ons tweetjes. Allebei zijn grote eters. Ik eet geen kaas meer, geen melk meer, geen of veel minder sausjes bij van alles en nog wat en ik tennis sinds een jaar met mijn buurman in het drentse land wekelijks. Neem daarnaast nog eens de wandelingen met onze Joep, nou…dan vind ik dat goed bezig ben. Dit heeft dan ook geleidt tot inmiddels 12 kilo lichter in 1 jaar tijd. En geen stress meer…ook heeeel lekker!

Mir had weer heerlijk een paar avonden op de Cadac grillplaat buiten gekookt en fijne gezellige avonden op deze campercamping gehad. Ook veel gesprekken gevoerd tijdens mijn afwassessies bij de gezamenlijke afwasplaats. Gezellige mensen om ons heen en leuke gesprekken gevoerd.

Maar vanmorgen was het weer tijd om op pad te gaan. We waren weer omstreeks 7 uur klaarwakker en ben ik begonnen om het water aan te vullen, het chemisch toilet legen en klaar maken voor een nieuwe dag. De elektrakabel schoonmakend oprollend en tot slot de oprijblokken opbergen. Mir had alle luiken gesloten en klaar gemaakt om dag te gaan rijden richting Frankrijk en Normandië in het bijzonder. De weersverwachtingen zien er voor onze standaarden heel goed uit. Zonnig en ongeveer 23 graden aan de kust. Top!

We rijden de poort uit en moeten tot slot nog even het vuil water afstorten. Met een prachtig goedje vooraf bij lege tank toegevoegd om de vuilwatertank ook aan binnenzijde te reinigen, rook het inderdaad wat frisser bij het leeg storten. We kunnen op pad.

Via de A67 en A73 reden we via Genk, Brussel, Gent, Brugge, Oostende naar de kustregio in België om via secondaire wegen Frankrijk binnen te rijden, bij Addinkerken. Binnendoor naar Calais om vervolgens door het Parc Naturelle Regional des Caps et Marais de Cote Opale te rijden.

Op het moment dat we in de buurt rijden van Calais hebben we het er samen over hoe treurig het 10 jaar geleden was toen we met de camper naar Engeland gingen en overal vluchtelingen langs de weg leefden in geïmproviseerde tentjes. Honderden bijeen, hopend op een beter leven. We hadden niet verwacht dat we ze nu weer zouden zien, aangezien Engeland geen EU land meer is en ook de grenzen heeft dichtgegooid. Maar niets is minder waar. We worden er treurig van als we het weer zien en beseffen dat we op een flinterdun lijntje begeven om als EU steeds dichterbij grotere problemen komen te staan met zelfs oorlog zo dichtbij. Hoe lullig het ook klinkt, maar wij besluiten om daarom misschien wel om nu te genieten van onze keuzes, zonder onze ogen te sluiten over wat er gebeurt in de wereld vandaag.

De rit verloopt super voorspoedig voor de rest en na Calais rijden we het natuurpark binnen. Vlakbij Cap Gris-Nez.

Cap Gris-Nez (Nederlands: Kaap Zwartenes; verouderd: Swartenesse, “zwarte nes”) is een kaap aan het Nauw van Calais in Frankrijk. Deze kaap vormt de plaats van het Europees continent die het dichtst bij Groot-Brittannië ligt. De afstand tot de krijtrotsen van Dover in Engeland bedraagt er amper 33 km.

De kaap ligt in de gemeente Audinghen in het departement Pas-de-Calais. De top ligt 50 m boven de zeespiegel. Cap Gris-Nez ligt 16 km ten zuidwesten van Cap Blanc-Nez. Beide kapen liggen in een natuurgebied, de Grand Site des Deux Caps in het Parc naturel régional des caps et marais d’Opale.

Onze verbazing is groot hoe mooi het is. Bij regio Calais denk je vooral aan de tunnel, shuttle of vluchtelingen. Maar wat een mooi lieflijk gebied zien we als we in het natuurpark rijden. We besluiten om hier een dagje te blijven hangen en willen via Park4Night een plekje vinden zonder voorzieningen. Gewoon midden in de natuur, zo stil mogelijke omgeving. De camper heeft al zijn kinderziektes overwonnen en voldoet supergoed met alles wat ie aan boord heeft. We willen daarom vaker los staan en zelfvoorzienend reizen met onze camper. Miriam vind een mooie plek op een heuvel/berg met een fantastisch uitzicht en uitsluitend goede reviews. De plek heeft geen naam, maar uitsluitend te vinden via de app Park4Night, code: 526048, plaats Leubringhen.

Er is niks behalve een mooi uitzicht en oh ja…een droogtoilet. Dat is voor ons een brug te ver, dus blij dat onze cassettetoilet leeg is. We kunnen hierdoor zeker 2 dagen los staan en met dit zonnige weer is er ook genoeg stroom aan boord.

Droogtoilet

Toen we aankwamen werden we verrast door de plek. Wat een plek!! We zijn helemaal alleen op een vlak stuk weiland van een landeigenaar, met uitzicht rondom om te smullen en zien we de krijtrotsen van Engeland. Het weer is iets te heiig om het echt goed te zien, maar we zien de contouren van de engelse kust. Voor het gevoel zou je ernaar toe kunnen zwemmen.

We installeren ons en nu we los staan hoeft er niet veel te gebeuren. Parkeren want we staan vlak en voila…klaar. Het weer is heerlijk en toch zo’n 12 graden koeler als gisteren. Stoelen naar buiten en even lunchen om vervolgens met Joep de middagronde te lopen. Deze doen we op de landerijen van de landeigenaar. Al glooiend loop de over de heuvel rug rondom en tussen de bomen door. Ook heeft de beste man een mooie tuin aangelegd waar je met je hond ook doorheen kan en mag lopen. Dit plekje kost ons 10 euro voor een nacht en mogen we voor dat geld ook morgen nog de schoon water tank voor aanvullen. Top toch!

Het is nu einde van de zondagmiddag en buiten zitten we voor de camper te genieten van elkaar en het uitzicht. Klein hapje en drankje nieuwe stijl. Lekker gedoucht in de camper en klaar voor de avond.

Morgen gaan we rustig onderweg naar onze eerste stop in Normandië. Saint Marie du Eglise gaan we beginnen en willen over de stranden lopen met Joep en geen plannen voor waar we morgen willen zijn. We zien wel. Los staan kun je hier op veel plekken via park4night. Allebei zitten op dezelfde lijn en Joep vaart er wel bij, want die is niet te houden hier met al dat gras, bossen, strand en zee.

10 juni 2025: We beginnen weer in Deldenerbroek

/ martin&miriam / 4 reacties

We zijn weer op pad! Na een aantal regendagen in ons huisje in Drenthe te hebben doorgebracht zijn we vanmorgen weer op pad gegaan. Vorige week waren we nog plannen aan het maken onderweg toen we nog in De Lutte stonden, toen Miriam haar vader ons belde met het verzoek of wij zin hadden in een etentje met de familie ivm met de sterfdag van mijn schoonmoeder, “ons Adje”. Juist doordat het de komende dagen daarna zo slecht weer werd, besloten om met volle overtuiging ja te zeggen tegen deze uitnodiging. De afgelopen pinksterdagen zijn we dus in Drenthe gebleven en hebben daar het ook lekker gehad en mooie wandelingen gemaak in ons bos.

Vervolgens op 2e pinksterdag naar Lelystad gegaan om gezellig weer even samen te zijn en bij te kletsen. Jammer genoeg was Sylvia, de oudste telg van mijn schoonouders, op vakantie met mijn zwager John. Deze was er dus niet bij helaas.

Het was druk op de weg maar keurig op tijd waren we in het Restaurant MJ Cafe in de BataviaHaven van Lelystad. Erg gezellig gehad met elkaar en na een paar uurtjes laven en kletsen weer terug naar Drenthe. Ja, voor een lunch met de familie rijden we dus gewoon even ruim 3 uur op en neer. Zoals in vorige blogs al vermeld; familie moet je zuinig op zijn en elke kans proberen aan te pakken als de gelegenheid zich voor doet. Iedereen is druk met zijn eigen leven en dat is logisch, maar daarom des te fijn om elkaar tussendoor te zien bij dit soort gelegenheden. Zeker nu we veel in Drenthe zijn of onderweg met camper aan het reizen loop je niet zo makkelijk bij elkaar naar binnen.

In augustus spreken we af om weer een weekje in Lelystad te zijn om buiten de familie nog andere dierbare vrienden, kennissen en ander gespuis te ontmoeten. Maar nu weer op pad.

Joep was gisteren tussendoor door onze vrienden Frits en Jetske uitgelaten en ging zowaar ook gewoon mee met deze inmiddels vertrouwde huisvrienden in het drentse land. Was top dat deze lieverds zich even over onze trouwe reisgezel wilden ontfermen. Joep meenemen in de auto voor een lunch voor een paar uurtjes leek ons voor hem niet zo prettig. Thuis kan hij gaan liggen in 1 van zijn vele manden, vachten, nisjes, plekjes. Maar deze rat lag gewoon op de bank. De bank waarbij hij altijd ons “ nodig “ heeft om erop te komen. Met 2 pootjes staat hij altijd rechtop tegen de bank en kijkt dan met die melancholieke ogen naar ons met een blik….”Help me, zie je dan niet dat ik er niet op kan”. En wij als personeel van hem, doen dat dan ook. Maar deze komediant kan het dus gewoon zelf. Toch maar dan ook kleden op de bank leggen als we er niet zijn.

Gisteravond na thuiskomst meteen de camper voor de deur gezet zodat Assepoester de camper weer tip top en bacterievrij klaar kon maken zodat we onze reis voort kunnen zetten. Alleen een kleine tegenvaller toen ik de camper ophaalde van de parkeerplaats. Mijn fiets stond nog op de drager achterop de camper en had een lekke voorband. Katsleeg en ik snapte er helemaal niks van. De fiets was met harde band op de drager gezet toen we vorige week naar huis reden. Maar goed; ik heb dus geen plakspullen in huis, de fietsenreparateur in het dorp is niet open deze dagen. De buitenband was van zijn velg gelopen dus ik kon voelen dat er niks scherps in de band zat. Tijdens het oppompen proberen te horen waar het lek zat. Kon niks vinden.

Aangezien we de volgende dag dus vroeg weg willen, bel ik de ANWB Wegenwacht. We hebben ook pechhulp voor fietsen. Aangezien ik al vanaf 1986 lid ben van deze club en nagenoeg nooit er gebruik van heb gemaakt, vond ik wel dat ik ze om hulp mocht vragen. Die hulp was perfect. Gisteravond ze gebeld en ze wilden nog wel om 22.00 uur langs komen of de volgende ochtend vroeg in de morgen. Deze optie koos ik dan ook. Vanmorgen dus keurig op tijd de monteur van de ANWB bij ons en deze zag uiteindelijk dat de band lek was direct naast het ventiel. Geen lek, maar een scheur in de soldering van het plekje rondom het ventiel. Aangezien wij dus weer geen standaard banden op de fiets hebben; het is geen normale band, maar ook net geen fatbike band. Deze had de beste man dus niet bij zich, ondanks dat ik wel de maten had doorgegeven. Voorstel van hem was dat ik met auto achter hem aanreed met vouwfiets achterin de auto. Nou, zo gezegd zo gedaan en binnen een uur was ik heen en weer naar Assen gereden naar een fietshandel die de binnenband op voorraad had. Binnen een kwartiertje was alles gepiept. Ik zou hier zeker een aantal uren mee bezig zijn geweest, dus ik was weer blij.

Maar uiteindelijk weer op pad nu dus. Wat zijn de plannen? Nou, die weet je bij ons natuurlijk nooit, maar de bedoeling is afzakken via Oost Nederland richting de Ardennen en daarna naar Normandië. Maar als het weer ook mooi in de Ardennen blijft, kan het ook zijn dat we daar blijven plakken. Nadat we net onderweg zijn nog even tanken en LPG tanks bijvullen en kunnen we echt op zoek naar de eerste stop in het twentse land wederom.

Na een zeer natte en koude rit komen we aan bij camperplaats Deldenerbroek in Delden. Een prima plaats die ook al bezocht was door mijn schoonzus Sylvia en zwager John, die er enige weken geleden met hun camper ook hadden gestaan. Na aankomst zien we inderdaad dat het een superplek is en installeren we ons voor de komende dagen.

Vandaag is het petweer, morgen gaan we fietsen en Delden eens even verkennen. Misschien donderdag nog dagje onder de luifel als het zo warm is. Vrijdag weer verder afzakken richting Betuwe of Limburg of misschien toch al donderdag. We zien het wel. We hebben er weer zin in en dus de komende weken zal ik regelmatig onze verslagen hier vastleggen. Toedeloe!

29 Mei 2025: Terug op (Nederlandse) aarde!

/ martin&miriam / 9 reacties

Tja…We kunnen er een heel verhaal van maken; en dat hebben we de afgelopen dagen ook gedaan, maar we zijn weer terug op Nederlandse bodem. We kunnen zeggen dat de reis die ChatGPT ons heeft voorgesteld en waar wij ons aan hebben gecommiteerd is tegengevallen. Maar dat is maar gedeeltelijk de waarheid.

De route die GPT had gemaakt was zoals wij hem gevraagd hadden. De route slingerde tussen allemaal natuurgebieden en kleine gehuchtjes. Geen serieuze stad gezien en het was werkelijk een prachtige rit van 4 dagen. Waar ging het dan mis? Nou, dat lag hem in het feit dat een aantal camperlocaties niet meer bleken te bestaan of veel duurder waren dan was aangegeven door de digitale wijsneuzen. Als je zegt dat een camperlocatie een tientje per nacht kost en je komt aan en het blijkt 25 tot 39 euro per nacht te zijn, dan wordt het plaatje veel duurder dan je vooraf denkt. Ja, maar een vakantie mag toch ook wel wat kosten? Jazeker, maar wij kennen inmiddels geen vakantie meer en leven van ons eigen vermogen en er is geen inkomen meer. Dan is het verblijven in Oost Duitsland een hele dure grap. Alle campings daar en camperplaatsen waren allemaal tussen de 30 en 50 euro per nacht. Dat zijn wij niet gewend als we onderweg zijn. Daarnaast is het dan ook nog zo dat de acccommodaties ondermaats waren qua faciliteiten en onderhoud. Het was echt ouderwets oost duitse gezelligheid…not! Ook de mensen die we daar spraken in tankstations, winkels en op de camperlocaties waren niet vriendelijk. Wantrouwend en argwanend zelfs, was onze gezamenlijke beleving. Kortom; het voelde helemaal niet goed om daar te zijn.

De camperlocatie van gisteren, Ufercamp Eldeblick in Neuberg bij Parchim, spande de kroon qua ongemakkelijk gevoel. Deze locatie zag er op voorhand prima uit en qua potentie zou het zeker een prachtige locatie kunnen worden. Gelegen aan een rivier met terrasje, restaurantje, bootjes, haventje, zag het er veelbelovend uit toen we aankwamen. We kwamen aan omstreeks 15.00 uur en niemand aanwezig. De campereigenaar van de enige andere camper die er stond, liep ons tegemoet en begon meteen met dat we niet overal konden gaan staan want zijn vrienden kwamen. Of we maar op een ander veldje wilden gaan staan. Op de vraag of hij de eigenaar was, zei hij dat die er nog niet was, maar pas om 17.00 uur zou komen. We gaan niet 2 uur staan wachten totdat hij komt en de andere man zei ook dat we op het andere veldje wel een plekje konden pakken. Wel wist hij ons te vertellen dat de volgende dag (vandaag dus) hemelvaart en Herrentag gevierd zou worden en er een gezellige boel zou worden gemaakt. Nou, voor een dagje leek ons dat wel wat, dus we besloten om te blijven voor de 22 euro per nacht. De camper geinstalleerd en aangesloten op de plek die we uitgekozen hadden.

Om 17.00 uur kwam er een medewerker het restaurant open doen en kwam bij onze camper om te vragen wat wij kwamen doen. We moesten naar het restaurant komen om de formaliteiten te regelen, was de wat dwingende opdracht van de jongedame. Ik meteen met haar naar het restaurant om alles te regelen. Er kwam niks aan informatie voor mij als klant, maar meteen werd de kassa aangeslagen en of ik even 39 euro wilde afrekenen. Maar het was toch 22 euro? Ja dat was bij vorige eigenaar, was haar repliek. Er kwam niets aan informatie waar ik alles kon vinden op het terrein zoals; losput voor grijs water, waar chemisch toilet geleegd kon worden, waar schoon water geladen kon worden, waar vuilnis in container kon. Niets van dat alles. Oh ja…toen pas kwam de mededeling dat het nog kon gebeuren als er nog andere camperaars kwamen, dat ik mijn camper moest verplaatsen naar een andere plek. Mijn vraag waarom dit was en of deze camperaars dan al gereserveerd hadden, was haar antwoord dat dat niet het geval was en dat zij wel bepaalde wie waar moesten staan. Ik gaf aan dat ik niet meer ging verplaatsen aangezien ik al stond waar ik stond en dat ik inmiddels betaald had voor de plek. En wat maakt het dan dat ik weg moet voor een ander die niet gereserveerd heeft? De dame kwam er nu niet meer uit en belde de eigenaar. Na vijven en zessen mocht ik blijven staan. De rest van de dag kwam er niemand meer aan op het terrein. Achteraf snappen wij dit wel waarom er geen andere gasten meer kwamen. Voor 39 euro per nacht kom je op een zeer hobbelig en oneffen terrein, kun je je chemisch toilet niet legen, kun je nergens je grijze water kwijt, zijn de toiletten goor en vies, de afwasplaats vol met vogelpoep en ligt er een uitgedroogd wekenlang vies vaatdoekje waar de schimmel op staat. De middag en avond stond in het teken van overlast ivm klaarmaken voor het feest van vandaag. Bierwagen, tafels en stoelen werden neergezet met ook nog gelal en gebral. Voor de rust was onze timing ook al beroerd. In de avond nog met de eigenaar gesproken in goede harmonie en hem feedback gegeven over onze ervaringen voor deze 39 euro per nacht. Voor de niet camperaars onder ons; dit is een erg duur tarief wat ook nog niet eens in verhouding staat tot het gebodene voor een camperplaats. De eigenaar wist niets van campers en had een autogarage en deed dit er even bij naast omdat het hem wel leuk leek. Het tarief moest voor hem zo hoog zijn want hij moest wel winst maken op zijn investering. Maar dan moet je wel ook wel topfaciliteiten bieden, en die biedt je niet, zei ik nog. Dit gaat hem niet worden. Einde van het jaar is het klaar met dit avontuur denk ik.

Dan maar de volgende plannen maken. Rügen was onze jarenlange verlangen als bestemming om eens langs te gaan als we in de buurt waren. Dat zijn we nu, maar door het feestweekend is het daar bomvol met kampeerders en zijn daar de tarieven ook belachelijk hoog. Na intern beraad besluiten we om deze hoek van Duitsland achter ons te laten en zien we de weersberichten om ons heen. Nederland lijkt voor ons het beste weer te hebben voor de komende week. Niet te warm, zonnig, fiets- en wandelweer. Het voelde dan bij beide ook meteen goed om weer “ga terug naar start en begin opnieuw” te besluiten.

Vanmorgen om 6.45 uur vertrokken we vanuit Duitsland om de 425 kilometer als een speer terug naar Nederland aan te pakken. Weinig verkeer en we passeren zonder problemen Hamburg en Bremen en komen uiteindelijk tegen de middag aan op Landgoed Het Meenen in Mander, Twente. Hier zijn we een maand geleden ook al geweest en werkelijk een toplocatie om te verblijven. En dat voor € 18,50 per nacht en waar alles echt top top top is! We zijn blij en verblijven hier een paar dagen om bij te komen van de afgelopen reisdagen.

We gaan dan wel weer bepalen welke kant we op gaan. We denken dat we in de Benelux blijven en eerst maar eens ons eigen landje weer eens gaan verkennen. Dit regelen we dit keer zelf en laten ChatGPT even met rust.

19 mei 2025: Chat GPT het nieuwe reisbureau!

/ martin&miriam / 10 reacties

Vanaf volgende week maandag 26 mei gaan we weer op pad met onze Lambortinki 3.0 en voordat we dit gaan doen houden we het weer in Europa al dagen in de gaten waar het beste weer te verwachten valt. Maar in die zoektocht komen we toch ook weer op het punt in hoeverre je rekening wilt houden met het weer, dat vaak niet te voorspellen is. En zeker niet als je een periode van 5 weken onderweg bent. Zoals het weer de laatste weken hier in Nederland is, hoef je niet helemaal naar de spaanse costa’s, Toscane of de Franse Riviera te rijden. Dan is gewoon de Benelux ook een prachtige bestemming. Want hoe mooi en fijn is ons eigen land.

Aangezien ik bovengemiddeld geinteresseerd ben in innovatieve ontwikkelingen, dacht ik bij mijzelf; ik ga de vragen die wij hebben maar eens aan Chat-GPT vragen. Door heel duidelijke context te geven aan deze GPT-ers komen zij ook met heel duidelijke antwoorden. Op basis van onze vraagtekens qua bestemming, weersverwachtingen, natuurschoon, drukte in- en buiten het seizoen, gewenste afstand met voorkeur voor zo dichtbij als mogelijk passend binnen onze kaders, kwam er andere bestemming uit dan de Benelux. Duitsland was een topbestemming op basis van een juiste balans binnen al onze wensen. Okay…..de bestemming is dus bepaald. Maar toen vroeg GPT pro-actief aan ons wat we dan precies zochten als gewenste locaties voor onze camper. En het was zo gaaf om te zien hoe mijn antwoorden en hun aanvullende vragen uiteindelijk tot een compleet reisdagboek werd geformuleerd.

Onze wensen hebben wij als volgt geformuleerd met betrekking tot onze gewenste bestemmingen: Camper 7,5 mtr lengte, 2 personen en 1 hond, 30 dagen reisduur dmv rondreis, Midden in de natuur, geen snelwegen, geen tol, niet in en door steden, in de nabijheid van bossen, meren, vennetjes, bergen en overnachtingen bij voorkeur op camperplaatsen en kleine landelijke campings, met een maximum bedrag per nacht van 20 euro.

Nou…Vroeger ging je naar een reisbureau om al je wensen te bespreken, zat je samen met een dame naar een scherm te kijken of werden er stapels reisgidsen voorgeschoteld om door te bladeren wat je aansprak, kopje koffie erbij, bastogne koekje….prijzen doorberekend, vragend aankijken of je wilt boeken en dan nog een heel boekingsformulier invullen en aanbetaling doen. De hele zaterdag was je kwijt en mooi dat je dat vond!

Maar wat er nu gebeurde was next level. Ik kreeg binnen 20 seconden een reisvoorstel voorgeschoteld voor 30 dagen met daarin bestemmingen, afstanden, natuurparken, rustmomenten tijdens de rit, kampeerplekken en prijzen van de overnachtingen. Nadat we dit hadden ontvangen, gingen we eigenlijk met enige scepsis op internet bekijken wat ze nu eigenlijk hadden voorgesteld. Er zaten natuurparken in het schema waarvan we het bestaan niet van wisten. Oh ja…GPT vond ook dat we het ongerepte Oost-Duitsland moesten bezoeken. Wij dus bekijken waar hij ons overal naartoe stuurde. Waanzinnig om te zien dat alles dat we zagen qua natuur, de campings en foto’s van meren, bergen, etc. er top uitzagen. Onze eerste reactie was toen al; aan deze reis gaan we ons commiteren.

Thuringer Wald

Maar GPT was nog niet klaar met ons; Willen jullie ook weten waar je op de route je boodschappen kunt doen, rekening houdend met beschikbare parkeerplaatsen voor de camper? Zal ik ook maar in route opnemen waar je kunt tanken en tevens ook LPG of Gasflessen kunt halen? Zal ik per locatie ook in kaart brengen welke toeristische bezienswaardigheden daar zijn? Wat voor Navigatie gebruiken jullie in de camper? Zal ik dan ook maar meteen van de hele reis een GPX-bestand (= standaard bestandformat tbv navigatiesystemen) maken? Jouw navigatiesysteem vraagt een ander bestandsoort; zal ik deze ook maar voor je maken? Wil je het reisplan als PDF ontvangen zodat je deze kunt printen? Meteen ook maar alarmnummers in de regio’s toevoegen?

Wildehauser Geest

We werden zo enthousiast toen we dit alles aan ons voorbij zagen komen. Het ziet er echt top uit wat hij heeft gemaakt voor ons. Het enige dat wij zelf zouden aanpassen zijn de dagen die we op 1 plek blijven hangen als we het daar ergens heel mooi vinden. Dit hadden we dan ook aan de GPT-ers doorgegeven als feedback. Ik denk; het is wel klaar nu…. Maar nee! GPT zegt vervolgens; laat ons weten tot hoever je ben gekomen in de route aan het einde van de vakantie, zodat wij voor jullie een nieuwe route kunnen maken, aansluitend op een volgend reisschema bij de volgende vakantie. Geweldig!!

Dit hele traject van wensen neerleggen en tot het uiteindelijke voorstel dat er is gekomen heeft alles bij elkaar nog geen 15 minuten geduurd.

Mecklenburgische Seenplatte

Of het geweldig gaat worden zullen we de komende weken gaan zien als we onderweg zijn. We besluiten om zoveel mogelijk het schema van GPT aan te houden en alleen af te wijken als we het echt niks vinden of als er geen plek is op de betreffende camperplaats of camping.

In ieder geval hebben we enorm veel zin om op pad te gaan naar een bestemming waar we zelf in eerste instantie niet aan hadden gedacht. Aankomende weekend gaan we de camper weer klaar maken voor vertrek.

Is er iets anders nog te melden op campergebied? Ja, we hebben vanmorgen een wasmachine en centrifuge gekocht voor in de camper. Zo’n mini-ding waar maar 3,5 kg wasgoed in kan. Maar aangezien we 5-6 weken onderweg zijn lijkt het ons verstandig om zo’n ding te kopen. Gewoon je eigen wasmachine. Je kunt wel op campings wasgoed wassen en drogen, maar los van de gemiddelde kosten van 9 a 10 euro per keer die je op een camping betaalt, vinden wij het niet zo fris om in machine waar honderden mensen hun vuile was in hebben gedaan, ook onze spullen te wassen. Hierdoor een win-win situatie, want de investering van deze wasmachine hebben we in 1 vakantie weer terugverdiend.

Maar eerst ga ik, Martin, de komende dagen met de motor naar Sauerland om lekker te toeren met jeugd-en voetbalvriend Robert. Met hem ben ik precies 20 jaar geleden voor het eerst met onze motoren naar Sauerland gegaan. In de tussentijd van deze 20 jaar zijn inmiddels al een aantal van de Mild Hogs overleden of gestopt met Mild Hog te zijn. We denken nog aan de vele mooie momenten met zijn allen. Robert, mijn broer Jos en ik zijn nog enige Mild Hogs die overgebleven zijn. Jos kon geen vrij krijgen, dus staat deze motortrip in het teken van het 20-jarig jubileum tussen Robert en mij. Veel zin in!

Moet ik wel zeggen dat 20 jaar geleden deden wij ’s nachts om 3 uur het licht uit. Dat zal nu om 21.30 uur zijn denk ik……Robert en ik zijn de “Very Mild Hogs” geworden!