3 en 4 September 2017: Bladel, De Kerkdorpenroute!

Na het ontbijt in Poortvliet besloten we dus ons kamp op te breken en verder te rijden naar een volgende bestemming. Maar eerst nog even bepalen waar we dan naar toe gaan. Limburg is uiteindelijk wel een bestemming, maar daartussen ligt ook nog zoveel moois in ons prachtige land. Samen spraken we met onze camping-buurtjes over de Brabantse Kempen. Een natuurgebied waarin een aantal gezellige dorpjes liggen met daartussen prachtige gebieden. Het ligt enigszins ook op de route, dus waarom zouden we daar niet even een tussenstop maken? Goed Plan!
Eerst even bekijken waar we dan een, voor ons, gunstige camping kunnen vinden. Ons oog is gevallen op mini-camping De Hooiberg in Bladel. Even contact leggen met de eigenaar en ons plekje was geregeld voor de komende dagen. Altijd een fijn gevoel dat je weet dat je terecht kunt en niet ter plekke nog moet zoeken en campings bekijken. De verschillende app’s op onze smartphones geven een goed beeld van de campings en ook de reviews zijn interessant om te lezen. Maar wat kunnen mensen toch stomme reviews geven op campings. Krijgt bijvoorbeeld een camping een hele slechte waardering omdat het weer zo slecht was die dag…..Wat kan die camping eraan doen? Maar goed: met een paar reviews zoals deze, kan de gemiddelde beoordeling negatief uitpakken. Ben je lekker mee!
De Hooiberg kwam er erg goed uit en met veel vertrouwen en nog relaxt ook, konden we op pad richting Bladel. Dachten we…..

Bij het omhoog draaien van de achterpoten van de camper, brak er een slotbout af, waardoor de betreffende achterpoot over het asfalt sleepte. Niet handig! Ook konden we hem niet in de omhoog-stand houden en we hadden dus een probleempje. Maar na enig beraad met Mir, dachten we opeens aan onze zeer uitgebalanceerde gereedschapsset, inclusief toebehoren en wisten we dat er nog tie-rips lagen. Mirreke, alias Bobine De Bouwer onder de camper gekropen (ik kwam er niet onder..) en alles vakkundig bevestigd. Na enig oponthoud konden we dus beginnen aan onze rit vanaf Tholen naar Bladel.

Onderweg liep alles van een leien dakje en tussen de middag kwamen we aan op Mini-camping De Hooiberg. Een boerderijcamping, met daarachter een mooi gemaaid grasveld met daar midden op een grote centrale boom, en een paar mooie picknicktafels midden op het veld. Aan de buitenzijden stonden alle caravans en wij als enige camper op dit veld. Sanitair en wasblokken waren erg schoon en netjes, dus alles prima in orde. Nadat we onze camper hadden gestald op plek 18, direct rechts als je het veld oprijdt, heerlijke middag gehad in de zon en samen lekker aan het lezen geslagen. Alleen ons Joep had zijn dag niet! Hij kon nergens zijn draai vinden, jankte veel en bij het spelen sloegen bij hem de stoppen door en werd hij net weer even te wild. Met enige afkoelperiodes in de bench was het een arbeidsintensieve dag met hem. Ook het feit dat de middag werd opgeluisterd door 3 kleinkinderen die op bezoek gingen bij Opa en Oma, maakte de camping er niet rustig op. De camping heeft 20 staplaatsen, maar die koters die schreeuwden hysterisch, jankte, renden dwars door voortenten heen, scholden en het leek wel of het camping Riviera in Biddinghuizen betrof…..met 2000 staplaatsen en kinderparadijs. Ergerlijk was het feit dat zowel ouders als grootouders er niet naar omkeken en niets van zeiden.
Het mooie was ook nog dat deze camping alleen maar bestemd was voor volwassenen en geen kinderen. Kun je wel nagaan hoe de stemming was bij de andere campinggasten….hahahaha.

Maar goed: na een gezellige avond in de camper, met Mir die lekker kookt en daarna knus in ons hok een mooie film gekeken en daarna lekker onder de wol.

De volgende ochtend, vandaag dus, eerst in vakantie-tempo wakker worden en klaar maken voor de dag. Het weer is in de ochtend wat vochtig en hei-ig en temperatuur nog onder de 13 graden. We wachten nog even tot einde van de ochtend om onze scooter te pakken en een mooie rit te maken door het natuurschoon wat deze regio te bieden heeft. Dit keer niet met onze Mio, maar we kwamen een erg mooie app tegen, route.nl
De app laat je alle mooie wandel- en fietsroute’s zien, daar waar je bent in Nederland (wel even de locatievoorzieningen op je smartphone aanzetten). We konden alleen al in Bladel kiezen uit een stuk of 12 mooie routes. We kozen voor de kerkdorpenroute, omdat we allebei uit een katholiek gezin komen en ik zelfs als 9 jarig jochie zelfs misdienaar ben geweest. Dit was niet de reden hoor….Deze route liep niet alleen door de natuur, maar deed ook nog een paar dorpen aan. Vonden we wel leuk om te kijken of daar een mooie lunch of terras te scoren was.  Ook het Nederlandse systeem van de fietsknooppunten-nummering is zo goed opgezet en makkelijk te volgen als je aan het rijden bent.

IMG_0461

Allereerst reden we door het dorp en gemeente Bladel, deze gemeente ligt in Noord Brabant en werd in 1997 gevormd door fusie uit de vroegere gemeenten Bladel en Netersel en Hoogeloon, Hapert en Casteren. Het gemeentehuis in Hapert kwam te vervallen en het gemeentehuis van de nieuw gevormde gemeente werd gevestigd te Bladel op de locatie van het oude gemeentehuis.

De huidige gemeente kent, naast landelijke gebieden, ook veel industrie die voornamelijk in de kernen Hapert en Bladel is gevestigd. De industriegebieden slaan we over en rijden meteen de prachtige natuur in, die is opgenomen in de Kerkdorpenroute.

Alles wat de Kempen aan cultuurgoed en natuurschoon te bieden heeft zie je tijdens deze fietstocht: van woeste gronden tot uitgestrekte bossen en van zeldzame vogels tot pittoreske dorpen. De fietstocht start in het dorp Bladel. Dit dorp ligt te midden van uitgestrekte bossen, heide en agrarisch gebied. Er zijn archeologische schatten zoals grafheuvels te zien en er doen veel legendes de ronde over dit gebied zoals de Heksenboom. De route wordt vervolgd door de Panberg naar Eersel. Maar liefst vijf dorpen uit deze gemeente behoren tot de beroemde ‘acht zaligheden’. Het domein dat alles vertelt over de ‘selligheden’, is het streekmuseum de Acht Zaligheden. Het laatste gedeelte van deze route loopt door het bosgebied Witrijt en rondom het natuurreservaat De Goorloop terug naar Bladel.

In het beekdal van de Goorloop heeft vanaf de ijstijd tot heden veenvorming plaatsgevonden. Het reliëf in de grond is hier ontstaan door vlechtende riviertjes. Van belang voor de waterhuishouding in dit gebied zijn de beken die door het gebied stromen. De bodemvegetatie bestaat overwegend uit diverse soorten bladmossen en kruiden. Ongeveer een 50-tal vogelsoorten broeden in het gebied waaronder zeldzame vogels zoals haviken, buizerds, boomvalken en uilen.

Ook onverwacht reden we nog langs een smokkelpad, waar tijdens de 1e wereldoorlog, smokkelaars, spionnen en ander gespuis de grens met Nederland overstaken. Nederland was namelijk tijdens de 1e wereldoorlog neutraal, dus een goed oord om dit soort gasten te huisvesten. Met schrikkeldraad van 2000Volt werden deze grenzen bewaakt en onder stroom gezet om dit tegen te gaan. Interessante materie, en met een mooie historische opstelling even terug naar die tijd.

We hebben waanzinnig genoten van deze tocht die ook nog even langs de grens met Belgie kwam. Aangezien Joep niet naar het buitenland mocht ivm zijn gebrek aan juiste vaccinatie op dit moment. De grens liep ook direct langs een gezellig uitziend terras bij Restaurant de Wilde Zwijn, waar we samen geluncht hebben. Miriam wilde nog heel liefdevol mij een hapje geven van haar slagroom met koffielikeur, maar de motoriek liet haar weer even in de steek alsof ze zelf een Wild Zwijn was….en alles viel over haar heen. Oh ja…ze droeg uitsluitend witte kleding. Jullie kunnen raden dat we onderweg terug naar de camping niet meer mochten stoppen op een terras of zo….denk dat er een Witte Reus moment aankomt zo meteen.

IMG_0459

De rit eindigde weer in Bladel, dus omstreeks 15.00 uur zaten we weer met boek in camper om rustig de rest van de dag door te brengen. Ik moest nog even alleen op scooter wat boodschapjes doen, maar daarna lekker koken, drinken, babbelen, spelen met Joep en nog even lezen of filmpje kijken. Morgen gaan we een andere route in deze regio doen, aangezien we verwachten tot en met woensdag hier te verblijven.

1-3 September 2017: Poortvliet-Tholen in Zeeland

Vrijdagochtend na het ontwaken allebei uit de veren om de laatste zaakjes voor ons werk in orde te maken en vervolgens te beginnen met de camper te laden met proviand, kleding en ander soorten van geneugten in het leven. Ook voor de eerste keer mag ons nieuwe gezinslid Joep mee op vakantie. Eerlijk gezegd zijn we een beetje benieuwd hoe het gaat met de kleine veldheer; slapen in 1 ruimte met ons, niet op zijn inmiddels vertrouwde plek in ons huis, maar in een ander huis op 4 wielen.

Omdat we niet met de viervoeter naar het buitenland mogen, moeten we deze vakantie in Nederland blijven. Geen straf, omdat Nederland prachtig is, maar de weersverwachtingen heb je niet in de hand in dit kikkerlandje.
De afgelopen dagen hebben we daarom veelvuldig weeronline.nl in de gaten gehouden waar we de beste kansen hadden voor redelijk weer. Het vloog de laatste dagen tussen een aantal bestemmingen; Limburg, Zeeland of de Achterhoek cq Twente. Allemaal mooie gebieden, maar uiteindelijk is het Zeeland geworden waar we gaan beginnen. Omdat we ook wel van rust houden en kleinschalige campings, zouden we niet richting de grote bekende toeristische plaatsen gaan zoals Renesse, Zoutelande, Cadzand en zo, maar wilden we richting Tholen in oost-zeeland. Uiteindelijk op de verschillende camping-apps gekeken en gekozen voor Landschapscamping Kruytenburg in Poortvliet.

Nadat we alles hadden ingeladen en ons huis hadden afgesloten, zetten we koers richting Utrecht om vervolgens richting Breda, Bergen op Zoom en vervolgens Tholen aanhoudend op de camping aan te komen. Miriam had in de camper werkelijk een invasie aan hondenmanden, speeltjes, drinkflacons, kussens, riempjes, hondenren, reisbench, grondpin en lijn, hondenvoer, rieten mand op scooter gemonteerd en draagzak meegenomen. Het moge duidelijk zijn: Joep staat nogal centraal in ons vakantiefeuilleton…

Aangekomen op de camping Kruytenburg bleek dat we een goede keuze hadden gemaakt. De camping had ook een golfcourse kunnen zijn. Het gazon stond er strak en kort gemaaid bij en de plekken die toegewezen werden door een erg vriendelijke medewerker waren circa 350 m2 groot, dus niemand zou last kunnen krijgen van ons snurken vannacht.

IMG_0453

We waren beiden erg moe van het het werken de laatste weken en daarnaast ook nog eens een teckel-pup opvoeden vanaf ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Ook onze onzekerheid in de beginweken, we hadden immers nog nooit een hond gehad, speelde parten. Nadat we onze camper op een mooie plek hadden gestald en alles in werking gezet, luifel uit, meubels buiten en meteen in de chill stand. Heerlijke middag en avond gehad en ook Joep vermaakt zich prima op de camping. Het is een charmeur en iedereen die langs komt, die moet met hem in aanraking komen en de kleine veldheer geniet van alle aandacht. Miriam heeft ’s avonds een lekkere italiaanse fritatta gemaakt en direct nadat ik de afwas had gedaan, zagen we een prachtige zonsondergang op onze camping. Het licht ging dus buiten uit, maar bij ons ook. Het is allemaal niet zo opwindend om te lezen, maar wij lagen dus op onze eerste vakantiedag al om kwart over negen in bed en samen met Joep hebben we de hele nacht doorgeslapen tot de volgende ochtend 7 uur. Alle drie totaal in coma gelegen.

C360_2017-09-01-19-57-25-828

Bij het ontwaken zagen we de zon al lekker opkomen en lijkt het een fraaie zomerdag te worden! Lekker rustig wakker worden en eerst een bakkie koffie en nog even lezen voordat we het ontbijt buiten kunnen doen. Lekker kneuterig afbakbroodjes gebakken in onze nieuwe hete-lucht oven in de camper. Heerlijk waren ze!! Ook na het ontbijt hadden we nog niet de energie om wat te gaan doen, dus ook de hele ochtend bij de camper gezeten. Einde van de ochtend hebben we de scooter gepakt en zijn met ons drietjes een rit gaan maken over het eiland. Eerst via de landweggetjes slingerend naar Tholen en daar even doorheen geslenterd en op een pleintje bij een paar kerken een koffie gedronken.
Tholen heeft een historische stadskern, die nog steeds grotendeels omringd is door wallen en vesten. De stadskern wordt daarnaast gedeeltelijk begrensd door een haven. Het gebied binnen de vesten is sinds 1991 beschermd stadsgezicht en is daarmee een van de beschermde stads- en dorpsgezichten in Zeeland. Verder telt de stad tientallen rijksmonumenten.
Het stadsbeeld wordt gedomineerd door de Grote of Onze-Lieve-Vrouwekerk, een kruisbasiliek in de Brabants-gotische stijl, mogelijk ontworpen door Everaert Spoorwater, een Brusselse bouwmeester die in de Nederlanden vaak betrokken was bij de bouw van kerken in deze stijl. De bouw van de kerk is in circa 1404 gestart. Eerlijk gezegd vonden we het stadje een beetje tegenvallen. Zoals eigenlijk het hele eiland wat tegen is gevallen tijdens de rit die wij maakten.

Nadat we verder gingen, besloten we om naar de Oosterschelde te gaan kijken en via onze Mio begonnen we aan de route. Binnendoor rijdend naar de Oosterschelde kwamen we niet meer tegen dan veel landbouw en vlakke akkers met af en toe een natuurgebied.
De Oosterschelde is een zeearm in de provincie Zeeland, die omgeven wordt door de schiereilanden Schouwen-Duiveland, Tholen, Zuid-Beveland en Noord-Beveland en (oorspronkelijk) een aftakking betreft van de rivier de Schelde. Sinds de ingebruikname van de Oosterscheldekering in 1986 kan de Oosterschelde volledig van zee worden afgesloten. De Oosterschelde heeft een oppervlakte van 350 km². Een gedeelte hiervan valt bij laag water droog.

C360_2017-09-02-12-46-48-428

We zagen veel vertier op het water en spraken nog even met een duikers-echtpaar uit Belgie die daar ons een mooi verhaal vertelden over hoe zij bossen met krabben vingen onder water. Ze namen uitgebakken spek mee aan een touwtje en sleepten ze over de bodem van de Oosterschelde. Enorme hoeveelheden krabben kon je dus vangen met spek. Miriam raadde mij vervolgens aan om het ook eens te proberen; spek genoeg!!

C360_2017-09-02-12-47-15-256

Rijdend kwamen we omstreeks 3 uur weer terug bij Poortvliet, het dorpje dat bij onze camping hoort. Nou….het is dat we even boodschappen moesten doen, maar Poortvliet was nou niet echt het walhalla om te verblijven, laat staan om te wonen! Het feit dat over dit dorp niets spannends te vinden is op Wikipedia, zegt al genoeg: Poortvliet is een dorp in Zeeland en vervolgens begint Wiki over Rien Poortvliet….die was wel boeiend!

Terug bij onze camper bekijken we de weersverwachtingen en besluiten we om morgen maar richting Limburg te gaan. Daar lijkt het erop dat de komende week de minste neerslag valt en meeste kans op wat zonnestralen.

De rest van de middag heerlijk in de zon met Joep zitten spelen en dutje gedaan. De charismatische teckel wilde mij op gepaste wijze danken voor een enerverende dag (deden maar meer mensen dit om mij heen…)

Nu lekker na het eten in de camper dit blog schrijven, sambuccaatje en Nespressootje erbij en zometeen nog even een filmpje kijken. Morgen zien we wel weer waar we in het Limburgse terecht komen.