Vrijdagochtend na het ontwaken allebei uit de veren om de laatste zaakjes voor ons werk in orde te maken en vervolgens te beginnen met de camper te laden met proviand, kleding en ander soorten van geneugten in het leven. Ook voor de eerste keer mag ons nieuwe gezinslid Joep mee op vakantie. Eerlijk gezegd zijn we een beetje benieuwd hoe het gaat met de kleine veldheer; slapen in 1 ruimte met ons, niet op zijn inmiddels vertrouwde plek in ons huis, maar in een ander huis op 4 wielen.
Omdat we niet met de viervoeter naar het buitenland mogen, moeten we deze vakantie in Nederland blijven. Geen straf, omdat Nederland prachtig is, maar de weersverwachtingen heb je niet in de hand in dit kikkerlandje.
De afgelopen dagen hebben we daarom veelvuldig weeronline.nl in de gaten gehouden waar we de beste kansen hadden voor redelijk weer. Het vloog de laatste dagen tussen een aantal bestemmingen; Limburg, Zeeland of de Achterhoek cq Twente. Allemaal mooie gebieden, maar uiteindelijk is het Zeeland geworden waar we gaan beginnen. Omdat we ook wel van rust houden en kleinschalige campings, zouden we niet richting de grote bekende toeristische plaatsen gaan zoals Renesse, Zoutelande, Cadzand en zo, maar wilden we richting Tholen in oost-zeeland. Uiteindelijk op de verschillende camping-apps gekeken en gekozen voor Landschapscamping Kruytenburg in Poortvliet.
Nadat we alles hadden ingeladen en ons huis hadden afgesloten, zetten we koers richting Utrecht om vervolgens richting Breda, Bergen op Zoom en vervolgens Tholen aanhoudend op de camping aan te komen. Miriam had in de camper werkelijk een invasie aan hondenmanden, speeltjes, drinkflacons, kussens, riempjes, hondenren, reisbench, grondpin en lijn, hondenvoer, rieten mand op scooter gemonteerd en draagzak meegenomen. Het moge duidelijk zijn: Joep staat nogal centraal in ons vakantiefeuilleton…
Aangekomen op de camping Kruytenburg bleek dat we een goede keuze hadden gemaakt. De camping had ook een golfcourse kunnen zijn. Het gazon stond er strak en kort gemaaid bij en de plekken die toegewezen werden door een erg vriendelijke medewerker waren circa 350 m2 groot, dus niemand zou last kunnen krijgen van ons snurken vannacht.
We waren beiden erg moe van het het werken de laatste weken en daarnaast ook nog eens een teckel-pup opvoeden vanaf ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Ook onze onzekerheid in de beginweken, we hadden immers nog nooit een hond gehad, speelde parten. Nadat we onze camper op een mooie plek hadden gestald en alles in werking gezet, luifel uit, meubels buiten en meteen in de chill stand. Heerlijke middag en avond gehad en ook Joep vermaakt zich prima op de camping. Het is een charmeur en iedereen die langs komt, die moet met hem in aanraking komen en de kleine veldheer geniet van alle aandacht. Miriam heeft ’s avonds een lekkere italiaanse fritatta gemaakt en direct nadat ik de afwas had gedaan, zagen we een prachtige zonsondergang op onze camping. Het licht ging dus buiten uit, maar bij ons ook. Het is allemaal niet zo opwindend om te lezen, maar wij lagen dus op onze eerste vakantiedag al om kwart over negen in bed en samen met Joep hebben we de hele nacht doorgeslapen tot de volgende ochtend 7 uur. Alle drie totaal in coma gelegen.
Bij het ontwaken zagen we de zon al lekker opkomen en lijkt het een fraaie zomerdag te worden! Lekker rustig wakker worden en eerst een bakkie koffie en nog even lezen voordat we het ontbijt buiten kunnen doen. Lekker kneuterig afbakbroodjes gebakken in onze nieuwe hete-lucht oven in de camper. Heerlijk waren ze!! Ook na het ontbijt hadden we nog niet de energie om wat te gaan doen, dus ook de hele ochtend bij de camper gezeten. Einde van de ochtend hebben we de scooter gepakt en zijn met ons drietjes een rit gaan maken over het eiland. Eerst via de landweggetjes slingerend naar Tholen en daar even doorheen geslenterd en op een pleintje bij een paar kerken een koffie gedronken.
Tholen heeft een historische stadskern, die nog steeds grotendeels omringd is door wallen en vesten. De stadskern wordt daarnaast gedeeltelijk begrensd door een haven. Het gebied binnen de vesten is sinds 1991 beschermd stadsgezicht en is daarmee een van de beschermde stads- en dorpsgezichten in Zeeland. Verder telt de stad tientallen rijksmonumenten.
Het stadsbeeld wordt gedomineerd door de Grote of Onze-Lieve-Vrouwekerk, een kruisbasiliek in de Brabants-gotische stijl, mogelijk ontworpen door Everaert Spoorwater, een Brusselse bouwmeester die in de Nederlanden vaak betrokken was bij de bouw van kerken in deze stijl. De bouw van de kerk is in circa 1404 gestart. Eerlijk gezegd vonden we het stadje een beetje tegenvallen. Zoals eigenlijk het hele eiland wat tegen is gevallen tijdens de rit die wij maakten.
Nadat we verder gingen, besloten we om naar de Oosterschelde te gaan kijken en via onze Mio begonnen we aan de route. Binnendoor rijdend naar de Oosterschelde kwamen we niet meer tegen dan veel landbouw en vlakke akkers met af en toe een natuurgebied.
De Oosterschelde is een zeearm in de provincie Zeeland, die omgeven wordt door de schiereilanden Schouwen-Duiveland, Tholen, Zuid-Beveland en Noord-Beveland en (oorspronkelijk) een aftakking betreft van de rivier de Schelde. Sinds de ingebruikname van de Oosterscheldekering in 1986 kan de Oosterschelde volledig van zee worden afgesloten. De Oosterschelde heeft een oppervlakte van 350 km². Een gedeelte hiervan valt bij laag water droog.
We zagen veel vertier op het water en spraken nog even met een duikers-echtpaar uit Belgie die daar ons een mooi verhaal vertelden over hoe zij bossen met krabben vingen onder water. Ze namen uitgebakken spek mee aan een touwtje en sleepten ze over de bodem van de Oosterschelde. Enorme hoeveelheden krabben kon je dus vangen met spek. Miriam raadde mij vervolgens aan om het ook eens te proberen; spek genoeg!!
Rijdend kwamen we omstreeks 3 uur weer terug bij Poortvliet, het dorpje dat bij onze camping hoort. Nou….het is dat we even boodschappen moesten doen, maar Poortvliet was nou niet echt het walhalla om te verblijven, laat staan om te wonen! Het feit dat over dit dorp niets spannends te vinden is op Wikipedia, zegt al genoeg: Poortvliet is een dorp in Zeeland en vervolgens begint Wiki over Rien Poortvliet….die was wel boeiend!
Terug bij onze camper bekijken we de weersverwachtingen en besluiten we om morgen maar richting Limburg te gaan. Daar lijkt het erop dat de komende week de minste neerslag valt en meeste kans op wat zonnestralen.
De rest van de middag heerlijk in de zon met Joep zitten spelen en dutje gedaan. De charismatische teckel wilde mij op gepaste wijze danken voor een enerverende dag (deden maar meer mensen dit om mij heen…)
Nu lekker na het eten in de camper dit blog schrijven, sambuccaatje en Nespressootje erbij en zometeen nog even een filmpje kijken. Morgen zien we wel weer waar we in het Limburgse terecht komen.
Camperjoy 