Vanmorgen toen we wakker werden stond de zon weer stralend boven aan de hemel en ben ik de eerste wandeling met Joep gaan doen. Geen medicijnen meer en een wereld van verschil! Kwispelend, rennend, spelend liep hij gewillig mee en zelfs voor mij uit. Onderweg in de weilanden kwamen we nog de oudere buurman uit Brabant tegen die gisteravond zeer uitvoerig, maar zeer aangenaam al zijn camper-avonturen heeft toegelicht. Hij is met zijn vrouw al in de jaren zeventig van de vorige eeuw met eigen gebouwde camper naar Turkije, Iran, Irak, Marokko gegaan en wist prachtige verhalen te vertellen. Toen ik hem tijdens de wandeling tegen kwam, begon hij weer te praten en gaf als tip om als we naar Die wilden gaan rijden er verschillende wegen waren die erg fraai waren. Wel moesten we er tegen kunnen om langs ravijnen te rijden en terwijl er geen 2 rijbanen beschikbaar waren. Bij thuiskomst Miriam verteld over de mogelijkheden, maar toch kiezen we voor onze eigen gemaakte route die ook erg mooi zou zijn en ook nog eens goed begaanbaar.
Maar eerst even alles weer opruimen, inruimen en de tanks vullen en legen, afrekenen en omstreeks 10 uur op pad voor maar een korte rit van ongeveer 75 kilometer. De eerste uitdaging was om een kleine gasfles te kunnen kopen waarop we kunnen BBQ-en. Beiden waren er stellig van overtuigd dat op onze nieuwe camper naast een buitenstekker, CAI aansluiting en 12Volt aansluiting ook een buiten gasaansluiting zou hebben. Deze bleek hij dus niet te hebben toen we gisteren wilden gaan BBQ-en. Daarom dan maar op pad om klein butaantankje te kopen, zodat we wel nog in deze vakantie konden gaan grillen buiten. Het is te warm voor Mir om binnen in dat kleine keukentje te koken.
Aangekomen bij het tankstation, waar ook gastankjes te koop stonden, wij naar binnen om uit te leggen wat de bedoeling was. Geen persoon die ook maar engels sprak, dus dit was nogal een spelletje hints op behoorlijk niveau. Maar niets was te gek voor deze mensen om ons te helpen, want we moesten een andere aansluiting en drukregelaar hebben voor de franse tankjes. De beste man maakte een goed inschatting van mijn technische skills en besloot zelf dan maar de nieuw drukregelaar te monteren op onze BBQ-set….binnen 30 seconden! Ik had er youtube-kanalen eerst bijgehaald, vervolgens aan 3 mensen uit mijn omgeving nagevraagd of het echt zo moest en dan vervolgens de EHBO trommel nodig hebben omdat ik met de tang uitgleed over mijn eigen knokkels en begon te bloeden. Ik was de man dus dankbaar!
Wat denk je; ik hoefde alleen maar de borg van tankje en het gas af te rekenen. De drukregelaar wilde hij gratis geven! Geweldig wat een service. Dus ik denk; ik geef een leuke fooi voor een biertje voor hem en een wijntje voor haar van de receptie om op vrijdag de week af te sluiten. Komt de man even later binnen en zegt zijn vrouw tegen hem in het frans: “meneer heeft 10 euro fooi gegeven voor een croissantje en een broodje”! Dus ik zeg: no, no, no…no croissants en pain, maar bierre en Vino!! We hebben samen schaterend gelachen met elkaar en dat terwijl je de taal niet spreekt. Was top begin van de ochtend.
Maar toen eindelijk op pad met de camper en de eerste kilometers waren al mooi door de boerenlandschappen met altijd daar omheen de bergen. Na een tijdje beginnen we te klimmen en worden de wegen steiler en smaller en de maximale doorgang voor de komende bergpassen was 3,5 mtr hoog. Nou…dat ziet er best laag uit als je eigen camper, met satelliet opbouw al 3,20 mtr hoog is.
Maar al slingerend door de eerste bergen en met aangespannen bilspieren rijden we onder de overstekende rotspartijen door. Miriam bukt steeds met haar hoofd in een impuls. Ziet er schattig uit!
Uiteindelijk komen we achter een lijndienst autobus te rijden, dus toen werden we al rustiger en rustiger. Achter die bus blijven rijden dat was de boodschap!
Maar mensen, wat een waanzinnig mooie rit hebben wij gemaakt! Haarspeldbochten niet op 100 handen te tellen, vergezichten, rotspartijen, canyons, tunnels en achter elke bocht weer een nieuw schilderij te zien.
Eerst begonnen we aan de Gorges de Bourne. Dit is een kloof in het zuidoosten van Frankrijk, in de regio Rhône-Alpes, departementen Isère en Drôme. De kloof is gevormd door de rivier de Bourne, die zich in het hoogplateau van de Vercors heeft ingegraven. Tussen het hoogste punt, nabij Villard-de-Lans, en de uitgang van de kloof bij Pont-en-Royans is het hoogteverschil ongeveer 800 m, op een afstand van ongeveer 22 km.
De D531 volgt de Gorges over de hele lengte. Deze weg werd in de 19e eeuw aangelegd, een werk van tientallen jaren. De weg is op vele plaatsen in de rotsen uitgehouwen en maar net breed genoeg voor één wagen. Daar kwamen wij pas achter toen we een vrachtauto tegemoet reden. Was even spannend, maar kwam goed!
Het grootste hoogteverschil tussen de bodem van de kloof en de top van het plateau is ongeveer 600 meter, de kloof is op sommige plaatsen maar enkele tientallen meters breed. Dat maakte wel dat je het gevoel had om door een grot te rijden in plaats van een weg. Maar wat een mooie ervaring was dit.
Vervolgens kwam er weer een stuk door het dal rijden en ook hier weer kleine gehuchtjes waar het lijkt of we 50 jaar in de tijd terug gaan.
De laatste 35 kilometer naar Die vonden wij het spectaculairst van deze dag. We kiezen ervoor om over de Col de Rousset te gaan rijden.
De Col de Rousset is een bergpas in het regionale natuurpark Vercors in de Drôme, maakt deel uit van het Vercors-massief en heeft een hoogte van 1,254 meter. De bergpas is populair onder fietsers en het gebied eromheen voor wintersport. Vooral fietsers hebben we veel gezien. En zij afzien! Tjonge wel respect voor die gasten hoor! Fietsen okay! Maar voor je lol tegen een berg op, dat trekt ons minder, maar dat was al bekend!
De weg over de Col de Rousset is echt een aanrader voor een ieder die van bergen en mooie vergezichten houdt. Wij voelen ons altijd erg fijn in de bergen en genieten dan ook volop van al dat moois dat we zien.
Na verloop van tijd komen we aan in Die en zoeken naar onze camping Murier. Een kleine camping met mooi uitzicht op de bergen, vlak tegen het mooie stadje Die aan en tevens is de camping een Chambre d’hote. Dat is ook makkelijk om even aan te schuiven voor een gezamenlijke maaltijd met andere gasten van de camping. Bij aankomst werden we allerhartelijkst ontvangen en konden we een plek uitzoeken. Enorme plekken hier van 300-350 m2, dus ook voor Joep veel meer rust om hem heen. Bij de kleinere plekken blaft hij vaak tegen iedereen die maar in de buurt komt en dat vinden we niet fijn, maar is nog niet gelukt om dat gedrag eruit te krijgen. Maar goed; nu gaat die goed!
Vanmiddag heerlijk zitten lezen en een lekkere middagsdut gedaan samen buiten in de schaduw onder een boom die op onze plak staat. De rivier de Drome loopt op 25 meter achter onze camper langs en het geluid vinden we heel rustgevend.
Mir had niet zoveel zin om te koken vanavond en dus hoorden we dat er pizza’s gemaakt werden op de camping. Hier maar voor gekozen en lekker makkelijk onder de luifel gezellig met elkaar gezeten.
Ook nog even gewerkt om de laatste plooien van een nieuw contract glad te strijken, zodat ik direct na de vakantie weer kan beginnen aan een nieuwe interim-klus in Noord Holland.
Maar dat is nog even een paar weken verder, nu verder met onze vakantie, die tot nu toe erg goed bevalt. Frankrijk was nooit zo onze voorkeur voor vakantie’s, maar we vinden het waanzinnig mooi hier en zeggen net tegen elkaar dat Frankrijk de komende tijd maar eens vaker bezocht moet gaan worden.
Morgen gaan we de omgeving maar eens verkennen met de fiets en dan zien we wel weer wat de komende dagen op de planning staat.
