Heerlijk uitgeslapen en rustig aan gedaan deze ochtend. De was moest gedaan worden en ook de droger moest daarna nog zijn werk doen, dus relaxte ochtend om de plannen voor vandaag te maken.
Aangezien het weer er niet bijster goed uitzag en regen werd verwacht, hadden we niet echt zin om een lange wandeling in de bossen te maken. Toen maar het plan bedacht om eerst naar het dorp Brockenhurst te wandelen vanuit de camping Holland Woods. Een wandeling van een kwartiertje en dan nog lekker door het dorp slenteren. Toen ook nog maar even geopperd om daarna met de trein door te reizen naar Lymington at Sea. Een klein havendorpje met een levendige haven en winkelstraat met pubs, restaurants en boetiekjes. Klinkt goed, dus plan gemaakt!
Eerst nog even langs de receptie van de camping, om de 2e overnachting alvast te gaan betalen. Met het wisselgeld kunnen we de wasmachine en droger voeden. Aangekomen bij de receptie eerst even over het weer praten; dat doen alle engelsen…heeeel uitvoerig! Veel regen vandaag dus…
Gisteren betaalden we 17 pond voor de camping, vandaag 37 pond! Ik zei nog tegen ze: “ik hoef niet een eigen kavel te kopen of aandelenpakket van camping…, wil gewoon nog 1 nachtje staan op hetzelfde stukje wei als gisteren!”
Het had te maken met het bank-holiday weekend, dus overal dubbele prijzen. Het uitmelken van het paupervolk kunnen ze hier dus ook!
Maar….mag de pret niet drukken! Dus nadat Mir met al haar witwaspraktijken klaar was, gingen we op pad. Eerst naar Brockenhurst wandelen om daar onze eerste lekkere kop cappucino te drinken op het buitenterras. Het was nog droog, dus dan moet je het er maar van nemen, toch! De ijsberen liepen nog voorbij, maar wij zaten buiten! Jaaaaa, het is een bijzondere vrouw die van mij, en dat is ‘t!!
Nadat we door het dorp hadden gelopen kwamen we erachter dat het een leuk dorp was, maar meer ook niet. Dus naar het treinstation om verder te gaan naar Lymington. Het openbaar vervoer in Engeland ziet er voorbeeldig uit. Gestoffeerde stoelen, geen gravity en uitgewoonde plekken, maar gewoon netjes. Ook in Engeland komen ze vaak niet langs om kaartjes te controleren, dus de heenreis reden we gratis mee. We hadden namelijk gehoord dat ze langs kwamen in de trein om kaartjes te verkopen. Niet dus, dus mazzel dit keer.
Aangekomen in Lymington zagen we een leuk dorp met hele kenmerkende winkelsteegjes en straten. De haven viel ons tegen; wij hadden echt oude visserskotters verwacht, maar het was meer een vergane glorie jachthaven. Ook merken we op dat er heel veel engelsen de komende 5 jaar gaan overlijden aldaar. De gemiddelde leeftijd op straat was ongeveer 85 en alles wat jong was, was overgebleven en heeft niemand kunnen strikken aan hun zijde. Om nou te zeggen dat engelsen een mooi volk zijn….? Nou, nee!! Als de vrouwen mij daar zouden bespringen…ik zou ze er direct vanaf schudden!
Al lopende kregen we natuurlijk ook weer honger, Miriam was de eerste die erover begon en dan zit het ook in mijn systeem, dus wij een erge hippe tent naar binnen om daar lekker te gaan lunchen. We hadden besloten om lekker warm te lunchen, zodat we dan in camper niet meer hoeven te koken. Goed plan! Mir had een heerlijke Fish and Chips en ik had een knoflook-flatbread met aziatisch bereide eend. Was prima!
Nadat Miriam alle winkeltjes weer eens van binnen had bekeken en ik steeds buiten als haar bodyguard stond te wachten, besloten we maar weer de trein terug te pakken en nog even een pintje te pakken in de SnakeCatcher, een pub in Brockenhurst. Ook dat gedaan en toen het laatste 25 minuutjes door de stromende regen naar de camper gelopen.
Al met al hebben we vandaag nog verder en intensiever gelopen als de dag in Tintagel en eergisteren op die berg in Dartmoor. Dus ook dat geeft toch wel weer een voldaan gevoel. Daar moet op gedronken worden!
Nu lekker een borrel in onze knusse, warme camper en weer heerlijk lezen en slap ouwehoeren met elkaar. We vermaken ons prima en zijn zo blij met deze manier van vakantie vieren. We zijn een happy couple die het ook goed uithouden bij elkaar op 12 m2 leefruimte!
Morgen gaan we onze laatste fase in, richting Dover. Waar we morgen terecht komen, weten we nog niet, maar dat is juist het mooie van camperen. Jullie lezen het morgen waar we terecht komen!
Camperjoy 