Vanmorgen op tijd opgestaan en ons klaargemaakt om te vertrekken. Eerst nog even alles bijvullen en afstorten en op weg naar onze volgende stop; Ullapool!
Daar willen we de boodschappen doen voor de komende 2 a 3 dagen als we in het wild gaan kamperen. Vorig jaar waren we daar ook en wisten wij nog een redelijk grote Tesco Supermarkt te zitten. Onderweg weer dezelfde weg als gisteren gereden, maar nu vanaf de andere kant. Ongelofelijk hoe dan toch anders de uitzichten zijn, maar niet minder mooi. Het valt ons op dat het druk is op de weg. Er zal vast wel wat te doen zijn ergens, want het is echt opvallend. We kwamen nu 15 auto’s tegen op 45 kilometer, in plaats van gisteren 9 stuks. Toch een stijging van 75-80%!
Aangekomen in Ullapool hebben we eerst even getankt en bij medewerker van tankstation gevraagd of er ergens een brommerwinkel is of soort van garage. Die was er wel, maar bestaat niet meer. Dat verrast ons niet zo, aangezien we deze vakantie maar 2 brommers/scooters zijn tegengekomen. Tegenover de Tesco blijkt echter wel een fietsenreparatieshop te zitten. Daar konden ze mij echter ook niet helpen aan een nieuwe achterband voor onze scooter. Wel ging de beste man om zich heen bellen of iemand wist waar er eentje zat. Inverness of Fort William moeten er eentje zitten. De laatste plaats doen we nog wel aan, maar Inverness komen we niet meer.
We besluiten ons scooteravontuur maar los te laten en verder te genieten van tot nu een fantastische vakantie. Wat een land, wat een natuur en wat een rust!
Na Ullapool gaan we richting Wester Ross, het gebied zuid westen van deze stad. Dit gebied zijn we nog nooit geweest, dus we zien ernaar uit om er doorheen te rijden. Wat opvalt is dat dit gebied groener en meer Rocky Mountains cq Montana achtig aandoet. Totaal anders dan de andere gebieden. Wel een super mooie omgeving, met ook weer altijd die bergen, die er dramatisch uitzien in de donkere wolken en regenachtige mist die we de hele vakantie al om ons heen hebben. We hoeven de bikinilijn niet te harsen en factor 30 zonnebrandolie is ook niet nodig deze vakantie. Een zuidwester, met kaplaarzen is een betere optie! Al met al zijn er genoeg droge momenten om te gaan wandelen of buiten te zijn.
Na ongeveer 40 kilometer komen we langs de grootste watervallen van het Verenigd Koninkrijk, The Falls of Measach. Deze watervallen zijn gesitueerd in de Carrieshalloch Gorge, een enorme kloof tussen de bergen, die steeds smaller wordt en uiteindelijk dus uitmonden in de watervallen. De wandeling ernaar toe was goed te doen, alleen terug was even een klim. Maar zonder te stoppen en stevig wandelend kwamen we weer boven terug bij de camper.
Na dit bezoek zijn we nog even doorgereden totdat we weer bij een prachtige vallei uitkwamen, met op de achtergrond Loch Broom. Daar besloten om te stoppen en lekker te lunchen in onze camper. Na de lunch de laatste etappe om ergens een leuke plek te vinden om los te gaan staan, dwz niet op een camping, maar in de natuur op ons zelf.
Langs de weg staan zien we niet zitten, dus zoeken we een zijweg die doodloopt richting uitzicht op een baai. Voordat we aan het einde van deze weg kwamen, moesten we op een smal weggetje toch nog zo’n 5 kilometer doorrijden tot het eind….waar al iemand stond! Deze was niet van plan te vertrekken, gezien het mooie uitzicht, dus wij maar weer door naar een volgende zijweg ergens. Ook daar konden we geen plek vinden om te staan. Nadat we hier weer een uur aan besteedt hadden, besloten we maar weer op een camping te staan, onderaan een strand met ook uitzicht op een baai. Daar staan we dus nu. Vlak naast een kerkhof…zijn we in ieder geval niet alleen.
Vanmiddag gezellig buiten een biertje en wijntje gedronken en super gezellig zitten kletsen over al onze nieuwe plannen voor de toekomst.
Het weer betrok inmiddels weer zodanig, dat we in de camper verder zijn gegaan met de gezelligheid. We hebben gedanst in de camper met veel lol. Ik had namelijk weer eens de Ben Liebrand Jaarmixen vanaf 1982 tot en met 2005 meegenomen. Het geluid in onze boxen in de camper zijn hartstikke goed, zo ook onze stereo, dus we waanden ons in een dancing!!
Met het eten hebben we ons echt bescheurd, ook door de hoeveelheid drank die we genuttigd hadden. Mir was verse pasta aan het koken, met eigengemaakte groentesaus en gehakt.
We waren aan het eten en aan de pasta zat zo’n rare smaak; niet thuis te brengen, maar wel bekende smaak…
Wat bleek nu? Normaal kookt Miriam in flessen water vanuit de supermarkt en niet vanuit de watertank van de camper. Nu had ze door de totale delirium wel water uit de kraan gepakt en zodoende smaakte de pasta naar Steradent!!
Nu zie ik jullie denken; Steradent??? Ze hebben toch wel nog hun eigen tanden????
Ik leg het even uit aan jullie. Steradent voeg je in je watertank toe als je de leidingen en tank wilt schoonspoelen. Na dit ritueel spoel je een paar keer met schoon water alles nog een keer na en klaar is Kees. Dat naspoelen waren we voor de vakantie dus vergeten en zodoende smaakte het water naar Steradent.
Wij zagen het al helemaal voor ons; mensen denken dat we een epileptische aanval hebben door de hoeveelheid schuim op onze bekken. In ziekenhuis komen ze er pas achter dat het Steradent is.
Of….iedereen na de vakantie zegt: hebben jullie je tanden laten bleken in de vakantie? Nee, we hebben pasta van Miriam gegeten, namelijk Pasta Steradenti!
Nou…dit waren dan weer de beslommeringen van vandaag. We gaan manden en morgen rijden we verder naar Gairloch. Moet ook een mooi plekkie zijn!
Camperjoy 