Vanmorgen na het opstaan stond in het teken van allerlei hand- en spandiensten in en rondom de camper. Wel eerst even heerlijk koffie en ontbijtje in het zonnetje genomen en plannen gemaakt voor de dag. Vandaag willen we met de scooter naar Ventimiglia rijden en daar eens goed door de straatjes lopen. Het is zondag en vele families zijn met elkaar op pad. Een gezellige levendigheid rondom ons en het belooft ook een mooie zonnige dag te worden.
Nadat we ons lekker gedoucht hadden en de spullen gepakt voor de scooter, zijn we op pad gegaan en eerst een beetje rondgereden om te kijken wat er allemaal te doen en te zien is. We besluiten om eerst maar eens richting de franse grens te rijden, richting Menton. We komen langs een afslag Ventimiglia Alto, het oude gedeelte van dit stadje, gelegen op een heuvel, direct langs de kust. Mooie vergezichten over de Ligurische Zee, de zon schijnend en mooie dorpjes en haventjes als achtergrond maken het plaatje compleet. We parkeren onze scooter tussen allerlei ander scooters en slenteren door de poort naar binnen in het oude stadsdeel.
De stad ligt zeer dicht bij de grens met Frankrijk aan de monding van de rivier de Roia. De naam van de stad is ontleend aan de afstand tot de toenmalige grens met Frankrijk: 20 mijl (20.000 passen, waarbij dubbele passen worden bedoeld).
De stad dateert uit de Romeinse tijd of eerder. In de stad zijn resten gevonden van Romeinse thermen en een theater. In het thermale complex zijn enkele goed bewaarde mozaïeken te bezichtigen. Ventimiglia trekt veel toeristen. Wekelijks wordt er op vrijdag een belangrijke markt gehouden aan zee. We lopen door de smalle straatjes en verbazen ons over het feit dat er echt mensen wonen in dit gedeelte. Kleine kruip door, sluip door straatjes, ienieminie huisjes en kleine pleintjes kenmerken dit oude stadsdeel, waar in het seizoen vele toeristen doorheen slenteren. Wij zijn er nu alleen met wat lokale mensen die een baby ten doop aanbieden. Veel kabaal en chaos bij het maken van de familiefoto met de kleine prins, maar tja.. dit is italie! We lopen nog wat rond en Mir maakt weer prachtige foto’s van de omgeving.
Na een tijdje zoeken we onze scooter weer op en gaan verder. We rijden nog helemaal langs de kustweg naar Vallecrossia, richting San Remo. Zover komen we niet uiteindelijk, maar we krijgen wel een mooie indruk van alle kleine dorpjes langs de kust. We hebben heerlijk aan zee geluncht in een strandrestaurant, gevuld met alleen maar italianen. Gezellig en levendig zal ik maar zeggen..
Na de lunch hebben we nog stukje over de boulevard gelopen en zagen we een aziatische vrouw met haar vriend en schoonmoeder proberen een selfie te maken met de zee op de achtergrond. Meestal als ik dat zie, dan bieden we aan om die foto te maken voor ze, zodat ze er fatsoenlijk opstaan en dus ook nu weer. Ze waren er blij mee en we raakten aan de praat. Het waren Aussies die een paar maanden een trip door Europa maakten. Erg leuk gesprek en toen we wegreden met scooter werden we door hun gefilmd als herinnering. Wie zou er niet een stukje film met ons erop willen?? Logisch..
Tijdens het rondrijden, sloeg het weer om en begon het te regenen. Zonder een jas bij ons te hebben en de temperatuur die onderuit ging, besloten we terug te gaan naar de camping. Bij het binnenrijden van de camping, komen we langs een stacaravan en horen we: Heeey you!! Come have a drink with us!! Nou is dan natuurlijk niet tegen dovenmansoren gezegd, maar om nu opeens van je scooter afgetrokken te worden voor een drankje, dat is nou ook weer wat! Blijken het de Aussies te zijn! Ze logeren 2 nachten op onze camping in de stacaravan en vinden het leuk om een drankje te doen met elkaar. Hebben we dus gedaan en het is een gezellige middag geworden. Miriam was helemaal in haar nopjes, want dit echtpaar bleek een goudmijn te bezitten in Cairns en zoals Mir altijd kijkt naar National Geographic Yukon Gold Diggers, zo leven zij op hun stuk land waar ze dus naar goud graven. Geweldig om die verhalen te horen!
Nadat we de borrel hadden afgesloten, zijn we naar de camper gegaan en hebben even een verlaat siesta gehouden. De regen komt met bakken uit de lucht vallen en het waait behoorlijk. Binnen zitten is het enige wat voor de hand ligt. Om een uur of half 8 hebben we ons weer opgefrist om ergens te gaan eten. We gaan weer met de scooter op pad en rijden richting Dolceacqua. De weg is langer dan we verwachtten en na ruim 10 kilometer te rijden in de middle of nowhere komen we aan in een prachtig dorpje met een mooie boogbrug en een middeleeuws kasteel op de achtergrond.
Het is erg afgekoeld en aangezien ik ben vergeten om lange broeken mee te nemen, hangen de ijspegels tussen mijn knieen van de kou! Godzijdank wel een fleecevest meegenomen! Na de week in de ardennen, zijn we nogal chaotisch onze kleren snel gaan wassen en tegelijkertijd de camper in gaan pakken. We zijn zoveel zaken vergeten mee te nemen. Stom!
In ieder geval hebben we onze avond in gepaste sfeer doorgebracht en bleek het restaurant La Rampa niet zijn naam eer aan te doen. Het was heerlijk allemaal! Mooie traditionele gerechten gegeten en ook hier was het weer een kippenhok van jewelste met al die druktemakers. Ik dacht dat wij er wat van konden…
Op de terugweg hadden we het heeeeel koud, dus na terugkomst in camper nog even een Sambucca genomen om warm te worden en daarna lekker onder wol samen. Morgen blijven we bij camper en gaan lekker aan het strand liggen de hele dag. Beetje lezen, pootje baden, schelpjes zoeken (Mir dan he!) en misschien zwemmen in de zee. Het lijkt morgen een zonnige dag te worden, dus laten we het hopen!
Camperjoy 