7-9 april 2017: Natuurkampeerterrein Drie van Staatsbosbeheer

Afgelopen vrijdag, na onze werkzaamheden, besloten we om met onze camper op pad te gaan. De Lambortinki stond na een grondige poetsbeurt glimmend voor de deur om ons weer een prachtig weekend te beloven! Aangezien we na ons werk niet te lang willen rijden om ergens te vertoeven, hadden we besloten om bij Staatsbosbeheer natuurkampeerterrein Drie, nabij Ermelo te gaan verblijven.

Omstreeks 19.00 uur kwamen we aan op deze prachtig gelegen camping. Dezelfde look and feel als alle andere Staatsbosbeheer kampeerterreinen zoals we deze al eerder bezocht hebben in Nunspeet en St Anthonis in Noord-Limburg. We hadden verwacht dat we met een enkele kampeerder zouden zijn, maar toen we aankwamen stonden er 8 campers en 7 tenten. Nog lang niet volgeboekt, maar het viel ons niet tegen. Ook het inchecken via de digitale zuil ging eindelijk eens foutloos en zodoende lijken alle problemen die ze hadden met dit boekingssysteem naar de eeuwige jachtvelden te zijn verbannen.

We kiezen voor (hoek)Plek 4 op deze camping. Onze camper kan zeer ruimschoots zijn draai vinden op de royale kampeerplek en we staan dicht tegen de bosrand aan, met naast ons het wandelpad en de tentveldjes. Zoals gebruikelijk begint Miriam lekker te koken binnen, als ik de buitenkant op orde breng. Het eerste dat we doen als we binnen in de camper klaar zijn met alle opstart werkzaamheden, is ons omkleden in ons makkelijk zittende thuiskloffie. De kachel binnen hoeft niet aan en de temperatuur is nog aangenaam in het woongedeelte. Tijdens het wijntje en biertje komen er veel wandelaars voorbij en zelfs nog een paar campers binnen rijden. Het gaat goed met Nederland; er staan nagenoeg geen caravans, maar wel een stuk of 10 campers. Waar voorheen de balans in het voordeel van de caravans waren, lijken nu de campers echt het favoriete kampeermiddel te worden. Nadat we weer heerlijk gegeten hadden, de boel opruimen, de gordijnen dicht en helemaal op ons zelf, gaan we super kneuterig yahtzee-en, lekker met een afzakkertje Sambucca. We verheugen op slapen gaan en lekker met open luik, de frisse nacht ingaand, vallen we direct in slaap. Het prachtige van op een natuurcamping staan in de bossen is het wakker worden door al het vogel-getjilp om ons heen. We horen van alles, maar het meest indrukwekkende is het geluid van nabij aanwezige specht. Tjonge wat zal die een koppijn hebben….

Na het verse ontbijtje onder de douche en aankleden voor een ritje in de regio op onze scooter. Het blijkt nog erg fris te zijn en al rijdende komen we erachter dat het eigenlijk gewoon nog beregoed is en de wind benadrukt dat nog eens om je hoofd heen gierend. Al rijdende door prachtige bossen op kronkelende fietspaden waarop onze snorscooter mag rijden, zien we onderweg nog een paar enorme boomzwammen die helemaal verhard waren. Miriam moest daar natuurlijk nog even een foto van schieten.

Uiteindelijk komen we aan in Voorthuizen! Wat n drukte zien we daar voor ons opdoemen. Allemaal kraampjes, heel veel volk op de been en ook overal koetsen met paarden en pony’s. Nou…..gezelligheid, daar weten wij wel raad mee! Afstappen en de stalen ros ergen op stal zetten en slenterend door het dorp zien we dat het een Schots Keltisch Festival is. Mannen met iets teveel mascara op en vrouwen in nogal wijdheupse rokken bepalen het straatbeeld en er schalmt overal schotse muziek over het dorpsplein. Wij natuurlijk even goed bekijken, aangezien wij nogal van Schotland houden! Doordat we momenteel op Netflix de prachtige middeleeuwse Schotse serie Outlander kijken, herkennen we de kostuums en komen we al snel in de juiste sfeer om al dit feestelijke gedoe in ons op te nemen. We positioneren ons op een strategische plek op het dorpsplein, waar we konden kiezen voor een groentestal of een herberg……tja….jullie weten het al! Heerlijk zittend op het terras zien we van alles voorbij komen en genieten we van de zo herkenbare muziek uit de Schotse Hooglanden. We genieten enorm!

En natuurlijk ook nog even een video-impressie van de sfeer en muziek:

We lopen nog door het dorp om alle kraampjes te bekijken en besluiten dan om maar weer eens terug te rijden naar onze camping, via Putten, Ermelo en vervolgens weer naar Drie. De laatste uren van de middag slijten we gezellig lezend in onze camper totdat de boswachter van Staatsbosbeheer bij ons langs kwam om te controleren of wij wel betalende bezoekers waren. Natuurlijk waren wij dat en aangezien wij officieel zondagochtend voor 12 uur de camping moeten verlaten, vroegen wij heel vriendelijk aan Ko de Boswachter of wij een late check-out mochten doen op deze zondag, die zeer zonnig en warm voorspeld was. Bij eerdere soortgelijke campings in het vroege voor- en late naseizoen mochten we vaak tot einde van de middag blijven omdat het zo rustig was. Maar we troffen het niet. Deze Ko(lerelijer) de Boswachter nam zijn taak erg serieus en riep: als je langer wilt blijven moet je maar een nacht bijboeken! Je moet voor 12 uur weg zijn. Wij nog in verweer onder het mom van: Joh, het is prachtig weer zondag en de camping loopt niet vol zo vroeg in het seizoen, kunnen we niet een dagkaartje bijkopen? “Nee, bijboeken” was zijn dictoriaanse antwoord en weg ging ie. Maar alle andere camperaars vroegen hetzelfde en iedereen verbaasde over deze onverwachte houding van deze Ko.

Wij besluiten om vanavond uit eten te gaan bij Eethuis Het Boshuis, welke vlak bij onze camping gelegen is. Daar blijkt dus het hele dorp te eten, want de tent zat bom- en bomvol. Goed dat we gereserveerd hadden, anders waren we niet binnen gekomen. Het eten was lekker, maar onze keuzes niet al te gelukkig. Na deze mooie avond liepen we in het donker terug naar onze camper, maar allebei met de broek vol van angst om wilde zwijnen of herten tegen te komen. Met de scooter vorige week zagen we er nogal wat vlak langs ons en voor ons voorbij rennen, maar nu we zelf niet de snelste zijn, lijken we gemakkelijke prooi. Godzijdank komen we onderweg niets tegen en komen we veilig weer in onze camper aan. Zwijnen wij even…..

Afzakkertje en weer onder de wol om de volgende ochtend wakker te worden en om ook deze zondag rustig bij onze camper te zitten, besloten we gewoon om een extra overnachting te boeken, zodat we de hele dag op de camping te kunnen blijven genieten van de plek en de zon.

Wat denk je? Je zou verwachten dat deze boswachter ook op zondag komt controleren of al die ” dubbeltje op de eerste rang”-kampeerders wel voor 12 uur de camping hebben verlaten. Nou…..mooi niet! De beste man niet meer gezien. Waarschijnlijk had ie geen zin om de confrontatie aan te gaan met de kampeerders die niet wilden betalen.

Het lullige is dus nu dat het braafste jongetje van de klas, die dus wel die extra dag betaald heeft, weer de dupe is, terwijl de anderen niet betaald hebben gewoon er lak aan hebben en het wel zien als de boswachter wel terug komt. Het gaat ons echt niet om de paar euro, maar wij vinden dat wanneer je er zo’n punt van maakt, je dan ook zorgt dat het gehandhaafd wordt door Ko de Boswachter. Het heeft ons de pret niet mogen drukken! We hebben intens genoten van de super zonnige en warme dag en hebben de hele middag in de zon gezeten met ons leesvoer en ander voer en heerlijk gechilled.

Omstreeks 20.00 ’s avonds weer rustig naar huis gereden en terug kunnen kijken op weer een fantastisch weekend met onze Lambortinki. Over een paar weken mogen we echt wat langer weg en gaan we 5 dagen op pad met elkaar. Weer een natuurkampeerterrein, want dat is echt ons type locatie om te verblijven! Mooi gelegen, midden in de natuur en rustig! We kunnen niet wachten!