26-27 juni 2018: Camping 2Rives in Etang sur Arroux = Joep’s first swim in de Arroux!

Gisteren na aankomst op deze mooie camping lekker in de avond voor onze camper gezeten en redelijk op tijd naar bed gegaan. Om een uur of 11 gaat bij ons het licht uit en dan lekker slapen. De camping is erg stil en het enige dat we horen is het geluid van de direct achter onze camper lopende rivier, de Arroux. Dinsdagochtend lekker wakker worden in de strak blauwe lucht en in korte broek aan het ontbijt. Even op de fiets naar de bakker in het dorp en daar verse broodjes halen. Mir zorgt ervoor dat de tafel gedekt is buiten en de koffie en verse jus ‘d orange ingeschonken. Het ritje naar het dorp is zo gepiept en alleen de rij buiten met wachtende mensen maakt dat het wat langer duurt hier. Ook de bediening is relaxt en maakt een praatje met iedereen. Het kan dus nog gewoon; even tijd voor elkaar nemen.

Bij terugkomst bij de camper dus even rustig ontbijten en daarna lekker lezen in onze boeken. Einde van de ochtend lopen we even naar de rivier en komen we een ander nederlands stel tegen met een hond, Steffi. We praten wat met elkaar en de beide honden vinden elkaar erg leuk. Steffi springt en rent in het water en haalt stokken uit het water en wij hopen dat Joep ook eens aanstalten maakt om eens in het water te durven. Na verloop van tijd komt ie steeds verder in het water totdat Miriam in de rivier wegloopt en ik achter Miriam aan loop. Geweldig om te zien dat Joep dan even niet weet wat ie moet doen, maar dan blind achter mij aan loopt en overgaat tot zwemmen totdat wij bij Miriam zijn. Hij kijkt wat bedrukt, maar hij lijkt nu helemaal de smaak te pakken te hebben. Hij kwispelt erop los en begint net zo actief te spelen met Steffi in het water.

Hij is niet meer te stoppen! We zeggen tegen elkaar dat we nu begrijpen dat ouders zo trots op hun kind kunnen zijn als ze een kunstje kunnen. Wij hebben dat al met onze Joep! We lachen samen ons rot om dit gegeven! Ach ja….laat ons toch!

We gaan na het waterballet terug naar de camper en lezen daar wat en doen een tukkie.. spannender wordt het niet! Na de middag pakken we onze fietsen en gaan een rondje maken rondom de camping. Het valt ons vies tegen hoe steil de wegen hier zijn en ook door de warmte merken we dat het meer moeite kost dan eerder deze week. Ook de provinciale weg is drukker dan gewenst en we besluiten om het rondje wat kleiner te maken en weer terug te gaan naar de camping. Joep zit wel lekker achterin zijn mandje en heeft het naar zijn zin. Dat geeft de burger weer moed, na het gepiep eerder deze week. De rest van  de middag lekker bij de camper gezeten en allebei lezend in ons boek.

We vinden het heerlijk om niks te doen en te ontspannen. Miriam praat de hele dag op haar werk en ook ik zit altijd in besprekingen en onderweg met de auto, dus even niks is heerlijk! We hebben een soort gourmetplaat gekocht en in de avond zitten we gezellig buiten onder de luifel gezellig met drankje en hapje met elkaar te keuvelen.

De buren zijn ook gezellig, dus dat maakt het ook allemaal aangenamer. Einde van de avond, na de afwas hoorde Miriam bij de ingang van de camping een hoop kabaal waarvan ze dacht dat er ruzie was. Ik had niets gehoord, maar toen ik weer naar Miriam wilde kijken, tegenover mij, was de nieuwsgierige vogel al gevlogen en stond ze op de eerste rij om een ordinaire knokpartij te aanschouwen tussen campingbaas en campinggast. Jaaaa, je maakt wat mee op de camping tegenwoordig! Na een tijdje kwam Miriam terug om verslag uit te brengen. Wat was het geval: er was een echtpaar die 6 maanden op de camping had gestaan, zonder betalen met de noorderzon gevlogen. De campingbaas heeft onderzoek gedaan waar de vogels gebleven waren en heeft beslag laten leggen op het salaris van de man. Daar was deze niet van gediend en kwam even verhaal halen door eerst de vrouw van de campingbaas te slaan en vervolgens de campingbaas op zijn bek geslagen. Zij helemaal overstuur, hij een gescheurde trommelvlies. Wat n drama voor deze hardwerkende mensen. We hadden zo met ze te doen. Met deze commotie zijn we naar bed gegaan uiteindelijk toen de rust weer was wedergekeerd.

De volgende morgen was ik jarig en eerlijk is eerlijk; de hoeveelheid felicitaties die via de verschillende social media en whats app binnen kwamen waren hartverwarmend. Erg leuk om zoveel te mogen ontvangen. Dit betekende niet dat ik op mijn luie reet kon blijven zitten, want ik moest natuurlijk wel even naar de bakker om brood te halen. Ook maar meteen gebak voor de campingeigenaren meegenomen om een hart onder de riem te steken. We vonden het zo sneu voor ze! Werd erg gewaardeerd en in de loop van de dag werden we op de hoogte gehouden van de ziekenhuis onderzoeken van Rene de campingbaas in het ziekenhuis. In de middag nog met Joep gezwommen in de Arroux en voor de rest lekker thuis gebleven bij de camper. Relaxt dagje.

Nog even met de drone geprobeerd te vliegen, maar er is teveel wind om een mooie vlucht te maken. Dan maar weer lekker lezen en gezellig voor de camper boekje, hapje, drankje doen. Morgen weer naar de volgende etappe. We gaan hier weg en zetten koers naar meer richting noorden van het park de Morvan; Een hele kleine camping in Messenaire met maar 6 plaatsen. We hebben erover gelezen en we hebben er beiden zin in om erheen te gaan. Prachtige uitzichten, rust, groene bossen om ons heen en op de camping kun je voor je laten koken en heerlijke maaltijd te kunnen nuttigen. Dat moesten we dan maar eens gaan doen! We houden jullie op de hoogte!