24 – 26 juli 2020 : NCC Camping Het Abbertbos Dronten

Het is komkommertijd in ons werk en de zomer is nog lang voordat wij zelf op vakantie mogen, als Corona tenminste geen roet in het eten gooit. En jullie weten; kom niet aan mijn eten!

Om deze tijd te overbruggen hebben we besloten om onze caravan een maand op deze camping te zetten. Zodoende kunnen we de 4 komende weekenden en de dinsdagavonden en woensdag genieten van deze heerlijk rustige en prachtig gelegen camping. Midden in de natuur, precies tussen Elburg en Kampen gesitueerd. We zijn hierdoor lid geworden van de Nederlandse Caravan Club (NCC), welke een aantal eigen terreinen hebben in Nederland. Meestal in de natuur. Niet dat wij gaan deelnemen aan verenigings-activiteiten, maar het type camping past gewoon goed bij ons. Nagenoeg geen faciliteiten voor entertainment, kinderprogramma’s, glijbanen en drukke kantines. Niets van dit alles. De gemiddelde leeftijd is hier ook wat hoger en daardoor rustiger qua sfeer. Voor ons prima, aangezien we beiden in ons werk al heel veel praten met mensen, is die rust heerlijk en kunnen we met Joep direct de bossen in lopen voor de mooie lange wandelingen.

Een andere motief om deze weken de caravan hier neer te zetten is om onze nieuwe deeltent / wintertent op te zetten en deze gedurende deze weken ervoor te laten staan. We kunnen dan ook buiten “binnen” zitten als het weer te fris of te nat wordt. Deze tent hadden we bij Obelink gekocht en er niet veel geld ervoor uitgegeven gezien onze doelstelling om deze tent met name in de winter te gebruiken. Dan kunnen we de tent als tochtsluis gebruiken als we met natte jassen terug komen van een wandeling of zo. Ook kunnen we dan onze stoelen daar binnen zetten om ze droog weg te zetten. Leek ons een brilliant idee.

Vrijdagmiddag tegen het middaguur waren we klaar met onze werkzaamheden en konden we meteen weg met de combinatie. Open dakje, caravan er mooi achteraan volgend, lekker door de mooie polder, richting Dronten. Toen we daar aan kwamen op onze favoriete plek, bleek dat we net op tijd waren om onze plek in te richten. 3 minuten nadat wij de caravan hadden losgekoppeld, zagen we opeens teleurgestelde blikken van een camperaar en zijn vrouw. Als ze ons weg hadden konden sturen, hadden ze het gedaan. Ze waren echter heel sportief en vonden nog een andere mooie plek, dus allebei blij!

Het plaatsen van de caravan ging supergoed en we worden er dus handiger in. Toen de nieuwe voortent opzetten. Mijn strategie was om vooral niet zelf na te denken maar blind de commando’s van mijn vrouw op te volgen. Uberhaupt is dat de beste strategie om het met elkaar 30 jaar al goed uit te houden. Deze strategie voor de voortent werkte voortreffelijk. Binnen een half uur hadden we uitgevogeld hoe het moest en vervolgens in alle rust samen de boel afgespannen en klaar.

• 

• 

• 

Na het afspannen kwam het afpilsen en afwijnen. We hadden zin in een versnapering en gingen lekker even genieten van het uitzicht van de tent en caravan. Even een siesta gehouden, daarna de satelliet installeren en kijken of we nu meteen goed signaal hadden. Wel; dat ging ook supergoed eigenlijk. Even het statief 1x verplaatsen en een strak beeld in de caravan. Mooi was ook om te zien hoe Miriam meteen ook de voortent gezellig maakt met alles op zijn plek en de ruimte vrijlatend om op kille avond in de voortent te kunnen zitten. 

Miriam was nog even met Joep gaan lopen en ik bleef achter bij de caravan. Ik blijf maar last houden van mijn rechtervoet. Eerst hielspoor, toen steunzolen en nu lijkt het of mijn peesplaat ontstoken is. Ik heb er flink last van, maar als ik even dagje rustig aan doe, dan hoop ik morgen in betere conditie te zijn. 

In de avond heerlijk gegeten en TV gekeken. Allebei moe en op tijd naar ons nest. Joep is er eerder klaar voor als wij en vraagt om naar zijn mandje te mogen. Wij slapen altijd heerlijk in de caravan, dus morgen weer tintelfris aan de dag beginnen.

Zaterdagochtend heerlijk rustig wakker worden en in alle rust aankleden, ontbijten, afwassen en een wandeling met Joep gemaakt. We vinden het hier fantastisch om te verblijven; midden in de natuur, loop je zo dwars door de bossen richting het water van het Drontermeer. Onderweg komen we nog mooie dingen tegen die Miriam meteen op de plaat vastlegt.

• 

• 

We genieten enorm van het feit dat we deze plek zo dicht bij ons huis hebben gevonden. Binnen 35 minuten van deur tot deur en geen stress hier. Totdat de regen van miezeren overging naar plenzen…Stevig doorlopen richting de caravan. Op de camping zagen we verschillende stelletjes gezellig spelletjes doen onder de luifel of in de voortent. Ook kwam de beheerster nog even langs fietsen om te zeggen dat ik mijn aanwezigheidsformulier moest invullen en de beginstand van mijn eigen elektra-meter. Omdat de NCC een vereniging is, krijgt ieder lid zijn eigen meter in bruikleen om zodoende eerlijk de kosten te verdelen op basis van verbruik. Je betaalt dus nooit teveel, maar altijd echt datgene dat je verbruikt. Aangezien het regent op ons caravandak, besluiten we eerst nog maar te beginnen met een zaterdagmiddag-borrel. Nu het formulier wegbrengen brengt nattigheid. Dan maar gezellige nattigheid even…

De rest van de dag zoals gewoonlijk heerlijk rustig aan gedaan en een heerlijke maaltijd genoten. Daarna moest ik aan de bak met een grote afwasbeurt. Aangezien deze eenvoudige camping maar 1 afwasplek heeft, kun je geluk hebben dat je meteen kunt beginnen, maar ook dat je nog 2 wachtenden voor je hebt. Het laatste was het geval; ik had 2 afwassers voor mij te dulden. Ook in dit geval kun je geluk hebben dat het gezellig is, of dat het alleen al een gespannen sfeertje tussen afwasser en partner is, zodat je niet de impuls krijgt om een gezellig praatje te maken. Beide gevallen heb ik dit weekend meegemaakt. Ik kan het gewoon soms niet geloven hoe niet-communicatief of zelfs asociaal mensen kunnen zijn en je niet eens groeten of gewoon je onder de wimpers door sneaky aankijken en zich concentreren om niets te zeggen. Ongelofelijk vinden wij dat. Maar ook dit weekend vooral leuke gesprekken gehad met de mede-kampeerders. Ook hoor je bij de afwasplek veel inside informatie binnen de vereniging over wat goed gaat en wat niet. Het is en blijft een vereniging, dus menigeen weet hoe het er daar aan toe gaat. Nu; dat blijkt precies hetzelfde te zijn bij 65+. Veel onrust over oude koers en nieuwe visie. Veranderen is eng en zeker als je niet kunt overzien wat die veranderingen inhouden. Wij houden ons daar verre van en willen gewoon gezelligheid en op mooie plekken staan op kleine campings. Niks meer en niks minder!

In de avond toen het killer werd, zijn we naar binnen gegaan en hebben daar kneuterig in onze zithoek TV zitten kijken, totdat de ogen zwaarder werden. De hele dag buiten eist zijn tol. Daarom ook maar mooi op tijd naar bed gegaan. We blijven maar zeggen hoe goed de caravan bevalt. Veel ruimte, fijne sfeer, goede afwerking en luxe.

Vandaag, zondagochtend, scheen de zon al meteen lekker op ons plekje, dus er weer mooi op tijd uit. De ochtendronde met Joep is altijd voor mij, dus ik er op uit met onze vrolijke vriend. Maar er zat weinig puf in vanochtend….niet bij mij hoor! Joep had geen zin en heeft samen met ons lekker in de zon gelegen. Het bijzondere van Joep is dat waar ik of Miriam ook gaat zitten met haar campingstoel, hij altijd precies tussen ons in gaat liggen. Altijd! Geweldig om te zien hoe bewust hij hier mee omgaat.

Opeens duikt Joep met zijn neus ergens op onze plek in het gras en begint te graven. Wij denken nog; raarrrrr!! Maar de teckel van ons blijkt een wildspotter te zijn en graaft een klein gewei naar boven, welke hij de rest van de dag niet meer uit het oog verliest. Later op de dag loopt hij nog een rondje op onze plek en begint weer te graven en ja hoor…weer een gewei! Nu kennen jullie Miriam als natuurliefhebber en deze ging natuurlijk weer uit haar plaat. Ontwapenend was het om te zien dat Mir ook zo trots op de kleine snorremans was. De kinderen naast onze plek vonden het ook tof!

• 

• 

Toen we van deze commotie waren bijgekomen, begon Miriam aan de lunch. Doordat we de hele zondag kunnen blijven, wil Miriam tussen de middag warm eten zoals op het boerenland gebruikelijk is. Het wordt een heerlijke maaltijd, welke wij ook op onze receptenpagina zullen plaatsen. Na de lunch de afwas en een siësta op het programma. Totdat we opeens een ander teckeltje ons plekje op zien lopen en we denken nog; hey, dat lijkt Dille wel!!

Wat leuk; het is Dille! Onze vrienden Marco en Nicole komen langs om even een bakkie te doen, toen ze zelf een mooie rit door de omgeving aan het rijden waren met hun Mini S cabrio. Het werd weer een super gezellige middag en nadat ze einde van de middag weggingen, hebben wij eigenlijk ook even ons kamp opgeslagen om ook te vertrekken. Nog even van het nazonnetje genieten en dan de paar dingen inpakken die we morgen nodig hebben als we gewoon weer aan het werk gaan. Alles in en rondom de caravan afsluiten en naar huis. Omdat het komkommertijd is in ons werk, besluiten we om maandagavond alweer naar de camping te gaan, zodat we dan de hele dinsdag en woensdag daar kunnen doorbrengen. Gewoon omdat het nu even kan en omdat we zo graag in het Abbertbos staan.