De afgelopen weken zijn we gewoonlijk de weekenden naar Drenthe gegaan om daar lekker te ontspannen en wandelingen te maken. De bezoekjes van familie en vrienden drogen op en was super gezellig! Maar nu zijn de weekenden zonder planning en zien we wel wat er gebeurt in zo’n weekend. Miriam is veel in de onlangs afgekomen tuin bezig en ik heb zelfs al mijn eerste fietstocht achter de rug en weer nieuwe mooie dingen gezien hier in het serene, prachtige Drenthe. Zodoende genieten we hier beiden van onze vrije tijd. Het is geweldig om te zien dat Miriam helemaal in haar nopjes is met het chalet, tuin en omgeving
Aangezien mijn problemen met mijn knie nog steeds niet onder controle zijn, is het wandelen voor mij de afgelopen weekenden zeer beperkt geweest. Voor Miriam ook niet altijd leuk, aangezien we altijd samen lopen. Wel zegt ze na iedere wandeling hoe prachtig het hier is en hoe blij ze is dat we de keuze gemaakt hebben om hier een chalet te hebben gekocht. Wel doe ik dan de boodschappen als ik niet mee kan wandelen. In het dorp Schoonoord herkennen ze mij al en ook de gesprekken met de slager worden al steeds dorpser. Leuk om hier te zijn dus!
Dit weekend staat er wederom geen programma op de planning en voel ik mij wel wat beter om te gaan wandelen. Gisteren zijn er foto’s van mijn knie gemaakt en woensdag zit ik bij de orthopedisch specialist en weet ik wat er precies aan de hand is en of er wel/niet geopereerd moet worden. Maar dit weekend voel ik mij redelijk goed, dus plannen we een mooie wandeling door het Sleenerzand naar Hunebed 49, vlakbij Sleen aan de doorgaande weg vanuit ons dorp. De wandeling gaat vanaf een parkeerplaats richting de Hunebed en loopt via allerlei bospaadjes langs de grafheuvels van de Galgenberg en Celtic Fields.
Het weer ziet er niet heel florissant uit, maar we besluiten om lekker door de natte bladeren, glibberende modderpoeltjes toch te gaan lopen. Het was een mooi bospaadje waar we over liepen, totdat we al heel snel aankwamen bij Hunebed 49, ook wel de Papeloze Kerk genoemd.
Met dit hunebed als kansel hielden hervormde geestelijken o.l.v. Menso Alting in de 16e eeuw hun geheime hagepreken tegen het paapse gezag. Vandaar de bijzondere naam. Nu is dit steengraf het pronkstuk onder de hunebedden. Het werd in 1959 door op de helft van de dekheuvel na, zo goed mogelijk in de oorspronkelijke staat teruggebracht en vormt als zodanig een educatieve en toeristische trekpleister. Bij de inventarisatie van 1918 trof men dit hunebed “in droevige staat” aan. Van de zes dekstenen waren er nog maar twee over en deze waren in de kelder gegleden. Twee van de twaalf draagstenen waren manco evenals de vijf poortstenen en vrijwel alle kransstenen. Om een reconstructie mogelijk te maken moesten ontbrekende stenen van elders uit het Drentse land worden aangevoerd. Het toch al geruïneerde hunebed D33 werd hiervoor opgeofferd. Ofschoon zoiets een rechtgeaard archeoloog tegen de borst stuit, gaf Van Giffen zich onder druk van de omgeving en vanwege de educatieve waarde gewonnen. De openingen tussen de dek-, zij- en sluitstenen werden weer met stopstenen opgevuld. De toegangspoort, bestaande uit vier zijstenen en één deksteen werd gereconstrueerd, de vloer van de kelder met kinderhoofdjes geplaveid en met granietgruis geégaliseerd. Tenslotte werd het hunebed voor ruim de helft weer met een dekheuvel, bestaande uit zand en zoden, toegedekt. Aan de voet van de heuvel werd de niervormige krans van 28 staande randstenen in ere hersteld.
Het hunebed is te voet via een fraaie boslaan langs het huifkarrencentrum bereikbaar. Een bronzen portret in een kei gemetseld geeft Professor Van Giffen, ook wel eens de ‘vader’ van de hunebedden genoemd, de verdiende eer. Hij was dan ook degene die Hunebed 49 in ere heeft hersteld. Het was een indrukwekkend schouwspel en moeilijk voor te stellen hoe de wereld van toen eruit zou moeten hebben gezien.
Vervolgens liepen we door de bossen door naar een wat meer heide-omgeving totdat we bij de grafheuvels van De Galgenberg aankwamen
Op het Sleenerzand ligt een grafheuvelveld, het is een veld waar 45 heuvels gebouwd zijn om mensen te begraven. Uit onderzoek blijkt dat het grafheuvelveld waar ook grafheuvel de Galgenberg aan ligt, uit drie fase zijn opgeworpen. Dit vond plaats in de Bronstijd, zo tussen 2000 en 1200 v.Chr.
In de eerste periode had de heuvel er een greppel omheen. En in de 2e en 3e periode stond er een krans van palen aan de heuvelvoet.
Er werden tijdens de onderzoeken in 1934 en 1938 verschillende graven blootgelegd. Het centrale graf van de 2e periode behoorde tot de rijkste van Drenthe. Naast een aantal bronzen voorwerpen, zijn er ook 2 gouden oor spiralen gevonden.
Hoewel er geen bewijs voor gevonden is, heeft er in de middeleeuwen op deze berg waarschijnlijk een galg gestaan. De naam van de heuvel duidt daarop, en er is in de buurt een skelet uit die periode gevonden.
De palen krans die nu opnieuw in 1996 hier geplaats is geeft weer hoe de heuvels eruitzagen in de 2e en 3e periode. Voor de oplettende lezers onder ons, zien jullie dat Miriam in onze tuin bij het chalet ook van deze palen heeft laten plaatsen. Zou me niet verbazen als dat mijn grafheuvel gaat worden…. 😉
Nadat we dit schouwspel hadden bekeken en Joep nogal dwingend liep te trekken aan de riem om door te gaan, volgden we onze hyperactieve en van alles ruikende terrorteckel naar de volgende velden en bospaadjes. Die kop van hem als wij een andere route willen lopen als onze viervoeter…Priceless! Wat een kop zit erop!
Miriam kwam onderweg nog een paar paddestoelen tegen en moest deze natuurlijk nog even op de foto zetten. Als je alle paddestoelen die Miriam in de laatste 2 maanden hier gefotografeerd heeft, zou gebruiken voor een soep, dan had je nogal wat pannen nodig gehad..en had het hele dorp van 2300 inwoners er van mee kunnen eten. Maar wat is het prachtig hier in de herfst!
Terug aangekomen bij het chalet lekker de kachel aan en pot thee gezet. Heerlijk de hele middag volledige rust. Ook Joep ligt in coma, Miriam kijkt TV en ik ben dit blog aan het schrijven. Spannender kunnen we het niet maken. Na deze middag sessie gaan we ook lekker borreltje drinken met elkaar. Bij de plaatselijke winkels hier een fles Drentse Kruidenbitter gekocht voor Mirreke. Voor mij een heerlijk portje, die ik van mijn zwager en schoonzus heb gekregen moet er ook maar eens aan geloven. Lekker hapje erbij en vanavond gordijnen dicht, kaarsjes aan en waarschijnlijk Netflixen…..Het mag duidelijk zijn; dit is thuis, ver van huis!
Camperjoy 
Klinkt goed allemaal. Nu maar hopen dat die knie snel gefikst wordt. 👊
LikeLike
Bedankt Mark!
LikeLike