Vandaag is dan de dag dat we vertrekken gaan richting het zuiden van Europa. Vanmorgen waren we vroeg wakker en aangezien in ons huis de inbrekers niet mogen denken wat voor varkens in dit kot wonen, moest de woning natuurlijk spic en span opgeleverd worden. Nadat we voor de deur de camper helemaal ingericht hadden, water gevuld en losgekoppeld van de stroom, alleen nog even de hoofdkraan van het water in huis en schuur dichtdraaien en weg kunnen we!

Om 09.30 uur rijden we met onze Lambortinki het park af richting Emmen. Maar direct begint er een waarschuwingslampje te branden en daar zaten we nu niet echt op te wachten. Zeker met mijn technisch onvermogen stijgt mijn stressboog en begint mijn ooglid te trekken…direct naar onze eigen campergoeroe in het dorp, Jan Kuipers Camperservice in Odoornerveen. We rijden binnen en Jan maakt meteen tijd voor ons. Hij stelt ons direct gerust dat het niks ernstigs is omdat het lampje geel brandt. Bij rode lampjes moet je echt oppassen, zegt ie. Zoals in een goed huwelijk betaamt blijf ik altijd weg bij rode lampjes…

Jan hangt allemaal computers aan onze Fiat Ducato en komt met een diagnose: de sensor van het oliepeil geeft storing aan. Niks ernstigs, alleen moet je zelf vaker olie peilen als de sensor echt kapot is. Na resetten van de boordcomputer lijkt de storing opgelost en kunnen we op pad. Wel moet ik nog denken aan de oplossing bij brandende lampjes; draai het lampje eruit dan is de storing weg….Maar met vol vertrouwen gaan we om 10.55 uur op pad. Met een beetje vertraging dus, maar dat maakt niks uit aangezien we geen bestemming hebben. Wel een richting, maar geen bestemming. Hier moet ik als halve autist wel aan wennen omdat ik voorheen het liefst alles uitstippelde. Maar mijn lieve ega heeft gelijk dat we alle tijd hebben, geen bestemming en dus per dag kunnen kijken wat we gaan doen en waarheen. We hebben er zin in!

Bij Klazienaveen gaan we de grens over en wel weer apart dat je door de douane moet en gecontroleerd wordt door de duitse grenswachten. Wij mogen doorrijden en via Meppen, Oberhausen, Köln, richting Trier rijden we de Eifel in voor onze eerste overnachtingsplaats. Onderweg was het tussen Oberhausen en Köln erg druk en hebben we weer ruim een uur vertraging opgelopen door files. Joep houdt zich werkelijk geweldig in de camper en ligt heerlijk in zijn mand of bij Miriam op schoot. Zolang hij in zijn nopjes zit, rijden we door. Maar als hij ons aankijkt met zijn wenkbrauwen onder zijn ogen, dan weten we dat we snel moeten stoppen ergens.

We besluiten dat te doen op het bewuste moment en slaan af richting Blankenheim in de Eifel. Daar zou een simpele, maar mooie camperplaats zijn aan de rand van dorp. De Eifel ziet er prachtig uit met alle herfstkleuren op de heuvels en bergen. We rijden langs een meer en zien de herfstkleuren van de bomen als spiegel terug in het water. Prachtig!

Als we aankomen bij de camperplaats Weiherhalle P3 (campercontact Sitecode: 752) zijn we blij verrast. Wat een prima camperplaats is het. Betalen met munten voor de plek en ook voor de elektra. Alles klaar voor 11 euro per dag/nacht. Het is er nog niet druk op de 15 plekken die deze camperplaats telt. Er staan er 4 op een rij. Niet onze voorkeur, maar voor een nachtje prima te doen.

Na het installeren van de camper gaan we meteen wandelen met Joep door het naastgelegen parkje. Een prachtig glooiend park met veel zitjes, wijnbar, terrassen en ander entertainment. Ook sporttoestellen (deze slaan we even over) en Discgolf. Nog nooit eerder van gehoord, maar onlangs met mijn familieleden deze activiteit tijdens onze Lammertink familiedag gedaan. Grappig! Het dorpje Blankenheim ziet er ook mooi uit met de vakwerk-huizen en dorpsplein. Maar aangezien alles daar op maandag en dinsdag gesloten is, houden we het voor gezien in het dorp.

Na een lekker wandeling zijn we nu in de camper aan het genieten van een lekker drankje en borrel-hapje en schrijf ik ons eerste blog van deze reis. Morgen is het weer onbestendig en regenachtig en reizen we maar weer door richting Frankrijk. We besluiten als het weer deze week zo slecht blijft onderweg, dan blijven we ook doorrijden totdat in Zuid Frankrijk of Spanje de korte broek aan kan en de zon schijnt. Allebei zijn we wel al helemaal in onze hum en is het weer zo vertrouwd in de camper met onze taakverdeling. En ook een lekker vooruitzicht is het feit dat we altijd supergoed slapen in onze bedden. De nieuwe matrassen hebben we al mogen beleven, dus dat wordt weer heerlijk snorren vanavond!