belgie

29 januari 2025: Na veel pech, nu eindelijk onderweg!

/ martin&miriam / 15 reacties

De kop boven dit bericht zegt eigenlijk alles. De afgelopen weken stonden vooral in het teken van een beetje pech hebben. Nadat onze woning in Lelystad leeg was gemaakt en wij voor de laatste keer onze voordeur achter ons hadden gesloten, waren we snel al weer op orde in Drenthe. Mijn Duracell-konijn (Miriam voor intimi) was niet te stoppen en beiden hadden we hard gewerkt om alles op orde te krijgen. Hierdoor konden we een paar weken echt relaxen en besloten we om ruim een week eerder weg te gaan richting het Zuiden van Europa. Maar tussen besluiten en werkelijk weg kunnen zat dus wat tegenslag.

Eerst werd Mirreke sinds jaren dusdanig geraakt door een virus, waardoor ze werkelijk ruim anderhalve week zo beroerd was, dat ze alleen maar of in bed of op de bank heeft gelegen. Toen zij nagenoeg was opgeknapt, was ik aan de beurt met dezelfde klachten. Het was zelfs erger dan een “mannengriep”. Dat was afgelopen weekend en deze week.

Ook zou eindelijk onze problemen met onze nieuwe CV ketel in ons chalet opgelost worden. Het was eigenlijk heel triest hoe dit dossier is verlopen, maar in het kort komt het erop neer dat wij inmiddels 3 nieuwe CV ketels geplaatst hebben gekregen, welke allemaal terminaal gesneuveld zijn door onvermogen van de onervaren monteurs van het betreffende Installatiebedrijf. Eerste nieuwe CV ketel werd geplaatst zonder expansievat en zelfs nadat dezelfde monteur voor het oplossen van een storing zijn eigen werk kwam controleren, kwam hij er nog niet achter wat er mis zou zijn met de ketel. Hij ging deze storing doorspelen aan de fabrikant van de ketel, Intergas. Het probleem zat in de ketel en omdat er garantie op de ketel zat, moest Intergas het maar zelf oplossen. Okay, regel het maar. Nou, toen de productspecialist van Intergas dag later langs kwam, schrok hij zich rot. Geen expansievat gemonteerd, de luchtinlaat op de rookafvoer aangesloten en de rookafvoer op de luchtinlaat. Beugels niet geborgd. Tja, dat dan een ketel dan in storing gaat, is niet zo gek. Water op de vloer, ketel kapot en deze ketel voorzien van een expansievat in een kleine Ketelkast in chalet kan helemaal niet. Wat een prutsers…was de repliek van Intergast.

Maar goed; met onze leverancier gebeld en Intergas had aangegeven dat er een nieuwe ketel moest komen. Maar ja, hoe snel kan dat in deze tijd? Eerlijk is eerlijk. De leverancier deed er echt alles aan om snel iets te regelen. Ook omdat wij hadden aangegeven om met de camper weg te willen in het weekend. Er moest een Remeha ketel komen met een interne expansievat in de ketel zelf. Monteur zou komen en het allemaal snel fixen. Nee, dus! Net toen al het water in de ketel zat en de nieuwe 2e ketel op 2.1 bar druk stond schoten koppelingen los en spoot al het water uit de ketel. Water op en onder de vloer, wanden zeiknat, plinten onder water gespoten en door al het water brandde de printplaat in ketel door en was de ketel total loss. Dit was gisteren!

De hel brak toen bij ons los, aangezien dit de korte versie van dit dossier is. Monteur op staande voet ontslagen na 1e ketel, deze monteur van de 2e ketel zag de bui al hangen en stond op het punt om zijn spullen te pakken en weg te rijden. Toen ben ik maar op hem gaan zitten. Hij kon geen kant meer op en liep blauw aan binnen een minuut. Hij kwam weer bij zinnen en onder druk van mij en zijn werkgever moest hij blijven tot nader order. Wij natuurlijk een zeer onprettig gesprek met onze leverancier en onder het mom van: vandaag komt er een nieuwe ketel in, al word het middernacht! Tevens formeel de partijen aansprakelijk gesteld voor alle schade, vervolgschade en alles wat erbij komt. De boodschap was duidelijk. Gistermiddag om 15.00 uur kwam er een andere installateur uit Friesland met nieuwe ketel en deze ging de beide jonge andere monteurs begeleiden om het goed te doen, zodat zij er ook van konden leren. De ketel hangt er inmiddels in en wij zitten er weer warmpjes bij.

Dat maakt dat wij vanmorgen eindelijk op pad konden met onze Lambortinki 3.0 en zijn we na een voorspoedige rit inmiddels aangekomen in de Belgische Ardennen.

Voor het eerst gebruik gemaakt van een volledig geautomatiseerde camperplaats in Herbeumont. Deze camperplaats is onderdeel van een keten van ongeveer 600 camperplaatsen in europa. Camping Car Park is de naam van deze organisatie. Hoofdzakelijk Belgie en Frankrijk. Het inchecken via de app was nog wel even een dingetje, maar ik ben nu goed ingelicht en direct een incheck-pasje voor alle camperplaatsen gekregen. Je moet je account eerst vullen met saldo waarvan afgeschreven wordt als je incheckt bij welke camperplaats dan ook. Mooie plek ook! Je hebt hier een verharde plek voor je camper met grasstrook voor je deur. Je kunt de camper legen en vullen met water, je kunt het chemisch toilet verzorgen en je hebt elektra. Voor de rest is er niks behalve vuilnisbakken en picknick bankje. We moeten dus douchen en naar toilet in onze eigen camper. Prima te doen!

Na aankomst vanmiddag hebben we eerst een drankje gedaan en daarna met Joep een lekkere wandeling gemaakt door de bossen van de ardennen. Joep is top in de camper en heeft het super naar zijn zin. Ook wel lekker. Morgen gaan we weer door richting Chalon du Champagne, Reims en door richting Vierzon. Denken we….we ziet het wel! Maar wat voelt het lekker om onderweg te zijn en we hebben er dan ook vreselijk veel zin in! We volgen nu al een tijdje andere camperaars en op hun youtube kanaal beginnen ze elke vlog met een liedje met de volgende tekst: Today and not tomorrow, There’s no time to borrow, Today is a good time to live!

Zeker nu we deze week weer werden geconfronteerd met slecht en zorgelijk gezondheidsnieuws voor een dierbare (voetbal)vriend en vriend van onze schoonzus en zwager. Pluk de dag als het kan! We denken aan hem en aan zijn gezin en wensen ze sterkte de komende tijd!

Jullie gaan vast lezen hoe en waar we overal komen. Miriam is ook nog te volgen via haar polarsteps en doet een korte opsomming van de dag. Jullie kennen me….ik doe de uitgebreide versie hier op Camperjoy.

29 juni 2018: Camping Parc La Clusure in Bure (Belgische Ardennen)

/ martin&miriam / 2 reacties

Nadat we deze ochtend afscheid hadden genomen van onze mini-camping in Menessaire, waren we nu onderweg naar een maxi-maxi camping. Niet dat dit soort campings ons ooit heeft getrokken, maar aangezien dat de zoon van lieve kennissen van ons daar als beheerder werkt en wij er veel over gehoord hadden hoe mooi en groot het was, hadden wij ooit aan hem beloofd om eens daar langs te gaan. Ook Joost, de zoon, had in het verleden al een plaatsje voor ons klaar gehouden, maar toen wegens andere oorzaken zijn we niet gegaan. Nu dus wel!

Even om een voorstelling te maken van waar we naar onderweg waren; de camping kan ongeveer 2500 mensen herbergen op zo’n 400 staplaatsen, 150 huur-caravans en heeft tevens diverse restaurants en theater’s op het terrein. Het is een 5-sterren camping en dat kun je ook wel zien. Alles is echt tot in de puntjes verzorgd en de omgeving is prachtig en natuurrijk in de ardennen. Maar ja….die 2500 mensen….die trekken ons totaal niet! We hadden aan Joost gevraagd of er aan het einde van de middag een plekje vrij was voor 2 nachten. Joost kennende wist wij dat we op een rustig veldje ver van het vertier wilden staan. Dat had ie goed gezien!

Maar eerst moesten we er nog zien te komen. De afstand tussen Menessaire en Bure in Belgie bedraagt zo’n 400 kilometer en aangezien we de eerste paar honderd kilometer binnendoor moesten, hadden we de dag wel nodig om er te komen. Uiteindelijk 7 uur over gedaan om over die 400 kilometer te doen. Vanaf Bourgondie lopen er geen snelwegen naar het noorden en naar de Champagne streek, dus dat kost even wat tijd. Wel een prachtige route gehad.

Maar aangekomen bij de camping had Roos, de vriendin van Joost, al de incheck-papieren voor ons klaargemaakt. Een medewerker begeleidt ons naar plek 434, op het achterste veldje, vlak bij een fraai riviertje wat achter de camping loopt. De rivier is wederom erg mooi begroeid met bomen langs de oevers, stenen in het water, kraakhelder water en prachtige doorkijkjes naar het verdere verloop van de waterpartij. Nadat we de camper hadden aangesloten op de prima plek, wilden we in verband met onze gaarheid van de warmte niet voor de camper zitten, maar aan de oever van de rivier in de schaduw. Heerlijk plekje!

Miriam had paar biertjes en zoutjes meegenomen en onze stoelen samen daar neergezet. Toen ook Joost even tijd had om ons te begroeten  en samen met ons een drankje nuttigde, konden we even bijpraten. Maar al snel moest ie weer aan het werk en zijn Mir en ik nog even bij de rivier blijven zitten en hebben Joep uitgelaten langs de rivier. De kleine veldheer is super in zijn nopjes en kwispelt de godganse dag achter ons aan. De lange rit van vandaag is ie alweer vergeten en ook toen was Joep geweldig in de camper. Rustig slapend en op zijn tijd op schoot om als een wijsneus ieder auto aandachtig te bekijken. Geweldig om hem zo deze weken mee te maken.

Tijdens het voorbereiden van het avondeten bij onze camper, werden we nogal zeer beklemmend betrokken in de gesprekken met onze buren. Dit gezin kwam uit Maastricht, erg aardige mensen, maar waren zeer opdringerig op zoek naar contact. We moesten bij hun komen zitten, meedrinken en binnen een paar minuten het hele levenspad werd uiteengezet. Ook hun hond was redelijk opdringerig zoekend naar spelen met Joep, kortom; een opdringerig geheel. Ook tijdens het eten steeds interactie zoeken en maar kijken of we reageren. We hadden er geen zin in.

Wij samen lekker vroeg naar bed en de gezelligheid buiten ging tot 2 uur in de nacht door, totdat Miriam er genoeg van had en naar ze toe liep of ze ook naar bed wilden gaan. Wat een gelach en gelal was het. Ook de volgende ochtend om 7 uur ging het spul weer tekeer buiten en hun hond om onze camper snuffelen en daardoor Joep weer blaffen en drukkig doen. De hoeveelheid van dit soort types zat alom om ons heen en dat is niet echt wat we zoeken, dus we besluiten om na 1 nachtje weer te vertrekken. Niet om de camping, want die is echt top als je dat soort vertier zoekt. Je hoeft eigenlijk met je kinderen het park niet af, zoveel is er te doen! Maar wij slaan even over en gaan weer door naar de volgende camping. Nederland gaan we weer betreden om nog een mooie 2e week vakantie door te brengen. We hebben Joost op de hoogte gebracht en hij begreep de zaak volledig. Was erg leuk om hem zo daar in zijn werkomgeving zo’n grote organisatie te zien leiden en hem ook nog even te hebben gesproken!

3 en 4 September 2017: Bladel, De Kerkdorpenroute!

/ martin&miriam

Na het ontbijt in Poortvliet besloten we dus ons kamp op te breken en verder te rijden naar een volgende bestemming. Maar eerst nog even bepalen waar we dan naar toe gaan. Limburg is uiteindelijk wel een bestemming, maar daartussen ligt ook nog zoveel moois in ons prachtige land. Samen spraken we met onze camping-buurtjes over de Brabantse Kempen. Een natuurgebied waarin een aantal gezellige dorpjes liggen met daartussen prachtige gebieden. Het ligt enigszins ook op de route, dus waarom zouden we daar niet even een tussenstop maken? Goed Plan!
Eerst even bekijken waar we dan een, voor ons, gunstige camping kunnen vinden. Ons oog is gevallen op mini-camping De Hooiberg in Bladel. Even contact leggen met de eigenaar en ons plekje was geregeld voor de komende dagen. Altijd een fijn gevoel dat je weet dat je terecht kunt en niet ter plekke nog moet zoeken en campings bekijken. De verschillende app’s op onze smartphones geven een goed beeld van de campings en ook de reviews zijn interessant om te lezen. Maar wat kunnen mensen toch stomme reviews geven op campings. Krijgt bijvoorbeeld een camping een hele slechte waardering omdat het weer zo slecht was die dag…..Wat kan die camping eraan doen? Maar goed: met een paar reviews zoals deze, kan de gemiddelde beoordeling negatief uitpakken. Ben je lekker mee!
De Hooiberg kwam er erg goed uit en met veel vertrouwen en nog relaxt ook, konden we op pad richting Bladel. Dachten we…..

Bij het omhoog draaien van de achterpoten van de camper, brak er een slotbout af, waardoor de betreffende achterpoot over het asfalt sleepte. Niet handig! Ook konden we hem niet in de omhoog-stand houden en we hadden dus een probleempje. Maar na enig beraad met Mir, dachten we opeens aan onze zeer uitgebalanceerde gereedschapsset, inclusief toebehoren en wisten we dat er nog tie-rips lagen. Mirreke, alias Bobine De Bouwer onder de camper gekropen (ik kwam er niet onder..) en alles vakkundig bevestigd. Na enig oponthoud konden we dus beginnen aan onze rit vanaf Tholen naar Bladel.

Onderweg liep alles van een leien dakje en tussen de middag kwamen we aan op Mini-camping De Hooiberg. Een boerderijcamping, met daarachter een mooi gemaaid grasveld met daar midden op een grote centrale boom, en een paar mooie picknicktafels midden op het veld. Aan de buitenzijden stonden alle caravans en wij als enige camper op dit veld. Sanitair en wasblokken waren erg schoon en netjes, dus alles prima in orde. Nadat we onze camper hadden gestald op plek 18, direct rechts als je het veld oprijdt, heerlijke middag gehad in de zon en samen lekker aan het lezen geslagen. Alleen ons Joep had zijn dag niet! Hij kon nergens zijn draai vinden, jankte veel en bij het spelen sloegen bij hem de stoppen door en werd hij net weer even te wild. Met enige afkoelperiodes in de bench was het een arbeidsintensieve dag met hem. Ook het feit dat de middag werd opgeluisterd door 3 kleinkinderen die op bezoek gingen bij Opa en Oma, maakte de camping er niet rustig op. De camping heeft 20 staplaatsen, maar die koters die schreeuwden hysterisch, jankte, renden dwars door voortenten heen, scholden en het leek wel of het camping Riviera in Biddinghuizen betrof…..met 2000 staplaatsen en kinderparadijs. Ergerlijk was het feit dat zowel ouders als grootouders er niet naar omkeken en niets van zeiden.
Het mooie was ook nog dat deze camping alleen maar bestemd was voor volwassenen en geen kinderen. Kun je wel nagaan hoe de stemming was bij de andere campinggasten….hahahaha.

Maar goed: na een gezellige avond in de camper, met Mir die lekker kookt en daarna knus in ons hok een mooie film gekeken en daarna lekker onder de wol.

De volgende ochtend, vandaag dus, eerst in vakantie-tempo wakker worden en klaar maken voor de dag. Het weer is in de ochtend wat vochtig en hei-ig en temperatuur nog onder de 13 graden. We wachten nog even tot einde van de ochtend om onze scooter te pakken en een mooie rit te maken door het natuurschoon wat deze regio te bieden heeft. Dit keer niet met onze Mio, maar we kwamen een erg mooie app tegen, route.nl
De app laat je alle mooie wandel- en fietsroute’s zien, daar waar je bent in Nederland (wel even de locatievoorzieningen op je smartphone aanzetten). We konden alleen al in Bladel kiezen uit een stuk of 12 mooie routes. We kozen voor de kerkdorpenroute, omdat we allebei uit een katholiek gezin komen en ik zelfs als 9 jarig jochie zelfs misdienaar ben geweest. Dit was niet de reden hoor….Deze route liep niet alleen door de natuur, maar deed ook nog een paar dorpen aan. Vonden we wel leuk om te kijken of daar een mooie lunch of terras te scoren was.  Ook het Nederlandse systeem van de fietsknooppunten-nummering is zo goed opgezet en makkelijk te volgen als je aan het rijden bent.

IMG_0461

Allereerst reden we door het dorp en gemeente Bladel, deze gemeente ligt in Noord Brabant en werd in 1997 gevormd door fusie uit de vroegere gemeenten Bladel en Netersel en Hoogeloon, Hapert en Casteren. Het gemeentehuis in Hapert kwam te vervallen en het gemeentehuis van de nieuw gevormde gemeente werd gevestigd te Bladel op de locatie van het oude gemeentehuis.

De huidige gemeente kent, naast landelijke gebieden, ook veel industrie die voornamelijk in de kernen Hapert en Bladel is gevestigd. De industriegebieden slaan we over en rijden meteen de prachtige natuur in, die is opgenomen in de Kerkdorpenroute.

Alles wat de Kempen aan cultuurgoed en natuurschoon te bieden heeft zie je tijdens deze fietstocht: van woeste gronden tot uitgestrekte bossen en van zeldzame vogels tot pittoreske dorpen. De fietstocht start in het dorp Bladel. Dit dorp ligt te midden van uitgestrekte bossen, heide en agrarisch gebied. Er zijn archeologische schatten zoals grafheuvels te zien en er doen veel legendes de ronde over dit gebied zoals de Heksenboom. De route wordt vervolgd door de Panberg naar Eersel. Maar liefst vijf dorpen uit deze gemeente behoren tot de beroemde ‘acht zaligheden’. Het domein dat alles vertelt over de ‘selligheden’, is het streekmuseum de Acht Zaligheden. Het laatste gedeelte van deze route loopt door het bosgebied Witrijt en rondom het natuurreservaat De Goorloop terug naar Bladel.

In het beekdal van de Goorloop heeft vanaf de ijstijd tot heden veenvorming plaatsgevonden. Het reliëf in de grond is hier ontstaan door vlechtende riviertjes. Van belang voor de waterhuishouding in dit gebied zijn de beken die door het gebied stromen. De bodemvegetatie bestaat overwegend uit diverse soorten bladmossen en kruiden. Ongeveer een 50-tal vogelsoorten broeden in het gebied waaronder zeldzame vogels zoals haviken, buizerds, boomvalken en uilen.

Ook onverwacht reden we nog langs een smokkelpad, waar tijdens de 1e wereldoorlog, smokkelaars, spionnen en ander gespuis de grens met Nederland overstaken. Nederland was namelijk tijdens de 1e wereldoorlog neutraal, dus een goed oord om dit soort gasten te huisvesten. Met schrikkeldraad van 2000Volt werden deze grenzen bewaakt en onder stroom gezet om dit tegen te gaan. Interessante materie, en met een mooie historische opstelling even terug naar die tijd.

We hebben waanzinnig genoten van deze tocht die ook nog even langs de grens met Belgie kwam. Aangezien Joep niet naar het buitenland mocht ivm zijn gebrek aan juiste vaccinatie op dit moment. De grens liep ook direct langs een gezellig uitziend terras bij Restaurant de Wilde Zwijn, waar we samen geluncht hebben. Miriam wilde nog heel liefdevol mij een hapje geven van haar slagroom met koffielikeur, maar de motoriek liet haar weer even in de steek alsof ze zelf een Wild Zwijn was….en alles viel over haar heen. Oh ja…ze droeg uitsluitend witte kleding. Jullie kunnen raden dat we onderweg terug naar de camping niet meer mochten stoppen op een terras of zo….denk dat er een Witte Reus moment aankomt zo meteen.

IMG_0459

De rit eindigde weer in Bladel, dus omstreeks 15.00 uur zaten we weer met boek in camper om rustig de rest van de dag door te brengen. Ik moest nog even alleen op scooter wat boodschapjes doen, maar daarna lekker koken, drinken, babbelen, spelen met Joep en nog even lezen of filmpje kijken. Morgen gaan we een andere route in deze regio doen, aangezien we verwachten tot en met woensdag hier te verblijven.

13 September 2016: Iseo en Sarnice (IT)

/ martin&miriam / 3 reacties

We beginnen weer in onze normale doen te komen. We slapen erg goed in de camper en ook nemen we weer meer op van de omgeving en de schoonheid van de camping en zijn mensen. We waren erg moe van de afgelopen week en de reis. We nemen ons altijd voor om rustig aan te doen onderweg en geen langere afstanden dan ongeveer 300-400 km per dag af te leggen met de camper. Dit is dus weer niet gelukt. De eerste dag na aankomst hebben we niets gedaan en alleen maar gezwommen en gerelaxt voor de camper.

Maar vandaag hebben we weer energie en zin om er met de scooter erop uit te trekken. We hebben voor de vakantie nog een GPS voor op de fiets/scooter gekocht om makkelijk onze weg te vinden in het italia van deze vakantie. Het werkt super goed en nadat we heerlijk rustig ontbeten hadden voor onze camper, spullen opruimen, douchen en op pad. We wilden het eerst naar Sarnice aan het Iseo meer. We hoorden dat dit een erg mooi dorpje was. Lekker samen rondslenteren door de straatjes, winkeltjes bekijken, cappucino drinken, mensen zien flaneren.

De rit ernaar toe was niet bijzonder, eerlijk gezegd. Sowieso vinden we de doorgaande wegen niet echt om over naar huis te schrijven. Het is rommelig, niet sfeervol en totaal niet druk op de weg. Voor italiaanse begrippen zeker! Uiteindelijk kwamen we aan in Sarnice en parkeerden we de scooter voor een restaurant op de speciale plekken daarvoor. Het haventje en boulevard van Sarnice beloven veel, maar nadat we er doorheen hadden gelopen hadden we het snel gezien. Terrasjes waren dicht, weinig mensen door de straat, winkels veel leeg en ook menig al dicht. Het toeristische seizoen zit er hier al op klaarblijkelijk. We hebben nog wel een paar fotos geschoten van een prachtige kerk en de haven en zijn toen weer op pad gegaan richting Iseo, om daar het stadje eens goed te bekijken.

Onderweg vonden we een andere weg naar Iseo en kwamen daar al snel aan. Centro aangehouden en daar bleek een markt te zijn. Nou…Miriam helemaal in haar nopjes natuurlijk. Aangezien ik veel kleding was vergeten mee te nemen in de camper, na de week in de Ardennen, moest ik nog een broekriem scoren (die moet namelijk flink aangehaald worden..) en eventueel nog wat shirts. Kansloos die shirts…de gemiddelde italiaan heeft mijn geboortegeweicht en qua omvang is hun middel mijn dijbeen….wel een broekriem gescoord bij een afrikaan die ons probeerde af te zetten. Prijskaartjes weghalen en de prijs verdubbelen. Aangezien ik hem al 10 euro had gegeven, vroeg ik mijn 10 euro terug en kon ie zijn broekriem lekker houden….ik kreeg hem toch voor die 10 euro, maar niet zonder dat ie tegen mij zei: kapitalist!! Wij lachen natuurlijk, samen met hem! Mooie vent!

Iseo vonden wij veel leuker dan Sarnice en bleven daarom nog een tijdje heerlijk door dit stadje lopen. Nog even terrasje gepakt en later nog even heerlijk geluncht op een pleintje. Was gezellig.

Maar toen kwam uit totale onverwachte hoek vanuit mijn zilveren bruid opeens een rare vraag (voor haar dan….): Is het net verstandig om toch een andere scooter te kopen. Een motorscooter van ongeveer 200CC?? Ik kreeg accuut een epileptische aanval, zweetuitbraak, droge mond (spoelen!!!!) en spanning op het kanaal…Mir die een verzoek doet voor een ander voertuig???? Ik denk; ik hap niet te snel en stel eerst eens een relevante vraag: Waarom wil je dat? (terwijl ik al meteen aan een Yamaha T-Max of Suzuki Burgman dacht..;-) )

Nou, zegt ze, we hebben daardoor een langere actieradius, meer vermogen om in verkeer mee te komen en meer vermogen om tegen de bergen op te komen. We moeten toch in het buitenland helmen op en dan kunnen we net zo goed ook met motorscooter gaan rijden.

Ik, schijnheiligheid ten top, zeg: maar we komen toch overal en kunnen overal tussendoor. Gaat prima zo. Laten we afspreken dat wanneer de scooter straks niet tegen de berg op komt en we moeten afstappen, dan ruilen we de scooter in, anders niet. Mooie deal, want ik wist hoe steil de terugrit zou worden naar de camping. Met mij er alleen op geen probleem, maar samen met Mir wordt het wel een probleem weten we.

Wel…..de scooter bracht ons zonder problemen terug naar de camping, zonder te moeten stoppen. Oke, we vielen wel een paar keer bijna stil, maar sportief zoals ik ben, bleef ik wel mijn best doen om hem rijdend te houden. Voorlopig toch geen andere scooter dus…

Teruggekomen op de camping hebben we daar nog lekker gezwommen en aan het einde van de middag een borrel gedronken op het uitzichtpunt over het meer vanaf onze berg. Lekker maaltje gekookt op de buiten-bbq en plannen gemaakt wat we de komende dagen gaan doen. We blijven nog een dag op deze camping vegeteren en trekken dan door naar Toscane.

Het humeur ging einde van de middag nog wel even naar beneden door alle perikelen rondom mijn gestrande motor in Belgie, die daar moest achterblijven. Verzekeraars zijn legale maffia. Wat voel je je onmachtig tegen deze reuzen. Walgelijk!!

Ik moet na mijn vakantie mijn motor weer zelf ophalen in Belgie, terwijl de afspraak was dat dit alleen maar het geval zou zijn als de motor binnen 48 uur cq 2 werkdagen gerepareerd kan worden. Uiteindelijk is de motor pas gisteren gerepareerd, terwijl ik afgelopen donderdag de melding van storing had gedaan vanaf mijn vakantie-adres in Belgie. Aangegeven dat het meer als 96 uur is in plaats van 48 uur en dat ik motor naar Nederland wil gerepatrieerd hebben. Nee, dus. Ze komen met allerlei klote-smoezen en verdraaien de waarheid om maar niet te hoeven betalen. Boeven en geen respect voor dit gajes! Zo….dat is eruit!

Nu maar weer verder met mijn vakantie….tot later!!!

3 en 4 mei 2016: Lelystad – Fourneau Saint Michel (Belgische Ardennen Wallonie)

/ martin&miriam

De aankomende dagen staan in het teken van een meerdaags bezoek aan de belgische     ardennen in  Wallonie. Reden voor dit bezoek is vooronderzoek plegen naar het door ons gehuurde huis en cateraar voor ons 25-jarig huwelijksfeest. In september gaan we met een groep van 18 personen hier naar toe om gezellig met elkaar een week door te brengen.

Nadat we dinsdag halverwege de middag klaar waren om te vertrekken met de Lambortinki, reden we voorspoedig richting Utrecht, Breda, Antwerpen, Brussel, om vervolgens daarna de route naar Namen en Luxemburg te volgen. Alleen bij Brussel hebben we ruim een half uur in de file gestaan. Maar toen we de snelweg afgingen om door de Ardennen te rijden, werden we enthousiaster; wat een natuurschoon om ons heen. We wanen ons al helemaal door de kleine dorpjes en de duizenden kerstbomen die we onderweg zien staan in een glooiend landschap tussen de boerenhoeven en weilanden met de bordeaux-rode koeien.

Via de camperplaats-app hadden we in een heel klein dorpje een prachtige camperplaats gevonden. De camperplaats was gratis en lag in een mooi natuurgebied tussen de heuvels en bossen.

IMG_0763

Toen we aankwamen bleek dat het adres van de cateraar cq restaurant nog geen kilometer van ons af lag. Strategisch dus een mooie plek om voor 2 nachten te gaan staan. Woensdag 4 mei hebben we namelijk een afspraak met het cateringbedrijf, wat gesitueerd is in een mooie middeleeuwse herberg in the middle of nowhere, direct naast een prachtig beekje en midden in een openlucht museum. IJzerwinning was hier prominent aanwezig.

Maar eerst maken we ons klaar voor de dinsdagavond en nacht in de camper. Eerst nog even een hapje en drankje nadat we de camper goed hadden geinstalleerd en ook de scooter van het rek afgehaald. Daarmee gaan we morgen door de omgeving toeren. Het was nog redelijk warm  om buiten te zitten, dus campingstoelen naar buiten en onder de bomen, direct aan het beekje heerlijk wijntje en wat hapjes naar binnen gewerkt in gepaste sfeer. Toen het echt kil begon te worden zijn we naar binnen gegaan en hebben we gezellig nog een filmpje gekeken op onze nieuwe LED-tv en mediaspeler. In de toekomst zouden we best wel graag satteliet tv in camper willen hebben met schotel en decoder, maar nu is dit met de mediaspeler een prima oplossing. Eerlijk gezegd willen we alleen tv kijken als het te koud is om buiten te zitten en we geen zin in lezen hebben. Maar…..omstreeks kwart voor 11 ging het licht uit bij ons en hebben wij heerlijk   geslapen in ons poppenhuis-bedje. Morgen met de scooter op pad!

Vanmorgen werden we heerlijk rustig wakker van het gefluit van de vogels en voelden we dat de zon al lekker op onze camper scheen. Ons ontbijtje met koffie naast de camper gegeten en de plannen voor de dag gemaakt. Zoals gezegd moesten we om 14.00 uur bij de cateraar zijn en tot die tijd hadden we dus de gelegenheid om met de scooter de omgeving te bekijken. Wel; daar kunnen we alleen maar positief over zijn. Mooie wandelgebieden, leuke dorpjes en super gave slingerweggetjes om straks in september met motor overheen te toeren. Kortom; Super veel zin in!

IMG_0759IMG_0762

De scooter had het er maar druk mee, met 2 personen op zijn rug door de bergen heen. Het ging maar net,   maar we komen overal. Het eerste grotere dorp dat we tegen kwamen was Saint Hubert. Een erg gezellig en levendig dorpje met leuke terasjes, monumentale huisjes en een grote kathedraal. Daar hebben wij binnen gekeken en ook een kaarsje gebrand voor al onze dierbare personen die ons al ontvallen zijn. Was mooi daar even bij stil te staan, want wij zijn niet zulke kerkgangers meer, dus die enkele keer dat we binnen zijn is het wel fijn om meteen van de gelegenheid gebruik te maken.

IMG_0761IMG_0758

Na dit dorp goed te hebben bekeken als een stelletje muscito’s (Miriam was de navigator en die had even een control-alt-delete momentje) die door het dorp heen dwarrelden, reden wij door naar de omliggende dorpjes en valleien. Al slingerend door de omgeving kwamen we weer aan bij de camper en konden we daar nog even een uurtje chillen voordat we naar de Herberg Auberghe Du Prevost in Forneau Saint Michel gingen. De eigenaren spraken alleen frans en een petit peu Anglaise, dus om in detail de dingen door te nemen was niet eenvoudig. Maar uiteindelijk    hebben we een  erg lekker menu samengesteld voor onze gasten en ook alle vertrouwen erin dat het heel erg goed zal zijn. Dat moest gevierd worden, dus toen we er toch waren en uiteindelijk rollend naar huis konden op die afstand, besloten we maar dat er op gedronken moest worden en ook dan maar nog een verlate lunch daar genoten. Was geweldig!! Mir had een super mooi gevulde salade met warme geitenkaas,     rozijnen, asperges, wortel, uitje en dressing! Ik had een steak tartaar op hun eigen manier gepresenteerd. Alle ingredienten kon je zelf toevoegen en daarnaast een frisse salade en brood. Was prachtig om te zien op de plank! We zaten buiten op het terras aan picknicktafels met biertje, wijntje en de stralende zon boven aan  de hemel in een groene oase. Genieten, echt!

IMG_0764

IMG_0760 IMG_0765

Nadat we ruim de tijd hadden genomen om te lunchen, nu weer terug in camperplaats en nog even buiten gezeten aan het beekje direct achter de camper. Nu naar binnen om wederom een rustige avond te hebben en plannen voor morgen te maken. Morgen willen we doorrijden naar Hastiere om daar op camping te gaan staan. Vandaar uit kunnen we naar Houyet, om ons gehuurde huis te zien en de komende dagen de stadjes Dinant, Rochefort en Houyet te bekijken.

Reisdag Lelystad – Calais, Donderdag 23 april 2015

/ martin&miriam

Vanmorgen had ik nog een afspraak in Apeldoorn met een opdrachtgever van mij en Miriam had nog een drukke dag voor de boeg met Gloss. Afspraak was dat wanneer we klaar waren met werk, rustig zouden doen voordat we de camper zouden pakken. Wel…de laatste klant van Miriam had afgezegd, dus toen ik thuis kwam om 14.00 uur, stond ze al te trappelen om weg te gaan. Het viel mee dat ze nog niet op haar stoel in de camper zat. Maar goed; vlug alle laatste zaken in de camper pakken en om kwart over 3 ’s middags draaiden we de weg op om richting Calais te rijden. Doel was om door te rijden naar Calais en daar op camperplaats in de haven te gaan overnachten. De Garmin Navigatie ingesteld op snelwegen en snelste route. Al rijdende passeerden wij Utrecht al voorspoedig en volgden de borden naar Breda. Echter daarna stuurde de navigatie ons naar een totaal andere richting, met als uitkomst dwars door hartje Antwerpen en via drukke winkelstraten door de stad, door de scheldetunnel, oostoever. Uiteindelijk verloren we best wel wat tijd en aangezien we ook nog moesten eten, besloten we in het dorpje Knesselare bij Brasserie De Swaene te gaan eten. Jammer dat we wat haastig waren, aangezien we nog een stuk moesten rijden de haven, maar jongens…..wat was dit een heerlijk restaurant! Erg vriendelijke bediening en een machtig lekkere menukaart. We besloten om toch maar lekker rustig aan te doen en dan maar niet helemaal naar het geplande eindpunt door te rijden, maar iets voor Calais een camperplaats te gaan zoeken om de nacht door te brengen.

Een kwartier nadat we het restaurant hadden verlaten en weer aan het rijden waren, werden Mir en ik vreselijk rozig, zeg maar: Moe. Met nog ruim honderd kilometer voor de boeg besloten we de camperplaats Kompas in Westende op te gaan zoeken (GPS coordinaten N 51,15581 E 2,76011).

Aangekomen bij slagboom via electronische betaalterminal ingecheckt en  uiteindelijk om 22.00 uur zaten we lekker in “the living” een slaapmutsje te drinken met elkaar. Moe maar voldaan! Morgen voor het eerst met de camper op een boot en naar de overkant van het Kanaal en daar richting Exmoor te rijden. Wordt een lange reisdag weer, dus lekker slapen!